t
m
El
DE VROUWEN VAN IRAN
SRI LANKA
- S.O.S.
uw myj©@fip+
Be redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
FUSIEPROBLEMEN
De talrijke klachten tijdens
de laatste «Hoorzittingen» in
de deelgemeenten hebben
ons duidelijk gemaakt, dat er
nog een schakel ontbreekt in
de overbrugging tussen het
stadsbestuur en de gewone
burger uit de deelgemeenten.
Men mag immers niet uit het
oog verliezen dat in de
vroegere gemeenten
iedereen, iedereen kende.
Hierdoor viel een hele boel
administratief werk en heen
en weer geloop weg. Het
volstond vooreen eenvoudige
zaak - tijdens een partijtje
kaartspel -. aan de burge
meester of een van zijn
schepenen om een dienst
verlening te verzoeken en
enkele dagen later reeds
voldoening te bekomen.
Met de fusie is deze vorm van
dienstverlening volledig
verdwenen. Onze schepenen
die in de verschillende
dienstcentra hun zitdagen
houden stellen vast hoeveel -
of liever hoe weinig - perso
nen zich aanbieden.
De oorzaak hiervan is te
wijten aan «drempelvrees»
tegenover de voor de bevol
king slechts bij naam geken
de Schepenen. Hieraan zou
den de «Dorpsraden» kunnen
verhelpen die in sommige
deelgemeenten in het leven
werden geroepen.
Zonder officieel te zijn.
kunnen zij veel bijdragen in
de relatie tussen de bevolking
en het stadsbestuur.
Herdersem beet in dat ver
band de spits af en heeft met
zijn pluralistisch samenge
stelde raad de gegrondheid
van zijn bestaan reeds meer
maals bewezen. Ter gelegen
heid van kermissen en ande
re manifestaties worden de
stadsprominenten uitgeno
digd. zodat zij vertrouwd
geraken met de eigen geaard -
heid en de behoeften van de
plaatselijke bevolking.
De «Dorpsraad» zou ook
nuttig werk kunnen leveren
bij het opsporen van bepaal
de onregelmatigheden in de
openbare nutsvoorzieningen.
Zo zou hij b.v. melding
kunnen maken aan de be
voegde instanties van ontsta
ne putten in het wegdek,
uitgevallen verlichting, ver
stopte riolen, defekte signa
lisaties. sluikstortingen enz.
Het nut of zelfs de noodzake
lijkheid van de bestaande of
nog op te richten «Dorpsra
den» is onbetwistbaar. Der
gelijke initiatieven zouden
moeten worden aangemoe
digd. De betoelaging ervan
zou kunnen gebeuren naar
rato van het aantal inwoners.
Op deze wijze zou een
eerlijke verdeling tot stand
worden gebracht en zou
tevens vermeden worden dat
bepaalde verenigingen of
strekkingen deze gelden
zouden gebruiken voor
persoonlijke doeleinden. Een
gedetailleerde afrekening
van de uitgaven zou trouwens
ter goedkeuring aan de
Schepen van Financiën die
nen te worden voorgelegd.
De commissie voor fusie
problemen kan ook op dit
gebied haar steentje bijdra
gen.
Tuur De Sutter
Raadslid
ZELFMOORD
EN POLITIE!
Het sterven van een mens
blijft steeds een aangrijpend
gebeuren; het is een af
scheid voor altijd.
Wanneer dit overlijden in
tragische omstandigheden
geschiedt, en dan zeker bij
zelfmoord, vormt dit voor de
naastbestaanden een
zware psychische schok.
Deze wordt nog verergerd
door het gebrek aan diskre-
tie van vele medemensen.
Wanneer men, als dokter,
een overlijdingsattest invult
met «gewelddadige dood»
of «dood onder verdachte
omstandigheden» (de term
zelfmoord komt op de offi
ciële akte niet voor) zet men
meteen het gerechterlijk
apparaat in gang. Een aan
vraag, bij hogere gerechter-
lijke instanties, om dit on
derzoek op een beschei
den, menswaardige manier
te verrichten haalt meestal
niets uit. We weten het
«zelfmoord» wordt be
schouwd als potentiële
moord. Toch zijn er gede
primeerde patiënten die
evolueren naar een tragi
sche afloop. Dikwijls is er
een voorgeschiedenis van
mislukte suïcide pogingen,
veelal is er klinisch geen
twijfel. Maar met dit alles
wordt geen rekening ge
houden.
We menen dat een gron
dige herziening in de wer
king van ons politie - appa
raat hier nodig is. Kunnen
de agenten in deze gevallen
niet in burger optreden?
Kan de politie - show vóór
het sterfhuis niet achter
wege worden gelaten?
Een diskreet onderzoek is
toch zeker wel mogelijk.
Terzelfdertijd willen we hier
ook aandringen op het res-
pekteren van het beroeps
geheim bij dokters, ver
pleegkundigen en hulp
diensten die rechtstreeks bij
het overlijden betrokken
worden. Er wordt zoveel
gesproken over humanise
ring... of geldt dat niet voor
zelfmoordpatienten en hun
familie?
Laat Aalst nu eens de stad
zijn waar deze mensen
kunnen rekenen op begrip
en begeleiding.
Dr. Anny Dierick.
JEF HOUTHUYS EN DE
POLITIEK
We hebben tot dinsdag
morgen van deze week ge
acht om dit artikel op papier
te zetten. Als het spel al
honderd dagen duurt, wie
gelooft dan nog in de woor
den van één van die heren
die voor de TV komen om
de openbare opinie wat
zand in de ogen te strooien?
Maar nu schijnt Vanden
Boeynants het gedaan ge
kregen te hebben. Althans
zo beweerde hij gisteravond
nog, met tussendoor in zijn
betoog een diepe zucht;
maar in zijn stem toch de
vastberadenheid van de
man die nog maar eens het
vaderland heeft gered..
En dan leest ge de dag daar
op in uw morgenkrant, dat
er ook een «truk» mee ge
moeid was. Een «truk» om
er de VU uit te rangeren
Wat u eigenlijk van die kant
niet verwondert.
Zoals die andere «truk»
dan, waarbij niet VdB, maar
een CVP-er eerste - minis
ter zal worden.
Plus die «tour de roce», van
nu op drie a vier dagen de
sociaal-ekonomische pro
blemen van tafel te praten,
terwijl drie maanden niet
genoeg bleek om met de
communautaire kwesties
klaar te komen. Wat trou
wens nu nog steeds niet het
geval is.
Een gezegend land toch is
dat België voor die trukken-
en toerenspecialisten. En ze
vinden dan nog flinke hel
pers ook in andere meneren
die zich van de arbeiders
klasse noemen. Aldus de
beide socialistische toplei
dingen, aldus ook iemand
als ACV-voorzitter Hout-
huys. En omdat het precies
Aalst is dat door die meneer
werd uitgekozen om er zijn
teorieën te komen uiteen
zetten, willen wij er wat die
per op ingaan.
In zijn toespraak op de
startdag van de sociale ver
kiezingen,had gewestelijk
A C V. - sekretaris Van Tit
telboom de sombere situa
tie in het arrondissement
Aalst geschetst. Hij gaf cij
fers over de hoge werkloos
heid en de pendel, belichtte
de eisen van de syndikale
beweging, en gaf tenslotte
uiting aan zijn ontgooche
ling in de vrije marktekono-
mie, er aan toevoegend dat
hij niet veel heil verwachtte
van de overheid.
Een en ander moet Jef Hout-
huys blijkbaar niet bevallen
zijn want zonder de werk
loosheid uit de weg te gaan
hoe zou hij dat kunnen
ging hijtot de tegenaanva
over De overheid moet niet
teveel bedrijven oprichten.
Wij als vakbond mogen ons
met le politieke kriste niet te
veel bemoeien De vrije
marktekonomie is onvol
maakt, maar heeft ons wel
stand gebracht. Voila,
daarmee weet men het in de
Denderstreek nu ook.
Maar. het is niet alles! Vol
gens Houthuys willen de ar
beiders niet dat de syndika-
ten zich met de politiek be
zighouden, maar hij mag
dat in dezelfde toespraak
wel doen.
Abortus wordt erbij ge
sleurd. De rellen in Parijs
waren volgens hen het werk
van de Franse kommunisti-
sche vakbond, terwijl de Pa-
rijse politie zelf duidelijk het
onderscheid maakt tussen
de betoging tegen de mas
sale afdankingen en wat
daarna is gebeurd, en dat
de vakbond van de politie
de ordedienst van de orga
niserende vakbond met zijn
optreden geluk wenst! De
linkerzijde wil de anarchie
om daarop een diktatuur zo
weet Jef te bouwen. Wat
men anderzijds de Waalse
arbeiders wijsmaakt is boe
renbedrog. De sodalisten
hebben voor de Waalse ar
beiders nog niet veel ge
daan. Gezonde regionalisa
tie is goed, maar wij mogen
geen dikke nekken krijgen,
en het is een desillusie voor
alle onafhankelijk te willen
zijn.
Tot daar Jef Houthuys, die
de dag voordien te Brugge
ook nog had weggegeven,
dat op sommige plaatsen in
Wallonië onder leiding van
kommunistische elementen
eisen werden gesteld waar
door bedrijven het gevaar
lopen «te niet te gaan», en
er het voorbeeld aanhaalde
van Denemarken waar de
komende twee jaar aan
loonmatiging zal worden
gedaan Waarmee hij aan
sloot bij de wens van het
Vlaams patronaat, dat de
indeksering wil likwideren!
En verder doet Jef Hout
huys niet aan politiek in de
vakbond. Oh, neen!
Dat alles is geen politiek.
Ook zijn anti-socialisme en
zijn anti-kommunisme niet.
Te gek om er in te lopen,
natuurlijk, maar toch zal het
bij sommigen pakken, ter
wijl zij zouden moeten be
grijpen, dat Jef Houthuys
zijn woede en zijn angst uit
schreeuwt voor wat in Wal
lonië groeit, datzelfde Wal
lonië waarvan de arbeiders
doorheen hun strijd jaren
lang zeer veel voor de
Vlaamse arbeiders hebben
gedaan, die toen nog vol
op onder de klerikale plak
lagen!
De arbeiders willen niet dat
de vakbonden verpolitiekt
zijn. Inderdaad, de bewuste
arbeiders willen niet dat de
vakbonden de bassisteun
zijn van een partij die in het
voordeel van het grootkapi
taal regeert, maar zij heb
ben het recht en de plicht de
politici op de vingers te kij
ken en hen rekenschap te
vragen. In Wallonië werken
ABVV en ACV nauw samen
en wellicht worden zij de
kern van een progressief
front.
De vrees dat dit morgen ook
in Vlaanderen zou gebeu
ren, brandt mannen als
Houthuys zo warm aan de
voetzolen, dat zij het moe
ten uitschreeuwen
Raw Oe Smet
Wie het jeugdbeleid van de
stad moet beoordelen, blijft
met vraagtekens zitten.
Lofwaardig kan genoemd
worden de energie die ach
ter allerlei initiatieven
steekt; dikwijls vermoedt
men er terecht de stuw
kracht achter van de be
voegde schepen
Het is dan ook jammer dat
op een jongste persconfe
rentie van de jeugdraad
(Stedelijke Raad voor
Jeugdvorming) allerlei
wanklanken naar boven
kwamen die het jeugdbeleid
dreigen in diskrediet te
brengen.
Van de jeugdraad mag men
verwachten dat, bij uitstek
daar, een geest van ver
draagzaamheid en plura
lisme nagestreefd wordt en,
als het enigszins mogelijk
is, dat ook elke partijpolitiek
eruit gebannen wordt. Geen
mens begrijpt wat de jeugd
raad bezielde om op ge
noemde persconferentie
nog eens duidelijk te be
klemtonen hoezeer de kris-
telijk geïnspireerde jeug
dorganisaties het oneens
zouden zijn met het «ka
baal» van de C.V.P. fractie
van de gemeenteraad.
En zeggen dat sinds maan
den en maanden op de ge
meenteraad niet meer ge
sproken werd over jeugdbe
leid, ttz. geen controversiële
discussies meer gevoerd
werden, gezwegen nog van
kabaal. De discussie wordt
daar door de oppositie
doelbewust vermeden om
dat men, ook bij de opposi
tie, van oordeel is dat aan
de jeugdpolitiek van de stad
krediet moet verleend wor
den en dat dus de nodige
tijd moet gegund worden
Of bedoelt de voorzitter van
de jeugdraad met kabaal de
discussiepunten van vroe
ger toen wij volledig terecht
zekere vraagtekens plaat
sten? Zo ja, dan komt zijn
reactie zeer laattijdig en
wijst zij op een spijtig en
ontsierend fanatisme.
Ook weze gezegd dat wij,
christenen, onze jeugdor
ganisaties onder geen en
kel beding vermengd willen
zien met de politiek christe
lijk geïnspireerde partij en
dus een kans open laten
voor verschillende zienswij
zen. Met de beschuldi
gende woorden op de pers
conferentie van de jeugd
raad wordt de C V P. dus
niet getroffen maar gefelici
teerd.
Ghis Willems
TERUG OP WEG
MET Z'N VIJVEN
Op de vooravond van de
honderdste dag van de re
geringscrisis is formateur
Vanden Boeynants er toch
nog in geslaagd een com
munautair akkoord te berei
ken met vijf van de zes par
tijen uit de vorige regerings
coalitie.
Rest nu nog het sociaal
economisch luik, en als ook
dat lukt, kan aan de vorming
van een nieuw kabinet wor
den gewerkt.
Voor de vijf deelnemende
partijen zijn de ministerpor
tefeuilles opnieuw beveiligd
en men kan verder werken
aan de uitbouw van machts
posities. Het is een rege
ringsformatie van de voor
wendsels geworden. Hier
door kan de kiezerswil om
zeild en de V.U. naar huis
gestuurd worden
Heeft men niet en vooral
de Waalse socialistische
voorzitter Coolstot verve
lens toe herhaald dat de
toekomstige regering ge
steund moest zijn door een
meerderheid in «de .drie
gewesten».
Grondwettelijk gezien moet
de regering kunnen be
schikken over een 213
meerderheid in het parle
ment en een meerderheid in
elke taalgroep.
In een handomdraai stellen
de regeringsonderhande
laars het nu voor als zou de
grondwet ook een meer
derheid vereisen in Brussel.
Een unieke uitleg om het
F.D.F. mee op sleeptouw te
nemen! Men zou zo waar
gaan geloven dat er van de
tekst van het berucht
grondwetsartikel 107 quater
een tweede speciale versie
voor Brussel bestaat.
Feit is dat het pré-electoraal
akkoord tussen de drie
franstalige regeringspar
tijen zijn vruchten heeft af
geworpen. De daarin ver
vatte gemeenschappelijke
eisen werden gewoon als
een grondwettelijke bepa
ling ingekleed om de F.D.F.
vol ksve rtegen woordigers
11 op de 212 boven
water te houden. De weder
geboorte van de Egmont-
en Stuyvenberghakkoorden
wordt voorbereid!
Opnieuw zal achter de ge
sloten deuren van be
roemde historische gebou
wen aan het communautair
dossier gesleuteld worden.
Een openbaar communau
tair debat in het parlement
kunnen we allicht opnieuw
gaan vergeten. Opnieuw
wordt verklaard dat het par
lement niet bij machte is een
gesprek van gemeenschap
tot gemeenschap te voeren,
Deze demokratische pro
cedure wordt hardnekkig
van Tafel geveegd op de
Privé-bijeenkomsten van
de partijvoorzitters.
Een dergelijke werkwijze
stort ons land in een ramp
zalige toestand en heeft de
werking van onze instellin
gen nu al gedurende bijna
twee jaar lam gelegd.
De ongelooflijke slechte
toestand van de openbare
financiën is geen spook
beeld; het is de harde reali
teit.
Spreken we dan maar liefst
niet over de op hol geslagen
sociaal-economische toe
stand.
Met z'n vijven zijn ze terug
op weg.
De resultaten of liever de
gevolgen, hiervan zullen we
spoedig en meer dan ons
lief is op alle gebied on
dervinden.
Willy Van Renterghem
Volksvertegenwoordiger
Ter gelegenheid van het onderhandelingsbezoek
(15-16 maart) van de Minister van Financiën en
Planning, de h. De Mei, aan de verschillende depar
tementen van de Gemeenschappelijke Markt te
Brussel, werd tijdens een geanimeerde ontvangst in
de residentie van Z. Exc. de Ambassadeur van Sri
Lanka door de «Belgo-Sri Lanka Vriendschapver
eniging» en de a.s.b.l. «Belgique - Sri Lanka», ver
slag uitgebracht over de onderscheidelijke hulpak-
ties die de laatste weken ten bate van de honderd
duizenden slachtoffers van de alles-verwoestende
cycloon van november 1978 werden gevoerd. Op
datzelfde ogenblik landde te Colombo een Belgische
charter met 19 ton suiker, kindervoeding en ge
neesmiddelen.
De Minister was zeer opgetogen over zoveel belang
stelling en hield eraan langs beide vriendschaps
verenigingen om, de Belgische bevolking nu reeds te
danken voor de geboden hulp er tevens op wijzend
dat evenwel nog ontzettend veel noden dienen gele
nigd daar de kern van de ramp vooral in de streek van
de tee-plantages heeft gewoed waardoor én de
meest-noodlijdende arbeidsbevolking werd getrof
fen en bovendien de exportmogelijkheden van de
wereldvermaarde Ceylon-teeproduktie zwaar werd
geschaad, zodat de noodzakelijke buitenlandse de
viezen sterk verminderen en de ekonomische plan
ning wordt ontregeld.
Na besprekingen en onderhandelingen met de Minis
ters van Ontwikkelingshulp, Outers en van Buiten
landse Handel, H. De Bruyne, zal verder onderzocht
worden in welke mate België zal bijdragen om dit
eiland in het Verre Oosten over de gevolgen en mise
ries van deze onvoorstelbaar-zware natuurramp
heen te helpen, maar tevens mag in deze periode
van hoop en hulpvaardig delen ook het privé-initiatief
niet ontbreken of wegvallen.
Wij danken de gemeenten en parochies die in hun
Broederlijk Delen - aktie een hulp - projekt voor Sri
Lanka ingeschreven hebben. Aan de bevolking vra
gen wij ter voorbereiding van de nakende Paasfees
ten een milde persoonljke bijdrage te willen storten
op prk 414-1148641-03 van het Belgo - Sri Lanka
Hulpfonds. Er is nog steeds dringende nood en vele
tienduizende hut-woningen zijn te herbouwen Alle
giften zijn welkom en gaan zonder administratieve
kosten of afhoudingen aan het adres van Gwen Kary-
iawasan, echtgenote van de Belgische Ere-konsul te
Colombo. Naast de hulp voor eerste noden wordt nu
een totaal vernielde technische school heropge
bouwd en aangepast. Stort heden nog een feest-
bijdrage!
Weerlozen aller landen
verenigt u...!
Kon het maar waar zijn.
Kon het maar in de prak
tijk mogelijk zijn dat alle
weerlozen zich konden
verenigen, verenigen
metterdaad, niet enkel
één zijn in verontwaardi
ging of protesten maar
één zijn in de strijd,
vooral waar de verdruk
ten strijden voor hun vrij
heid, voor hun menselij
ke rechten.
Ik weet het wel. Ik weet
het zeer goed dat er veel
weerloze volwassenen
zijn om nog niet te spre
ken van de kinderen, die
allen, uiteraard, weer
loos zijn. En de gebeur
tenissen in Iran hebben
het toch weer eens dui
delijk getoond: wie zich
aanbieden als leiders en
bevrijders, zij zijn vaak in
hun hart dwingelanden
en baasspelers. Weer
zien we ze aan het werk:
de «geestelijke» leiders,
die hun gezag krijgen:
rechtstreeks van een
«Opperwezen», een ge
zag dat dus onaantast
baar is. Zij maken zich
onaanraakbaar voor de
gewone stervelingen. En
van uit die heilige en ver
heven positie gaan zij de
anderen de wet voor
schrijven. Het is niet
nieuws, het is een heel
oud verhaal. «Ziet» zei
Jezus Kristus, «zij bin
den zware lasten te sa
men, die zij de anderen
op de schouders leggen
maar zelf raken zij ze met
geen vinger aan!» «Ziet
naar de machthebbers
onder u» zei hij, «hoe zij
hun volk onderdrukken
en 'neer'-regeren...»
Altijd hebben geestelijke
leiders van hun «gods
dienst» een apparaat ge
maakt van onderdruk
king en moord. Men kan
maar heersen ais alle on
derdanen een gelijke en
uniforme massa uitma
ken. Wie «anders» is, die
is verdacht. Want macht
hebbers zijn altijd bang
voor wie anders is. Een
mens die «anders» is, is
iets gevaarlijk en die
moet monddood of dood
worden gemaakt, die
moet ten minste in de rij
worden gedwon
gen, die lange, lange rij
door alle eeuwen heen
waarin de weerlozen zich
bewegen volgens de be
velen van de «hogeren».
En dit anders-zijn kan ve
le vormen aannemen, het
kunnen uw uiterlijke ras
kenmerken zijn, het kan
uw taal zijn, het kan zijn
zoals in Rusland; het
feit dat ge schrijver of
dichter zijt maakt u an
ders. Ge kunt anders-zijn
omdat ge niet gelooft of
omdat ge «anders» ge
looft ofwel zoals in Iran
kan het uw sexuele ge
richtheid zijn of... uw
kleding, of het teveel of
te weinig als vrouw her
kenbaarzijn! Altijd staan
er wel geestelijken op,
die zich geroepen voelen
aan anderen de wet op te
leggen. In Iran moeten
sluiers en kleding de
vrouw duidelijk onder
scheiden van de andere
helft van de mensheid.
Men weet heel goed wat
de sluier symboliseert.
De onderdrukking van de
vrouw - «op gezag van
Allah, God, Krishna...-
is zo oud als de geschie
denis, ja ouder waar
schijnlijk. In de hande
lingen van de apostelen
kunnen we lezen hoe
Paulus aan manipulatie
deed om de «minderen»
die door Kristus als «ge-
lijkwaardigen» werden
aanzien, terug in een,
voor de apostelen veilige
en gemakkelijke onder
geschiktheid te dwingen
(het is hem nog gelukt,
ook). Hij maakt daar ook
gebruik van sluiers en
hoofdhaar en kleding. In
Iran werden de vrouwen
een maand geleden nog
goed in staat geacht ac
tief mee te strijden voor
de vrijheid. Maar nu heb
ben zij weer 'leiders' no
dig, zelfs om hen voor te
schrijven hoe zij zich
moeten kleden, hoe zij
«fatsoenlijk» moeten
zijn. Een wet, een voor
schrift, een aanmaning,
die zegt altijd veel meer
over hem die ze uitvaar
digt dan over hen tot wie
ze gericht is.
De geestelijke leiders
leggen in hun eigen wet
ten duidelijk hun eigen
problemen, hun moei
lijkheden, en hun kom-
plexen. Het is zoals bij
predikanten, als men
aandachtig luistert naar
hun preken dan leert
men vaak heel weinig o-
ver het onderwerp maar
meestal heel veel over de
predikant zelf! Zelfs de
meest gesloten mens o-
penbaart zich voortdu
rend op alle manieren.
Met zijn voorschriften
voor de vrouwen van Iran
toont Khomeini duidelijk
waar bij hem -alweer- de
schoen wringt. De vrouw
moet terug naar haar
eeuwenoude onderge
schiktheid die toch zo
goed past in het kraam
van de onderdrukkers
Met hun «terechtstellin
gen» van homofielen leg
gen de priesters van Iran
hun eigen komplexen te
kijk. Want waarom zou
men mensen die «an
ders» zijn niet rustig en
eenvoudig «anders» la
ten zijn. Waarom zouden
zij moeten verwijderd
worden, als men er geen
diepe en gevaarlijke
angst voor had. Zij stel
len zich dan op als de
uitvoerders van de wet.
Maar wie heeft die wet
opgesteld? Wie he
hen aangesteld om d
wet uit te voeren? «Goi de pr
zeggen zij, of «Allah» „ini
het is de grootste leugi jn de
van alle tijden. Het is nere
grootste schande van i verteg
tijden: het verdrukkiiwoorc
van de weerlozen iDe
naam van «God». Hnse"
misbruiken van wat lief^" Vi
de, verdraagzaamheid v°c
rust, vrede zou moet(!?r'Dï
betekenen om er ander IK10*
mee van hun vrijheid i"®1?®
eigenwaarde te berover J
Hebben mensen di
geen nood aan begeli
ding en raad? Zeer zek< en zi
leder mens heeft da d«gen
een diepe nood aa°n E
Maar dit moet altijd g ek®rs
beuren op basis van w ^ncia'
derzijdse eerbied en g derla
lijkheid. Begeleide !et^rs
moet altijd samen zo
ken zijn, samen prate ^(er
samengaan. En als on VI
gesprekspartner weerl dssek
zer is dan wij, dan mo ms
dit onze eerbied en on
vriendschap vergrote „ek:
niet verminderen. Ma ,ang
hoe moeilijk is het >rjest
andere te laten zien wloek c
hij is: namelijk ander,aar
En waar het samen I ev< ;n her
van volkeren, van meamir
sen, van godsdiensti( sister
gemeenschappen mode ge:
geregeld worden, dasisme
moet dit altijd gebeuriieerw
door gesprekken ond'ebev
gelijken, in eerbied vo sister
eikaars geweten. En d '1Sevi
de meeste capaciteit!eerb(
heeft,die moet de dioteer
naar van de anderen zi gm
en niet de overheerst"6.?.
Wie veel gekregen he< kti
aan innerlijke rijkdor a.
die moet veel geven. N jekst'
blesse oblige! Mac en J
maakt corrupt. Mac sch a
maakt mensen tot ve van F
blinden die anderen h tgeve
recht ontzeggen zichzej het
te zijn, zelf te denke tn ov
zelf te onderzoeken, ze marl
een eigen opinie te hel'blik:
ben en die te volgen t»nen,
gen de stroom in. Mac!'^1
van geestelijke leiders w
dubbel gevaarlijk omd ["ele
zij zich beroepen op h:nva'
gezag van God. Zij wett5:
dat zij daardoor hu
macht haast grenzeloc jt
kunnen uitoefenen, wai (j,|er
zij grijpen naar het gewi ten c
ten en naar de geest va ,doo
hun mede-gelovigen o 5t,aa,
hen onmondig en onde0fda
geschikt te maken. Bimhei.
wustwording is het b van
gin van bevrijding. Zoir Da
der bewustheid geen vrijp v
heid. Dat de vrouwen va :nd
Iran - ten koste van well M
gevaren - toch het reel v
op eigen zelfbeschikkinvoor
opeisen, dat is een tek< *vei}
van hoop. Voor alle ve .zl-
drukten zijn zij een tek< IJkml
van hoopJ. Voor al
weerlozen zijn zij een a
pel, een oproep tot mor P
digheid. Weerlozen all ,|eidi
landen, verenigt u!
Aleidis Dieric
het
s» in
Mijne heren.
Naar aanleiding van uw
artikel «Drinken in een geel
praatkafee» zou ik graag
volgende verduidelijkingen
gepubliceerd zien omdat ik
niet helemaal akkoord kan
gaan met de Voorpostverta
ling van wat ik in het
gesprek, welke ik met een
redacteur van uw krant had.
gezegd heb.
Het opzet om met dit kafee te
beginnen kwam vanuit ver
schillende hoeken van men
sen die mekaar van vroeger
kenden en die reeds allemaal
aktief waren in een of
meerdere werkingen op het
alternatieve vlak zoals in:
Antrakt. De Weide, Vies
Oiljst. Accu. Stadsherwaar-
dering. De Gele Limonade is
echter geen verzameling van
deze groepen cn de medewer
kers zitten hier dan ook niet
als de vertegenwoordigers
van die initiatieven. Ze
blijven wel aktief in die
verschillende werkingen en
hebben daarnaast samen ons
kafee. Dit in tegenstelling
met uw artikel.
Als er dan toch medewerkers
genoemd worden dan liever
als volgt: Annik. Bea. Bene-
dicte. Christel. Denis. Dirk.
Erik. Eugèen. Gerrit. Guido.
Jan. Joris. Marleen. Mon,
Poet. Pol. Riet en Staf. Want
het zijn al deze mensen die
samen dit initiatief uit de
grond gestampt hebben en er
samen de volle verantwoor
delijkheid voor opnemen,
zonder dat er iemand belang-
we r
gew
itofl
le
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie bekend is. komen
niet voor plaatsing in aanmerking
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te bekorten
Publikatie betekent niet dat de redaktie achter de inhoud staat
DEKENIJ HOOGSTRAAT
Uit de lezersbrief d.d. 16-3
in De Voorpost, van de de
kenij Hoogstraat, blijkt al
weer eens de kortzichtig
heid van de middenstander.
Direct trekt de dekenij van
leer tegen afficheplakkers,
zonder de teksten die deze
onbekenden aanDrachten
op leegstaande panden in
voornoemde straat, behoor
lijk te lezen
Want sommige daarvan
pleitten erg in het voordeel
van de middenstand. Zo las
ik op een leeg winkelpui
«winkelhuis» met afbraak
bedreigd door onteige-
rijker zou zijn.
Ook is onze mening t.o.v. h(
C.S.V. anders dan uw bewe'
ring. De Gele Limonade iaa'b
een initiatief dat naast h< wistf
C.S.V. staat met dit versch offei
dat wij geen aktie-centruï Óch
willen zijn maar gewoon d raad
mensen die een stukje be L N
wuster leven een plaats iischi
Aalst bij te geven waar z tier
gedurende de week-end
mekaar kunnen vinden i de
een rustige, open sfeer zon drat
der uitsluitsel van leeftijd ht»
kleur, mening of wat dan oo al c
en er wordt zeker niet allee: end
over serieuse dingen gepraat dit
Tot daar mijn verduidelij mal
king die inhoudelijk toch we J, gi
belangrijk verschilt van d che|
bewering van uw redakteur. I in
Mon Van der Bles te d
gedi
ning». Op gesloten wonir [p
gen had men het ove j(
woonhuizen.
Of wil de dekenij dat er
kei winkels komen, met
ven leegstaande kamers
de bewoners naar een ko j.
nijnenkot als Etrimo?
En waarom schrijven z
niets over de personen di
de affiches en muurkrari
ten (die toch wat leven - ei
stof tot nadenken - in d!
straat brachten) verwijde
ren? Die zijn tot op heder
toch ook anoniem!
Sr
tb£pt
i-se 1(
gei
It t
erl
aal
spe
ian<
I Vé
|nc
de
ffen
