«Pro Arte» met gedurfd en boeiend programma LUSTRUM VAN VTB-VAB MERE WORDT MET LACH DE VRIESKOU WEG MET «OSCAR» WEENS KINDERKOOR GEVIERD Bertrand Barnier in volle diskussie met zijn echtgenote Germaine. JM Mr. Barnier samen met zijn masseur Philippe. (JM) 20 - 19-1-1979 De Voorpost geldhonger worden verper soonlijkt in de twee prota gonisten en geïncarneerd in een verwisselingshistorie met drie identieke valiesjes. Wat ons laat terugdenken aan histories zoals «What's Up Dock?». Alle ingrediën ten voor een komedie zijn dus aanwezig en het is de hand van de regisseur die er voor instaat deze zodanig aan te wenden dat het een amusant kijkstuk wordt. Willy Verbeke heeft duide lijk gezocht naar aktie en ritme om zijn spelersmate riaal naar de gewenste spanning te leiden. Is het stuk wel traag op gang ge komen in het eerste bedrijf, dan zijn er toch een paar hoogtepunten te genieten geweest in het tweede deel, waarna het dan toch »weer wat weggleed naar het ein de toe. De beste momenten van dit overigens in een ver zorgd dekor gebrachte stuk, waren zeker op het ogenblik dat het ritme hoog genoeg lag. Aan de indrukken van de toeschouwers te meten kan het gezelschap toch te vreden zijn, zodat wij van een respektabel geheel kun nen spreken. De voorge schreven grappen werden echter overtroffen door een paar, in deze kontekst, ge lukkige voorvalletjes die de mensen aan het schateren brachten. Zo brak Mieke Cornand reeds bij de aan vang van het stuk de hak van haar schoen, zodat ze daardoor een paar minuten het koude zweet zal gevoeld hebben. Dit heeft haar ove rigens niet uit het lood kun nen slaan wat voor haar ten beste spreekt. Eveneens mag zij er prat op gaan over de beste diktie van de cast te beschikken. Ook Luc Noel, in de rol van Bertrand Barnier, heeft een hoofd vo gel getroffen toen hij onder grote hilariteit zijn over hemd verkeerd toeknoopte zonder het zelf te merken. Zijn spel was echter te ze nuwachtig en wat beweging betreft te onbeheerst, om helemaal over te komen en geloofwaardig te blijven. Zijn tegenspeler Tony Fa- melaer, als Christian Mar tin, heeft aan dit euvel we ten te ontkomen en kwam daardoor veel sterker naar voor in de typering van schurkachtige gentleman. Hij liet zijn personage geen ogenblik los, wat de over tuigingskracht ten goede kwam. Myriame Bockstael, als echtgenote Barnier, stond van bij haar eerste repliek sterk in haar rol en liet ook in het verdere ver loop geen steekjes vallen. Betty De Wolf, als dochter tje Barnier, kwam naar ons gevoel niet sterk genoeg naar voor omdat ze te onze ker op de planken stond en wel wat onnatuurlijk over kwam. Ook Regina De Neef, als Jacqueline Bouillotte, miste wat élan om haar per sonage in de verf te zetten. Een sterkere regiehand had er meer kunnen uithalen. Lieve Boulonne, moeder Bouillotte, en Johnny Bos man, Oscar de chauffeur, waren verdienstelijk. Noëlle De Smedt heeft met de kreatie van zijn rol als de masseur Philippe zeker de harten van het publiek ge stolen. Het neerplaatsen van deze figuur van overjari ge Adonis mag geslaagd heten. JVS Heeft «'t Land van Riem» het afgelopen toneelseizoen niet Nonder moeilijkheden doorgemaakt, zoals het bestuur het log eens 'duidelijk maakte aan de abonees, in de recente ?rogrammal?rochure, dan hebben zij met de opvoeringen /an «Oscar» zeker de voldoening kunnen smaken een tevreden en geamuseerd publiek de koude vriesnacht te laten ingaan. «Oscar» van Claude Mag- nier is zonder twijfel een goed gekend stuk. Velen zullen het vooral kennen in de verfilmde versie, waarin Louis de Funes een van zijn beste prestaties leverde. Regisseur Willy Verbeke is dus afgegaan op het alge meen behaalde sukses van deze sprankelende kome die. Eens te meer typisch frans van inhoud en van op bouw, maar opmerkelijk door de aangename gags rond verwisselingen en ver gissingen. Het aan de kaak stellen van de grote en klei ne onhebbelijkheden van een zekere bourgeoisie, is hierin zeer verfijnd aange bracht, de geldmacht en de Bertrand Barnier laat zich door zijn bediende Christian Martin niet in de luren leggen. (JM) De VTB-VAB-afdeling van Mere bestaat vijf jaar. In de loop van die schamele jaren groeide ze nochtans uit tot een aanzienlijke kulturele vereniging, die het respekt wegdraagt van de bevolking. Een jonge, dynamische ploeg, met Lieven Coppens op kop, zorgde voor deze suksesvolle bloei. Jaar^in, jaar-uit maakte de ploeg plannen voor kulturele en ontspanningsaktiviteiten en toch ontbreekt in de aktivi- teiten nooit een Vlaams of toeristisch aksent. Het vijf-jarig bestaan kr(jgt bijzondere luister dank zij de komst van bet wereldbekend kinderkoor, de Wiener Sangerknaben, op zater dag 17 februari in het klooster te Mere. Een opgemerkt buiten beentje... AKTIVITEITEN Bij deze lustrumviering herinner het bestuur aan enkele aktiviteitei die de aandacht trokken en eer grote weerklank hadden in Mert en omgeving: he{ bezoek van Font Oerlemans, die vertelde over zijr overtocht van de Atlantische Oceaan. Heel Vlaanderen kreeg deze man in de greep omdat de zondagse Jan Van Rompaey tij dens de radiouitzending een ge sprek had met Oerlemans. Na on voorstelbare avonturen en mense lijke belevenissen kwam de ploeg Oerlemans behouden aan de an dere kant van de Oceaan. VTB- Mere was er als de kippen bij om de Fonzy naar Mere te lokken. De kartoenale «Lucien Van Impe en de Toer» haalde een opge merkte affiche omdat het initiatief zeer origineel was: de grote sport prestatie van Lucien werd hier door boven het banaal- kommerciële getild en speels in een kartoententoonstelling voor gesteld. Opvallend is dat VTB- Mere telkens grote aandacht schenkt aan de presentatie van de aktiviteiten. De kartoenale bv. was sober en ordelijk geschikt. Voorts wijst het bestuur op de openstelling van twee wandelpa den te Mere, nl. het Groendal- en het Blauwbospad. Hierover ver schenen twee VTB- wandelbrochuurtjes. Ook teke nend is dat rustige wandelaars nog vaak deze uitgestippelde routes volgen. Vorig jaar nog heeft de afdeling de wegwijzerplaatjes nog eens opgefrist en dat kan natuur lijk geen kwaad. Tenslotte ver noemt men de «zeer suksesvolle kaas- en wijnproefavonden en se dert twee jaar de gastronomische weekends». Inderdaad, ook deze aktiviteiten hadden een noemenswaardige be langstelling, maar ze zijn zeker niet vrij te praten van elitarisme. Het bestuur besluit zijn achterop- kijken met volgende konklusie: «Élk jaar slaagde erin een aktivi- teitsprogramma op te bouwen, nu eens in 't sotte, dan in 't vroede, maar dat elkeen bekoren kon». VOORZITTER Het is met een groot genoegen en blijkbaar ook met enorme ver wachtingen dat VTB-Mere uitziet naar de komende lustrumviering. Het laat zich aanzien dat het be stuur zinnens is bij die viering hun voorzitter eens ekstra in de bloe men te zetten. In een mededeling zegt de ploeg: «Onder het dyna misch voorzitterschap van Lieven Coppens groeide deze afdeling uit tot één van de meest prominente en aktieve verenigingen van de gemeente». Ziedaar het eigen zicht van het bestuur op de wer king. WIENER SANGERKNABEN Verscheidene grote borden aan de weg, in de omgeving van Erpe- Mere, maken ons konde dat de Wiener Sangerknaben naar Mere komen. (De borden hebben in elk geval dit voordeel dat ze proper en verzorgd zijn, zodat ze niet sto rend zijn voor het milieu). Welja, op zaterdag 17 februari te 20 u. komt deze vermaarde kin dergroep naar Mere, op uitnodi ging van VTB-VAB. Het kinder koor heeft in de jaren en eeuwen geschiedenis een enorme faam opgebouwd, precies omdat het koor zijn oorsprong ver in de ge schiedenis vond. Naar verluidt zouden er momenteel vier koren bestaan, waarvan er telkens twee op wereldreis zijn, terwijl de an dere groepen rustig school lopen (privaat in eigen paleis). De hui dige leider. Dr. W. Tautschnig, blijft erin slagen de eeuwenoude traditionele Weense muzikale De Wiener Sangerknaben vieren het 5 jarig bestaan van VTB - Mere op 17 februair e.k. sfeer intakt verder te zetten. Het is deze sfeef die overal ter wereld op toernee wordt meegedragen. Men lukt er anderzijds ook in zich overal ter wereld aan te passen aan de plaatselijke omstandigheden, zodat ze telkens het nodige sukses behalen. NU REEDS OP KAARTENTOCHT In samenwerking met BRT-3 programmeert «Pro arte» voor maandag 22 januari te 20.30u in de feestzaal van het stadhuis hedendaagse muziek. De oudere generatie die er-terecht-over klaagt dat eigen tijdse komponisten in onze konsertzalen te weinig aan bod komen, jongemensen die niet (of nog niet) zijn vooringeno men tegenover deze nieuwe geluiden,, krijgen hier een unieke kans om kennis te maken met muziek die wel niet zo gemakkelijk in het oor ligt, maar die ons-mits wat onbevan genheid-kan boeien door scherpe zeggingskracht en een voud van taai. Het programma wordt ver zorgd door het Vlaams Mo biel Kamerensemble, zoals de naam het zegt, een groep met een mobiel karakter en een vaste kern van een der tiental musici. Hun doel: door eigen geloof in de he dendaagse muziek de vonk doen overslaan op wie sceptisch is of zich alleen veilig voelt bij Mozart en de romantiek, bij klankschoon heid en melodie. Dirigent is Eugeen Lievens, een in 1950 te Knokke geboren jongeman met reeds ver schillende komposities op zijn naam. Het programma zelf: -suite uit «L'histoire du sol dat» (1917-1918) van Igor Stravinsky (1882-1971). De soldaat staat hier voor de gemiddelde mens, zwevend tussen dromen en falen, be goocheld door de duivel, vechtend voor een ideaal (hij wil zijn viool terug om een doodzieke prinses te genezen) en zonder happy end (zoals blijkt uit de triomfmars van de duivel in het slottafereel). Viool en slagwerk spelen in deze sui te de hoofdrol. Populaire vormen als wals, tango, mars en ragtime (jazz!) zijn geïntegreerd. Het werk is geschreven voor een klein De belangstellenden worden aan geraden tijdig hun kaarten te be stellen bij het bestuur. De toe gangsprijzen zijn vastgesteld op 200 fr. voor de eerste rang; 170 ff. voor VTB-leden; Voorts 150 ff. voor de tweede rang en 120 fr. voor studenten die eveneens de tweede rang krijgen toegewezen. Deze toegangskaarten kan je be stellen bij Mevr. Lauwereys, Hol landstraat 37 te Mere (053- 21.91.40) of bij voorzitter Lieven Coppens, Rooseveltlaan 24a, Erpe (053-77.84.14). ANDERE AKTIVITEITEN De afdeling van VTB-Mere geeft een driemaandelijks tijdschriftje uit, «Het Toeristje», waarin de le den de aktiviteitenkalender kun- De onmogelijke Colette tijdens de zoveelste huilbui bij haar vader Bertrand Barnier. (JM) nen volgen. Hierin verneem je ook welke reizen de VTB zelf organi seert. Voor detailinformatie ver wijst men naar de plaatselijke ver tegenwoordiger. Erpe-Mere telt vier vertegenwoordigers nl. te Erpe, Robert Vandesijpe, Bosse- straat 2 (21.65.97), te Burst, Leo Van Ruvskensvelde. Langeveld 7 (62.32.70); Erondegem: Hedwig D'Haese, Halfbunderstraat 36 (21.29.45) en tenslotte Lieven Coppens voor Mere. Nu reeds kondigt men aan dat er eind maart een tentoonstcllii georganiseerd wordt: «Erpe-Me in pentekeningen» door Eggy R dant. VTB-Mere is al bijeen een groep ring die inderdaad moet in 't o gehouden worden. (vr mobiel ensemble, in de eer ste plaats wegens de oor logsomstandigheden, maar ook om met een minimum aan middelen een maximum aan zeggingskracht te be reiken. -de ode aan Napoleon Bo naparte op 41 uit 1942 van Arnold Schönberg (1874- 1951) op tekst van Lord By ron voor strijkkwartet, reci- tant en piano. Het werk werd door Schönberg ge- komponeerd in zijn laatste (zijn «Amerikaanse») perio de, tonale elementen (is de oude meester ontgoocheld over het onbegrip?) zitten verweven in dit dodekafo- nisch werk, een scherpe sa tire op de Nazis. Hoge eisen worden hier gesteld aan re- citant en pianist. -Mladi (Jeugd) uit 1924, sui te voor fluit, hobo, klarinet, hoorn, fagot en basklarinet van Leos Janacek (1654- 1928), komponist uit Mora- vië die slechts op hoae leef tijd bekend werd. Inspiratl bronnen vormden o.m. folklore van zijn land en he inneringen aan zijn jeufl zoals blijkt uit dit werk dl spreekt van schelmse pi tigheid en weemoed. -Kleine Kammermusik für Biasers op 24,2 (1922) va Paul Hindemith (1895-1962 een danssuite die soms hei rinnert aan de agressivitei van de klaviersuite uit hel zelfde jaar met vervormin gen van de wals in het twee de deel en snelle melodi sche wendingen in het vief de deel, aanloopt tot eei levendige dansfinale. WDI

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 20