WERKLOOSHEID
OPLOSSEN
DOOR
VERDELING
VAN
DE
BESCHIKBARE
ARBEID
GESPREK
-MET
ABVV-VOORZITTER
VAN HERZEELE
De Voorpost - 9.3.1979 - 19
Wel men zegt vaak van het
A.B.V.V. - en men verspreidt
die geruchten doelbewust, dat
is :en vorm van een aktie om
ons in zekere mate in diskrediet
te brengen in de ogen van de
arbeiders - dat wij een ver
lengstuk zijn of een onderdeel
van de socialistische partij, van
de B.S.P. Dat is niet juist, ik zeg
dat zeer formeel. Wij zijn een
totaal autonome organisatie
die in zijn besluitvorming niet in
het minste rekening houdt met
wat in de B.S.P. gebeurt, dat is
zeer duidelijk en absoluut.
Maar er zijn wel kontakten?
Er bestaan kontakten, dat is
dan wat wij zouden noemen de
gemeenschappelijke aktie.
Daar ben ik voorstander van.
Wij zijn geen politieke partij,
maar nadat wij als vakbond be
slissingen genomen hebben en
standpunten ingenomen heb
ben moeten wij ergens, wan
neer deze min of meer op het
politieke vlak gelegen zijn,
gaan kijken welke onze kansen -
zijn om ergens een politiek door
te drukken die een beetje onze
mening is. Dan zouden wij ons
tot om het even welke linkse
partij richten wanneer die er
gens in die zin met ons kan sa
menwerken en ook gewicht in
de weegschaal kan werpen.
Standpunten ingenomen
door het A.B.V.V. zijn dus
volgens u nog nooit gewij
zigd op vraag van de B.S.P.?
Ik moet zeggen dat dit in mijn
vakbondsleven noq nooit is qe-
beurd.
Ik meen dat het eigenlijk omge
keerd zou moeten gebeuren.
Wij vertegenwoordigen toch een
aanzienlijk gedeelte van de ar
beiders en dan nog van de
linkse arbeiders, en ik meen dat
de partij die zich op die arbei
ders beroept, haar oor te luiste
ren moet leggen naar de vak
bond die die arbeiders verte
genwoordigt en niet andersom.
Ik ga niet ontkennen dat wij vin
den dat wij soms toch onze
stempel op sommige dingen
moeten drukken Wanneer
men zegt dat een vakbond zich
niet met politiek mag bezig
houden, dan is dat bedrog.
Ekonomische politiek - het
woord zegt het zelf - is een poli
tiek, is dus een beleid van én
het kapitaal én van de minister
van ekonomische zaken én van
de regering. Fiskaliteit wordt
beslist in het parlement, de be
lastingontduiking is een gevolg
van wetten beslist in het parle
ment. De sociale zekerheid
wordt gevormd door wetten ge
stemd in het parlement enz.
Gaat men dan tegen die vak
bond zeggen dat hij niet aan
politiek mag doen?
Dat hij zich daar allemaal niets
mag van aantrekken? Het is
onze plicht ons bezig te houden
met wat de politici doen maar
waar de arbeiders de konse-
kwenties van dragen. Dan zeg
gen wij: we willen daar onze
stempel op drukken; we willen
voorkomen dat men de sociale
zekerheid aftakelt, we willen de
fiskale fraude beperken. Dat
zijn politieke beslissingen, dus
moeten wij druk uitoefenen op
de politici, eigenlijk hen er toe
aansporen een politiek te voe
ren die beier tegemoet komt
aan de rechten en de verzuch
tingen van arbeiders. In die zin
doen wij dan wel aan politiek.
Aangezien dan de B.S.P. er
gens het nauwst b'j ons staat, is
het vanzelfsprekend dat wij dan
eerst, wanneer er zo een zaken
aan de orde zijn, ons tot de
B.S.P. politiekers gaan wenden
om daar onze visies en onze
meningen op tafel te leggen en
te hopen dat zij daar rekening
zullen mee houden. Moesten
zij dat niet doen dan zullen ook
wij niet aarzelen tegen hun
knoesels te stampen.
TEWERKSTELLING EN BE
LEID VAN DE K.M.O.'S
De ekonomische situatie in
ons arrondissement kan
misschien voor een deel ver
klaard worden door een ge
brek aan een goed beleid in
de K.M.O.'S. Kan op dit vlak
niets ondernomen worden
om aldus een beter mana
gement in deze bedrijven te
waarborgen?
Het is niet met enkele K.M.O.'S
meer of minder dat men de
ekonomische situatie in het ar
rondissement Aalst gaat verbe
teren. Ik kijk echter meer uit
naar grotere werkgelegenhe
den. Een randbemerking
vooraf dient toch nog vooraf
vermeld te worden, het is in de
K.M.O.'s dat men de laagste
lonen betaalt, dat men het
meeste overtredingen van de
sociale zekerheid vaststelt, en
waar de patroon zeker ten
overstaan van het A.B.V V een
zeer vijandige houding aan
neemt en zal pogen te voorko
men dat zijn werklieden of be-
dienden aansluiten bij onze
vakbond. Hij zal dus de svndi-
«Als het er op aan komt dan zou ik zeker tegen de arbeiders durven zeggen zuiniger
te leven en een deel van hun verworven rechten af te staan, maar het zelfde moet dan
gelden voor de werkgevers, waren ongeveer de laatste woorden van ons gesprek
met de Heer Van Herzeele. Als geboren Zottegemnaar heeft hij eerst gewerkt bij de
Belgische Dienst voor Buitenlandse Handel en kwam pas dan over naar het A.B.V.V..
Aldus werd hij gewestelijk sekretaris van de B.B.T.K. die toen een zeer kleine
centrale was. Het is pas toen zijn vriend Jules Van Droogenbroek overleed dat hij
voorzitter werd van het Aalsters A.B.V.V. Aangezien de Heer Van Herzeele ook vindt
dat hij in de politiek zijn stem moet laten horen is hij raadslid te Zottegem.
De vakbonden staan niet meer
tegenover elkaar met getrok
ken messen, maar toch zegt
men van A.C V. - zijde dat er
kommunikatieproblemen be
staan omdat zij in het A.B.V.V.
geen tegenspeler hebben
zoals de persoon van Van Tit
telboom en dat het A.B.V.V.
geen gewestelijke struktuur
heeft.
Van Herzeele: Enerzijds is het
duidelijk dat wij evengoed een
struktuur hebben zoals het
A.C.V een struktuur heeft,
maar dat ze verschilt. Nu kan
het zijn dat die van het A.C.V. de
indruk kan wekken efficiënter te
zijn aangezien de onze in ze
kere mate demokratischer is.
Wij hebben dus geen ver-
bondssekretaris zoals het
A.C.V. dat heeft en die een vrij
grote zeg heeft over een reeks
dingen. Wij wensen dat niet
omdat wij menen dat een vak
bond een zo groot mogelijke in
spraak moet geven aan de mili
tanten. Vandaar dat wij de
klemtoon van het zeggenschap
gaan leggen bij de militanten
die zetelen in ons bestuur, zo
dat wanneer er belangrijke be
slissingen moeten genomen
worden wij die ook gaan raad
plegen. Wat nu de struktuur zelf
betreft, is het zo dat wij hier een
organisatie hebben die steunt
'op wat wij de centrales noe
men.
Zo zijn er hier aan het gewest
Aalst het A.B.V.Vzes centra
les aangesloten, onze struktuur
is dus zo dat deze bonden au
tonoom zijn en steunen op hun
militanten en op die wijze sa
men het A B V V vormen. Dat
betekent dat uit die bonden of
centrales mensen gedelegeerd
worden om het A.B.V.V te be
sturen. Wat dan met die tegen
speler, die ene persoon waar
mee, men kan spreken en die
volgens het A.C.V. ontbreekt.
Dat hangt er van af welke de
materies zijn. Wanneer het
gaat over syndikale akties, sta
kingen, eisenbundels van de
arbeiders of van de bedienden,
het afsluiten van CAO'S, dan is
dat de bevoegdheid van die
bonden en zo moet de sekreta
ris van 'n centrale bijvoorbeeld
Jan Van Der Veeken van de
tekstiel optreden wanneer er
zich een probleem stelt in de
tekstielsektor. Indien er moet
gesproken worden met een
andere vakbond dan moet het
met de sekretaris van de tek-
stielcentrale van het A.C.V.
zijn. De moeilijkheid ligt hem er
niet in dat wij dat met het A.C.V.
niet doen of niet kunnen doen,
want die hebben ook zo een
struktuur, maar dat Van Tittel
boom dan eigenlijk in zijn ijver
overal gaat tussen lopen en
soms moeilijkheden veroor
zaakt. Voor een probleem van
tekstiel is mijn kollega verant
woordelijk en moet maar" kon
takten hebben met het A.C.V.
of met het A.C.L.V.B. voor dat
probleem. Het A.B.V.V. houdt
zich bezig met de algemene po
litiek.
We zullen natuurlijk evengoed
dat dienstbetoon organiseren
en uitvoeren maar daar mo
gen we het niet bij laten, om dat
wij dan ergens een administra
tie worden en geen vakbond
meer zijn. Een vakbond die tot
doel heeft, mijns inziens, eerst
en vooral de militanten te vor
men, ze ook ekonomisch vor
men dat zij noties hebben van
fiskaliteit en ekonomie. Hoe
zou men anders willen dat onze
militanten op de onderneming
een rol gaan spelen in een on
dernemingsraad wanneer zij
niet een beetje vorming heb
ben. Want wanneer die arbei-
eisenprogramma's verdedi
gen, maar zij starten niet van de
zelfde maatschappijvisie zoals
wij die de arbeiders een grotere
zeggenschap willen geven. Zij
gaan aksenten leggen op het
sociaal dienstbetoon en voor
de rest met ons meegaan. Ik
heb eigenlijk nog nooit geweten
dat de liberalen uit eigen initia
tief een aktie bij een onderne
ming begonnen. Maar wanneer
wij dat doen, dan gaan ze wel
hun medewerking verlenen.
Wanneer wij de andere kant
van de barriere beschouwen
moeten wij vaststellen dat op
lokaal vlak eigenlijk geen ge-
Nog een meeting waarop de ABVV-voorzitter het woord voert
der van achter zijn machine
komt en in een ondernemings
raad gekonfronteerd wordt met
eksperts, moeten wij dus die
mensen zo goed mogelijk vor
men om toch een rol te kunnen
spelen. Dat is geen sociaal
dienstbetoon, dat is werkelijk
vakbondswerk; de opleiding
van uw militanten en dat in een
zeer duidelijke, voor mij
syndikaal-politieke richting.
Wat ik bedoel als de rol van een
militant dat is de kontrole die hij
moet kunnen uitvoeren op de
gang van zaken in dat bedrijf.
Een tweede belangrijke taak
van een vakbond zijn de dis-
kussies met het patronaat over
de loonsvoorwaarden en de
werkvoorwaarden van de ar
beiders en de bedienden, het
samenstellen van eisenbun
dels en eisenprogramma's, het
gaan onderhandelen op de on
dernemingen en als men niet
tot een akkoord komt, des
noods rat het leiden van stakin
gen. Dat is voor mij hoofdzake
lijk het vakbondswerk.
In hoeverre de andere vakbon
den hun militanten vormen
weet ik niet, maar ik meen dat
zij dat ook op een zekere ma
nier doen. Wat specifiek het
sprekspartner, geen werk
geversorganisatie bestaat
om in kontakt mee te komen.
Dat klopt voor wat die vaststel
ling betreft, maar ik stel in vraag
in hoeverre dat zinnig is. Wan
neer wij met bedrijven gaan
praten, met grote bedrijven kwa
tewerkstelling zoals bijvoor
beeld de Generale Bankmaat-
schappij die toch een van de
grootste werkgevers is van de
streek, dan gebeurt dat op na
tionaal vlak, binnen de vereni
ging van de banken. Die zijn
namelijk wel gegroepeerd
maar dan nationaal. Een an
dere belangrijke sektor is deze
van de grootwarenhuizen waar
we zeer intense kontakten mee
hebben. Hier speelt echter te
rug de nationale solidariteit, dat
betekent dat een barema, een
loon bij Inno-Aalst identiek het
zelfde is als dat het geval zou
zijn in Antwerpen in Luik of
in Charleroi. Dus die kontakten
met het patronaat gebeuren
opnieuw op het nationale vlak
waar wij ook zelf bij betrokken
zijn.
Maar de tekstielsektor die
voor ons arrondissement
dan toch belangrijk is?
derden werkplaatsen bij schept
durf ik ten zeerste betwijfelen.
EKONOMISCHE TOESTAND
Kwa grote bedrijven zijn wij ge
loof ik het slechtst bedeelde ar
rondissement van het land. Als
men de statistieken van de
R.S.Z. gaat bekijken geloof ik
niet dat er een arrondissement
is in het land waar er geen fa
briek is waar ten minste dui
zend mensen werken. Uitein
delijk is er in de andere arron
dissementen toch ergens één
fabriek, misschien in de klein
ste achterhoek, maar ze heb
ben toch iets, toch zeker in
Vlaanderen. Van Vlaanderen,
Limburg inbegrepen zijn wij het
ekonomisch. minst ontwikkelde
gewest.
Er zijn hier nog industrieter
reinen, er zijn hier nog moge
lijkheden. Het komt er dus op
aan dat men nogmaals de aan
dacht en dan zeker deze van de
overheid op de noden in deze
streek vestigt. Noden zijn er
overal, er is overal werkloos
heid, we zitten in een krisis,
maar ze is in Aalst nog 'n bee
tje akuter dan alders en dan
zou men daar toch een beetje
meer aandacht moeten aan
besteden. Wat betreft de moge
lijkheid tot investeren- dat is na
tuurlijk een groot woord
vandaag- meen ik als die er
zouden komen dat wij gezien
onze zeer slechte toestand
toch recht hebben om voorrang
te eisen. Het is omdat wij dat
denken, nu er toch een nieuwe
regering in het verschiet is, dat
wij aan onze nieuwe regeer
ders de noodtoestand van het
gewest Aalst eens bijzonder
willen onderstrepen.
Daartoe hebben wij de intentie
om met een koncentratie van
onze leden of met een betoging
eens op straat te komen om ei
genlijk onze nood eens uit te
schreeuwen en te zeggen:
denk toch eens aan die streek
die de slechtste is, de meest
verwaarloosde is van het
Vlaamse land.
Maar kan er niets gedaan
worden aan die koncentratie
van overheidsinstellingen in
Brussel, er is al lange tijd
sprake van maar men heeft
Bestaan er ten opzichte van
het A.C.L.V.B. gelijkaardige
problemen?
Het A.C.L.V.B. kan zo een
struktuur niet hebben. Ik zeg
dat niet om ergens kritiek of wat
dan ook te uiten op het
A.C.L.V.B dat zou niet juist
zijn. Richard De Gols is een
korrekte partner, iemand die
zijn woord houdt wanneer hij
het geeft. Maar het A.C.L.V.B.
is derwijze gestruktureerd dat
hij eigenlijk én de sekretaris
van tekstiel én van de kleding
én van het metaal én van de
tfoeding is en daarbij terzelfder-
tijd gewestelijk sekretaris, dus
hij is het al. Daardoor kan een
dergelijk probleem zich hier
niet stellen.
Hecht u evenveel belang aan
het dienstbetoon zoals
sommige personen dat wél
doen?
Ik meen dat, mijn ervaring leert
mij dat, ons sociaal dienstbe
toon voor de leden zeer belang
rijk is, Wij hebben hier besten
dig honderden procedures voor
de arbeidsrechtbank, dat zijn
mensen met individuele klach
ten, daarbij komen dan nog
moeilijkheden inzake fiskaliteit,
gezinsvergoedingen en derge
lijke meer. Dus ik geef mij zeer
goed rekenschap van de nood
zaak om wat betreft het sociaal
dienstbetoon een goede ser
vice te geven aan de leden.
Maar, en dat is dan de andere
kijk als vakbonder, hoe belang
rijk ik dat sociaal dienstbe
toon aanzie, het moet nog altijd
een ondergeschikt iéts blijven.
Herman Van Herzeele in gesprek met Wim Kok. (edv)
A.C.L.V.B. betreft gaan zij dat
doen in een andere geest dan
wij, uiteraard gezien in een libe
raal, eigenlijk konservatieve fi
losofie. Zij gaan hun militanten
toch niet opleiden om eigenlijk
een soort van beheer te gaan
voeren over de onderneming
waar het liberalisme de verde
diger is van het privé-initiatief.
Dat is een kontradiktie.
Zo gesteld kan men het
A.C.L.V.B. geen vakbond
noemen?
Het is te zien wat men aanziet
voor een vakbond, in mijn geest
niet.
Zij gaan natuurlijk evengoed
Ik meen dat de meeste tekstiel-
fabrieken ook aangesloten zijn
bij een patroonsfederatie. Mijn
kollega Jan Van Der Veeken
gaat regelmatig naar een der
gelijke tekstielpatroonsfede-
ratie naar Sint-Niklaas. De Aals-
terse bedrijven zijn daar ook
aangesloten maar in onze
streek zelf, lokaal dus, is er
geen werkgeversvereniging. Ik
beweer niet dat een dergelijke
organisatie niet nuttig zou zijn,
maar ik verwacht van dergelijke
zaken niet veel. Men praat er
veel. men pleegt er veel over
leg, maar in hoeverre dat in de
werkelijkheid in een fabriek
wprk nnlpvprt en pnkolo hnn-
Neen, bitter weinig. Zoals de
toestand evolueert gaat het ze
ker niet goed, kommunautaire
problemen spelen daar een
zeer grote rol in. Met de vor
ming van de nieuwe' regering
heeft men het grootste deel van
de tijd al gepalaberd over deze
kommunautaire problemen en
men heeft twee dagen gepraat
over het sociaal-ekonomische;
dat is verschrikkelijk.
Misschien kan het A.B.V.V.
optreden via de politieke par
tijen, hoe is eigenlijk de rela
tie met deze partijen?
op dat gebied nog niet veel
bereikt.
