NAAR EEN TWEEPARTIJENSTELSEL EN
EEN DERDE CVP-ZETEL
GHIS WILLEMS, DE EEUWIGE TWEEDE
De Voorpost - 15-12-1978 - 17
qd tóch onafhankelijk opstelt van om het
e{, even welke belangengroepen en het vrij
in. nitiatief zeer hoog aanslaat. Zoals de
jat izaken nu liggen zie ik vooral onze partij
I/V nderdaad sterk aanslaan bij werkelijke
ivrije mensen al of niet zelfstandigen of
ra- uontrekkenden. Het Vlaams Blok is
ia- Waar mijn gevoel veeleer een homogeen
te- jezelschap van vrije mensen die het
iog zelf waar willen maken.
ns V.P.: Wij gaan dus de vrije mensen
tellen volgens u?
W.V.M.: Tot op zekere hoogte inder
daad!
V.P.: Wat wel vreemd overkomt is het
oppikken van de vroegere V.U.-
senator Renaat Diependaele die het
ooit ook nog een alleen beeft gepro
beerd. Dat lijkt natuurlijk in de eerste
plaats op partijkiezen uit rancune en
dan wil ik het nog niet hebben over
Pieter Pots waar dit zeer zeker speelt
W.V.M.: Kijk, realistisch bekeken moe
ten wij stemmen halen, en iedere kan
didaat is dan ook welkom als zijn
Vlaams-nationale overtuiging maar bui
ten kijf staat. Of daar persoonlijke ran
cune meespeelt moeten zij met zichzelf
uitmaken in de eerste plaats. Wat nu
Diependaele betreft dacht ik niet dat,
achteraf bekeken, hij destijds helemaal
ongelijk heeft gehad. Misschien was hij
niet meer geschikt, misschien ook wel.
Wie zal dat zeggen? Maar ook als hij
met de tijd minder aktief zou zijn ge
worden dan bleef toch zijn daadwerke
lijke inzet van meetaf aan een feit even
als zijn konsekwent Vlaams-nationale
overtuiging. Misschien was hij ook
weer een te onafhankelijk en te zelf
standig man om toen nog langer te pas
sen binnen datgene wat zich toen voor
mij nog onzichtbaar manifesteerde bin
nen de Volksunie. Maar op dat ogenblik
heb ik zelf eigenlijk nooit de draagwijdte
van het weggaan van Renaat Diepen
daele gerealiseerd. Bedenk dat ik toen
pas nieuw in de politiek was en nog
boordevol geloof in de V U. en ik zal
ook wel gedacht hebben dat dit de beste
oplossing was. Wij doen nu beroep op
Renaat Diependaele als vechter van het
eerste uur toen niemand nog bereid
haast was de Vlaamse strijd politiek te
voeren; iemand die als het weer nodig is
opnieuw wil beginnen.
V.P.: Wat verwacht je nu van deze
verkiezingen?
W.V.M.: Ik verwacht daar enorm veel
van! Zonder onze kansen te over- of te
onderschatten. Wij zullen beslist een
zeer behoorlijk resultaat boeken, daar
twijfel ik geen moment aan. Dit dan wat
onze lijst betreft. Wat de verkiezingen in
het algemeen aangaat, wil ik mij aan
geen enkele prognose wagen omdat
deze nooit gebaseerd kan zijn op een
ernstige basis; wij kunnen niet in de
harten van de mensen kijken. Ik zal het
dan maar trachten gekscherend of te
slaan. Er wordt beweerd dat de CVP een
gok doet naar de volstrekte meerder
heid Door de opkomst van het Vlaams
Blok. dat een respektabel aantal zetels
in de wacht sleept, komt de CVP net een
aantal zetels tekort...
Resultaat., wij krijgen het voor het
zeggen.
(Geinterviewd eind november door
Erik Van der Elstjj.
Tien jaar volksvertegenwoordiger, fraktievoorzitter van de CVP in de oppositierangen op
de gemeenteraadszetelsGhisleen Willems, kortweg Ghis, hoeven we niet meer voor
te stellen. Hij woont in de Korte Zoutstraat, schuin over de eens flikkerende lichtrekiame
en ons gesprek ging zo ernstig de politieke toer op, dat we, aanvankelijk gepland, toch
nog vergaten te vragen of hij daar nu wel last van heeft ondervonden. Maar dat zal dan
wel heel miniem geweest zijn. Ghisleen Willems is zelden thuis. Overdag een hoop
kommissiewerk en 's avonds de zo nodige zittingen voor dienstbetoon zowat in het ganse
arrondissement
Na enige twijfel en de bijbehorende geruchten over die omstreden tweede plaats heeft
het CVP-blok Willems terug naar voren geschoven, de plaats na Otte, waarop zijn
aanhang hem graag ziet
te |nt U in hut kort uw politieke car-
Tien jaar parlementair bestaan is een
Iele tijd. Gedurende die tien jaar is voor
bet arrondissement Aalst de toestand
erg gewijzigd en ik moet wel tot mijn
spijt zeggen niet altijd in de positieve
i.
zou vooreerst willen stellen dat men
>t in Brussel niet vreest in die bete
lis dat men te weinig komt vragen
de inzet van alle betrokkenen. Laat
is de vergelijking eens maken met
lere gewesten Mechelen of Kortrijk
men bestendig het voordeel heeft
i, zelfs twee parlementsleden tot de
lering te zien toetreden. Ik heb vast-
>teld dat die ministers, buiten hun
itionale taak, zeker ook niet vergeten
ibben dat ze voor hun eigen gewest
in specifieke opdracht hadden. Ze
ibben zich op een zichtbare manier
ir hun gewest ingezet, ze hebben
lerke inspanningen gedaan om alle
lensen die betrokken zijn, die belang-
ijk zijn in hun arrondissement te mobi-
iren en tot een samenwerking te ko-
jn zodoende de druk ten voordele van
in gewest te vergroten bij de instan
ties te Brussel.
Net blijkt dus noodzakelijk te zijn dat
ens arrondissement ook een minister
laar Brussel stuurt -
Gij overdrijft niet Ik denk aan wat er
roor een paar weken in uw weekblad
Cubliceerde over wijlen pater Kamiel
eireman. Hij had een plan opgevat be
staande uit 20 projekten ten voordele
onze streek. Deze bijzondere mer-
irdige persoon had reeds gemerkt
het levensbelang is voor onze
treek dat we eindelijk weer iemand in
nationale regering krijgen Dit alles
|d zijnde, is voornamelijk op het
il-ekonomisch vlak wat te zeggen
de verlopen tien jaar. Ik geloof dat
gewestplan, nog onlangs voor onze
'.reek de toekomst uitgetekend heeft,
aar mijn oordeel te weinig rekening
igehouden heeft met bepaalde sspekten
van ons eigen arrondissement Ik wil
een voorbeeld geven, er zijn veel voor-
zieningen voor uitbreiding van sociale
(woningbouw.
Terecht, maar de herhaalde klachten
over de weinige zorg die er besteed is
aan de ambachtelijke zones, noopt mij
te zeggen dat ik in de nabije toekomst
verplicht zal zijn mij in te zetten voor de
eventuele herziening van het goedge
keurd gewestplan. Een gewestplan dat
bij Koninklijk besluit eigenlijk vastligt
voor tien jaar.
Dat is een eerste programmapunt die bij
mij klaar in mijn geest ligt en waar ik zal
'beroep doen op de verstandhouding
van alle partijen Iets waar bii de laatste
'tien jaar eveneens bij herhaling op te-
ruggekeerd zijn is het probleem van de
waterloop doorheen onze streek. Van
aan Gi|zegem leven wij onder het re
gime van de Dender dat de nabij wo
nende mensen toch zeer naar de keel
igrijpt. De ekonomische funktie van die
waterloop en die ons voordeel zou moe
ten bezorgen, is geen voordeel meer.
(Wij moeten vaststellen dat het vracht
vervoer te water bijna onbestaande
wordt, dat men zelfs beginnen twijfelen
>s of op dat gebied nog inspanningen
moeten geleverd worden. Dat wij (het
Iwas een Dendermondse verwachting)
de Dendermonding hebben zien verleg
gen na een veel te lange tijd. maar dat
we met onze eigen wensen, zijnde de
herkalibrering van de Dender tot Erem-
bodegem zoals gepland is, niet moeten
hopen op enige verwezenlijking binnen
een aannemelijke tijd. Ik geloof dat als
i op dat gebied geen verdere zware in
spanningen gedaan worden van on-
zentwege, indien wij er de Brusselse
kringen er niet toe krijgen het al te traag
ritme van de werken aan de Dender op
te drijven, de toestand onherstelbaar
j zal worden.
Wij hebben ons gedurende die tien jaar
ook intens bezig gehouden met de we-
geninfrastruktuur in ons arrondisse
ment. De landbouwers waren terecht
j bevreesd voor de aanleg van de A-11
be autostrade geprojekteerd langs de
kant van ons arrondissement. Ik ben
gelukkig dat die A-11 opgedoekt is. hij
is uit het gewestplan geschrapt. Trou-
wens in het algemeen gezegd, en dat
1 heeft dan ook betekenis en waarde voor
be rest van ons arrondissement, ben ik
verheugd in het feit dat de autostrade-
Douw niet meer kadert in de huidige
oehoeheschaal Men heeft onder druk
«n het parlement ook, alle aspiraties
omtrent autostradebouw de kop inge-
'naar nu staan wij voor een vol
gende faze, wij moeten de goede zorg
bewaren voor de spoedige uitvoering
van de geplande expresswegen, die in
de plaats van de autosnelweg moeten
komen. Ik denk bijvoorbeeld aan de
Noord-Zuid as als aan de Oost-West as.
Ik geloof dat prioritair de weg Brussel-
Ninove - Brakel zal aangepakt worden,
nochtans is het voor ons arrondisse
ment niet minder belangrijk dat de ex-
pressweg Dendermonde over Aalst
naar Ninove en van Ninove over Ge-
raardsbergen, maar dan langs de an
dere kant van de Dender wordt gereali
seerd Ik heb de indruk dat we meer dan
inspanningen zullen moeten doen om
de diensten te Brussel tot spoed aan te
zetten om de verwezenlijking van deze
Noord-Zuid-as.
Stel nu dit de Infrastruktuur geen
probleem zou vormen, maar naar ons
gevoel Is het aantrekken van K.M.O.'s
en nog beter arbeidsintensieve be
drijven een nog groter probleem voor
onze streek.
Het is noch nodig in de extreme van de
ene kant, noch in de extreme van de
andere kant te vallenLangs de ene kant
moet ik zeggen dat in mijn ogen de
pendel naar Brussel geen asociale pen-
del is omdat de duurtijd om naar Brus
sel te gaan niet overdreven lang is. We
moeten dus, zoals ex-premier Eyskens
ook zegde, niet overdrijven. Eyskens
zei dat men ook in Leuven dezelfde
vraag stelde, nl meer industrie in het
eigen arrondissement. Men moet daar
onmiddellijk op antwoorden dat de na
bijheid van Brussel en een zegen en een
straf terzelfdertijd is. Zegen, we kunnen
toch in menseli|ke omstandigheden
uitwijken naar Brussel om daar ons
werk te zoeken. Maar langs de andere
kant moeten wij niet verdragen dat ons
arrondissement louter als slaapgebied
niets meer te bieden heeft i.v.m. werk
gelegenheid Er is dus een blijvende
zorg nodig voor het in stand houden
van ons industrieel niveau. Dit niveau is
de laatste twintig jaar aanzienlijk ge
zakt. Ik ben de eerste om dat te betreu
ren, maar er zijn toch inspanningen ge
daan. Neem als voorbeeld het industrie
terrein van Aalst zelf, het Wijngaard-
veld. waar naar mijn inziens het argu
ment tegen de uitbreiding van dit indus
trieterrein zwaarder weegt dan het kreë-
ren van een nieuwe vestigingsmoge
lijkheid voor nieuwe industrieën Ne
men we andere industrieterreinen in
ons arrondissement waar nog aanzien
lijke lege plekken bestaan, dan is mijn
besluit dat we niet te vlug moeten zijn
om nieuwe industrieën naar Aalst of het
arrondissement te brengen blijft ge
handhaafd maar het moet getemperd
zijn. Ik geloof dat wij eerder toekomst
moeten zien in de deconcentratie en de
decentralisatie van de openbare dien
sten. In dat verband verwijs ik naar het
wetsvoorstel dat ik een vijftal jaren te
rug heb neergelegd, maar toen scham
per werd afgewezen omdat het een pro-
jekt was dat waarschijnlijk veel te vroeg
voor zijn tijd kwam. maar waar wij bin
nenkort. als de gewestvorming tot
stand komt, we voor de vernieuwde
vraag zullen staan. Er zijn in de gemeen
teraad van Aalst reeds stemmen opge
gaan om deze keer om het arrondisse
ment Aalst als sterk kandidaat naar voor
te brengen voor de mutatie van de ad
ministratieve diensten naar ons ge
west Er zijn voldoende studies over om
te kunnen volhouden dat bepaalde per-
soneelsintensieve openbare diensten
met grote bezetting hier wel op hun
plaats zouden zijn.
Dat is allemaal heel mooL Een volks
vertegenwoordiger kan inderdaad
heel wat voor zijn streek doen. Maar
wij stellen ons de vraag of die volks
vertegenwoordiging zo geschied. Wij
kwamen aan de weet dat de aanwe
zigheid van sommige volksvertegen
woordigers te wensen overliet Men
noteerde gemiddeld 50 aanwezighe
den op 114 zittingen.
De statistische cijfers die in De Voor
post werden gepubliceerd moeten goed
geïnterpreteerd worden en moeten ge
zien worden in het licht van de omstan
digheden. Een neofiet in het parlement
zal trachten in de belangstelling te ko
men door aanwezig te zijn op alle zittin
gen, waar in feite het werk niet geleverd
wordt.
Een nieuweling zoekt naar voor de hand
liggende middeltjes om in één keer een
echte en een goede te tonen. Het ver
wondert mij dus niet dat een volksver
tegenwoordiger Galle zich heeft laten
leiden om brieven te schrijven naar een
begunstigde van een studiebeurs.
Die praktijk had zich in de BSP trou
wens algemeen verspreid en het is Ka-
rel Van Miert die daar een krachtig stop
moeten aan toe roepen heeft. Als de
persartikelen juist zijn werd ook gebruik
gemaakt van indiskreties in het
O.C.M.W. om mededeling te doen van
steunverlening en werd aan de begun
stigden er mededeling van gedaan. Uit
eenzelfde bekommernis om zich een
goede te tonen heeft mijn kollega ook
een wetgevend initatief genomen die de
verplichting in het leven zou roepen om
in elke auto een radio te hebben. Met dit
initatief kwam in een bepaald tijdschrift
dat hij in aanmerking zou komen voor
de Lamme Goedzakprijs, een prijs die
elk jaar wordt uitgereikt aan iemand die
op politiek vlak een daad heeft gesteld
met een negatief passief of een onper
soonlijk karakter. Dat zijn in mijn ogen
allemaal schoolziekten en dat moet aan
de persoon niet zwaarder aangerekend
worden want iedereen begaat ze In dat
verband wil ik ook zeggen dat in het
parlement elke nieuweling loopt naar
elke openbare zitting. Ik zit bijvoorbeeld
in de kommissie van justitie die heel
veel bijeenkomt, waar aan deskundig
wetgevend werk gedaan wordt.
Maar niat tijdens de openbare zittin
gen?
Die omzeggens alleen bijeen komt als
het openbare zitting is. Ik moet op dat
ogenblik een keuze maken of ik voor de
galerij aanwezig ben ok aan ernstig
werk doe. Ik geloof dat elke doorwin
terde parlementair weet wanneer hij be
langrijk werk te doen heeft, of zijn aan
wezigheid tijdens de openbare zittingen
opportuun zijn. Bij het begin van dit
intervieuw zei je zelf dat ik een politieker
ben met jarenlange ervaring, en ik durf
er aan toevoegen met werklust. Van mij
verwacht men dat ik de goede selektie
maak en dat dit een weerslag heeft in
het aantal aanwezigheden op dc open
bare zittingen Ik heb een kollega ge
kend die het absolute rekord haalde in
zake aanwezigheden op de openbare
zittingen. Van hem werd nochtans ge
zegd dat hij niet veel parlementair werk
leverde. Hij had zelfs de truk gevonden
om zijn aanwezigheden, al was het
maar voor een paar sekonden, te laten
akteren op de meeste vergaderingen Ik
heb de reputatie dat ik met mijn parle
mentair mandaat altijd in Brussel ben
La Libre Relgique heeft enige jaren ge
leden alk parlementsleden besproken
en men noemde mij «concencieux».
Bovendien moet Ik zeggen dat het in
België onmogelijk is dat een parlemen
tair zich onttrekt aan het dienstbetoon.
Niemand betwist dat ik van de Aalsterse
parlementairen persoonlijk, ik onderlijn
persoonlijk, het meeste zitdagen houd
!k maak maandelijks een toer in alle
uithoeken van het arrondissement om
bij de mensen te zijn. Ik bezoek 56
zitdaglokalen, tracht de noden te note
ren van de mensen die geen uitweg
meer weten, ik zou niets liever hebben
dat de mensen wel hun weg zouden
vinden ingevolge betere wetten, zonder
partijpolitieke faveurs. Daarom ijver ik
ondermeer voor een opvangcentrum in
Aalst, waaralle mensen, zonder onder
scheid. voor alle denkbare problemen
terecht kunnen en minstens op het
spoor gezet worden naar de diensten,
de administraties die ze op een onpar
tijdige manier tegemoet zouden komen.
Een vorm van een ombudsman of om-
budsdienst?
Een vorm van een ombudsman, maar
zolang deze man of dienst niet bestaat
kan een nationale politieker zich onmo
gelijk onttrekken aan de dienst aan de
bevolking.
En ik bedoel dan eigenlijk die kleine
dienst waar de mensen mee worstelen
en in zorg mee zitten Ik wil niemand
tekort doen maar ik geloof dat ik daar
een bijzondere inspanning die die niet
kan geëvenaard worden.
Het lijkt allemaal heel mooi. Maar wat
wij niet verstaan is het feit dat wan
neer een volksvertegenwoordiger die
dan zo aktief Is het zo moeilijk heeft
om zijn tweede plaats op de lijst voor
de kamers te vrijwaren. Een partij zou
dan toch moeten als één blok staan
achter die man?
In de CVP wordt als in geen andere
partij het demokratische spel voluit ge
speeld Elke keer, zelfs indien de par
lementsverkiezingen vroegtijdig komen
wordt men onderworpen aan de keuze
van de partij omtrent haar mandataris
sen. De Volksunie bijv bestaat er naar
het schijnt in de nationale reglementen,
een beding dat uittredende mandataris
sen van welk niveau ook. slechts van
hun plaats kunnen verwijderd worden
om heel bijzondere redenen en dan nog
mits de twee derden van de bestuurs-
stemmenOp het eerste zicht schijnt dit
een minder wreedaardig lot dan dat
men aan de CVP mandatarissen geeft.
Ik geloof dat dit nochtans ook de sterkte
is van onze partij dat er een gemakkelij
kere doorstroming mogelijk is van poli
tieke mandaten. Voor een buitenstaan
der kan het hard lijken, eo het is hard
ook om te weten dat men op bepaalde
periodieke momenten terug voor het
gerecht moet komen, dus in feite nooit
de zekerheid heeft van een politieke
loopbaan tot het einde toe
Mijn persoonlijke mening is dat men
toch heel hard is om zo te handelen.
Men zou het in andere woorden kunnen
zeggen, eer men enige jaren CVP par
lementair is, heeft men vefel afgezien.
Maar langs de andere kant moet ik zeg
gen dat in de omstandigheden waarin ik
mij bevind, dat het slagen, het steeds
maar opnieuw slagen, en zelfs het beter
slagen in het verdedigen van mijn poli
tiek mandaat, mij dan achteraf ook de
grootste voldoening geeft. Ik maak de
vijfde verkiezing mee in tien jaar en elke
verkiezing is een geschiedenis apart
geworden. Telkens met zware konkur-
rentie, maar telkens met sukses over
wonnen. De smaak is daarna nog zo
zoet.
Men moet in de CVP wel trachten een
bepaalde groep achter zich te scha
ren om zijn mandaat beter te kunnen
verdedigen.
Men moet realist zijn in die zaken, mijn
innerlijke overtuiging is dat 20 jaar ge
leden in de CVP men minstens van de
helft van de CVP-ers zou kunnen zeg
gen dat zij zich niet plaatsten achter één
stand. Vandaag is het echt anders geë
volueerd, het is noodzakelijk gewor
den. Toch streeft men nog steeds het
doel van vroeger na. Dat is een recht
vaardigheid betrachten voor alle stan
den. Ik geef het voorbeeld van Chabert
te Brussel die ook advokaat is zoals ik.
Hij heeft op een bepaald ogenblik een
keuze moeten maken, hij heeft het
A.C.W. gekozen. In 1976 werd in de
nationale pers een lijst gepubliceerd
van de 9 laatste zogenaamde onafhan
kelijke CVP volksvertegenwoordigers
en ik moet zeggen, ik was in uitnemend
gezelschap, samen met Tindemans,
Martens, Swaelen, enz Vroeg of laat
zullen die laatste 9 onafhankelijke
CVP-ers in een kamp terecht komen.
Het is daarom dat ik aanvankelijk zegde
dat men realist moet zijn en dat ik mij op
dit ogenblik sterk schaar achter twee
sociale organisaties, nl de Belgische
Boerenbond en het Nationaal Kristelijk
Middenstandsverbond
Meer en meer stelt men zich de vraag
«Wordt Vlaanderen een CVP staat?»
we kunnen de lijn misschien door
trekken «Wordt Aalst een CVP stad?»
Hugo Schlitz die zegde onlangs nog dat
we gelukkig met in het Angelsaksische
of Amerikaanse systeem leven en hij
bedoelde daarmee het tweepartijensys-
teem.
In ons land, dat klein onooglijk land,
blijft er, zegt hij, nog steeds plaats voor
een veelvuldigheid van partijen. Maar
voor mij stelt zich duidelijk de vraag of
de versnippering van politieke opstel
lingen zo opportuun is, of wij met een
evolutie naar de situatie die de vierde
Franse republiek gekend heeft zo geluk
kig moeten zijn? Straks moet de rege
ring gevormd worden., met hoeveel
partijen? En wanneer ze dan gevormd
is, hoe kan men bij het beleid steeds het
broze evenwicht blijven in acht nemen?
Nu als voorbeeld de vorige regering,
waar moest rekening gehouden worden
niet alleen met de CVP, maar ook met
de PSC, met de VU, het FDF en met de
intussen opengebarsten socialistische
partij. Een regering die moet rekening
houden met een overdreven dosséring,
wordt volgens mij het slachtoffer van
die overdreven versnippering. Het
maakt de regeringsvorming moeilijk,
maar tenslotte ook achteraf het rege
ren.
Persoonlijk, verre van het twee par
tijenstelsel te vrezen, ben ik er voor
stander van dat er in België een twee
partijenstelsel komt of evolueren
Waarom? De besturende partij heeft zo
meer respekt voor de niet besturende
partijomdat zij weet dat ze de volgende
keer volgens de normale evolutie en
volgens de wetten van de geschiedenis
tot besturen kan geroepen zijn. Ander
zijds treedt de niet-besturende partij in
een tweepartijenstelsel opbouwender
op dan in een meerpartijenstelselEn
dit om dezelfde reden, ze zou de vol
gende keer misschien moeten bestu
ren. Er is dus van de besturende en
niet-besturende partijen meer redelijk
heid in het optredenAls men dat verge
lijkt met België moet men vaststellen
dat vóór het Rassemblement Wallon,
de FDF en de Volksunie een regerings
verantwoordelijkheid opnamen, in
hoofdzaak negatief en sensatiegericht
en onrealistisch optraden. Als tegenar
gument dat ik voorstander ben van het
tweepartijenstelsel zou kunnen geop
perd worden dat een tweepartijenstelsel
de demokratische gezindheid tegen
gaat.
Men zou dan twee partijen hebben, de
mensen zouden dan moeten kiezen
voor het ene of voor het andere Mijn
argument daartegenover is dat het feit
van twee partijen anderzijds zo soepel is
dat men zich niet meer buiten een partij
gaat bewegen. Alle partijen op dit
ogenblik hebben te maken met margi
nale mensen, die tenslotte afvloeien, in
het tweepartijenstelsel zou de moge
lijkheid zitten van binnen de partijen
diverse tendezen te laten vormen, en
dat heeft zijn positieve aspekten door
het feit dat men toch in tegenstelling
met andere voorbeelden een gemeen
schappelijke kern behoudt in de eigen
partij en dan ook een gemeenschappe
lijk beleid en standpunten kan innemen.
Ik zou dus zeggen dat alles hetzelfde
blijft, alleen gaat meivmeer samen wer
ken en meer sociaal gericht zijn, en er
zullen duidelijk betere resultaten ko
men.
Ik had dit alles gezegd om wanneer je
mij de zeer preciese vraag stelt over de
CVP-staat dat mijn visie en mijn doel
stelling op de toekomst niet is, om de
partij waartoe ik behoor tot een sterke
burcht uit te bouwen Dat zij alles gaat
overheersen, neen, ik ben voorstander,
hoe ook, in Amerika heeft men demo
kreten en republikeinen, in West-
Duitsland heeft men bijvoorbeeld de
CDU en de socialistische partij, maar
dan het een gnas andere inhoud dan dat
bij ons verstaan wordt, maar het zou
niet uitgesloten zijn dat de CVP één van
die twee partijen is uit het tweepartijen-
systeem.
Egmont is verdwenen uit de kiespro-
paganda. Welke zijn de oorzaken,
strategie of wat?
In de psychologie van een verkiezings
strijd vindt men weinig reden om over
dorre zaken voort te bomen. Het
spreekt de mensen anders al niet veel
aan, en nu op dit ogenblik de kiezer
overtuigen om naar de stembus te gaan
en een bepaalde stem uit te brengen ten
voordele van één of andere oplossing
i.v.m. de staatshervorming is waar
schijnlijk niet opportuun geacht door de
mensen die de verkiezingsmarkt heb
ben bestudeerd.
Het lijkt ons toch essentieel want
daardoor is de regering gevallen?
De regering is daar inderdaad over ge
struikeld en het is daarom belangrijk dat
wij ons, alhoewel het verkiezingstijd is,
even buigen over de toekomst van de
staatshervorming. Sta mij toe dat ik
daarover mijn mening te kennen geef.
Voor mij is het Egmont-
Stuyvenbergakkoord een belangrijk
werkstuk, dat evenwel voor amender
ing vatbaar is. Onze mening terzake is
in het geheel niet gewijzigd Het Pakt is
een belangrijk historisch en politiek feit.
Wanneer men kan een akkoord berei
ken over de grote lijnen van de meest
ernstige en meest omvangrijke staats
hervorming sinds 1831 en dit met een
overgrote meerderheid in alle gemeen
schappen en gewesten van ons land,
dat is volgens mij een buitengewone
belangrijke gebeurtenis, die een eerst
komende weken wellicht niet voldoende
zal onderstreept worden. De komende
staatshervorming kan aan deze gebeur
tenis niet zo maar voorbij gaan. Ander
zijds het uitwerken van het pakt in wet
teksten, de bespreking die wij hebben
meegemaakt daarover, en de bedenk
tijd die wij gekregen hebben achteraf
heeft met zich meegebracht dat allerlei
onvolkomenheden, ongerijmdheden
zelfs aan het licht zijn gekomen die
moeten weggewerkt worden.
Daarom dat ik zeg dat gans de zaak
onder welke vorm zij ook terugkeert
amendeerbaar moet zijn. Ik moet ook
zeggen dat gans die hervorming een
uiterst ingewikkeld karakter heeft. Het
wetsontwerp nr. 461 is een niet gemak
kelijk te verorberen materie. En noch
tans is in ons land de vrij algemene
wens naar boven gekomen dat de struk-
turen eenvoudig en begrijpelijk zouden
•worden.
Wat is eenvoudig7 in mijn ogen moet
men in tegenstelling wat men in het
kortste verleden gedaan heeft, duide
lijke bevoegdheidsgrenzen maken. Zo
wel territoriaal wat zeer moeilijk is als
inhoudelijk, dus geen overlappingen in
andermans bevoegdheidssfeer En uit
eraard ook geen opeenstapeling van
bevoegdheidsinstanties. Het is ook van
groot belang dat de nieuwe konsti-
tuante waar ik bij hoop te behoren over
voldoende ruimte zou beschikken om
de staatdshervorming te verwezenlij
ken Het is bekend dat we toch bijzon
der opgejaagd zijn geworden, het is een
der mede-oorzaken van het voorlopig
falen. Wanneer we nu de lijst bekijken
en van de voor herziening vatbare
grondwetsartikelen dan mogen we ge
rust zeggen dat het parlement er veel
tijd zal moeten over doen.
Er komt ondermeer een nieuw hoofd
stuk i.v.m. de gewestraden en de ge-
westekskekutieven. Een materie waar
men werkelijk nog met klaar mee was
tot nog toe De inhoud van dit hoofstuk
is nog altijd niet geprecizeerd maar de
bevoegheden, ook op het fiskaal ge
bied, dat was zeer onduidelijk tot hier
toe. laat het overigens reeds toe via een
wet aangenomen bij bijzondere meer
derheid. Het parlement heeft zichzelf
ontbonden, heeft ruime marge gelaten
voor de konstituante, de konstituante is
in het geheel niet gebonden aan het
vorige parlement He' moet dus in volle
vrijheid kunnen handelen. Maar het zal
toch nuttig zijn, ik behoor niet tot die-
Een doorbrave doordrijver. Houdt van de politiek omwille
van het menseljke kontakt en de sfeer in Brussel. Zou graag
nog meer tijd hebben om te studeren, om nog meer wetge
vend werk te doen. Heeft het gevoel eindelijk aanvaard te zijn
door de ganse partij.
Anna Willems - De Brauwer
gene die gans het verleden verguizen,
dat het parlement rekening houdt met
de positieve en de negatieve ervaringen
van de verlopen legislatuur.
Sommige partijen beloven een ver
mindering van de belastingsdruk. Is
dat wel te realiseren?
Ten tijde van verkiezingen moet men
zeer voorzichtig zijn met het lanceren
van slogans inzake belastingsvermin
dering. De geschiedenis leert ons dat
het juist deze slogans zijn die na de
kiesdag het vlugst vergeten worden. Ik
geloof dat het ongepast is en zonder
grond van zomaar te stellen dat de be
lastingen zullen verminderd worden
De huidige ekonomische situatie in ons
land. het tegendeel zegt dat het inko
men van de Staat en het jaarlijks passief
dat we vaststellen, en de buitenlandse
leningen die wij mokten aangaan om
dat passief aan te zuiveren, dat het vrij
moeilijk zal zijn om aan ernstige belas
tingsvermindering te denken. Ik zou
een zwaar woord kunnen gebruiken en
zeggen dat de P.V.V. met haar vroeger
ook reeds uitgesproken belastingsver
mindering, dat toen ook boerenbedrog
is gebleken, dat nuookzou kunnen zijn.
De mensen vragen de waarheid en de
waarheid ligt waarschijnlijk meer in de
woorden die in de mond (zelfs nog in de
onverdachte periode) van minister
Geens en staatssekretaris Eyskens ge
legen hebben, dat het maksimum van
belastingsdruk bereikt is, dat het onve
rantwoordelijk zou zijn van voorname
lijk aan industriële inspanningen en ves
tigingen en aan de K.M.O.'s nog een
grotere druk op fiskaal gebied op te
leggen omdat dit dodend zou zijn voor
elk initiatief in ons land.
De zorg van het laatste jaar bij de minis
ter van financiën om in geen geval tot
belastingsverhoging over te gaan en de
zorg die bij staatssekretaris Eyskens
heeft voorgelegen bij het opstellen van
zijn begroting om te voorkomen dat
nieuwe belastingen zouden geheven
worden o m door het dekredieteren
aan alle ministers, dat de begroting zou
gebaseerd zijn op de nul-groei, toont
aan dat de bevolking werkelijk geen be
lastingsverhoging te verwachten heeft.
Het besluit tot belastingsvermindering
schijnt mij ijdel.
In de CVP It er dm momenteel geen
sprake van.
De praktijk om personen aan te duiden
voor deelname in de regering wijst uit
dat zoiets nooit voor de verkiezingen
gebeurt. Het is algemeen geweten dat
de uitverkiezing wellicht niet zozeer te
zoeken is bij de Koning, alhoewel dit in
de grondwet zo beschreven staat, maar
dat uit andere invloedssferen de beslis
sing komt. Het schijnt me dat de kon-
junktuur gunstig is.
Wat is uw voorspelling wat de uitslag
in ons arrondissement betreft?
In de rangen van de CVP zijn de ver
wachtingen hoog gespannen. Men is er
zeer optimistisch. De plaatselijke om
standigheden geven daartoe grond. In
de CVP, die men in het verleden wel
eens heeft beschreven als een partij
waar grote tegenstellingen zijn, zodanig
zelfs dat men er niet kan mee onder
handelen, is de toestand op korte tijd
uiterst rooskleurig geworden De men
selijke verhoudingen zijn optimaal. De
verhoudingen van de parlementsleden
van de Kristelijke Volkspartij is nooit zo
goed geweest Het homogeen blok die
wij zijn gaan vormen, niet alleen in
Groot-Aalst. maar ik mag wel zeggen in
gans hel arrondissement, geeft stof
genoeg om te zeggen dat we naar een
zeer positieve uitslag gaan. Bij ons is
het een kwestie om in de Kamers van
Volksvertegenwoordiging een zetel bij
te halen.
Men zegt dat het er goed inzit, niet
alleen om onze versterkte positie inner
lijk, maar voornamelijk door de zwakte
van bepaalde partijen gedurende de
laatste tijd. Ik geloof dat de PW de
vinger in haar oog gestoken heeft met
van de kandidatuurstelling een familie
kwestie te maken. Het is goed mogelijk
door het wegvallen van de naam D'hae-
seleer op de lijst heel wat mensen zal
doen vergeten dat Willy Van Rentergem
een erfgenaam is van de D'haeseleer
traditie. Ik vind het strategisch niet ver
standig. Ik wil er aan toevoegen dat met
een autoritaire D'haeseleer de Partij
voor Vrijheid en Vooruitgang de grootst
denkbare aanfluiting is van de mense
lijke vrijheid. Dat zijn gevoelens die
waarschijnlijk ook bij andere mensen
leven en ik geloof dat de P.V.V. dus in
een kwalijke uitgangspositie zit om de
verkiezingsdag tegemoet te treden.
De Volksunie kan op haar beurt toch
ook niet gelukkig zijn dat een oepaalde
politieke groepering zich opst ilt om aan
de rand te komen knagen. De omstan
digheid waarin de regering ten val is
gekomen was al niet zo gelukkig voor
haar en ik stel vast dat in ons arrondis
sement sinds het optreden van ex-
schepen Van Mossevelde werkelijk een
groep gaan groeien is, die wellicht een
zekere bedreiging inhojdt voor de
Volksur.;;.
Wat de BSP betref moet ik zeggen dat
het lot van deze partij maar zal gekend
zijn op 17 december 's avonds. Gaat zij
haar tweede zetel behouden? Op dat
gebied moet er nog ook onzekerheid
bestaan. De persoon die zich beeft wil
len veilig stellen, heeft de eerste plaats
willen bekomen. En de persoon die die
plaats heeft moeten afstaan heeft naar
het schijnt zich dat laten betijen omdat
men bepaalde belofte gedaan heeft in
geval hij niet zou slagen. Ik weet niet of
de BSP een goede of een slechte beurt
zal maken maar de twijfel bestaat toch
over een gunstig resultaat. Als ik dat
alles overschouw stel ik vast dat de CVP
in het beste daglicht naar buiten komt.
We kunnen konkluderen dat bet in
alle partijen geen koek en ei is. Maar
ook niet in de CVP. Maar wij vernomen
hebben nu er In het parlement een
en jou hebben voorgedaan? Wat
is daar van aan?
U stelt die vraag aan de eeuwige tweede
in de CVP Dat onderstreept nogmaals
de zelfzekerheid waarmee we de verkie
zing tegemoet gaan Ik kan u formeel
tegenspreken. Wat u in een vorige edi
tie geschreven hebt omtrent enige ani
mositeit tussen mijn kollega en vriend
Roger Otte en mij. Integendeel, de laat
ste dagen van de legislatuur en het
ogenblik dat er sprake was van model-
lijstvorming hebben aangetoond welke
grote verstandhouding er tussen ons
bestaat. Trouwens ook tussen ons bei
den en andere kollega's. Wij waren in
feite akkoord dat alle CVP parlement
sleden door een strijden naar een status
quo bij het opstellen van de nieuwe
lijsten, dat er een ongewijzigde terug
keer moest zijn van de uittredende par
lementsleden uit het arrondissement
Aalst.
Ik houd persoonlijk meer van het hou
den van een poll. Maar in de gegeven
omstandigheden was dit niet mogelijk
en het verheugt mij dan toch zeer dat
die bijzondere omstandigheid aanlei
ding gegeven heeft voor ons om de
volstrekte eensgezindheid en de sa
menwerking tussen alle parlementsle
den van de Kristelijke Volkspartij te be
klemtonen
Interview van 25 november 1978.