SAFIR
toné
REVANCHE VOOR AFGELOPEN PECHSEIZOEN
LUCIEN VAN IMPE WIL
IN 1979
"VUELTA AANLOOP NAAR
DE TOUR DE FRANCE
n.» '*nein
29
slijke
•men!
Merckx als struikelblok, moet
je de realiteit onder ogen kun.
nen nemen. En toen kwam
1976,.. De reeds stevige popu
lariteit vajj Lucien Van Impe
klom naar duizelingwekkende
hoogten. Momenteel komen de
fans niet meer «beewegen» naar
zijn huis, maar hij wordt n°g
overal begroet als een vedette.
Vooral omdat Lucien Van Impe
ook als mens «iemand» is. Hij
groeide zichzelf niet voorbij,
leerde relativeren.
Zijn droom.? Inderdaad een
tweede Tourzege. Dat zit er
nog dik in.
AFSCHEID
Aan afscheid nemen denkt Lu
cien nog niet. Hij werd destijds
zeer voorzichtig geleid en bege.
leid. Hij vergooide zijn krachten
niet, doch de talenten die hij
meekreeg liet hij renderen «Sta.
blinsky was geen «harde» en op
bepaalde momenten was hij
zelfs te zacht met mij. Een an
dere sportbestuurder had me
misschien als een citroen uit
geperst cn dan was ik wellicht
al op «mijn retour». Nu voel
ik me nog sterk genoeg om
enkele seizoenen op het hoogste
niveau mee te draaien. Mijn
jongere broer Frank Die moet
in 1979 bewijzen dat hij pak-
weg -een van de tien beste Bel
gische jonge profs is. Anders
kan hij het vergeten en een
ander baantje zoeken. Hij zal
eerst proefstomen in korte rit-
tenwedstrijden, maar om van
daag reedd zijn deelneming in
de «Tour» aaj, te kondigen,
vind ik erg gewaagd. Aan een
rennerscarrière moet geduldig
worden gebouwd en ik vind het
prettig dat Frank mijn raadgg-
vingen niet in de wind slaat.»
Als Lucien Van Impe over en
kele jaren afscheid neemt van
de aktieve wielrennerij, wordt
hij geen sportbestuurder «Wiel.
rennen iö hard. keihard. Voor
mij zie ik het als direkteur van
een of andere groep niet zitten.
Maar het is niet onmogelijk dat
ik in de sport blijf. Een zaak
beginnen, wie weet»
Dat afscheid is nogj niet voor
volgend jaar. Of voor het begin
van de jaren tachtig. Lucien
Van Impe heeft dus nog een
zee van tijd om zich over de
verre toekomst te beraden.
Mare MARCEL
v
Lucien Van Impedenkend
aan de Tour 1979. (VW)
Zo was het in 1976... (C)
te verdedigen heeft het land
van de toreadores en! picadores
Maar of hif er alleen wat num.
mertjes wil opvoeren, is een an.
dere zaak. Als hij een gaatje
ziet, glipt hij erdoor Een zege
in de Vuelta laat niemand lig
gen.
Als die Vuelta echt geen spek
is voor de bek van de échte
koningsadelaars, zaï Van Impe
daar niet wakker van liggen.
Die rittenkoers is immers een
bijna ideale voorbereiding op de
Tour.
TOUR DE FRANCE
Die Tour blijft Lucien Van Im
pe kwellen. Eraan denken wordt
bijna een obsessie. I„ 1977 wa
ren negen «postitieve dopings-
gevallen» gemeld. Dat werd al
thans achter de schermen van
het gebeuren verteld. Er waren
zelfs «grote namen» bij. Precies
omdat dopingsgeruchten als een
lopend vuurtje de ronde deden,
gingen Lucien Van Impe en
Eddy Merckx na afloop van de
laatste etappe vrijwillig naar
de kantrole.'
Daarmee waren ze «safe» en
kon later nooit naar hen met
de vinger gewezen. Bovendien
kon je nooit weten als nadien
de namen van die «groten» wer
den vrijgegeven, gebeurde mis
schien nog een «coup de thé-
atre» en verhuisde de gele trui
misschien nog naar Mere. En-
finalles geraakte in de doof
pot. Vandaag wordt met geen
woord meer gerept over die
geruchten. Waarom ook Het
leven gaat voort en niemand
kan van herinneringen leven.»
De «story 1978» moeten we niet
opnieuw oprakelen dat was, de
échte Van Impe niet. Al behaal
de hij een ereplaats die de
meeste koereurs zou doen op
springen van vreugde als ze
die konden meegraaien.
Zou van Impe hebben kunnen
konkurreren met Hinault. de
Bretoen waarvoor momenteel
gans Frankrijk in aanbidding
ligt? «Dat Zftl wel, want Hi
nault is geen échte klimmer.
Veeleer een man die het zoals
destijds Merckx van de pure
macht en een onwrikbaar ka
rakter moet hebben. Hij is op
:geiiuc|(jn Van Impe heeft in de afgelopen Tour de
^"france niet geschitterd. Maar daar had de man uit
zi(net Leedse Impe valabele verontschuldigingen voor
iieneen formidabele plets op een van die verraderlijke
oorwWaalse wegen» remde zijn voorbereiding. Een in-
eiT> gewikkelde schouderbreuk die vandaag nog niet
"'^helemaal vergeten is, was daar het gevolg van.
,o-.'Dhirurgische ingreep, een ontsteking, weken stilzit-
enten of hooguit wat trainen op de «rollen» ideaal om
aI1,tiaar een zware Tour te trekken was dat allemaal
j.^Wet. Integendeel.
'de "Dauphiné" werd Lucien
„,4 J huis gereden. Op "zijn"
^nein, de cols. ging MJ eraf.
mtisch Neen. Doch het
'bramat
jlwas een teken aan de wand.
^Het zou vlug moeten verande-
;g®"iren. Maar dat deed het niet.
jKonditioneel stond hij een
|JK-|stuk verder toen Lévitan (of
Ut-Jwas het de "ouwe" Jacques
en'jGoddet). de startvlag naar
10ftbeneden haalde, "ergens" in
108Holland.
a.
a EDDY MERCKX
Voor Eddy Merckx heeft Lucien
Van Impe steeds in bewondering
gestaan"Als die vent er
begon aan te sleuren, waren
we blij dat we in het w'el
konden "bijten". Een, heul. Een
ir superman. Iedereen keek tegen
Merckx op zoals het kleine
mannetje dat graag de Everest
wil beklimmen maar op voor
hand weet dat hij nooit de top
bereiken zal. Doch zelfs een
Merckx is niet van onvergan
kelijk graniet Er kwam sleet
op de machine. Eddy wist dat
zelf, en hij moest er door nie
mand vaj, overtuigd worden
dat hij in 1978 onbekwaam was
om n«*r een zoveelste Tour
zege te dingen. Hier en daar
een klassieker meepakken. Of
een kortere ronde, dat wel.
Verder reikte,, zijn ambities
evenwel niet meer. Met Lucien
Van Impe wilde Merckx even
wel rog eens samen op het
ereschavotje staan in de buurt
van de Champs Elysées. Eddy
zou links en rechts wat zwaar
werk opknappen, Lucien moest
het "geheime wapen" zijn
waarmee de "nieuwe sponsor"
achteraf "gele publiciteit" zou
maken.
Doch het vfste braadde niet.
Eers, kreeg Merckx een op
doffer van formaatziek. zie.
ker. De "grootste aller tijden"
rekupereerde niet meer. De
"Omloop van het Waasland"
was een minder geslaagde test.
Het bleef bij die poging om
een come-back te realiseren.
Van Impe stond er dus alleen
voor. Bij wijze van spreken.
Want hij kon toch rekenen op
een P'oeg die het klappen van
de zweep kende.
Lucien werd "de" troef. De
enige voor da C&A-sporsor. Er
stak muziek in. Tot die val
alles verbrodde.
In da Tour heeft Lucien Van
Impe wat gerotzooid"Ik
voelde me ellendig. Jongens
dia ik anders naaf huis klom.
geraakte ik niet kwijt. Het
konditiepeil verbeterde allengs,
doch niet snel genoeg om een
gooi naar de gele trui te doen.
Op bepaalde dagen zou ik er
de beuk hebben kunnen in
gooien, een sensationele ritzege
behalen. Maar ik zou me echt
moeten forceren hebben. Ik
opteerde voor het beste ik
fietste zo ekonomisch mogelijk
Niet door de knieën gaan en
de finish bereiken, was al
een prestatie op zichzelf".
dit ogenblik 's werelds beste
tijdrijder. Als je weet hoeveel
minuten te winnen en te ver
liezen zijn met ritten «cotre
la montre» in de Tour de Fran
ce, da mag je er donder op
zeggen dat je een Hinöult op
de cols werkelijk een pak slaag
moet toebrengen om hem in de
nederlaag te fietsen.»
Met die Hinault had zelfs een
bovenstebeste Van Impe geen
spelletje van de kat met de
muis gespeeld. Maar daarover
nakaarten heeft vandaag wei-
nig zijn alleen de toekomst
telt.
Lucien Van Impe denkt vooruit:
«De konkurrentie zal fel en he
vig zijn. Er wordt gezegdeen
Tour wordt nooit in funktie van
een favoriete Fransman ge
maakt. Eerst zien en dan gelo
ven. Bernard Hinault is DE be
lofte. De man heeft allesta
lent wilskracht, lef en de jeugd.
Het betekent niet dat we de
rode loper voor hem gaan uit
rollen. Ge ziet dat vanhier. Hij
zal moeten bewijzen en blijven
bewijzen dat hij geen meteoor
is. Dat hij niet als een raket
iedereen voorbijflitste om na
dien als een steen te vallen.
Ik voorspel Hinault een grote
toekomst en zijn palmares liegt
er niet om. Persoonlijk hoop ik
in gunstige omstandigheden de
kamp tegen deze nieuwkomer te
kunren aangaan. Vorig jaar was
ik slechts zestig procent van de
échte Van Impe».
Als ze Lucien maar zagen zelfs een klauterpartijtje hadden de
fans er voor over. (A)
Storm lopen om een glimp van Lucien Van Impe te zien. Dat is intussen al een paar jaartjes ge- Begroeten Impe. Lede. Mere, Aalst en gans Vlaanderen Lucien
leden. Maar het KAN nog. (A) Van Impe in deze gele trui na afloop van de volgende Tour
SLECHTSTE SEIZOEN
«Als je niet alles voor je stiel
doet en je verzeilt bij de
«naamlozen», dan zit er niets
anders op dan een deemoedig
mea culpa slaan. Ik wi»t van
mezelf dat mij geen schuld trof.
Vandaar dat ik het een beetje
filozofisch benaderde. Maar toch
links en rechts werdl geroddeld
dat mijn PijP uit was, dat Van
Impe versleten was, niet 8°^
genoeg meer voor een hoofdrol.
Praat voor de vaak natuurlijk.
Dat zal ik in 1979 bewijzen»
Het gaf nogal een «poef» toen
meegedeeld werd dat Lucien
Van Impe volgend seizoen voor
een Spaanse broodheer gaat
fietsen. Ergens schreven de «al_
lesweters» dat Lucien nu ver
plicht wa* deel te nemen aan
de Spaanse Vuelta doch wei
nig brood ziet 'n die onderne
ming. Is dat zo Van Impe
«De Spaanse cols zij„ even
steil als de Fransen. Er is noch.
tans een essentieel verschilze
zijn minder lang. De afstand
naar de top bereik je veel snel
ler Dat is geen voordeel voor
de échte klimmers. De mannen
van het «groet mes» kunnen
langer aanklampen en nadien
moeten ze minder inspanningen
doen om terug te komen».
Lucien neemt aan de Vuelta
deel omdat zijn soonsor finan
ciële en kommerciële belangen
IN PARIJS GERAKEN
Toen Lucien Van. Impe destijds
voor de eerste keer in de ronde
van Frankrijk startte, voedde
hij slechts één ambitieover de
cols geraken en Parijs te be
reiken. In kleinere rittenkoersen
had hij bewezen te kunnen
klimmen. Doch «werk van lan
ge adem» tot een 8oed einde
brengen, was alleszins een an
der paai mouwen. Het liep al
lemaal veelv lotter dan hij had
verwacht. Hij, de bewonderaar
van Charly Gaul en Bahamontes.
werd hun opvolger. De Tour
winnen Daar mag je eens van
dromen, doch met het fenomeen
Frank Van Impe mettertijd een tweede Lucien Afwachten. (EL)
