Pompiers uit Pontoise en
Böblingen ontvangen
Pompiers spuiten ook muziek
HISTORIEK VAN HET RUSTOORD
STEM NU MEER DAN OOIT VOOR
JOHNY TIMMERMANS
3e kandidaat C.V.P.
JOHNY TIMMERMANS
Blussen op internationaal niveau
DE HOPPERANK
KARNA VALHUTSEPOT
KAMER VAN L*JST NR-
VOLKSVERTEGENWOORDIGERS
onidat mensen
belangrijk zijn
op ons
kunt ge rekenen
3 - 15-12-1978 - De Voorpost
n een zeer ontspannen sfeer van Freundschaft, Cemütlichkeit en
•"ranse charme ontving «maire-Oberbürgermeister» Louis D'haese-
eer verleden maandag als apoteose van de Barbaraviering de
•"euerwehrleute en sapeur-pompiers van het Duitse Böblingen en het
franse Pontoise.
Jeide steden zijn met elkaar verbroederd en vermits Aalst zulks is
edert tientallen jaren met Pontoise en «les amis de nog amis aussi
«os amis- zijn kwamen de Duitse spuiters ook naar de «keizerlijke
•hieke stad-.
ïöblingen, een stad in Württem-
>erg met 45.000 inwoners ligt
:u id westelijk van Stuttgart vlakbij
le Duitse Autobahn naar Mün-
:hen in een zeer industrieel gebied
net o.a. vliegtuigbouw, tekstiel-,
•choeisel-, en meubelindustrie,
vlet het nabijgelegen Sindelfïngen
verd getracht het te fusioneren
naar protestakties konden zulks
/oorkonten. In deze gemeente zijn
:r ook weverijen, uurwerk- en
nachinenfabrieken doch bovenal
igt tussen beide hel Daimler-
3enzkompleks, «de Mercedes»
vaar ruim 35.000 mensen werk
/inden.
'ontoise, in de Parijse «banlieue.
is te bereiken via de «autoroute du
Nord» met uitrit in de nabijheid
van het vliegveld Charles de
Gaulle bij Senlis, vóór Paris dus.
Met Pontoise had Aalst reeds be
trekkingen, eerst private via oud-
strijderskringen met de gewezen
brandweerkommandant Pedro
D'Herdt en Frits De Wolf in de
jaren 1923-1926 waarna de kon
takten werden geofïïcialiseerd
vooral door toedoen van de te Pon
toise wonende uit Charleroi af
komstige monsieur Willems, fa
milielid van de huidige stadssekre-
taris.
Böblingen heeft een brandweer
korps van 110 man waarvan een
tiental beroeps en de rest vrijwilli
gers. (In de Bundesrepublik is een
beroepskorps wettelijk voorzien
vooreen bevolking vanaf 100.000
inwoners). Kommandant van dit
korps is de gemoedelijke Kurt
Freeh. Pontoise daarentegen met
kommandant Picault heeft een be-
roepskorps van 75 manschappen
op semi-mililaire leest geschoeid.
Van beide korpsen vertoefde ruim
een tiental te Aalst vanaf zaterdag
tot dinsdagmorgen voor de tradi
tionele Barbarafeesten. Aalst was
uiteraard ook vaak te Pontoise en
te Böblingen te gast, zelfs eens
voor een internationale brand
weerdag waar ze konden kennis
maken o.a. met president Scheel.
In het Pieter Coeckekabinet wer
den beide delegaties samen met
officierenkorps en een afvaardi
ging van de Aalsterse spuiters ont
vangen in aanwezigheid van eerste
schepen Monsieur en schepenen
De Maght, De Bisschop en Van
den Eede en stadssekretarissen
Christiaan Willems en Leopold
Het jaarverslag 1977 van het OCMW van Aalst geeft ons een
idee van de lijdensweg die een openbaar bestuur dient af te
leggen vooraleer men tot de bouw van een rusthuis kan ko
men.
Voor het bejaardentehuis «De Hopperank» te Erembodegem
begon alles op 19.12.1965 met een princiepsbeslissing door
de toenmalige C.O.O. tot oprichting van een rustoord voor
bejaarden. Deze beslissing kreeg een ongunstig advies van
de hogere overheid gezien het aantal bedden voor bejaarden
binnen een bepaalde straal van de gemeente Erembodegem
te hoog was ten opzichte van de andere landsgedeelten.
De COO legde zich enigszins
bij deze beslissing neer door op
13.3.1966 een princiepsbeslis
sing te treffen tot oprichting van
een woningkomplex voor va
lide bejaarden Ondertussen
legde men echter nieuwe kon
takten om toch toelating te be
komen tot het oprichten van
een rustoord. Deze kontakten
bleken niet tevergeefs vermits
de Minister van Volksgezond
heid en van het Gezin op datum
van 9.2.1967 een principiële
toestemming gaf tot de bouw
van het rusthuis. Dit was de ei
genlijke start van de Hoppe
rank. De Gemeentedienst van
België werd dan als ontwerper
aangeduid.
Op 22.3 1968 greep een ver
gadering plaats op het ge
meentehuis van Erembode
gem van een afvaardiging van
alle technische diensten be
trokken bij de goedkeuring van
de uitvoeringsplannen van het
rustoord, teneinde het opge
maakt voorontwerp te bespre
ken. Op 13.9.1968 werd het
uiteindelijk voorontwerp goed
gekeurd, en op 7.3.1969 keurt
de COO het definitief ontwerp
goed. Alhoewel definitief moe
ten toch nog een aantal techni
sche wijzigingen aangebracht
worden, welke op hun beurt op
13 6.1969 aanvaard worden.
De toelating om over te gaan tot
de aanbesteding van de ruw
bouw door het Ministerie van
Volksgezondheid volgt dan op
1.11.1969, en de eigenlijke
aanbesteding gebeurt op
23 1.1970. Vier maanden later
(op 23.1.1970) volgt de goed
keuring van het Ministerie van
de toewijzing, en het bevel tot
aanvang der werken wordt ge
geven op 1.9.1970.
Jwaalf dagen later heeft reeds
de eerste steenlegging plaats
door de Heer A. De Graeve, af
gevaardigde van de Heer Mi
nister van Volksgezondheid.
Deze week kunnen wij eens van start gaan met het onderwerp die
ons op het idee bracht van bovenstaande titel te gebruiken.
DRIEKONINGENFEEST
Karnavalisten die het nog niet moesten weten, op zaterdag 6
januari gaat een driekoningenfeest door. Over dat feest volgende
mededeling vanwege het Feestkomitee:
Op zaterdag 6 januari 1978 richt het Stedelijk Feestkomitee het
jaarlijks Driekoningenfeest in, als inzet van de 51' karnavalvie-
ring.
Om dit feest gezelliger te maken, hebben wij de formule enigs
zins gewijzigd.
Vooreerst moet elkeen die de Keizershallen binnen wil, verkleed
zijn. Ten tweede kunt u op dit feest lekker smullen van een echte
Aalsterse hutsepot. Verder zullen wij zorgen voor een speciale
muzikale ambiance. Hoe gekker, hoe liever is het advies.
De deuren van de Keizershallen gaan open om 20.30 uur, hutse
pot kunt u smullen tussen 21 u en 23 uur.
Als u wilt deelnemen aan dit feest kunt u op voorhand kaarten
verkrijgen aan de prijs van 250 fr. waarin begrepen: de hutsepot
en drie gratis konsumpties(dienst niet inbegrepen). Om organisa
torische redenen, verzoeken wij u vriendelijk de kaarten op
voorhand en tot ten laatste 31 december 1978 af te halen op het
sekretariaat van het Stedelijk Feestkomitee Stadhuis, Grote
Markt 3, Aalst.
KARNAVALHIT
Volgende week is hét dan terug zover. De nieuwste karnavalhit
van Kamiel Sergant wordt opgenomen. Zoals steeds aktuele
problemen van binnen onze stadsgrenzen. Dit jaar zijn de twee
titels: «De Mert» en «De regenboeg». Waarop zou dat laatste wel
kunnen slaan?
DIDDENS-VAN ASTEN
De werkzaamheden van de karnaval groepen, zowel in de Fiber
als in Diddens-Van Asten, schieten goed op. Er zal momenteel
een aanvraag gericht worden tot het stadsbestuur om de werkda
gen in het lokaal Diddens-Van Asten met één dag uit te breiden
MEDAILLE
De prijs van de nieuwste karnavalmedaille is reeds bekend: 173
fr. verzamelaars zullen het dit jaar alleen met dit kleinnood
moeten doen, want zoals misschien reeds bekend zullen er dit jaar
geen stickers gedrukt worden.
BAAS IN EIGEN HUIS
Het door sommige groepen omstreden reglement dat bepaald dat
de Aalsterse karnavalgroepen binnen de stadsgrenzen moeten
blijven is doorgestuurd naar alle karnavalgroepen.
Naar aanleiding van dit reglement werden reeds enkele aanvragen
afgewimpeld. Zo een aanvraag tot deelname van enkele karna
valgroepen in Puurs, en ook een andere in Torhout.
Oost, west, thuis best!
Van Vaerenbergh, pas tot de ere
wacht toegetreden.
Burgemeester D'Haeseleer stelde
deze receptie in het kader van dank
en erkentelijkheid en deed dit ach
tereenvolgens in het Nederlands,
het Frans en naar zijn zeggen het
«half-Duits»Het Engels en Ame
rikaans liggen hem uiteraard be
ter. Hij plaatste deze samenkomst
tussen de verschillende korpsen
zowel op het humaan als op het
technisch niveau en verheugde er
zich over dat het kon uitgroeien tot
een quasi universeel gebeuren.
Eretekens werden uitgewisseld
waarbij de burgemeester een
prachtig boek over de «Val
d'Oise» werd aangeboden en een
dekoratie van de Deutsche Feuer-
wehrCyriel Vercruyssen, in zilver
en van de Franse delegatie «la mé
daille d'or du département du val
d'Oise». Ook de kommandanten
van Erembodegem en Benoni
Carlé van Moorsel werden vereerd
met een gewaardeerd ereteken van
president Bürger. Ook de heren
Van der Spiegel van de «900»,
Degels en Van Volsem werden
gedekoreerd.
Zowel in de taal van Molière als in
die van Goethe gaf dan de gewe
zen oberbürgemeister «Herr Bis-
schof- enkele gekruide historische
wetenswaardigheden ten beste.
Dat Aalst «de Keizerlijke stad»
genoemd wordt ligt inderdaad niet
aan het feit dat Napoleon hier of
daar in Oiljst ergens zou hebben
vertoefd maar wel aan het feit dat
Aalst dat nooit een koning had,
deel uitmaakte van het «Heilige
Deutsche Reich» van de Duitse
Keizer.
Dat het gebouw waarin de receptie
plaats had niet meestal het stad
huis wordt genoemd maar in de
volksmond meer het «landhuis-
vindt zijn oorsprong in het feit dat
Aalst een zeer belangrijke rol ver
vulde in het toenmalige «Land van
Aalst».
De plaats waar de receptie plaats
vond, het Pieter Coeckekabinet
werd zo genoemd door ex-
burgemeester Debunne. Breughel
was immers gehuwd met Maaike,
•de dochter van de Aalsterse kunst
schilder Pieter Coecke. Het schil
derij in dit kabinet toont een aan
val van de Fransen wat tot grote
hilariteit van de Duitsers door de
aanwezige Franse sapeurs in twij
fel wordt getrokken.
Herr Bischof vermeldt ten laatste
dat de Duitse Keizer Karei V niet
zo ver van Aalst, te Gent in het
Gravensteen namelijk, geboren
werd en voor de Fransen zegt hij
dat het de Due de Berry was die
het door de Fransen weggehaalde
schilderij van Rubens, (de Pestlij
ders en Rochus) terug aan Aalst
deed bezorgen waar het nu in de
St.-Martinuskerk berust.
Na een kort dankwoord door
kommandant De Vidts tegenover
het stadsbestuur voor het goede
onthaal ook door de Aal stenaars
(«en d'Oiljstenèskes-, zegt de
burgemeester) kunnen deze
brandweerlui aan wie het merk
baar is dat de voorbije nacht zeer
kort was even in open lucht ver
toeven vooraleer ze naar de feest
zaal trekken voor de groepsfoto.
En nu weer de beurt aan de
Ajuinen om naar la douce France
of het gemütliche Deutschland te
trekken. Blussen doet men immers
overal en zulks met allerlei vloei
stof.
LH
Zoals presentator Christian De Maeyer zei benijden vele
brandweerkorpsen dat van Aalst om zijn muziekkorps. Derge
lijke vereniging in stand houden, meer nog ze tot bloei te
stimuleren, is een hele taak waarvoor onderluitenant
kapelmeester Mare De Cock, bekend trompetter, zich inzet.
De brandweerfanfare gaf een feestmaal en een konsert in de ontspanningszaal van de Brandweer. (EDV)
De werken zelf duurden zowat
5 jaar vermits slechts op
23111975 de officiële opening
plaatshad van het rusthuis «De
Hopperank» door de heer De-
pues Direkteur-Generaal van
het Ministerie van Volksge
zondheid.
Alles bij elkaar kunnen wij dus
besluiten dat het zomat 10 jaar
duurt vooraleer een OCMW
(vroeger COO) tot de realisatie
van een bejaardenhome van
amper 50 bedden komt. VEHE
Het spelerspotentieel, uiter
aard onvoldoende, moet wor
den versterkt met leden van
andere muziekmaatschappijen
zodat men dan komt met geüni
formeerde en niet-
geuniformeerde muzikanten
alhoewel het feit dat ze het
brandweeruniform dragen nog
niet beduidt dat ze ook nog
pompiers zijn. Ook het pro
gramma stelt echter voor der
gelijke formaties eisen die Mare
De Cock tracht te omzeilen
door eigen bewerkingen, ge
schreven op maat van de be
schikbare instrumentisten wat
niet altijd waarborg is voor de
gelijkheid en in dit geval nogal
eens leidde tot veel unisons en
qua harmonische sound eerder
mager uitviel. Dat bij deze ver
eniging ook een ongebruikelijk
elektrisch orgel werd gevoegd
deed het dan eerder lijken op
een uitgebreide «kleine forma
tie» dan op de klassieke har
monie.
In aanwezigheid van schepen
De Bisschop, van raadslid
Chris Lievens-Borms, van de
niet te vermoeide brandweerlui
die juist met de stortvlaag en de
beginnende overstroming een
moeilijke dag achter de rug
hadden, en van tientallen sim-
patisanten ging in de gymzaal
van de brandweerkazerne ver
leden maandag een gesmaakt
konsert door alhoewel nogal
met vertraging begonnen, een
gebrek dat men spuitgasten
toch wel kwalijk neemt
Na een militaire mars met korte
gesakadeerde karabinierspas-
sen kwam in een originele be
werking van Mare De Cock «My
Fair Lady», de geschiedenis
van een volks bloemenver-
koopstertje dat door een voor
naam man werd opgeleid tot
een dame de high society
waardig. Nogal zwaar bege
leid, een euvel verre van eigen
aan deze vereniging, bleek da
delijk de voorliefde die de ar
rangeur klaarblijkelijk heeft
voor slagwerk en eerder spek-
takulaire effekten. Sommige
overgangen bleken gevaarlijk
en nogmaals werd vastgesteld
hoe delikaat het is op de sax
soprano sonoor en juist te spe
len. Een ondankbaar instru
ment meestal. Dat het geheel in
schuifjes werd gepresenteerd
met veel te lange tussenpau
zes kwam minder goed over.
Toch werd het een zeer geniet
bare vertolking, ook omdat het
hier ging om toch door velen
gekende melodieën
Ook het overbekende «Plaisir
d'Amour» van Martini werd ge
bracht, zoals buiten de marsen
trouwens alle op het pro
gramma staande stukken, mis
schien wel wat «excès de zèle»
of van het goede te veel, in een
bewerking van de hand van de
dirigent. Afwisselend werd de
zangpartij door hout en kopers
vertolkt waarbij een hortend
begeleidingsmotief het karak
ter van dit gekend werk minder
ten goede kwam.
Pol Sonck, van zijn 16 jaar mu
zikant en nu 74 en nog steeds
zeer aktief, gaat er terecht fier
op in zijn loopbaan als tuba
zeer weinig opmerkingen van
een dirigent te hebben geïn-
kasseerd. Met vakantie aan
zee verveelde hij zich en wat
doet dan een muzikant? Hij
speelt. En als men zijn instru
ment niet bij heeft dan kompo-
neert hij als hij der mate gebekt
is als de Polle. Gekomponeerd
in een periode dat het woord
«fusie» in ieders mond lag werd
het dan ook een «Fusiemars»
waarin een overbekende Aals
terse melodie voorkwam
«Zèkken dingen, es da naa nie
straf?»
Na de pauze volgden nog het
zo populaire «Glory Alleluia» en
twee Russische volksliederen
waarna met de «Brandweer
mars» werd besloten. In het
kader van> de St.-
Barbarafeesten 1978 alleszins
voor deze formatie met dirigent
De Cock, niettegenstaande
enkele onvermijdelijke
schoonheidsfoutjes, een merk
waardig prestatie. Men moet
inderdaad roeien met de rie
men waarover men beschikt.
L.H.
Willems GhtsUin
Van laethem Dirk
Beeckman Rik
De Oeicq Willy
Opvolgers
I hi
Van Wambeke Hubert
A»ebosch-De Munter Agnes
Uittersprot Raymond
De Pesiermer Antenne
0e Pauw Denis
UW VOORKEURSTEM ACHTER MUN NAAM BETEKENT
UW STEUN «IK LAAT U NIET IN DE KOU STAAN»
STEM OP 17 DECEMBER VOOR
G.V.P (Slechts één slem uitbrengen om geldig te stemmen!)
GEEF EEN KANS AAN IEMAND OP DE STRIJDPLAATS!
