3
li M
er
Th
liyftt
uuu
ias
2 Re
AALSTERSE GETUIGEN
VAN JEHOVA VRAGEN
OM OPHEFFING VAN
ARGENTIJNS VERBOD
Kamerlid Jan Caudron opM I
de bres voor Middenstan»besu
NIEUWE BEZEMS (PAPIEL
EN VUILNISZAKKEN) VEGÈ:
NIET GOED
:^fl
2 - 19-1-1979 - De Voorpost
L Li IJc'
#8 redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
tocht de taksten in te horten.
DE HOLLANDSE
BEZEM
Sedert Joop Den Uyl zijn profe
tieën over de Aalsterse BSP is
komen uitstrooien staan de
Aalsterse socialistische voor
mannen, Mare Galle op kop,
dolgedraaid op de Hollandse
toer. De PvdA (partij van de ar
beid) is in de Van Miert-stijl uit
gegroeid tot HET model waar
naar de BSP zich denkt te moe
ten spiegelen. Elke gelegen
heid wordt dan ook aangegre
pen om o.m. in Voor Allen de
wijze woorden van vader Den
Uyl te gebruiken om de eigen
argumentatie te versterken.
Zelfs Vernimmen neemt koene
Joop onder de arm om zijn par
tijgenoot en belover van
100.000 nieuwe werkplaatsen
Willy Claes een steuntje te ge
ven in zijn pogingen om de so
cialisten voor de zoveelste keer
in het troebel water van het
(voor de kapitalisten) beheren
van de krisis te brengen en de
rekening daarvan verder aan
de werkende bevolking te pre
senteren. Zonder de minste
schroom en zonder enige kon-
krete verbintenis blijkt de
«nieuwe» Van Miert trouwens
onmiddellijk bereid gezwind op
de Martens-kar te wippen de
zoveelste kapitulatie van de
sociaal-demokraten tegemoet.
En het zal zeker niet Mare Galle
zijn die de weg daartoe ook
maar enigszins zal bemoeilij
ken.
Nochtans blijkt er één en ander
wel bij Aalsterse BSP-
voorzitter Jan Van der Veken,
ook ABVV-sekretaris, in het
verkeerde keelgat geschoten
te zijn. In een werkstuk met de
veelzeggende titel «voor eigen
deur kuisen», verschenen in
Voor Allen van 29 december,
doet het hem werkelijk pijn een
propaganda te lezen zonder
socialistische slogans met de
doelstellingen en de kieskam-
pagne meer en meer te zien
venwateren tot een fotoduel. Hij
vreest trouwens (en terecht)
dat een te ver doorgedreven
personenkultus verkeerd is in
een beweging en dat het dra
gen van het vaandel niet van
die aard kan zijn dat de partij
staat of valt met één persoon.
Jan Van der Veken noemt die
éne persoon, waarmee hij
blijkbaar iemand uit eigen ran
gen bedoelt, niet. D%e lezer kan
raden of hij daarmee het in de
BSP-Aalst alles overdonde
rend fenomeen Galle wil zeggen
of niet. Iets verder in zijn artikel
trekt hij dan van leer tegen de
mandatenhonger van al te veel
socialisten. En om zijn woorden
te staven doet ook hij beroep op
Hollandse Joop die ooit eens
zei dat socialisme voor hem in
houdt «verdeling van kennis,
inkomen en macht». Dat socia
lisme ook en vooral betekent
(en slechts mogelijk is daarna)
dat het kapitalistisch sisteem
moet worden uitgeschakeld is
bij Den Uyl en allen die hem te
pas en te onpas citeren volko
men in de vergeethoek geduwd
en naar betere tijden in een
duistere toekomst verschoven.
De BSP-Aalst heeft nochtans
op gebied van links imago één
en ander te verejedigen. Mis
schien is dat de reden waarom
na al het platvloers gedoe tij
dens en na de verkiezingen
Links-hoofdredakteur Marcel
Deneckere door de Rank werd
uitgenodigd om op 18.1.79 de
verkiezingsuitslagen te komen
analyseren en eeps te peilen
naar het waarom van het ver
lies van één kiezer op vijf door
de jaren heen. Blijkbaar zal het
«voor eigen deur kuisen» van
Jan Van der Veken voor de
BSP-Aalst toch een noodzaak
zijn Of daarbij de Hollandse
bezem van Joop Den Uyl e.a.
Henk Vredeling (om Mansholt
en konsoorten niet te noemen)
het beste werktuig is laten we
aan de beoordeling van de
Aalsterse BSP zelf over.
J.D.G.
1n de lijn der verwachtin
gen?
De aanduiding van de heer
Wilfried Martens-de man
die naast de gewezen Eer-
ste-Minister Leo Tindemans
op de CVP-verkiezingsaffi-
chen had plaatsgenomen-
als formateur zal wel nie
mand met een grootse ver
stomming geslagen heb
ben.
Maar, de aanduiding van
formateur Martens houdt
voor ons, Vlamingen, niet
de minste geruststelling in.
Hij was immers één van de
hardnekkigste verdedigers
van het Egmontakkoord.
Zijn enorme flater heeft hij
slechts erkend, nadat hij in
zijn eigen partij tot verloo
chening van zijn eigen
handtekening werd ge
dwongen.
Wat erger is, informateur
Willy Claes had zelfs een
paar dagen voor de aanwij
zing van Martens als infor
mateur verklaard dat de vol
genderegering het beruchte
Egmontakkoord ten belope
van ten minste 85 th. zou
doen herrijzen. Meer dan
waarschijnlijk is de Keer
Martens het hiermee roe
rend eens.
Het heeft er alle schijn van
dat zij die-in het vooruit
zicht van de voorbije parle-
mentsverkiezingen-Egmont
hadden veroordeeld, ten al
le prijze bereid zijn hun af
gekeurd bondgenootschap
te hernieuwen en het ak
koord weer op te nemen in
dien Martens in de plaats
zou treden van Tindemans.
Waartoe heeft dan het ont
slag van de regering Tind'e-
mans II gediend? Waarom
dan de ontbinding van het
parlement en de verkiezin
gen van 17 december jl? Dit
alles zal tot niets hebben
gediend als al deze gebeur
tenissen slechts zullen uit
monden in een voortzetting
van een avontuur dat door
de kiezers werd afgekeurd.
De voorzitter van de frans-
talige socialisten, de heer
André Cools, heeft reeds
zeer duidelijk in zijn kaarten
laten kijken door te verkla
ren dat hij een vernieuwing
wil van de uittredende coali
tie. Wie Eerste Minister
wordt is blijkbaar van on
dergeschikt belang, als het
maar een voorstander is van
de Egmontovereenkomst en
als Tindemans er maar uit
gegooid wordt. Het door
slaggevende argument
blijkt voor Cools nog altijd
«de meerderheid in ieder
van de drie gewesten te
zijn». Hiermee bedoelt hij
ontegensprekelijk de CVP,
het FDF en zijn eigen partij,
de PS, die tevens de drie
ondertekenaars van het vol-
strekt onaanvaardbaar
«franstalig Manifest» aan
het bewind brengt.
Indien Martens zou zwich
ten voor de eisen van de
franstalige bondgenoten,
dan neemt hij ongetwijfeld
onverdraagzamen en onver-
zoenlijken mee in de rege
ring waardoor een ah of niet
gewijzigd Egmontakkoord
wordt verwezenlijkt bij de
machtspositie van de CVP
in Vlaanderen, de PS in
Wallonië en het FDF in
Brussel wordt doorgedrukt.
Dit ten koste van alle ande
ren) Lag dit in de lijn van de
verwachtingen van het Kie
zerskorps?
Willy Van Renterghem
ONHEILSPELLENDE
VOORTEKENEN
Aalst is de na-fusieperiode bin
nengegleden in een vreemd-
aandoende sfeer: een volgens
sommigen betwistbaar-grote fusie
met mopperende mensen uit de
Brabantse hoek; een samenge
trokken administratie, blijkbaar
goed voorbereid, waar overvloe
dig aangedikt met nieuwe krach
ten; een schepenkollege met pe
riodieke mutaties zodat de indivi
duele bevoegdheid zelfs na twee
jaren veelal slechts vermoed kan
worden; niet in het minst, een ge
strenge leiding met weinig marge
voor hartelijkheid, zodat de sfeer
te veel disciplinaire gehoorzaam
heid uitstraalt.
En nu deze week nog eens: na vele
haperingen en incidenten, breuk
met de georganiseerde plaatselijke
pers. Of hoe moet men anders het
burgemeestersbesluit interprete
ren waarbij alle persconferenties
voor onbeperkte tijd afgeschaft
worden?
Een onverdiend lot, zou ik zo zeg
gen, voorde Aalsterse perscorres
pondenten en een blijk van kleine
waardering!
Laat het dan wezen dat de een al
vollediger is en de andere ervare
ner, van alle perscorrespondenten
mag getuigd worden dat hun in
spanning om informatie te bezor
gen aan de goegemeente groot is
en... eerlijk. Maar voor wie de
waarheid kwetst als ze niet immer
lovend is, geldt die appreciatie
waarschijnlijk minder.
Het zal ons niet weerhouden te ge
tuigen dat het verrassend sterke
team van Aalsterse perscorres
pondenten een rijke aanbreng be
tekent voor het openbaar gebeu
ren. Het treedt op in een onont
beerlijke funktie, maar in de toe
komst nu met wat minder vrijheid
en faciliteit. Het onderbreken van
de georganiseerde nieuwsstroom
vanwege de overheid is, zo zegt
men, te aanzien als een strafmaat
regel omwille van te weinig volg
zaamheid aan een autoritair gezag.
Of om een koleire in eigen partij
uit te werken? Het leven van de
pers verzuren is iets wat wij nog
zagen in andere regimes.
Echt beklemmend.
GHIS WILLEMS
De onderhandelingen voor het
vormen van een nieuwe rege
ring schijnen volop aan gang.
Met spanning kijkt men uit naar
wat het wordt.
Gemakkelijk zal het niet gaan,
om alle ingenomen standpun
ten te verzoenen. De Volksunie
staat meer dan ooit achter het
huidig bestuur. De verkie
zingsnederlaag heeft de over
tuigde militant niet klein gekre
gen. Het door de partijraad in
genomen standpunt draagt de
algemene goedkeuring weg.
Vlaanderen is akkoord om tot
de staatshervorming over te
gaan; maar alleen dan als de
verandering ons nader brengt
naar het doel: «Een Vlaamse
Staat». Een Vlaamse staat
waarin wij Vlamingen het voor
het zeggen hebben, waarin
wezelf over ons tot lot en levens
wijze kunnen bestemmen.
Om dit te bereiken is het nodig
dat alle partijen zich klaar en
duidelijk hetzelfde doel voor
ogen stellen, dit:
«Vlaanderen Eerst».
We weten dat de huidige eko-
nomische toestand ons ver
plicht bij de hervorming hier
mede rekening te houden. We
weten dat er dringend ekono-
mische en sociale maatregelen
moeten getroffen worden.
We weten echter ook dat het
ene samenhangt met het ande
re.
Zoals we voor onszelf vrijheid
en welstand verlangen is het
zeker niet onze bedoeling, en
zal het ook nooit zijn, datzelfde
aan eender welk ander Volk te
ontzeggen. We wensen een
gezond en voorspoedig levend
Wallonië. Om dat alles te berei
ken is het echter nodig dat men
gaat inzien dat alleen wanneer
men langs beide zijden voor el
kaar respect en eerbied op
brengt dit voor de beide volke
ren mogelijk is.
We willen in vriendschap leven
met onze zuiderburen. We wil
len echter niet langer over
heerst worden door francofone
bourgeoisie, noch uit Vlaande
ren, noch uit Wallonië, noch uit
Brussel.
Het moet geweten zijn dat men
ons niet kan dwingen het ge
west Brussel als een derde fe
derale staat te aanvaarden. We
menen dat de taak van Brussel
groot genoeg is indien deze
stad de rijksstad van België wil
zijn; De stad waar we allen
heen kunnen, waar we allen
ons eigen leven kunnen leiden.
Dat moet en zal voor een stad
die een§ de hoofdstad van Eu
ropa worden wil reeds een
zware opdracht zijn.
Het blazoen van de Vlaamse
Beweging is steeds geweest:
Eerlijkheid en Rechtvaardig
heid. Dat willen we voor ons en
zullen het ook anderen nooit
ontzeggen.
Naast dit mag er slechts een
devies zijn, een opdracht: vor
ming van een gezond Vlaande
renDit kan slechts wanneer wij
allen die het goed menen met
ons Volk, eensgezind gaan
samenwerken.
Laat ons alle twisten, zowel po
litieke, godsdienstige, persoon
lijke enz... terzijde schuiven en
voorlopig laten rusten.
Nu meer dan ooit moeten we
allen samen werken voor dat
wat ohs allen lief is: Ons
Vlaams Volk.
Piet Heymans
geen eenvoudige opgave in de
huidige omstandigheden, al
hoewel iedereen met zin voor
verantwoordelijkheid zal inzien
waar de huidige problemen lig
gen, welke oplossingen moge
lijk geacht mogen worden en
last but not least dat de rege
ringscrisis best niet te lang
aansleept.
Drie weken geleden stipten we
hier reeds een en ander aan
wat we als socialisten belang
rijk achten bij het uitstippelen
van het toekomstig regerings
beleid. Ons gaat het erom dat
de nieuwe regering vertrekt
met een degelijk programma
en tevens de kans krijgt om dat
programma uit te voeren.
LEGISLATUURREGERING
En om met dit laatste te begin
nen hebben wij duidelijk geop
teerd voor een legislatuurrege-
ring d.w.z. een regering die
normaal voor 4 jaar aan het
bewind blijft. Deze legislatuur-
regering heeft niets te maken
met volmachten, wel integen
deel, maar wil enkel verhinde
ren dat regeringen om de ha
verklap over de kop gaan zodat
geen degelijk regeringswerk
meer mogelijk is. Zowel voor
het.beleid zelf als voor de de-
mokratie is een zeker stabiliteit
inzake politieke bezetting een
absolute vereiste.
Het verheugt ons dan ook dat
de recentste stellingnamen van
ongeveer alle partijen ero^wij-
zen dat deze idee blijkbaar in
alle middens als dusdanig
aanvaard wordt.
PRIORITEIT VOOR DE
SOCIAAL-ECONOMISCHE
PROBLEMEN
Wat ons ook verheugt is dat
een meerderheid in dit land van
oordeel is dat de sociaal - eco
nomische problemen prioritair
dienen aangepakt te worden.
Hier zal het er op aangkomen
er over te waken dat de voor
stellen van de formateur reke
ning houdt met de verzuchtin
gen van de werkende bevol
king en van de sociale organi
saties. Bepaalde problemen
zijn zeer dringend aan een op
lossing toe, bv. de sociale ze
kerheid.
De toekomstige regering moet
dringend werk maken van een
herverdeling van de sociale las
ten. In het belang van de bedrij
ven (en de tewerkstelling) in
onze streek moet de bijdrage
tot de sociale zekerheid op een
andere leest geschoeid wor
den. Daarbij moet de tewerk
stelling aangemoedigd i.p.v.
bestraft te worden. Voor de te
werkstelling van jongeren dient
de overheid zelf een speciale
besparing te doen.
Op deze wijze dient de werk
loosheid een stuk terugged
rongen te worden. Ook aan
K.M.O.'s dient gedacht omdat
ze een bijzondere bijdrage tot
de twerkstelling kunnen leve
ren, echter met inachtname
van alle sociale verplichtingen.
Hierbij direkt aansluitend ach
ten we het absoluut noodzake
lijk de fiscale lasten te herver
delen: ook hier gaat onze eer
ste aandacht naar een fiscaal
systeem dat de tewerkstelling
bevordert i.p.v. af te remmen
en de winsten belast. De belas
ting op het tewerkgestelde per
soneel moet verdwijnen.
Ook dient werk gemaakt van
een fiscale decumul voor echt
genoten, werkelijk een totaal
verouderd en a-sociaal sys
teem. De laagste inkomend
dienen eveneens' fiscaal ont
last te 'worden, terwijl ander
zijds allerhande fiscale voor
rechten dienen geëlimineerd te
worden. Ook dient een belas
ting op grote vermogens inge
steld te worden en moet de fis
cale moraliteit hersteld worden.
Een specifiek tewerkstellingbe-
leid dient gevoerd tesamen met
een economisch structuurbe
leid dat aan onze economie (en
tewerkstelling) een toekomst
verzekert.
EN GELOOFWAARDIGHEID
IN DE POLITIEK.
Er dringen zich ook een aantal
maatregelen op teneinde de
politiek zelf meer geloofwaar-
dig te maken. Dit heeft te ma
ken met het henwaarderen van
het parlementaire werk, een
bevredigende regeling voor het
politiek verlof, het reglemen
taire van de cumul (zowel poli
tiek als machtscumul), het reg
lementeren van de propaganda
(moet informatief en thema
tisch zijn, met alle boeken
openl) en tot slot zouden we er
de doorzichtigheid van het poli
tiek en administratief mecha-,
nisme willen aan toevoegen.
Politiek moet immers maat
schappelijk dienstig zijn!
Martin HUTSEBAUT
BSP-partijsekretaris
De komende paar weken zulleri Jehovah's Getuigen van de
stad Aalst en omgeving het publiek een uitgave van hun
tijdschrift «Ontwaakt» aanbieden met een uitvoerig verslag
over de vervolging van hun geloofsgenoten in Argentinië.
De heer Van Huff el, ouderling in de gemeente Aalst oost, gaf
als kommentaar dat door Jehovah's Getuigen tevens een
aktie wordt op touw gezet om via brieven een beroep op de
autoriteiten van Argentinië te doen. Dit gebeurt in vele landen.
KIEZEN VOOR EEN TOE
KOMST MET TOEKOMST
Na de verkenning en effening
van het politieke terrein door
Willy Claes werd Wilfried Mar
tens door het staatshoofd be
last met de vorming van een
nieuwe regering. Voorwaar
«In september 1976», aldus de
heer Van Huffel, «kondigde de
Argentijnse regering aan dat
het Jehovah's Getuigen in Ar
gentinië verboden werd hun re
ligie te beoefenen. Veel tijd-
opslokkende wettelijke proce
dures volgden aangezien Je
hovah's Getuigen via de ge
rechtshoven in Argentinië te
gen het verbod in beroep gin
gen. Tot ten slotte in februari
1978 de Argentijnse nieuws
bronnen verklaarden 'Opper
ste gerechtshof handhaaft
besluit van president, Jeho
vah's Getuigen blijven ver
boden.' En sindsdien is het
verbod in alle hevigheid van
kracht gebleven. Hun verga
derplaatsen voor bijbelstudie
zijn gesloten, kinderen zijn van
school gestuurd, volwassen
Getuigen zijn uit overheids
dienst ontslagen, er zijn inval
len geweest in partikuliere wo
ningen, personen zijn gearres
teerd en zelfs lichamelijk mis
handeld.»
Na het verbod onrechtvaardig
te hebben genoemd, gaf de
heer Van Huffel vervolgens een
beschrijving van de aktiviteiten
van Jehovah's Getuigen in Ar
gentinië.
«Jehovah's Getuigen», zo ver
telde hij, «vormen een organi
satie van vreedzame kristenen
De 33.000 Getuigen in Argenti
nië komen net als de Getuigen
in België en de 214 andere lan
den waar ze aktief werkzaam
zijn, geregeld bijeen om de bij
bel te bestuderen en andere
personen te helpen meer over
Gods voornemen te vernemen.
Zij propageren trouw aan de
morele maatstaven van de bij
bel, liefde voor God en de naas
te, en een goed kristelijk ge
zinsleven».
Met betrekking tot de wijze
waarop de Getuigen rege
ringsautoriteiten bezien, ver
wees de heer Van Huffel naar
de bijbel en zei dat in Titus
hoofdstuk 3, vers 1, staat dat
kristenen 'onderworpen en ge
hoorzaam dienen te zijn aan
regeringen en autoriteiten als
regeerders' En dat standpunt
nemen de Getuigen over de
hele wereld, ook in Argentinië,
in. Jehovah's Getuigen zijn
geen revolutionaire elementen.
Zij zijn kristenen die respekt
hebben voor de wetten van het
land en de aanbidding van hun
God op de eerste plaats in hun
leven stellen.
Gevraagd naar de aard van de
brieven die werden geschre
ven, antwoordde de heer Van
Huffel dat. daarin een beroep
werd gedaan op het toepassen
van gerechtigheid. Sommige
valse beschuldigingen dienen
te worden weerlegd waaronder
het toestaan van kannibalisme,
rituele moord of polygamie.
Zelfs personen die maar op
pervlakkig met Jehovah's Ge
tuigen bekend zijn weten dat
deze beschuldigingen volledig
uit de lucht zijn gegrepen.
Trouwens alle vergaderingen
zijn openbaar, iedereen kan
zich komen vergewissen wat er
gebeurt.
Opmerkenswaardig is dat in de
Belgische pers de laatste tijd
veel werd geschreven over
sekten die zich aan buitenspo
righeden zoals personenkul
tus, hebzucht en onttrekken
van jonge mensen aan de ou
derlijke invloed, schuldig ma
ken.
Getuigen worden door de pers
als in een schrille tegenstelling
Een best
Omdat sommige middenstanders van bij ons en elder^andighe
het land last hebben van oneerlijke koncurrentie van vóór eer
paalde scholen is volksvertegenwoordiger Jan Caudronrzien wo
de dag van zijn eedaflegging in de Kamer In zijn yi/anneei
geklommen om bepaalde misbruiken aan te klagen. s de bre
de ministers te weten 9erna|j
rd word
In een parlementaire vraag,
gericht tot de ministers van
Nationale Opvoeding en van
Financiën, protesteert hij
tegen het feit dat bepaalde
scholen hun leerlingen ver
plichten een aantal school-
benodigdheden zoals boe
ken, turnuitrustingen e.a. in
de school zelf te kopen in
de plaats van bij de gespe
cialiseerde handelszaken
van bij ons. De schooldirek-
ties, die geen handel mo
gen drijven omdat zij niet
over een BTW-nummer of
handelsregister beschikken
kopen deze artikelen recht
streeks bij de fabrikanten,
meestal zonder er BTW op
te betalen, om ze nadien
met winst te verkopen
Kamerlid Caudron wil van
men of zij ook van men"7~
zijn dat de taak van'rderde;
school zich moet bepeiF1' L
tot het verschaffen vani nil
derwijs en opvoeding, vc
al opvoeding in de bur(,nha|en
zin, aan onze jeugd. f de jn t(
Tenslotte wordt de vrj,t vóór ei
gesteld welke maatreg^ voetga
de ministers voorzien jr het vei
deze onwettige handtdt door
praktijken met de daarin of doo
verbonden fiskale fraudeDe besti
de oneerlijke koncurrer verand
op te sporen en te beteuenen ac
len. aan de v
Wij zijn benieuwd naar ©re del
antwoord van de twee inbare w
nisters en zullen niet nPe besti
ten onze lezers op de ho,
te te houden van de sit
tie.
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie bekend is, kom<
niet voor plaatsing in aanmerking.
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te bekorten
Publikatie betekent niet dat de redaktie achter de inhoud staat.
isteelT
eel met 2
itter v
van de s
aeseleer
Het invoeren per 1.1.79 en veralgemenen van het sisteem jstischge
de verplichte papieren vuilniszakken met stadsembleeiT^he taal
Aalst is bij de bevolking op heel wat ongenoegen gebotst^ iette
ongenoegen kwam o.m. tot uiting op de algemene Ie0| mijn w
vergadering van de K.P.-Aalst op zaterdag 6.1.79 II. Volge^eleefd-
bezwaren werden daar heel duidelijk geformuleerd metsping w
beslissing erbij die langs de pers aan de bevolking kenba^ van de
maken en ze ook doorheen de advieskommissie-leef mijmet de'
aan het stadsbestuur door te spelen. stadsper
OU verli<
komplementair ophalen
klein bedrijfsvuil zal gebe
met een kontrakt en een t
.mende betaling van 100 F
kubieke meter.
één van de redenen vanl
invoeren van de papieren zj
ken is het feit dat plastiek?
ken niet door alle sister
kunnen worden afgebrolf
maar wie gaat en kan kontrfl
ren of binnenin de papieren!'
het vuil niet zit opgeborger
kleinere plastiekzakken.
hierbij op de mentaliteitsverfs(e loer
dering van de mensen berCjk
te kunnen doen en hun burcL wat^e|
zin te scherpen zou de stad|spcrson
voorbeeld moeten geven 0J^vre(
niet een duurder sisteem i| njet a]
de bevolking opdringen. fs
Ziedaar de hoofdzakelijke L
zwaren die de K.P.-Aalst <f
het stadsbestuur voorlegt if
de verwachting dat het best
deze met de nodige ernstj I
onderzoeken, het regleni I
zal aanpassen en in elk ge
de nodige soepelheid zal be
nen wanneer het sisteem v
der zonder enige toegevi
aan de bevolking wordt opt
drongen.
K.P.-Ai
We zetten op een rijtje en zon
der voorkeur in de volgorde:
de prijs van 10 F. daar waar
de stad de zakken koopt voor
iets meer dan 6 F. en men voor
dezelfde prijs vier plastiekzak
ken kan kopen met op zijn
minst de dubbele inhoud van
de papieren zak.
het afleveren aan huis van
de zakken wat door de dienst
zeker niet overal is gebeurd en
waarbij de vergetenen hun
zakken zelf mogen gaan halen,
vijftig zakken met een serieus
totaal gewicht en een volkomen
onhandelbaar formaat. Wie
geen auto heeft begint er best
niet aan.
grote gezinnen (die op wa
terverbruik wel vermindering
krijgen) worden hier extra be
last daar ze onmogelijk met één
zak per week het vuil kunnen
weren.
het formaat en het gewicht
van de zakken maakt het op
bergen vooral in appartemen
ten tot een moeilijke taak.
twijfels werden sterk uitge
sproken i.v.m. de vochtbesten
digheid.
niemand ziet eigenlijk goed
zitten hoe het sisteem van het
1 niet t
ef verz
yi i
staand tot dergelijke praktijken,
beschreven.
«Alles wat wij trachten te
doen», vatte de heer Van Huffel
samen, «is met alle respekt de
Argentijnse autoriteiten ertoe
aanmoedigen de nodige stap
pen te doen om Jehovah's Ge
tuigen, een kostelijke minder
heid, hun vrijheid te hergeven.»
ledereen die bezorgd is om
vrijheid van aanbidding kan
zich bij deze aktie aanslui
door te schrijven naar de|
gentijnse autoriteiten, waan
een lijst met namen en adfl
sen te vinden is in het tijdst*
«Ontwaakt» van 22 jani
1979. Exemplaren van dit
schrift kunnen buiten de n
male verspreiding ook word
aangevraagd op de telefoc
nummers 66.96.93 of 66.8r
Kim,
papa
makt
