MARC GALLE:
PORTRET
VAN DE MENS
OM UIT HET KOMMUNAUTAIRE SLOP TE GERAKEN WARE
HET BEST DAT DE WALEN WALLINGANT, DE VLAMINGEN
FLAMINGANT ZIJN. DAT SCHEPT KLARE TOESTANDEN
Politiek en literatuur zijn best te combineren.
Mare Galie rekent op samenwerking met Rika De Backer.
lokt. Aalst, onderwijs, litera
tuur, politiek en mensen vor
men de gesprekstema's. «Ei
genlijk heb ik me altijd een ge
boren en getogen Aalstenaar
gevoeld», zegt Mare Galle.
«Zelfs toen we om beroepsre
denen in Brussel woonden,
kwam ik wekelijks naar Aalst
om mijn moeder te bezoeken en
intens kontakt te houden Ik
stam uit de volkswijk waar L.P.
B oon zijn «De Voorstad groeit»
situeertde omgeving van de
Volksverheffingsstraat en de
Naarstigheidsstraat (ik ken de
straten daar met hun lage, wat
ineengekrompen voorgeveltjes
die herinneren aan strijd om het
bestaan en groot zijn in hun nie
tigheid). Zwemmen deed ik
dolgraag (ik was aangesloten
bij Neptinus) en atletiek (in de
400 m. was ik bijna niet te
kloppen), 's Winters kwamen
we hier schaatsen (we staan
met wat heimwee bij de spie-
gelvijver: heimwee om het ver
loren jeugdparadijs, heimwee
ook omdat de vissen er niet
meer zijn en het water vertroe
beld is). Als Neerlandikus do
ceerde ik aan de kadetten-
school in Laken, aan de school
voor vertalers en tolken, en aan
het RITSC (heel wat jonge
mensen, als journalist in funk-
tie bij de BRT. kregen van mij
hun vorming). Nu is er de poli
tiek, maar mijn interesse voor
de literatuur is nog ongerept.
En die twee zijn best te kombi-
neren».
Letterkunde blijkt inderdaad
een grote liefde van Mare Galle
en er worden tal van herinne
ringen opgehaald. Louis Cou
perus komt aan bod, Couperus
om wie het begon: een stilisti
sche studie van zijn werk «Psy-
Mare Galle, mijn specialiteit was de 400 m.
tweede huwelijk.» En uiteraard
is er L.P. Boon voor wie de
gastheer een warme genegen
heid koestert. «Een van mijn
mooiste momenten, zegt hij, is
de ontmoeting tussen onze
Aalsterse schrijver en Joop den
Uyl, oud-premier van Neder
land, twee grote meneren, die,
elk op zijn terrein, mekaar on
middellijk vonden en begre
pen».
Aalst is voor Mare Galle een
In de politieke wereld iaat
Mare Galle veel bewondi
voor zijn voorzitter Karei
Miert omdat hij het socialjche
een open karakter en
Vlaams imago geeft, warsbverv
enggeestig anti-klericalisn zinni
denk hier persoonlijk aaien or
uitzending kramiek van de
op zondagmorgen waarin
Miert met veel lof sprak
zijn katolieke opvoedersjjte in
voor zijn partijgenoot en e
Claes van wie hij de groijforiT
dossierkennis waardeert
is klein van gestalte, zegt (naar
Galle. maar het is een si
staatsman^
Ook de stijl en de aanpal
premier Martens ligt
zonder formalisme, recht
de kern toe En Van den B|n de
nants vindt hij een «type-
man zonder grote woorde e Ei
met een gebaar van verslens
houding
Om uit het kommunautaire
te geraken ware het best d
Walen wallingant, de Vla ielts«
gen flamingant zijn. Dat sectie
klare toestanden en dan
iedereen waar men aan to rdeli
Wat Mare Galle in de om eze I
met mensen vaak ergert isjnge:
gebrek aan beschaving
De kleine man heeft in een
kussie vaak meer takt dap 4'
Eigenlijk heb ik mij altijd geboren en getogen Aalstenaar gevoeld.
zogenaamde grote heren.
Dat pluralisme voor onze
heer geen ijdel woord is
uit zijn goede kontakten
deken C De Vos, pastoor
lant van Moorsel, pater S(|ur
mans van het Kollege en
fessor emeritus A. Wester
van Leuven,
Wat hem dan het meest ge
gen heeft gedaan bij zijn
noeming tot minister?
Afkomstig uit de Welvaartstraat, minister in een Welvaartstaat
(symbool van Athena, Griekse
godin van de wijsheid) en op
twee kleurrijke doeken van Felix
De Boeck, fel-rood met een
ietwat mystieke inslag, een
«zelfportret» en «Scheppende
Handen». «Felix De Boeck is
een vriend, zegt mevrouw
Galle, een autentiek mens, een
man die zich verbonden weet
met de grond, een man die
tegenslag heeft gekend en pijn
en die wellicht daardoor zo wijs
tot de gastheer opduikt.
Geen officiële begroeting maar
een gesprek dat een geheel
vormt van momentopnamen,
een reeks dia's over verschil
lende onderwerpen, gelukkig
niet beperkt tot het tema «poli
tiek» Wel krijgt dit laatste
voorrang omdat het direkt aan
leunt bij de aktualiteit.
Of Mare Galle een ministerambt
had voorzien? Ja en neen, Eer
der onderwijs misschien omdat
dat kranten (er zijn al schema's
gepubliceerd die verhelderend
zijn) en andere media de (even
tueel bestaande) afstand tus
sen mens en instelling kunnen
verminderen of wegnemen
«Welke motieven brengen (of
drijven) iemand naar de poli
tiek?» vraag ik. «Een soort be
zetenheid (Van den Boeynants
noemt zichzelf een politiek
beest), een kriebel, de ambitie
om de maatschappij te veran
deren?» Mare Galle blijft er
nuchter en rustig bij. «Ik voel
me niet anders dan anders»,
zegt hij. «Engagement was er
tijdens mijn verblijf in Brussel:
sociale inzet voor de kleine
man, Vlaamse refleks ter be
scherming van een minderheid
in een overwegend Franstalige
stad. Er waren kontakten met
Roger De Wulf en Gelders
(oud-burgemeester van Vil
voorde) en er was de vorming
Politiek: de kriebel om de maatschappij te vervangen.
Tot voor enkele weken associeerde ik de naam
Mare Galle met taalwenken op de radio 's morgens
om half acht, met het beeld van oud-studenten die
hem kenden van op het RITSC, met de grootmeester
van het Nederlands proza, Louis Couperus, met de
Vlaamse betoging in Halle. Daar zag ik hem opstap
pen naast een oude man met een grimmige verbe
tenheid op het gezicht, Marnix Gijsan, en naist een
derde M.G., zijn zoon Marnix.
Vrijdagmiddag 12 u. stipt was
ik present op de Parklaan 29,
niet bij dr. Mare Galle, maar bij
de kersverse minister van
Vlaamse Zaken, De gastheer
was nog onderweg vanuit
Brussel. Mevrouw Galle ver
welkomde me in een met zon
overgoten woonkamer waarin
mijn aandacht werd gevestigd
op een reeks kleurrijke uitjes
is en zo echt»We praatten nog
wat over het onderwijs
(«Waarom zou waarachtig plu-
raslisme niet mogelijk zijn in
een sfeer van openheid en ver
draagzaamheid? Neutraliteit
bestaat niet»), over het protest
aan onze universiteiten (me
vrouw Galle doceert Spaans
aan de VUB), over de nakende
lente en over «De Voorpost»
die materie eerder in de lijn ligt
van zijn belangstelling en zijn
vorming.
Maar het ministerie van
Vlaamse zaken bevalt hem zeer
omdat het zoveel ruimte laat,
omdat er zoveel stof inzit,
gaande van subsidiëring (hier
wordt verwezen naar de Zwarte
Hoekbrug, naar de aanleg van
een tweede zwembad, naar de
bouw van een nieuw hospitaal,
waarvan de ministers De Wulf
en Galle de eerste steen legden)
naar sociale problematiek (de
werking van de O.C.M W.'s),
over energiebeleid tot milieu-'
beheer («Waarom spreekt men
voortdurend over vogelvangst
en niet over vogelbehoud?»
luidt het). Toegevoegd aan zijn
kabinet zijn de staatssekreta-
rissen Paul Akkermans, bekend
geworden om zijn wetsvoorstel
tot instelling van verplichte
avondsluiting in handel, am
bacht en dienstverlening, en
anderzijds Daniel Coens, een
man uit A.CJN. kringen en
burgemeester van Damme.
Mare Galle is vooral verheugd
omdat alle belangrijke proble
men aan de Vlaamse executieve
moeten worden voorgelegd en
omdat hij rekent op een kon-
struktieve samenwerking met
zijn kollega Rika De Backer,
minister van Nederlandse Ge
meenschapszaken.
Op mijn vraag of de man in de
straat de kompleksiteit van be
voegdheden en instellingen wel
zal begrijpen en of hij er niet zal
door afgeschrikt worden, ant
woordt de gastheer dat het een
kwestie is van kommunikatie,
Een Aalstenaar: dat is geen gemakkelijke klant
van de «Rode Leeuwen» waar
van ook Lydia De Pauw, mo
menteel staatssekretaris voor
Brusselse Zaken, later deel
uitmaakte.
Mijn eigenlijke start in de poli
tiek was mijn funktie als rappor
teur voor institutionele her
vormingen op het partijkongres
te Klemskerke. Mijn kandida
tuur voor de kamer van volks
vertegenwoordigers bracht me
naar Aalst en sinds mijn verkie
zing leg ik me uitsluitend op de
uitoefening van mijn mandaat
toe»
Het is zo'n lekker lenteweertje
dat het park ons naar zich toe-
chè» die uitliep op een grondige
studie van zijn oeuvre als dus
danig: een verfijnde, decadente
wereld met als antipode de
rauwe, naturalistische atmos
feer van sociale wantoestanden
bij C. Buysse Marnix Gijsen
komt ter sprake: de kennisma
king ten huize van Marnix Gy-
sens. «Het was vriendschap op
het eerste gezicht», zegt Mare
Galle, «en ik hoop stellig ooit
een boek over hem te kunnen
schrijven. Het is een briljante
geest met een bijzonder
scherpe taal Misschien kan ik
nog huwelijksmakelaar worden
want ik speelde een rol in zijn
stad en een begrip. Een Aalste
naar is gelukkig maar
geen gemakkelijke klant, hij is
kritisch aangelegd (de geschie
denis bewijst het), maar eens
men hem voor zich gewonnen
heeft, blijft hij een trouw en vu
rig aanhanger door dik en dun
«De Morgen» vindt hij een
pluspunt, niet in de eerste
plaats voor de B.S.P., maar
voor het pluralisme in Vlaande
ren. De krant heeft inhoud en
Paul Goossens verdient wat
men ook mag zeggen kre
diet, want hoe dan ook
progressief is hij altijd geweest
én konsekwent.
De zee van bloemen en pl<
van zijn vrienden in het V(
huis, de warme woorden,
de man in de straat, de
met gelukwensen van
minister Moyersoen en
kommentaar van VU -
vertegenwoordiger Jan
dron vorige week in «De V
post» die in Mare Galle
trouwe lezer vindt.
reportage
wouter de bruyn
foto's erik de vree
