i
PRINS WILLY I:
«IK ZAL MIJN BELOFTEN HOUDEN»
k
BLIJ WEERZIEN
NA 35 JAAR
TE WANNEGEM-LEDE
De Papegemse Pottenpakkers
op zwier
Ronkende Leedse Ronkers
Rembrandtkluddens als levende klowns 5tri
;itl
De Leedse Kalveren
naar Argentinië
Gaasgeven op zijn Russisch
i
SI
DIEPVRIESSHOP
20 - 2.3.1979 - De Voorpost
De Papegemse Pottenpakkers op hun eksperimentele tuigen waarmee ze hopen de Leedse karnaval te
veroveren.
De PPP zijn in niet-afgekorte bewoordingen: De Papegemse Potten
pakkers. En inderdaad, de naam zegt het zelf, het is een groep uit de
wijk Papegein, dus de wijk zonder straatnamen. Deze karnavalgroep zal
dit jaar reeds voor de derde maal aan het Leedse karnavalgebeuren
deelnemen.
Het eerste jaar bestond de inbreng
van deze Papegemse karnaval-
feestneuzen in een prezentatie van
hun eigen groep en hun lokaal café
De Kat. Er liepen toen heel wat kat
ten rond op karnavalzondag te Lede
en nog meer katers op karnaval-
maandag te Papegem.
Vorig jaar sneden ze een zeer ak-
tueel Papegems probleem aan,
namelijk de verloedering van de
Papegemse Tukmolen. Verkleed
als Papegemse boerkens trokken
ze met hun nagebootste houten
molen de aandacht van de massa
op het droevig lot dat hun windmo
len te Papegem beschoren is. Dit
jaar zullen ze het zeker niet in de
problemen gaan zoeken, maar de
Papegemse Pottenpakkers gaan
eens lekker de beentjes losgooien
en ongecomplexeerd karnavalvie-
ren. Verkleed als een groep van 20
karnavalzotten gaan ze eens se
rieus op dé zwier in Lede, maar
zeker niet in Papegem, want er is
geen enkele café meer op deze
nochtans levendige wijk. Maar ook
het oog van deze Papegemse Pot-
tenpakkersfuifneuzen mag wel wat
hebben. Daarom zal op hun wagen,
die een heel grote halve bierton zal
zijn, ook wat gedaan worden aan
het vrouwelijk schoon. Daar zullen
veelvuldige meisjes van plezier als
lokvogels de zwierende Pottenpak
kers gulhartig aanmoedigen op hun
kamavalzwerftocht doorheen
feestvierend Lede. Het wordt een
festijn voor oog en maag, vermits
de liefde van de maagd door het
oog van de man gaat.
De Papegemse Pottenpakkers zijn
voor de rest een i)roep die het niet
moeten hebben van heel wat offi
ciële taakverdelingen. Gans de
groep is voorzitter, ondervoorzit
ter, sekretaris en penningmeester.
Maar ook gans de groep werkt in
tensief mee bij de totstandkoming
van de karnavalrealizatie. Op offi
cieel vlak wordt de stichter «Ka-
miel» afgevaardigd. Voor de rest
draait alles opperbest op vriend
schappelijke bazis.
Een nieuw geluid tussen de Leedse karnavalfuifneuzen zijn de
Leedse Ronkers. De geboorte van deze groep heeft bovendien
nog een heel speciale dimensie. Deze groep zag het levenslicht
immers in een balzaal, dit meer bepaald in de zaal Volkskring te
Lede Maar er is meer. dit was niet ter gelegenheid van een of
andere doordeweekse seriebal. maar wel tijdens het bal van de
«Orde van de Leedse Hovaardige Boer», het overkoepelend or
gaan der Leedse karnavalgroepen.
Inderdaad, een groepje kame
raden van de wijk Ronkenburg
trokken vol entoesiasme naar
de «Nacht van den Boer». Ze
gingen zich op dit reuze-bal
eens lekker ammuseren. Het
ene woord bracht echter het
andere mee, zoals dat placht te
zijn en vooral de aanwezigheid
van tal van Leedse karnaval
groepen sprak deze twaalf
vrienden ten zeerste aan. De
vraag werd opgeworpen of het
niet eens de moeite zou zijn om
zelf met een karnavalgroep te
beginnen, ledereen bleek on
middellijk warm voor de pret
tige gedachte en de geboorte
van de groep was een feit. Ge
zien de groep kameraden
voornamelijk van de wijk Ron
kenburg afkomstig zijn, gingen
ze op zoek naar een lokaal op
deze wijk. Het aanbod is echter
niet zo heel groot aldaar, zodat
de keuze vrij vlug gemaakt
was, het werd kafee Ronken
burg. Met al dat ronkende ge
doe was de keuze van een
naam ook niet zo heel moeilijk,
«De Leedse Ronkers» lag als
het ware eigenlijk voor de hand
Maurice Slock werd tot voorzit
ter gebombardeerd en onder
voorzitter werd Walter Van
Hauwermeiren, sekretaris is
Wilfried De Ridder en schatbe
waarder Petrus Van Limber-
gen. Deze stak vlug een en an
der in elkaar om de groep de
nodige financiële armslag te
geven. Er werd zelfs nog vlug
een bal georganiseerd op 10
februari in de Lelie.
Het laatste probleem dat moest
opgelost was dus een onder
werp voor de stoet zelf. Maar
wat kan een eerstejaarsgroep
beter doen dan zichzelf eens
voorstellen aan het publiek?
Het onderwerp werd dus «De
Ronkers». Wat is eigenlijk een
ronker? In het Leedse dialektis
dit de naam voor een kever Er
zullen dus 2 grote kevers en
zo'n 17 kleinere kevertjes in
Lede rondvliegen op 4 maart.
Al deze Ronkers zijn de jongere
telgen van de vroegere be
roemde Wolala's, met als stu
wende figuur achter allen.
Frans De Puydt die reeds dertig
jaar in het kamavalleven staat.
Een ander vertrouwd geluid in het Leedse karnavalwereldje
zijn de Rembrandtkluddens. Zij zullen dit jaar voor de vierde
maal deelnemen aan de Leedse karnavalstoet. Het begon
allemaal in 1976 met een geslaagde satire op de wereldrekord-
jacht van fietsers, grafliggers, krachtpatsers en ander zwaar
geschut. Het jaar nadien maakte ze een kouwelijk uitstapje
naar het ijzige Antartika met iglo's, Eskimo's en pinguins.
Vorig jaar gingen ze zich nadat op plan gezet en uitgetekend.
vervroren avontuur van het
voorgaande jaar even opwar
men en vierden dan maar kar
naval in de hel. Dit feestelijk
warmteuitstapje was goed voor
een eervolle zesde plaats.
Dit jaar zouden ze dan eens de
avontuurlijke toer opgegaan
zijn met de belevenissen van
Kuifje. Alles was mooi en tijdig
De nieuwe Leedse Ronkers bij hun in opbouw zijnde wagen.
De Leedse Kalveren zullen dit jaar voor de zesde maal van de partij zijn
in de Leedse Karnavalstoet Zij zijn inderdaad een vertrouwde verschij
ning in het karnavalgejoel. Het begon allemaal met karnavalist tot in
de toppen van zijn tenen, Dennis De Backer. Hij richtte één van de
eerste Leedse karnavalgroepen op, toen nog de «Dennisvrienden» en
zij brachten een satirische kijk op ons gemeentebestuur van toen.
Het jaar nadien gebeurde^dus de wordt gemaakt met zo'n twintigtal
voetbalentoesiastelingen en op
nieuw wordt een belangrijke figuur
uit de Leedse politieke wereld, die
bovendien ook nog iets van voetbal
afweet, als eregenodigde meege
nomen op deze zuiderse, sportieve
trip. Of de alternatieve Jong-Lede-
voetbalspelers van de Jong-Leedse
Kalveren er de wereldbeker zullen
veroveren, blijft in ieder geval nog
af te wachten, maar voor alle ze
kerheid zal de begeerde wereldkup
meegevoerd worden door het reis
gezelschap der Leedse Kalveren.
naamverandering en werd Bacchus
vereerd in de stoet Via de muzikale
klowns en Vicky de Viking, werd
vorig jaar een ludiek reisje gemaakt
naar Mexico met onze burgervader
Gravez als eregenodigde. Dit jaar
trekken ze opnieuw over de grote
plas De -reis gaat naar Zuid-
Amerika, meer bepaald naar Argen
tinië. De Leedse Kalveren gaan
even vanuit hun koldereske bril zien
wat ons aller VC Jong Lede er daar
in de Wereldbekertornooi zou van
terecht gebracht hebben. De reis
De entoesiaste werkers van deze
groep hopen op een goeie prijs,
want het is nodig. Een trip naar
Argentinië maak je inderdaad niet
voor een prikje. De spelersuitrus
ting voor dit tornooi op hoog ni
veau werd door de leden van de
groep zelf vervaardigd. Terwijl de
wagens met alles erop en eraan bij
de fiere erevoorzitter van de groep.
Boer Loos, tot stand geko
men zijn. De groep heeft ook een
moeilijk jaar achter de rug met
meerdere kernleden die verdwenen
zijn door allerlei omstandigheden.
Toch werd het hoofd boven water
gehouden door de ijvere voorzitter
Dennis De Backer en zijn niet min
der werkzame sekretaris-
penningmeester en ex-prins Gilbert
Lemmens.
Maar een Leeds zeer stuurde
de mooie plannen in het hon
derd. Ze hadden geen plaats
om hun idee te realiseren. Het
ontbrak hen aan een overdekte
werkplaats en toen deze ge
vonden was, bleek deze niet
voldoende groot en hoog, om
hun wagen te bouwen. Er
moest dus noodgedwongen
iets anders uit de bus komen en
de wagen moest aanzienlijk in
gekort worden.
Een vrij aktuele problematiek
sprak hen aan, namelijk de
overlevingsstrijd van de cirkus-
sen in Vlaanderen. Maar om
deze teleurgang toch nog
enigszins op te vrolijken, werd
de volle aandacht besteed aan
één bepaald facet van het in
tense cirkusleven, namelijk dat
deel dat de toeschouwers het
meest aanspreekt. Inderdaad,
de klowns. Zij gaven hun on
derwerp als naam «De dood
van een klown». Hiermee willen
zij dus de aandacht van de
massa trekken op de problei
tiek van de cirkussen die im
daad met de dood bedrefc
zijn, en dan met hen uiteraj
die anders toch zo vrolif
klowns.
2 en
cranial
at de
do
hi em
De Rembrandtkluddens zullf
als 25 klowns doorheen
Leedse karnavalgewoel
weg zoeken, de Pierrot met
ballerina voorop. Verder woifereen
deze groep van de Rembr<
kundig geleid door voorzit
Herman De Wolf, sekretaL.
Arnaux De Kuyper, ondervoeg
zitter André Kuppens en schi
bewaarster Paula De Pauw.
it er c
ifyordt 1
lamg
an de
an Pa
ou ke
Eén van de onverwachte hoogvliegers vorig jaar, waren on
getwijfeld de Gaasgevers. Niemand zou voor het karnavalge
beuren te Lede durven denken hebben dat deze groep een
tweede plaats zou in de wacht slepen. Het was immers pas
hun eerste jaar dat werkelijk op een echte karnavalbasis hun
groep de hele realisatie aangepakt had.
De voorgeschiedenis van de
Gaasgevers, situeert zich in de
karnavalstoet, van 1977, toen
Jeangsken de Stuntman in de
stoet zijn stunten herhaalde.
Het was een groepje dat met
kunst en vliegwerk in elkaar
gestoken was.
Tijdens de maanden daarop
werd naar een kamavalrepre-
sentatieve naam gezocht en
uiteindelijk kwam De Gaasge
vers uit de bus. Zij zouden het
eens anders aanpakken voor
de komende karnavalstoet.
Met hun folkloristisch onder
werp Mexico werd het dus een
hoogvlieger. Zeer mooie kledij,
een behoorlijk afgewerkte wa
gen en een smaakvolle folklo
ristische dans waren de hoofd
ingrediënten van hun sukses.
De Gaasgevers willen zich be
wust verder op de folkloristisch
wegen begeven. Zij zijn van
oordeel dat er in een karnaval
stoet wat afwisseling moet zit
ten en dat het dus niet allemaal
kolder moet zijn, maar dat er
ook wel iets met meer stijl tus
sen mag. Daarenboven was
hun sukses van vorig jaar een
goeie stimulans om op de inge
slagen weg verder te gaan.
Maar in plaats van warme zuid
erse kapriolen, zou men het nu
eens in het koudere oosten van
Europa gaan zoeken, namelijk
in Rusland. De Gaasgevers zul
len met zo'n 35 prachtigfolklo-
ristisch uitgedoste Russen met
aan het hoofd de Tsaar en de
Tsarina door de Leedse straten
trekken, en sneeuw of geen,
■ren da
iroble
an he
ten.
een heuse slee getrokken do |et was
een paard zal de groep beg a" de
leidenl Het folkloristisch aspe
zal ook dit jaar opnieuw gea
sentueerd worden met
dansgroep die er de gej.
stemming zal indansen. erst
groep Gaasgevers werkt ze eneen
goed samen, zodat dit jaar o< aamioz
kon gedacht worden aktief aam c
zijn op een ander front, nam
lijk de Miss Betteverkiezin
irt vai
ir pr
de Gaasgevers?
worden!»
F.en zaak die zeker is: Prins
Willy zal zeker aanwezig zijn op
den Boerenmaandag. Het zal
aan hem niet liggen!
Toch moeten we toegeven dat
Willy geen prins moest zijn om
overal aanwezig te zijn. Hij deed
in het verleden reeds zijn uiterste
best om op zoveel mogelijk
plaatsen mee te vieren. Op het
gebied van karnavalvieren heeft
nog geen mens hem iets mis-
Een goede week na de prins karnavalverkiezingen, konden we
eindelijk (na veel vruchteloze pogingen) eventjes beslag leggen op de
nu kostelijke tijd van de nieuw verkozene. Hij had wel een afspraak
met twee andere Brassers uit de groep, maar ontving ons vriendelijk
in zijn nederige woning. Wij vroegen hem naar zijn achteraf-indruk-
ken. Het antwoord was eenvoudig: Ut en was zo goed als d'ander! Dit
jaar vond ik van miineieen datMm was. Vooral mijn liedjes
hebben het g« voor de heren van de
gemeenteraad ten wellicht de doorslag
gegeven. Maar eigcmijK, z,emj menend, moet ge dat aan de leden
van de jury vragen en niet aan mij!»
Een belofte van voor de verkie
zing. is Willy met zijn Brassers
reeds aan het inlossen.Indertijd
heeft hij inderdaad verklaard
dat hij. indien hij won. met zijn
karnavalgroep een rondgang
zou maken door alle kafees van
Groot-Lede. Daaraan is hij
inderdaad begonnen. Natuurlijk
kan hij niet overal aanwezig zijn
op dezelfde dag. De nog niet
bezochte herbergen moeten nog
eventjes geduld oefenen... Toch
heeft hij al een slechte ervaring!
In één kafee werd hij lelijk bij de
neus genomen. Of zou de waard
daar met dubbel krijt geschre
ven hebben? Natuurlijk mogen
we de bedoelde instelling niet
met name noemen, maar of de
Willv-groep daar ooit nog een
voet binnenzet is een andere
vraag...
Vorige zondag werd de voetbal
fan. want dat is Willy wel.
speciaal geëerd door zijn vrien
den van Jong Lede:om drie uur
gaf de prins in hoogst-eigen
persoon er de aftrap! Donder
dag 22 februari ging de nieuw
bakken prins met de zieken
dansen in de Marikollen. Zon
dag laatstleden bezocht hij met
de groep Impe en Smetlede.
Maar er werd wat later vertrok
ken: zaterdag was hij tegen
woordig op het karnavalbal van
de voetbal in de zaal Volkskring
F.C. Jong Lede wordt op zijn
beurt bedacht: de prins schenkt
de klub een mooie, nieuwe,
vereerde en gewaardeerde
matchbal. Dit is natuurlijk
alleen mogelijk door het grote
aantal sponsors, waarop Willy
Melckenbeeck mag rekenen.
Van de firma Faber kreeg hij een
persoonlijk geschenk: een uur
werk met het vernoemde merk.
Maar van deze gulle persoon én
van Gustje Slap kreeg hij
eveneens een hoop karamellen,
waaraan de Leedse kinderen
zich zullen verlustigen. Van een
marktkramer, eveneens een
vriend, verwierf hij speelgoed
duifjes, die eens opgewonden
een sierlijke vlucht in cirkelvorm
maken.
Naast een reeks voetballen,
geschonken door broer Frans
Melckenbeeck. zijn er nog
stylo's. 45-toerenplaatjes en...
teveel om op te noemen! In de
stoet zal de prins in een open
wagen meerijden, geflankeerd
door de eredame van Miss Bette,
Miriam (van de Central). De
kinderen zullen zeker wat te
rapen krijgen. Of er voor de
papa's bonnetjes «goed voor één
pint» zullen verstrooid worden,
is voorlopig nog niet geweten.
Willy zegt: «Om dat te beslissen
moet er nog eerst een verga
dering met de groep gehouden
vraagd! Zelfs al wordt hij niet
uitgenodigd, Willy gaat toch, én
met veel plezier.
Inpikkend op de speech van zijn
voorganger. Prins Gilbert I zegt
Willy nog: «Dit jaar wil ik als
prins eens ondervinden of het
feestkomitee inderdaad zo is als
het afgeschilderd is.»
Een opmerkelijk feit is wel dat
het dit jaar de achtste kandidaat
van de Brassers is, die prins
werd. Walter De Cuyper. de
tweede keizer, heeft inderdaad
reeds vier maal meegedaan.
Gust De Mol bracht het eens tot
derde en eens tot tweede. Nadat
Willy vorig jaar derde werd. won
hij dit jaar op een eerlijke,
sportieve en glansrijke manier.
Volgend jaar geven de Brassers
het nog niet op: Gust De Mol zal
waarschijnlijk (en bijna 100%
zeker) zijn kandidatuur binnen
ben lat
an Gro
oorstel
Hun kandidate Myriam Van 1 eving i
telboom legde er beslag op egemse
eervolle tweede plaats, net Pril 19
haar groep vorig jaar in de ka lraat"a
navalstoet. Wordt het dit ja
nog een plaatsje dichter vo Knd
iultureh
el tots
kestra
rijgt. Di
emene
ocio-K
septe
ktober
emnari
chepei
ierd we
egems
st uren. en krijg
Op de achtergrond horen we e< ovemb
bandje van Willy's verkiezing omitee
suksessen. Dat bandje heeft n fad
goed geholpen, zegt hij nog:
kon het beluisteren wanneer
zoveel ik wou. Nu nog luister
ernaar: het is een plezier! ^Vvve
herinnering aan die avond va^rgade
zweet en zenuwen.
(979 wc
Tenslotte vernamen we nog da^geviS
prins Willv zeker veertien dage woner
intenssief en voor de spiegel zijlen dat
nummer heeft ingeoefend... hrijve
Melckenbeeck voetbalt bij Hkollc
Melckenbeeckvrienden (e< i
klub van het miniverbond Aals
en speelt bij een biljartklub. d
momenteel eerste gerangschil
wordt. Of hij. mét zijn prinsent
tel. nog zoveel aan sport
kunnen doen, blijft een voorli
pig raadsel.
RD
sidee
aam t
erbij o
ïr wille
Het weerzien tussen Marie-Therese Mendelbaum en de familie Van
de Kerkchove uit Wannegem-Lede was ontroerend. Er kwamen
tranen aan te pas, wat helemaal niet verwonderlijk is als men weet
dat Marie-Thèrése vijfendertig jaar lang deze familie niet meer had
gezien.
Als zevenjarig meisje had ze daar
te Wannegem-Lede op de boerde
rij van de familie Van de Kerck-
hove tijdens de tweede wereldoor
log een veilig onderkomen gevon
den. Zo veilig zelfs, dat ze er voor
de speurende Duitsers goed ver
borgen bleef. Haar familie was
inmiddels uit elkaar gerukt en gro
tendeels uitgemoord. Haar vader
was uit angst voor de nazi's on
dergedoken. Maric-Thérèse werd
door een vrouw die in de weer
stand aktief was bij een zusterkon-
gregatie in Gent gebracht. Van-
daaruit vertrok ze na verloop van
tijd naar Wannegem-Lede, waar
ze terecht kwam bij het boerenge
zin Van de Kerkchove. Het gevolg
was dat ze van de oorlog weinig
heeft gemerkt, althans van de vele
ellende die haar landgenoten heb
ben doorgemaakt in koncentratie-
kampen. Voor haar waren de oor
logsjaren veelal stoeien en pret-
maken. Ander voordeel, als
stadsmeisje leerde ze kennisma
ken met het leven op het platte
land Ze raakte er zelfs vertrouwd
met de vele handelingen die op een
boerenerf dagelijkse kost zijn.
Maric-Thérèse hielp na enkele
maanden bij het karnen, het poet
sen. het melken en was er zelfs bij
wanneer een varken werd ge
slacht.
Na de oorlog moest ze de hoeve
verlaten en werd ze weer naar het
klooster in Gent gebracht. Hel af
scheid was voor Marie-Thérèse
even zwaar als voor dc pleegou
ders. Haar prettige verschijning
was immers op de boerderij door
iedereen sterk gewaardeerd. Nu ze
weg was, voelde men bij de Van
Kerkchoves aan dat er een leemte
tot stand was gekomen.
Met de jaren groeiden Marie-
Therese Mendelbaum en de fami
lie Van de Kerkchove uit elkaar.
Marie-Therese wist niet eens het
adres waar ze tijdens de oorlog had
verfdeven. Brieven die ze schreef
bleven onbeantwoord. Het enige
dat ze kon meedelen aan informa
tie was dat ze tijdens de oorlog
onderdak had gevonden op een
grote hoeve, die wat afgelegen
was. Als detailer werd al eens een
taart gebakken met ruitvormige
deegstroken versierd. Geef toe,
biezonder schaarse gegevens om
iemand terug op te sporen. Tot in
september van vorig jaar een Ge
ntse krant een oproep deed. Dc
respons was enorm. Verschillende
meisjes nu echte dames gewor
den herinnerden zich
Marie-Therese Mendelbaum
met hen in Gent school had gel
pen. Ook zusters schreven haari
ook Mevrouw ridder d'Ilscghei
eigenaar van de hoeve.
Vorige week stond dan plots Je
Van de Kerkchove. met wie zei
deel van haar jeugdjaren op
hoeve had gesleten, voor ha
deur. Hij woont nu in Antwerpe
op amper tien minuten van. M
rie Therese's woning.
Afgelopen zondag is Mi
Therese dan haar «pleegoudt
gaan bezoeken, voor het eet
sinds 35 jaar. Dat hel weerzien g
beurde met kussen, handdrukkl
en tranen, hoeven we nauwelijl
te onderstrepen.
En dat daarbij de vaste belol
werd gedaan een nieuwe ontmot
ting geen 35 jaar uit te stellen,
sowieso duidelijk. Vooral v,
Van dc Ktixchovc, die onderta
sen al 84 jaar is. was diep onderd 'rijd;
indruk van de ontmoeting
moeder kon het nauwelijks geld
ven. -Haar oorlogskindje
bezoek, dat had ze nooit meergt
droomd.
Inge
ter
t MB
E hfelte
ROOMIJS en DIEPVRIESPRODUKTEN
AAN GROOTHANDELSPRIJZEN.
Nestor de Tièreslraal 42 AALST
OPEN alle weekdagen van 9 tol 12 u.
en van 14 tot 17 u.
's ZATERDAGS van 9 tot 12 u.
