D
riedaagse jubileumfeesten te Erembodegem
FANFARE 125 JAAR JONG
Aalsterse speelpleinen
werden onder de loep genomen
Wie waren Vaerman,
Braekman en Van Den Bergh?
Onbekende figuren krijgen eigen straatnaam
S VUUI|JUM - £3.0 13/3 -
fier de Koninklijke fanfare «De Jonge Garde» uit Moorsel aan het werk, (Huqo)
De «Kermisweek» te Erembodegem met een hele
reeks festiviteiten was nog niet van de baan of de
Koninklijke Fanfare St-Cecilia, in de volksmond het
«liberaal muziek», zette een driedaagse jubileum
viering in en dit in een reuze feesttent in de
hovingen van de Fanfare bij de Brusselbaan.
De traditionel wielerwedstrijd te Terjoden was pas
roorbij, de laatste pijlen van het even gebruikelijk
vuurwerk op kermisdonderdag werden nog bespro
ken als «het muziek» ter gelegenheid van zijn
125-jarig bestaan een rijk gevarieerd programma
waarbij ieder zijn gading kon vinden voorschotelde.
Jubileumjaar: Reeds op
vrijdag 27 april werd het
(jubileumjaar in de feest
zaal van het stadhuis
•ingezet met een zeer
gewaardeerd konsert.
Een met zorg gekozen
programma werd er voor
een talrijk publiek flink
ten gehore gebracht.
Burgemeester D'haese-
leer overhandigde er aan
de jubilerende vereni
ging een nieuwe vlag
waarvan Lucie Herzeel
meter en Frangois Van
de Spiegel peter waren.
Reeds op 9 juli 1854
werd ae Erembodegem-
se muziekmaatschappij
fn de annalen vermeld en
om haar samenhang,
juistheid en «iever» ge
roemd. Na een ver
kiezingsruzie tussen bur
gemeester J. Van
Vaerenbergh en schepen
M. De Vuyst werd onder
Impuls van deze laatste
de nieuwe maatschappij
KSt-Cecilia» gesticht met
als lokaal «Camu» op de
Hogewel. In 1859 werd
een eerste vlag aange
kocht, vlag die nog
Steeds door de maat
schappij wordt bewaard.
Een tweede vlag zou
worden aangekocht in
1904 bij de viering van
het 50-jarig bestaan. De
ze vlag ging spijtig ge
noeg verloren. Muziek
leiders waren de heren
Doutelier, Walpot, Van
Der Linden en Lenssens
sn in 1913 werd te Hulst,
Nederland, in een inter
nationale wedstijd de 1e
prijs behaald. Nadat haar
in 1920 het predikaat
«koninklijk» werd toege
kend werd in 1929 het
75-jarig bestaan gevierd.
Na wereldoorlog II
kwam, onder leiding van
Gustaaf Breynaert en
Frans Van Cauwenbergh
een ware bloeiperiode en
In 1954 kon met veel
luister het eeuwfeest
worden gevierd. Een ge-
ootse vlaggenoptocht
(doorheen Erembodegem
was er het hoogtepunt
van. Dan werd de, nu
nog staande maar totaal
versleten vlag, aange-
kocht.
j In 1960 kreeg de Fanfare
rechtspersoonlijkheid
als vzw.
Door het legaat van
erevoorzitter William
Dierickx in 1964 werd de
financiële toekomst van
de vereniging veilig ge-
steld door het verwerven
van een meerderheids
participatie in de S.V.
«Liberaal Huis». Ook be
stuur en muzikanten
werden testamentair met
een waardevol aanden
ken bedacht.
En de toekomst?
Ook nu, zoals trouwens
door ere-dirigent Geor
ges Verhulst, wordt de
fanfare met vaste hand
geleid door Raymond
Merckx, opgegroeid in
de eigen rangen en hou
der van eerste prijzen.
Florian Herzeel is de
dinamische voorzitter.
De aktiviteiten richten
zich naar de gulden
middenweg tussen klas
siek en modern reper
torium. De muzikanten
bij het musiceren stimu
leren en het publiek laten
genieten wordt intens
betracht.
Kleine schaduwvlek die
de nochtans zich roos
kleuring aanbiedende
toekomst zou kunnen
ontsieren is het te weinig
aansluiten van nieuwe
jonge kandidaat-muzi
kanten. De Fanfare doet
hierbij dan ook een op
roep om, onder leiding
van ervaren leraars, deze
zinvolle vrijetijdsbeste
ding in een vriendschap
pelijke sfeer in de nu
jubilerende Muziekmaat
schappij te komen be
oefenen.
Een kink in de kabel!
De driedaagse viering in
een reuzqteesttent werd
ingezet met een konsert
door de Aalsterse Big-
Band o.l.v. Oktaaf
Boone die met de «Glenn
Miller Special» dadelijk
zorgde voor de nodige
stemming. Deze am
biance zou in de daar
opvolgende «Super Dan
cing and Lightning Disco
Show», gepresenteerd
door Tony Houston, DJ
van de bovenste plank
met radde tong en veel
ervaring, zelf werkzaam
bij Radio Atlantis en
Benelux Top-20 van Ra
dio-Luxemburg, worden
opgevoerd ware er niet
een totaal onvermoede
kink in de kabel geko
men. Een naamloze, on
gekende buur zou im
mers de stadspolitie ge
alarmeerd hebben we
gens het te groot lawaai
in de tent dat zijn slaap
zou belemmerd hebben.
Nadat een paar dienaars
der wet waren gear
riveerd en de geluids
wat vertraging oplopen
zodat in de tent voor het
wachtend publiek waar
bij veel ouden van dagen
maar werd begonnen
met Charel Janssens en
Co Flower, ons allen
voldoende bekend via de
media als een uit
stekend humoristisch
team dat de lachspieren
vaak geweld aandeed.
Historisch gebeuren!
Dat de Erembodegemse,
toch wel rivaliserende,
Koninklijke Fanfare
«Niets zonder Arbeid» bij
de viering van het jubi
leum van «het ander
muziek» met een mooi
programma haar aandeel
in de viering realiseerde
is wel een historisch
gebeuren te noemen.
Het is waarschijnlijk al
leszins bij ons weten en
bij dat van onze zegs
lieden, de eerste maal
dat een dergelijk gebaar
van fair-play, in een ware
pluralistiische geest,
wordt gesteld. Iets wat
ten andere ten zeerste
door alle aanwezigen
werd gewaardeerd.
Begonnen met een
Schots aandoende
«Maggilavry march» van
Karei Kokelaar werd ge
noten van de vertolking
van een selektie uit «The
sound of Music» van
Richard Rodgers en de
«American Fantasy» van
Ruelle. Met de «Oosterse
Suite» van Popy keerden
we terug naar het vroege
re genre dat onsterfelijk
schoon biijft. Wegens de
opgelopen vertraging
werden de «Hongaarse
Dansen 5 en 6» van
De Koninklijke fanfare SL-Cecilia van Teralfene bracht o.l.v. Marcel Rossignol een konsert in
het Erembodegems Liberaal Huis. (Hugo)
Brahms en de selektie
uit «My fair Lady» niet
gespeeld.
De zustervereniging uit
Aalst, de «Oude Garde»,
zou het muzikaal optre-
dêfi van VSiurGëuêiuS
verenigingen besluiten
waarna DJ Cancy uit
eigen streek, van «de
Heuel» te Erembode
gem, met een Licht- en
Disco-Show de viering
zou afronden.
Ondertussen werd lekker
gegeten, belegde brood-
jSS, kannibaal en maste-
luinen boterhammen met
kop, en gedronken, ge
proefd' van de wijnen in
de Bodega en in de blitz-
tombola een televisie
toestel gewonnen door
oud-muzikant en buur
Emiel Permentier.
Een ander toestel staat
er nog op de gelukkige
winnaar, misschien op
U, te wachten.
LH
sterkte verminderd
scheen zulks voor de
«buur» niet voldoende
want hij belde terug naar
de politie die nu met
twee kamionetten en een
aantal agenten onder
leiding van een politie
officier op «de plaats des
onheils» kwamen. De
gemoederen waren we
gens het avondlijk uur en
een aantal pintjes reeds
enigszins verhit en het
optreden van de arm der
wet viel in geen goede
aarde. Er ontstonden ge
animeerde woordenwis
selingen waarbij de DJ
zijn duit in het zakje
deed; er werd beweerd
dat het aantal decibels
niet te hoog was en
wegens het niet ter be
schikking hebben van
een toestel om de ge
luidshinder te meten wa
ren deze diskussies oe
verloos; er werd geroe
pen en getierd maar....
de feeststemming van
deze vereiniging die uit
eindelijk toch haar 125-
jarig jubileum vierde was
naar de bliksem. Mensen
dropen af. Men trachtte
er nog wat van te maken
wat men kon maar de
ambiance was er niet
meer toen te 2u 's nachts
gesloten werd.
Harmonies en Fanfares:
Op zaterdag kwamen dan
verbroederende muziek
verenigingen aan bod
met een konsert in de
tent. Zulks was het geval
voor de «Koninklijke Har
monie St-Cecilia» uit
Hekelgem, de «Har
monie St-Cecilia» uit As-
se, «De Jonge Garde» uit
Moorsel en de muziek
maatschappij uit teralfe
ne.
Voor de meesten werd
dan het Fanfarebal ge
animeerd door niemand
minder dan de popu
laire TV-vedette Henk
van Montfoort, de blik
vanger en de topper. Met
zijn volledig orkest, met
zangeres Anne-Marie en
met roek-zanger Dan El-
lery zorgde hij dan ook
voor een inslaand spek
takel van de bovenste
plank, vooral wanneer
ook het publiek bij de
aktie werd betrokken.
Op zondag zouden dan
weer een drietal muziek
maatschappijen het bes
te van zichzelf geven
doch de weermaker deed
«De terjodenaren» nogal
In een Open Brief aan het College van Burgemeester
en Schepenen der Stad Aalst vestigen de Jongsocia
listen de aandacht op de slechte toestand van de
openbare speelterreinen. Het onderhoud en de uit
bouw van de bestaande terreinen kan volgens hem
immers direkt en met een minimum aan kosten gerea
liseerd worden, zonder hierbij de plannen voor nieuwe
speelpleinen uit het oog te verliezen.
De groepering is ook voorstander voor aanleg van
kleine voetbalterreintjes naast semi-professionele
voetbalpleinen, omdat vele kinderen hier de voorkeur
aan geven.
Samen met de open brief
wordt dan een gedetail
leerde lijst gegeven van alle
gebreken op de verschil
lende pleinen van de stad.
Hierbij werd het stadspark
niet gekontroleerd omdat
hier konkrete plannen be
staan voor vernieuwing
Over het speelplein van
Kerrebroek wordt gemeld
dat er alleen nog 3 wippen
en 2 zandbakken aanwezig
zijn. Een bewaker is er ook
«maar hij heeft niets om te
bewaken» zo wordt ver
meld.
In de Slotstraat (aan de
Moorselbaan) bevinden
zich geen vuilnisbakjes. Het
rek is volledig wankel en is
een onbruikbare constructie
geworden. Bij de wigwams
zijn de wanden weg, bevin
den er zich roestige spijkers
en is er glas op de grond. Bij
de schommel is één sport
weg en ontbreekt 1 steun
balk. Op de brug ontbreken
sporten en de tunnel blijkt
dicht te zijn met aarde.
De bespreking van het
speelplein Biekorf aan de
Biekorfstraat beslaat bijna
een ganse bladzijde. Alge
meen stelden de Jongsocia
listen vast dat de sluis aan
de ingang met de Boude-
wijnlaan volledig overgroeid
is. De brommers kunnen
trouwens binnenrijden
langs de zijkanten. Er zijn
evenmin vuilnisbakjes. Er is
vervolgens geen verlichting
op het wandelpad (alleen
een kabel bevindt er zich).
Men trof er ook sluikstorten
en vuurhaarden aan op ver
schillende plaatsen. Ook
distels en brandnetels tie
ren er welig. Langs een
bouwperceel aan de Bou-
dewijnlaan is er geen schut
ting, terwijl elke beplanting
ontbreekt, zoals hoog-
stammig groen, hagen
langs omheining en «bos
jes».
Een bank is trouwens stuk
en volledig overgroeid.
Op de speeltuigen zelf is de
kritiek nog groter. Zo ont
breken bij de schommel
sporten van beide ladders.
De klimtouwen zijn weg,
evenals het net. Balken lig
gen los en ongeteerd in de
grond.
Bij het zwiertuig is de band
en de kettingen verdwenen.
Bij de zogenaamde Schut
ting ontbreken stammen en
is het geheel totaal over
woekerd, zodat de bedoe
ling niet meer merkbaar is.
Het klimrek en de goal zijn
volledig bouwvallig en bij de
dode boom en de toren is
het dak los en zijn er roes
tige spijkers. Men ontdekte
ook dat het vloertje half weg
was en de bovenste wand
verdwenen was. Alle vierde
Wigwams blijken ook ver
dwenen. In de tunnel ligt
glas en vuil, terwijl het laat
ste element verschoven
werd. Bij de brug ontmoeten
de kinderen uitstekende
nagels en zijn bijna alle balk
jes weg. In het zogenaamde
fort is de omheining volledig
verdwenen, is een klimtouw
en balk weg en zijn het plat
form en de ladder aan de
zijkant ook niet meer te be
speuren.
Deelgemeenten
Ook de speelpleinen in de
deelgemeenten werden niet
vergeten. Aldus kwam men
in het St. Annapleintje te
Hofstade sluikstortjes te
gen, was er geen verlichting
noch afsluiting en vond men
wel nieuwe boomaanplan-
tingen.
De glijbaan is er echter vol
ledig stuk, en bij de wippen
zijn de zitplaatsen en de
schokbrekers weg. Het mo
lentje staat trouwens ook
los
De sportakkorhodatie be
staat uit een groot asfalt-
plein, en een basketplein
zonder lijnen. Voor de vol
leyball heeft men lijnen en
gaten maar geen mogelijk
heid tot spelen.
In het Recreatiecentrum te
Gijzegem tenslotte ont
dekte men dat het speel
plein als parking gebruikt
wordt. Bij de schommel zijn
de touwladders stuk, is
trouwens één schommel en
een klimtouw weg, en is er
roest bespeurbaar. Ook de
loopschommel kent een
begin van roest, en is in
principe zelfs gevaarlijk. Bij
het molentje zijn alle zitjes
weg, en heeft de onderkant
uitstekende deler..
De Jongsocialisten hopen
dan ook dat het stadsbe
stuur alles zal in het werk
len om deze terreinen op
korte termijn weer bruikbaar
te maken, zodanig dat zij tij
dens de komende vakantie
zonder gevaar gebruikt
kunnen worden.
VEHE
Tot en met 4 juli e.k. loopt er in Aalst een openbaar
onderzoek in verband met het geven van benamingen
aan drie nieuwe straten, die op de wijk Ronsevaal te
Erembodegem gelegen zijn. Deze straten vormen in
feite één geheel vermits het hier een sociale verkave
ling betreft, die gerealiseerd werd door de Interkom-
munale Land van Aalst. Over deze verkaveling, waar in
totaal een 50-tal nieuwe privéwoningen zullen verrij
zen, hadden wij het reeds meermaals in dit weekblad.
Vroeger was het geven van
een nieuwe straatnaam een
formaliteit, waarover de
gemeenteraad autonoom
besliste. Sinds enkele jaren
is er echter een nieuw de
kreet van kracht die een ta
melijk omslachtige proce
dure voorziet. Dit dekreet
voorziet ook in de mogelijk
heid van iedere burger, en
in de eerste plaats diegene,
die de straat zullen bewo
nen of reeds bewonen, om
gedurende 30 dagen inzage
te nemen van het dossier
dat het gemeentebestuur
terzake aanlegde en om
eventuele opmerkingen en
bezwaren in te dienen.
Opmerkelijk bij de nieuwe
straatnamen, die te Erem
bodegem voorzien worden,
is het feit dat men drie ver
schillende namen voorziet
voor een wijk, die ontegen
sprekelijk één geheel vormt.
Nog meer zonderling waren
de persoonsnamen, die
men voor de nieuwe straten
voorziet. Wie onder ons
kent immers Pieter
Braeckman, Jan Vaerman
en Joannes Florent Van den
Berghe. Nieuwsgierig als
wij zijn gingen wij dan ook
een kijkje nemen in het des
betreffend dossier dat ter
inzage ligt in de dienst be
volking op het stadhuis.
PIETER BRAECKMAN
Voor de straat vertrekkend
aan de Van den Berghe-
straat en eindigend aan een
nieuw ontworpen speelplein
langs de zijde van de Ron-
sevaalstraat stelt het stads
bestuur voor de naam van
Pieter Braeckman te geven.
Deze Pieter Braeckman
werd te Erembodegem ge
boren op 22.3.1733. Vol
gens de dokumenten waar
over men beschikt zou hij
toneelschrijver geweest
zijn, maar er is slechts één
toneelstuk van hem bekend
gebleven, met name: «De
Zegeprael van de H. Petrus
Prince der Apostelen». Dit
toneelstuk zou in de 19e
eeuw enkele malen met
sukses opgevoerd geweest
zijn. Omdat deze auteur
toevallig te Erembodegem
geboren werd, krijgt hij nu
de eer een straat met zijn
naam vereerd te zien.
JAN VAERMAN
Aan de andere kant van het
speelplein, eveneens ver
trekkend aan de Van den
Berghestraat (kant School
straat) komt de zoge
naamde Jan Vaerman-
straat. Deze Jan Vaerman
werd te Erembodegem ge
boren op 24.4.1653, en was
in zijn leven onderwijzer,
wiskundige en beoefenaar
van de letterkunde.
Hij vestigde zich te Brugge
waar hij les gaf in de Franse
taalDaar huwde hij met Eli
sabeth Oste. Na zijn huwe
lijk werd hij leraar benoemd
in Tielt, waar zijn schoonva
der «tresorier» (soort stads
ontvanger) was. Blijkbaar
bestond toen ook al vriend
jespolitiek!
In 1701 verliet Vaerman de
stad Tielt en vestigde hij
zich opnieuw te Brugge
waar hij overleed in 1738.
Dat hij een zeker aanzien
genoot moge blijken uit het
feit dat hij Heer van Leke-
velde werd benoemd. Vol
gens bestaande gegevens
zou hij de wiskunde, de ster-
rekunde, de landmeet
kunde en de vestingsbouw
beoefend hebben. Tevens
schreef hij gelegenheids
gedichten en talrijke werken
waaronder «De Methode
van Calligraphie» en de
«Ontledingh der Franse
Spraeckkonst». In het dos
sier op het stadhuis staat
zelfs vermeld dat men hem
van plagiaat beschuldigde.
En zijn biografie aindigt met
de volgende zin «Over de
betrekkingen van Vaerman
met zijn geboorteparochie
Erembodegem hebben wij
niets kunnen ontdekken».
Aan dergelijke illustere fi
guur wil men dan een
straatnaam geven.
JOHANNES FLORENT
VAN DEN BERGHE
Het toppunt van humor lijkt
ons wel de naam die men
wenst te geven aan de
straat gaande van de
Schoolstraat naar de Ron-
sevaalstraat. De heer Jo
hannes Florent Van den Be
rghe werd te Erembodegem
geboren op 13.9.1869. Vol
gens het dossier waren zijn
ouders boeren en hadden
zij vijf koeien, waardoor zij
tot de zogenaamde mid
denklasse behoorden.
Diens vader was liberaal
gericht en sloot zich reeds
vroeg aan bij de anti
klerikale stroming die toen
in de partij heerste.
De heer Johannes Florent
Van den Berghe ging eerst
naar de officiële gemeente
school te Erembodegem en
daarna naar de Rijksmid
delbare school van Aalst.
Reeds vroeg sloot hij zich
aan bij de liberale fanfare
«St. Cecilia» waar hij de bu
gel speelde en aangesloten
bleef tot zijn dood.
In 1921 trad hij op het poli
tieke voorplan. Toen sym-
patiseerde hij met de
progressieve-radikale
vleugel in de liberale partij.
Bij de gemeenteraadsver
kiezingen werd hij verko
zen. Daarop ontstond ech
ter een krisis in de partij, die
zelfs leidde tot een splitsing
van de fanfare in twee vleu
gels. Hijzelf werd leider van
de harmonie «Door Een
dracht Groot». Deze splitsing
werd later opnieuw teniet
gedaan.
In gemeenteraad was hij
een opgemerkte figuur:
«Een vlot spreker, die op
passende wijze oppositie
voerde» zo lezen wij letter
lijk. Naar de auteur van de
biografie beweert zou hij
een formidabele aanhang
gekend hebben. Als voor
beeld daarvan wordt ver
meld dat hij als kandidaat
provincieraadslid verkozen
werd als eerste plaatsver
vanger met ongeveer 700
stemmen.
Belanghebbende overleed
in de nacht van 18 op 19 mei
1940, door een bombarde
ment van de Duitsers op
Erembodegem. In de tekst
wordt verder een opsom
ming gegeven van de ver
enigingen waarvan de heer
Van den Berghe allemaal lid
was. zoals de toenmalige
COO - de Toneelvereniging
Taal en Kunst, enz.
Wij laten onze lezers vrij in
het geven van kommentaar
bij de keuze van dergelijke
«beroemde» figuren, die
hun naam vereeuwigd zien
door drie nieuwe straten.
Toch zijn wij benieuwd of
deze nieuwe namen zo
maar door de Aalsterse
gemeenteraad zullen aan
vaard worden
