Burgemeester D'haeseleer eerste «Peter Karnaval»
Met karnaval kant aan mijn broek
De Gaa-Lowies zorgen voor
bloemenfeeën
Ni
GESNAPT
16 - 23.2.1979 - De Voorpost
In «Didden Vanasten», één der stedelijke kraaminrichtingen
voor karnavalwagens, en toevallig ook de warmste van de twee,
gonsde het van de drukte ter gelegenheid van het eerste doop
feestvan het Aalsters Karnaval. Uiteraard was de ganse karnaval-
top daar aanwezig. We besparen U de litanie. Ook de schepenen
De Neve en De Maght ontwaarden we tussen de toehoorders.
Marcel De Bisschop had waarempel echter doopsuiker meege
bracht, voor peter en meter elk een groot pak, en voor de joernalis-
ten elk een «tipzakje», want «gij zijt eigenlijk toch allemaal grote
kinderen» zei hij langs zijn feestneus weg. Goed gezien van Mar
cel die, zoals de vos, ook niet zo gemakkelijk zijn streken zal
verliezen.
Op deze druk bijgewoonde
plechtigheid werden burge
meester D'haeseleer en me
vrouw Godelieve De Waele-De
Bundel dus met het peter- en
meterschap beladen van alle
Aalsterse Kamavalgroepen.
Burgemeester D'haeseleer
haalde enige velletjes papier
tevoorschijn, waar hij zijn toe
spraak zou vanaf lezen. We
poogden de blaadjes te tellen,
Schepen Marcel De Bisschop begroette peter en meter van de karnavalwagens. Prins Enrico en Keizer Kamiel
waren natuurlijk ook van de partij. (VIM)
maar dat lukte niet. We hadden
wel de troost dat het kleine
blaadjes waren. De burge
meester zei trouwens zelf dat
hetgeen hij te zeggen had niet
op deze papiertjes stond. Maar
we luisterden toch: Hij had het
over de mikrobe die Aalst op
nieuw aangetast had... snak
kend gevoel... feestroes... uit
leven... hoogtepunt stoet, en de
tijd dat karnaval zéker zo ple
zant was, maar met.minder
praal: de tijd van de karretjes,
de varkenspoten, de voil jea-
netten Een afvaardiging van
Aalst was het veel jaren gele
den in Keulen gaan horen don
deren, en daar zouden we hier
de bliksem moeten van krijgen.
Inderdaad, het werd een keer
punt in de stoet Bijzoverre dat
kamavalisten nu de akademie
bevolken om te leren koppen
maken. Koppige kamavalisten
die de burgemeester ontroer
den door hun talent. Ontroerd
en gelukkig was hij ook om de
eer van dit nieuwe pete,r-
schapTot daar onze vrije ver
taling van wat op die papiertjes
stond. Burgemeester D'haese
leer is dus de eerste «Peter
Karnaval». Later volgt dan
waarschijnlijk een «Peterka
mer», want in Aalst «kamert»
men graag.Alleen blijkbaar de
bloemenfeeën niet. Die groeien
in het wild, of verwelken nadat
ze in de Keizershallen werden
geplukt, en daar een jaar lang
in de vaas hebben gestaan.
Maar de burgemeester had nu
echt iets serieus te zeggen.
«Het is een feit, zo zei hij, dat er
In het gewone dagelijkse leven hangen wij wat betreft onze
kleding af van de heersende mode. Deze modeverschijnsels
zijn gewoonlijk van korte duur, meestal om de handel leven
dig te houden. Bij ons rees dan ook de vraag of er soms niet
zoiets bestaat als een «karnavalsmode». Hiervoor gingen wij
even een praatje maken met de heer De Winter. «Winterken»
is een gekende naam in het Aalsterse karnavalsleven, en niet
alleen te Aalst, je kan er van alles en nogwat krijgen met
betrekking tot karnaval. Met zijn 51 jaar ervaring en zijn
tweede generatie bewoners was dit wel een van de beste
huizen die ons iets meer kon vertellen over die «karnavals
mode».
Onze Aalsterse karnayal is vol
gens het karnavalsboek reeds
zeer oud. Hoe de toen heer
sende mode was is dan ook
moeilijk uit te maken. Laat ons
daarom liever terug komen
naar onze eeuw. Een mode die
jaren geleden heel wat bijval
vond bij de bevolking was deze
van de «Domino's». Zwarte to
ga's met een puntige kap en
een masker. Alles van de per
soon in kwestie, uitgezonderd
zijn handen en voeten zaten
netjes opgeborgen in dit pak
Dat was nodig, want in die tijd
verweet men nog. Men gaf ie
mand op sappige wijze zijn za
ligheid zonder dat men daarbij
zelf gekend wilde worden. Oor
spronkelijk was dit verwijten
amusant en in het geheel niet
kwetsend. De meergegoede
klasse vond het zelfs prettig om
met karnaval naar de Borse
van Amsterdam te trekken'om
zich daar eens te laten verwij
ten Later zou daar echter wij
ziging in komen. Het verwijten
zou scherper worden soms
zelfs kwetsend. Daarbij kwam
dan ook dat op dat ogenblik ie
dereen in Aalst bijna verkleed
ging in een dominopak. Buiten
staanders vonden het zelfs niet
twee suggesties, de domino's
afschaffen en vervangen door
iets anders, of de domino's ver
kopen in verschillende kleuren.
De gekleurde domino's waren
wel iets nieuws, maar deden
het toch niet.
Zo'n vijftiental jaren geleden
ook kwamen de eerste pruiken
uit Oost-Duitsland op de markt.
Dit be.tekende iets nieuws voor
de Aalsterse karnaval Deze
verandering, het inbrengen van
pruiken en schmink zou er het
gevolg van zijn dat het masker,
de visosje, in de daarop vol
gende jaren in onbruik zou ra
ken.
DE VISOSJE
De visosje, jarenlang het mom
bakkes van Aalsterse kamava
listen, verdween toen de prui
ken en de schmink de plaats
innamen van domino's en on
herkenbare. verwijtende vuile
jeanetten.
Opvallend is wel dat telkenjare
bepaalde figuren tijdens karna
val opduiken. Zo hadden wij de
rage van de vader Abrahams
en ook de Smurfen. Men ging
zijn inspiratie zoeken in het
showmidden. Dit is echter geen
algemeen geldende norm. Om
De karnavalmode anno 1979. (SJ)
hoede vader Abraham en de
guitige blauwe smurfjes volde
den aan die vereisten. Ook de
platen kwamen op het juiste
ogenblik op de markt.
Dit jaar was er van de kant van
de fabrikanten een vraag ge-
De traditionele maskers, nog enkel voor kinderen. (SJ)
meer interessant om naar Aalst
te komen- het waren toch alle
maal domino's! Van het stads
bestuur uit vroeg men dan zo'n
vijftiental jaren geleden de me
dewerking van de verkopers
om daar iets aan te verande
ren, met andere woorden, om
de mode te wijzigen. Er waren
in aanmerKing te Komen als
karnavalsfiguur zijn een paar
kenmerken dat men sympatiek
moet overkomen, algemeen
gekend zijn en op het juiste
ogenblik op het showtoneel
moet verschijnen. Daarbij komt
dan ook nog altijd een of ander
typisch trekje. De grijze, gebol-
richt tot de winkeliers waarin zij
hun mening vroegen over de
«Marsipilami». Het figuurtje,
meenden de winkeliers, deed
het niet. Ten eerste was het lied
een paar maanden te vroeg op
de markt gebracht om een kar-
navalskraker te worden, ten
tweede was het figuurtje van de
Burgemeester D Haeseleer zocht naar een drankje toen hij vorige zondag het peterschap over de
karnavalwagens aanvaardde en kreeg prompt een heus bierflesje in de handen geduwdEn of het hem
smaakte. Dit gebaar viel beslist in goede aarde bij de kamavalisten. (VIM)
het to
een
pavals
i, wet
dse of
tht im
en on
ging<
nei
naval f
in vijf
sen 15
ilnem
nu ei
en, oi
ronz
jeteli
iele a;
stee
1939,
de tM
den
zelfdi
opg
iade.
iggar
over
irvooi
zoi
loper
eerst
iets hapert in Aalst. Sinds de
fusie hebben we problemen
gehad. Het dondert overal al
eens, maar door kontakten kan
alles opgelost worden. In het
bestuur hebben we ook al moei
lijkheden gehad. Maar alle da
gen wordt er bij mij aangeklopt:
daar hapert er wat... hier ge
beurt dit, en daar dat... de deel
gemeenten worden bena
deeld... Dat horen we allemaal.
Nochtans, zo vervolgde de
burgemeester met zwaar don
derende stem, zijn ook de
deelgemeenten vertegen
woordigd in het Feestkomitée.
En verder: er werd mij ge
vraagd om peter te zijn van één
wagen. Dat weigerde ik. Niet
van één, maar van alle wagens
zal ik peter zijn. En ik wil U al
lemaal uitnodigen om rond de
tafel die onhoudbare en nade
lige toestand voor karnaval en
de andere feesten uit te praten
Als vriend nodig ik U uit om sa
men te komen en uw gal uit te
spuwen, en om met elkaar als
vrienden de kleine mistoestan
den uit de weg te ruimen om tot
een oplossing te komen. Na
karnaval kan dit gebeuren.
De burgemeester kondigde
verder ook aan (na op slimme
manier ook naar de ijskoude
Fiber Fleet te zijn uitgenodigd)
dat een rondrit door de stad zal
gemaakt worden om alle leeg
staande gebouwen van het
stadspatrimonium te gaan be
zoeken om ze eventueel te
gelde te maken, of een dege
lijke bestemming te geven».
Na deze toespraak vóór de )ap|
wagens die nog ongeschonden U\
stonden te glimmen en op hun8
O.K.-label wachtten, moest de
knal van de eerste champagne
fles te horen zijn. Maar we^,
stonden aan de verkeerde kanr
van de zaal. In afwachtinc 2
drukte iemand van «d'Elemen-
ten» de burgemeester een
flesje bier in de hand, niet van
Sifar maar echt van Safir,
bier dat voortaan onder
nieuwe merknaam «censuur>
op de markt zal worden ge
bracht (met dank voor de slui-
kreklame).
De plechtigheid zat hier bijna
op een zijspoor. Gelukkig vond
men gauw de weg naar de knal
lende flessen terug.
Wilfried Lissens
•toet
pe
iwde
one
n per
'521
vo
1955
1956
1961
eenjvalle
«al t
arin
ats h
baar, maar het is een trenf die
zijn' neus boven water steekt.
Daarnaast is er ook een over-
aanq van pruiken naar hoeden
De eksplosie van krulletjes
pruiken heeft ook afgedaan
Deze zijn nu vervangen door
kleurrijke hoedjes, petten en
klakjes.
Voor de volwassenen zijn er
naast de gele Chinezen ook de
broeken met kantjes die in
massa geproduceerd en ver
kocht worden. De vraag naar
dergelijk karnavaiesk onder
goed doet het anno 1979. In
hoeverre de broek van groet-
moemoe van de Strangers
daar tussen zit is moeilijk uit te
maken. Het liedje «Kant aan
mijn broek», gezongen door
Rita Corita. heeft er echter heel
wat uitstaans mee.
John Travolta, een personage
waarvoor men in de bioskopen
storm liep, doet het niet bij de
kamavalisten. Wel bekend, niet
sympatiek genoeg en te weinig
karakteristiek om er iets karna
vaiesk van uit te beelden.
Februari 1979. Voor het ogen
blik zijn in Duitsland de grote
karnavalsbeurzen voor het
komende jaar, 1980, reeds
achter de rug. En algemeen
kan men zeggen dat men wat
betreft karnavalsfiguren aan
een stagnatie toe is. Er is niets
speciaals op de markt geko
men.
En Superman, waarschijnlijk te
laat op de proppen gekomen
voor 1979, en te vroeg weg
voor karnaval 1980.
Wat mag je nu verwachten op
onze komende karnaval. Naas
musketiers en Chinezen na
tuurlijk heel wat met kantbroe
ken uitgedoste feestvierders
En daarnaast de grote mass<
bondgekleurde en verkledt c.
kamavalisten. Zich verkleder
en zich een karnavalskostuum
aanschaffen is trouwens niel
meer zo duur. Vroeger ging
men wel eens een kostuum hu
ren, maar om hygiënische re
denen staptte men daar van af.
Vandaag de dag kan men zich
reeds een kleurrijke bloes aan
schaffen voor de luttele prijs atSn<
van 185 frank. Wie naar een bal
moet kan zich een lamégalla-
verkleed - kleed kopen voor de
nog demokratische prijs van
2.200 frank.
S.J.
sdsv
tie,
de U
lebt
dag
ner»
een:
lavé
Kei
Duit
Marsipilami niet sympatiek ge
noeg, een luipaardachtig vel
letje en een afschuwelijk lange
staart. Neen, dat zat er niet in.
Een figuur die het wel doet is
«Miss Piggy». Voornamelijk
haar leuke varkenssnuit doet
het bij de kindermaskers. Zij
heeft geen typisch kostuum,
daarbij kan haar snuit dus op
om het even welk pak gedra
gen worden. Over maskers ge
sproken, het zijn voornamelijk
de kinderen die momenteel nog
kopers zijn van maskers. De
volwassenen hebben er reeds
lang de brui aan gegeven. De
kinderen vinden zo'n masker
echter attraktief, daarom dra
gen zij het niet, zij kunnen er
meë in hun handen lopen, maar
het bezit alleen al van een der
gelijk masker vult een kinder
hart met vreugde Maskers die
ook volledig afgedaan hebben
zijn politieke mombakkessen.
Zowel op nationaal als interna
tionaal vlak blijkt men niet meer
over voldoende interessante
politiekers te beschikken om er
een masker aan te wijden.
Naast Miss Piggy is er ook haar
goede vriend de kikker die po
pulair genoeg is om zijn snuit
op onze karnaval te vertonen,
maar daarmee zijn wij dan ook
uitgepraat wat betreft visosjes.
KARNAVALSPAKKEN
De voil jeanetten, de domino's,
de vader Abrahampakken en
de smurfenkostumetjes beho
ren grotendeels tot het verle
den. Dit jaar schijnt de nadruk
wat betreft de kindermode voor
karnaval voornamelijk te liggen
bij de Musketiers en bij de Chi
nezen. Het is soms onverklaar-
ouw
00 I-
V€
nm<
tde i
br
de I-
caei
blic-
el K<
Gegroeid uit de Kastaars nemen de Gaa-Lowies sinds 1971 deel aan de
Aalsterse karnavalstoel Verleden jaar behaalden zij nog een 15de
plaats met hun Kwak 5a Dit jaar beeld zij dan «St Martel zorgt voor de
bloemenfeeën» uit SI Martel is een verwijzing naar SL Maarten, de
door jong en oud geliefde bisschop.
De 18 leden tellende groep zal ver
kleed zijn als de grote kindervriend,
maar dan met een blauwe mantel
i.p.v. de klassieke rode. Zwarte
Piet zal hierbij natuurlijk niet verge
ten worden.
0d de Draalwaaen komt vooraan
een Olympische podium, waarachter
St. Martel in vol ornaat verschijnt.
Achteraan komt dan een rond
draaiende bloemenkorf,
anderen, die soms evenveel plaats
eman het uitdrukte zijn de «Gaa-
Lowies» altijd tevreden met de
prijs, die zij behalen
Over de sponsering van de stoet
wenst hij zich nog niet uit te spre
ken, omdat dit nog een grote onbe
kende is voor hem.
Het verbod om nog buiten de Aals
terse stadsmuren op te treden,
komt voor de groep zwaar aan,
vermits vroeger deelgenomen
werd aan de stoeten van Lede,
Denderleeuw, St. Lievens-Houtem
en St. Gillis-Dendermonde. Men
stelt zich trouwens de vraag hoe
veel groepen er werkelijk voor deze
maatregel zijn. Bij een eerlijke tel
ling zou men zich wel bij de meer
derheid neerleggen.
Een vraag, die wel opgeworpen
werd is deze hoe het komt dat
sommige groepen, zoals de Gaa-
Lowies, 4.000 fr, standgeld moe
ten betalen in de Fiber-Fleet, terwijl
anderen, die somsevenveel plaats
innemen slechts 2.000 fr. betalen.
De basis waarop dit standgeld ge
nomen werd, houdt totaal geen re
kening met de omvang van de wa
gens. De opstelling van heel wat
wagens in de Fiber-Fleet is trou
wens voor kritiek vatbaar Wat zal
er immers gebeuren als het er ooit
brandt?
Veel tijd om aan alle problemen te;
denken hebben de Gaa-Lowies ech
ter niet, vermits er op dit ogenblik
druk gewerkt wordt aan de wagen
om hem tijdig klaar te krijgen voor
de 51ste karnavalstoet.
VEHE
FRir
ate
O.O
oké
0.3
bij, (EDV)
De Gaa Lowies staan er kouwelijk
