HOPPRINSESVERKIEZING TE EREMBODEGEM: NET OF 'T AL KARNAVAL WAS VALERE FOUQUAERT FIGUUR VAN HET JAAR STADHUIS NIET KRAAKVRIJ EN NONNEN STAAN HUN MAN RAMP OP NIPPERTJE VERMEDEN AAN IMPSE WATERMOLEN 4 - 9-2-1979 - De Voorpost Een bomvolle zaal Animo en van karnavalssfeer gesproken. (EDV) vier uur 's nachts was 't nog niet gedaan. Er kwamen ook enkele ple zante intermezzokes, o.a. van de karnavalgroep de Tette- moechen, die a capella een fraai liedje ten berde brachten, speciaal gemaakt voor de ge legenheid van de hopprinses- verkièzing. Kandidaat-prins En rico kon ook van de mikro niet blijven, hij zong zijn puike kar- navalhits, «Karnavalie, karna- vaioo» en «angt de zot mor ooit» (dat deden we dan ook). En de avond zou niet kompleet geweest zijn moest Polle Kei- pemougel zijn «bekorens- waardige tenorstem» niet laten horen hebben, samen met zijn lievelingsbeest, zijn marsipi... marspruli... marspupila... awel dat geel beest met zijn zwarte bollekes. Het liedje ging over één of andere burgemeester. Voor de eigenlijke verkiezingen hadden drie lieftallige (hm) leis- jes hun kandidatuur gesteld, twee uit Erembodegem en ééntje uit Aalst, respektievelijk Ingrid Coene, Christel Van De Velde en Christiane De Strooper. Het keuren, wikken en wegen was aan de zeskop- pige jury, met voorzitter Roger De Wever, met prins-in-spe Enrico, de hopprinses 1978 Carmen, Germain Moens, Johny De Ridder, en Ronny van der Steen. De teoretische proef omvatte enkele knotsgekke multiple- choice vragen, over het ge wicht van die beenhouwer, over de lampjes van gene de kenij en vlagjes van die be paalde straat. In dit gedeelte behaalde Ingrid en Christel een gelijke stand, Christiane (van Aalst) skoorde wat minder, en wel omdat de meeste vragen gebazeerd waren op het Erem- bodegems territoriun). De prak tische proef was eigenlijk nog knotsgekker, het kwam er op neer het weerbericht boven Aalst en omstreken op ironieke ofte lachwekkende manier te voorspellen, waarin pikante de tails uit de recente Aalsterse geschiedenis niet bepaald ge spaard moesten blijven. Het hoeft natuurlijk geen betoog dat Louis' hitboetiek hoge toppen scheerde. De dappere Christiane gaf na haar weerbericht nog een (vol gens het reglement toegelaten) vijf minuten durend nummertje ten beste, waarin ze zichzelf aanprees als beste hopprinses aller tijden. Ze wou er ook nog iets bij zingen, maar spijtig, haar uur had geslagen (of haar vijf minuten eigenlijk). De einduitslag was blijkbaar toch nog een surprize, Chris tiane kreeg de beste waarde ring van het publiek, maar niet die van de jury. De eerste prijs, en daarmee ook de titel van hopprinses 1979, ging li recta naar Ingrid Coene, won zowaar een heuse ster installatie een hele reeks seis (ten gepasten tijde), diafaan gewaad en nog rr lekkers, maar ook de anc twee kandidaten hadden wat aan de lijn geslagen. Ch tiane werd toch nog tweede p, Christel behaalde een roq rijke derde plaats. Het uitreiken van prijzen echter nog niet ten einde, vi later op de avond werd het verklede koppel ook nog iets moois bedacht, en nog' ter projekteerde men j°n- enorme Hollandse kaas en P0 vette hesp de zaal in, voor|een goed kon vangen. En D.J. json liam maar plaatjes verslijten,wo' stampen en dagen op de dabru vloer... en maarzuipen, zuidaut' zuipen... pari Wim Verbelzou jtrur toei Tij< nijc dat sta van 197 org voc ken sch har Dez kini kun Vol het dez die voor schrijft dat men dient te zorgen voor de meest arme en behoeftigen onder onze medeburgers. Het parochiaal werk kon hij dan ook niet langer vervul len. In juli 1977 verhuisde hij dan naar de Marollenwijk te Brussel, waar hij een halftijds werk vond in een bejaardentehuis. De rest van de dag maakte hij zich vrij voor de gastarbeiders in het Aalsterse. Van eind december tot be- Vervolg p 1 gin mei 1978 heeft de heer Fouquaert dan verbleven in Denderleeuw, wat hem nog steeds de mogelijkheid gaf om bezig te zijn met Sodi- ga. Sindsdien heeft hij het priesterambt officieel vaar wel gezegd. Kandidaat Enrico werd «onder de armgenomen door deze twee lieftallige hostesjes. (EDV) Toen zuster Lutgarde verdachte ge ruchten hoorde, deed ze onmiddel lijk beroep op zuster Christel Cop- pens. Deze non is afkomstig uit Mere en is een gezaghebbende fi guur in het rusthuis dat met 23 zusters en 102 bejaarden aan een maksimale bezetting toe is. Toen deze nonnetjes via een andere toegangsdeur op het sekretariaat belandden kozen de twee boeven het hazepad. Een jonge kerel kon ontsnappen, de andere licht kleurig gekleed werd door zus ter Christel bij de mouw vastgegre pen. Hem een opdoffer verkopen lag wel in de bedoeling van de zus ter, doch de dief leekte vlug en wist te ontsnappen. De geestelijke kon geen nauwkeurige beschrijving der daders geven, gezien ze de inbre ker slechts op de rug had kunnen bekijken. Toch waren de heerschappen er in die kleine tijdspanne in geslaagd 60.000 F weg te grabbelen. Dit geld zouden deze kloosterlingen beste den aan de verlaten kinderen. Door het kordaat optreden van de non netjes konden de jatters geen ver der onheil aanrichten. Wellicht wa ren ze van plan ook de kamers van de bejaarden te doorsnuffelen. Terwijl de 102 oudjes zaten te keu velen, naar de TV keken of reeds op hun kamer waren ingedut, kon de flinke zuster Christel alleen van op de parking nog zien hoe de schoe ljes met een klaarstaande auto er van onder muisden. Een viertal jaar geleden werd ook al eens in «Denderrust» ingebroken. Eveneens verdween een geldsom, maar de opsporingen liepen op een dood spoor «Hopelijk komt het geld nu wel terug», zegt ons zuster Vervolg 1 Christel, «ten bate van de verlaten kinderen die het best kunnen ge bruiken». Maandagavond hadden inbrekers echter meer geluk in de Leo de Be- thunelaan nr. 12. Marcel De Schrij ver en zijn familie verloren niet allen 20.000 F in baar geld maar ook zo'n slordige 100.000 F aan gou den ringen, armbanden en uurwer ken werden ontvreemd. Deze dief stal met braak en inklimming zou op een heel professionele wijze zijn gebeurd. De politie en BOB kwa men ter plaatse. Zo te zien hebben de dieven in Aalst een mooi werkterrein. Hopelijk zullen de opsporingsdiensten die heerschappen bij de lurven kunnen vatten, want met karnaval voor de deur kan het een echte plaag wor den. Voorzichtigheid en veilig heidsmaatregelen zijn dus zeker gewenst. L.H. Itun voo Met de sociale dienst vp°9 de gastarbeiders gaat £en op dit ogenblik niet meep°9 goed, vooral op finano vlak. De vereniging m®®"] immers leven van giften de bevolking en van ;["in9 stadssubsidie van F. 501 per jaar. 'noc Anderzijds beschikt de 'p°9 op dit ogenblik wel over >*®91 5-tal tewerkgestelde lozen, dit In het kader het plan Spitaels. Als laatste redplank vooi*u® huidige moeilijkheden de heer Fouquaert de pj™?! die hem totaal onverwaMin uitriep tot man van het jizoe Volgende week komen F!®' op deze viering uitgebr'1 terug. pet VEtw® ,voo deri poli pari opg it u n i Vervolg ps(e| De eerste tekenen van de dooi de den zich reeds vorige week woens dag voor. Met behulp van haar toe komstige schoonzoon wist me vrouw Props de nodige maatrege len te treffen om het water veilig weg te laten vloeien. Doch ook toen rezen er reeds enige problemen met de schoven als gevolg van de vorst. Doch rond drieëntwintig uur dertig bleek alles normaal te zullen blijven. Zelfs een paar uur later was alles nog in orde. Doch donderdagmorgen in de vroege ochtenduren was er plots een grote wateroverlast. Het wa terpeil was zodanig gestegen dat de Molenbeek reeds uit haar oevers was getreden op sommige plaat sen. Dit was ook het geval in de onmiddellijke omgeving van de mo len. Het water stroomde over de dijk aan de voorzijde van de mole naarswoning. Gezien de molen niet werkte stonden de schoven slechts half open en kon het water niet vol doende weglopen. Onmiddellijk Deze muur van de geklasseerde Impse watermolen heeft niet vee! meer nodig om het te begeven. Wie zal er instaan voorde gevolgenOnderaan bruist het water nu terug lustig verder op veilig laag peil. (VIM) werden enkele vrienden verwittigd om te proberen de schoven te trek ken. Dit was immers een onmoge lijk zware karwei voor mevrouw Props en haar dochter. De inder haast opgekomen bereidwillige helpers stonden echter opnieuw voor heel wat problemen. Als ge volg van de vorst bleken de onder ste schoven zeer vast te zitten. Zij konden niet onmiddellijk losge maakt worden. Ondertussen bleef de enorme wateroverlast steeds verder duren. Het opdringerige wa ter stelde de muur van de dijk aan de voorkant van de woning zwaar op de proef. Dank zij een ingemet selde molensteen is de muur niet ingestort, maar zij begon wel ver vaarlijk over te hellen en scheuren te vertonen. De ondertussen gealarmeerde brandweer heeft grachten gegra ven om het water langs de weiden af te voeren. De technische dienst van de ge meente is gekomen met twee vrachtwagens grond en heeft deze tegen de overhellende kademuur gestort om wat meer steun te bie den. Hierdoor kon het instorten van de muur vermeden worden. Er werden ook heel wat zandzakjes aangewend om te beletten dat het water in de woning zou dringen. Deuren, keldergaten en dergelijke werden met zandzakjes afgesloten. Toch is nog heel wat water in de kelder van de woning terecht ge komen, waardoor heel wat schade aangericht werd aan etenswaren, een diepvriezer, een wasmachine en andere gebruiksvoorwerpen. Een bijkomend probleem vormde de vele afval dat door het water meegevoerd werd. Voorwerpen zoals planken, autobanden en dies meer vormden belemmerende ob stakels om de schoven vrij te ma ken. Ook de buitenmuur van het molen huis heeft heel wat schade opgelo pen. Er werden verschillende ste nen uit de muur losgespoeld, zo danig dat deze op heel wat plaatsen zal moeten hersteld worden. Een totaal beeld van de schade is er evenwel nog niet. Er zullen moeten herstellingen uitgevoerd wodat aan de schoven, de muur vajlijke molenhuis, maar vooral aan dbou ken. Daarenboven blijft de <fgen open of de molen, die nog regefcig tig werkt, zonder problemefeins gang zal kunnen gekregen wofeen In ieder geval beloopt de schatkar! reeds meerdere tienduizel franken. Aan burgemeester Gravez, dieoc een kijkje komen nemen is naislrj toestand, heeft weduwe Propj pe vraag gesteld of de gemeen|ger dijken in de omgeving niet ku herstellen en wat beter verstf h tijdens de komende zomern den. Dit zou allernoodzakelijksa® om in de toekomst grotere w rampen te voorkomen. Want de dijken nu aangetast zijn rKat grote watervloed van vorige vi^en zijn zij al hun stevigheid kwijt. vra£ der zou het onverantwoord zij beh voor de deur van het molenhU|s Q inderhaast aangebrachte groner v versterking van de dijk aldaa^ h laten liggen. Een drietal jaren tC hooft 7irh oon nnnowoor idonr gen heeft zich een ongeveer iden schade aangedaan na een zee vige regenval en toen heeft de"®* meente Impe de dijk hersteld, 3|9 vrouw Props hoopt dat het)nd meentebestuur van Lede n d hulpvaardig zal blijken als lwor destijds. Ook raadslid De F)r°l kwam even langs en heeft ziel'3" reid verklaard de zaak ter spra >en zullen brengen op de gemertou raad. iet De gemeente zou zeker mo err overwegen om de schade die le de dijken aangebracht werd, (bee een geval van overmacht, nam >pg wateroverlast, te herstellen o| >an manier dat in de toekomst ich ramp van grotere omvang feri< vermeden worden. Tevens is i)er^ molen een belangrijk deel van|00 kuituur-historisch patrimor )0(J van Lede en een minimum ven ,|er van de gemeentelijke overheiu dat zij dit in stand houdt. Nu ka n te Impe nog met relatief ger kosten, het zou maar al te gek 9 te wachten tot het miljoenen ®n kosten. !°9 MON I

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 4