NAAR EEN TWEEPARTIJENSTELSEL EN EEN DERDE CVP-ZETEL GHIS WILLEMS, DE EEUWIGE TWEEDE De Voorpost - 15-12-1978 - 17 qd tóch onafhankelijk opstelt van om het e{, even welke belangengroepen en het vrij in. nitiatief zeer hoog aanslaat. Zoals de jat izaken nu liggen zie ik vooral onze partij I/V nderdaad sterk aanslaan bij werkelijke ivrije mensen al of niet zelfstandigen of ra- uontrekkenden. Het Vlaams Blok is ia- Waar mijn gevoel veeleer een homogeen te- jezelschap van vrije mensen die het iog zelf waar willen maken. ns V.P.: Wij gaan dus de vrije mensen tellen volgens u? W.V.M.: Tot op zekere hoogte inder daad! V.P.: Wat wel vreemd overkomt is het oppikken van de vroegere V.U.- senator Renaat Diependaele die het ooit ook nog een alleen beeft gepro beerd. Dat lijkt natuurlijk in de eerste plaats op partijkiezen uit rancune en dan wil ik het nog niet hebben over Pieter Pots waar dit zeer zeker speelt W.V.M.: Kijk, realistisch bekeken moe ten wij stemmen halen, en iedere kan didaat is dan ook welkom als zijn Vlaams-nationale overtuiging maar bui ten kijf staat. Of daar persoonlijke ran cune meespeelt moeten zij met zichzelf uitmaken in de eerste plaats. Wat nu Diependaele betreft dacht ik niet dat, achteraf bekeken, hij destijds helemaal ongelijk heeft gehad. Misschien was hij niet meer geschikt, misschien ook wel. Wie zal dat zeggen? Maar ook als hij met de tijd minder aktief zou zijn ge worden dan bleef toch zijn daadwerke lijke inzet van meetaf aan een feit even als zijn konsekwent Vlaams-nationale overtuiging. Misschien was hij ook weer een te onafhankelijk en te zelf standig man om toen nog langer te pas sen binnen datgene wat zich toen voor mij nog onzichtbaar manifesteerde bin nen de Volksunie. Maar op dat ogenblik heb ik zelf eigenlijk nooit de draagwijdte van het weggaan van Renaat Diepen daele gerealiseerd. Bedenk dat ik toen pas nieuw in de politiek was en nog boordevol geloof in de V U. en ik zal ook wel gedacht hebben dat dit de beste oplossing was. Wij doen nu beroep op Renaat Diependaele als vechter van het eerste uur toen niemand nog bereid haast was de Vlaamse strijd politiek te voeren; iemand die als het weer nodig is opnieuw wil beginnen. V.P.: Wat verwacht je nu van deze verkiezingen? W.V.M.: Ik verwacht daar enorm veel van! Zonder onze kansen te over- of te onderschatten. Wij zullen beslist een zeer behoorlijk resultaat boeken, daar twijfel ik geen moment aan. Dit dan wat onze lijst betreft. Wat de verkiezingen in het algemeen aangaat, wil ik mij aan geen enkele prognose wagen omdat deze nooit gebaseerd kan zijn op een ernstige basis; wij kunnen niet in de harten van de mensen kijken. Ik zal het dan maar trachten gekscherend of te slaan. Er wordt beweerd dat de CVP een gok doet naar de volstrekte meerder heid Door de opkomst van het Vlaams Blok. dat een respektabel aantal zetels in de wacht sleept, komt de CVP net een aantal zetels tekort... Resultaat., wij krijgen het voor het zeggen. (Geinterviewd eind november door Erik Van der Elstjj. Tien jaar volksvertegenwoordiger, fraktievoorzitter van de CVP in de oppositierangen op de gemeenteraadszetelsGhisleen Willems, kortweg Ghis, hoeven we niet meer voor te stellen. Hij woont in de Korte Zoutstraat, schuin over de eens flikkerende lichtrekiame en ons gesprek ging zo ernstig de politieke toer op, dat we, aanvankelijk gepland, toch nog vergaten te vragen of hij daar nu wel last van heeft ondervonden. Maar dat zal dan wel heel miniem geweest zijn. Ghisleen Willems is zelden thuis. Overdag een hoop kommissiewerk en 's avonds de zo nodige zittingen voor dienstbetoon zowat in het ganse arrondissement Na enige twijfel en de bijbehorende geruchten over die omstreden tweede plaats heeft het CVP-blok Willems terug naar voren geschoven, de plaats na Otte, waarop zijn aanhang hem graag ziet te |nt U in hut kort uw politieke car- Tien jaar parlementair bestaan is een Iele tijd. Gedurende die tien jaar is voor bet arrondissement Aalst de toestand erg gewijzigd en ik moet wel tot mijn spijt zeggen niet altijd in de positieve i. zou vooreerst willen stellen dat men >t in Brussel niet vreest in die bete lis dat men te weinig komt vragen de inzet van alle betrokkenen. Laat is de vergelijking eens maken met lere gewesten Mechelen of Kortrijk men bestendig het voordeel heeft i, zelfs twee parlementsleden tot de lering te zien toetreden. Ik heb vast- >teld dat die ministers, buiten hun itionale taak, zeker ook niet vergeten ibben dat ze voor hun eigen gewest in specifieke opdracht hadden. Ze ibben zich op een zichtbare manier ir hun gewest ingezet, ze hebben lerke inspanningen gedaan om alle lensen die betrokken zijn, die belang- ijk zijn in hun arrondissement te mobi- iren en tot een samenwerking te ko- jn zodoende de druk ten voordele van in gewest te vergroten bij de instan ties te Brussel. Net blijkt dus noodzakelijk te zijn dat ens arrondissement ook een minister laar Brussel stuurt - Gij overdrijft niet Ik denk aan wat er roor een paar weken in uw weekblad Cubliceerde over wijlen pater Kamiel eireman. Hij had een plan opgevat be staande uit 20 projekten ten voordele onze streek. Deze bijzondere mer- irdige persoon had reeds gemerkt het levensbelang is voor onze treek dat we eindelijk weer iemand in nationale regering krijgen Dit alles |d zijnde, is voornamelijk op het il-ekonomisch vlak wat te zeggen de verlopen tien jaar. Ik geloof dat gewestplan, nog onlangs voor onze '.reek de toekomst uitgetekend heeft, aar mijn oordeel te weinig rekening igehouden heeft met bepaalde sspekten van ons eigen arrondissement Ik wil een voorbeeld geven, er zijn veel voor- zieningen voor uitbreiding van sociale (woningbouw. Terecht, maar de herhaalde klachten over de weinige zorg die er besteed is aan de ambachtelijke zones, noopt mij te zeggen dat ik in de nabije toekomst verplicht zal zijn mij in te zetten voor de eventuele herziening van het goedge keurd gewestplan. Een gewestplan dat bij Koninklijk besluit eigenlijk vastligt voor tien jaar. Dat is een eerste programmapunt die bij mij klaar in mijn geest ligt en waar ik zal 'beroep doen op de verstandhouding van alle partijen Iets waar bii de laatste 'tien jaar eveneens bij herhaling op te- ruggekeerd zijn is het probleem van de waterloop doorheen onze streek. Van aan Gi|zegem leven wij onder het re gime van de Dender dat de nabij wo nende mensen toch zeer naar de keel igrijpt. De ekonomische funktie van die waterloop en die ons voordeel zou moe ten bezorgen, is geen voordeel meer. (Wij moeten vaststellen dat het vracht vervoer te water bijna onbestaande wordt, dat men zelfs beginnen twijfelen >s of op dat gebied nog inspanningen moeten geleverd worden. Dat wij (het Iwas een Dendermondse verwachting) de Dendermonding hebben zien verleg gen na een veel te lange tijd. maar dat we met onze eigen wensen, zijnde de herkalibrering van de Dender tot Erem- bodegem zoals gepland is, niet moeten hopen op enige verwezenlijking binnen een aannemelijke tijd. Ik geloof dat als i op dat gebied geen verdere zware in spanningen gedaan worden van on- zentwege, indien wij er de Brusselse kringen er niet toe krijgen het al te traag ritme van de werken aan de Dender op te drijven, de toestand onherstelbaar j zal worden. Wij hebben ons gedurende die tien jaar ook intens bezig gehouden met de we- geninfrastruktuur in ons arrondisse ment. De landbouwers waren terecht j bevreesd voor de aanleg van de A-11 be autostrade geprojekteerd langs de kant van ons arrondissement. Ik ben gelukkig dat die A-11 opgedoekt is. hij is uit het gewestplan geschrapt. Trou- wens in het algemeen gezegd, en dat 1 heeft dan ook betekenis en waarde voor be rest van ons arrondissement, ben ik verheugd in het feit dat de autostrade- Douw niet meer kadert in de huidige oehoeheschaal Men heeft onder druk «n het parlement ook, alle aspiraties omtrent autostradebouw de kop inge- 'naar nu staan wij voor een vol gende faze, wij moeten de goede zorg bewaren voor de spoedige uitvoering van de geplande expresswegen, die in de plaats van de autosnelweg moeten komen. Ik denk bijvoorbeeld aan de Noord-Zuid as als aan de Oost-West as. Ik geloof dat prioritair de weg Brussel- Ninove - Brakel zal aangepakt worden, nochtans is het voor ons arrondisse ment niet minder belangrijk dat de ex- pressweg Dendermonde over Aalst naar Ninove en van Ninove over Ge- raardsbergen, maar dan langs de an dere kant van de Dender wordt gereali seerd Ik heb de indruk dat we meer dan inspanningen zullen moeten doen om de diensten te Brussel tot spoed aan te zetten om de verwezenlijking van deze Noord-Zuid-as. Stel nu dit de Infrastruktuur geen probleem zou vormen, maar naar ons gevoel Is het aantrekken van K.M.O.'s en nog beter arbeidsintensieve be drijven een nog groter probleem voor onze streek. Het is noch nodig in de extreme van de ene kant, noch in de extreme van de andere kant te vallenLangs de ene kant moet ik zeggen dat in mijn ogen de pendel naar Brussel geen asociale pen- del is omdat de duurtijd om naar Brus sel te gaan niet overdreven lang is. We moeten dus, zoals ex-premier Eyskens ook zegde, niet overdrijven. Eyskens zei dat men ook in Leuven dezelfde vraag stelde, nl meer industrie in het eigen arrondissement. Men moet daar onmiddellijk op antwoorden dat de na bijheid van Brussel en een zegen en een straf terzelfdertijd is. Zegen, we kunnen toch in menseli|ke omstandigheden uitwijken naar Brussel om daar ons werk te zoeken. Maar langs de andere kant moeten wij niet verdragen dat ons arrondissement louter als slaapgebied niets meer te bieden heeft i.v.m. werk gelegenheid Er is dus een blijvende zorg nodig voor het in stand houden van ons industrieel niveau. Dit niveau is de laatste twintig jaar aanzienlijk ge zakt. Ik ben de eerste om dat te betreu ren, maar er zijn toch inspanningen ge daan. Neem als voorbeeld het industrie terrein van Aalst zelf, het Wijngaard- veld. waar naar mijn inziens het argu ment tegen de uitbreiding van dit indus trieterrein zwaarder weegt dan het kreë- ren van een nieuwe vestigingsmoge lijkheid voor nieuwe industrieën Ne men we andere industrieterreinen in ons arrondissement waar nog aanzien lijke lege plekken bestaan, dan is mijn besluit dat we niet te vlug moeten zijn om nieuwe industrieën naar Aalst of het arrondissement te brengen blijft ge handhaafd maar het moet getemperd zijn. Ik geloof dat wij eerder toekomst moeten zien in de deconcentratie en de decentralisatie van de openbare dien sten. In dat verband verwijs ik naar het wetsvoorstel dat ik een vijftal jaren te rug heb neergelegd, maar toen scham per werd afgewezen omdat het een pro- jekt was dat waarschijnlijk veel te vroeg voor zijn tijd kwam. maar waar wij bin nenkort. als de gewestvorming tot stand komt, we voor de vernieuwde vraag zullen staan. Er zijn in de gemeen teraad van Aalst reeds stemmen opge gaan om deze keer om het arrondisse ment Aalst als sterk kandidaat naar voor te brengen voor de mutatie van de ad ministratieve diensten naar ons ge west Er zijn voldoende studies over om te kunnen volhouden dat bepaalde per- soneelsintensieve openbare diensten met grote bezetting hier wel op hun plaats zouden zijn. Dat is allemaal heel mooL Een volks vertegenwoordiger kan inderdaad heel wat voor zijn streek doen. Maar wij stellen ons de vraag of die volks vertegenwoordiging zo geschied. Wij kwamen aan de weet dat de aanwe zigheid van sommige volksvertegen woordigers te wensen overliet Men noteerde gemiddeld 50 aanwezighe den op 114 zittingen. De statistische cijfers die in De Voor post werden gepubliceerd moeten goed geïnterpreteerd worden en moeten ge zien worden in het licht van de omstan digheden. Een neofiet in het parlement zal trachten in de belangstelling te ko men door aanwezig te zijn op alle zittin gen, waar in feite het werk niet geleverd wordt. Een nieuweling zoekt naar voor de hand liggende middeltjes om in één keer een echte en een goede te tonen. Het ver wondert mij dus niet dat een volksver tegenwoordiger Galle zich heeft laten leiden om brieven te schrijven naar een begunstigde van een studiebeurs. Die praktijk had zich in de BSP trou wens algemeen verspreid en het is Ka- rel Van Miert die daar een krachtig stop moeten aan toe roepen heeft. Als de persartikelen juist zijn werd ook gebruik gemaakt van indiskreties in het O.C.M.W. om mededeling te doen van steunverlening en werd aan de begun stigden er mededeling van gedaan. Uit eenzelfde bekommernis om zich een goede te tonen heeft mijn kollega ook een wetgevend initatief genomen die de verplichting in het leven zou roepen om in elke auto een radio te hebben. Met dit initatief kwam in een bepaald tijdschrift dat hij in aanmerking zou komen voor de Lamme Goedzakprijs, een prijs die elk jaar wordt uitgereikt aan iemand die op politiek vlak een daad heeft gesteld met een negatief passief of een onper soonlijk karakter. Dat zijn in mijn ogen allemaal schoolziekten en dat moet aan de persoon niet zwaarder aangerekend worden want iedereen begaat ze In dat verband wil ik ook zeggen dat in het parlement elke nieuweling loopt naar elke openbare zitting. Ik zit bijvoorbeeld in de kommissie van justitie die heel veel bijeenkomt, waar aan deskundig wetgevend werk gedaan wordt. Maar niat tijdens de openbare zittin gen? Die omzeggens alleen bijeen komt als het openbare zitting is. Ik moet op dat ogenblik een keuze maken of ik voor de galerij aanwezig ben ok aan ernstig werk doe. Ik geloof dat elke doorwin terde parlementair weet wanneer hij be langrijk werk te doen heeft, of zijn aan wezigheid tijdens de openbare zittingen opportuun zijn. Bij het begin van dit intervieuw zei je zelf dat ik een politieker ben met jarenlange ervaring, en ik durf er aan toevoegen met werklust. Van mij verwacht men dat ik de goede selektie maak en dat dit een weerslag heeft in het aantal aanwezigheden op dc open bare zittingen Ik heb een kollega ge kend die het absolute rekord haalde in zake aanwezigheden op de openbare zittingen. Van hem werd nochtans ge zegd dat hij niet veel parlementair werk leverde. Hij had zelfs de truk gevonden om zijn aanwezigheden, al was het maar voor een paar sekonden, te laten akteren op de meeste vergaderingen Ik heb de reputatie dat ik met mijn parle mentair mandaat altijd in Brussel ben La Libre Relgique heeft enige jaren ge leden alk parlementsleden besproken en men noemde mij «concencieux». Bovendien moet Ik zeggen dat het in België onmogelijk is dat een parlemen tair zich onttrekt aan het dienstbetoon. Niemand betwist dat ik van de Aalsterse parlementairen persoonlijk, ik onderlijn persoonlijk, het meeste zitdagen houd !k maak maandelijks een toer in alle uithoeken van het arrondissement om bij de mensen te zijn. Ik bezoek 56 zitdaglokalen, tracht de noden te note ren van de mensen die geen uitweg meer weten, ik zou niets liever hebben dat de mensen wel hun weg zouden vinden ingevolge betere wetten, zonder partijpolitieke faveurs. Daarom ijver ik ondermeer voor een opvangcentrum in Aalst, waaralle mensen, zonder onder scheid. voor alle denkbare problemen terecht kunnen en minstens op het spoor gezet worden naar de diensten, de administraties die ze op een onpar tijdige manier tegemoet zouden komen. Een vorm van een ombudsman of om- budsdienst? Een vorm van een ombudsman, maar zolang deze man of dienst niet bestaat kan een nationale politieker zich onmo gelijk onttrekken aan de dienst aan de bevolking. En ik bedoel dan eigenlijk die kleine dienst waar de mensen mee worstelen en in zorg mee zitten Ik wil niemand tekort doen maar ik geloof dat ik daar een bijzondere inspanning die die niet kan geëvenaard worden. Het lijkt allemaal heel mooi. Maar wat wij niet verstaan is het feit dat wan neer een volksvertegenwoordiger die dan zo aktief Is het zo moeilijk heeft om zijn tweede plaats op de lijst voor de kamers te vrijwaren. Een partij zou dan toch moeten als één blok staan achter die man? In de CVP wordt als in geen andere partij het demokratische spel voluit ge speeld Elke keer, zelfs indien de par lementsverkiezingen vroegtijdig komen wordt men onderworpen aan de keuze van de partij omtrent haar mandataris sen. De Volksunie bijv bestaat er naar het schijnt in de nationale reglementen, een beding dat uittredende mandataris sen van welk niveau ook. slechts van hun plaats kunnen verwijderd worden om heel bijzondere redenen en dan nog mits de twee derden van de bestuurs- stemmenOp het eerste zicht schijnt dit een minder wreedaardig lot dan dat men aan de CVP mandatarissen geeft. Ik geloof dat dit nochtans ook de sterkte is van onze partij dat er een gemakkelij kere doorstroming mogelijk is van poli tieke mandaten. Voor een buitenstaan der kan het hard lijken, eo het is hard ook om te weten dat men op bepaalde periodieke momenten terug voor het gerecht moet komen, dus in feite nooit de zekerheid heeft van een politieke loopbaan tot het einde toe Mijn persoonlijke mening is dat men toch heel hard is om zo te handelen. Men zou het in andere woorden kunnen zeggen, eer men enige jaren CVP par lementair is, heeft men vefel afgezien. Maar langs de andere kant moet ik zeg gen dat in de omstandigheden waarin ik mij bevind, dat het slagen, het steeds maar opnieuw slagen, en zelfs het beter slagen in het verdedigen van mijn poli tiek mandaat, mij dan achteraf ook de grootste voldoening geeft. Ik maak de vijfde verkiezing mee in tien jaar en elke verkiezing is een geschiedenis apart geworden. Telkens met zware konkur- rentie, maar telkens met sukses over wonnen. De smaak is daarna nog zo zoet. Men moet in de CVP wel trachten een bepaalde groep achter zich te scha ren om zijn mandaat beter te kunnen verdedigen. Men moet realist zijn in die zaken, mijn innerlijke overtuiging is dat 20 jaar ge leden in de CVP men minstens van de helft van de CVP-ers zou kunnen zeg gen dat zij zich niet plaatsten achter één stand. Vandaag is het echt anders geë volueerd, het is noodzakelijk gewor den. Toch streeft men nog steeds het doel van vroeger na. Dat is een recht vaardigheid betrachten voor alle stan den. Ik geef het voorbeeld van Chabert te Brussel die ook advokaat is zoals ik. Hij heeft op een bepaald ogenblik een keuze moeten maken, hij heeft het A.C.W. gekozen. In 1976 werd in de nationale pers een lijst gepubliceerd van de 9 laatste zogenaamde onafhan kelijke CVP volksvertegenwoordigers en ik moet zeggen, ik was in uitnemend gezelschap, samen met Tindemans, Martens, Swaelen, enz Vroeg of laat zullen die laatste 9 onafhankelijke CVP-ers in een kamp terecht komen. Het is daarom dat ik aanvankelijk zegde dat men realist moet zijn en dat ik mij op dit ogenblik sterk schaar achter twee sociale organisaties, nl de Belgische Boerenbond en het Nationaal Kristelijk Middenstandsverbond Meer en meer stelt men zich de vraag «Wordt Vlaanderen een CVP staat?» we kunnen de lijn misschien door trekken «Wordt Aalst een CVP stad?» Hugo Schlitz die zegde onlangs nog dat we gelukkig met in het Angelsaksische of Amerikaanse systeem leven en hij bedoelde daarmee het tweepartijensys- teem. In ons land, dat klein onooglijk land, blijft er, zegt hij, nog steeds plaats voor een veelvuldigheid van partijen. Maar voor mij stelt zich duidelijk de vraag of de versnippering van politieke opstel lingen zo opportuun is, of wij met een evolutie naar de situatie die de vierde Franse republiek gekend heeft zo geluk kig moeten zijn? Straks moet de rege ring gevormd worden., met hoeveel partijen? En wanneer ze dan gevormd is, hoe kan men bij het beleid steeds het broze evenwicht blijven in acht nemen? Nu als voorbeeld de vorige regering, waar moest rekening gehouden worden niet alleen met de CVP, maar ook met de PSC, met de VU, het FDF en met de intussen opengebarsten socialistische partij. Een regering die moet rekening houden met een overdreven dosséring, wordt volgens mij het slachtoffer van die overdreven versnippering. Het maakt de regeringsvorming moeilijk, maar tenslotte ook achteraf het rege ren. Persoonlijk, verre van het twee par tijenstelsel te vrezen, ben ik er voor stander van dat er in België een twee partijenstelsel komt of evolueren Waarom? De besturende partij heeft zo meer respekt voor de niet besturende partijomdat zij weet dat ze de volgende keer volgens de normale evolutie en volgens de wetten van de geschiedenis tot besturen kan geroepen zijn. Ander zijds treedt de niet-besturende partij in een tweepartijenstelsel opbouwender op dan in een meerpartijenstelselEn dit om dezelfde reden, ze zou de vol gende keer misschien moeten bestu ren. Er is dus van de besturende en niet-besturende partijen meer redelijk heid in het optredenAls men dat verge lijkt met België moet men vaststellen dat vóór het Rassemblement Wallon, de FDF en de Volksunie een regerings verantwoordelijkheid opnamen, in hoofdzaak negatief en sensatiegericht en onrealistisch optraden. Als tegenar gument dat ik voorstander ben van het tweepartijenstelsel zou kunnen geop perd worden dat een tweepartijenstelsel de demokratische gezindheid tegen gaat. Men zou dan twee partijen hebben, de mensen zouden dan moeten kiezen voor het ene of voor het andere Mijn argument daartegenover is dat het feit van twee partijen anderzijds zo soepel is dat men zich niet meer buiten een partij gaat bewegen. Alle partijen op dit ogenblik hebben te maken met margi nale mensen, die tenslotte afvloeien, in het tweepartijenstelsel zou de moge lijkheid zitten van binnen de partijen diverse tendezen te laten vormen, en dat heeft zijn positieve aspekten door het feit dat men toch in tegenstelling met andere voorbeelden een gemeen schappelijke kern behoudt in de eigen partij en dan ook een gemeenschappe lijk beleid en standpunten kan innemen. Ik zou dus zeggen dat alles hetzelfde blijft, alleen gaat meivmeer samen wer ken en meer sociaal gericht zijn, en er zullen duidelijk betere resultaten ko men. Ik had dit alles gezegd om wanneer je mij de zeer preciese vraag stelt over de CVP-staat dat mijn visie en mijn doel stelling op de toekomst niet is, om de partij waartoe ik behoor tot een sterke burcht uit te bouwen Dat zij alles gaat overheersen, neen, ik ben voorstander, hoe ook, in Amerika heeft men demo kreten en republikeinen, in West- Duitsland heeft men bijvoorbeeld de CDU en de socialistische partij, maar dan het een gnas andere inhoud dan dat bij ons verstaan wordt, maar het zou niet uitgesloten zijn dat de CVP één van die twee partijen is uit het tweepartijen- systeem. Egmont is verdwenen uit de kiespro- paganda. Welke zijn de oorzaken, strategie of wat? In de psychologie van een verkiezings strijd vindt men weinig reden om over dorre zaken voort te bomen. Het spreekt de mensen anders al niet veel aan, en nu op dit ogenblik de kiezer overtuigen om naar de stembus te gaan en een bepaalde stem uit te brengen ten voordele van één of andere oplossing i.v.m. de staatshervorming is waar schijnlijk niet opportuun geacht door de mensen die de verkiezingsmarkt heb ben bestudeerd. Het lijkt ons toch essentieel want daardoor is de regering gevallen? De regering is daar inderdaad over ge struikeld en het is daarom belangrijk dat wij ons, alhoewel het verkiezingstijd is, even buigen over de toekomst van de staatshervorming. Sta mij toe dat ik daarover mijn mening te kennen geef. Voor mij is het Egmont- Stuyvenbergakkoord een belangrijk werkstuk, dat evenwel voor amender ing vatbaar is. Onze mening terzake is in het geheel niet gewijzigd Het Pakt is een belangrijk historisch en politiek feit. Wanneer men kan een akkoord berei ken over de grote lijnen van de meest ernstige en meest omvangrijke staats hervorming sinds 1831 en dit met een overgrote meerderheid in alle gemeen schappen en gewesten van ons land, dat is volgens mij een buitengewone belangrijke gebeurtenis, die een eerst komende weken wellicht niet voldoende zal onderstreept worden. De komende staatshervorming kan aan deze gebeur tenis niet zo maar voorbij gaan. Ander zijds het uitwerken van het pakt in wet teksten, de bespreking die wij hebben meegemaakt daarover, en de bedenk tijd die wij gekregen hebben achteraf heeft met zich meegebracht dat allerlei onvolkomenheden, ongerijmdheden zelfs aan het licht zijn gekomen die moeten weggewerkt worden. Daarom dat ik zeg dat gans de zaak onder welke vorm zij ook terugkeert amendeerbaar moet zijn. Ik moet ook zeggen dat gans die hervorming een uiterst ingewikkeld karakter heeft. Het wetsontwerp nr. 461 is een niet gemak kelijk te verorberen materie. En noch tans is in ons land de vrij algemene wens naar boven gekomen dat de struk- turen eenvoudig en begrijpelijk zouden •worden. Wat is eenvoudig7 in mijn ogen moet men in tegenstelling wat men in het kortste verleden gedaan heeft, duide lijke bevoegdheidsgrenzen maken. Zo wel territoriaal wat zeer moeilijk is als inhoudelijk, dus geen overlappingen in andermans bevoegdheidssfeer En uit eraard ook geen opeenstapeling van bevoegdheidsinstanties. Het is ook van groot belang dat de nieuwe konsti- tuante waar ik bij hoop te behoren over voldoende ruimte zou beschikken om de staatdshervorming te verwezenlij ken Het is bekend dat we toch bijzon der opgejaagd zijn geworden, het is een der mede-oorzaken van het voorlopig falen. Wanneer we nu de lijst bekijken en van de voor herziening vatbare grondwetsartikelen dan mogen we ge rust zeggen dat het parlement er veel tijd zal moeten over doen. Er komt ondermeer een nieuw hoofd stuk i.v.m. de gewestraden en de ge- westekskekutieven. Een materie waar men werkelijk nog met klaar mee was tot nog toe De inhoud van dit hoofstuk is nog altijd niet geprecizeerd maar de bevoegheden, ook op het fiskaal ge bied, dat was zeer onduidelijk tot hier toe. laat het overigens reeds toe via een wet aangenomen bij bijzondere meer derheid. Het parlement heeft zichzelf ontbonden, heeft ruime marge gelaten voor de konstituante, de konstituante is in het geheel niet gebonden aan het vorige parlement He' moet dus in volle vrijheid kunnen handelen. Maar het zal toch nuttig zijn, ik behoor niet tot die- Een doorbrave doordrijver. Houdt van de politiek omwille van het menseljke kontakt en de sfeer in Brussel. Zou graag nog meer tijd hebben om te studeren, om nog meer wetge vend werk te doen. Heeft het gevoel eindelijk aanvaard te zijn door de ganse partij. Anna Willems - De Brauwer gene die gans het verleden verguizen, dat het parlement rekening houdt met de positieve en de negatieve ervaringen van de verlopen legislatuur. Sommige partijen beloven een ver mindering van de belastingsdruk. Is dat wel te realiseren? Ten tijde van verkiezingen moet men zeer voorzichtig zijn met het lanceren van slogans inzake belastingsvermin dering. De geschiedenis leert ons dat het juist deze slogans zijn die na de kiesdag het vlugst vergeten worden. Ik geloof dat het ongepast is en zonder grond van zomaar te stellen dat de be lastingen zullen verminderd worden De huidige ekonomische situatie in ons land. het tegendeel zegt dat het inko men van de Staat en het jaarlijks passief dat we vaststellen, en de buitenlandse leningen die wij mokten aangaan om dat passief aan te zuiveren, dat het vrij moeilijk zal zijn om aan ernstige belas tingsvermindering te denken. Ik zou een zwaar woord kunnen gebruiken en zeggen dat de P.V.V. met haar vroeger ook reeds uitgesproken belastingsver mindering, dat toen ook boerenbedrog is gebleken, dat nuookzou kunnen zijn. De mensen vragen de waarheid en de waarheid ligt waarschijnlijk meer in de woorden die in de mond (zelfs nog in de onverdachte periode) van minister Geens en staatssekretaris Eyskens ge legen hebben, dat het maksimum van belastingsdruk bereikt is, dat het onve rantwoordelijk zou zijn van voorname lijk aan industriële inspanningen en ves tigingen en aan de K.M.O.'s nog een grotere druk op fiskaal gebied op te leggen omdat dit dodend zou zijn voor elk initiatief in ons land. De zorg van het laatste jaar bij de minis ter van financiën om in geen geval tot belastingsverhoging over te gaan en de zorg die bij staatssekretaris Eyskens heeft voorgelegen bij het opstellen van zijn begroting om te voorkomen dat nieuwe belastingen zouden geheven worden o m door het dekredieteren aan alle ministers, dat de begroting zou gebaseerd zijn op de nul-groei, toont aan dat de bevolking werkelijk geen be lastingsverhoging te verwachten heeft. Het besluit tot belastingsvermindering schijnt mij ijdel. In de CVP It er dm momenteel geen sprake van. De praktijk om personen aan te duiden voor deelname in de regering wijst uit dat zoiets nooit voor de verkiezingen gebeurt. Het is algemeen geweten dat de uitverkiezing wellicht niet zozeer te zoeken is bij de Koning, alhoewel dit in de grondwet zo beschreven staat, maar dat uit andere invloedssferen de beslis sing komt. Het schijnt me dat de kon- junktuur gunstig is. Wat is uw voorspelling wat de uitslag in ons arrondissement betreft? In de rangen van de CVP zijn de ver wachtingen hoog gespannen. Men is er zeer optimistisch. De plaatselijke om standigheden geven daartoe grond. In de CVP, die men in het verleden wel eens heeft beschreven als een partij waar grote tegenstellingen zijn, zodanig zelfs dat men er niet kan mee onder handelen, is de toestand op korte tijd uiterst rooskleurig geworden De men selijke verhoudingen zijn optimaal. De verhoudingen van de parlementsleden van de Kristelijke Volkspartij is nooit zo goed geweest Het homogeen blok die wij zijn gaan vormen, niet alleen in Groot-Aalst. maar ik mag wel zeggen in gans hel arrondissement, geeft stof genoeg om te zeggen dat we naar een zeer positieve uitslag gaan. Bij ons is het een kwestie om in de Kamers van Volksvertegenwoordiging een zetel bij te halen. Men zegt dat het er goed inzit, niet alleen om onze versterkte positie inner lijk, maar voornamelijk door de zwakte van bepaalde partijen gedurende de laatste tijd. Ik geloof dat de PW de vinger in haar oog gestoken heeft met van de kandidatuurstelling een familie kwestie te maken. Het is goed mogelijk door het wegvallen van de naam D'hae- seleer op de lijst heel wat mensen zal doen vergeten dat Willy Van Rentergem een erfgenaam is van de D'haeseleer traditie. Ik vind het strategisch niet ver standig. Ik wil er aan toevoegen dat met een autoritaire D'haeseleer de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang de grootst denkbare aanfluiting is van de mense lijke vrijheid. Dat zijn gevoelens die waarschijnlijk ook bij andere mensen leven en ik geloof dat de P.V.V. dus in een kwalijke uitgangspositie zit om de verkiezingsdag tegemoet te treden. De Volksunie kan op haar beurt toch ook niet gelukkig zijn dat een oepaalde politieke groepering zich opst ilt om aan de rand te komen knagen. De omstan digheid waarin de regering ten val is gekomen was al niet zo gelukkig voor haar en ik stel vast dat in ons arrondis sement sinds het optreden van ex- schepen Van Mossevelde werkelijk een groep gaan groeien is, die wellicht een zekere bedreiging inhojdt voor de Volksur.;;. Wat de BSP betref moet ik zeggen dat het lot van deze partij maar zal gekend zijn op 17 december 's avonds. Gaat zij haar tweede zetel behouden? Op dat gebied moet er nog ook onzekerheid bestaan. De persoon die zich beeft wil len veilig stellen, heeft de eerste plaats willen bekomen. En de persoon die die plaats heeft moeten afstaan heeft naar het schijnt zich dat laten betijen omdat men bepaalde belofte gedaan heeft in geval hij niet zou slagen. Ik weet niet of de BSP een goede of een slechte beurt zal maken maar de twijfel bestaat toch over een gunstig resultaat. Als ik dat alles overschouw stel ik vast dat de CVP in het beste daglicht naar buiten komt. We kunnen konkluderen dat bet in alle partijen geen koek en ei is. Maar ook niet in de CVP. Maar wij vernomen hebben nu er In het parlement een en jou hebben voorgedaan? Wat is daar van aan? U stelt die vraag aan de eeuwige tweede in de CVP Dat onderstreept nogmaals de zelfzekerheid waarmee we de verkie zing tegemoet gaan Ik kan u formeel tegenspreken. Wat u in een vorige edi tie geschreven hebt omtrent enige ani mositeit tussen mijn kollega en vriend Roger Otte en mij. Integendeel, de laat ste dagen van de legislatuur en het ogenblik dat er sprake was van model- lijstvorming hebben aangetoond welke grote verstandhouding er tussen ons bestaat. Trouwens ook tussen ons bei den en andere kollega's. Wij waren in feite akkoord dat alle CVP parlement sleden door een strijden naar een status quo bij het opstellen van de nieuwe lijsten, dat er een ongewijzigde terug keer moest zijn van de uittredende par lementsleden uit het arrondissement Aalst. Ik houd persoonlijk meer van het hou den van een poll. Maar in de gegeven omstandigheden was dit niet mogelijk en het verheugt mij dan toch zeer dat die bijzondere omstandigheid aanlei ding gegeven heeft voor ons om de volstrekte eensgezindheid en de sa menwerking tussen alle parlementsle den van de Kristelijke Volkspartij te be klemtonen Interview van 25 november 1978.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 17