■Wê Mb
:z\
J WILLY DE CLERCQ OP EUROPESE
PVV-KIESMEETING TE AALST
OP NAAR EUROPA
S
150 JAAR
STRUISVOGELPOLITIEK
Tl
li
Vk
ANTWOORD
AAN WILLY
■e redafctie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
stade, maakte het voor ie
dereen duidelijk: de C.V.P.
oppositie heeft zich nog
eens positief ingezet en het
bestuur kunnen aanzetten
tot realisatie van een punt
met vooruitstrevend sociale
betekenis.
Het project zal wel wat uit
gaven vergen maar het be
stuur is toch gevolgd.
Een ander initiatief, inte
gendeel, werd bekampt juist
omwille van de kost. Toen
het schepencollege zinnens
was het huis De Vis in de
Molenstraat aan te kopen,
heeft de C.V.P. oppositie
zich daar erg tegen verzet.
Het schepencollege werd
tot bezinning gebracht. Ach
teraf was iedereen kontent
dat de uitgave niet werd ge
daan.
Voor degenen die later zou
den willen opmerken dat de
C.V.P. in zijn kritische rol als
oppositie, zou vergeten zijn
een positieve aanbreng te
doen bij het stadsbeleid,
mogen deze 2 voorbeel
den dienen als bewijs van
het tegendeel.
GHIS WILLEMS
Na een geslaagde betoging
op 21 maart II. en een werk
onderbreking van 1 uur op
30 maart hebben de
A.C.O.D. onderwijsmensen
nu in gemeenschappelijk
front met de kristenen op
VRIJDAG 4 MEI jl. een
ganse dag gestaakt.
Op dezelfde dag had te
Brussel een betoging plaats
waarin niet minder dan
25.000 leerkrachten hun
ongenoegen lieten blijken
over de onderwijspolitiek in
ons land. Honderden vlag
gen (vooral rode) en slo
gans werden als symbolen
van vastberadenheid en so
lidariteit midden een over
weldigende mensenzee
meegedragen.
Ook in diverse 1 mei
betogingen stapten ACOD
vrienden op achter de leu
zen: «Wij eisen een collec
tieve overeenkomst voor
het onderwijs»
voor het behoud en de be
vordering van onze tewerk
stelling, kleinere klassen -
beter onderwijs
De solidariteit tussen alle
werknemers is in de 1 mei
betogingen duidelijk tot ui
ting gekomen.. Allen strij
den immers voor eenzelfde
doelstelling: Recht op ar
beid, voor het onderwijs
werd dit vertaald in
«Kleinere Klassen», Met
deze maatregel willen wij
niet alleen meer arbeids
plaatsen scheppen, maar
tegelijkertijd zal dit het on
derwijspersoneel in staat
stellen de onderwijskwaliteit
te verbeteren en een reële
inhoud te geven aan de
demokratisering van het
onderwijs.
De verlaging van de
schoolbevolkingsnormen,
betere omkadering en op
vang van de leerlingen,
moeten een kans bieden
om de invloed te beperken
van negatieve sociaal-
kulturele achtergrondfacto
ren op de ontwikkeling van
(vooral kansarme) kinde
ren.
De nieuw aangetreden re
gering Martens werd door al
deze acties duidelijk ge
maakt dat het onderwijs
personeel vastbesloten is
deze rechtmatige eisen
spoedig te realiseren. De
onderwijsmensen volgen
dan ook met aandacht de
onderhandelingen tussen
de regering en het vak
bondsfront (ACOD-CCOD)
die begin deze week wer
den aangevat.
Ondertussen heeft de Frans
talige, socialistische on
derwijsminister Hoyaux in
zijn 1 mei rede laten ver
staan dat hij dichter staat bij
de eisen van de leerkrach
ten dan bij het beleid van
zijn voorganger (de PSC'er
Michel).
Dierickx Eddy
Secretaris ACOD-
onderwijs
GASTARBEIDERS-
KINDEREN
Tijdens de voorlaatste ge
meenteraadszitting heb ik
als woordvoerder van de
Met zeer veel aandacht heb
ik de tekst van volksverte
genwoordiger Willy Van
Renterghem gelezen i.v.m.
de voorbije reeksen «hea
rings»» of, in ons aller taal,
inspraakvergaderingen. De
tekst wil eigenlijk een ant
woord of oppuntstelling zijn
van wat wijzelf de week er
voor onder de titel «pers en
inspraak» hadden gesteld
en waarbij wij nogal wat
voorbehoud hadden ge
maakt over de resultaten
van de voorbije reeksen
hoorzittingen in de afgelo
pen twee en een half jaar.
Dat deze zittingen nuttig zijn
en tot goede inspraakmid
delen kunnen uitgroeien
hebben we steeds gezegd
en geschreven. Deze
nieuwe vorm van «het oor te
luisteren leggen bij de be
volking» mag er van ons ge
rust zijn op voorwaarde dat
het geheel niet uitgroeit tot
een one-, two- of meer
manshow van het college
van burgemeester en sche
penen, waarbij dan op be
paalde ogenblikken en
plaatsen ook de tenoren
van ter plekke de show van
het college willen stelen Wil
men er een show-avond
van maken dan moet men
dit ook als dusdanig aan
kondigen.
Het artikel van volksverte
genwoordiger W. Van Ren
terghem bevat goede din
gen zoals de rol van de ad
viesraden, het juist verwij
zen naar het ontbreken van
inspraak over het Kultureel
Centrum onder een vorig
bestuur, de nieuwe aanpak,
de nog sterk te verbeteren
verhouding tussen bestuur
en bevolking. Het bevat ook
de bekentenis dat de beste
inspraakvergaderingen die
waren waarbij de mensen
voor een zeer konkreet pro
bleem (bv. deverhaalbelas-
tingen) werden geplaatst.
Eén van de redenen daar
toe zal wel zijn dat ze daarbij
over juiste en overvloedige
informatie beschikten. Daar
ligt precies de draad tussen
wat wij als titel van ons ge
noemd artikel hebben ge
bruikt nl. «pers én in
spraak». Er loopt een niet te
verbreken band tussen bei
de waarbij de taak van de
plaatselijke pers en haar
korrespondenten o.m. is,
alle mogelijke informatie te
brengen die de bevolking
nodig heeft om een juist in
zicht in een bepaalde pro
blematiek te krijgen. Alleen
op die basis kunnen de
hoorzittingen uitgroeien tot
iets essentieels meer dan
een show of een karikatuur
van inspraak of een klach-
tenbank voor persoonlijke
gevallen. Daarom moet de
juiste relatie tussen stads
bestuur en pers worden
hersteld op basis van het
kommunikee dat door de
Aalsterse persmedewer
kers werd opgesteld en dat
elders in dit blad verschijnt.
Het bestuur dat zijn in
spraakintenties wil waar
maken moet ook de infor
matiekanalen maksimaal
openen Ook dat hadden we
in ons artikel «pers en in
spraak» reeds gesteld.
Daarover echter heeft Willy
Van Renterghem met geen
woord gerept.
J. De Geyter
TWEE FEITEN
UIT DE
DUIZEND
In een nogal georches-
treerd aandoende séance
werd het schepencollege
van Aalst, in het bizonder de
bevoegde schepen, vanop
de meerderheidsbanken
gelukgewenst met het initia
tief om een standplaats voor
woonwagenbewoners in te
richten aan de Houten Hand
te Erembodegem. De een
voudige herinnering (door
L.v.d. Sijpe) dat het voorstel
uitgegaan was van C.V.P.
raadslid Chris Lievens -
Borms, en later vanuit de
minderheidshoek nog aan
gepord werd, o.m door te
interpelleren over het arm-'
zalig zigeunerkamp te Hof-
Vorige vrijdagavond ging in een volgestouwde FFR-
zaal de Europese kiesmeeting door van de PW, ar
rondissement Aalst. Of moeten we zeggen: show,
want ook Ann Christy zat in het programma. Afge
huurd? In elk geval een gelukkige keuze, want Ann
Christy zou in Jeruzalem niet aan de klaagmuur heb
ben gestaan. 16 keer treedt deze talentvolle dame op
met de PVV, in elk arrondissement. In Aalst was het de
vierde keer. Natuurlijk ontbraken de koninginnestuk
ken van de PVV niet op deze bijeenkomst: Willy De
Clercq, de martelaar van de vorige (nationale) verkie
zingen die op Europees vlak revanche wil nemen, en
Herman De Croo, de vuurvlinder van de partij die me
nig politicus croo-nische migraine heeft bezorgd. Ook
de plaatselijke en arrondissementele partijtop was
aanwezig, met epicentrum de tafels vóór het podium,
waaraan plaats hadden genomen burgemeester
D'haeseleer, Diane, volksvertegenwoordiger Van Ren
terghem... en zo golfde de partij uit tot in de verste
hoekjes van de FFR, want er zat enorm veel volk bin
nen. Het werd een avond van hoge kwaliteit, sfeer- en
stijlvol, keurig en kleurig. Een publiek dat duidelijk op
niveau staat. De PW stapt naar de Europese verkie
zingen op onder de naam ELD, Europese Liberale De-
mokraten. Thema: meer werk, minder lasten, en een
nieuw Europa vooral voor de komende generaties.
Daar kwam de partijtop dit arrondissement voor warm
maken.
Aan de ingang werd een
blauwe roos op je kraag ge
prikt, een nieuwe variatie na
die rode rozen van de eer
ste mei. Bloeit voor deze
partij nu de lente open? De
europese kleur van de PVV
is geel. Geen blauwe lucht
meer boven het ELD. Geel
was ook de kleur van de
hostessen. Die schattige
meisjes hadden tevoren in
de stad al reklame gemaakt
voor de gele partij met
blauwe zoom. Alle emanci
patie ten spijt, blijft de vrouw
nog altijd een lokvogel. Een
sirene aan wiens gezang
niet kan worden weerstaan.
En intussen wordt gebeden
voor stemmenregen op 10
juni.
Maar terug naar de «avond
zitting» in de zoemende bij
enkorf. Willy De Clercq en
Herman De Croo waren
daar intussen aangekomen.
Een dreunend applaus om
armde het tweetal bij de in
gang van de zaal, waar
eerst nog een informeel
pintje werd gedronken,
aangeboden door burge
meester D'haeseleer, dui
delijk in zijn nopjes als een
weidehommel in een veld
witte klaver. Herman De
Croo: «Men had mij
VU-fraktie schepen De
Maght geluk gewenst met
haar initiatief een stand
plaats voor woonwagenbe
woners in te richten. Een
ander probleem waar wij
dringend een oplossing
zouden moeten aan geven
is dat van onze gastarbei
ders en in het biezonder van
de gastarbeiderskinderen.
In het jaar van het kind,
waarin wij op 10 juni voor
het eerst een Europees par
lement zullen kiezen, zou
het niet ongepast zijn indien
de gemeentelijke overheid
een initiatief nam om deze
kinderen wat vriendelijker
tegemoet te treden en op
een aantrekkelijke manier
op te vangen. Buiten Sodiga
ken ik in Aalst geen instel
ling die daar enig oog voor
heeft. Gezien zijn beperkte
financiële middelen kan
Sodiga deze zware taak niet
helemaal aan en ben ik van
oordeel dat ons stadsbe
stuur zijn steentje zou kun
nen bijdragen tot de organi-
zatie van de vrije tijdsbeste
ding van deze kinderen.
Een uiteenzetting van de
problematiek van de gast
arbeiderskinderen zou cSt
artikel te lang maken.
Daarom neem ik mij voor tij
dens een van de volgende
gemeenteraadszittingen
een voorstel hieromtrent te
formuleren en ter diskussie
te leggen.
Als volksnationale partij wil
de VU zich steeds aan de
kant van de zwaksten scha
ren. In Vlaanderen zijn dat
de werklozen, de minderva-
lieden en de weerlozen die
nog steeds tussen de ma
zen van het net van de so
ciale wetgeving vallen. In de
wereld zijn dat de ontwikke
lingslanden en die ver
drukte volken die door de
gril van de geschiedenis,
door bloedige oorlogen en
berekende huwelijken van
koningen en prinsen niet het
geluk hadden op de officiële
kaart van de wereldatlas te
prijken.
Ook steden zoals Aalst
kunnen door het nemen van
gepaste initiatieven hun
aandeel hebben in de ver
wezenlijking van een recht
vaardige en menselijke we
reld.
Jan Caudron
dat ge ziek waart, maar het
doet me genoegen u hier
springlevend te zien...».
Aan de ingang werd ook
vanalles uitgereikt, ver
kocht, gereild, gegeven en
opgeplakt. Allemaal klein
«kiesmateriaal», munitie
voor de komende kiesstrijd.
Vooraan op het podium een
reuzegrote affiche met een
vaderlijke Willy De Clercq
en twee bengels erop.
Tekst: «Meer werk, minder
lasten, Europa vooral voor
hen». Daar zouden we
straks wel nog meer uitleg
over krijgen. De lichten
doofden, de stemmen ver
stomden, en vooraan
sprong Ann Christy dartel
op het podium. Haar orkest
was niet mee, men had het
op een band geperst. Maar
zijzelf zong echt. Enige van
haar meest gekende suk-
sessen. Ze had haar
«Vreemde Man» mee, haar
zondebok waar ze niet
vanaf geraakt. En intussen
maakte ze gebaren alsof ze
die man inderdaad uit haar
bed aan het weren was. Een
zeer begaafde artieste. Een
stem met een internationaal
paspoort. Na vijf krachtige
deuntjes mocht ze op adem
komen, en kreeg Mevrouw
Rita Samain - Omwal het
woord, een frisse jonge
blonde verschijning die haar
geslacht alle charmante eer
aandoet. Uit Kortrijk komt
ze, en ze staat erg vooraan
op de lijst, derde plaats,
voorgedragen door de ver
eniging van PW-vrouwen.
Een heerlijke keuze, de
keuze waard. Want ook in
de politiek wil het oog wel
wat: maar de feministen
moeten mij niet dadelijk in
de nek springen. Want li
chamelijk schoon alleen is
géén stem waard. Daarvoor
zijn er andere wedstrijden.
Maar Rita Samain is vooral
intelligent. Dus dóèrom. Zij
vertelde zinnige dingen. En
ze zou zich niet alleen over
de vrouwenproblematiek
buigen. Ook voor andere
problemen zou ze zich in
zetten. Kortom, voor wat
van haar op Europees vlak
werd gevraagd. Er was de
werkloosheid die dringend
naar een oplossing moet, er
was nood aan een echt en
vernieuwd liberalisme. Er
was nog zoveel... Rita hield
het kort, maar klaar.
De volgende spreker was
Herman De Croo, een spe
cimen van «enfant Terri
ble», een vrolijk, vlot en
boeiend personage. Hij
prees het sociale werk van
Louis D'haeseleer, dat uit
gebouwd was als nergens
anders in de PW. De Croo
herinnerde ons aan zijn «ge
lukkige collegejaren bij de
Jezuïeten: Tindemans was
daar ook, maar is daar ge
bleven...». Hij bleek ook
goed op de hoogte van de
plaatselijke politieke toe
stand: «Ik ben de «bis
schop» van de zitting van
daag...» Of nog: «Op de af
fiche waarop ik samen met
Willy De Clercq sta, en
waarop de tekst voorkomt:
«Geef Europa in goede
handen», zijn we maar tot
het middel afgebeeld. Ik had
mijn handen namelijk in mijn
broekzakken
Maar toen werd hij ernstig.
Hij wees erop dat de over
vloed van de jaren '60 voor
bij was, maar dat de libera
len overal t.o.v. dezelfde fei
ten ook dezelfde taal spre
ken. Hij vroeg vooral voor
zichtig om te gaan met de
energie, de economie, de
sociale verworvenheden,
de'vrijheid (anderen loeren
met gewapende ogen naar
ons...), en rustig, evenwich
tig en redelijk te zijn: Geen
demagogie die zand in de
ogen strooit.
Zwaar op de maag lag hem
blijkbaar het feit dat de
meerderheid bij de vorige
(nationale) verkiezingen
een kwart miljoen stemmen
verloor, en de PW toch in
de kou bleef staan: «Bij ons
heeft uw wil nog zin, wij zijn
geen volksvreemden. De 20
miljoen stemgerechtigde
Europeanen die liberaal
voelen, vormen het gewe
ten van Europa. Wij zijn de
alternatieven. Vlaanderen
is een land met een sterke
uitstraling, maar al te vaak
werd het onder de voet ge
lopen. Vanuit Vlaanderen
zal het liberalisme zich ver
heffen. We zullen in Europa
aantonen dat we onmisbaar
zijn. Neem de verkiezingen
ernstig op. Bij ons gaat het
om een diepere betekenis.
Bij ons is er nog plaats voor
de liberale idee, voor de
idealen van onze voorou
ders. Bij ons is de wil aan
wezig om veranderingen
aan te brengen waar dat
nodig is. Wij vonden het
spel van de democratie
trouwens uit. We hebben te
hard gezwoegd om op te
geven...»
Sterk kantte De Croo zich
tegen verstaatsing, tegen
de staat die morgen zou
zeggen hoe we ons leven
moeten inrichten, hoe we
onze kinderen moeten
grootbrengen... De keuze
moet gemaakt worden tus
sen een verdrukte of een li
berale maatschappij. We
moeten zorgen dat Vlaan
deren na ons nóg mooier zal
zijn. Dat gaan we doen op
10 juni, zo besloot De Croo
zijn fervente toespraak.
Zonder band of orkest
bracht Ann Christy vervol
gens een ode aan de Beat
les (Yesterday). Na nog een
paar liederen kreeg ze
bloemen van volksverte
genwoordiger Van Ren
terghem, die de aanwezi
gen verder dankte voor hun
talrijke opkomst.
Volgend punt op het pro
gramma: een euro-kwis die
gewonnen werd door An-
toon Lambrecht, tweede:
Raymonde Reynaert.
Karei De Gucht, (Dender-
monde), voorzitter van de
PW-jongeren kwam op
voor uitbreiding van de be
voegdheden van het Euro
pees Parlement. Hij zei ook
dat de PW-jongeren reso
luut achter de partij staan,
ook al ging men niet altijd
akkoord met wat in de partij
werd beslist: we geloven in
onze partij. 10.6.79 moet
een sukses worden voor de
partij, maar vooral voor Eu
ropa.
Voorzitter Willy De Clercq
dankte de medewerkers, de
inrichters én het Aalsters
publiek. De kandidaten voor
de verkiezingen moeten
vechten voor de idealen op
Europees vlak, zo zei hij
vinnig. Hij wees op het be
lang van 20 miljoen liberale
kiezers in Europa: we heb
ben niet de pretentie de
sterkste politieke formatie te
zijn, maar we zijn wel de
schoonste. Waarbij hij ver
wees naar de ruzies in de
overige politieke families.
(Maar zelfs in de beste fami
lies is het al eens ruzie,
denken wijzelf daarbij). De
Clercq zei verder dat de
PW niet gebonden was
aan tijd, grensen, filosofi
eën, of sociale grenzen.
Geen klassenstrijd in de
PW, zo benadrukte hij fel.
Wij steunen op solidariteit,
niet op strijd tussen werk
nemers en werkgevers. Wij
zijn verbonden rond een
gemeenschappelijke hu
manistische basis. We ge
loven in Europa, en in ons
zelf Want indien dat niet
gebeurt, hebben we in de
wereld niet veel meer in de
pap te brokkelen.
Willy De Clercq kantte zich
tegen de monopolies van de
supermogendheden: te
midden van dit (on)even-
wicht moet Europa zich
herpakken, niet om te kolo
niseren, maar om zijn identi
teit te affirmeren. We steu
nen de idee van een vrij Eu
ropa, een liberaal Europa:
maar, zo zei de voorzitter
ook, steeds meer proble
men kunnen niet meer op
nationaal vlak opgelost
worden. Er moet een Euro
pese politiek komen, ook
voor onze defentie. Aan
dacht vroeg hij ook voor
ekonomische en monetaire
eenmaking, om tot politieke
eenmaking te komen. Hij
kwam ook op voor een
ruime budgetaire bevoegd
heid van het Europees par
lement, en voor de be
scherming van het milieu,
de privacy (tegen misbruik
van computers) en tegen de
misbruiken van de over
heid.
Hij lichtte tot slot het thema
toe: meer werk (o.a. door
beter aangepast onderwijs
en herscholing, door een
ekonomie die het verbruik
stimuleert...), en minder las
ten: de drek op het gezins
inkomen moest vermin
derd worden.
De PW, die niet in de rege
ring zetelt, niettegen
staande de stembusuitslag,
wou eerlijk en korrekt blij
ven, en haar woord gestand
doen. Op nationaal èn in
ternationaal vlak. Scherp
weerde Willy De Clercq zich
ook tegen de verlammende
van de technocratie
ond
den
'9' Vee
Noc
en de bureaucratie. Hij
nadrukte de superioi
van de mens en de prirr*
teitvan het individu: hetl
ralisme staat of valt me
kleine en de middelt
mens. We steunen op-^,
vooruit wil in het leven, v
daag in Vlaanderen,
gen in Europa». De
veerde recht, en bi
Willy De Clercq
staande ovatie.
Daarna dreipte de zaal
laan leeg.
Wilfried Liss
'r' eer
ons:
stele
blik'
gege
Vrijd
ech
zou
gekc
Jan Caudron, 9de op de VU-lijst, was vorige week op de Brusselse Grote Markt te zien.
Alle partijen waren er met een stand aanwezig. (EDV)
Guido Naets, Europa-specialist en BRT-journalist kwam Jan Caudron een bezoekje
brengen. (EDV)
Op het weekend van de Topdag vierde ook Wereldwin
kel. Hoeveel flessen Algerijnse wijn er bij de gelegen
heid genuttigd zijn is ons niet bekend. Wel was er in
Brussel die zaterdag een nationaal kongres waarop
o.m. Eduardo Galeano (zeer bekende Argentijnse
banneling) het woord voerde en waren overal in
Vlaanderen speciale Wereldwinkelaktiviteiten. Voor
Aalst was dat een tentoonstelling 150 jaar ontwikke
lingsbeleid (lees er de aanhalingstekens bij) en een
verkoopstand aan de Grote Markt alwaar het Topsfeer
was.
Was de topdag voor We
reldwinkel een flopdag,
zoals het dat was voor de
velen die 's avonds afzakten
naar het stadscentrum in de
hoop nog wat mee te kun
nen snuiven van geaffi
cheerde sfeer? Alleszins
werd de WW-verkoopstand
in de gang van zaal Made-
Ion goed bezocht.
We herinneren er hier ter
loops aan dat Wereldwinkel
èerst geen stand zou kun
nen krijgen heben op de
Topdag van 5 mei. Daar
kwam verandering in wan
neer één der Grote-
Markt-middenstanders, de
heer Jackie D'Herde (Made-
Ion), voorstelde gebruik te
maken van de toegangs^
poort naar zijn zaal. Wat
met dank aanvaard werd
natuurlijk.
Voor velen was dat de eer
ste kennismaking met de
«rechtvaardigheidsprodukte
koffie, tee, honing, fruitsap,
wijn, porto, siervoorwer
penniet duurder, maar
de boeren en arbeiders uit
het betrokken ontwikke
lingsland krijgen loon naar
werk. Ter informatie: deze
Wereldwinkeloptie wordt
binnenkort ook verruimd
naar produkten uit eigen
land. Er zullen namelijk bin
nen afzienbare tijd broeken
van «Les sans Emplois»
verkocht worden: dat zijn
broeken die in zelfbeheer
vervaardigd zijn door de
werknemers van het ex-
Salik-bedrijf in Quaregnon.
In het Fabrieksken liep er
vrijdag, zaterdag en zondag
een tentoonstelling «De
derde wereld door 150 jaar
België'.' Grote symbool was
de «streikvogel» en daar
steelden wij onze titel uit. De
tentoonstelling was sober in
die zin dat de diverse pane
len enkel tot de verbeelding
spraken van wie echt geïn
teresseerd was. Er viel
weinig sensatie te verko
pen. Wel foto's en kartoens
met uitgebreide tekstuitleg.
Centrale idee ervan, en ook
van de gelegenheidsbro
chure met dezelfde naam:
kolonisatie en dekolonisa
tie, ontwikkelingshulp vroe-
al
ger en nu, er waren en
nog altijd eigen belanj
mee gemoeid. Een eer
deel toont aan hoe de
spansiedrang van Bek
vanuit ekonomische moi war
ven gestalte krijgt. In e hei
tweede deel kon men z taai
hoe het kolonialisme
installeerde naar letter
geest. Tenslotte krijgt
neokolonialisme tegeno
de bevrijdingsgedachte
plaatst. Telkens met
voorbeeldjes uit onze v<
landse geschiedenis,
zonder de verbloemtaal
er anders bijhoort.
Wereldwinkel stelde
deze tentoonstelling
zichzelf voor en dat m
best als je weet dat aL|s
heel het land zowat ze:
Wereldwinkels besta r|j0
Door dik en dun. Meljer.
zonder tegenkantingen I
onbegrijpende burgers
overheid.
Een lijstje van regiorC"*;
verkooppunten van V d|
reldwinkelprodukten:
uiteraard in OXF/
Wereldwinkel, Burchtstrf""
20, Aalst
jeugdklub Ijaco, Geraai
bergsesteenweg 81.
Erembodegem-Terjoderi
de Spin, Stationsstraat
9450 Haaltert
Van der Vekens E., A
termaalstraat 2, 94 r~
Nieuwerkerken.
(i161
In 't Fabrieksken ging een tentoonstelling door over «De derde wereld door 150 jaar B
(EDV)
