ICTf OVER HET VEELZIJDIGE IE VER VRR KURfTEARRR HERUIIG VRR HOUBEEN De Voorpost- 26-1-1979 - 17 tel plalfyg aan het werk zien is reeds een belevenis op zichzelf. (JM) NA ?eeg wel al enkele aanbie- in voorgeschoteld maar Artistieke produkten zijn er het honderden En vermits ;elke vorige ekspositie ds bijna alles werd ver- t heeft hij uiteraard weinig Iriaal beschikbaar voor de (digden. Zijn ekspositie in jtforum werd al sinds fiden besproken maar Pijkheden allerhande heb- haar telkens weer uitge- ngen zo ongeveer dertig sn en dat is het resultaat 'ee jaar. De werken heb- iets faunaachtigs. Zowel eur als de grafiek hebben /an de speelse jongen die ^^/ig is. Een mentaliteit e hem van 'uit' zijn jeugd nerkt. Het feit dat hij nooit echte kunstopleiding heeft oten is van aard om te ver- arstellen dat het speelse in /onaangeraakt verder leeft een pure autodidakt die al geleden op zichzelf begon tekenen en schilderen, Ier zich iets van het aka- lische aan te trekken, seft ook wat buiten het Aals- 5 kunstenaarswereldje. Dat hem niet aan, ook al door aantal ervaringen welke hij al kennfde heeft opgelopen Hij omst v^ekt mÜ over de mentaliteit sommige kunstenaars, de Sji#r do achterbakse praktij- i mogef en2overder Je moet met en m#2e gebeurtenissen kunnen t naar en dat is voor Herwig :ij op el Holsbeek niet steeds ge- :beelderfkelijk. ST j atelier dat Herwig met oede v^wFr'eda aan de Molenweg eem wit0 Hekelgem betrekt leek jgen ntó als een afzonderingsoord onkoiP w<j er die avond voor een d en vjfview arriveerden, lun stal1 sneeuwspoor leidt ons tot iental j«lr de deur van het huis «Ter :egt onren" Fn inderdaad, ik merk i al weiets van die prachtige bo- cijfers1 In het omgevende parkje, acht ge* meteen al luchtige karakter ng vee' de gastheer valt op! Herwig Jen optimist, een levensge- gen hefer en dat voelt gezellig aan it in d(een winterse avond. Wij et wa^en begroet in hal omgeven e breefir kunstwerken van onder- mmenfer de Brusselse konstrukti- zonde? Pal Horvath. een gouache jn waP Van Lint, tekenwerk van ire werfs,on Bertrand en Asger dag daK van w'e men in Pieter tsheelecka hoopt ooit eens een schijn KJsitie 'n te richten. Een rus- mmer(e omgeving waarin nog vele i letter dere werken hun plaats vin- eit var*n ,n het atelier wordt de in- vel verPk die we hebben nog over men Opvallend aan de muur naai n9' een reklame poster van 3 afre- n weelderig borstig voor- ma-rne Italiaanse met jeans. In as er,!n onbevlekt Italiaans prijst ze geen 'els aan alhoewel dit meubel n wel ir9ens te zien is op de foto velijks Civediamoperperlarne. (di stoetle' ma di bambole diamine!), iepen ief*al eens voor opschudding alver- iZor9d toen het de uitstalra- ver-len opsmukte van de zaak in sn Molenstraat die Van Hols- iciteiteek daar openhoudt. De de- amiel 5, van de centrale kerk van ech- as! stond er wat verlegen bij It als 1 kijken De omgeving wordt wje. ®rder nog versierd door pos- inen 'rs, 0ver het cirkus en zijn nille- °n,e wereld iets wat Herwig jarig g^er aanspreekt. Schil- na- Cten2wemmenineenaqua- U'T|. er hangen maskers, mu- L.H instrumenten en er staat een uitgebreide kollektie schelpen te kijk. Het nest, hoog in het dak van het gebouw, is het toevluchtsoord van Herwig als hij zijn artistieke ideeën wil botvieren JEUGD Herwig schildert al van in zijn jeugd als een bezetene. Het was meer een uittesten van zichzelf. Vorm en kleur werden als het ware door elkaar ge gooid. Vanaf zijn twaalfde le vensjaar neemt hij het wat ern stiger op. Daarover ons eerste vraagje. U hebt nooit akademie gelo pen, maar wel ben je via de relaties van uw vader, die een kunstverzamelaar is, steeds in kontakt geweest met beel dende kunstenaars en hun werk. Je hebt zelfs bekende figuren als Albert Saverijs van in je prille jeugd ontmoet. Kan je ons even beschrijven hoe je dat hebt aangevoeld, wat je ervari ng is geweest om als jonge man met kunste naars in kontakt te komen. Ik heb steeds vol bewondering opgekeken naar deze kunste naars, hun technieken, hun kijk op de dingen. Ik wist wel dat ik niet moest schilderen of teke nen zoals zij maar dat ik mijn werk kon verbeteren in de af werking. Juist omwille van het feit dat ik met zovelen in kontakt ben ge komen en elk van hen «zijn» waarheid trachtte te verkondi gen, heb ik ook aangevoeld hoe tegenstrijdig ze allen wa ren. Juist daarom, zo dacht ik, moet ik mijn eigen weg maar maken. AANGEBOREN KREAT1VI- TEIT Je hebt mij ook eens gezegd, dat het in feite de fout van Saverijs is dat je geen aka demie hebt gevolgd. Welke redenen voerde hij aan om je buiten het kunstonderwijs te houden? Je mag het zo niet stellen! Sa verijs heeft niet gezegd dat ik niet moest gaan; hij heeft al leen gezegd dat er bepaalde kunstenaars de akademie ont vluchten omwille van hun totaal andere visie dan de leraars. Dat er ook zijn die zodanig hun leraren involgen en geloven dat ze volledig leren kijken en schilderen zoals zij. Saverijs heeft ook nog gezegd, dat met de gaven die ik had het niet nodig was akademie te volgen, maar dat ik dat maar moest uitmaken voor mezelf! Je hebt een aangeboren kreativiteit die zich nochtans niet direkt bewust liet gevoe len. Later ben je dan naar St-Lucas in Gent gegaan om je vak van 'binnenhuisarchi- tekt' te leren. Je zegt ervan dat die periode U een bijzon der bewustzijn heeft gege ven. Hoe is dat gekomen? Je kan wel best begrijpen dat, als je geboren bent met een ze kere kreatieve inslag, maar en kele jaren universitaire studies achter de rug hebt met «schil deren en dekoratie» enkel als hobby, dat wanneer dan die dag komt dat je de richting in slaat welke men eerders als hobby beoefende omwille van het feit dat het «je ligt» wel dat je dan ergens dolgelukkig bent Want scheppen, kreeëren is juist het liefste wat ik doe. zowel op het doek als in mijn inte rieurs. Henvig Van Holsbeek. vroeger op de konstmklmstische loer. zoekl hel Henvig kan het met neg steken Hij houdt van maskers, affiche (JM) nu in het figuratieve. JM Een werk van Herwig Van Holsbeek uit 1976. (JM) in de relaties met andere kunstenaars? Dat ik een galerij heb is omwille van de kunst en uit liefde voor mijn vak. Denk nu niet dat ik ga rijk worden van die galerij! Het cirkus is zeker een van de dingen die je beïnvloeden, waar je naar opkijkt Waar om? In onze lusteloze en luie wel vaartsmaatschappij waar nog zo weinig mensen een hart hebben voor hun werk, is deze wereld met politieke en maat schappelijke misverstanden en voortdurende kleinburgerlijke wrevel rijst het cirkus op als een katedraal van klatergoud. Daar werkt iedereen nog dag-in, dag-uit. Ze werken voor hun le ven. Als bezoeker van menig cirkus-spektakel zit ik er soms wat vreemd bij in die eerlijke wereld van mensen en dieren. Waar de artiest je duidelijk laat zien wat hij kan en wie hij is. Ik kan er zitten wegdromen en even weer heropleven van bin nen. Honderden keren ben ik in het cirkus gaan kijken naar die wondermooie wereld. Doch met spijt in het hart voel ik hoe het leven daar uitsterft. Ik denk met heimwee terug aan clowns als Popov, Grock of Rivel. KATALOGUS Kunstenaar Herwig Van Holsbeek (geb. 1945) eksposeert nieuwe akwarellen en tekeningen in de studio van galerij Kunstforum te Schelderode, momenteel zowat dé pleisterplaats van het Gentse kuituurvolkje. «Herwig», zoals hij graag wordt genoemd en ook zijn werken naamte- kent, komt voor 't eerst met een ekspositie naar buiten in de andere oorden van het Vlaamse land dan zijn eigen bakermat de Keizerlijke stede Aalst. De galerij Pieter Coecke, waarvan hij ondermeer beheerder is, was totnogtoe 'zijn' uitstalraam om 'zijn' eigen kunst naar het publiek te brengen. De meeste van je werken hebben een fauna-achtige indruk, vol van gebeurtenis sen en anekdoten die je meepikt uit de wereld ron dom ons. U bent een inten sief levensgenieter, een op timist en romantieker. Welke elementen in de werken ver wijzen daarnaar? In mijn werken komen inder daad fauna en flora-achtige elementen naar voor. Het kan niet anders want juist in de na tuur rondom mij leef ik me uit, vind ik rust en is het vredig! Het heeft mij altijd geboeid hoe iets groeide van uit het zaad tot een verwelkte bloem. Hier ben ik mijn universitaire sutdies dankbaar voor. Plant kunde en biologie maakten al les voor mij boeiender. Soms zet ik die groeiprocessen op het doek, symbolisch dan. Uw tuin is een half dierenas- siel! Rondom ons te Hekelgem le ven drie katten, een twintigtal eenden en ganzen, schildpad den, vissen en vogels. Dage lijks beïnvloeden deze dieren ons levenspatroon. Soms ben ik ergens jaloers op hen, omdat ze gewoon probleemloos ie dere dag beleven. Relativeert «dat» uw karriere als kunstenaar? U maakt zich daarover geen zorgen. Ik ben geen automaat. Ik heb nooit nagestreefd om overal en alles te eksposeren. Ook heeft men mij enkele'keren links la ten liggen om voor mij onbe kende redenen. Misschien om de reden dat ik mij afzet tegen het feit dat een kunstenaar akademisch gevormd moet zijn. Maar hoe ze er tegenover staan interesseert mij ge woonweg niet meer. Ik moet er uiteraard ook niet van leven. Soms heb ik behoefte om te schilderen maar heb door be roepsomstandigheden geen kans. Ik ben recht voor mijn raap en wil niemand versieren. KOMFORTABEL LEVENTJE U stelt zich onafhankelijk op, een beetje de vrijbuiter tus sen de andere kunstenaars? U sluit zich ook niet op in het imago dat vele van onze kun stenaars kenmerkt. Je leeft komfortabel. Ja, ik leef komfortabel want ik maak mijn omgeving mooi, om ring me met alles waar ik zin in heb en waarmee ik wil leven! Ik werk er voor. en gebruik opti maal de vruchten ervan. Ik heb zo eens een kollage gemaakt met als titel; «de wereld heeft alleen nog oog voor geld» Spij tig genoeg heb je dit wel nodig, maar veel geld maakt daarom geen geluk. Je bestuurt de galerij Pieter Coecke. Is dat geen handicap Alles bij elkaar heeft Henwig de afgelopen jaren zo'n tweehon derd werken gemaakt in di verse technieken. In de jaren zeventig maakte hij een serie konstruktivistische doeken. Niet de hard-edge van een Sol Lewitt, maar veel meer de soe pelheid van Calder. Als verza melaar moetje alle uitingen van kunst kunnen bekijken. Het is niet omdat men figuratief schil dert dat de akstraktie verboden is. Voor de expositie in galerij Kunstforum, open tot 25 fe bruari, publiceerde Herwig sa men met zijn boezemvriend Yves Van de Steen een wit- zwarte katalogus. Een zeer ei genaardige publikatie. Yves Van de Steen schrijft daarin over: «Herwig. of de overwin ning op het solipsisme». Het is geen essay, geen kunstkritiek of geen poëzie in de reinste vorm. Yves probeert op de zijn eigen wijze de problematiek van Herwig te verwoorden in wat hij noemt: «klanken voor een beeldend kunstenaar». Het werk van kunstenaar Herwig behoeft inderdaad geen kom- mentaar over analytische vormverhoudingen, maar een woordenspel kan veel verdui delijken. Daarom ook dat wij in dit interview over de inhoude lijke waarden van de kunst zo weinig hebben gesproken. Om zijn werken beter te leren be grijpen moet men eerst de mens Herwig Van Holsbeek le ren kennen. ROGER D'HONDT In zijn atelier te Hekelgem kan Herwig zich rustig uitleven. (JM) Hl HHHHHHHHPI Je hedendaagse kunstwer ken hebben wat betreft de vormgeving weinig te zien met de interieurs die je ont werpt, met het design waar voor je promotie maakt. Kan je ons even uitleggen van het waarom van die tweezijdig heid en hoe je beiden uit el kaar kan houden. Een schilderij is een wereld kreeëren op doek zoals je het aanvoeltdaarin ben je vrij, er zijn geen bepaalde wetten of normen waar je je moet aan houden! Een interieur schep pen moet je wel volgens be paalde normen, want er is o.a. de klant welke die bepaalde vormgeving wil, of die be paalde kleuren En er is het «design», de vorm geving van vandaag, waarvan ik tracht de blijvende waarden, de onvergankelijke stukken, in het interieur te brengen. En juist om te weten wat goed «de sign» is moet men een bagage hebben van de zuivere stijlen en dan pas kan men de kunst van heden aanvoelen. Ook omdat de mensen bewust zouden worden van het feit dat we vandaag ook een «stijl» hebben en niet alles met mode mag bestempeld worden. Vol gens mij is een interieur zonder kunstwerk geen interieur en andersom heeft dat ook zijn waarheid. KUNSTENAARSMILIEU U zegt dat je een eenzaat bent in hc; Aalsters kunstenaars wereldje, een autodidakt in doen en laten. Sta je wat af kerig tegenover het arties tenmilieu? Neen, afkerig niet, maar zonder vrijheid is het leven niet waard geleefd te worden. Ik zoek kon takten met mensen die voor mij iets te betekenen hebben. Ik kan je voorbeelden aanhalen. Vrienden die buiten hun dage lijkse job bijvoorbeeld bloemen kweken, of de natuur doorwan delen, of van dieren houden. Vrienden waarmee je kan pra ten, gezellige avonden beleven omdat ze een andere kijk heb ben op de dingen dan de door snee burger.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 17