Groeten aan Julie,
Alice, Sidonie en Clemence te Spa
Lijk van jongeman in Aalsterse flat
Revolutionair Victor Davé
STANT
MAG
VER ONS
GIEN
KOMIESJES
NIMMER
DOENG...
Aalstenaar dronk whisky
als water... maar stierf
Om niet te geloven
en toch waar
toilmke...
in het hoofd van de
in Clement Baeyens.
t hety Deckmyn met het
cobaljk overschot
Reeds meer dan twintig jaar aan één stuk vertrekt Daar verzorgen zij de keuken voor alle zomerkampen
moeder Julia Roelandt met haar dochters Alice en van jongeren en ouden van dagen.
Sidonie in de maand april naar Spa.
Zij zijn het die verantwoor
delijk zijn dat elkeen na een
ganse dag boslucht te heb
ben genoten, zonder hon
ger kunnen inslapen. Vooral
de verlofperiodes ingericht
voor de derde leeftijd ken
nen enorm veel sukses. le
der jaar trekken overvolle
bussen met bejaarden naar
Spa om daar tien of veertien
dagen te kunnen genieten
van de bosrijke omgeving,
samen met leeftijdsgenoten
gezellig te vertoeven en om
van een welverdiende rust
te genieten.
Begrijpelijk dus dat de spe
ciale schotels en aange
paste menu's van Alice, die
momenteel de skepter
zwaait in de keuken, veel
bijval kennen.
Allen komen welvoldaan en
vol lof over hun vakantietijd
terug.
Het kasteel waar het alle
maal doorgaat is welbekend
als het kasteel van Don Bo^
co.
Langs deze weg willen dan
ook alle geburen, kennis
sen, achtergelaten familie
leden en toekomstige logés
hun beste groeten aan de
familie Roelandt overbren
gen. Zij denken dagelijks
aan U en menigmaal wor
den jullie vernoemd in de
buurtgesprekken. «Altijd op
vakantie» zeggen ze dan.
«zes maand aan één stuk».
Houdt jullie klaar Julia, Si
donie en Alice, de grote
drommen vakantiegangers
zijn op komst, wij kennen er
zelfs die al valiezen aan het
pakken zijn!!
me)i twijfelachtige oor-
de l^t met als derde van
Mol.
Twee moderne gebouwen, een aan de Fritz De
Wolfkaai nr. 6 en een aan de Ijzerenwegstraat.
eveneens nr. 6. bieden langs de achterkant zicht op
elkaar.
Verleden vrijdagnamiddag rond 14.50 u. meende
buurvrouw Edith Bauwens van op de 2e verdieping van
het gebouw van de De Wolfkaai iets verdacht te zien in
een tegenoverliggend appartement, betrokkén door
G.V.G. Deze persoon, een 25-jarige vrijgezel,
afkomstig uit Lede-Wanzele, Bosstraat 63. bediende
bij de ASLK in het Brusselse, woonde amper ongeveer
een maand opdit appartement.
Vanuit haar slaapkamer zag de buurvrouw een
bebloed lijk naast het fornuis liggen, dat van G.V.G.
Met overgesneden keel. zegden sommigen, met
messteken in borst en keel. beweerden anderen. Overal
in het vertrek werden bloedsporen aangetroffen door
de stadspolitie die na door een andere buurvrouw
telefonisch te zijn opgeroepen zeer vlug ter plaatse
kwam en de toegang forceerde. Ze vond er ook het mes.
Het parket van Dendermonde stapte af. Buren werden
onderhoord en enkele ervan verklaarden in de nacht
van donderdag op vrijdag enig lawaai te hebben
gehoord. Brieven die licht zouden kunnen werpen op
de doodsoorzaak werden gevonden.
Tastte men vrijdag nog in het duister naar de oorzaak
van deze dood. na lijkschouwing werd moord
uitgesloten en blijkt het om een wanhoopsdaad te gaan.
lesfcn De Zwaefvankafé
uw M ze ons bereidwillig
Ve w dankbaar voor hun
Gewezen volksvertegenwoordiger Bert Van Hoorick
wil Victor Davé, Aalstenaar, die een niet onbelangrijke
rol in de voorgeschiedenis van de socialistische ar
beidersbeweging heeft gespeeld belichten. Meer ge
gevens hieromtrent opsporen zou zeker lonend zijn en
Bert Van Hoorick stelt dan ook de vraag wat er met zijn
familie te Aalst geworden is, of hij in het Aalsterse iets
heeft ondernomen en of hij hier vrienden of aanhang
had in de periode 1864 tot 1880, periode over dewelke
betreffende de arbeidersbeweging te Aalst nog weinig
is geweten.
De pas overleden auteur laatste leverde kritiek op het
Louis-Paul Boon heeft het eigendomsrecht op de ar-
in «De bende van de Zwarte beidsverdeling, op het me-
Hand» over het anarchisme chanisme dat het lot van de
van de 19de eeuw in het in- arbeider nog helser maakte
dustriestadje Aalst maar de en op het kapitaal dat de kol-
figuren die ermee te maken lektieve produktiekracht
hebben situeren zich in de van de proletariërs mis-
jaren tachtig In zekere zin bruikte.
zijn ze maar een aansluiting Hij hekelde de staat wiens
van theorie en daad die de voorrechten moesten wor-
revolutionaire beweging den afgenomen en eiste de
van die tijd kenmerkte. inrichting van de maat-
Met Victor Davé was het wel schappij in een federatie
anders gesteld. Reeds in van gemeenten, de kollekti-
1864, bij de oprichting van visatie van het grondbezit
de eerste internationale, en de oprichting van
«het Internationaal Werk- produktie- en verbruikérs-
liedenverbond», op 28 sep- koöperaties. De marxisti-
tember 1864 te Londen en sche gedachtenstroming
ook daarna stonden de zou slechts later meer vat
schaarse arbeiders- en re- krijgen op de arbeidersas-
volutionaire groepen sterk sociaties, vooral dan in
onder invloed van het anar- Vlaanderen waar 100 jaar
chisme van Bakoein, van de geleden de Vlaamse Socia-
stollingen van Proudhon, listische Partij werd opge-
Ctisar De Paepe. e.a. Deze richt
In deze kontekst dient de
aktie van Victor Davé ge
steld. Ideologisch was hij
een anarchist. Uit «De Bel
gische Socialistische Ar
beidersbeweging op zoek
naar een eigen vorm 1872 -
1880» vernemen we dat
Davé geboren is te Aalst op
25 januari 1847 uit een
hoogst burgerlijke familie
Na studiën in de wijsbe
geerte en letteren aan de
Luikse universiteit wordt hij
meegesleept door de vrij
denkersbeweging. In 1865
vindt men hem dan terug
onder de deelnemers aan
het eerste internationaal
kongres van socialisten en
revolutionairen te Luik.
Ook tot de oprichters van de
Luikse afdeling van de In
ternationale behoorde hij.
Na een verblijf van twee jaar
aldaar zakte hij af naar
Brussel waar hij aansloot bij
de atheïstische maat
schappij «Le Peuple».
Als Vlaming werkte hij ook
mee aan nederlandstalige
vrijdenkersbladen als «De
Toekomst» en «De
Vrijheid». Volgens Denise
Deweerdt vertegenwoor
digde Davé, Aalstenaar,
Nederland op het kongres
van de Internationale te Den
Haag. Treffend!
In 1872 vindt men hem aan
de taak te Verviers waarbij
de «science populaire» pu
bliceert en een der grote
bezielers van het anar
chisme was.
Verder zou Davé talrijke po
lemische bijdragen hebben
gepubliceerd in allerlei so
cialistische en anarchisti
sche bladen. In 1873 ver
oorzaakte hij een inwendige
krisis in de federatie Ver
viers en wegens «bedrog»
werd hij uit de Federatie ge-,
sloten, naar men zegt slacht-»
offer van inwendige intri
ges.
Uitspraak van Davé op het
Belgisch Kongres van de In
ternationale te Gohyssart in
juni 1873:
«De 19* eeuw vertoont het
karakter van onafgebroken
strijd tussen reaktie en revo
lutie. Onvermijdelijk zullen
we er binnen zeer korte tijd
toe gebracht worden de ak
tie te plaatsen tegen de ak
tie. Elke andere weg dan de
revolutionaire zal onmoge
lijk zijn om een definitieve
oplossing van de sociale
kwestie te bekomen-»
Daarom pleitte hij voor het
revolutionair karakter
ongeschonden bewaren... leven gaat. Natuurlijk kent hij
ook dagen van tegenspoed of
Zonder kompleksen ziekte maar hjj kent njet de
Men spreekt soms van een frustraties van de mens, die
gouden hart, of een hart van zijn standing hoog te houden
koekebrood, onder een ruwe heeft. Aan dergelijke dingen
bolster. hebben ze grondig lak aan den
Dat vindt men aan den Tir. Tir.
Daar leven nog echte mensen, Toen we voor het eerst kennis
eenvoudig en spontaan, ont- maakten met den Tir was het er
daan van alle overbodige kermis: een zonnige paaszon-
franje. Niet iedereen wordt er dag, de eerste kermis van het
zómaar aanvaard, maar eens in seizoen. De kafees «Pano-
hun kring opgenomen, wil men rama» en Hekelgem zaten
geen kwaad woord meer van je barstensvol opgeruimde men-
horen. sen en trossen woelige kinde-
Voor de rasechte volksmens ren liepen er binnen en buiten,
haalt «men» nogal eens ge- Het bier vloeide rijkelijk, de
makkelijk de neus op. kermismuziekzinderde door de.
Omdat men hem niet kent. warme lucht, die zeldzaam
Omdat men niet beseft hoe ge- blauw was voor de maand
lukkig die volkse mens door het april.
En als deze noeste landbouwer al eens een dagje vrij heeft, kan
hij nog niet stilzitten en bouwt hij dingen zoals deze brievenbus... (Erik-C.A.T.)
De nette huisjes lagen er verla
ten bij. ledereen wilde zijn ker
mis vieren...
De volgende dag is de stem
ming niet zo uitgelaten: er staat
een ijskoude wind en het re
gent. In de kafees hangen ver
moeide kermisklanten toch nog
moedig rond.
We hebben 's avonds den Tir
verlaten toen het laatste
kermisrumoer was uitgestor
ven en de lichten van de
schiettenten, de autoskooter
en de paardemolen gedoofd.
De straat lag vochtig van de
laatste nijdige aprilbui en on
der het afdak van het frituur-
tje van «Toor» stonden enkele
hongerigen met smaak hun
geurig zakje patat te veror
beren.
Rillerig hebben we de kraag
van ons jasje opgezet Een
onbestemd gevoel van spijt
maakte zich van ons meester,
hetzelfde gevoel dat ons als
kind al bekroop bij het verla
ten van een kermisplein. Om
dat we wisten, dat de kermis
voorbij was en het morgen
weer een «gewone» dag zou
zijn.
Op den Tir zijn de doorde
weekse dagen ook maar ge
woon, maar de mensen leven
er zonder kompleksen, het
zijn mensen naar ons hart en
we zullen er nog vaak te
rugkeren...
C.A.T.
Antoine Jacob uit de Meuleschettestraat 11 te Aalst ging zondag 20 mei eens rustig
vissen in de vijvers nabij Gates Europe te Erembodegem. Hij ving er een paling van 3,1 kg
en 1,11 m groot De paling had een diameter van ongeveer 10 cm. Men zal wel heel
gelukkig geweest zijn met ;o'n vangst
Florent Veldeman uit
Aalst was een kerel die
graag een pintje (meestal
zelfs meer dan één) dronk
en op die kunst van het
drinken was hij boven
dien nog fier ook.
Zo belandde hij eind 1976
in een Aalsterse bar waar
hij er bij zijn vrienden aar
dig wat op verwedde dat
hij ter plekke een nieuw
drinkrecord zou kunnen
vestigen.
Maar een recordman die
zichzelf iets of wat respec
teert, die houdt het niet bij
een doordeweeks pintje.
Geef die liever een whisky.
Het ene borreltje volgde op
het andere. Maar het laatste
bekwam Florent slecht. Hij
viel van zijn barkruk.
Slaapdronken in de beide
betekenissen van dat
woord.
Vijf vrienden dachten dat
een beetje frisse lucht hem
weer beter zouden maken.
Zij sleepten Veldeman bui
ten in de zoete hoop op die
spoedige beterschap. Toen
die uitbleef, vonden zij het
raadzaam om Florent over
te brengen naar de kliniek.
Daar stierf hij met een alco
holgehalte van 7,25 pro
mille iri het bloed. Ter verge
lijking: een autobestuurder
heden ten dage moet het
houden bij 0,8 promille... De
vijf drinkebroers die zich in
deze weddenschap erg ge
ïnteresseerd toonden,
moesten zich vorige maan
dag voorde Dendermondse
rechtbank komen verant
woorden Drie onder hen
die de weddenschap afge
sloten hadden, kregen zes
maanden cel met uitstel en
een boete van 12.000 frank.
De twee die het hele tafe
reeltje van erg dichtbij en
met duidelijk genoegen
hadden gadegeslagen
kwamen er vanaf met twee
maanden cel en 4.000 frank
boete.
Ook op burgerlijk gebied
kreeg deze drinkstory een
staartje. Florent Veldeman
werd voor 213 aansprakelijk
gesteld voor zijn eigen
dood. Eén derde was te wij
ten aan de invloed van zijn
vrienden.
Nog maar eens een illustra
tie van dat spreekwoord
over het bier, respectievelijk
de whisky, de man en de
wijsheid... in de kan.
en wordt dan door zijn vrienden weggedragen, achteraan staat er warempel
één te lachen. (Erik)
Misschien omdat het lijk er genoeg van heeft en heel alleen op stap gaat; zijn de anderen
lopen? (Erik)
Stant is er geweest,
de zakdoeken
worden bovengehaald. (Erik)
