TWEE BOONTJES
IN ÈÈN
JAN VALACH STIMULEERT JEUGDORKEST
VAN GENTS KONSERVATORIUM TOT
BOEIENDE PRESTATIE
het linnen doek
-ft
mmmrnmm
Vorige week maandag bracht een Nederlandse delegatie
joernalisten samen met Vlaamse penneridders op uitnodiging
van de uitgeverij «De Arbeiderspers» een bezoek aan Louis
Paul Boon. Men bracht een bezoek aan de bijna verdwenen
Kapellekesbaan, en aan de kapel. V.l.rw. Nico Scheepmaker,
Maarten 't Hart, Gaston Durnez, Louis Paul Boon en zijn klein
zoon David bij het verlaten van de kapel. (Jo Boon).
Aan de kapel las Boontje voor uit eigen werk. Net kreeg hij van Gert Emminck van de
Arbeiderspers het eerste eksemplaar van de roman over «Op en neergang van het
socialisme». Tussen de Nederlandse joernalisten vindt men een vriend van LP. Boon en
wellicht één der grootste verzamelaars van Boons werk, Georges de fakteur. (De man met
de hoed.)
Het werd een gelukkige dag voor Boontje. Niet alleen kon hij aan de pers tonen waar
Ondinneke geleefd heeft, maar men zag duidelijk hoe hij zich de anarchistenwijken terug
voor ogen toverde. Misschien een beetje met heimwee dacht hij terug aan de arteiders-
wijken. de fabrieken, zijn jonge tijd toen hij nog in de Eilandstraat woonde. Het selekte
gezelschap bracht een kort bezoek aan de kapel van O.L Vrouw van Ter-Muren. Nadien
reed men langs de diverse woonplaatsen waar LP. Boon ooit woonde. Men bezocht
eveneens de tentoonstelling in het kasteel Ter Linden om de uitstap te eindigen in het
restaurant Cottem waar een heerlijk eetmaal wachtte.
De in één band verzamelde werken «De Kapellekensbaan» en het vervolg «Zomer te
Ter-Muren» werden integraal uitgegeven. Boon zelf is er niet zo gelukkig mee omdat
bepaalde fragmenten aan de aktualiteit zijn voorbijgegaan. In vroegere edities had hij
zelf een 200 tal bladzijden geschrapt, maar er was te veel vraag naar de niet-
zelfgecensureerde versie. Hij had liever de tweede of derde versie gezien, een beetje
bijgevijld. Boontje toont meer interesse voor de toekomst dan voor wat hij vroeger
schreef.
Een wetenschappelijke uitgeverij heeft over deze twee werken een synthese gemaakt
o.l.v. G.J. van Bork in samenwerking met een werkgroep van het Instituut voor Neerlan
distiek van de Amsterdamse universiteit In september komt het Geuzenboek van onze
Erembodegemse schrijver uit Ondertussen schreef Boontje nog een erotisch werk en is
hij druk bezig gegevens te verzamelen omtrent een veelbesproken Aalsterse figuur,
(foto's Jo Boon).
Dinsdagavond, feestzaal van het stadhuis, een po
dium vol jonge mensen met illusies, slechts enkele
tientallen luisteraars, weinig sfeer dus en toch een
hartverwarmend gebeuren. Is er iets mooier dan de
geestdrift van jonge mensen, bezield door het hart van
een man die muziek wil brengen? Waren onze melo-
manen en prominenten een treurlied aan het kompo-
neren op de decadentie van de jeugd?
het afbrokkelen van Corio-
lanus' hooghartigheid Jan
Valach hield zijn jeugdige
mensen goed in de hand: de
strijkers speelden met be
zieling en aandrang, het ko
per en de pauken integreer
den zich harmonisch in het
Muza organizeerde in de feestzaal van het stadhuis een konsert uitgevoerd door het jeugdor
kest van het Koninklijk Muziekkonservatorium van Gent (WV)
Beethovens ouverture Ca-
riolanus is een typisch
voorbeeld van program
mamuziek. De Romeinse
veldheer en aristokraat Ca-
riolanus heeft, vernederd
door het volk van Rome, de
wapens opgenomen tegen
zijn vaderstad. Geen enkel
gezantschap heeft vat op
zijn halsstarrige houding.
Tot zijn moeder en zijn
vrouw naar hem toe komen.
Hun emotioneel pleidooi
breekt zijn koppigheid.
Twee thema's dus in het or
kest: mannelijke stugheid,
bijtend, vrouwelijke aan
drang, gevoelig. Het Corio-
lanustema staat pal, blijft
superieur en krachtig, wijkt
niet, maar de smeekbede
van de' vrouwen gaat cre
scendo tot het breekpunt:
het uiteenvallen van het
mannelijke tema suggereert
klankbeeld En dat de di
verse groepen niet altijd één
gaaf beeld borstelden lag
wellicht aan de feestzaal die
niet het ideale kader vormt
voor een symfonieorkest.
De Spaanse dans voor
saxofoon en orkest van Ga
briel Verschraegen deed
me in zijn begintonen den
ken aan Ravel en de Falla,
muziek die iets sensueels
heeft De strijkers schet
sten, bijna intiem, een im
pressionistische achter
grond. Yves Bostijn tekende
daartegen 'n kleurrijk beeld
niet van warmbloedige
vreugde, maar van drome
rige weemoed.
Robert Schumann bewijst in
zijn pianoconcert dat virtuo
siteit en poëzie best kunnen
samengaan. Geen effect-
zoekerij hier, geen klater
goud, maar technische ei
sen in dienst van de muziek,
en muziek in dienst van de
gevoelens van het ik: de in
tense liefde van de compo
nist voor Clara Wieck. Het
dualisme in Shumanns ge
moedsleven is hier perma
nent aanwezig: Florestan,
de wispelturige fantast, Eu-
sebius, de ontroostbare me
lancholicus. Solist Roland
Peel man toont bij het eerste
accoord zijn eigen geaard
heid. Het orkest zet in maar
wordt dadelijk de pas afge
sneden door de piano. Het
is duidelijk: hier zit een dich
ter aan de vleugel, niet een
bron van kracht De dialoog
klinkt dromerig in de zachte
passages, maar te inge
houden is de adem waar
piano en orkest duelleren.
Toch is de golfbeweging
van rust en opwelling strak
volgehouden. Alleen in de
cadens lijkt de muzikaliteit
verstoord, de poëet is weg.
Mozarts veertigste symfo
nie is het werk van een man
die de schaduwzijden van
het leven kent, die weet wat
pijn is en miserie. Nog is
deze muziek sprankelend,
ragfijn en klaar, maar ze
vloeit niet meer uit het hart
van een zonnekind, een
kind zonder problemen.
Mozart heeft zich vrijge
maakt van mode, van de
wet van vraag en aanbod,
van de druk van zijn op
drachtgevers. Hij is zichzelf
nu, blij nog nu en dan, maar
rijp ook en gekneusd. Toch
ontstaan nu meesterwer
ken, niet wolkenloos maar
diepmenselijk. Dat wordt
Mozart niet in dank afge
nomen en de belangstelling
vermindert. Ik ben een en al
oor om te zien hoe een
groep jonge mensen de zo
moeilijke eenvoud van Mo
zart doorstaat Geen inlei
ding. maar een hoofdtema
in de snaren, bijna smach
tend: vooral de celli zingen
mooi, want zingen doet Mo
zart ook als het pijn doet. De
houtblazers zijn even van
slag maar herpakken zich.
Het andante klinkt lyrisch en
beschouwend, de strijkers
zingen harmonisch ge
dempt hun klaagzang. Het
menuet (eigenlijk allegretto)
is geen bevallige dans
meer, staat al een heel eind
van Haydn af: de dramati
sche momenten zijn iets te
luidruchtig, de houtblazers
spelemeien fraai in het trio,
de gevreesde hoornpas
sage echter laat sporen na.
Gevaar schuilt in het tempo
van de finale: één hartstoch
telijke roes, die hier iets te
confuus klinkt. Maar Jan Va-
lach kent zijn discipelen en
loodst ze veilig maar ook
gevoelig en muzikaal naar
het slotaccoord.
w.
KFL - 20u - 5 april -
Sint Jozefkollege
Als laatste film van dit seizoen programmeerden de
mensen van de KFL de uit 1972 daterende film van
grootmeester Luis Benuel. «Le charme discret de
la bourgeoisie», een film die in 1973 een oskar
behaalde als de beste niet-Amerikaanse film.
De regisseur, Luis Benuel, voorstellen is enerzijds
overbodig aangezien dit niet de eerste maal is dat wij
een werk van deze man op het KFL-scherm zien,
maar het is anderzijds haast een onbegonnen werk
omdat er zoveel over te vertellen is en omdat de
meningen over zijn werk nogal vrij uit elkaar lopen.
De prijs «L'age d'or» die door het Belgisch filmarchief
wordt uitgereikt, dankt zijn naam aan het werk van
Mouis Benuel, gefilmd in 1930. Dit vermelden wij
gewoon als fait-diver
Scenario:
Er is geen plot. Wat in de film gebeurt kan men als
volgt samenvatten: in een onbepaalde, maar belang
rijke stad in West-Europa ontmoeten zes persona
ges mekaar geregeld voor een maaltijd. Het gaat om
Mr. en Mevr Thévenot, Mr en Mevr. Sénéchal, de
ambasadeur van de denkbeeldige republiek Miran
da, en Florence, een jongere zuster van Mevr Thé
venot. Verschillende pogingen om te dineren lukken
helemaal niet of worden bruusk onderbroken omdat
de afspraak verkeerd was, omdat een lijk in het res
taurant ligt, omdat één van de koppels zijn seksueel
spelletje wil voltooien, omdat een gebrek aan voed
sel optreedt, omdat er militaire manoeuvres zijn, om
dat de politiekers binnenvalt.
Andere diners hebben enkel plaats in de droom van
één der personages. Zo droomt iemand dat zij alle
maal dineren op een scène, dat zij bij een kolonel een
hoogoplopende ruzie meemaken die bloederig af
loopt, dat zij aangehouden worden om een drugzaak,
dat zij overvallen worden door revolutionairen.
Al deze verschillende pogingen om te dineren wor
den nog verder op de lange baan geschoven omdat
plots iemand een lang verhaal komt vertellen.
Tussendoor zien we de zes personages op een ein
deloze weg stappen, blijkbaar doelloos, zonder ba
gage, nergens heen. Als het bestaan van de bourge
oisie zelf.
BGJG -14.30 uur -
31 MAART - CINEMA PALACE
Op zaterdag 31 maart draait de BGJG in cinema
Palace de film «Mary Poppins»voor de kinderen.
Deze film, een typische Walt Disney-recept, neemt
ons mee naar het droomwereldje waarin levende en
getekende personages door elkaar krioelen. Voor
namelijk de muziek is zeer knap, evenals de diverse
dansscènes die meesterlijk uitgevoerd werden.
In het inkomgeld van 30 f r. is een deelnemingslot aan
de gratis tombola voorzien. De uitslag hiervan zal
later in de pers verschijnen.
ANTRAKT vzw - 2030 uur -
1 APRIL - STADSSCHOUWBURG
Op zondag 1 april in de Stadsschouwburg aan het
Vredeplein te Aalst draait vzw Antrakt «Heat», een
Amerikaanse prent van Morissey.
Heat vormt samen met de reeds vroegere gereali
seerde «Trash» en «Flesh» een trilogie. Warhol en
zijn stal, waartoe P. Morrissey behoort, hebben ge
tracht op hun manier het vergane Hollywood van de
'stars' te doen herleven. Wat zij hier brengen is dan
ook een openlijke 'remake' van Sunset Boulevard.
Losjes en grappig in elkaar geflanst volgens de be
proefde 'Grand Hotel'-formule.
In de film ontmoeten wij Joe Dallesandro als een op
rust gestelde kinderster die van een come-back
droomt, een vergeten ster (een heruitgave van Doro
thy Malone), die hem onderhoudt, en haar dochter,
een okkasionele lesbienne die op de gigolo verliefd
MARCELINOKLUB -14 uur
1 APRIL - KAPUCIJNENKLOOSTER
Op zondag 1 april om 14 uur opent de Marcelinoklub
terug haar deuren voor een film vol aktie, «De huur
soldaten», een film met Bud Spencer in de rol van
generaal. Deze naam zegt reeds genoeg om te laten
vermoeden dat het terug een film zal worden met
heel wat spannende ogenblikken en knotsgekke
momenten. De naam Bud Spencer belooft alvast
heel wat klowneske geweldscenes met veel vallen
en opstaan Einde van de voorstelling rond 16.30
uur. Toegang 40 fr.
JEUGDKLUB YPSILON - 20 uur
1 APRIL MEULESCHETTESTRAAT
In de jeugdhuizen is het blijkbaar de week van de
westerns want op 1 april draait de jeugdklub Ypsilon
in hun zaaltje aan de Meuleschettestraat de western
«The Wild Bunch», een film met William Holden in
de hoofdrol.
JEUGDHUIS LEEUWERIK - 20 UUR
1 APRIL LEDE
In jeugdhuis Leeuwerik te Lede een andere western
«For a few Dollars more». De muziek voor deze
film, waarvan de titel u reeds verklapt waarover het
gaat, werd gekomponeerd door een van de meest
bekende westernkomponisten, Ennio Moricone. Le
den 50 fr niet-leden 60 fr.
JEUGDKLUB TANU - 20 UUR
30 MAART - TANU
In jeugdhuis Tanu een andere genre «Operatie
Opium», een film waarin wij op zoek gaan naar
opiumsmokkelaars.
CINEMA FEESTPALEIS
ZAAL 1
In cinema Feestpaleis heeft er een zaalverwisseling
plaats. In zaal 1 heeft Superman de plaats moeten
ruimen voorMoord a la carte» of «Who is killing the
great chefs of Europa». Een spannende suspence
film met George Segal, Jacqueline Bisset, Robert
Morley, Philippe Noiret, Jean-Pierre Cassel en Jean
Rochefort.
Het begint allemaal op het ogenblik dat Max Vander-
veere, een bekend schrijver van gastronomische kri
tieken, de supervisie krijgt aangeboden voor een
banket met de koningin van Engeland. Hij vraagt
hiervoor vier van zijn favoriete koks, o a ook de
mooie Amerikaanse Natasha O'Brien. Maar, ex-
echtgenoot Robby Ross komt mee naar Londen
Robby wil Natasha terug inpalmen om haar de lei
ding te geven van zijn zo juist opgerichte multi
nationale keten van Omelette-Shopacentra. «Ik sterf
nog liever» is haar antwoord. Het koninklijke banket
wordteen reuze meevaller. Samen met de Zwitserse
chef Louis Kohner die gezorgd had voor een fabel
achtige «pigeon en croute» blijft Natasha op het
sukses gezellig vieren. De volgende morgen vindt
men Louis in zijn eigen oven gestopt, de nek netjes
omgewrongen zoals zijn «pigeons en croute». Welke
moordenaar brengt zijn slachtoffers om, en presen
teert hen aan de politie zoals zij hun gerechten pre
senteerden?
CINEMA FEESTPALEIS
ZAAL 2
In zaal 2 voor de vijfde week «Superman». Onze
superman is daar nog altijd onklopbaar. Hij is enkel
moeten wijken voor de kommerciële macht die hem
naar een kleinere zaal heeft doen verhuizen.
CINEMA PALACE STUDIO
Ook in cinema Palace een zaalverandering. In de
studio vanaf vandaag «Jaws 2». Dit voor de derde
week.
