Nationale voetbalkompetitie
Wase topper
verkrampt
in agressie
sDe keerzijde
Iran de medaille
Urbain Braems:
revanche
voor onrecht
1 orpost - 13.4.1979 - 23
'I meubelen]
mtmwt*
de Duitser het scoret
«Lokeren is op Beerschot in het bekertreffen
onrecht aangedaan en dit willen we absoluut
nu zaterdag voor eigen publiek rechtzetten»
aan het woord technisch directeur Urbain
Braems. De man die in alle overtuiging zegt dat
de 1-0 score van Beerschot niet echt is, gezien
de bal nooit over de doellijn is geweest en de
scheidsrechter «hier zeker de blunder van zijn
leven» beging.
Braems gaat verder. «Ik heb tal van foto's om
duidelijk te bewijzen dat de bal niet over de
doellijn is geweest. Niet minder dan vier beel
den kan ik tonen op verschillende plaatsen en
standen genomen. Alleen kan Ik op de foto's
niet zien of de bal tegen de deklat is geweest,
maar dit is duidelijk zichtbaar op het video
bandje dat we eveneens in ons bezit hebben.
Dus op de deklat en niet in het net, zoals twee
dagen later Mucher blijft beweren.
Beerschot weet maar al te goed dat het uiterst
voorzichtig zal moeten zijn op ons terrein. We
zijn ervan overtuigd dat we kunnen winnen.
Maar dan op een eerlijke en rechtvaardige ma
nier.»
Tot daar Urbain Braems, die nog altijd hoopt
op een Europees ticket en momenteel nog
steeds twee kansen heeft na het gelijkspel tegen
Beveren in de kompetitie en misschien na zater
dagavond verder zal bekeren.
DEVE
S.C. Lokeren - S.K. Beveren 1-1
Jische beslommeringen, brutale interventies en felbetwiste beslissingen
i de voornaamste ingrediënten van het zo verbeide derby tussen de
e toonaangevers in onze Belgische kompetitie. De veelal negatieve in-
!S zorgden ervoor dat de topper helemaal verkrampte en zowel toe-
s als verslaggevers met een wrang gevoel huiswaarts keerden,
dit nu het nieuwe geluid Niettemin krijgen alle partijen opnieuw ruim
<)iet, omdat je op zo'n enkele wedstrijd niet kan voortgaan en zowel de
blauwen van Goethals en Pauwels als de tricolores van Braems de
houwers al veel pret bezorgden.
len afwachtend speelt, bewakingsopdrachten meegeeft, op de coun-
ekuleert, ons allemaal goed, maar het moedwillig schoppen naar al-
fvat beweegt is er toch teveel aan.
ïn kreeg het een poosje knap lastig, maar hield bekwaam stand en
dan naar het einde van de eerste helft toe uit met enkele gevaarlijke
waarvan er een goed was voor een doelpunt van de onnavolgbare
Het spel zat al gouw weer op de wagen toen vlak na de rust Larsen
niet foutief gestuit werd door Pfaff en Van Langenhove gewillig een
:hop toekende. Lokeren kwam wel langszij, maar gaf daarna niet de
negentig minuten het ritme van Beveren te kunnen volgen. Toch
>n de leiders niet opnieuw uit want een fout op Albert bleef onbestraft,
de kanonnen zwegen. Beide doelmannen kregen weinig werk aan de
iel, want de twintig akteurs gingen sneller tegen de grond dan de bal
rollen. Spijtig.
Bob Hoovenboom (Lokeren) krijgt de ba! niet onder kontrole. De alomtegenwoordige Jean
Janssens tikte de hal in de richting van Albei t, doch Rene Vei heven kwam nel bijtijds aangerend
;eren voerde van bij
iren liet noodge-
aftrap de forcing en
ingen betijen. Een
He aktie bracht Lar-
dreigend in de grote
iklijn, maar Baecke
cht hem «professio-
uit evenwicht. De
iet (jechtstreekse vrije
ichtop leverde niks op.
O eens de bezoekende
ibli< vallers bij de bal
ia'(imen werden ze on-
op
figi
n wij maar de lofbazuin laten schallen over
et Wase topvoetbal dat aanspraak maakt op
e titel, beker en Europees sukses. Je krijgt
an een prangende en gevoelsgeladen derby
l/ssen lijstaanvoerder Beveren en runner-up
Iokeren nadat beiden even tevoren met zin
derende prestaties het eigen kunnen nog eens
htra in de verf hebben gezet,
n toch hadden we het eigenlijk moeten voor-
ien... de Wase top werd een flop. Verblind
Is we waren (en velen met ons) door het
wankelend vertoon in het Astridpark, het
onj Hympiapark en de Freethiel hadden we het
ka esfe verhoopt. Maar als de belangen zo hoog
t q 'orden, de zenuwen zo gespannen, de spelers
deo over-gemotiveerd en geprikkeld zijn, dan
efe rijg je een gevecht met getrokken messen
erii aorgeschoteld, zoals zaterdagavond spijtig
ik enoeg het geval was.
ek('af een streekduel per definitie bitsig en
ïenrampechtig verloopt, dat nemen we nog aan,
i g| iaar het liep toch wel de spuigaten uit daar
p Daknam. En wie daar dan de oorzaak van
rdi( Wie zal het precies zeggen. Niemand en
s idereen zou je denken als je de verklaringen
)ubBn de betrokkenen hoort. De spelers die me-
jev ïar eerst naar het leven stonden wijzen na-
/er ien met de vinger naar de andere kantzij
je ijn begonnen... De trainers laken de houding
m 3n de tegenpartij en betogen dat je met twee
ien ioet zijn om een faire match te krijgen. De
a\eoheidsrechter die aanvankelijk weigert in te
Zi rijpen omdat hij zijn gezag zó wel denkt te
0I< Jnnen opdringen verklaart dat de akteurs ge-
ew oon met slechte intenties op het terrein
wamen.
I iet Goethals zijn ploeg te behoudend spelen
itste Braems zijn spelers teveel op Is
\rsen een komediant en Van Genechten een
kiile» libero Trekt Van Langenhove aan het
iel van de Brusselaars
'ij geloven het niet. Wel is het zo dat onze
j joog opgetilde Wase eersteklassers de laatste
Pi id onder een zo hoge druk komen' te staan,
V1 af de vooruitzichten op grote sportieve eer
mn fiks geldgewin, de opgefokte naijver leiden
4 dergelijke uitzonderlijke excessen. Beveren
Lokeren hebben ons en een massa voetbal-
'fhebbers in den lande al heel veel pret be-
wgd en de vooruitzichten op nog meer ex-
loten zijn schitterend. Zaterdagavond zagen
e echter de keerzijde van de medaille. Laat
3 ef een uitzondering blijven.
Herwig Staes
genadig getorpedeerd.
Zo pleegden Dalving en
Mommens regelrechte
aanslagen op respektie-
velijk Stevens en Jans
sens. Vooral het onderuit
kieperen van de Beverse
aanvoerder verdiende
geel zonder meer, maar
Marcel Van Langenhove
beoordeelde dat anders.
Beveren toonde zich in
een heel andere gedaan
te dan op Anderlecht en
wilde duidelijk geen
overbodige risiko's ne
men. Het speelde ge
groepeerd voor de ver
dediging om met snelle
counters uit te breken
als de gelegenheid zich
voordeed. Voorlopig wa
ren het echter Verheyen
en co die de plak zwaai
den. Op de 12e min.
werd een lange voorzet
van Mommens door Gud-
johnson doorgekopt tot
bij de op links inlopende
Lubanski, maar die kreeg
de bal op de hiel en zag
zo een haast zekere
doelkans verbeurd. Toen
vlak daarop Van Genech
ten Verheyen foutief aan
pakte wist de ref plots
wel zijn gele kaart zitten.
Het energieke Lokeren
drukte Beveren nog
steeds terug in een hard
nekkig verweer, zonder
dat het echt kansen
kreeg. Tot... op de 20e
min. Lubanski in punt de
bal meepikte en Jaspers
omzeilde die als laatste
redding aan het been van
de spurtende Pool ging
hangen. Een nieuwe gele
kaart, dat wel, maar on
dertussen was de razen
de Lubanski zijn unieke
mogelijkheid tot scoren
kwijt. Twee minuten later
was het dan de beurt
aan Dalving om Albert in
de strafschopzone ten
val te brengen, nadat de
Duitser samen met Jans
sens de plaatselijke af
weer had ontmanteld.
Wellicht viel Erwin te
spektakulair want Van
Langenhove wuifde alle
protest weg. Ondertus
sen wachte iedereen nog
steeds op het eerste
doelschot. Hoe bedrijvig
Larsen en Gudjohnson
ook waren, zij konden
Pfaff nooit aan de tand
voelen.
Stilaan kwam Beveren
trouwens meer en meer
uit de omknelling los en
toen Janssens op zijn
eentje iedereen te gra
zen nam was het de
beurt aan Velkeneers om
met een vernietigende
maaibeweging uit te ha
len. Ook hij zag het gele
karton onder de neus
gestoken. Janssens trap
te zelf de vrijschop laag
naar de hoek en Hoogen-
boom loste de harde
knal. Cluytens was er als
de kippen bij om Albert
te bedienen maar die liet
zich op een meter van
Lubanski leek goal op weg om ie scoren, maar daar stak Jaspers letterlijk en figuurlijk een voetje
voor. MD)
het doel de bal nog af
snoepen door Verheyen.
De thuisploeg roerde
zich nog eens langs
Mommens die hard naast
schoot. Lokeren moest
echter toezien hoe de
bezoekende buur onder
impuls van een alomte
genwoordige Janssens
steeds sterker voor de
dag kwam, zonder daar
om de pannen van het
dak te spelen. Het even
wicht was in ieder geval
hersteld.
Op de 36e min. torpe
deerde Baecke de steeds
gevaarlijke Lubanski en
geel. In een partij holder-
ook hij kreeg terecht
deboldervoetbal zonder
systeem of vlotte balcir
culaties waar opeenge
pakte spelers in 't wilde
weg trapte, zorgde
Janssens opnieuw voor
een glasheldere uitbraak
waarbij hij Albert in
schietpositie bracht. Dal
ving verwerkte de poging
nog in hoekschop, maar
toen Cluytens die hoog
voor doel gaf veerde
Albert torenhoog op en
kopte zuiver in de boven
hoek, buiten het bereik
van Hoogenboom (0-1).
De «tor-machine» had
het weer eens gedaan,
minder dan vijf minuten
voor rust.
Herrie om
strafschop
Van bij de aftrap wilde
Lokeren er opnieuw
energiek tegenaan gaan
en stuurde de bal naar
voren in de richting van
Lubanski. Van Genech
ten was sneller bij de
bal en ging af op het
roepen van zijn doelman.
In de plaats van terug te
tikken liet hij het leder
echter doorlopen en de
vinnige Larsen zat er
direkt tussen. Preben
stuurde de bal - te ver -
voorbij de uitkomende
Pfaff en dook toen stijl
rijk over diens uitge
strekte armen. «Penalty»
brulde het stadion en de
massa kreeg het fiat van
scheidsrechter Van Lan
genhove. Een razende
Pfaff schudde de man in
het zwart heen en weer
en moest dan door zijn
ploegmaats uit de buurt
van Larsen gehouden
worden, maar het baatte
allemaal niet. Toen de
minuten durende herrie
was geluwd zette Luban
ski de Beverse portier op
het verkeerde been en de
bordjes stonden gelijk
(1-1). Was het daarvoor
slechts op het veld oor
log geweest, dan breid
den de gevechten zich
nu ook uit tot de tribu
nes, vooral omdat de
Lokerse aanhang zich
hatelijk tegen Pfaff keer
de, terwijl ook Janssens
weer het predikaat
«boer» meekreeg. Ten
onrechte want Jean was
het licht in de duisternis
en verdiende deze hoon
niet. Bijna overal elders
reageert men trouwens
met bewondering op zijn
prestaties, net zoals een
Lubanski bijna ieders
Voor de rust werd de Beverse defensie af en toe on,Ier druk gezet. Hier ontzet Jaspers in paniek
voor Larssen en Lubanski (MD)
waardering wegdraagt.
Het duurde een tiental
minuten eer de bezoe
kers weer tot zichzelf
kwamen, maar in die tijd
hadden we enkel weder
zijdse onvriendelijkhe
den (eufemisme) geno
teerd. Op de 59e min.
pikte Albert de bal af van
Lubanski
verkeerde
stuurde bij het nemen
richting. (MD)
de penalty voor Loket',
volop onder stoom en
dirigeerde het fysiek
sterker Beveren. Zij von
den hun tegenhanger in
de jonge Gudjohnsen die
zowel links als rechts
steeds aanspeelbaar was
en snel bewegend ruim
uit zijn krachtenpoten-
tieel putte. Zo bereidde
hij bekwaam een schiet
kans voor, maar de ove
rigens onzichtbare Hen-
rotay besloot naast. Dat
was blijkbaar het sein
voor diens vervanging en
Braems stuurde Cornelis-
sen op het slagveld.
Dat belette niet dat de
leidersploeg, die nu een
subtieler spel opdiste,
wel zin had in een even
tuele zege. De meest
prangende spelfazen si
tueerden zich dan ook in
de buurt van Hoogen
boom. Op de 78e min.
stopte Bob klemvast een
effektvolle vrijschop van
naamgenoot Stevens. Bij
een van zijn weinige
vlijmscherpe rushes
langs de flank dwong
Cluytens een hoekschop
af, door hemzelf getrapt.
gouden schotn Pfitff Mar dé De ba| w0rd afgeweerd
door Hofkens in de
vlucht overgenomen en
in de herneming door
Baecke naast gegeven.
Vlak daarop noopte
Schönberger met een
schitterende volley Hoo
genboom tot een knappe
Hanssens, ging door en
werd door zijn belager
binnen de fatale zone
geveld. Niets aan de
hand, reageerde Van
Langenhove op dit naar
Nervositeit op het terrein.
ons gevoel duidelijk
strafschop - geval. Een
toch wat merkwaardige
houding vonden de
meeste neutrale waarne
mers.
Gudjohnsen als
spelmaker
Gudjohnsen reageerde
op de Beverse vertwij
feling met een felle ren,
maar verknoeide daarna
de situatie door zichzelf
vast te lopen en slecht
te passen. Met de minuut
groeide wel de hoop van
de Beverse en de vrees
van de Lokerse aanhang
voor bezoekend sukses.
Behalve Janssens kwam
immers ook Schönberger
save. De enige Lokerse
tegenstoot in die slotfase
was er een van formaat.
Uitblinker Gudjohnsen
stuurde Larsen met een
uitgekiende pass voorbij
de Beverse verdediging
en vlak voor de grote
rechthoek zag Van Ge
nechten geen andere op
lossing meer dan de
Deen neer te kwakken.
Een tussenkomst die
geel en bijgevolg rood
verdiende, maar zo ver
wou Van Langenhove het
niet laten komen.
Met de drawn was ieder
een tevreden, met het
geboden vertoon nie
mand.
