ac
Etienne Van Der Helst
triomfeert te Lede
Onbekende Osmond zet spurters
een neus te Sint-Niklaas
«Ik voel me kiplekker.
Ik aas op een ritzege»
CISM-titel voor Julien Michiels
6.7-1979 - De Voorpost
De Voorpost
SPORT
VRIJDAG G JUL11979
Niemand wist hoe hij heette, noch minder waar hij
vandaan kwam. Toen de speaker van dienst omriep
dat de winnaar een zekere Jaak Osmond was, dachten
we onmiddellijk dat een van de zingende Osmond bro
thers nu ook al aan het wielrennen was gegaan om aan
de kost te komen. In feite is Jaak Osmond een 24-jarige
fransman die toch al zijn strepen in het wielrennen
heeft verdiend. Als liefhebber schreef hij 200 wedstrij
den opzijn naam en dit jaar was hij als beroepsrenner
al eenstweede achter Michel Pollentier. Dat was dan
in een rit in de Ronde van de Oise. Maar verder kon hij
geen adelbrieven voorleggen. Die nobele onbekende
Osmond won niet alleen met brio de Grote Prijs van de
stad Sint-Niklaas, hij zette bovendien rasspurters als
Fonske De Bal en Bert Oosterbosch een lelijke pad in
hun korf.
Zelfs Freddy Maertens was niet het goede kompetitie-
naar Sint-Niklaas gekomen gewicht, maar hij reed 150
om er de wedstrijd uit te kilometer mee in een toch
rijden. Weliswaar bezat de wel snel verreden wedstrijd,
vroegere wereldkampioen Nauwelijks was de startvlag
geheven of zeven renners
gingen aan de haal. Hun
namen: Patrick Lerno, Eddy
Vanden Broeck, Ludo
Frijns, Willy Sprangers, Aad
Van den Hoek en Richard
Meehan. Ook Johnny De
Nul was mee vooraan. Hij
was de les die hij het voor
bije weekend te Lede kreeg
blijkbaar nog niet vergeten.
Dit zevental bouwde zijn
voorsprong stelselmatig uit,
maximaal tot 2 minuten. De
groep liet echter niet be
gaan en toen eerst Van den
Hoek en kort daarop Van
den Broeck moesten afha
ken bij de vluchters, duurde
het niet lang meer voor ze
werden bijgebeend.
Deze vroege ontsnapping
was meteen de enige. Zo
dachten we althans. Want
de 150 kilometer die dien
den gereden zaten er haast
op. ledereen begon zich
trouwens al klaar te maken
voor een massaspurt. Zover
kwam het niet, want met
nog een ronde te rijden
spatte de groep uiteen on
der de mokerslagen van
Bert Oosterbosch. Die
kreeg in zijn wiel Jaak Os
mond, Eddy Verstraeten,
René Van Gils, Martin Ha
vik, Willem Peeters, Fonske
De Bal en Patrick Lerno
mee. Snelle benen genoeg
om er een boeiende spurt
van te maken.
En toen kwam Jaak Os
mond. Fonske De Bal ver
schoot zich haast een bult
en kon zelfs na de aan
komst zijn ogen niet gelo
ven. Osmond plaatste zijn
jump driehonderd meter
voor de aankomstlijn, bij het
nemen van een scherpe
bocht. Hij raakte aan dertig
meter winst en die kloof
kreeg men niet meer dicht.
Hoezeer De Bal met Oos
terbosch en de anderen in
zijn wiel zich ook over zijn
stuur boog, Osmond bleef
buiten schot. Vermelden we
nog dat Frank Arijs negende
werd en dat Richard Bu-
ckaki op de tiende plaats
eindigde.
Bij de beroepsrenners te Lede werd Etienne Van der Helst puik overwinnaar. mark
Ondanks een stevige Ijsboerke-coalitie zijn de renners
van Staf Janssens er niet in geslaagd de blauw-gele
kleuren aan de zegemast te hijsen. Etienne Van der
Helst, die zo goed als voor eigen deur koerste, verhin
derde dat. Een grootse Van der Helst, moeten we zeg
gen, want Etienne maakte met zijn tegenstanders
korte metten. Trouwens snelle benen als Fonske De
Bal, Miel Gijsemans en Richard Buckaki neemt men
best niet mee naar de eindmeet.
Het was gewezen liefhebberskampioen Frans Melcke-
beek die de profs te Lede op de weg stuurde. Hij had
voordien al een babbeltje geslagen met Walter Gode-
froot, Staf Van Roosbroeck en andere IJsboerkens die
toch goede vrienden van Frans zijn, nu hij voor de
ijsroomfabriek uit Tielen dagelijks de baan op is.
Blauw-gelen waren er dus ten overvloede aan de start
en het was even duidelijk dat de kanshebber op de
zegebloemen tussen deze formatie diende gezocht.
Trouwens, de hele wedstrijd door waren Walter Gode-
froot en zijn maats bij de pinken en elke ontsnapping
kende dan ook een Ijsboerke mee.
WILLIAM TACKAERT SEINT NAAR HET THUISFRONT
De Tour had al zes ritten minder op het programma toen de
Zeeise debutant voor het eerst de telefoonhoorn opnam om
zijn ouders zijn eerste indrukken over het wielermonument
overmaakte:
-Geen nieuws is goed nieuws-
begon hij verontschuldigend
tegen zijn moeder, die dinsdag
avond om half elf het bed uit
"moest om via de telefoon haar
zoon zijn wedervaren te horen
vertellen over een week Ronde
Van Frankrijk.
Moeder Tackaert verwoordt
hetgeen William na een week
echt rondewerk te vertellen
had:
-William is tevreden. Hij zei
dat het meevalt. Het eerste
kontakt met de bergen viel
hem zwaar. Hij had nooit
voorheen een echte berg ge
zien, Iaat staan hem beklom
men. Zonder zich een echte
klimmer te noemen pastte hij
zich vlug aan en de tweede
klimdag ging het reeds veel be
ter. Hij vertelde dat we ons
geen zorgen hoeven te maken,
dat alles prima gaat met hem.
Hij voelt zich goed. Zijn eerste
gedachte was dat indien hij de
ronde kon uitrijden dit voor
hem reeds een heel succes zou
zijn. maar nu hij een week in
het peleton vertoeft, denkt hij
reeds verder en uit de onder
toon in zijn stem kon ik opma
ken, dat hij zijn gedachte op
een ritzege heeft gezet. Hij
heeft het goede moreel te pak
ken en zei met veel hoop uit te
kijken naar de ritten op Belgi
sche bodem.
Hij is van nature uit een jongen
die de zaken realistisch bekijkt
en ik denk dat dit een voor
name faktor is om een koers als
de Ronde van Frankrijk goed
door te komen. Toen hij naar
de beroepsrenners overstapte,
durfde hij niet eens aan de
Tour denken en nu brengt hij
het voor mekaar zich als jonge
beroepsrenner in de kijker te
fietsen. Hij weet dat een goede
prestatie in de Ronde zijn wie-
lertoekomst kan bevorderen en
het is inderdaad juist dat hij
reeds door de ploeg van Peter
Post werd aangesproken,
maar er zijn er nog anderen die
hem in de ploeg willen. Dit
betekent zeker niet dat hij bij
Fred De Bruyne weggaat. Hij
is er tevreden en vindt het er
voor een jonge coureur goed
als opvang en begeleiding. Dit
is zeer belangrijk om als be
roepsrenner zijn weg te vin
den-.
Tot daar William's moeder die
het komende weekend samen
met een hele tros aanhangers
paraat zal zijn om William een
blijde intrede in België te be
zorgen.
BENO
Schermutselingen bij de
vleet
De wedstrijd van Lede heeft
telkenjare een vrij levendig
verloop. Ook nu waren er
ontsnappingen bij de vleet.
De reeks werd ingezet met
een poging van Ameloot en
Oscar Dierickx. Ver droeg
hun vlucht niet, want in de
derde ronde er moesten
er veertien worden afge
legd waren ze eraan voor
hun moeite. Ze werden aan
het commando afgelost
door Frank Van Impe, Miel
Gijsemans, Erik Jacques,
Ghislain Van Landeghem
en Jacques Martin. Ook hun
rijk zou slechts drie ronden
duren. De wedstrijd werd
ongeveer halfkoers in de
beslissende plooi getrok
ken. Veertien mannen werk
ten zich voorop en omdat
Staf Van Roosbroeck, Ri
chard Buckaki, Miel Gijse
mans, Etienne De Beule,
Ludwig Wijnants, Frank Van
Impe, Patrick Lerno, Fons
De Bal, Guido Van Swee-
felt, Ferdi Van den Haute,
Walter Dalgal, Ghislain Van
Landeghem, Etienne Van
der Helst en Walter Schoon-
jans mekaar goed verston
den, werd het achtervol
gend peleton al vlug voor
schut gezet. Heel wat
streekrenners dus tussen
deze veertien. Ook een
haast evenredige ploegen-
verdeling: enerzijds Ijs
boerke met Van Roosbroek,
De Bal, Van Sweefelt en
enkele anderen en ander
zijds de Kas-renners met
Frank Van Impe, Walter
Schoonjans, Etienne De
Beule, Etienne Van der
Helst en de Belgische Itali
aan Walter Dalgal. Hun
voorsprong ging gestadig
de hoogte in en hoe Johnny
De Nul zich ook inspande
om een reaktie op gang te
krijgen het was allemaal te
vergeefs. De Nul berustte
uiteindelijk in zijn lot.
Toch geen spurt
Vooraan bleef men even
Julien Michiels heeft de hoge verwachtingen die de
militaire leiders in hem hadden gesteld, ten volle be
antwoord. Hij won inderdaad de 800 meter op de inter
nationale CISM-spelen, zowat de wereldkampioen
schappen atletiek voor militairen. Zijn tijd van 1.50.82
is voor de Lebbekenaar evenwel geen rekord, zelfs
geen uitstekende tijd. Maar in dergelijke wedstrijden
gaat het alleen om de eerste plaats e»i die heeft Julien
Michiels met brio behaald.
Een dagje later afgereisd
dan zijn kollega's-militairen,
omdat hij aan de slag was te
Malmö in Zweden waar hij
deelnam aan de halve finale
van de Europabeker voor
landenploegen, bleek
sterke Julien voldoende uit
gerust om woensdag aan
de slag te gaan in de 800
meter. Voortgaande op de
tijden die hij dit seizoen
reeds had gelopen, kon Mi
chiels de gouden medaille
niet meer ontglippen, maar
tussen tijden en de wed
strijd zelf, is nog een he
melsbreed verschil. Toch
werd hij getipt als de alge
mene favoriet over deze af
stand. Wat het voor Julien
nog een stukje zwaarder
moet gemaakt hebben.
Voor de 800 meter had ons
land drie kandidaten inge
schreven. Eén overleefde oe
schiftingen niet: Ludo Van
Doninck. De andere twee,
Julien Michiels en Luc
Creylman drongen door tot
de finale. Creylman mocht
die finaleplaats danken aan
het prachtige ploegwerk
van Julien Michiels, die het
tempo in zijn reeks zo fel
Julien Michiels, na amper 2
jaar reeds bij internationale
elite.
wist te drukken dat niemand
buiten de eerste twee de
stap naar de finale kon zet
ten. Hij lukte in dat opzet.
De finale
Twee Belgen dus in de fi
nale met negen en dat er
tussen Michiels en Creyl
man afspraken waren ge
maakt, is nogal wiedes.
Creylman had als opdracht
meegekregen Julien Mi
chiels na een ronde in eer
ste gelederen te brengen.
Daarna zou Julien de kroon
op het werk zetten. Het elle
bogenwerk bij de start was
niet van aard om de zenu
wen van de deelnemers te
kalmeren. Integendeel. Fe-
liah, een nobele onbekende
uit Bahrein, ging er als een
volleerd spurter van door en
het was door die overmoed
dat het voor de andere acht
al onmiddellijk achtervolgen
was geblazen. Creylman
nam die taak op zich. Met
Michiels in zijn tred werd Fe-
liah dan ook terug tot de
orde geroepen. De eerste
ronde werd afgelegd in een
schitterende 53.68 Nauwe
lijks was de bel gegaan of
Julien Michiels plaatste een
tussenspurt die hem enkele
meters voorsprong bezorg
de. In het Belgische kamp
begon men reeds te jui
chen. Maar de Italiaan Cor-
randini besliste daar anders
over. Die kwam Michiels
nog bedreigen. Julien wist
evenwel deze aanval suk-
sesrijk af te slaan en won de
wedstrijd in 1.50.82.
Goud dus voor de Lebbe
kenaar die meteen de kroon
zet op een toch wel ge
slaagd atletiekseizoen. Be
hoorde hij bij het begin van
dit jaar tot de grote verras
singen op nationaal en in
ternationaal gebied, dan is
het nu duidelijk dat men met
hem in de komende wed
strijden zal moeten reke
ning houden. Julien, die vrij
laat tot de atletieksport is
gekomen, is immers ie
mand die van geen opge
ven weet, een kwaliteit die
hem als atleet siert.
In deze CISM-spelen treedt
ook Roger De Vogel van AC
Denderland aan. Samen
met Leon Schots zal hij de
Belgische kleuren verdedi
gen in de 5.000 meter,
waarvoor een goede bezet
ting aan de start komt. Ver
moedelijk zal de gouden
plak hier naar Leon Schots
gaan, maar het zou ons
hoegenaamd niet verwon
deren moest Roger De Vo
gel mee op het podium
klimmen. Wat we hem van
harte toewensen.
nijdig doorrijden. Vooral
Etienne Van der Helst en
Ferdi Van den Haute duw
den fel op de pedalen met
als gevolg dat een aantal
renners, onder wie Frank
Van Impe, Staf Van Roos
broeck en Walter Schoon
jans, moesten afhaken. De
kopgroep van veertien werd
herleid tof negen en onder
hen nog een aantal snelle
spurters. We denken meer
bepaald aan De Bal, Van
Sweefelt en Van den Haute.
Maar iedereen werd verrast
door een snelle uitval van
Etienne Van der Helst.
Niemand bleek bij machte
zijn demmarage te beant
woorden. Van der Helst
bouwde zijn voorsprong de
laatste ronde stelselmatig
uit. Aan de aankomstlijn be
droeg die 45", zodat
Etienne ruim de tijd kreeg
om zich op te maken voor
het in ontvangst nemen van
de zegebloemen. Tot een
ieders verrassing werd
Fonske De Bal voor de
tweede plaats nog geklopt
door Miel Gijsemans, die op
die wijze toch nog een belo
ning kreeg voor zijn hard
werken gedurende de hele
wedstrijd. Buckaki eindigde
vierde en Frank Van Impe,
totaal leeggereden eindigde
op meer dan 5' op de 14e
plaats.
Na zijn prachtige ovenwin
ning, die voor Van der Helst
zowat de voorbode moet
zijn van de grote konditie,
benadrukte Etienne Van der
Helst het goede werk van
zijn ploegmakkers^ens de
goede ontsnapping tot
stand was gekomen. Al
dient gezegd dat Van der
Helst tot de allerbesten be
hoorde.
Etienne Van der Helst tussen bloemen en supporters te Lede. (mark)
Dit is de centimeterspurt voor de tweede plaats bij de profs te Lede.
Miel Gijsemans, Fons De Ba! en Richard Buckacki deelden de vcrde
■a. (mark)
