Aalst beleefde Europese kerstnacht
VERKAVELING DE BIOLEY
AMYLUM INSTALLEERT
«DAMPENSCHROBBER»
Klü'SkOUter
4 - 29-12-1978 - De Voorpost
Vervolg pl
niet vreemd waren.
Toch even een wanklank bij
een houtblazer. Het werd
een romantische mis niet
gespeend van pakkende ef-
fekten.
Het Gloria werd een edele
lofzang met verrassende
wendingen en geschraagd
op een rijk harmonisch stra
mien. Toch waren de a ca-
pella-passages de meest
aandoenlijke. Het slot deed
enigszins hebried aan. Na
de lezingen zong Mw. Ma-
riette Daelman-Troffaes met
haar malse, sonore stem,
wel ietwat vibrerend in de
hogere tessituur maar met
steeds een duidelijke dictie
«'t Is nacht» van C. Lust,
steeds beantwoordt door
het hele koor.
In de homilie werd gepleit
voor de diepere zin van
kerstmis door alle uiterlijk-
Hei orkest en het koor van Sint Job zette zijn beste beentje voor tijdens de middernachtsmis. (EDV)
Vervolg pl
de normen gesteld door het
Bestuur van de Luchtvaart.
Het vliegplein
Het Aalsterse vliegplein ge
niet sinds een hele tijd van
een sterk verhoogde be
langstelling, vooral van in
woners uit het Aalsterse.
Zondagnamiddag is het een
der grootste attrakties uit
de streek en het eindpunt
van wandelingen door het
omliggende natuurschoon.
Af en toe was er een lucht
doop en de vliegfeesten
trokken steeds veel volk.
De VZW «Aéro Klub Aalst»,
die minimum 150 leden telt,
beschikt over een kapitaal
van ongeveer 5 miljoen en
de leden bewonen voor het
merendeel het Aalsterse
grondgebied.
Ook ekonomisch zit er toe
komst in het vliegveld. Daar
zakenlui stilaan meer en
meer gebruik maken van
goéd uitgeruste machines
om zich over korte afstan
den sneller te verplaatsen,
zou het zeker de aandacht
krijgen van de Industriëlen
die zich in het Aalsterse en
op de industrieterreinen al
daar hebben gevestigd.
Daartoe werd trouwens toe
lating gevraagd om stal
lingsplaatsen voor privé-
vliegtuigen te bouwen. De
bevoegde organen weiger
den echter op de aanvraag
in te gaan.
Afschaffen?
Indien men het verkave
lingsplan niet verandert is
het vliegplein tot sluiting
gedoemd. Het Bestuur van
de Luchtvaart zal nooit toe
staan dat er op een andere
plaats een nieuw vliegplein
wordt opgericht, temeer
daar men te Brussel nu
reeds verveeld zit met de
Aalsterse vliegers die ertoe
de aanleiding zijn dat bij
hun zweefvluchten de
vluchtroete voor passa
giersvliegtuigen vanuit
Brussel moet veranderd
worden.
Kan men een dergelijk ver
kavelingsplan nog verande
ren? De Bioley heeft een
hele tijd in de koelkast gele
gen en is nu eindelijk goed
gekeurd. Het zou al veel
werk vragen om er nog Iets
aan te wijzigen. Volgens de
piloten ware de enige op
lossing om achter de vlleg-
piste een speel- en rekrea-
tiezone voor de wijkbewo
ners te voorzien en de wo
ningen op andere grond te
zetten. Voor Aalst ware het
alleszins een belangrijk ver
lies.
Een en ander werd medege
deeld aan het kollege van
burgemeester en schepe
nen van de stad Aalst, dat
wel werd verweten nooit
geen ovèrleg te hebben ge
pleegd met de leden van
ACA.
Naar Dendermonde?
Hoewel het vliegplein van
Aalst op alle internationale
vliegkaarten staat aangege
ven op de huidige plaats
zou het in de mogelijkheden
kunnen liggen dat het naar
Dendermonde verhuist.
Door de rechttrekking van
de Dender is er aan de nieu
we monding heel wat grond
ontsloten, gronden waarop
in geen kilometers een huis
is gebouwd. Zal Dender
monde de kans grijpen om
ook nog dit vliegplein aan
Aalst te ontfutselen, al is
het dan in de eerste plaats
te wijten aan de ontwerpers
van de verkaveling?
Mare De Backer
heden heen. Kerstmis moet
inderdaad meer zijn dan een
veelkleurige, openspatten-
de zeepbel. Niet triomfalis
tisch maar wel diep-mense-
llfk. Na een warme oproep
tot vrede en verzoening brak
de predikant een lans voor
het opruimen van de laatste
gevolgen van de repressie.
Na het offertorium met een
krachtige en melodieuze
«Blijde Kerstnacht» van Ge-
vaert en een van minder in
spiratie getuigende Sanctus
volgde de koncelebratie en
een zangerig, innig, zoetge-
vooist Benedictus. Bij het
Onze Vader kwam de kerk
gemeenschap even aktief
aan bod waarna het Agnus
Dei met mineurpassages,
Ietwat in een teatraal aan
doend arrangement met het
steeds terugkerend Grüber-
thema de kerkgangers wist
te boeien.
Bij de kommunie van de
grote schare aanwezigen
kwam kerstmuziek van ei
gen bodem, in bewerking of
origineel, aan bod met «Nu
sijt wellecome» in een be
werking van Gaston Fere-
mans, destijds direkteur
aan de Aalsterse Akademie,
en het zeer inslaand «Kerst
nacht, die Schone» in drie
kwart maat van Armand
Preud'homme. Van dezelfde
De middernachtmis in de Kapucijnenkerk kreeg enorme belangstelling.
Een vroom medeleven in deze kerstnacht. (EDV)
Kempense toondichter ook
het overbekende «SuSa-NI-
na» met mooie overschake
ling van kleine naar grote
terts en een refrein doorwe
ven met het «Stille Nacht»-
motlef.
Het eigenlijk «Europees»
karakter van deze prestatie
op niveau kwam tot uiting
in een viertal liederen. «Der
Heiland» was een volks, ro
mantisch Duits kerstlied
schitterend vertolkt door
Mariette Troffaes. Met «Al-
lons Bergers» belandden we
in het speelse, lichtere
Franse repertoire met enig
drumgeluid. Hoogtepunt
naar onze mening was Har
ry Belafontes «Mary's Boy
Child» indrukwekkend ge
bracht door de heer Hubert
Van Geert met klare, volu
mineuze baritonstem en be
geleid door het hele gezel
schap.
Met «Auf nach Bethlehem»
beleven we de nostalgie
naar de weidse steppen van
de Oekraïne waarin zich het
kerst wonder voltrekt, met
belgerinkel dat een kozak-
kensfeerevokeert.
Aan het hele gezelschap,
maar in zonderheid aan or
gelist E. P. Jozef Van Herre-
weghen en vooral aan diri
gent Roger Van de Wlele die
alles zo keurig in de hand
hield, een welgemeend pro
ficiat, Aalst stond met
Kerstnacht inderdaad op
Europees niveau.
LH
ruit\
lab
De
pl.
reet
:Scf
slee
jde
m
not
Pre
Het vliegveld - Ter Kluizen(op de kaart in het zwart) maakte gebruik van een gedeelte stadsgrond (zwart
omrand, gekruist) omdat de startbaan te kort bleek om zweefvliegtuigen de lucht in te krijgen. Door het
gewestplan werd er een woonzone voorzien. Het verkavelingsplan De Bioley zou een einde kunnen stellen aan
de aktiviteiten der piloten.
Deze kraan moet de zware
over de gebouwen hen op hun plaats brengen
Dat met deze industrie het enige
nog resterende Aalsterse bedrijf
van enig formaat, AMYLUM
met name, werd bedoeld was
voor het kleinste kind duidelijk.
Vandaar dat toen uitsluitend
mensen van dit bedrijf het
paneel stoffeerden dat, aan de
zijde van de modererende be-
stuurs-dame, het te verwachten
hinder-ongenoegen diende te
ondergaan vanwege het publiek.
Het zou toen duidelijk blijken
dat, naast de weliswaar evenmin
te negeren en beslist storende
geluidshinder, het vooral de
geurhinder was - sommigen
gebruikten het woord: stank -
dat als voornaamste bron van
ergernis werd ervaren, ledereen
kon toen eveneens ervaren dat
de AMYLUM-mensen zich ter
dege bewust waren van de
gestelde problemen en de meest
gereserveerde toehoorder kon
sindsdien niet langer twijfelen
aan de positieve intenties van dit
bedrijf ten aanzien van de
milieuhinderwering. Hoogstens
kon toen de vraag worden
gesteld of het niet bij deze vrome
intenties alleen zou blijven.
Inmiddels is het met de tijd
duidelijk geworden dat het bij
geen mooie wensdromen is
gebleven en dat de gekoesterde
hoop op verbetering niet ijdel: is
geweest. De aanpak van de
veroorzaakte hinder, bij Amy-
lum, is reëel. Toch loopt hierbij
nog wel eens een en ander niet
zoals verwacht en komen vaak
onvoorziene en soms vervelende
nevenverschijnselen het geheel
doorkruisen, waardoor men al
eens van de regen in de drop
terecht komt. Wij denken hier
bij aan de geuroverlast bij het
waterzuiveringsstation. Het ziet
er niettemin naar uit dat het de
Amylum-direktie ernst is met de
daadwerkelijke bestrijding van
de door het eigen bedrijf
veroorzaakte overlast.
Hel mag geredelijk worden
aanvaard dat het, in de Aalsterse
stadskern uitgegroeide bedrijf,
zich allerminst onmogelijk wil
maken voor zijn omgeving. Aalst
en Amylum hebben mekaar
nodig; Aalst en Amylum dienen
met mekaar te leven. Maar voor
dit samenleven dient door de
onmiddellijk omwonenden geen
ekstra tol betaald. Wij hebben
alle redenen om aan te kunnen
nemen dat Amylum zich heeft
voorgenomen om binnen de
kortst mogelijke tijd niet meer
op te vallen bijzijn natuurschap,
aitans niet wat de hinder en
overlast betreft. Wat specifiek
het onderdeel «geurhinder» aan
gaat, wordt vandaag alvast een
stap in die richting gezet. Met
het installeren van een dampen-
wasser. - de angelsaksers noe
men dergelijk toestel een «scrub
ber» wat kan worden vertaald als
een grondiger wijze van wassen,
waarom zouden wij dan niet van
«schrobber» spreken - zal straks
de. vooral bij warm zomerweer,
zeer indringende en vaak on
draaglijke typische «Amylum»-
gever - en er zijn al ander
woorden voor gebruikt - geheel
verdwijnen. Over een drietal
maanden zal deze «dampen-
schrobber» geheel bedrijfsklaar
zijn. Met de toch te verwachten
inloopkinderziekten kan het
daarna nog enkele maanden
duren vooraleer er van werkelij
ke inzet kan worden gesproken.
Toch ziet het er naar uit dat nog
vóór de komende zomer van
1979 het immense toestel effek-
tief zal zijn en dat de geurover
last meteen tot het verleden gaat
behoren.
Het duurde wel even
Reeds op hogergenoemde ver
gadering werd door de Amylum-
direktie, bij monde van beheer-
der-direkteur J. Schoonacker,
verklaard dat het probleem van
de dampen-geurhinder door het
bedrijf weldegelijk werd onder
zocht en dat op dat ogenblik
reeds aan voorbereidende prak
tische proeven werd gedacht. De
principiële beslissing,_ om de
geurhinder te gaan bestrijden,
was toen reeds genomen. Het
zou er alleen nog op aankomen
om een bruikbare, doeltreffende
en ook betaalbare oplossing te
vinden. Nog voor de jaarwisse
ling van 1977-1-978 werd reeds
een proef-apparaat - een ver
kleinde uitvoering - geïnstal
leerd waardoor meteen zou
kunnen nagegaan of inderdaad
de weliswaar teoretisch gekende
ontgeuringsprocedés ook voor
de specifieke Amylum-situatie
geldig en bruikbaar zouden zijn.
Na enkele maanden «proef
draaien» bleek dit inderdaad het
gev&l. Vanaf dat ogenblik kon
met de gebruikelijke procedures
worden begonnen welke-zouden
leiden naar de uiteindelijke
aankoop en installering van een
geheel aan de eigen bedrijfssi
tuatie aangepaste uitvoering.
Op een van de vóór alles gestelde
vragen kon toen inderdaad reeds
een duidelijk antwoord worden
gegeven. Het geurvrij maken van
de droog-dampen was inder
daad technisch en technologisch
mogelijk. Ten aanzien van de
beheerraad diende dan ook nog
een antwoord geformuleerd op
de tweede vooraf gestelde vraag:
wat gaat dit alles kosten? Nog
vóór het einde van het boekjaar
1977, dat samenvalt met het
Europese landbouwjaar en tel
kens loopt van 1 september tot
31 augustus, was ook de
kostprijs berekening afgerond.
Hierdoor kon dit onderdeel nog
worden voorzien op het investe
ringsbudget van het boekj'aar
1977-1978. Op een totaal van
124 miljoen, wat voor die
periode aan investeringen werd
geprogrammeerd, neemt de
«dampschrobben-installatie al
leen reeds 20 miljoen voor zijn
rekening. Op een totale jaarlijk
se bruto-omzet van ongeveer 4
miljard kan dit weliswaar een
relatief klein bedrag lijken maar
in het geheel van de milieu-hin-
derbestrijding zal dit procent
veel beslist hoger liggen bij
Amylum dan bvb. bij de
overheid zelf. Aan eksploitatie-
kosten, voor deze «dampen-
schrobber», dient jaarlijks nog
een 3 4 4 miljoen uitgetrokken
bovendien.
Vandaag is het dan zover. Na
iets meer dan zowat een jaar
nadat het proefapparaat werd
geïnstalleerd, wordt nu de
eigenlijke «dampenschrobber»,
in zijn definitieve vorm en
afmetingen, bij Amylum «op het
dak gehesen» en geplaatst. En
na minder dan een jaar, na de
goedkeuring door de raad van
beheer, zal straks, nog voor het
zomerverlof, de dampontgeu-
ring bij Amylum effektief zijn.
Misschien dat de overheid hier
eens kan gaan uitzoeken hoe
men snel en doeltreffend, en met
een minimum aan kosten,
daadwerkelijk de gerezen mi
lieu-problemen aanpakt en op
lost!?
De «dampenachrobber»
De zogenaamde «SCRUBBER»,
het gevaarte dat boven op het
Amylum gebouw voor de ont-
geuring van de droog-dampen
dient in te staan straks, is een
toestel dat in de Verenigde
Staten werd uitgedacht. De
bouw ervan wordt echter daar
door een bedrijf in de Duitse
Bondsrepubliek uitgevoerd. Het
is met dit Duits bedrijf dat
Amylum te doen kreeg voor de
specifieke uitwerking van de
gestelde problemen. De Amy
lum direktie steekt hierbij niet
weg dat heel wat tijd verloren
ging door een gemis aan
inteme-coordinatie bij dit be
drijf zelf. In tegenstelling met
wat meestal van Duitse bedrij
ven wordt verwacht, bleek hier
een duidelijk ontbreken van enig
georganiseerd samenwerken
voor heel wat overlast en
vertraging te zorgen. Als klap op
de vuurpijl zou ten slotte ook
nog blijken dat deze firma zich
met niet minder dan de helft in
het gewicht van hun eigen
«bouwwerk» hadden vergist.
Daar waar voordien van een
totaalgewicht van 3 ton was
gesproken bleek dit nadien niet
minder dan zowat 6 ton te zijn.
Dit bracht mee dat het vooraf
geplande helikopter-transport
niet kon doorgaan omdat deze
maximaal 2,3 ton kunnen dra
gen. Als gevolg hiervan diende
het apparaat langsmidden door
gezaagd om aldus langs te weg te
kunnen aangevoerd. Begin de
cember kwamen deze twee
helften dan te Aalst aan. Terwijl
met helikopter-transport met
een het gevaarte boven op het
dak kon worden neergelaten,
stelde zich nu nog dit bijkomstig
probleem om beide helften van
op de begane grond op het zowat
13 4 14 meter hoge gebouw te
krijgen. Ook dit probleem werd
tenslotte opgelost door een
Nederlands takelbedrijfdat met
een nieuw procédé, een kraan
met teleskopische arm en reik
wijdte van 30 meter, de grote kist
in kunststof materiaal op zijn
uiteindelijke bestemming ging
krijgen. Vanop de Amylum -
binnenkoer, plaats waar de
beide 2,5 m x 4 m x 11 m
metende helften voorlopig wa
ren ondergebracht, diende met
deze traan over het dak van de
maalderij heen getild om de
grote kisten in de nabijheid te
plaatsen van de dampen-schoor-
stenen. Terug samengevoegd
wordt deze kist dan 11 m lang. 5
m hoog en 4 m breed en zal met
alle toebehoren en de kontinu-
watervulling samen een gewicht
van 114 12 ton vertegenwoordi
gen. Op het geheel wordt een
cirkulatiepomp aangesloten met
een debiet van 150 4 200 m3 per
minuut. Vanaf de dampschoor-
stenen wordt een dampleiding
naar de «schrobber» aangelegd
met een diameter van 1,70
meter. DE werking van de
«schrobber» berust op het neer
slagprincipe waarbij door mid
del van een intens watergordijn
zelfs miniskule stofdeeltjes wor
den neergeslagen.
In grote trekken kan de werking
als volgt worden samengevat en
ingedeeld.
Allereerst is er de voorwsMtaf
en de neutralisatie. Bij hel
maïs-wekingsproces worden or
ganische zuren gevormd. Deze
vluchtige organische zuren zou
den verantwoordelijk zijn voor
de gekende hinderlijke geur.
Men denkt dat het hier gaat om
o.m. melkzuur, boterzuur, pro-
pionzuur, e.a. Deze zuren wor
den mee afgevoerd met de
droogdampen en zijn er de
oorzaak van dat deze dampen
lichtjes zuur zijn. Om de
ontgeuring verder te kunnen
uitvoeren dient de «zure» damp
geneutraliseerd. Dit gebeurt bij
een voorwassing met natron
loog waarbij de pH van de
dampen wordt gekorrigeerd ten
einde later een optimale ionise-
ring te kunnen bekomen. Het
waswatergordijn zorgt er tevens
voor dat al de geurstoffen of
geurdragers, in zuivere gasfase,
worden gevangen.
De IONISATIE wordt dan de
tweede behandelingsfase van
deze waterdampen met geur
stoffen erin. Hier worden dan de
geurdragers geviseerd welke, in
frakties van een sub-micron
orde (d.i. kleiner dan 1/1000
mm), als vaste stoffen aanwezig
zijn. Dit zijn de zgn aerosolen.
Een typisch voorbeeld van een
«aerosol» is o.m. tabaksrook.
Door een elektrisch veld worden
deze «stofdeeltjes» ge-ïoniseerd
en worden aldus een welbepaal
de elektrische lading meegege
ven. Deze welbepaald opgeladen
frakties worden dan door een
tegengestelde lading aangetrok
ken.
Als derde fase is er dan de
NA-WASSING waarbij deze
geïoniseerde aerosolen worden
neergeslagen.
Maar zover zijn wij voorlopig
nog niet. Vandaag kregen wij
het meest spektakulaire onder
deel te zien van alles wat met
deze dampen-or.tgeuring reeds
te maken heeft gehad. Twee
zwevend gevaartes van elk 110
kubieke meter en 3 ton.
E.V.
