i
iC
IE
E
II
kfyi/lichË
jirnï W>
DE BAND ACW-CVP
U UUd^^"
Be redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
In Erpe-Mere loopt het
verkeerd met het kultuurbe-
leid
Het Schepencollege voert een
eigenzinnig kultuurbeleid,
vermits de inspraak van het
lokale kulturele werk bij het
gemeentelijk kultuurbeleid
wordt gefnuikt, de adviesbe
voegdheid van de gemeente
lijke kulturele raad wordt
gelimiteerd en er voor deze
raad geen enkele vorm van
participatie gewaarborgd
wordt bij het beheer en het
bestuur van de bestaande
infrastructuur.
Het is voor iedereen duidelijk
dat in deze omstandigheden
aan de opbouw van de
fusiegemeente en meer in het
bijzonder aan het cultureel
welzijn van de inwoners van
deze gemeente zeer grote
schade wordt aangebracht.
Hoe is de feitelijke toestand?
1De gemeentelijke kulture
le raad werd opgericht. De
statuten en het huishoudelijk
reglement werden regelmatig
goedgekeurd waardoor zowel
de algemene vergadering als
het bestuur normaal aan het
werk konden gaan.
De afgevaardigden van alle
politieke fracties hebben hun
consultatieve en waarne
mende opdracht als niet-
stèmgerechtigd lid getrouw
uitgevoerd, met uitzondering
evenwel van het aangewezen
lid van het College. In
bepaalde vergaderingen
werden door hem standpun
ten opgedrongen door het
intimideren van zekere leden
en door het discrediteren van
interventies van andere le
den. Kortom, in de meeste
vergaderingen werd door de
schepen een one-men show
opgevoerd ten behoeve van
eigen zeer concrete doelstel
lingen namelijk het bekomen
van een substantieel advies
over het cultureel centrum
«Steenberg» en een even
substantieel advies over de
subsidieverdeling.
2. De vaste cultuurpact-
commissie heeft de onregel
matige procedure inzake
subsidieverdeling toegepast
voor 1977 door het Schepen
college veroordeeld omdat
het in strijd was met het
cultuurpactdecreet van 28.1.
1974. Het College had zich
immers zowel het beschik
kingsrecht als het bestem-
mingsrecht toegeëigend
waardoor het verworven sub
sidies had afgeschaft of
verminderd om alzo zelfs aan
verenigingen die niet beston
den op het ogenblik van de
beslissing van de gemeente
raad toelagen te kunnen
verlenen. Ook door het
provinciebestuur werd hun
handelwijze afgekeurd na
bezwaarschrift van een be
paalde vereniging. Het Sche
pencollege heeft in dit geval
aan de heer Gouverneur
medegedeeld dat zij de
verworven subsidie zouden
uitbetalen.
Voornoemde onregelmatig
heden zijn door het werk van
de culturele raad en de
sportraad thans bijna onmo
gelijk geworden aangezien
een volledig normensysteem
werd ontworpen en goedge
keurd.
Het blijft echter iedereen
verontrusten dat bepaalde
verenigingen geen deel uit
maken van de culturele raad
waardoor bijzondere toela
gen zouden kunnen toege
kend worden door een een
voudige beslissing van het
Schepencollege.
3. In de laatste gemeenteraad
weigerde de meerderheid in
het reglement betreffende de
subsidiëring van het sociaal-
cultureel werk en de sport
manifestaties de rechten tot
gebruik van de bestaande
infrastructuur en van ma
teriële voorzieningen in te
schrijven.
Deze waarborgen zijn noch
tans uitdrukkelijk opgeno
men in het hoofdstuk VII van
het cultuurpactdecreet. De
reden van de weigering is
eenvoudig want op deze
manier behoudt de gemach
tigde schepen alleen het
monopolie inzake gebruik
van lokalen en voorzienin
gen. Dit alles legt uit waarom
zekere verenigingen alle faci
liteiten krijgen en andere
buiten gegooid worden.
Als reactie tegen deze erger
lijke toestanden viel het
ontslag van de leidende
krachten van de culturele
raad en de interventies van
de C.V.P. Groep in de
gemeenteraad.
Het instrument van inspraak
en het overleg- en inspraak
orgaan dat de culturele raad
moest zijn, is onbestaande
geworden. Er is naar onze
mening slechts één oplos
sing: geef aan deze raad zijn
eigen bevoegdheden die het
op grond van het decreet van
12.12.1974 heeft en breng de
politieke fracties terug naar
hun specifiek actieterrein
namelijk het zuiver gemeen
tebeleid- waar het hun moge
lijk is de adviezen goed of af
te keuren of te wijzigen. Dit
is de wens van de C.V.P.
fractie.
De C.V.P. fractie van
Erpe-Mere
MARK GALLE NAAR
BRUSSEL
Om het met de woorden te
zeggen van iemand die
destijds een populair taai
rubriekje verzorgde op de
radio: Aalst heeft een toe
maatje gekregen. Mark Gal-
le wordt minister van Vlaam
se Zaken in de vijf partijen-
regering-Martens.
Het weze me toegelaten om
hem, over de partijgrenzen
heen, geluk te wensen met dit
hoge ambt. Althans op het
persoonlijke vlak: aan een
stadsgenoot gun ik uiteraard
van harte het sukses. Op het
politieke vlak liggen de
dingen wel eventjes anders:
vanuit de oppositie is het
mijn plicht, Mark Galle het
leven zuur te maken. Ik
geloof echter, dat we beiden
voldoende Vlaamse refleks
en voldoende zin voor ver
houdingen hebben om dat
met fatsoen te doen, zonder
dat de menselijke verhou
dingen daardoor in het
gedrang moeten komen. Het
rrioet een blijk van volwas
senheid in de Vlaamse ge
meenschap zijn, dat politieke
tegenstellingen weliswaar
met kracht en energie, maar
altijd met fair-play uitge
vochten worden.
Eigenlijk is de aanstelling
van Mark Galle voor mij
eerder een gelegenheid om
even te mijmeren over het
politiek gewicht van een stad
gelijk Aalst. De golven van de
politieke hartstocht hebben
hier altijd hoog geslaan.
Zbwel het socialisme, het
liberalisme als de kristen-
demokratie, het Daensisme,
het Vlaams-nationalisme en
het kommunisme hebben in
Aalst felle voorvechters ge
had. De tegenstellingen wa
ren soms dramatisch hevig:
een duel als dat van Daens en
Woeste is vrij uniek in de
politieke annalen van dit
land. Om de vurigheid waar
mee de politieke hartstocht
hier beleden werd, is Aalst
wel eens het «Luik van
Vlaanderen» genoemd ge
worden.
Nochtans is Aalst op het
hoogste politieke vlak min
der vaak vertegenwoordigd
geweest als men van zo'n
sterk geëngageerde stad
mocht verwachten. Vóór
Mark Galle moet men terug
gaan tot in 1966 om nog een
Aalsterse excellentie te ont
moeten: Ludovic Moyersoen
die zijn ministeriële loop
baan eindigde op Landsver
dediging onder Harmel-Spi-
noy. Verder in de tijd
ontmoet men baron Romain
Moyersoen, die voor het
laatst - en slechts voor de 9
dagen van de kortste re
geringsperiode uit onze ge
schiedenis - in 1925 op
Ekonomische Zaken zat in
een homogeen-katholieke
regering. Nog vroeger is er
Woeste geweest, op Justitie
in 1884. Maar dat was slechts
een gelegenheids-
Aalstenaar, ingevoerd om
hier herrie te komen zaaien.
Woeste, de aarstkonservatie-
ve franskiljon uit de vorige
eeuw. Romain Moyersoen.
niet zo fel verschillend maar
reeds getemperd door de
effekten van het algemeen
keisrecht. Ludovic Moyer
soen, uit een stam die heeft
moeten leren dat een politie
ke loopbaan in Vlaanderen
alleen nog in het Nederlands
kon. Mark Galle. in de eerste
lichting van een Vlaamse
BSP die op eigen poten leert
staan. Uit zo'n rijtje namen
kan men de sociale en de
nationale geschiedenis van
onze gemeenschap aflezen.
Op de keper beschouwd
heeft Aalst echter bitter
weinig vaste voet in de
Wetstraat gekregen. Een
Aalsterse excellentie is nog
altijd een gebeurtenis.
Is dat misschien omwille van
het feit dat de politieke
botsing precies te Aalst vaak
zo hevig is geweest? Zijn wij
niet veel meer een stad waar
men warm loopt voor ideëen?
Of liggen wij zo dicht bij
Brussel dat wij vrede nemen
met de intellectuele pendel
naar het ambtenarendom of
naar de kabinetten?
Ik hoop dat Galle zijn
pluimen niet verliest in
Brussel. Aalst is altijd een stad
van tegenwringers geweest.
Ik wens dat onze nieuwbak
ken excellentie in deze door
Cools en Spaak en Van den
Boeynants boven de doop
vont gehouden regering een
Vlaamse tegenwringer moge
blijven.
Jan Caudron
MARCGALLE
Enkele weken terug heb
ben wij een ere-saluut
gebracht aan onze Ere-
Volksvertegenwoordiger
Bert Van Hoorick, die de
finitief een punt achter
zijn briljante politieke
loopbaan heeft gezet.
Vandaag brengen wij
met zeer veel genoegen
hulde aan onze Aalsterse
Socialistische voorman
Mare Galle, die de Minis-
ter-portefeuille voor
Vlaamse Zaken heeft
toegewezen gekregen in
de nieuwe regering.
Aan wie beter dan Mare
Galle kon dergelijke por
tefeuille worden aange
boden. Aan niemand
denken wij.
Mare Galle voorstellen
lijkt overbodig, alhoewel
wel eens mag onder
streept en herhaald wor
den, wat er toe geleid
kan hebben hem Minis
ter van Vlaamse aange
legenheden te maken.
De Vlaamse problema
tiek heeft steeds zijn bij
zondere aandacht gekre
gen.
Hij was niet alleen Voor
zitter van de Nederland
se afdeling van de vaste
kommissie voor taaitoe-
zicht. Ook om zijn Volk
een meer verzorgde taal
bij te brengen heeft hij
veel bijgedragen door
zijn dagelijkse taalwen-
ken op de radio. Uitzon
derlijke verdiensten
heeft hij als strijder bij
de Rode Leeuwen, waar
van hij trouwens de me
de-oprichter is. Hij kent
zeer goed het probleem
van de Vlamingen in
Brussel. Hij kent min
stens evengoed de no
den en problemen van
het Arrondissement
Aalst dat Ekonomisch en
Sociaal geweldig achter
uit boert.
De Aalsterse Socialisten
zijn dan ook de Nationa
le BSP-leiding dankbaar
dat Marc in de regerings
ploeg werd opgenomen.
Het zal dan wel niemand
verbazen dat de Socialis
ten in Aalst met vreugde,
geestdrift en fierheid een
zijner zonen zien Minis
ter worden.
Vreugde omdat onze
vriend Mare op zo'n kor
te tijd als Aalsters Volks
vertegenwoordiger het
tot een van de meest
toonaangevende post
bracht in ons land.
Geestdrift omdat wij,
Mare Galle kennende,
veel zal bijbrengen voor
zijn streek.
Fierheid om reden dat
het Arrondissement
Aalst nooit verwend is
geweest bij het toewij
zen van Minister-porte
feuilles. Bovendien is
Mare Galle de eerste So
cialistische Minister uit
ons Arrondissement.
Dus redenen te over om
fier te zijn.
Aan Mare wensen wij
veel sukses en sterkte in
de moeilijke taak die hij
op zich neemt. Na meer
dan honderd dagen rege-
ringskrisis is de toe
stand in ons land er niet
op verbeterd. Wel inte
gendeel. In de duistere
gemeenschapsbetrek
kingen zijn er zeer weinig
lichtstraaltjes die ons
kunnen laten verhopen
dat definitief tot een ge
westvorming te komen.
Ook de binnen- en bui
tenlandse leningen en
schulden stapelen zich
verder op, zodat kan ge
vreesd worden een kata-
strofe tegemoet te gaan
en de sociale verworven
heden van de werkende
bevolking op de helling
kunnen komen te staan.
Met alle gevolgen die er
ook aan gekoppeld zijn.
Daarom vinden wij het
moedig van Mare dat hij
het heeft aangedurfd in
de regeringsboot te stap
pen.
De Aalsterse Socialisten
zullen hun Minister Mare
Galle steunen in zijn op
zet met de middelen
waarover zij beschikken.
De bevolking van het Ar
rondissement Aalst stelt
in Mare zijn vertrouwen
en kijkt met belangstel
ling uit naar zijn werking
die onze streek hoopvol
kan stemmen, beter aan
bod te komen.
Wij zijn ervan overtuigd
dat bij Mare de werklust
en de wil aanwezig zijn
het goed te doen.
Mare goede vaart en veel
sukses.
Jan Van der Veken
Voorzitter BSP-Aalst
DE K.P.B. EN
HET ONDERWIJS
Er roert 'n 't wat in de on
derwijswereld en dit is heus
niet van vandaag aan het
gisten. De zogeheten on-
verbiddellijke krisis heeft
ook de vangarmen naar de
onderwijssektor uitgestrekt
en in de anti-krisiswet wer
den een reeks van maatre
gelen verpakt die de kwali
teit van het onderwijs recht
streeks in gevaar brengen.
De onderwijswereld heeft
veel geduld gehad en veel
geslikt. Nu is de kruik echter
te vol en de aktie is in gang
geschoten, niet alleen aan
de universiteiten, maar in de
totale onderwijssektor, in de
officiële sektor met een
massabetoging en stakin
gen in de christelijke geïn
spireerde sektor met een
meeting in de Passage 44 te
Brussel.
De akties genieten de ak-
tieve steun van diverse
groeperingen van ouderve
renigingen en van alle on-
derwijsvakbonden. Het is
immers ongehoord, dat uit
gerekend in het «jaar van
het kind» zo een scherpe
aanval op de kwaliteit van
het onderwijs is ingezet
DE KPB DOET WAT
Waar staat in deze strijd de
Kommunistische Partij?
Uiteraard achter, naast en
met de strijdende en ei
sende onderwijsmensen.
De KPB doet niet alleen aan
prachtige volzinnen en ge
vleugelde woorden, maar
ze treedt direkt op in prak
tijk.
Volksvertegenwoordiger
Noëlla Dinant heeft in naam
van de KPB-
pariementsgroep en van de
ganse KPB reeds twee
wetsvoorstellen neerge
legd. Het eerste vraagt de
onmiddellijke afschaffing
van de vermindering van
het aantal lesuren in het se
cundair en hoger onderwijs
van het korte type, maatre
gel uit de antikrisiswet die
op 1.9.79 moet in gang
schieten en de werkgele
genheid zal doen teloor
gaan voor méér dan acht
honderd leerkrachten.
Het tweede is een herne
men van het wetsvoorstel
van onze kameraad Marcel
Levaux van enkele jaren te
rug, en wil het aantal leer
lingen per klas in het
kleuter- en lager onderwijs
beperken tot maksimaal
twintig, in het kleuteronder
wijs de ingeschreven kleu
ters (en niet de gemiddelde
aanwezigheid) laten gelden
een schoolhoofd zonder
klas per school met zes
klassen lager onderwijs
minstens, geen graadsklas
sen meer (bijv. 5e en 6e
samen in de klas).
Konkrete voorstellen
voor elk probleem
Er is tevens een analoog
voorstel in voorbereiding
voor het secundair onder
wijs en het hoger onderwijs
van het korte type En ver
der heeft de KPB zeer kon
krete voorstellen in verband
met de afmetingen van de
scholen onder de slogan
«een school op de maat van
het kind», de verdediging
van de dorpsschool, de on
ontbeerlijke herziening van
de onderwijsprogramma's,
het herwaarderen van het
statuut van de kleuterleid
ster en de financiële gevol
gen daarvan.
Deze lijst is zeker niet afge
sloten en ook tegen de on
rechtvaardige eis van
10.000 fr. inschrijvingsgeld
aan de universiteiten stelt
de KPB al haar politieke bat
terijen op. Met alle kracht
die ze in alle bescheiden
heid heeft, zonder hoogdra
vende beschouwingen,
nemen de Kommunisten
het «jaar van het kind» ter
harte door zeer konkrete in
itiatieven. Zij richten daarbij
een oproep tot alle mensen
en organisaties die met het
onderwijs iets te maken
hebben, om de KPB-
voorstellen te steunen en te
doen aanvaarden.
Alleen op deze wijze kun
nen zeer hooggeplaatste
meneren of woordenschat-
rijke politici tonen aan
welke kant ze werkelijk
staan. Doen ze dit niet, dan
laten ze best hun demago
gisch gepraat achterwege.
We houden er trouwens aan
hier zeer dik te onderstre
pen dat het probleem van
het onderwijs zoals dit van
de financiële moeilijkheden
der gemeente zoals dit van
de maatschappelijke ze
kerheid en talrijke andere
nog, in geen geval los mo
gen gezien worden van een
algemene politiek die door
de opeenvolgende regerin
gen werd gevoerd en waar
voor alle partijen die mee-
regeerden verantwoordelijk
zijn. Vandaar hun pogingen
steeds weer de kwesties af
zonderlijk voor te stellen
terwijl het geheel er op ge
richt is de bevolking de kos
ten van de krisis te doen be
talen.
J. De Geyter
BESPREKING REGE
RINGSVERKLARING
TUSSENKOMST VAN
VOLKSVERTEGEN
WOORDIGEK
WILLY VAN
RENTERGHEM
Toen onze weigevers ruim meer
dan dertig jaar geleden onze eerste
volledige wetgeving op de sociale
zekerheid goedkeurden, zetten zij
een belangrijke stap op de weg
naar de sociale vooruitgang.
De sociale zekerheid gaf nieuwe
dimensies aan onze samenleving.
Een nieuwe dimensie voor de bur
gers door beveiliging.
Een nieuwe dimensie ook voor het
ekonomisch leven door het grote
aandeel dat de sociale zekerheid in
het nationaal inkomen ging inne
men.
Een nieuwe dimensie tenslotte
voor het politieke leven door het
aanbrengen van nieuwe stof voor
elektoraal en syndikaal opbod.
Spijtig genoeg ontwikkelden deze
nieuwe dimensies zich op een zeer
ongeordende wijze.
Men mag genist stellen dat de so
ciale zekerheid de overheid stilaan
boven het hoofd is gegroeid.
De regering zal zich moeten inzet
ten voor het in stand houden van de
sociale zekerheid, want sociale
zekerheid is onmisbaar.
Maar anderzijds zult U er moeten
over waken dat ons stelsel van de
sociale zekerheid zichzelf niet
wurgt door een ongeremde woeke
ring. Wij zijn er van overtuigd dat
het ongebreidelde verder oplopen
van de sociale kosten onvermijde
lijk zal leiden tot het onbetaalbaar
worden van de sociale voorziening
en het onbeheerbaar worden van
het sociale stelsel.
Inderdaad, volgens de laatste ra
mingen van de heer Staatssekreta
lis voor Begroting van de uittre
dende Regering zou de toestand
der onderscheiden sociale zeker-
heidssektoren de volgende zijn:
het pakket van de gezond
heidszorgen zou over het jaar
1979 met een tekort van 8,5 mil
jard te kampen hebben, wat einde
1979 een gckumulccrd dcficict
van 16,5 miljard zal vertegen
woordigen.
Erger is het nog gesteld met de
uitkeringen van de Ziekte- en In
validiteitsverzekering. Hier be
draagt het vermoedelijke tekort
voor 1979 minimum 15,3 miljard,
hetzij een gekumuleerd defïciet
van 17,5 miljard waarvan onge
veer 0,5 miljard voor de zelfstan
digen op het einde van dit jaar
sioenen helt de balans voor 1979
13,5 miljard over naar de nega
tieve zijde, wat betekent dat de
nog bestaande reserves in 1980
zullen uitgeput zijn.
De zelfstandigenpensioenen
boeken een jaarlijks tekort van 4,5
miljard, wat einde 1979 een ge
kumuleerd defïciet van 19,5 mil
jard zal vertegenwoordigen.
De Fondsen van de Kinder
bijslagen voor werknemers ver
tonen momenteel nog een klein
overschot, zij het dan zonder 14de
maand en zonder welvaartsaan
passing. Ik ben er echter van over
tuigd zo de Sint-
Niklaaspolitiek verder gaat we
nog vóór de jaarwisseling voor een
tekort zullen staan van om en bij de
4 miljard.
De kinderbijslagen voor zelf
standigen boeken een jaarlijkse
boni van ong. 400 miljoen. Doch
er dient hier al direkt op gewezen
dat deze sektor noch een 13de
maand of 14de maand, noch een
welvaartsaanpassing, noch een to
tale pariteit met het stelsel der
loontrekkenden kent.
Samengevat betekent dit dat het
geheel der sociale zekerheid dit
jaar een tekort zal oplopen van 33
tot 37 miljard, de werkloosheids
uitgaven NIET meegerekend.
Een totale verrekening leert ons
dat op het einde van dit jaar het
gekumuleerd tekort 53,5 tot 57,5
miljard zou kunnen bedragen.
Dit kan leiden tot het ondergraven
van de solidariteit van de werken
den en de niet-werkenden, wat U
in de memorie van toelichting van
het bereikte regeerakkoord ook
moge vooropstellen.
In dit verband stellen wij eerst en
vooral de schrille tegenstelling
vast tussen de gedane voorstellen
van Formateur Vanden Boey
nants, vervat in zijn dokument van
23 maart jl., en de tekst van het
regeerakkoord.
Ondanks de niet te miskennen vrij
algemene inhoud, kondigde dit
dokument immers enkele grote
krachtlijnen af betreffende bespa
ringen op korte termijn en globale
hervormingen in diverse sektoren.
In het regeerakkoord is daar
weinig of niets van terug te vin
den, behoudens enkele essentiële
wijzigingen in de mate dat:
enerzijds de zo nodige kon
krete besparingsmaatregelen ver
dwenen zijn en vervangen worden
door een eenvoudige verwijzing
naar de anti-Kriziswet en door
vage formuleringen;
anderzijds «nieuwe voordelen
voor gepensioneerden worden
voorzien;
en tenslotte de min of meer
konkrete voorstellen voor de glo
bale hervorming werden vervan
gen door een uitermate vage tekst
die alle wegen open Iaat.
Kritiek is maar al te vaak goed
koop. Zeker wanneer het onder
werpen als de herstrukturatie van
het stelsel van de sociale zekerheid
betreft.
Het is een feit dat de sociale zeker
heid niet alleen in ons land een
krizistoestand kent.
Het verschijnsel doet zich voor in
alle landen die sedert het einde van
de Tweede Wereldoorlog een stel
sel van sociale zekerheid hebben
uitgebouwd en gefinancierd, dank
zij de toenemende welvaart.
De oorzaken liggen zowel beslo
ten in het demografische, het eko
nomische, als in de sociaal-
psychologische houding van de
bevolking, die in tijden van wel
vaart de uitbreiding van de kwali
tatieve en kwantitatieve voordelen
van het stelsel als vanzelfsprekend
heeft ervaren.
Tenminste twee van de drie oorza
ken schijnen in de komende jaren
geen verandering te zullen onder
gaan, namelijk de demografisdhe
ontwikkeling en de ekonomische
krizis.
Een snelle ommekeer van de de
mografie is niet te verwachten en
een krachtige herneming van de
ekonomie lijkt al evenzeer uitge
sloten.
Men kan daarom gerust stellen dat
de krizis van de Rijksdienst voor
Sociale Zekerheid lang kan aan
slepen.
Vandaar dat ons land dringend
nood heeft aan een duidelijke en
klaar uitgewerkte herstrukturatie
van de sociale zekerheid.
Maar het is reeds duidelijk dat Uw
regering de moed mist bij de uit
voering van haar terzake voorop
gestelde werkelijke doelstellin
gen.
Nergens in de regeringsverklaring
konden wij immers geen enkele
konkrete maatregel vinden die
voor de toekomst de wildgroei van
de sociale zekerheidsuitgaven
voortvloeiend uit de inwilli
ging van allerlei ondoordachte ei
sen ook maar enigszins zou
kunnen indijken. Opnieuw iaat
men na duidelijke doeleinden te
bepalen om in funktie daarvan
maatregelen te treffen om te ko
men tot een gezonde financiering
van de sociale zekerheidDit is des
te meer dramatisch wegens de
enorme financiële problemen op
korte termijn.
Men mag immers niet vergeten dA
deze uitgaven ongeveer 25% van
het bruto nationaal Produkt verte
genwoordigen, waardoor de
werkgevers- en werknemersbij
dragen steeds maar verhoogd wor
den en aanleiding geven tot een
stijgend verzet. De sociale lasten
wegen immers zwaar door in de
totale loonkost en vormen een di-
rekte bedreiging voor de kompeti-
tiviteit van onze ondernemingen
die op buitenlandse afzetgebieden
aangewezen zijn. Daarenboven
voelen buitenlandse ondernemin
gen er nog maar weinig voor om in
België te investeren wegens de
zware sociale .werkgeversbijdra
gen. Of zal de huidige regering
soms blind zijn voor het feit dat
nieuwe industriële initiatieven in
hoofdzaak afgeremd worden door
de aan de ondernemingen opge
legde sociale lasten. Zelfs indus
triële overheidsinitiatieven
tenzij men hiervoor een andere
regeling zou treffen zullen aan
deze voor het bedrijfsleven nood
lottige situatie niet kunnen ont
snappen en zullen er al evenmin in
slagen zich op de markt kompeti-
tief op te stellen.
Graag had ik vernomen in hoe
verre U, Mijnheer de Eerste Minis
ter, bereid bent al dan niet een
einde te stellen aan de jarenlange
toegepaste gemakkelijkheidsop
lossing, die er in bestaat de tekor
ten van bepaalde sektoren van de
sociale zekerheid te dekken door
verhoogde, fragmentaire bijdra
gen.
Voortgaand op de regeringsver
klaring hebben wij tot ons spijt
dienen vast te stellen dat ander
maal de grond van de zaak niet is
geraakt en dat de verklaring enkel
een aantal elektorale bespiegelin
gen inhoudt.
Inderdaad:
Wij hebben geen enkele reële
oplossing teruggevonden voor de
bestaande tekorten. Integendeel,
het bijkomend tekort, voort
vloeiend uit de vermindering van
15% der patronale lasten en uit de
bijdragevrijstelling voor de opge
legde aanwervingen, weliswaar
geldig voor alle niet beschermde
sektoren, wordt ten laste van de
Staat gelegd.
Verder konstateren wij dat de
laatste nog bestaande rezerve in de
sektor van de werknemerspen
sioenen nog vlugger zal uitgeput
raken door de toekenning van de
beloofde premie. Onvermijdelijk
zal men hierdoor vanaf 1980 on
getwijfeld rekening dienen te hou
den met een jaarlijks tekort van 15
miljard. Dit is gewoonweg een
zoethoudertje voor mogelijke ver
kiezingen in de nabije toekomst.
Tenslotte moeten wij konklu-
deren dat er momenteel gee
kele globale vizie meer besti
de toekomst van de sociale
heid. De tekst van het akkoor
elke mogelijke keuze toe.
des te meer onrustwekkend|
het nieuwe stelsel, om in
operationeel te zijn, ten laat
1981 dient ingesteld. Een
gangsfaze van vijfjaar zal ii
nodig zijn om té brutale scl
te vermijden.
In deze materie is de afwezij
van elk beleid des te gevaarlj
want het gaat om de toekom-
onze maatschappij en om
staanszekerheid van de bevoll
Op enkele uitzonderingen
breekt het aan konkrete,
sche voorstellen die rekenii
den met de wezenlijk bescl
middelen en beantwoorden]
een eigentijds beleid in de
van de sociale zekerheid.
Redenen die ons noodzaket
geplande beleid van de Reg
inzake de sociale zekerheid
keuren.
DE HEER IS WAARLIJK |°pv
VERREZEN, ALLELUJA!
tuur
Ik weet niet of het u al opge- dat Jezus gestoven is P0Vl
vallen is dat wij alleen bij het kruis, dat kan hiver
Matteus en Lucas iets lezen risch worden vastgelen
over de kindsheid van Je- ook het geloof van dé apr ee
zus, ook Paulus schrijft er telen in de verrijzenis; njZcr
geen woord over. Het lijden dat brengt voor mij r s
van de Heer, zijn verrijzenis geen verplichting van gel bei
en ook de verschijningen na mee. Geloof is en blijft éten
zijn dood vinden wij in alle een vrije daad, veroniv w
geschriften van het Nieuwe stelt mijn eigen beslisstltec
Testament. De verklaring Als ik ongelovig ben ejht v\
van de vaststelling schijnt lees de verrijzenisverhalbuit
ons duidelijk: niet de ge- dan kan ik niet anders |w
boorte van Jezus-hoe won- zeggen dat de evangeli^jebr
derbaar hij ook moge ge- objektief of subjektief |bui
weest zijn-wel zijn dood en waren: ze kunnen mij tfiier
verrijzenis zijn de reden van ben willen bedriegen erir ve
ons geloof. Schreef Paulus iets wijsmaken, zij kunneei
niet: wat ik u kom prediken zich zelf iets hebben «voo
is het sterven en het op- gemaakt en dat hebjige
staan uit de dood van de neergeschreven. Ier
heer. |k geloof omdat ik in m
Nu is het een feit dat meer trouwen mij kan overgefsbe
als één kristen moeilijkhe- aan het aanvaarden varit da
den heeft met die verrijzenis bestaan van een God, jopg
van de Heer, misschien der van alle mensen en p sic
vooral omdat de Kerk naar Hem die deze God totfbij c
de leer van Paulus voor- wereld heeft gezontjhe
houdt dat als de Heer verre- Paasboodschap en Pa
zen is, ook wij zullen verrij- geloof zijn volkomen j
zen. Dan begint onze ver- dubbelzinnig ondanks j
beelding te werken over dat verschillen en onvolle
andere leven over de dood heden in de paasvoorsU
heen, over de ontelbare lingen; niet alleen de Gi
menigte die ons in de dood ken van Atene hadden \m
is voorgegaan, over de met de verrijzenis, Pau| I
plaats en de levensomstan- leert ons dat het ook J
digheden in het hierna- sommigen van zijn geloi
maals; wij weten wel dat de genoten lastig was hetta* I
hemel niet een plaats is, dat loof in het «eeuwig leverei
er daar niet getrouwd wordt verbinden met het geloo
zoals Jezus al antwoordde God. Mijn geloof in de véin I
aan zijn ondervragers. zenis is geen toevoetjlanc
Waarom geloven wij dan in aan het geloof in God; rifone
de verrijzenis van de Heer God is voor mij de God >evei
en in onze eeuwige be- mijn geboorte, maar (s»
stemming? Zeer eenvoudig van mijn dood. Hij is vooijs hc
omdat wij aannemen dat een God van levenfierii
wat in de evangelies en in de zoals Hij dat was voor Jept 2i
brieven van Paulus staat zelf. De verrijzenis betelfeest
over die opstanding de de overwinning van de d "erz<
waarheid is; wetenschappe- ckx)r God, aan wie ik alhu
lijk alleen is het niet te be- ook het laatste nl. de d het
wijzen zoals men iets met toevertrouw. In Kristustfen
materiële bewijzen kan sta- de laatste en grootste vij e«
ven. En toch is ons geloof van de mens, nl. de d(rzitt
niet nai'ef. Jezus van Naza- overwonnen. God e'v
ret is voor ons geen mythe Schepper is ook in staa ake
zoals een Willem Teil, zijn de dood tot het leven te i r,he
geschiedenis is te lokalise- pen.
ren en op de gebeurtenis- Het leven van een kriste
sen van zijn leven zijn data niet gespaard van tec rb'i
te zetten. Al zijn de evange- slagen en mislukking
lies geen stenografisch ver- ook het leven van Jc
slag van wat de Heer ge- was voor de meesten
zegd heeft, wat wij erin vin- zijn tijdgenoten een mis sPe'
den is dezelfde leer die Je- king en toch getuigde
zus van Nazaret heeft ver- honderdman bij
kondigd; wat de leerlingen KRUIS: «deze man
van de Heer hebben gezien waarlijk een rechtvaa
en gehoord dat hebben zij ge»,
voortverteld en dat leefde bij Alleluja is de wekroep
hen voort, zoals ook bij de de kerk op Pasen! M el
eerste kristelijke gemeen- ook Pasen van 1979 7
schappen. sterken in ons geloof
Wij mogen niet vergeten dat mogen wij weten dat
er ook maar geen enkel Heer altijd bij ons is zoal
boek zo is bestudeerd als de discipelen van Emm£'
de bijbel en dan vooral het mochten wij zijn hulp
Nieuwe Testament, zodat bruiken om in ons Ie
wij met een veel grotere werkelijke getuigen te
graad van zekerheid weten meer door onze daden
waaraan ons te houden als door onze woorden dat
het b.v. met de geschriften begin en einde is, alphi?'1
van Plato of Cicero het ge- omega,
val is. Een zalige Pasen, wan
En toch is het verrijzenis- Heer is waarlijk verrezc sta)
verhaal een stuk «geloof»; C. De \<óe f
rs -
kor
>roj
crwi
Cl
is d
n vi
De afdeling Aalst van de stichting Leon Lesoil (RAL
strekking) organiseert vanavond 13 april om 20 uu
een debat met als tema «de kristelijke arbeidersbe >»t
weging met of zonder de CVP?» Als sprekers zuiier d
aanwezig zijn: Frank Siegers (RAL) en Piet Van Titf i<
telboom (gewestelijk sekretaris ACV). Waar? Café
Landhuis. Grote Markt, Aalst.
Omwille van de aktuele draagwijdte van deze tema-
tiek, zou op een ruime belangstelling mogen gere 111
kend worden voor deze diskussie. Denken we maa
aan het komende ACW-kongres, het ACWJ
dokument «Welzijn in solidariteit», de recente ont
wikkelingen in het Waalse landsgedeelte naar eei
progressieve frontvorming.
Deze avond is de tweede in een reeds open vor
mingsavonden Een eerste maal (begin '79) werd1
informatie verstrekt en gediskussieerd over verschil*
en gelijkenispunten R A L. en K.P. (F*D)
tanv
K
afstel
en t
jlvet
:lee
ziel
m
ghu
n t
rinj
ed
per
erg,
lekt
tl i jl
pro
I. cpl;
de
een
Ma
itne
i enl
