jedse Rijksbasisschool
art met opvangdienst
DNINKLIJKE HARMONIE
MARTINUS OORDEGEM
EELDE DOOPSUIKER UIT
JUAN EL CABRON EN
DIGA DA RENA IN LEEDS
KULTUREEL CENTRUM
IE LIJMT DE BROKKEN TE ERPE-MERE?
MINISTER KEURT
PROJEKT
STEENBERG
GOED
De Voorpost - 13.4.1979 - 13
an de
jaar-
liging
enten ,j|
lar te
pmt
i«d«.
;dea
nde tegemoet te komen aan de wens van
eidene ouders, start de Leedse Rijksbasis-
ol vanaf 27 april (de vrijdag na de paasvakantie)
n opvangdienst voor haar eigen leerlingen,
heel wat ouders samen uit werken gaan, rijst
rschillende gezinnen het probleem: waar moe-
's morgens vroeg met onze kinderen heen?
n die;
urge-ir
in de
en de di
ïerst-jbi
|d ie
ee«ni
uütijiij
i van,
1
irste-br
:elfde ;e
)nen-f
:rem-
nger
iedereen heeft het
te mogen begin-
m negen uur! Meer-
vaders en steeds
werkende moeders
in rond zeven uur
de trein, die hen
Ie dagelijkse dag-
<rengt. De school
gaat echter maar
r-jacht uur open...
beroep doen op
loeder of op een
lijke buurvrouw is
mige gevallen on-
jk. De kinderen
ur thuis alleen laten
t gevaren mee en
ekere onrust. Voor
de allerkleinsten
laatste oplossing
uut onmogelijk.
Door de rechtstreekse
vraag van een vader:
«Kan men onze kinderen
niet vroeger opvangen?»
werd het probleem ge
schapen. Mevrouw De
Craecker - Roelandt, di-
rektrice van de Rijksba
sisschool, wou wel op
het verzoek reageren,
maar wist nog niet goed
hoe het aan boord te leg
gen. Zij heeft heel wat
praktische problemen
onder ogen moeten ne
men.
Het is een waarheid als
een koe: gelijk waar er
kinderen zijn, moet men
er rekening mee houden!
Dit is het geval in een
school. En zeker in de
Rijskbasisschool, waar
men voor de leerlingen
zoveel mogelijk doet.
Het onderwijzend perso
neel werd geraadpleegd.
Niemand scheen echter
happig te zijn om deze
bijkomende taak op zich
te nemen. Men moet
vroeger naar «het werk»
en er blijft steeds de ek-
stra verantwoordelijk
heid! Toch werd de idee
niet losgelaten...
Mevrouw Rachel De
Wandel, echtgenote van
de heer Broeckaert die
de voorzitter is van de
oudleerlingenbond, werd
bereid gevonden het toe
zicht op zich te nemen.
Zoals wettelijk is voorge
schreven, liet zij zich li
chamelijk «goedkeuren»
en toen haar getuig
schrift van goed zedelijk
gedrag op school werd
afgeleverd, bleek alles in
kannen en kruiken. Toch
k( i
keni
>pec
ijn,
n p
n
rees er nog een mim-pro-
bleemwat moet men
doen als de verantwoor
delijke dame ziek wordt?
Er werd een vervangster
voor dergelijke onver
wachte momenten ge
vonden in de persoon
van mevrouw Van Den A-
beele.
Deze dame voldoet even
eens aan de eisen ge
steld door het Ministerie
van Nationale Opvoeding
en Nederlandse Kuituur.
Wat behelst deze op
vangdienst?
Elke dag zal mevrouw
Broeckaert vanaf zeven
uur 's morgens klaar
staan, om de kinderen te
verwelkomen en op te
vangen. In het school-
restaurant kunnen de
kleintjes door hun ou
ders afgeleverd worden.
Voor de luttele prijs van
honderd frank per week
mogen pa en ma gerust
naar hun werk vertrek
ken. Hun kinderen staan
onder toezicht van een
wettelijk verzekerd per
soon, die zal trachten
aangenaam en eigentijds
met hun kinderen om te
gaan. In een rustige
sfeer kunnen de leerlin
gen hun boterhammetje
met een kopje melk ver
bruiken. De overige tijd
kunnen ze nog wat gezel
lig spelen en om acht uur
dertig mag de opvang
moeder haar dienst be
ëindigen. Dan gaan de
kinderen ontspannen
naar hun «eigen» juf
frouw. Het is een gevat
initiatief, hoewel nog in
de kinderschoenen.
Zal het gewenste resul
taat bereikt worden? Het
is zeker een interessant-
te ontdekkingstocht in
de opvoedingswijze van
onze jeugd. Hoewel het
initiatief ons lovens
waardig toeschijnt, zijn
er toch enkele negatieve
punten aan verbonden.
Kinderen die reeds van
zeven uur op school zijn,
blijven er gemiddeld ne
gen uur. (als ze om zes
tien uur dadelijk naar
huis kunnen!). Dat is een
zeer groot gedeelte van
een kinder-dag, die toch
maar elf tot twaalf uur
duurt.
Het is evenmin een ge
mak voor de school zelf.
Niet alles is rozegeur en
maneschijn: de direktie
zal heel waarschijnlijk
bijkomende probleem
pjes mogen verwachten.
Toch zal bij vele ouders
een gevoel van dankbaar
heid ontstaan, want ook
hier heeft de school een
passende oplossing ge
vonden voor een «mo
dern probleem. Aldus
beantwoordt de Rijksba
sisschool aan een eigen
tijdse noodzakelijkheid.
Tevens geeft de direktie
een blijk van begrip voor
eenieders probleem.
Men vraagt voortdurend
naar een kontakt tussen
de school en de ouders.
RDV
Te Lede in het Kultureel Centrum kon U vorige week-end
het werk gaan bezichtigen van Juan EI Cabron en Diga Da
Rena.
Juan EI Cabron, schilder, stelde er 19 werken ten toon.
Hij werd geboren te Sint-Niklaas en studeerde binnenhuis
kunst aan het Sint-Lukasinstituut te Gent. Monumentale
kunsten aan de Koninklijke Akademie voor Schone kunsten
te Antwerpen bij Professor Van Vlasselaer en schilderen aan
de Stedelijke Akademie voor Schone Kunsten te
Sint-Niklaas bij Mevrouw Van Vlasselaer-Basecq.
Momenteel is hij waarnemend leraar aan de Stedelijke
Akademie voor Schone Kunsten te Sint-Niklaas, bijafdeling
Stekene.
Imelda-Instituut te Brussel.
De tema's in haar zijdeschil
derijen zijn bloemen ën
abstrakte vormen waarbij de
kleurenkompositie's een be
langrijke rol spelen. Zij
ontwerpt zowel zijden wand
tapijten als eksklusieve
sjaals. Haar werk getuigt van
een warme smaak voor
kleuren en samenhorigheid.
Beide kunstenaars hebben
elkaar eerder toevallig ont-
Jean Oe Bock (alias Juan al Cabron) rechts en de Leedse Nadine Van Zandijcke (alias Diga da
Rena) in het midden stelden vorig weekeind opvallend mooi werk tentoon. (VIM)
den: (oninklijke Harmonie Sint-Martinus heeft de
eg'n meente van «ratten en muizen» eind vorige maand een
jboo jjk karakter gegeven. Toen werd de nieuwe vlag
™elc|gend.
terzelfdertijd vertrok een hele delegatie naar Venetië
een wereldkongres bij te wonen, speciaal voor
ïaar
bar
aPPl ttten.
oor
e vlag ingezegend
zang. Na de mis werd een
slj triomfantelijke optocht be-
gvoormiddag werd de gonnen. De nieuwe vlag heeft
vlag tijdens de hoog- dus ook al «zien» drinken!
Tentoonstelling: Ter gele
genheid van de vlaggewij-
ding, organiseerde de
het offer, ingezegend
e" lastoor Bontinck. De
dag was inderdaad
- -o u,"g. uigaiiiscciuc ue
keni-"' k'Jna Koninklijke Harmonie een
lenst en... had vele tweedaags feest. Het begon
npties «zien» drinken/ allemaal met een mosselslag
-e kunstwerk werd voor de leden. Maar daar-
mbool van kuituur naast werd eveneens
hd.
Maar slechts tentoonstelling opengesteld
jongeren scharen
,efhter dit vaandel. Toch
voor het publiek. In de zaal
j- j Sint-Martinus werd een
het een teken: de overzicht gegeven van het
n'e terecht fier «superjaar '78». Tijdens dit
i de blijvende samen- jaar kende de vereniging heel
g tussen de leden. wat suksessen. De Klap-
.j Ui ["evrouw Ete Paepe en roosjes, de majoretten, won-
'lano rt Pauw lieten nen niet minder dan zes
taan hun hart komen, nationale kampioenschap-
buitenkomen worden pen. Carine Bockstaele werd
leuwsgiengen vergast „Miss Majorette» te Knokke-
Heist. het hele gezelschap (de
harmonie, de majoretten en
wezigen genieten van de Tamboerkes (het trom-
tiphi l'cses"j'ce uitvoering meikorps) werd kampioen
en e" 0ratoriu.m van van België te Knokke-Heist.
door de jeugdaf- kampioen van Oost-VIaan-
\an de Harmonie, deren te Gent en kampioen
«jluyllebroeck zong het van de Benelux te Lier. Daar
Angelicus» van Cesar dit laatste kampioenschap
Sint Martinus bege- dit jaar niet ingericht wordt
deze gewaardeerde blijven ze ook dit jaar hun
:uze portie doopsuiker.
30r 5 de hoogmis konden
lig v
mcc
kampioentitel behouden.
Ter gelegenheid van de
opening van de tentoonstel
ling. werden dirigent
Gustaaf Hoebeeck. mevrouw
De Roeck-De Vuyst (leidster
van de Klaproosjes). Maurits
De Moor (trommelkorpslei-
der) en Gilbert De Moor
(voorzitter) in de bloemetjes
gezet.
Men kon er zowat van alles
bekijken: mooie foto's, een
hele serie trofeeen en herin
neringsschalen. Ook vele
krantenknipsels gaven een
degelijk beeld van de voor
bije werking en prestaties.
Toch werd er nog een
doorlopende dia-montage
ingericht, waarbij de kijkers
een up-to-date beeld kregen
van de Koninklijke Harmo
nie.
Bij de opening werd een
speciaal woord van dank
gericht aan de stichters van
1921. Zij hebben de Harmo
nie uit de grond gestampt en
verdedigd met hart en ziel.
Ook het huidige bestuur
werd in de hulde betrokken,
maar de muzikanten (onder
de leiding van Staf Hoe
beeck). de majoretten (o.I.v.
mevrouw De Rouck-De
Vuyst). de jeugdafdeling
(o.I.v. Paul Moens). de Tam
boerkes (o.I.v. Maurits De
Moor) en de talloze simpati-
santen werden eveneens in de
huldiging betrokken.
Tenslotte knipte voorzitter
De Moor de bekende lintjes
door. waarmee de officiële
opening een feit was. Enorm
veel mensen uit Oordegem en
omliggende brachten een
waarderend bezoek aan deze
tentoonstelling, die als bui
tengewoon geslaagd kan
bestempeld worden.
Naar Venetië:
Van 29 maart tot en met 2
april werd te Venetië een
wereldkongres voor majoret
ten gehouden. De organisatie
berustte in de handen van de
Amerikanen, die op dit stuk
echte vakmensen zijn.
Elk land was vertegenwoor
digd door de kampioenen,
die de hoogste skore voor hun
rekening kregen. België werd
vertegenwoordigd door een
afvaardiging van de
Koninklijke Harmonie Sint-
Martinus. Ere wie ere toe
komt...
Er waren negen deelnemen
de landen: naast de inrich
tende macht Amerika,
stuurden Japan. West-Duits-
land. Schotland, Nederland.
België, Frankrijk. Engeland
en uiteraard Italië een dele
gatie naar het gebeuren.
Gratis werd de delegatie naar
Milaan gevlogen. Vandaar
ging het nog een driehonderd
kilometer per bus naar
Albano-Terona. in de buurt
van Venetië. In dit bekende
kuuroord (men vindt er
geisers, mensen nemen er
modderbaden...) moesten de
meisjes kursussen volgen. De
lessen werden gegeven door
vier Amerikanen, stuk voor
stuk meesters in het vak.
Zaterdag 31 maart, werd een
feestelijke dag. Doorheen de
straten van de stad werd een
feestelijke optocht gehou
den. Om drie uur werd een
optreden verzorgd, door de
verschillende groepen. Deze
happening werd echter aan
gezien als een oefening voor
het optreden van zondag 1
april in Venetië. Met bussen
werden de deelnemers ver
voerd naar het stedelijk
stadion. Het werd een waar
sukses-optreden...
Maar de zondag bleek het
San-Marcoplein overspoeld:
niet minder dan 40.000
mensen woonden de voorstel
ling bij. Er was geen wed
strijdelement voorzien. maar
de deelneemsters lieten toch
het kruim van de soep zien.
Vanop de wandelgangen van
de katedraal werd er duchtig
gefilmd. Carine Bockstaele.
de Miss Majorette en meer
voudige kampioene, oogstte
evenveel (of meer) sukses dan
haar mededingsters. Zij
kreeg van het Venetiaans
stadsbestuur een ereplakket
aangeboden. Het aandenken
vanwege de inrichtende or
ganisatie kwam ook mee
naar Oordegem. Wij wensen
het nieuwe vaandel nog vele
dergelijke suksessen toe...
RDv.
In al zijn werken komt vooral
het tema «de mens in zijn
gewone doen» op de voor
grond.
De mens centraal gezien, de
mens van alledag.
Hij benadert het onderwerp
op een heel aparte manier.
ontworpen, waarmee hij zijn
doel. om de eenheid van
schilderij met omlijsting te
perfektioneren. bereikt
heeft.
De kaders vragen als het
ware de aandacht voor het
schilderij dat zij omvatten.
moet, en uit deze kennisma
king ontsproten de plannen
om samen tentoon te stellen.
Enkel en alleen tentoon stel
len in de gangbare galerijen
circuits was hun doel, omdat
de financiële lasten te zwaar
zouden worden. Deze ten-
Werk van Juan el Cabron, alias Jean De Bock. Heel typisch zijn de Byzantijnse figuren. (VIM)
door het gebruik van typi
sche figuren en een steeds
wisselend palet, dat toch
altijd zijn hand verraadt.
Als materialen gebruikt hij
vooral acryl op paneel, de
kaders worden door hem zelf
Samen met Juan El Cabron toonstelling was er één van
stelde Diga Da Rena ten een drietal gezamelijke ten
toon. toonstellingen en verdient
Zij werd geboren te Aalst beslist de aanbeveling om
onder de naam Nadine Van bezocht te worden.
Zandijcke en zij studeerde R.M.
Plastische Kunsten aan het
beurtenissen in de kultuurraad te Erpe-Mere en
nkot blikatie van de feiten hebben bij de bevolking
eld #at reaktie losgeweekt. Ook de betrokken akteurs
en tjeen en ander van zich horen. Het gehavende
rga< >an de verenigingen en hun afgevaardigden ge-
g a i eventuele kandidaturen voor de open plaatsen
xjk 5 april aan de sekretaris over te maken. Daarna
3 e een algemene vergadering samengeroepen
vier n. Schepen De Wolf sprak er herhaaldelijk over
ant gemeenteraad. Hij las zelfs een brief van Dirk De
Vijvi voor. Danny Erpels, een lid van het bestuur
lane 9* 2'Jn spijt niet dat de moeilijkheden door een
dei ilatie» uit de weg begaan worden.
Schepen De Wolf:
't Is niet mijn personeel
Op de jongste gemeente
raadszitting viel schepen de
Wolf scherp uit tegen «de
pers en een weekblad».
Maar hij neemt deze aan
tijgingen niet». Tenslotte
zei hij: «ik aanvaard het niet
dat men het personeel aan
valt
Om dit aan te tonen las de
schepen een brief voor, die
omii
•:kv
it r:
at f Grapjas kwam op dit idee? Een groot gedeelte van de grensborden werden op
»«V etoonde wijze «aangepast». Er mag al eens gelachen worden. (VIM)
Dirk De Boeck, op 21 fe
bruari schreef. «Bij mijn ont
slagneming als lid van het
bestuur van de kultuurraad
heb ik betreurd dat tussen
de raad en het gemeente
bestuur geen betere sa
menwerking tot stand is ge
komen.
Nooit heb ik me laagdun-
kend uitgesproken over het
personeel van de gemeen
te. In tegendeel ik moet ze
bedanken voor de grootste
voorkomendheid en dienst
vaardigheid bij het werk».
Antwoord op welke
vraag?
Deze brief dateert van 21
februari. Voor het eerst
wordt in de pers over de im
passe in de kultuurraad ge
sproken in onze uitgave van
30 maart. Voor zover ons
bekend heeft niemand een
verwijt gestuurd aan het
personeel van de gemeen
te. Waarom dan deze brief?
We vroegen het aan Dirk De
Boeck zelf.
Deze wilde echter vermij
den dat schepen De Wolf
zelf een verkeerde interpre
tatie de wereld zou insturen.
Op een bestuursvergade
ring van de kultuurraad had
de schepen gesuggereerd
dat «zijn personeel steeds
ten dienstestondom admini
stratie van de kultuurraad
op te knappen. Hoe kan je
dan spreken van onvol
doende samenwerking?»
stelde de schepen hierbij de
vraag. Kort, de brief deed op
de gemeenteraadszitting
niets ter zake
Kandidaturen voor 15
april
Nu blijkt dat de hele groep
van bestuursleden uit de
kristelijke sfeer ontslag
hebben genomen. Men ont
kent formeel het gerucht als
zouden ze samen tot ont
slag beslist hebben. De
jeugdafgevaardigden heb
ben wel samen overleg ge
pleegd en besloten in de
gegeven omstandigheden
aan de kultuurraad niet
meer te kunnen deelnemen.
«Omdat de kwesties van de
jeugd als onbelangrijk af
gewezen worden De pro
blemen van de jeugd kun
nen er niet aan bod komen».
De heer Jan Van Moorter
voegt hier aan toe dat zijn
ontslag -afgezien van de
huidige moeilijkheden- toch
in het verschiet lag, om
streeks de vakantieperiode
De KSA laat zich door een
andere vertegenwordiger in
de A V. vertegenwoordigen.
Ondertussen vernemen we
dat de vakante plaatsen zul
len opgevuld worden. Kan
didaturen worden tegen 15
april bij de sekretaris ver
wacht. Men hoopt met een
voltallige ploeg een nieuwe
impuls aan de kultuurraad
te kunnen geven. De enige
vraag blijft: zal er aan de si
tuatie. waarop men nu ge
struikeld is, iets verande
ren? Welke is de houding
van het gemeentebestuur?
Indien men zo maar de lege
stoelen bezet, kan hetzelfde
liedje zich na een paar
maand herhalen.
Verloren kansen
De heer Danny Erpels
deelde ons mee dat hij de
toestand erg betreurt; Hij
zag in Dirk De Boeck een
bekwame voorzitter, die in
staat is de kuituur los te we
ken van de politieke 'in
vloedssfeer. De heer Erpels
meent dat het kulturele le
ven pas dan echt kan op
bloeien als politieke
machtsgroepen er zich bui
ten houden. «Dat is in
Erpe-Mere nog niet het ge
val», meent Erpels. Hij wijst
in dat verband naar het feit
dat een bestuurslid afge
vaardigde is van een partij
(nl. de CVP) en niet van een
kulturele vereniging. Dat
blijkt in strijd met de statu
ten.
De heer Erpels erkent dat
de verhouding met het ge
meentebestuur niet ideaal
v/as. maar hij meent ander
zijds dat Dirk De Boeck te
weinig op zijn bestuursle
den zelf heeft gerekend om
de verhouding in het reine te
trekken. Wat momenteel
gebeurt, zal hem niet weer
houden zich te blijven inzet
ten voor de kulturele bloei,
aldus de heer Erpels.
Momenteel moeten we de
evolutie afwachten, (wh.)
De jongste gemeenteraad te Erpe-Mere was vlug afgerond.
Schepen De Wolf maakte van de aanwezigheid van de pers-
lui gebruik om enkele belangwekkende mededelingen te
doen. Daar was een brief van Minister De Backer, waarin ze
het projekt Steenberg voor wat de sportinfrastruktuur
betreft goedkeurt. Schepen De Wolf stipte hierbij aan dat
de oppositie alles in het werk gesteld heeft om dit projekt te
verhinderen. «En men is hierbij gesteund geworden door de
pers», voegde hij eraan toe. Sinds de goedkeuring door de
Minister ondervindt de schepen aanvallen van verschillende
zijde.
Op 9 maart stuurde de Minister
van Nederlandse Kuituur,
Mevrouw Rika De Backer, een
brief naar de goeverneur van
de provincie, betreff?nde de
geplande sportinfrastruktuur te
Erpe-Mere. Hierin geeft ze
haar akkoord met de overheve
ling van de plannen voor een
sportkompleks aan het Kerk-
straatje naar Steenberg.
Immers, de gemeenteraad van
Mere had eventjes voor de
verkiezingen in '76, een prin
ciple goedgekeurd voor de op
richting van een sportcentrum
op de wijk Daal, aan het Kerk-
straatje. Aan dit doorzichtig
verkiczingsstuntje, had de Mi
nister haar goedkeuring ge
hecht cn vatbaar voor subsidie
toekenning.
Het nieuwe gemeentebestuur
van Erpe-Mere heeft gewoon
de overheveling van de be
staande plannen naar Steen
berg gevraagd. Tot dusver
heeft het sportieve gedeelte het
ministeriële akkoord gekre
gen. Hoever het staat met de
studie het kultureel centrum,
het administratief en ontmoe
tingsgedeelte is ons niet be
kend.
De schepien meent dat er
sindsdien moeilijkheden tegen
zijn persoon gerezen zijn, bin
nen de kristelijke strekking
van de kultuurraad en dat de
pers hierin een kwalijke rol
zou spielen. (wh)
