Uw volksvertegenwoordiger «werd»reeds gekozen!
JAN CAUORON (VU):
«WE HEBBEN ER ALLE BELANG BIJ DE VU
BIJ DE VERKIEZING TE VERSTERKEN
8) BSP KjTCVP f9 KPB |(T)PW I (7)VL BLl VU I (ITAMflBfl @~RAÏ
Wie van de zes?
De Voorpost - 15-12-1978 - 15
KIES-KEURIG KIES-KEURIG KIESKEURIG KIESKEURIG KIESKEURIG KIES-KEURIG KIESKEURIG KIESKEURIG KIESKEURIG KIES-KEURIG KIESKEURIG KIES-KEUMG KIES-KEUM6 KIESKEURIG
Zondag is het weer zó ver. Het heet dan dat wij als soevereine
volk onze parlementaire vertegenwoordigers kiezen en aandui
den.
Op deze wijze en langs deze weg, zo wordt ons voorgehouden,
hebben wij rechtstreekse inspraak bij het landsbeleid, meer zelfs,
bepalen wij het landsbeleid zelf. Teoretisch zijn wij onze eigen
wetgever via de door de kiezers, afgevaardigde wetgevende ka
mers. Inderdaad! Het parlement heeft als voornaamste taak, het
wetgevend werk.
Er kunnen dus geen andere wetten worden gemaakt en goedge
keurd dan deze die wij zelf wensen. Als dit niet in acht wordt
genomen dan is het normale gevolg hiervan dat bij de eerstvol
gende verkiezingen de afwijzing van dergelijke handelswijze tot
uiting komt in de stembusuitslag. Sanktionering van wetgevend
wangedrag kan alleen gebeuren via de verkiezingen.
HUN DOEN EN LATEN.
Het maken van wetten zoals oor
spronkelijk toebedacht aan het
parlement, kan echter bezwaar
lijk nog tot het dagelijkse werk
van onze parlementaire verte
genwoordigers worden gere
kend. Allerlei minitieus gere
gelde en zeer ingewikkelde pro
cedures maken het eigenlijke
wei-geven* nu niet bepaald tot
een aangelegenheid tsaar het
overgrote gedeelte van onze par
lementariërs vertrouwd mee is.
In werkelijkheid wordt de over
grote meerderheid van de wetten
bijna steeds uitgewerkt door de
ministeriële administraties om
nadien dan door de regering aan
hel parlement ter goedkeuring te
worden voorgelegd.
Naast een wetgevende taak heb
ben de door ons verkozen, of
straks te verkiezen, vertegen
woordigers, die hel parlement
uitmaken de taak om voortdu
rend kontrole uit te oefenen op
de regering.
Voortdurend is hier natuurlijk
een groot woord. Een parlemen
tair die alle openbare vergader
ingen bijwoont heet zeldzamer te
zijn dan een witte raaf. Wat de
controle zelf betreft gaat het er
steeds meer naar uitzien dat onze
vertegenwoordigers in het paleis
der natie zichzelf al te gemakke
lijk deze kontrolm laten ontfutse
len door hel toe kenen van vol
machten aan de regering.
Deze regering dan. onafgezien
van de wijze waarop zij tot stand
komt of door wie zij wordt ge
vormd, dient op elk moment het
vertrouwen van het parlement te
bezitten en dient tevens aktief
mee te werken aan het politiek
beleid dat wij alleen langs onze
parlementaire vertegenwoordi
gers bepalen. Wat hiervan in de
werkelijkheid van elke dag ei
genlijk terecht komt is beslist on
voldoende na te trekken door de
overgrote meerderheid van de
kiezers die nauwelijks enige be
langstelling heeft voor het poli
tieke gebeuren. Zelfs de politiek
bewuste minderheid is nauwe
lijks in staat de juiste draag
wijdte van een regeringsbeleid te
onderkennen en veeleer dan
hieraan te verhelpen ziet het er
naar uil dat onze volksvertegen
woordigers en senatoren zichzelf
ook gaan verliezen in'hel kom-
plekse geheel.
Van enige bijsturing onder par
lementaire druk is in regel am
per iets te onderkennen. Onze
vertegenwoordigers kunnen
steeds minder een van •boven
opgel egde en naar boven- ge
richte discipline ontlopen. En zij
kunnen zich er niet aan onttrek
ken, zonder hun eigen politieke
voortbestaan in het gedrang te
brengen. Een politiek mandata
ris uit het Aalsterse formuleerde
dit ooit eens als... het gebon
den zijn als met gouden kete
nen-.
Als uitgangsbasis voor elkepoli-
tikus lijkt ons een sterk doorge-
dreven ongebondenheid op zijn
zachtst gezegd ten zeerste aan-
bevelenswaard te zijn. Er kun
nen voor hem - haar geen andere
verplichtingen meespelen dan
deze welke ten aanzien van de
kiezers werden aangegeaan.
Elke politieke vertegenwoordi
ger dient uitsluitend rekening te
houden met de belangen van de
kiezers, van de mensen, van het
volk dat hem of haar afvaar
digde.
In hoe ver een •gouden gebon
denheid- ergens verzoenbaar is
met de noodzakelijkheid om
werkelijk geheel en uitsluitend in
dienst te staan van het volk dat
wordt vertegenwoordigd laten
wij aan het oordeel van de kiezer
over. Bevreemdend is het alles
zins dat ten aanzien van de kiezer
met geen woord wordt gerept
over dat soort doorkruising van
vaak tegenstrijdige belangen
waarbij precies de politieke
mandataris de rol wordt toebe
dacht van neutraliserend ele
ment. Nochtans worden onze
parlementariërs behoorlijk ge
honoreerd om datgene uit te
spreken, om datgene voor te
staan, om datgene aan te klagen
wat in grote mate onmondig
maar vooral apatisch laf en
egoistisch kiesvolk niet kan of
niet durft te zeggen, te eisen of
aan te klagen.
Volksvertegenwoordigers en
andere verkozenen dienen in de
eerste plaats de rechten van een
ganse volksgemeenschap te ver
dedigen veeleer dan een per
soonlijk aantal voorkeurstem
men na te jagen door het in de
hand werken en bevorderen van
individuele voorrechten welke
onveranderlijk ten laste van de
gemeenschap komen te liggen.
Wij hebben als kiezers het recht,
ja de verdomde plicht om van
onze gekozen te eisen dat zij on-
kleurbaar zijn en hun woord
houden! Het is dus meer dan ooit
een strikte noodzaak dat wij in
derdaad keurig gaan kiezen.
De vraag stelt zich echter steeds
weerden steeds meer, of wij ei
genlijk nog wel kunnen kiezen
als wij straks weer onze ver
plichte slem gaan uitbrengen?
ONS DQfiN EN LA TEN.
Kunnetf'wij eigenlijk nog enige
invloed uitoefenen door het uit
brengen van onze stem, op dat
gene wal reeds door enkele werd
bepaald?
Zelfs als wij zouden
dat diegenen die zich partij
politiek afzijdig houden hierdoor
zichzelf uitsluiten gij de politieke
besluitvorming dan stellen wij
anderzijds toch vast dat ook de
politiek aktieven, de leden zelf
van de politieke partijen, niet
meer aan bod kunnen komen als
er binnen deze partijen belang
rijke beslissingen worden geno
men. Men heeft alom kunnen
vaststellen dat de partijbasis niet
werd geraadpleegd bij het op
stellen der kandidatenlijsten en
evenmin bij de definitieve goed
keuring van de door de partijbe
sturen opgestelde modellijsten.
Blijkvaar voelt men zich in de
partijcenakels dermate onaan
tastbaar dat het zelf niet meer
nodig werd gevonden zelf maar
de demokratische schijn op te
houden bij de samenstelling van
de kandidatenlijsten. Van vóór
verkiezingen, van zgn. Poli's-
was er nergens iets te bespeuren
Diegenen die allerminst demo-
kratisch door een selekt partij
gezelschap werden uitgezocht.
uit\erkoren of aanvaard, om
welke reden of redenen dan ook,
om de eerste plaatsen te bezetten
op de onderscheiden kandida
tenlijsten, zijn dus virtueel reeds
verkozen. Zoals het nu gebeurt
kan men ons rustig de moeite van
de stembureau-gang besparen.
Wie volksvertegenwoordiger
wordt staat so wie so- vast!
Diegenen die het op een of an
dere wijze waar heeft kunnen
maken wordt dan als de eerste de
beste aan de man te brengen
koopwaar dermate naar voor
geschoven dat elke normale keu
zemogelijkheid van meetaf aan
sterk wordt beperkt.
Als kiezer mag U dan alleen nog
de reeds vaststaande uitverkie
zing bevestigen, en dan liefst nog
massaal. Daar zorgt de geraffi
neerde massa-bespeling wel
Wat het eigenlijke stemmen zelf
betreft hebben wij al evenmin
enige keuze. Als enig tand in de
wereld, en in tegenstrijd met de
mensenrechten als men het strikt
gaat stellen, verplicht België zijn
inwoners om te gaan stemmen op
straf van gerechtelijke vervol
ging. Wat het stemmen zelf be
treft valt er dus helemaal niet te
kiezen. Dit heeft reeds als ge
volg, dat, per definitie, de stem
men gaan doorwegen van de po
litiek niet-bewuslen, van de poli
tiek niet-gëinteresseerden, pre
cies daar waar een politiek be
leid dient te worden bepaald. Dit
is een van de belangrijkste oor
zaken waardoor elke politieke
formatie zich verplicht gaal zien
om deze stemmen te ronselen met
andere dan zuiver politieke ar
gumenten.
Sommige partijen danken er
zelfs hun bestaan aan. Op dit
niveau komt, in het beste geval,
een soort geprofaneerd kudde
samenhorigheidsgevoel aan bod
dat gedragen wordt door ab-
strakte begrippen en wat resul
teert in een ongezond groepse
goïsme waarbinnen iedereen,
volgens de gelende hiërarchie,
zijn voorbestemd deel wordt toe
gewezen.
Wij pleiten hier onomwonden
voor duidelijke politieke stel-
lingname, voor een scherp gete
kend politiek beleid.
Het is de taak van een politikus
om aan politiek te doen, niets
meer en ook niets minder, en nu
aan liefdadidgheid, niet aan so
ciale begeleiding, niet aan
maatschappelijke vorming, niet
aan kulturele werking. Het poli
tiek om de tuin leiden van de
grote meerderheid der passieve
kiezers, die trouwens om het
even welk beleid zullen onder
gaan als zij maar hun persoon
lijke voorrechten en voordelen
veilig gesteld zien, is onzinde
lijk. Dit is het soort politiek, dat
de naam politiek niet verdiend,
die bedreven wordt als •big Bu
siness- met dezelfde metodes,
met hetzelfde cynisme, met de
zelfde arrogantie.
EN TOCH MAAR DOEN...
EN LATEN...
En dan is het zondag' weerzo
ver. Nadat van alle kanten uit om
uw stem werd verzocht, gebe
deld, ja zelfs uw stem werd ge-
eist; nadat men getracht heeft
om U met alle mogelijke midde
len te bewegen, te motiveren aan
tezetten en zelfs te misleiden, is
het nu aan U kiezer, en alleen
aan U. om te oordelen, om te
wikken en te wegen en om dezën
die te licht werden bevonden af
te wijzen.
Op welke basis uw oordeel werd
gevormd, met welke gewichten
U gewogen hebt, zal ongetwij
feld sterk afhankelijk zijn van tal
van faktoren en elementen: tra
ditie, individuele belangen, sen
timenten, ressentimenten, grote
verwachtingen, nuchter afwe
gen, persoonlijke voordelen, en
noem maar op.
Gaat U straks inderdaad weer
stemmen voor die politieke partij
waar U traditioneel mee ver
trouwd bent van huis uit?
Gaat uw voorkeur opnieuw en
voor de zoveelste maal, zonder
er bij stil te staan, naar de poli
tieke formatie waar U van ouds
her aan vast zit? Sta er dan nu
even bij stil en vraag Uzelf af of
dit alles wel voldoende is om uw
keuze van vandaag te motiveren!
Kiest U anderzijds weer voor die
partij van wie U steeds hebt ge
loofd dat zij uw idealen, uw ei
gen doelstellingen, zal voorop
zetten, verdedigen en waar zaj
maken? Ga er dan deze keer in
alle ernst bij zitten en stel jezelf
de vraag of dit inderdaad wel
zo is!
Of gaat uw voorkeur, uw welbe
rekende voorkeur, opnieuw naar
die mandataris die het voor me
kaar kreeg dat uw pensioenrege
ling wat voordeliger uitviel of
naar gene kandidaat die straks
gaat zorgen dat een van uw
kleinkinderen in overheidsdienst
terecht kan? Bedenk dan hierbij
dat elk voorrecht in wezen een
onrecht in houdt voor iemand
anders en niet de basis kan zijn
van een rechtvaardige samenle
ving.
Dat bovendien hierdoor de pen
sioenregeling in het algemeen
niet wordt verbeterd en dat op
deze manier niets werd bijge
dragen om op een gezonde basis
het werkloosheidsprobleem op te
lossen.
Wellicht hebt U er deze keer ook
genoeg van en gaat U dit onge
noegen voor Uzelf manifesteren
door uw drie stembiljetten
blanco in de respektieve stem
bussen te deponeren?
U kunt er op aan dat dit de beste
manier is om datgene wat de
oorzaak is van uw ongenoegen
of van uw onverschilligheid
op de meest effektieve manier te
bevestigen en te bestendigen.
En als U alleen maar uit reaktie
tegen, als afwijzing van, een ge
voerd beleid zonder meer, en
voor de zoveelste keer, voor de
oppositie gaat stemipen, stel
uzelf dan deze keer de vraag hoe
lang het geleden is dat precies
deze oppositie mede hetzelfde
beleid heeft gevoerd opdat U
weer niet voor de even zoveelste
maal op Uw uitgangspositie te
recht zou komen.
Stem nu eens bewust, gemoti
veerd en niet zo maar uit overer
ving of berusting.
Als U werkelijk een volksverte
genwoordiging wenst die op
nieuw haar wetgevende taak wil
en kan verrichten, ongebonden
en uitsluitend rekening houdend
met uw belangen, aarzel dan niet
om diegenen die nu al jaren be
wezen hebben dit noch te kunnen
noch te willen bewust af te wij-
Als U voorstander bent van een
onrecht inhoudt voor iemand
alisrne en U hierbij niet weer
eens bij de Brusselse bok wenst
gezet, laar U dan niet verleiden
door diegenen die, zoals vorige
keren, even vlug en even gemak
kelijk hun beloften vergeten.
Als U werkelijk een ver doorge
voerde sociaal-ekonomische
hervoringm van de samenleving
wenst, laat dan deze keer uw
oren niet hangen naar dezen
welke straks weer en zonder
enige moeite diezelfde stellingen
zullen verlaten als deelneming
aan de macht in het bestaande
bestel weer voor 't grijpen ligt.
Als U de individuele vrijheid als
een hoogste goed ziet en voor
stander bent van het privé initia
tief, aarzel dan niet om elke
halfslachtigheid ter zake af te
wijzen. Stem deze keer duidelijk!
Kies bewust! Kies keurig! In het
stemhokje kijkt niemand mee!
E.V.
Jan Caudron, nieuwkomer in de Kamer van Volksvertegenwoordigers, heeft zijn inloopperiode
achter de rug. Het parlementair werk heeft ganse dagen in beslag genomen. Maar Caudron zou er
graag weer bij zijn. Met grote meerderheid van stemmen werd hij op de eerste plaats voor de Kamer
oevestigd.
Over de verkiezingen, de partijproblemen en de vooruitzichten graag Jan Caudron aan het woord.
Wat ik over mijn man in een paar korte zinnen kan zeggen?
Moeilijke vraag, wanneer je er bij vertelt dat het antwoord in
de krant komt en ieder woord door gelijk welk of hoe
ingesteld lezer kan gewikt en gewogen worden. Ik zou
natuurlijk al zijn kwaliteiten kunnen opsommen, met het
gevolg dat zij die hem kennen hem zullen herkennen en dit
dus voor hen geen nieuws meer is. Dan zijn er de anderen,
die sceptisch staan, er niet in geloven en ze als gewone
verkiezingspropaganda beschouwenWat in 's hemels
naam zeg je dan zinnigs over je man aan een journalist een
paar dagen voor de verkiezingen? Misschien het meest
typerende: voor hen die er toch wat aan hebben dat
men op Jan ALTIJfcberoep kan doen, ongeacht verkiezin
gen, dat hij een harde zwijgzame werker is, zonder preten
tie, loyaal tegenover elk, en afkerig van elke bekrompen
heid.
Manon Caudron - Accou
Kunt U heel kort uw politieke karrière
schetsen?
Ik sta al heel lang in de Vlaamse bewe
ging en ook al heel vroeg in de Volksu
nie In mijn studententijd, de jaren '50
werd ik aktief lid van de V.U. in '64 was
ik kandidaat bij de gemeenteraadsver
kiezingen en was als 4e kandidaat ver
kozen Ik ben dus gemeenteraadslid
van 1 januari 1965. In hetzelfde jaar
werden er parlementaire verkiezingen
uitgeschreven Ik werd er als eerste
kandidaat voor de provincieraad voor
gedragen en ook verkozen. In 1968
werd ik eerste plaatsvervanger op de
Kamer en ben dat gebleven tot 1977.
Vorig jaar dus werd ik verkozen als ver
tegenwoordiger van dit arrondisse
ment.
Wat hebt U als volksvertegenwoordi
ger in deze korte periode kunnen ver
wezenlijken?
Dit anderhalf jaar beschouw ik als een
aanloopperiode, een rodage. Ik heb me
aktief ingezet op de verschillende vlak
ken van een parlementair mandaat. Ik
denk vooral aan het echt wetgevend
werk in het parlement, in de kommissie
waar ik zetel. Ik heb deelgenomen aan
de bespreking van diverse begrotingen:
nationale opvoeding, leefmilieu, volks
gezondheid e.d.
Je gaf zelf cijfers over het absenteisme
Ik meen te mogen zeggen dat ik daar
behoorlijk uitkom, ik heb me als een
voltijdse politieker gedragen, van 's
morgens tot 's nachts zou ik mogen
zeggen.
Tenminste als ie er het sociaal dienstbe
toon en alle mogelijke aanwezigheids
politiek aan toevoegt.
Dienstbetoon vormt bij mij een groot
aandeel van het politieke werk Ik heb
een 25-tal plaatsen in het arrondisse
ment waar zitdagen worden georgani
seerd Zij die om hulp of steun komen
vragen moeten zoveel mogelijk gehol
pen worden Briefwisseling, telefoon
tjes. bezoeken aan ministeries, dat zit er
allemaal in en dat brengt heel veel werk
mee. Ik heb dat naar behoren gedaan
denk ik, met hier en daar een sukses en
dat is een genoegdoening.
Wat de aanwezigheidspolitiek betreft,
kijk, ik persoonlijk vind dit niet belang
rijk, maar de mensen verwachten het
van je. Als ik De Voorpost lees, lees ik
reeds in de inleiding van een verslag
welke politiekers aanwezig waren.
Daaruit besluit ik dat de lezer en dus ook
de kiezer daar belang aan hecht.
Beschikt de Volksunie over de nodige
infrastruktuur om haar parlementsle
den te helpen bij het sociaal dienst
betoon?
Er bestaat een begin van struktuur We
hebben aan drie kabinetten deelgeno
men, twee ministers en één staatsse-
kretaris. Hun staf van medewerkers
hebben ons geholpen bij diverse pro
blemen. Ik moet er aan toevoegen dat
de grote helft van de mensen die bij ons
komen aankloppen, mensen zijn die
werkloos zijn. Dat is natuurlijk een
groot probleem in deze tijd. Maar we
doen er zoveel mogelijk voor. Eén van
de grote problemen voor een parlemen
tair van een middelmatige partij die
geen studiedienst heeft (zoals de VU er
geen heeft) voel ik het aan als een ge
brek. We staan daar nog alleen bij alle
problemen die zich stellen Sommige
partijen kunnen terug vallen op een
gans kader van personeel, die gespecia
liseerd zijn elk in hun vak. Het kabinet
van de eerste minister bijvoorbeeld is
bevolkt met 150 specialisten, die zich
elk bezig houden met een specifiek pro
bleem, die in groep kunnen werken, die
biblioteken hebben, zij kunnen de mate
rie als gesneden brood voorleggen aan
hun mandatarissen Wij moeten zelf al
les gaan opzoeken, dat vraagt tijd, je
moet de weg kennenDit voel ik aan als
een groot gebrek, we staan nog alleen
We hebben een studiedienst maar die is
beperkt door de financiële middelen die
we hebben. Er zijn parlementairen die
beschikken over personeel om de
briefwisseling te doen.
In mijn geval moet ik dat zelf doenmijn
vrouw is daarin wel een grote hulp,
maar daar kruipt enorm veel tijd in
Voeg daar dan bij de aanwezigheidspo
litiek, dan vraag ik me af wat er nog
overschiet voor echt politiek denkwerk
en wetgevend werk.
Je haalde terloops het probleem van
het absenteïsme aan. Inderdaad zit je
zeer ruim (73 op 114) boven de mid
delmaat (50 op 114). We zijn akkoord
dat kommissiewerk belangrijker Is,
maar er zijn toch ook de stembeur-
ten?
Als je je beperkt tot de stemming op
donderdag, dan geloof ik dat ik er altijd
geweest ben. En moest men het ge
middelde maken van de 212 kamerle
den, dan zou je nog verschieten over
de uitslag. Er zijn zelfs mensen bij die
bijna nooit komen. De donderdag zit het
er bijna vol, omdat er moet gestemd
worden.
Ik moet eerlijk zeggen wie daar 100% in
het parlement aanwezig is, al de zittin
gen bi|woont, die begaat een grote fout.
enorm veel tijdverlies. Al de problemen
die in het parlement besproken worden
kunnen je niet interesseren, jij zijt toch
geen encyclopedie. Ik moet me beper
ken tot de zaken die mij interesseren en
tot mijn kommissies.
Buiten de openbare zittingen en
kommissievergaderingen is er ook de
Nederlandse Kultuurraad. Is dat be
langrijk?
Ik wil zeer zeker het belang van de Ne
derlandse Kultuurraad onderstrepen
Het is een zeer belangrijk lichaam dat in
de toekomst aan belang zal winnen als
we naar het federalisme gaan. De Kul
tuurraad is de verafspiegeling van het
Vlaams Parlement en we hebben er alle
belang bij dat de bevoegdheden van
deze kultuurraad stelselmatig worden
verrijkt. Ik denk bijvoorbeeld aan de
begroting van Nationale Opvoeding die
eerst in de kultuurraad is voorgedra
gen, dit was een primeur op uitdrukke
lijke vraag van voorzitter Coppieters
In die Kultuurraad zijn toch bijzondere
zaken gebeurd, bijv het dekreet op het
bibliotheekwezen en het dekreet op het
vormingswerk in instellingen. Het zijn
belangrijke zaken die de meeste men
sen over het hoofd zien. In de Kultuur
raad wordt er ernstig werk verricht, die
kommissies funktioneren goed.
Wanneer we het programma van de
Volksunie bekijken, merkt men dat er
ruim aandacht wordt besteed aan de
sociaal-ekonomische toestand.
Welke reeële oplossingen stelt uw
partij voor.
ledereen weet dat we in een krisistijd
leven die wel eens wordt vergeleken
met die van de jaren '29-'3ö. Alhoewel
die er niet mee te vergelijken is Maar
we leven in een tijdperk van werkloos
heid en faillissement. Een echte be
narde tijd.
Een van de grote slogans van voor de
verkiezingen was van de V.U. «Het
moet nog de moeite waard zijn te wer
ken, te ondernemen en te sparen»,
dwz dat ondernemers die een initia
tief willen nemen en dus kunnen inves
teren, dat men die niet mag afschrik
ken Ik ken mensen die het niet doen
omdat de lasten te groot zijn, die ge
woon hun geld een kleine rente laten
opbrengen Dat is natuurlijk zeer nade
lig voor de ekonomie van het land. De
bewindvoerders hebben hier enige ver
antwoordelijkheid te dragen omdat het
plafond van de belastingen zoniet over
schreden, dan toch zijn maksimum
heeft bereikt.
Wij stellen verschillend? maatregelen
voor: afschaffing van het belastingssys
teem waardoor loonsverhoging in wer
kelijkheid resulteert in een loonsver
mindering. Wij zijn ook voor de afbouw
van de fiskale bestraffing van het huwe
lijk.
De kiezer belastingsvermindering be
loven, is dat geen boerenbedrog?
Men moet niet op een demagogische
manier verklaren dat er 25% belas
tingsvermindering zal komen als men
aan de macht is. Ik denk aan de liberale
parti| in 1949, ze moesten integendeel
de belastingen verhogen.
We zijn van oordeel indien de belastin
gen zouden verminderen, dat initiatii*
nemers met geld en bekwame ond<
nemers of managers, dat zij hun ka[
taal in bedrijven zouden stoppen. Dit Wil
zeggen het kreeèren van werkgelegen
heid. de winsten die de ondernemers
bekomen worden belast, dus de belas
tingsvermindering van de kleine man
wordt daar gerekupereerd.
Nu trekken de mensen met hun geld
naar het buitenland, dat is in mijn ogdh
een incivieke daad.
Hoe kan de ekonomiscke toestand in
ons land nog verder verbeterd wor
den?
De bevordering van de tewerksteliingïn
de marktsektor door het toekennen van
substantiële arbeidsplaatspremies aan
werkgevers die op vrijwillige basis bij
komend personeel te werk stellen.
De vervanging van het stelsel van ver
plichte tewerkstelling van stagiairs, dat
geleid heeft tot ongunstige ervaringen,
door het aantrekken van stagiairs op
vrijwillige basis en gesubsidieerd.
De bevordering van deeltijds werk op
ruime schaal en op basis van vrijwillig
heid, met een aangepast sociaal sta
tuut. Ook het erkennen van de dienst
verlening aan en in de gezinnen als een
volwaardige arbeidssektor. De bevor
dering van de tewerkstelling in de wël-
zijnssektor door een oordeelkundige
uitbouw van de derde arbeidskring bin
nen de ekonomische en t
mogelijkheden
Hoe ziet U het sociaal-ekonomisch
probleem in ons arrondissement?
De expansiewetten die toendertijd zfjn
