uuu w@@m+
AGRARISCHE
BEVOEGDHEIDS
OVERDRACHTEN
IN
00ST-VLAANDEREN
P
K
G
G
R.A.L. - K.P.-DEBAT
Aktie veilig verkeer
BELANGRIJKE VER
KEERSREGELS OM
NOOIT TE VERGETEN
2 - 2-2-1979 - De Voorpost
NEDERLANDS VAKBONDS
VOORZITTER
WIM KOK IN AALST
Op vrijdagavond 9 februari a.s.
komt Wim Kok, voorzitter van
de Nederlandse Vakbondsfe
deratie (F.N.V.). Hij zal te 20 u
in de congreszaal van het Huis
der Socialisten spreken over de
Europese Vakbondsaktie en
dit op uitnodiging van de Cultu
rele Centrale van het ABW.
Zowel voor politiek geïnteres
seerden als voor syndikaal ge
ïnteresseerden - dus een inte
ressante avond.
DE F.N.V.
De Federatie van Nederlandse
Vakbewegingen is een groepe
ring van het socialistische Ne
derlands Vakverbond (N.V.V.)
en het Kristelijke Nederlands
Katholiek Vakverbond
(N.K.V.).
De Federatie kwam een paar
jaar geleden tot stand toen
N.V.V. en N.K.V. besloten de
krachten te bundelen teneinde
de vakbondsaktie in Nederland
meer efficiënt en eensgezinder
te maken. Dus handen in me
kaar voor hetzelfde doel. Wim
Kok, voorzitter van het N.V.V.
werd tevens tot voorzitter van
de F.N.V. verkozen.
Wim Spit, voorzitter van de
(kleinere) N.K.V. werd
Federatie-ondervoorzitter. Se
dert dat tijdstip treden socialis
tische en kristelijke arbeiders
en bedienden in Nederland
gemeenschappelijk op onder
het vaandel van de F.N.V.
Gezien de samenwerking een
sukses werd besloten N.V.V.
en N.K.V. tot een volledige fu
sie over te gaan in een nabije
toekomst.
Wim Kok zal dus op 9 februari
a.s. te Aalst goed geplaatst zijn
om vanuit de Nederlandse
hoek, waar de arbeiders en be
dienden mekaar in eensge
zindheid gevonden hebben, te
handelen over de Europese
Vakbondsaktie, waar het pro
bleem van de samenwerking
van arbeiders-bedienden en
kaderleden over de landsgren
zen heen zich stelt. Nu wij voor
de Europese Verkiezingen
staan (juni 1979) krijgt de toe
spraak van Wim Kok een bij
zondere betekenis.
De jonge Nederlandse Vak
bondsleider, die bekend staat
als een man die zegt wat hij
denkt en doet wat hij zegt, heeft
immers in niet onbelangrijke
mate zijn stempel gedrukt op
de Europese Vakbondspolitiek.
Voor de nabije toekomst is voor
Wim Kok nog een belangrijker
taak weggelegd, zodat het ze
ker de moeite waard zal lonen
om even te komen kennisma
ken met de rijzige Nederlander
op vrijdagavond 9 februari te 20
u. op de Houtmarkt. Alle be
langstellenden zijn van harte
welkom. Vrije toegang.
Martin Hutsebaut
HET JAAR VAN HET
KIND:
«GEEN SHOWJAAR»
In het jaar 1979 kan en moet in
onze stad een begin gemaakt
worden met het voeren van een
verantwoorde kind
vriendelijke gezinspolitiek.
Daartoe echter is durf en initia
tief nodig.
De tien rechten van het kind,
reeds vooropgesteld door de
UNO in 1959 worden dit jaar
wel zeer k'onkreet in de kijker
gesteld. Eén van deze beginse
len zegt dat het kind recht heeft
om in GEZONDHEID op te
groeien en zich te ontwikke
len.
Ons land kent, in verhouding
tot de andere Europese landen,
een hoog sterftecijfer. De
voornaamste oorzaak hiervan,
is de vroeggeboorte: op 100
geboorten telt men 8 te vroeg-
geborenen of onvoldragen
kinderen. Door een aangepaste
en vroegtijdige begeleiding op
medisch, sociaal en psycholo
gisch vlak kan dit wellicht tot
de helft herleid worden. Kan
de schepen van Volksgezond
heid. samen met het NWK en
met de leden van de commissie
van Volksgezondheid geen
degelijk verantwoord initiatief
nemen in Aalst?
Onze kinderen zijn de minst
beschermde in onze konsump-
tiemaatschappij Ouders en
Overheid dragen een grote
verantwoordelijkheid. Wat
houdt ons, beleidsmensen, die
het goed menen met onze be
volking, tegen om een aktie te
voeren tegen het ongelukkig
gebruik van de snoep en
drankautomaten in vele
scholen.
Een ander zeer belangrijk be
ginsel betreft het kind in het
verkeer.
Volgens dit recht moet het
kind bijzondere bescherming
genieten. Wordt het kind ech
ter niet te veel als een kleine
volwassene beschouwd?
Ouders: is de kleding van uw
kind aangepast aan het ver
keer? Is de kinderfiets in per-
fekte staat?
Schooldirectie: zijn de ver-
keersbrigadiertjes indien er
zijn voldoende zichtbaar?
Overheid: zijn er voldoende
agenten in de nabijheid van
scholen en op de drukke ver
keerspunten van de stad? On
langs nog hebben wij vastge
steld dat bij sneeuw en ijzel de
fietspaden meestal onberijd
baar zijn en zij een bedreiging
vormen voor elke fietser, ook
voor de kleine. De overheid
draagt hier een grote verant
woordelijkheid.
Elk kind heeft recht op on
derwijs. Ongeacht zijn sociale
afkomst of individuele be
gaafdheid dient het opgevoed
en begeleid te worden tot ie
mand die vertrouwt op en be
wust is van eigen kennen en
kunnen en die zich verant
woordelijk voelt voor zijn
naaste omgeving en de maat
schappij waarin hij leeft.
De opvoeding in de school be
gint bij de kleuters. Het ge
meentebestuur kan en moet er
toe bijdragen dat deze opvoe
ding in de meest ideale om
standigheden kan verlopen.
Daartoe moeten al onze ge
meentescholen voorzien zijn
van de nodige accomodatie
wat betreft lokalen, uitgeruste
speelpleinen, sanitaire instal
laties. Is de inventaris reeds
gemaakt?
Wat betreft de normen in het
kleuteronderwijs dient het
stadsbestuur al haar macht aan
te wenden en er bij de hogere
overheid op aan te dringen
deze normen te herleiden tot
mensenmaat. Voor wanneer
een initiatief terzake?
Het Jaar van het Kind is, zoals
trouwens het jaar van het dorp,
ontstaan uit een noodzaak.
Voor het gemeentebestuur lig
gen veel kansen open om aan
die noodzaak te verhelpen.
Wij wachten op de initiatie
ven.
Chris Lievens-Borms
Raadslid
GESMOORDE KIEZERSWIL
De Regeringsformatie is in de af
gelopen week in een bijna duide
lijk definitief stadium getreden.
Na het voorleggen van de voorstel
len van formateur Martens voor
een legislatuurregering aan alle
partijen, is duidelijk gebleken dat
de liberale familie de nadruk blij
ven leggen op hun fiskale eisen
(afschaffing van kumul en belas
tingsvermindering voor gezinnen
met één kostwinner).
Wat de staatshervorming betreft,
blijven de liberalen voorstander
van een dialoog van gemeenschap
tot gemeenschap.
Wanneer de liberalen ooit aan de
onderhandelingstafel zouden heb
ben aangezeten, want wij waren
bereid om aan het formatiegesprek
deel te nemen, dan zouden terzake
duidelijke voorstellen worden ge
daan.
Maar zover is het niet gekomen.
De heer Martens gaf een duide
lijke voorkeur om met de socialis
ten, al moest hij er dan het FDF
bijnemen, en al moet hij zijn kie
zers, zijn partij en de hele Vlaamse
gemeenschap verloochenen, een
regering te vormen.
Hel socialistisch standpunt was
duidelijk: zo de formateur het ook
maar zou wagen zonder de socia
listen te regeren, dan zou het land
op stelten worden gezet. De for
mateur, aangezocht door de Ko
ning, moest zich daar maar bij
qeerleggen!
Of de Volksunie al dan niet in de
Regering komt, zal de socialisten
geen zorg wezen. Dit deed alles
zins de voorzitter van de partie so-
cialiste, de heer André Cools niet,
als de liberalen, overwinnaars van
de verkiezingen, er maar buiten
gehouden worden, «terwille van
de oppozitie in een parlementaire
demokratie».
De stem van Cools schijnt in dit
verband zwaar door te wegen, al
zal dat ongetwijfeld niet gebeuren
ten nadele van de frankofonie,
want hij moet uiteraard zijn bond
genootschap met het FDF in stand
kunnen houden.
Het staat vast dat de Waalse socia
listische voorzitter enkel een na
tionale Regering in het zadel wil
helpen naar het droombeeld van
wat hij later in Wallonië wil ver
wezenlijken. En zoals gebleken is
tijdens een televiziedebat op de
RTBF'rekent hij ook Brussel bij
Wallonië.
Hij slaat hierbij alle waarschuwin
gen van Vlaamse zijde in de wind.
Zoals men weet hebben alle
Vlaamse partijen een staatsbestel
verworpen waarin de Brusselse
agglomeratie dezelfde bevoegd
heden en dezelfde invloed zou
hebben als de twee gemeenschap
pen.
Nochtans heeft de heer Wilfried
Martens zijn voorkeur uitgespro
ken voor een Regering van kris-
tendemokraten en socialisten.
Zoals het er nu aan toe gaat heeft
het er alle schijn van dat hij slecht
zal beloond worden.
De CVP moet nu maar voor zich
zelf uitmaken of zij de aanteigin-
gen, de beledigingen en de hoog
hartigheid van Cools al dan niet
slikt.
Eén ding staat vast, het FDF-
programma, zo sterk aangekleefd
door Cools, is voor de Vlamingen,
met inbegrip van de Vlaamse so
cialisten, onaanvaardbaar.
Problemen dus te over voor de
formateur, die echter niet langer
kan dralen en dringend een part
nerkeuze moet maken.
Gaat hij terug met dezelfde zes aan
tafel zitten, om na oeverloze ge
sprekken, uiteindelijk toch te
stranden en kostbare tijd te verspe
len?
De wil van de kiezer wordt hier
duidelijk met de voeten getreden.
Het feit dat nog veel politici van de
door de kiezer afgekeurde uittre
dende Regering hun communau
taire en taalvoorstellen blijkbaar
nog steeds belangrijker vinden dan
de bevrijding van de alsmaar ern
stiger wordende krizis, doet bij de
ganse bevolking de vraag rijzen
waarom men op 17 december ei
genlijk naar de stembus werd ge
roepen.
Want juist door de aan de gang
zijnde -en door de heer Martens
zijn niet gewilde, dan toch toege
laten touwtrekkerij tussen het
frankofone front en de gewezen
Vlaamse meerderheidspartijen uit
de gevallen Regering Tindemans
II, zullen de werknemers, de ar
beiders, de middenstanders en de
bedienden, het gelag moeten blij
ven betalen.
De kiezer had het duidelijk anders
gewild, maar zijn wil werd tot in
de kiem gesmoord.
Willy VAN RENTERGHEM
PARELS AAN HUN KROON...
Beter laat dan nooit! Met ge
noegen lazen we vorige week
in deze «vrije tribune», dat ook
Mare Galle het niet juist vindt
dat de overgangsregering die
daarenboven ontslag nam, nog
weken totaal ongekontroleerd
door een verkozen Parlement
zogenaamde lopende zaken
afhandelt. We moeten ons
dringend daarover bezinnen,
zegt hij, verwijzend naar landen
waar een vaste parlementaire
kommissie die «lopende za
ken» in het oog houdt. De on
rust van Marc is gezond, en om
ons protest en het zijne te sta
ven, willen we hier op 'n paar
feiten wijzen.
Er is ten eerste de kwestie van
de staatsparticipatie in de
staalsektor Voor de gewone
man en zelfs voor de meeste
van de parlementairen niet zo
gemakkelijk te volgen of te kon-
troleren. Laten we daarom in
het raam van deze rubriek de
kwestie vereenvoudigen en bij
voorbeeld de vraag van de ge
grondheid van de participatie
buiten beschouwing laten
Maar dan blijft in elk geval over,
dat de Staat aanvaard heeft het
grootste deel van de schulden
van de betrokken bedrijven ten
zijnen laste te nemen en dit on
der de vorm van het kopen van
aandelen.
Op dat ogenblik stelt zich dus
de vraag: tegen welke prijs?
Welnu, waar men aanvankelijk
op het ministerie de gemid
delde beursnoteringen had ge
nomen verhoogd met 10%
omdat deze bedrijven zonder
staatstussenkomst toch geen
winsten zouden hebben ge
maakt en zelfs naar het failliet
stevenden, is er heel wat an
ders uit de bus van de onder
handelingen gekomen. De
bonzen van de holdings die de
staalnijverheid kontroleren,
met de hulp van de Bankkgm-
missie, kregen het van de
overgangsregering gedaan
met de CVP, met de BSP, met
de VU en noem maar op dat
de aandelen van Cockerill
beursw. 450 fr. voor de staat
op 1.300 fr komen, deze van
Hainaut-Sambre gaan van 700
fr. naar 1.300 fr, en deze van
Thy-Marcinelle van 800 fr. naar
1.500 fr.
Moet er nog zand zijn? Zelfs de
aartsreaktionaire «Libre Belgi-
que» noemt dit vanwege de
onderhandelaars van de Gene
rale Bankmaatschappij een
merkwaardig sukses!
Er is ten tweede, de aankoop
van de Hawk-Helipraketten,
voor de bagatelle van 4,5 mil
jard. Daarrond is onder meer
ook door BSP-voorzitter Van
Miert een ganse teorie gewe
ven over allerlei voordelen aan
deze aankoop verbonden.
Bijna een mop, indien het niet
zo ongehoord was, is het ver
haal dat het leger en het minis
terie van Landsverdediging nu
hun jaarlijkse overschotten zul
len moeten afstaan, dat ze hun
tienjarenplanning zullen moe
ten herzien, en noem maar op.
Wie bestuurt er eigenlijk dit
land, Landsverdediging inbe
grepen?
Maar er is beter! En die beter
zijn de kompensaties in Ameri
kaanse bestellingen, dus
werkgelegenheid. Is België niet
groot genoeg om zelf vier en
half miljard in werkgelegenheid
om te zetten, zonder dat daar
raketten aan te pas komen die
de spanning in Europa nog ver
scherpen en de bewapenings
wedloop in de hand werken?
Maar er is ook de vraag: welke
werkgelegenheid? Hoe de
Amerikaanse ekonomische
reuzen die werkgelegenheid
zien blijkt uit enkele frappate
voorbeelden. Te Herstal wordt
het Amerikaanse RCA-bedrijf
op 15 februari gesloten: 500
werklozen.
Te leper wordt Klippan te koop
gesteld door de Amerikaanse
multinational Allied Chemical
Corporation: 200 tewerkge
steld bedreigd. Te Lokeren
stoot de Amerikaanse multina
tional Interpace Corporation
het bedrijf Hart-Cooley af: 200
werkers met stempeltoekomst.
Wat gaat België nu doen? Nog
wat raketten kopen?
En dat alles door een over
gangsregering die ontslag
nam, en zonder kontrole van
het Parlement. Of wil dit in an
dere woorden zeggen dat hoe
dan ook CVP en BSP niette
genstaande de komedie Tin
demans het al lang over alles
eens waren?
En BSP-senator W. Vernim-
men, lid van het BSP-bureau,
dan maar schrijven over
«klaarheid bij de regerings
vorm», en de raadpleging van
de basis eisen! D
Ray De Smet
HET JAAR VAN
HET KIND
1979 begon als een kinder
droom alles was witverla
ten wegen om slede te rijden
zachte sneeuw om in te spelen
harde sneeuw om sneeuw
mannen te maken. Het was een
wereld waarin trager en meer in
kleine gemeenschap geleefd
werd een kwetsbare wereld
waarin de techniek ergens te
kort schoot maar waar ook tijd
was voor bezinning. Wat willen
we voor de kinderen doen dit
jaar? Misschien allereerst dit:
even nadenken over het doel
van onze opvoeding: kinderen
gelukkig maken. Welke kwali
teiten zijn daarvoor belangrijk?
Met B. Russell zouden we vitali
teit als een eerste gunstige fak-
tor willen stellen een stevige
gezondheid is hiervoor nood
zakelijk. Vitale kinderen. Vitale
mensen beleven alles intens en
hebben belangstelling voor de
buitenwereld. Moed met over
winnen van angst is een
tweede voorwaarde; de juiste
weg dient gevonden te worden
tussen roekeloosheid en vrees.
Om mens te zijn met de mede
mensen blijft «sensibiliteit»
onmisbaar. Het aanvoelen en
medeleven van vreugde en
leed vormt de kern zelf van het
leven en de enige weg naar
rechtvaardigheid. Kinderen
moeten leren wat vriendschap
is en in liefde opgroeien. Kinde
ren moeten ook gevoel voor
schoonheid meekrijgen en
deze intens kunnen aanvoelen
en genieten. Belangrijk blijft
uiteraard het ontwikkelen van
de «intelligentie» weten
schap moet niet enkel passief
verwon/en maar vooral aktief
waargenomen worden.
Nieuwsgierigheid, die zich uit in
de eindeloze kindervragen is
het middel om de wereld te ont
dekken.
Hierbij kan opvoeding tot kriti
sche beschouwingen, tot ver
gelijken van levensvisie's naar
voor worden gebracht. Zin voor
humor en relativering moet dit
afronden. Ik weet het dit heeft
weinig te zien met een opzien
barend programma voor het
jaar van het Kind.
Maar als we ons twaalf ma<
den lang speciaal om het kii
willen bekommeren dan mi
ten we dit kind ook centraals
len, niet als Feestvarken
als opgroeiend wezen. Oudei
leraars, opvoeders, openbare;
diensten van onderwijs en
tuur moeten zich terug leren
leven in de leef- en denkwen
van de kinderen.
Kinderen spelen graag dat is
een blijk van vitaliteit geef ze
er voldoende tijd voor. Spo
bevordert moed en uitbou
dingsvermogen laat dit nic
ontaarden in kompetitiegeer
en afgunst.
Neem het gevoelsleven van dej
kinderen «ter harte», kinderen
hebben behoefte aan eer
woord van lof en aanmoediging
maar ook aan tastbare gè
negenheid. Laat hen niet in de!
Kou staan leer hen ook zor
gen voor anderen, voor mervi
sen, dieren en planten, vooral
wat leeft. Bevredig hui
nieuwsgierigheid al speleni
leren kinderen het best. Le
raars hebben een zware opd
racht: boeiend en levensech
onderwijzen; kinderen moeter
aanvoelen wat belangrijk is.
De volwassenen vergeten va<
hun eigen jeugd en verwachfe
teveel van de kinderen. Als hi
Jaar van het Kind enige bet(
kenis wil hebben dan moetei
we ons inzetten om de kinderet
te laten opgroeien tot levei
te laten opgroeien tot levei
lustige, moedige, intelligent
liefhebben en die vreugde be
leven aan het grote avontuur
dat uiteindelijk het leven is en
blijft. Dr. Anny Dierick.
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie bekend is, komen
niet voor plaatsing in aanmerking.
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te bekorten.
Publikatie betekent niet dat de redaktie achter de inhoud staat.
OCMW
VERSLAG VAN EEN
PERSKONFERENTIE
Na de laatste perskonferentie van
het OCMW, blokletterde het
weekblad «De Voorpost» op haar
frontpagina: «Het OCMW neemt
geen biezondere maatregelen in
verband met de huidige weersom
standigheden».
Na alle inspanningen en verwe
zenlijkingen van het OCMW in de
beperkte tijdspanne van anderhalf
jaar, komt deze hoofding eerder
pijnlijk over.
Volgende bedenkingen ten be
hoeve van de redUkteur en de le
zers van «De Voorpost»:
De huidige organizatie en
werking yan haar hulpdiensten
laat het OCMW inderdaad toe, in
deze barre weken, geen «biezon
dere» maatregelen te treffen.
Immers, het OCMW is vandaag
niet meer van de bevolking afgc--
zonderd in bureaus en verzor
gingscentra.
Dagelijks zwermt een legertje me
dewerkers uit over gans het
grondgebied van Groot-Aalst: so
ciale assistenten, bejaardenhelp
sters, schoonmaaksters, bedelers
van warme maaltijden, klusjes
mannen. Zij hebben o.a. de op
dracht alle noodgevallen die zij
zelf ontdekken of die door derden
worden gesignaleerd onmiddellijk
aan de Sociale Dienst van het
OCMW over te maken, die op zijn
beurt zonder dralen optreedt en
daarvoor over voldoende midde
len beschikt.
Dank zij herhaalde oproepen
in de nieuwsmedia is de bevolking
voldoende gesensibilizeerd om
noodgevallen in haar omgeving op
te sporen en bekend te maken.
De laatste vier weken ontvingen
we slechts drie meldingen van
noodgevallen die het OCMW niet
bekend waren. De Sociale Dienst
zorgde voor een vlugge en af
doende tussenkomst, volgens een
efficiënt hulpverleningssysteem
dat gans het jaar, winteren zomer,
in voege blijft en dus niet als «bie-
zonder» kan worden gekenmerkt
Het is normaal dat we gedu
rende deze uitzonderlijke winter
aan onze bejaarden denken. De
ervaring leert echter dat de gevaar
lijkste tijd voor de alleenstaande
bejaarde dikwijls niet de winterpe
riode is, maar de maand juli.
De bejaarde die gedurende het
zomerverlof plots ziek wordt loopt
het riziko gedurende lange tijd niet
te worden bezocht door familie of
buren die dan aan zee, in Spanje of
Frankrijk te vinden zijn. Het wordt
ook in deze periode als zeer nor
maal ervaren dat deuren en rollui
ken dagen na elkaar gesloten blij
ven.
Niet alleen het OCMW heeft
de plicht, in de huidige omstan
digheden, hulp en bijstand te ver
lenen aan de bejaarden en andere
hulpbehoevenden
In de huidige omstandigheden is
«BURENHULP» noodzakelijk.
Een kleine boodschap en een kort
bezoek kunnen heel wat oplossen
voor de bejaarde of invalide.
Namens het OCMW
De raad.
leiden, moeten dezelfde regels
naleven als de voetgangers.
De voetgangers moeten de
begaanbare trottoirs of ver
hoogde bermen volgen en, zo
er geen zijn, de begaanbare ge-
lijkgrondse bermen.
De minder-validen die een
voertuig besturen dat zijzelf
voortbewegen of dat uitgerust
is met een motor waarmee niet
sneller dan stapvoets kan ge
reden worden, mogen even
eens de trottoirs of bermen vol
gen.
De personen die een fiets of
een tweewielige bromfiets aan
de hand leiden of die veel
plaats innemende voorwerpen
vervoeren, moeten de rijbaan
volgen zo zij in aanzienlijke
mate de andere voetgangers
hinderen.
Zijn er geen begaanbare
trottoirs of bermen, dan mogen
de voetgangers de andere ge
deelten van de openbare weg
volgen:
1) Wanneer de voetgangers
het fietspad volgen, moeten zij
voorrang verlenen aan de fiet
sers en bromfietsers.
2) Wanneer de voetgangers
de rijbaan volgen, moeten zij
zich zo dicht mogelijk bij de
rand van de rijbaan houden en
behoudens bijzondere om
standigheden links in de door
hen gevolgde richting gaan.
De personen die een fiets of
een tweewielige bromfiets aan
de hand leiden, moeten even
wel rechts in de door hen ge
volgde richting gaan.
Stoeten, processies ei
voetgangers in groep verge}
zeld van een leider, mogen d(
rijbaan volgen; in dat geva
moeten zij rechts gaan.
De voetgangers moeten d(
rijbaan haaks op haar aslij
oversteken: zij mogen er, zon
der dat het nodig is-, noch sier
teren, noch blijven staan. Wan
neer er op minder dan onge
veer 30 meter afstand eei
oversteekplaats voor voetgan
gers is, moeten de voetgangerj
deze oversteekplaats volgen.
Op de plaatsen waar twee
kleurige voetgangerslichten zijj
aangebracht, mogen de voel
gangers zich niet op de rijbaai
begeven zolang de lichten huj
dat niet toelaten
De bestuurder van trek-j
last- of rijdieren en van vd
moet, in voorkomend geval
door een voldoende aantal be
geleiders bijgestaan worden.
De bestuurder en de be<_
leiders moeten voortdurend
de nabijheid van de dieren
ven, ze kunnen in bedwar
houden en kunnen beletten
zij het verkeer belemmeren
ongevallen veroorzaken.
Binnen de bebouwr
kommen is het verboden de
gespannen of de bereden dii
ren te laten galopperen.
Vanavond vrijdag 2 februari wordt in het Landhuis (Grote Markt)
om 20 u. een uiteenzetting gegeven over bet tema «De K.P., welke weg
naar het socialisme?». Spreker is Francois Vercammen, lid van het
politiek bureau van de RAL.
Deze avond, die uitmondt in een
diskussie, is de eerste openbare
vormingsavond van de Stichting
Léon Lesoil (in samenwerking
met RAL-Rode Mol). Men weet
dat deze stichting tot 1978 de
kulturele en vormingsorganisa-
tie was van de Radikale Arbei
dersliga. Sinds dat jaar is het
evenwel een autonome organisa
tie geworden, waarvan de
marxistische visie toch min of
meer aansluit bij die van de
RAL. Ze bestaat uit vier
onderafdelingen: Marxistische
vorming, de school voor strijd-
kultuur, het uitgavenfonds en
het studie- en dokumentatie
centrum.
Deze avond belooft in ieder
geval boeiend te worden, aange
zien de Aalsterse K.P.-afdeling
liet weten dat ze tegenwoordig
zal zjjn. Hard tegen hard of het
prille begin van een progressieve
frontvorming?
(pd)
Het
huis
land
aan
Aals
Voor voetgangers:
De personen die een fiets,
een tweewielige bromfiets, een
kruiwagen, een kindenwagen,
een ziekenwagen of een wa
gen voor minder-validen, of
enig ander voertuig zonder mo
tor dat geen bredere dan de
voor voetgangers vereiste
ruimte nodig heeft, aan de hand
Dezer dagen greep in het
B B.-Centrum te Gent een
plechtigheid plaats waarhjj
ere-gedeputeerde E. De Wiloe
door een aantal land- en tuin-
bouwprominenten gehuldigd
werd. Na het eerder verdwijnen
van de heer De Wilde als voor
zitter van de Provinciale Land-
bouwkamer, viel deze plech
tigheid nu ook samen met zijn
ontslag als voorzitter van de
B.V.O.-Wetteren en T.B.S.
Aalst. Aldus betekenden deze
laatste feiten het verdwijnen
van de heer De Wilde uit de
provinciale agrarische beleids
sectoren. Derhalve reden ge
noeg om een huldiging op te-
zetten.
Hierbij werd het woord gevoerd
door bestendig gedeputeerde
Etienne De Cuyper, voorzitter
van de Provinciale Landbouw-
kamer. Deze laatste huldigde
zijn eminente voorganger als
de grote provinciale beleids-
man, daarenboven landbouw-
voorman, en wees op diens tal
rijke realisaties en zijn grote be
tekenis die zelfs de provinciale
grenzen ver overtreft. Voorts
werd o.m. het woord gevoerd
door heer Etienne Stautemans,
directeur B.V.O. en consulent
Verbond van de Siertelers. Hij
vertolkte de waardering
dank van «het beroep».
De Raden van Beheer van
Bedrijfsvoorlichtingsdienst
O.VI. (B.V.O.) - Tuinbouwstich-
ting Snijbloementeelt (T.B.S)
en van het Proefstation voor de
Boomkwekerij, benoemden
eerder tot opvolger van de heer
De Wilde, als voorzitter, be
stendig gedeputeerde Etienne
De Cuyper. Deze laatste is
thans in de provinciale agrari
sche setor reeds voorzitter van
de Provinciale Landbouwka-
mer, het Provinciaal Comité
voor de Melkkwaliteit, de v.z.w.
Varkensstamboek van Oost-
Vlaanderen, e.a. Hij heeft in de
schoot van de Bestendige De
putatie tot zijn bevoegdheden
cultuur en socio-cultuur, land
en tuinbouw, polders en wate
ringen, waterlopen en grond
water, en recreatiedomeinen.
Hierl
voor
adm
inhoi
te w
raad
de r
31 J£
dien
noq
aan
vine
Dit,
