Karei Voogt krijgt posthume hulde
Jjd-Spelers van Eendracht Aalst bijeen
De Voorpost - 30.3.1979 - 29
is wat nostalgie bij wanneer ze over «hun» gouden tijd praten. Het Eendracht van «toen». Het
endarische elftal dat Aalst als voetbalstad propageerde. Het team van de legendarische «groten»Dolf
Buck, Norbert Moreels en... Karei Voogt.. De onvergetelijke Voogt, de nooit geëvenaarde Voogt, die
tele weken geleden plots werd weggerukt. Voor altijd. De «anciens», de generatiegenoten van de op
arige leeftijd uit Nederland naar Aalst overgewaaide Karei, brengen hun goeie, te vroeg weggerukte
nd een postume hulde. Dat gebeurt op zaterdag 31 augustus te 19 uur in de Keizershallen te Aalst. Ter
egenheid van het autosalon. Het salon waarop Karei Voogt de grote afwezige zal zijn.
durende 26 jaar was Voogt vertegenwoordiger bij een groot autobedrijf. Beroepshalve, en vooral
dat hij het graag deed, was hij jaar na jaar een van DE figuren tijdens dit topevenement van de
erwielers». Ditmaal is hij er, jammer genoeg niet meer bij.
:ia'
t ik
>rkt
tar,
a|lDENKRING
5ns)udjes», de mannen
jndracht Aalst naar
toppen voetbalden,
een vriendenkring
n: officieel bestaat de
jing nog niet. Maar
Int wel. Er staat zelfs
ers n naam op pa
ge- OSEA, dat staat voor
;m den kring oud-spelers
icht Aalst», Achter
iatief staan Adolf De
een van de aller-
ten die ons nationaal
ooit produceerde,
tmaal «Rode Duivel»
formidabele loop-
e Norbert Moreels, de
ind die, op het top-
n an zijn kunnen, ze-
B-internationaal
aai}aston De Ruysscher,
Strens en Frans
eek.
humor om er een kwinkslag
bovenop te gooien. Ik her
inner me nog hoe Karei
Voogt op bepaalde situaties
reageerde. Een voorbeeld?
Op een goeie zondagna
middag schreeuwde Karei
me toe: «lopen NORRE,
LOPEN». Ik demarreerde
weg, haalde alles uit mijn
«kas», omdat ik wist dat
Voogt de bal in de richting
van het «vijandelijk straf
schopgebied» zou droppen.
Toen hij me als een gek zag
wegsprinten riep hij: «lopen
Norre, maar niet naar Her-
dersem, da's veel te ver!
Met die vriendenkring Vo-
sea willen we de «familie
van toen» rekonstrueren, de
solidariteit bevorderen!
Die vriendenkring spitst zich
niet toe op één generatie.
Integendeel: de vijf initiatief-
Star met Arséne Vaillant,
het Anderlecht van «bom
ber» Jef Mermans, Cerkel
Brugge met doelman Ro
bert Braet, Gantoise met
Freddy Chaves en de inter
nationale doelman Albert
De Raedt.
Gaston De Ruysscher over
Karei Voogt: «Hij was één
van de meest komplete
aanvallers die ooit op de
voetbalterreinen heeft
rondgelopen. In lengte van
jaren heb ik geen betere ge
zien. Karei had gewoon al
les. Hij was groot, atletisch,
snel, had doorzicht en fee
ling, een fantastisch kop
stem en een ongeëve
naarde veerkracht.
Daarenboven knalde hij
precies en keihard met bei
de voeten.
Hoe hard hij schoot, wisten
echt monikkenwerk
en om alle adressen
tmelen en van men-
destijds in de
Eendrachtkleu-
een voetbalterrein
Ie bal draafden.
Moreels, die naast
ikke beroepsbezig-
benvool en omdat
het toch moest
iet zware en tijdro-
sekretariaatswerk
n rekening neemt,
net onvoorstelbaar
en ten koste van
lige démarches de
s» opgespoord. Niet
speler van zijn ge-
Ook degenen die
na hem Eendracht
leven en groeien,
instaande hij op be-
nomenteninde huls
irlock Holmes moest
heeft deh. Moreels
reen kunnen op
Wat eigenlijk een
logisch kan ge-
sommigen
den uit». Anderen
voorgoed met de
erij en sloten zich in
ren toren op. Toch
tegd dat het resul-
het speurwerk erg
ligend is.
idie^vriendenkring?
Moreels: «We zijn
beste maatjes ge-
foetballen was des-
alleen letterlijk en
een adembene-
vrijetijdsbesteding:
efden ook pret aan
ort.
«doodernstige tijd»
de mensen van
meer het lachen,
den middenin een
ig genoeg zin voor
nemers zetten de poort
open voor iedereen. Eigen
lijk is het verbazingwekkend
hoe gunstig werd gerea
geerd. Tientallen willen er
bij. Het is een spoorslag om
te blijven doordrukken.
KAREL VOOGT
Tijdens de hulde van 31 au
gustus draait alles en nog
wat rond Karei Voogt, Be
grijpelijk, omdat de wonde
nog bloedt en vooral omdat
met Voogt één van «de
grote drie» uit de gouden
periode van Eendracht
Aalst voorgoed wegviel. Die
grote drie? In het «Gedenk
boek 1919 - 1960» dat de
«oudjes» als een onvervang
bare relikwie bewaren,
staan ze broederlijk naast
elkaar op een (intussen
vergeeld) kiekje: Adolf De
Buck, Karei Voogt en Nor
bert Moreels,
Een trio dat geschiedenis
schreef, legende werd in
Aalst en ommeland.
De absolute top bereikte,
volgens de «cracks van
toen», het Eendracht Aalst
dat het seizoen 1942-43
met een aantal opzienba
rende suksessen afrondde.
Ook nadien liep het erg lek
ker. De «campagne 1946-
47» werd evenwel een diep
tepunt omdat zwartwit, na
een eindeloos lijkende mara-
tonkampioenschap met 19
klubs, uit de hoogste afde
ling wegzakte.
In de «gouden periode»
kregen alle klubs, van groot
tot klein, in Aalst op hun
donder. Beerschot met de
legendarische Raymond
Braine, Rik Isemborghs en
John Van Alphen, White
de doelmannen uit zijn tijd
zeer goed. Voogts veer
kracht? Je mag de Voogt
van «toen» vergelijken met
de Ruud Geels van van
daag, Had Karei Voogt Belg
geweest en geen Neder
lander, dan zou hij jarenlang
de onomstreden internatio
nale midvoor zijn geweest,
DOLF DE BUCK
Samen met Karei Voogt en
Norbert Moreels was Adolf
De Buck één van de aller
grootsten. Als je in een pro
vinciestad en niet te Brussel
of Antwerpen woont, is het
erg moeilijk om de aandacht
van de selektieheren te
trekken. Naast De Buck kon
niemand kijken: acht keer
werd hijvoor het A-team op
geroepen, doch eigenlijk
had hij het verdiend nog
meer sterretjes op zijn petje
van internationaal vast te
hechten
Die De Buck heeft, samen
met vier anderen vrienden
«uit de tijd van toen», de
noodzaak ingezien van een
kring, een vereniging die de
ex-eendrachters bijeen
brengt.
Dolf De Buck was «de Spil»
de stuwkracht in het mid
denveld. Doch voetbal is
een ploegspel. Het team uit
de jaren 1942-1946 trok
zich op aan de smaakma
kers. Maar de anderen had
den ook hun niet geringe ver
diensten.
Hun namen? Keeper Geor
ges De Munter en later die
ander goalie Pros Van der
Veken, Albert Cornells, Jef
Petit, Gaston De Block,
Cooreman,Stijn Verhulst,
Alfons 't Kindt en Leon
Strens. Spelers kwamen en
gingen. En uit die periode
zijn nog vele namen in de
herinnering van de ouderen
blijven hangen: «Botjen» De
Brauw, een man die door
zijn aanstekelijk entoe-
siasme en zijn grenzeloze
mod zijn maats kon oppep
pen en de basislegger was
van onverhoopte punten-
oogst Je had ook Filip Ca-
mu, Frakken Daelman,
doelman Marcel Kiekens en
noem maar op. In het voetbal
spektakel wisselen de ak-
teurs soms erg vlug.
MEMOIRES
Misschien schrijft één van
de vreogere Eendrachters
op een goeie dag zijn mé
moires. Als dat ooit gebeurt,
staat het boek boordevol
anekdotes. En zelfs takti-
sche «finesses».
Je gelooft het niet? Het ver
haal over die memorabele
match tegen Lierse bie-
De ploeg vim Eendracht Aalst in <le oorlogsperiode 1942-45 en 46.
voorbeeld. Het Lierse van
Bernard Voorhof Zaliger.
Zeven keer scoorde Een
dracht toen. De «vlaaikes-
mannen» eenmaal. De
Aalstenaars moesten het
tijdens die wedstrijd zelfs
een poosje met tien man
rooien. Vervangingen van
spelers mochten in die tijd
nog niet worden doorge
voerd. Omdat keeper Gëor-
die na De Munter kwam, de
bal «ergens» legde voor
aleer uit te trappen, dan wis
ten de anderen al waar dat
ronde ding terecht ging ko
men. Zo ingewikkeld was
het dus allemaal niet.
WAAROM?
Waarom leggen we vooral
de nadruk op die periode
1942-46? Niet omdat alles
Wills Plas, de
leeftijd.
legere middenvelder, overleden op 44-jarige
Drie tegenstanders trokken rond Karei Voogt de wacht op.
Toch kopte de man met het gouden hoofd de bal in de
richting van het doel van Anderlechtportier Rie Meert.
ges De Munter gewond wat ervoor en erachter ge
werd en noodgedwongen beurde geen belang zou
naar de kleedkamer moest, hebben. Doch wegens het
trok Peleman de doelwach- feit dat Karei Voogt, de on-
terstrui aan. De man deed langs overledene, uitge-
het uitstekend en de fans rekend toen het toppunt van
mochten jubelen. zijn weergaloze carrière be-
Een andere monsterscore reikte,
werd tegen Klub Mechelen Dolf De Buck, Norbert Mo-
bijeengeknald: 6-1. Nee, in reels, Leon Strens, Gaston
die periode was voor de De Ruysscher en Frans
meeste klubs een verplaat- Hoebeeck, de mensen die
sing naar Aalst een schrik- als één man naar de stich-
beeld. Niet omdat de ting van een vriendenkring
ajuinen hun «mannetjes» toeleven, willen iedereen bij
met het mes tussen de tan- VOSEA betrekken. In de
ten tegemoet traden. Hele- Keizershallen wordt op za-
maal niet. Doch gewoon terdag 31 maart immers niet
omdat ze in eigen stadion alleen een Karei Voogt-
gewoon onklopbaar en on- hulde opgezet. Eerder
houdbaar waren. overleden immers nog an-
Taktiek? Eenvoudig doch dere ex-Eendrachters, spe-
doeltreffend was die: kick Iers die tot verschillende
and ruch. Zoals de Brugge- generaties behoorden De
lingen het aankleefden Op «vijf» inviteerden, naast hun
het terrein ging dat zo: De gewezen kollega's en klub-
Munter trapte een doel- genoten, de weduwen van
schop in de richting van Dolf die te vroeg weggerukte
De Buck. Die lanceerde oud-spelers: Karei Voogt,
Stijn Verhulst. Albert Cornelis, Willy Plas,
Verhulst «centerde» daarna Jantje De Bruecker, Remi
(steeds praktisch haarfijn) D'Haeseleer en Gaston De
de bal naar de plaats waar Block. Allemaal namen die
Karei Voogt en Norbert Mo- vertrouwd klinken in de oren
reels op het goeie moment van degenen die door de
opdoeken. Simpel maar je decennia heen met het wel
moest het kunnen. Als Pros en wee van Eendracht Aalst
Van der Veken, de doelman begaan waren.
Niemand wordt op een zij
spoor gezet: het kwintet van
initiatiefnemers pakt de za
ken ernstig aan.
DE REAKTIES?
Op het initiatief wordt en-
toesiast gereageerd. Eigen
lijk een beetje logisch omdat
vroegere vrienden mekaar
terugvinden In het verleden
was een ontmoeting eerder
het gevolg van stom toeval.
VOSEA moet de spring
plank worden naar regelma
tig kontakt, naar gemeen
schappelijke intitatieven,
naar aktiviteiten waarvoor
de leden warm lopen.
Niet alleen met vroeger spe
lers is kontakt opgenomen.
Omer Geubels, de «trainer
van toen», hoogbejaard
doch nog zeer weerbaar en
steeds met de voetbalsport
begaan, is eveneens aan
gezocht. Zonder enige aar
zeling heeft hij ja gezegd.
Hij was het immers die met
een onvolprezen deskun
digheid zijn «troepen»
klaarstoomde voor de strijd,
de taktiek uitdokterde en
zich bovenop ontpopte tot
een psycholoog van for
maat. Geubels werd uitste
kend bijgestaan door Piet
Van de Velde, een man die
vooral de fisieke paraatheid
van de Eendrachters op peil
moest houden.
Er was dus een wisselwer
king: akteurs, trainers en
bestuur brachten allemaal
hun steentje bij om van het
gebouw een soliede burcht
te maken.
De rol van Karei Voogt in het
«Eendracht van tien» was
erg belangrijk. Niet alleen
door zijn kwaliteiten als
voetballer. Hij was iemand
wie niets menselijks vreemd
was. Op het toppunt van zijn
roem ontpopte hij zich
voorts tot een vader voor de
jongeren die in het fanion-
team werden gedropt.
Karei sprak ze moed in,
praatte hun plankenkoorts
weg en maakte het de jon
gens diets dat ze welkom
waren. Die opvang verge
makkelijkte vanzelfspre
kend de integratie van «jong
bloed» in de ploeg.
Namen op een rijtje
Het kan misschien wat een
tonig worden, doch voor de
oudere Eendrachtfans, is
het wellicht niet overbodig
een lange lijst namen op
papier te zetten. Namen van
spelers die over lengte van
jaren op het Eendrachtter-
rein hebben rondgelopen.
De meesten leven (geluk
kig) nog. Maar herinnering
uit een voorgoed voorbije
tijd roepen de namen toch
wel op. Luister maar: Adolf
De Buck, Karei Voogt,
Norbert Moreels, Augustin
Verhulst, Leon Strens,
Louis Roeland, Charles
Cooreman, Georges De
Munter, Albert Cornelis,
Gaston De Block, Norbert
Dé Brauw, Frans Van der
Spiegel, Leon Becqué, Al
fons 't Kindt, Jozef Petit,
Prosper Van der Veken, Fi
lip Cammu en Jantje De
Bruecker Gaston De
Ruysscher. Dat waren de
mannen van Karei Voogts
generatie. Nadien kwamen,
door de vele jaren heen,
Marcel Kieckens, Frans
Hoebeeck, Adolf Flips,
Adolf Van Vaerenbergh,
Willy De Waegeneer, Pierre
Van der Meirsch, Pierre Van
Geit, Jan Rowies, Paul Van
der Borght, Willy Bellon,
Frans De Sterck, Willy Plas,
Roland Van der Borght,
Humberto Gijsbrecht, Jan
en Toon Van Poelvoorde,
Louis Michiels, Marcel De
Moor, Fons Lockefeer, Fer-
nand D'Haeseleer, Walte'
Elegeert, Jozef De Bels, Al
bert De Boeck, Willy Tack,
Remi D'Haeseleer, Poliet
Van de Bosch. Eigenlijk
zouden we nog zo kunnen
doorgaan. Doch veel be
langrijker dan die opsom
ming, is het te weten dat alle
ex-spelers van Eendracht
Aalst welkom zijn op de Ka-
rel Voogthulde in de Kei
zershallen. De meesten
kregen een invitatie. Adres
sen van sommigen bleken
niet op te sporen.
Die vriendenkring van ex-
Eendrachters komt er dus
zeer spoedig. Volgens insi
ders is het een gelukkige in
geving geweest ermee te
starten. De «vijf» hebben
ook aan Frans Daeleman,
de huidige voorzitter van
Eendracht Aalst, een brief
geschreven om hun initiatief
bekend te maken. Er gleec
zelfs een brief in de brie
venbus van het stadhuis
Ook de vroede herer
mogen immers weten wat in
de Keizerlijke stede door de
«oudjes» van «den ien
dracht» wordt gedaan.
Marce
Alben Cornelis.
