In het voetspoor van JAACOV... doorheen ISRAEL
flï
20 - 9.3.1979 - Qe.Voorpost
Een vergadering van arbeiders en bedienden die staakten. Herman Van Herzeele voert het woord.
kale aktie remmen en dat is
vanzelfsprekend omdat hij
weet dat hij te lage lonen be
taalt en dat hij met zo veel din
gen niet in orde is. Het is niet
van zo een soort bedrijven dat
ik veel heil verwacht. Wat dat
management dan zelf betreft,
dat kan zijn. ik weet niet of de
Aalstenaars het beter of slech
ter doen dan anderen.
U geeft er niet om dat een
aantal kleinere firma's ver
dwijnen wanneer er een
groot bedrijf kan aangelokt
worden.
Neen, het zal mij altijd spijten
als er een bedrijf moet sluiten
en er daardoor werklozen ont
staan. Maar ik zou niet zeggen
dat door het bevorderen van de
K.M.O's de werkloosheid kan
opgelost worden of dat wij
daardoor de arbeiders een
dienst bewijzen.
Men moet toch vaststellen
dat veel kleine bedrijven slui
ten, maar er komt geen groot
in de plaats.
Dan ben ik akkoord, dat het een
verlies is en dat we ze moeten
steunen. Maar die steun aan de
K.M.O.'s zou ik afhankelijk wil
len maken van iets. Als zij een
beroep doen op de gemeen
schap - dus op de staat en dat
zijn wij allemaal met onze be
lastingen - om financiële hulp,
dan ben ik pro. In orde, ze krij
gen die van mij want daardoor
kunnen wij misschien het werk
van enkele mensen redden.
Maar ik voeg daar een conditio
sine qua non aan toe: als zij dat
geld van ons allemaal aan
vaarden om hun bedrijf te steu
nen, dan zouden zij ten minste
moeten beginnen met de wet
ten van ons land na te leven.
Dus stoppen met belastingont
duiking want wij vinden dat
schandalig in die sektor. Het is
daar vooral dat wij, gemeen
schap die hoofdzakelijk uit ar
beidende mensen bestaat en
uit onze belastingen hun be
drijven subsidiëren of betoela
gen, vragen dat zij dan ten min
ste die korrektheid opbrengen
te aanvaarden dat er in dit land
ook vakbonden zijn. Indien zij
de syndikale vertegen
woordiging in hun bedrijf aan
vaarden dan kunnen zij steun
ontvangen.
De patroons zien in het
A.B.V.V. de boeman in de eer
ste plaats. Onze opvatting over
«hoe zou de samenleving moe
ten georganiseerd zijn» is der
wijze dat zij het niet zo prettig
vinden met ons te maken te
hebben. Wij zijn dus niet zo
gemoedelijk en wij vinden dat
eenieder evenveel waard is op
het ogenblik van zijn geboorte
en dat van daar uit vertrek
kende zich een moraal ontwik
kelt die de hunne niet meer is
en dus ook in botsing komt met
hun opvatting.
Het plan Spitaels is een lap
middel en dient misschien
enkel om de statistieken van
de werkloosheid te doen da
len.
Het plan Spitaels lost ook de
krisis niet op. Het is een lap
middel, het heeft ook niet de
pretentie meer te zijn dan dat.
Maar, dank zij dat plan Spitaels
zijn toch zoveel tienduizenden
mensen aan het werk. Dat is
een last voor de staat maar
men moet dat niet zo zwart-wit
bekijken want door het feit dat
ze werken betalen ze RMZ en
moet men ze geen werkloos
heidsvergoeding meer betalen
Dus is het geen zuiver verlies.
Daarbij is er ook de morele kant
van de zaak. Ik maak mij zeer
grote zorgen over wat er van de
massa gaat geworden als wij
zo verder evolueren. Als er een
groep mensen gaat weten dat
die veroordeeld zijn nooit meer
te kunnen werken, en daar
gaan we naar toe. wat effekt
gaat dat hebben op de psycho
logie van de mensen, op hun
moraal, op hun handelswijze?
Dat is erg, dat kan tot alles lei
den Dat kan tot een fascisme
leiden, tot een ontaarding van.
Dan is het goed dat men hoe
dan ook poogt mensen te werk
te stellen en daarenboven ver
richten ze heel wat positieve
dingen. Het is dus in zijn geheel
toch nog positief en we zulien er
als A.B.V.V. op aandringen dat
men het plan Spitaels verlengt.
Maar het is en blijft een lapmid
del, dat is juist, het lost de werk
loosheid niet op.
OPLOSSING VOOR HET
WERKLOOSHEIDSPROBLEEM
Hoe kan men dan wel de
werkloosheid oplossen?
De technische evolutie in de
wereld is derwijze dat er steeds
veel meer zal geproduceerd
worden met steeds veel minder
mensen. Als men terug gaat in
de geschiedenis naar de op
komst van de eerste mechani
sche weefgetouwen dan heb
ben de arbeiders in het Gentse
de mekanieken stukgeslagen
omdat zij daarin de oorzaak
vonden van hun ellende. Wij le
ven nu in een zelfde situatie.
Het zijn nieuwe soorten meka
nieken maar nu zijn het kompu-
ters. Het zijn andere technie
ken die nog veel drastischer
zijn en de handenarbeid aan
het uitschakelen zijn. Dat bete
kent niet dat we die komputers
moeten stukslaan, dat betekent
dat we die anders moeten
aanwenden. Aldus komt men
bij de idee van de verdeling van
de beschikbare arbeid. Nu geef
ik er mij goed rekenschap van
dat het zo maar niet in België
kan gebeuren maar liefst in Eu
ropees verband, dus langs het
Europees parlement. Als men
mij dan wil overtuigen met de
opmerking dat de ekonomie dat
niet kan dragen dan zeg ik dat
dat larie en apekool is. Men
stelt namelijk vast dat ondanks
de grote werkloosheid in Eu
ropa en in België, de produktie
nog toeneemt en steeds maar
blijft stijgen. Als men daar niets
aan doet gaat men inderdaad
naar een chaos waar een be
voorrechte elite-groep nog zal
werken en waar een grote
massa veroordeeld zal zijn om
nooit iets meer te doen, met al
de gevolgen die daaruit kunnen
voortvloeien. Dus dat mag niet
gebeuren, wij moeten de arbeid
verdelen De werkgevers we
ten wel dat ze de arbeidsduur
per persoon moeten verminde
ren, het Verbond van Belgische
ondernemingen heeft daarover
trouwens een rapport gepubli
ceerd, maar ze zeggen dat de
arbeiders die minder werken
ook minder zullen betaald wor
den, Hier ligt nu juist het pro
bleem. Wij, de vakbonden,
zeggen er wordt nog altijd meer
en meer geproduceerd, dus
kunnen de werkgevers gemak
kelijk het zelfde loon blijven be
talen want hun winsten vermin
deren, niet, integendeel, ze
vergroten. De winsten van het
kapitalisme blijven groeien
maar ze spreiden zich niet over
zoveel bedrijven. Sommige
bedrijven gaan er van tussen
en de anderen maken des te
grotere winsten.
Ik zou zeggen het kapitalisme
maakt zich zelf gezond en dat is
het momenteel aan het doen,
maar men moet dat woord «ge
zond» maken bekijken door
een kapitalistische bril. Het
maakt zich zelf gezond door de
zwakke ondernemingen dood-
simpel te likwideren, in faling te
doen gaan, en door van die si
tuatie gebruik te maken om op
de arbeider druk uit te oefenen
om hem het gelag te doen beta
len en verworven rechten af te
nemen en werkloos te maken.
Zij die overblijven echter, de
grote, de sterke, de gezonde
bedrijven, zijn dan des te mach
tiger, des te rijker en des te ge
zonder om nadien terug over
de wereld de baas te spelen.
Naast de verdeling van de be
schikbare arbeid meen ik dat er
een reeks van zaken kan tot
stand gebracht worden met vol
tijdse betrekkingen die zeer
nodig zijn, kwa nutsvoorzk
gen die nu niet bestaan,
men kan de kwaliteit van
leven verbeteren door z<
mensen in te schakelen
zeer nuttig werk kunnen gj
doen. Dit echter niet meer"
nen het kader van het plan
taels voor een jaar. In pl<
van steeds de korisumptit £BC
trachten te verbeteren en
betere kleurentelevisie,
grotere auto op de markt,an v
brengen, kan men nutsvt1 Ma
zieningen hebben waar het ;kens
bliek veel meer aan heeft,
de kwaliteit van het leven
beteren, en waardoor men
een massa mensen kan
werkstellen. Dus ik zie langs
ene kant de vermindering
de werktijd en langs de and
kant het beter, het anders
ganizeren van de maatschaèn
vooral in de richting van m
voorzieningen waardoor
kwaliteit van het leven verfcaEe
terd wordt.
JR<
AI*
rens
Croe
Sta
Hey
ijkc I
Grep
tJWl
G.C a va
OVICi
Herman Van Herzele
Wanneer op 14 mei 1948 Engeland zijn handen van Palestina aftrok en de staat ISRAEL
proclameerde die de Qtuifhankelijkheidsoorlog bij de akkoorden van 1949 door wapenstil
stand winnend afsloot, werd de nieuwe geschiedenis van zijn zelfbestuur ingezet.
Nu zijn we 30 jaar verder en konden we ter plaatse zien hoe ISRAEL tijdens deze korte
periode evolueerde.
Enkele jaren terug bezochten de -Belgian Printer Trotters* de overzijde van het Golan
gebergte en de omliggende arabische staten Jordanië, Syrië en het op dit ogenblik zo zwaar
geteisterde Libanon. Het was toen een onvergetelijke reis. met ontvangst door Koning
Hoessein.
Nu 6 jaar later, trokken diezelfde -Printers- onder leiding van André Delrue. met de
bijbel als gids naar het fascinerende moderne ISRAEL met zijn zeer oude geschiedenis en
zijn hedendaags dynamisme voor een bezoek aan het Jeruzalem van David en Salomon,
van Jezus en Maria en van Mohammed.
Dit kontakt met deze drie grote beschavingen de kristelijke. Joodse en de Mohame-
daanse bleef zeker bij eenieder diep nawerken.
Israël, is gelegen op de kruising van twee conti
nenten, Azië met Afrika en tussen twee zeeën, de
Middellandse Zee en de Rode Zee, en deze lig
ging maakte van dit gebied steeds een begeerd
doelwit van imperialistische ambities. De an
tieke Egyptenaren maar ook de Assyriërs en de
Babyloniërs nog vóór de Perzen en de Romeinen
hebben stapvoets dit land veroverd, verloren en
soms herwonnen op weg naar verdere machtsuit
breiding. Zo ook de Arabieren, de Kruisvaarders
ter verovering van de heilige stad. de Ottomanen
om te belanden bij de Britten die toch ook
over heel de wereld heel wat landhonger
hebben gekend en die uiteindelijk de voorlopers
waren van de verleende onafhankelijkheid aan de
staat Israël in 1948.
Het ganse gebied binnen de bestandslijnen be
slaat 89.359 km2 en men mag redelijk aannemen
dat het moderne Israël tijdens zijn 30 jarig be
staan nooit permanente grenzen gekend heeft:
tot 1967 bestonden zijn grenzen uit tijdelijke
wapenstilstandslinies vastgesteld in 1949. Vanaf
toen bakenen de staakt - het - vuur - lijnen het
gebied onder Israëlische controle.deze staakt -
het - vuur - lijnen zijn 842 km lang... hierover
gaan trouwens de hangende (of soms tijdelijk
afgebroken) vredesonderhandelingen met
Egypte...
Wat omvatten de nieuwe Egyptische eisen
de teruggave aan Egypte van het gehele Sina'i
schiereiland dat in het verleden herhaalde
lijk door Egypte werd gebruikt als aanvals-
basis tegen Israël.
de ontruiming van drie strategisch belang
rijke vliegvelden in het oosten van de Sina'i en
van de zeemachtbasis te Sjarm-el-Sjeich. (de
nieuwe stad OFIRA
de ontmanteling van de joodse nederzettin
gen die als veiligheidsgordel aan de ooste
lijke rand van de Sina'iwoestijn waren opge
trokken.
de teruggave van de olievelden die door Is
raël waren ontwikkeld en voorzagen in 20c/t
van het Israëlisch gebruik.
Zoivel naar het doel als naar middelen zou een
dergelijk -vredesverdrag- neerkomen op een
eenzijdige terugtrekking van Israël, met zeer
weinig tegenprestaties van Egyptische kant.
Op 15 december werd Israels houding als volgt
door zijn regering verwoordde Israëlische re
gering is bereid onmiddellijk het ontwerp - ak
koord tussen Egypte en Israël evenals de an
nexe n te tekenen zoals die op II november 1978
met de goedkeuring van de Amerikaanse rege-
ring geformuleerd werden. De verantwoorde
lijkheid voor het niet ondertekenen van het vre
desverdrag berust volledig bij de Egyptische re
gering. De verklaring brengt verder een lijst met
de meest recente Egyptische eisen en vermeldt
dal deze tegenstrijdig zijn met het kaderakkoord
van Camp David, op substantiële wijze de bepa
lingen van het verdrag wijzigen - en bijgevolg
voor Israël onaanvaardbaar zijn. Israël betreurt
natuurlijk dat de Verenigde Stalen er niet in
geslaagd zijn onpartijdig op te treden, maar zich
volledig achter de nieuwe Egyptische eisen stel
len
Het land heeft feitelijk een drie-klimaten - re
gime: de ganse kustvlakte van de Middellandse
Zee met zachte winters en regenval tussen no
vember en maart (gelukkig voor ons, bleven wij
bespaard van de planmatig voorziene regens.al
trok dit wel een scheve streep door de rekening
van de landbouw in het ganse land: geen regen
zeer nadelig voor sterk ontwikkelde groenten en
fruit - kuituur).
Naast de Kustvlakte heeft men het ganse, uitge
strekte bergengebied met af en toe sneeuw maar
meestal regen (eveneens november tot maart)
met zijn warme en droge zomers en soms zéér
koele avonden en ten slotte het woestijn - deel en
de Jordaanvallei met zijn zachte winters en zijn
hete zomers.
Water als kernprobleem
Vermits Israël op de rand van de woestijn leeft is
het aanleggen van waterreserves en het uitbou
wen van een bevloeiïngs - systeem een van de
hoofdbekommernissen geweest van de huidige
bestuursleiding. Hierdoor kon het totaal van het
bevloeide gebied van 30.000 ha in 1948 tot ruim
200.000 Jia opgevoerd worden. De pijpleiding
van het meer van Tiberias (of het meer van Gali-
lea) naar de Negevwoestijn is dan ook de slaga
der van Israëls waterplan en het was met fierheid
dat Jaacov onderweg halt hield om ons in detail
de grootsheid van deze realisatie te belichten.
Omdat nu echter de bestaande waterreserves op
timaal benut zijn, dient en dit gebeurt te Eilat
aan de Rode Zee de ontwikkeling van het
ontziltingsprojekt aan gang gezet waarvoor de
uitbouw van een atoomcentrale aan gang is.
Reeds in 1972 werd met de USA een verdrag
getekend dat voorziet in de bouw van twee ontzil-
tings - installaties een in Eilat (Rode Zee) en een
in Asjdod (aan de Middellandse Zee).
Jeruzalem
Er is geen schoonheid als de schoonheid van
Jerusalem Rabbi Nathan)
Sinds 1948 is Yerushalayim de hoofdstad van
Israël, - (maar voor de gemakkelijkheid zullen
wij •Jerusalem» blijven schrijven)... de stad telt
nu 300.000 inwoners maar samen met de nieuw
gebouwde voorsteden buiten de muren komen
we flink rond het half miljoen. Jerusalem was
reeds vroeger de hoofdstad van het Joodse volk
(van 1000 v. Kr. tot 586 v. Kr. en opnieuw van
516 v Kr. tot 70 na Kr.). De historische band
van Joden met deze stad gaat terug tot op 3000
jaar toen Koning David Jerusalem tot hoofdstad
verhief.
in zulk een konipakte bevolkingsstrook zo weten
bouwen want er bestaat een ernstig tekort aan
woningen waardoor in alle delen van de stad
zowel in het Arabische als het Joodse ge
deelte een groots bouwprogramma in uitvoe
ring is waarbij angstvallig naar een juist even
wicht tussen nieuw en oud bewaard blijft. We
hebben dan ook niet alleen de klassieke souks -
wijken maar ook de prachtige nieuwbouwstad
bezocht... en eerlijk toegegeven: bewonderd!
Eeuwigheid betekent Jerusalem (Talmoed,
Trakt. Berachot, hfts. 58)
Het aantal Christenen ligt om en bij de 80.000
voor gans Israël voornamelijk bij de Arabische
Gethsemaneh In Jerusalem
De meest gewijde plaats is nog steeds de wester-
lijke Tempelmuur (2e tempel) voor de Kristenen
is de heilige Grafkerk de heiligste plek terwijl
voor de Moslims deze stad, als derde na Mekka
en Medina, een van de belangrijkste heiligdom
men van de Islam herbergt en wel de Al-Aksa
Moskee.
Negentien jaar lang was de ommuurde stad in
twee stukken verdeeld tussen Israël en Jordanië
en waren de twee delen gescheiden door beton en
prikkeldraad versperring. Na de 6-daagse oorlog
werd Jerusalem herenigd en we moeten toegeven
dat nergens nog enig spoor te vinden is van die
19-jarige wonde. Integendeel zelden hebben we
bevolking - de drie voornaamste takken zijn res-
pektievelijk (de Grieks - Katolieken (±25.000),
de Grieks - orthodoxen 20.000) en de Rooms
Katolieken 16.000) waarvan ruim 15.000
Christenen in Oost - Jerusalem wonen d.i. het
gebied der -heilige plaatsen». Na de 6-daagse
oorlog werd opnieuw de mogelijkheid geboden
om als pelgrim (of ook als -toerist») de voetspo
ren van Jezus te volgen vanuit de plaats waar
destijds het Stalleke van Bethlehem (of BED
LEHEM) stond en nu de Geboorte - Basilica de
kans biedt aan alle TV-netten het kerstgebeuren
in de nacht van 25 december voor de gelovigen
van gans de wereld te hernieuwen, - om van
12 tc
13.3
jen v
Inan
daaruit over Nazareth (NAZERAT) en het ma 'rek
van Galilea terug naar Jeruzalem te komen voi 8
een bezoek aan de hal van het Laatste Avon*
maal op de Berg Zion om de Via Dolorosa l
volgen en te bidden in de Kerk van het Heili)r
Graf. V
Daar wij echter... in het voetspoor van Jaaco
Nof liepen was ons stadsbezoek wel enigszii e
anders dan datgene wat andere bijbelse bcdevaa e"
ten uitstippelen al is voor eenieder die Jerusalei n,Ün
voor de eerste maal bezoekt het vertrekpunt tv
enig - mooie panoramische zicht over de out .p
stad van op de Olijfberg en de Hemelvaartkape
Die oude stad met zijn 16-ccuwse omwalling nu
35 torens en 8 poorten bevat zoveel plaatsen m
uitzonderlijke betekenis dat wij eenieder vrij zij
wandeling doorheen dit oude stadsgedeelte late
maken maar er wel op wijzen dat zij die eerst d jp p
Via Dolorosa en de H. Grafkerk willen bezicht
gen, best bij de Stefanuspoort (ook Mariapoor
aanvangen. Nog even willen wij erop wijzen da
het voor ons wel een ontgoocheling was wannee1
we voor de gesloten deur van de IVe Statie op d
Via Dolorosa stonden waaruit bleek dat het inijy
tiatief van de Belgische Stichting van het Heili
Land (opgericht in mei 1963) waarbij België d
-eerbiedwaardige crypte van de Basiliek der Kt
tolieke Armeniërs» voor 50 jaar in verzorgin Za(c
zou nemen, - grotendeels spaak liep. De tij
ontbrak ons echter om alles van dichterbij uit
diepen.
ajvir
moj
urijd
Itenr
B-L
>pori
rtkor
;end
"aaid
Jerusalem moet één
stad blijven
Volgens Jerusalems' burgemeester Teddy Kol
lek (67) die reeds dertien jaar de stadsleiding il
handen heeft, is enkel een wijken - systeem me
een Lord Mayor (naar britse normen) de enig
mogelijke bestuursvorm voor de stad. Ieder an
der systeem faalt. Een internationalisering word
trouwens zelfs door het Vatikaan niet meer ver
dedigd omdat soortgelijke UNO - kommissie
voor Jerusalem zou kunnen voorgezeten wordei
door afgezanten van Afrikaanse, Scandinaafse ol
zelfs verre oosterse staten
Enkel het wijken - systeem waarbij een Arabiet
voorzitter van de Arabische wijken zou zijn is de
beste oplossing: dat verschaft een maximum aan
autonomie aan de Arabische burgers.
In elk geval moet Jerusalem één stad blijven waar
vreedzame coëxistentie prima mogelijk is.
De snelle uitbouw van Jerusalem en de aan
groeiende hoofdstad - bevolking die buiten de
muren woont kan trouwens op eenzelfde wijze
tot onplooiing komen; het terug opsplitsen van de
oude stad zou voorzeker tot onvermijdelijke
no<
in di
Our
rt sp
cent
Vete
dramatische ongeregeldheden leiden die onder Roe
de huidige omstandigheden best kunnen verme
den worden. Jerusalem heeft het hoogste percen
tage natuurlijke bevolkingsgroei nl 22,5 per
duizend terwijl 12% van de aldaar wonende ge
zinnen zeven en meer kinderen hebben en 40%
van de bevolking is nog leerplichtig. Het grote
beleidsprobleem is een eerlijk evenwicht tussen
oud cn nieuw in toepassing te brengen en Teddy
Koliek is juist indezedelikate opdracht tot nu toe
schitterend geslaagd... vandaar dan ook zijn
groeiende sympathie bij de arabische bevolking
van de stad
