FONS DEWOLF KAN HET OOK BIJ DE PROFS OP HET WIEL VAN FONS DEWOLF FONS DEWOLF N DE KIJKER NDANKS NGELUKKIGE OORBEREIDING eren Kadzouden niet durven zeggen schelleer Fons Dewolf er eigen en jbest uitzag, vóór, of na de c>op 'Het Volk' en geef toe kvo< zoiets dan toch wel een jpliment is voor een man die liereerste keer met de grote lens van 'het veloken' in het dperk trad. zevende plaats in de i lingskoers zaterdag te Gent en opmerkelijke prestatie in /"Ime-Brussel-Kuume van de nadien. Zo ziet de balans van het eerste profweekend de nieuwe Breendonkse ick Fons Dewolf. plukkige voorbereiding aanloop naar het huidige erseizoen werd voor Fons (olf uitgetekend door zijn ve patron 'Guillaume ;sens. Dat alleen al, is een ntie want, wat men ook Lomme mag zeggen, nie- 1 zal kunnen beweren dat :uwig jonge, veel besproken ordenaar de wielrennerij 'door en door' kent. laume heeft een mensenle- in de koers gesleten en de te twintig jaar heeft hij het gespeeld om zich besten- in de wielertop te handha- I Als er iemand is die Fons de n van het vak kan leren, het wel die Lomme ssens. Toch had Lomme dit jaar blijkbaar een beetje ekend of moeten we zeggen lij de omstandigheden tegen Na zijn debuut als prof in iRftntwerpse zesdaagse reisde olf af naar de boorden van Gardameer. Hier bij ons het immers winteren en Tainen op de weg was, hier halfweg februari dan ook sprake. In Italië was Ier sneeuw, maar de weer- was er al evenmin vriende- 'oor Fons, zodat er omzeg- niet ofwel in de neer- ende regen moest getraind len. wat noch voor de ndheid. noch voor het iel van een coureur erg J Jewezen is. De geplande Sf strijden die Fons in Italië - rijden vielen dan ook al in het water. De grote prijs van Laiguellia, het officieel debuut, werd gewoon niet betwist en de en in de andere nationale wedstrijden op Italiaanse bodem kreeg Fons van de Italiaanse wielerbond gewoon geen toela ting om te starten. Dat laatste heeft Lomme die heren trouwens niet in dank afgenomen. Zelfs zaterdag nog, na een voor hem toch zeer gelukte omloop «Het Volk» kon Lomme niet nalaten nog even uit te varen tegen de Italianen die zijn poulain een pad in de korf hadden gezet. Door al die Italiaanse troebelen had Fons dus nog geen enkele koers kilometer in de benen toen hij zich zaterdag moest meten met jongens die al enkele weken konden warm draaien aan de Middellandse zee. Gent-Gent Fons stond er dan ook een beetje onwennig bij zaterdagmorgen in de druilregen aan de Gentse ringlaan. We kunnen ons zo voorstellen dat de zenuwen er spoedig afvielen toen hij de rode startvlag ingetrokken zag. Er is zaterdag in de omloop «Het Volk» niet gewandeld. Van bij de start werd een erg hoog tempo onderhouden en wanneer even voorbij Tielt de groep in waaiers viel was er zelfs hier en daar paniek. Dat waaier-rijden is een typisch beroepsrennersfenomeen en iedere jaar opnieuw, in de eerste koersen van het jaar, ziet men dat de nieuwelingen daar duide lijk last mee hebben. Fons Dewolf was echter uit de eerste gelederen niet weg te slaan. Toen we even voorbij Ronse bij de beklimming van de Kware- mont de groep passeerden zagen we een bestendig zeer aandach tige Fons in de kop rijden. Van Ronse ging het dan via Ge- raardsbergen naar Oudenaarde. Op de muur had Dewolf kennelijk een moeilijk moment. Na de wedstrijd zou hij ons dat trouwens grif toegeven. «Ik zat op de muur te ver achteraan om goed te zijn. Je mag dan eigenlijk niet uit de eerste posities weg zijn als je de trein niet wil missen. Die trein bestond in Gent-Gent uit een sterke Roger De Vlaeminck een eveneens erg goed rijdende Jan Raas, en verder Didi Thurau en Michel Pollentier, beiden al flink opdreef maar toch nog een stuk van hun beste konditie verwijderd. Even voorbij Geraardsbergen sprongen Hoste en Schipper naar het leidend viertal en dat was een sportieve prestatie die kan tellen. In het eerste achter volgend groepje zagen we jon gens van het kaliber Gerrie Kneteman, Mare Demeyer en Jean Luc Van den Broucke aan de zijde van Fons Dewolf strijden om niet teveel terrein prijs te geven. Op die verduiveld lastige Volkegemberg probeerde Fons Van Katwijk naar de vluchters te rijden. Zijn inspan ning was erg knap maar droeg net niet ver genoeg. De jongste van de drie koersende broers Van Katwijk (en wellicht de meest begaafde) werd terug ingerekend door het groepje achtervolgers. Op een twintigtal kilometer van de aankomst te Gent sprong Fons bij de achtervolgers weg. In zijn erg mooie stijl won hij seconde na seconde terug op zes renners die je toch gerust bij de wereldelite mag rekenen. Voor Fons was dat een prestatie die door alle volgers geweldig werd gewaardeerd. Wie weet dat Dewolf bovendien bij de afdeling van de Volkegem berg nog een serieuze valpartij deed. begrijpt meteen dat de Breendonkenaar langs de grote poort bij de beroepsrenners zijn ntrede heeft gedaan. Na de aankomst was Dewolf dan ook een der meest omringende renners. Door het lot was hij aangeduid om ook naar de medische controle te gaan. Fons heeft het dus wel ineens allemaal gehad. Dat plassen bracht blijkbaar een klein probleepje; Fosn bleef vrij lang in het 'piasbureau' en toen we na enkele minuten Guillau me Driessens naar buiten zagen komen en met een kop warme koffie terug naar binnen duike len, wisten we meteen hoe laat het was. Na een tijdje lukte het dan toch en het was een kennelijk ontspannen Fons Dewolf die de journalisten te woord stond. «Ik zat niet kapot, maar op het moment van de beslissing toch wel in een nogal ongunstige positie, bekende Fons, die als groot verschil tussen amateurs en profwedstrijden het ploegen- spel aanwees. «Je hebt het allemaal niet zo direct door. Kijk. kort na die ontsnapping, die lange tijd binnen ons gezichtsbereik bleef, zag ik nog mannen als Kneteman en De meyer. die erg goed marcheer den naast me rijden. Ik dacht dat alles nog wel voor mekaar zou komen, maar dat was dan wel een vergissing. In de finale heb ik dan nog eens iets geprobeerd, maar ik kwam wat tekort zegt Fons. Lomme staat op een afstand te luisteren. Aan een Hollands journalist die hem feliciteerde met zijn nieuwe poulain, zegt hij bescheiden: «De verdiensten zijn volledig voor de coureur mijnheer, ik heb daar niks mee te maken. Na enkele minuten maakte Lomme er een eind aan. «Jongens het is morgen weer koers en ne coureur moet zijn rust hebben' zegt hij er verontschuldigend bij, en haalt meteèn zijn rijzige atleet uit de journalistenklau- Zondag De dag na zijn prachtprestatie in de omloop 'Het Volk' toonde Fons Dewolf zich opnieuw in Kuume-Brussel-Kuurne. Ver schillende keren probeerde hij uit de greep van de groep te raken maar het lukte niet. Het was uiteindelijk Walter Plan- ckaert die met de bloemen ging lopen, maar dat zal Fons wel geen zorg wezen. Het eerste koersweekend heeft meteen bewezen dat de boeren zoon uit Breendonk uit het zeldzame talenthout is gesne den. Het wielerseizoen is lang en moeilijk. Een neo-prof als Fons Dewolf mag zich niet verga- loperen, maar daar is weinig kans toe. De komende weken staan natuurlijk nog alle klas siekers op het programma en misschien ook wel de nieuwbak ken Ronde van Spanje. Ambities heeft Fons Dewolf voorlopig niet of als hij ze wel wil formuleren doet hij dat zeer bescheiden. «Ik wil een keer mee zijn in de finale van een grote wedstrijd. Als me dat lukt zal ik mijn seizoen als geslaagd be-« schouwen.» zegt Dewolf. Alle grote titels en slogans die de wielerpers in het dode seizoen over hem de wereld instuurde hebben hem eigenlijk meer geërgerd dan deugd gedaan. «Als de verwachtingen zo hoog gespannen zijn dan maakt me dat op de duur zenuwachtig, zegt Fons. Een niet ingereden Dewolf heeft zaterdag al bewezen slechts bitter weinig te moeten onder doen voor de hele groten. Een ingereden Dewolf moet nog heel wat meer kunnen. Pronostikeren is gevaarlijk maar toch geloven we dat Fons niet lang zal moeten wachten vooraleer zijn ambitie - mee zijn in een klassieke finale - werke lijkheid zal worden. De ploeg Dewolf is eigenlijk een uniek geval in de wielrennerij. Hij stapt over een amateurs naar profs en wordt direct kopman van een ploeg. Dat is eigenlijk een mes met twee kanten. Enerzijds heb je een hele ploeg in je dienst en dat is toch een niet te onderschatten wapen, maar anderzijds is er de grote verant woordelijkheid. De jongens die voor de kopman werken onder weg rekenen erop dat diezelfde kopman aan de meet voor de grote brokken meestrijdt. Fons, bij de jeugdcategorie rivaal van Kempenaar Daniel Willems koos voor de andere taktiek. Hij wil niet zomaar rustig groeien in de schaduw van grote jongens als Thurau en Godefroot. De twee tenoren van de vorige amateurlichting Guido Van Calster en Eddy Schepers gingen vorig jaar bij Eddy Merckx om de stiel te leren. Ze zijn er niet zo gelukkig uitgespeeld. Twee an dere beloftevolle amateurs van '77, John Denul en Dirk Heirwegh volgden Fred De Bruyne in zijn roemruchte Flandriastal, maar ook voor hen werd het geen meevaller. Fons Dewolf heeft nu resoluut voor de andere manier gekozen. Hij vliegt er direct in als kopman. Te oordelen naar wat we zaterdag van dichtbij mochten meemaken, zal hij daar wellicht geen spijt van krijgen Mate Heymans Fons wordt onder handen genomen door zijn vriend en masseur Guillaume Willockx uit Buggenhout De Voorpost - 6.4.1979 - 37 Dit is de man die Fons Dewolf de knepen van de koerstitel zal leren, de veelbesproken Guillaume Driessens.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 37