II
Konsert van harmonie «Hand in Hand»
OVERLEGCENTRALE
AALSTERS TONEEL
(O.C.A.T.) KAN DEFINITIEF
STARTEN
WEERAL
BEIAARDKON-
SERTEN
Kleren
maken
de man
ST. -MARTENINSTITUUT AFD. PARK
DE BLIECK VIERT FEEST
Spelnamiddag te Nieuwerkerken: willen kinderen
nog spelen onder toezicht?
In het kader van de tuinfeesten van het Rijksinstituut
voor Buitengewoon Technisch Onderwijs verzorgde
de Harmonie «Hand in Hand» op zondag 24 juni 1979
een koncert om 16 uur. Oorspronkelijk was voorzien
dat deze muzikale manifestatie zou plaats hebben op
de kiosk die speciaal voor deze gelegenheid was op
gericht aan de ingang van de tuin. De spelbederver
was echter deze keer weer het echte Belgische zo
merweer. Alle zon die voor het weekeinde beschikbaar
was gesteld was zonder twijfel gedurende de voor
gaande dag verbruikt.
Amper had de harmonie op de kiosk plaats genomen
of de donkere onweerswolken die boven Hofstade wa
ren samengetrokken begonnen hun natte lading in
dikke druppels te lossen op het tuinfeest. Zodoende
diende ijlings de vlucht genomen te worden naar de
tent van het circus Johny die nog van de dag voordien
stond opgesteld.
;r loe trompettisten, de fluit-
"s spelers, en al diegenen met
n een handelbaar instrument
in hadden die kleine verplaat-
r- sing nog niet zo heel veel
in [moeite. Meer problemen
werden geschapen voor de
in eigenaars van de grote trom
ht ^en van de pauken. Zij had
den de bereidwillige hulp
E van enkele omstaanders
nodig om .de kostbare en
omvangrijke instrumenten
e ?jn het droge van de tent te
krijgen. Tenminste, dat was
e de bedoeling. Nog maar pas
3 had men zich opnieuw rond
i! de dirigent geschaard of de
'I watervloed kwam onderaan
de tent binnen gelopen door
dat de speelplaats van de
school ter plaatse nogal af-
helde.
De muzikanten kwamen op
die manier wel met hun voe
ten in het nat te zitten, maar
gelukkig was er een riool-
rooster onder de voeten van
de paukenist zodat het on
heil langs daar kon verdwij
nen. Deze muzikant had het
dus bij de uitvoering lang
niet gemakkelijk maar als hij
steun zou nodig gehad
hebben dan kreeg hij die
van het onweer dat onder
tussen ook was losgebar
sten alhoewel ongelukkig
genoeg de donderslagen
niet helemaal in de juiste
maat vielen.
Het roffelen van de regen op
het tentzeil was op dat ge
bied veel rithmischer. Noch
het publiek, noch de muzi
kanten lieten zich die paar
kleine ongemakken aan het
hart komen en toen de diri
gent met een fikse zwaai
van zijn dirigeerstok «New
Orleans» inzette was het
meeste leed reeds verge
ten.
Ondertussen was ook de
tent reeds goed bezet met
luisteraars al is het geen
uitgemaakte zaak of ze
kwamen schuilen voor de
regen omdat het terras niet
te gebruiken was, dan wel of
het allemaal zuivere lief
hebbers waren van de har
monie muziek. Het doet er
tenslotte ook weinig toe.
«A hot time in the brasses to
night» was het volgende
nummer. De partituur verg
de vrij veel van de schuif
trompetten, zelfs zoveel dat
een van de instrumenten
iets te ver werd uitgescho
ven met het gevolg dat het
uit twee delen bestond. Er
werd hen echter geen
ogenblik verademing ge
gund want «tromboses to
the fore» werd dadelijk
daarna op de muziekstaan-
der gelegd. De schuiftrom
petspelers werden na de bei
de nummers door de diri
gent verzocht om op te
staan om het spontaan ap
plaus van het publiek dat
deze keer in het bijzonder
voor hen bestemd was in
ontvangst te nemen.
Wanneer «West Side Sto
ry» een paar maten was in
gezet tikte de dirigent af en
bleef roerloos en zwijgend
staan. Het publiek merkte
zo dat er iets gaande was en
verstomde. Inderdaad was
het geroezemoes van de
omstaanders nogal aan
gezwollen. Het enige besluit
dat uit deze vaststelling kan
worden getrokken is dat de
zuivere liefhebbers van dit
soort muziek in de minder
heid moeten geweest zijn.
Zeer snel had men de be
doeling van de dirigent be
grepen en de West Side
Story kon hernomen wor
den dit keer voor een luiste
rend en niet in de eerste
plaats schuilend publiek. Dit
verbeterde nog toen met
behulp van de luidsprekers
nogmaals dringend om
stilte werd verzocht in het
bijzonder voor de kinderen
die eveneens omwille van
de regen de tent tot hun
speelterrein hadden uitge
kozen.
Verder stond op het reperto
rium ook nog «The Floral
danse» en «Men of Music».
Tijdens de bloemendans
kwam de zon er zelfs op
nieuw door hetgeen de
rood-wit gestreepte tent
onmiddellijk een feestelijke
tint gaf. Dit waren meteen
ook de twee laatste van de
nummers die alleen even
vlot en bijna vlekkeloos ge
bracht werden. Dirigent en
muzikanten werden dan
ook met een hartelijk ap
plaus bedankt voor deze
uitvoering.
Het onweer had precies
even lang geduurd als de
harmonie had gespeeld,
zodat dadelijk na de uitvoe
ring de terrassen weer in
gebruik konden genomen
worden in afwachting dat
het verdere namiddag- en
avondprogramma van de
tuinfeesten kon aangevat
worden.
A.D.B.
De eerste statutaire algemene vergadering van het OCAT rezul-
teerde o.a in het vastleggen van een definitieve tekst van de
statuten, een verbeterde uitgave van de samenstelling en het
overhandigen van een motie aan de Stedelijke Kulturele Raad.
Schoolfeesten aan het eind van het schooljaar zijn in,
ze brengen niet alleen het financiële peil van de school
wat omhoog, ze kreëren ook een nieuwe band tussen
leerkrachten, ouders en kinderen en fungeren tevens
als propaganda-apparaat voor scholen die nogal bul
ten het centrum liggen en waarvan het leerlingenaan
tal jaarlijks angstwekkend daalt.
Het Sint-Maartensinstituut
afdeling Park Deblieck ver
keert in zo'n geval. Dit wee
kend profiteerden ze echter
van de gelegenheid, van het
goede weer en van de uit
stekende sfeer in de buurt,
zodat hun initiatief een waar
sukses werd.
Vrijdagavond reeds startte
men met een belotting voor
alle geïnteresseerden, een
wedstrijd waaraan verschil
lende mooie prijzen ver
bonden waren. De zater
dagnamiddag was bestemd
voor de peuters en kleuters
van de school, die voor hun
ouders en ander geïnteres
seerd publiek charmante
nummertjes opvoerden. De
peuterklas bracht een Ti-
roolse meiboomdans (die
ondanks de nodige hulp van
de leidsters toch tot bis-
nummer gevraagd werd!)
de kindjes van de eerste
kleuterklas waren verkleed
als popjes en kabouters en
voerden bijhorende dan
spasjes uit, uiteindelijk
volgde de tweede klas met
een turnnummertje, hele
maal in tenue.
Zondag was er de tiener
namiddag met de luidruch
tige disk-jockey, ons Aals-
ters Ketje spreidde zijn kun
sten als konferencier ten
toon en de avond werd be
sloten met een tombola
waarvan de eerste prijs niet
minder dan een bromfiets
was. Tol in de late uurtjes
werd er nog gepintelierd,
gepraat, plannen gemaakt
voor het volgend school
jaar, en weer gepintelierd...
wim
Wat het laatste punt betreft, dat
is alvast een zeer duidelijke re
den om het bestaan van een
dergelijk overlegkomitee te
rechtvaardigen. De tekst van
die motie luidt als volgt:
«Reeds verschillende jaren
worden de toneelvoorstellingen
in de Stadsschouwburg op
maandagavond grondig ver
stoord. Op hetzelfde ogenblik
namelijk gaat in de lokalen bo
ven de schouwburg een turnles
door. De toneelverenigingen
hebben dit probleem steeds
pogen op te vangen door er bij
de betrokken lera(a)r(es) op
aan te dringen oefeningen te
geven met een minder storend
karakter.
Spijtig genoeg is tijdens het to
neelseizoen gebleken dat de
goodwill niet bij iedereen aan
wezig was.
Wij zouden het stadsbestuur
dan ook met aandrang willen
vragen over te gaan tot de her
ziening van de koördinatie van
de aktiviteiten in de stadsloka-
len van het Vredeplein op de 12
maandagen per jaar waarop in
de schouwburg een voorstel
ling loopt.»
Uit deze enigszins ingekorte
versie van de motie en even
eens uit eigen ervaring kan men
konkluderen dat een dergelijk
probleem geen reden van be
staan zou hebben, mochten de
betrokken instanties er zelf
enige hinder van ondervinden.
Het is ronduit schandalig en op
zijn minst een duidelijk teken
van desinteresse voor dit on
derdeel van de kuituur vanwege
de Stedelijke Kulturele Raad
Laten we hopen dat dit pro
bleem heel vlug van de baan is.
De doelstellingen van het OCAT
staan duidelijk vermeld in de
statuten onder ART 2: Het
OCAT heeft tot doel:
de gemeenschappelijke be
langen van de Aalsterse kringen
voor amateurtoneel te beharti
gen;
een kontaktorgaan te zijn
tussen de Aalsterse kringen
enerzijds en de diensten en
overheidspersonen van de stad
Aalst anderzijds;
het Aalsters amateursto
neel bekend te maken en te
propageren.
Verder stelt het ocat duidelijk
dat het geen politieke of filozo-
fische strekking zal aankleven
en niet van plan is zich te men
gen in de interne aangelegen
heden van de aangesloten le
den. De werking verloopt via
een algemene vergadering
voorgezeten door een om de
twee jaar herverkiesbare voor
zitter en een eveneens om de
twee jaar herverkiesbare sekre-
taris. Alle aangesloten leden
zijn op die vergadering verte
genwoordigd door een door
henzelf aangeduide vertegen
woordiger en/of vervanger.
U merkt het, dit is géén ama-
teurswerk, doch veeleer de
neerslag van een weldoor
dachte en goed gestoffeerde
kijk op het amateurtoneel in
Aalst.
De samenstelling van het OCAT
ziet er als volgt uit:
Voorzitter: Edmond Cooman.
Sekretaris: Ronald Schollaert.
Leden: Hoger Op, Land Van
Vandaag 6 juli om 20.00 uur komt dus, als we het
programmaboekje mogen geloven de 34-jarige Aime
Lombaert, adjunkt-beiaardier van het belfort te
Brugge spelen. Aan zijn diploma's en levensloop te
merken is hij zowat van alle markten thuis. Daaren
boven is hij niet alleen bekend voor zijn vak, maar
eveneens als organist, pedagoog, dirigent, dichter
en muziekvorser. Zijn programma loopt zeer breed,
vanaf het openingsparadepaard 'Rubensmars en
Beiaardlied' van P. Benoit, over werk van zijn leer
meester en beiaardvirtuoos (Uten), naar bekende
melodieën (Sarabande van Handel, wedden dat het
die uit de 4e suite is). Miller staat er ook op met zijn
'Moonlight Serenade', en Ch. Trenet, en Gershwin
met 'Summertime'. Van de Vlamingen zit natuurlijk
Staf Nees erbij. Het interessantste is wellicht toch zijn
eigen werk. Maar U moet om dat te horen, wel tot het
einde van het programma blijven.
Maar het is nog niet alles: op woensdag 11 juli (Het
Feest van de Vlaamse Gemeenschap) speelt stads-
beiaardier P. De Smedt om 20.00 uur: allemaal wer
ken en werkjes van Vlaamse Meesters (uiteraard).
Oud en nieuw, alles doorheen, of beter gezegd na-
een. Er zijn volksliedjes en kunstliederen bij, serieus
bedoelde muziek en tot slot De Vlaamse Leeuw van
Karei Miry.
En vondt U het mooi of boeiend en vraagt U naar
meer, geen nood.
Twee dagen later op 13 juli is het al zo ver. P. De
Smedt zit weeral bovenop, deze keer met werk van
Bach en zijn naamgenoot Offenbach.
F.C.
Riem, Catharinisten, De Scha- woordiger bestuur Kulturele
kei, Kunst, Licht en Vrijheid, Raad.
Voor Taal en Vrijheid, Sinte- Wij houden u op de hoogte en
Barbara, Nieuw Leven, Hoop in wensen het OCAT een vrucht-
de toekomst, Baardegem, Vast bare en goede werking.
als eik Hofstade, Vertegen- JAN
■ti'es
Als erne één ding was dat hij haatte, dan
was het winkelen. Hij vond het ergerlijk
vervelend een hele namiddag warenhui
zen te doorsnuffelen. Hij mocht ja en
neen zeggen, de rest deed zijn vrouw.
'Ja', indien het artikel niet te klein of te
groot was, 'neen', indien de maten niet
strookten met zijn eigen maten.
Deze morgen had zijn vrouw gezegd:
'Benny, ge hebt een nieuw pak nodigen
nu liep Benny reeds twee uren op één of
andere bovenverdieping van een su
permarkt.
Alles geprobeerd, pantalons in katoen,
ribfluweelTerlenka. In een te klein pas
hokje had hij geworsteld met een broek
met pijpen twintig centimeter langer dan
zijn benen, en hij vond ze dan nog lelijk
ook, maar Lut vond ze mooi, dus... Deze
keer eksperimenteerde ze erop los. Ze
had ineens besloten geen pak te kopen,
maar een broek en jas uit twee verschil
lende kleuren. Ze schoof dan jas na jas
over zijn achterwaarts-gestrekte armen
en begon aan de schouderhoeken te
plukken, keer op keer. En dan brak het
moment aan dat hij zijn ja of neen mocht
uitstoten. Na lang zoeken vond ze een
kledingstuk dat hem paste. Ze huppelde
ermaa naar een kassa, waar een vrouw
in lichtblauw zó zat rond te kijken dat een
kamera overbodig was.
Buitengekomen veegde hij het zweet
van zijn voorhoofd. Voordat hij echter zijn
zakdoek had weggestopt, trok ze hem
mee in het daarnaast gelegen waren
huis.
Hetvoordeel van zo'n gebouwen is datje
er ook dingen kunt kopen die je helemaal
niet nodig hebt. Toen Benny het daglicht
terug aanschouwde had hij dan ook een
schoenendoos onder de oksels. 1799
frank slechts. En als het ware een uitvloe
iing van broek en schoen.
Thuis zakte hij in de zetel neer, doodop.
Het nieuwe pak hing aan de stoel. Nog
een geluk dat Lut het mooi vond.
's Avonds was er familiebezoek bij zijn
schoonouders. Onmiddellijk bij het bin
nentreden zei Lut tot de aanwezigen: 'En
kijk eens wat mijn Benny hem gekocht
heeft!'. Een goedkeurend gemompel
was hoorbaar. Hij draaide traag op de
tenen rond als een fiere ballerina en zei
'Mooi hél'.
G.C.
Samen onderweg... De 1* kleuterklas san het St-Maartenlnstltuut (Wim)
hef»!!06?.'5 ™'e'I0n gemakkelijke opgave. De spanning is op
«SenchHe te leien. (Mark) hup
Ongelooflijk maar waar. Er zijn heel weinig kinderen geïnte
resseerd in een namiddag volksspelen. Maar zij die er waren
amuseerden zich kostelijk. (Mark)
De kindjes van de 1* kleuterklas verkleed als kabouters
en popjes. (Wim)
Was het de schuld van een flets zonnetje en een be
wolkte lucht, of was de grote speelvakantie nog niet
begonnen.
In ieder geval was er weinig opkomst van kinderen om
deel te nemen aan de grote spelnamiddag te Nieuwer
kerken.
Inrichter was de Bond der aktiviteit, een toevallig aan-
Grote en Jonge gezinnen, wezig onderwijzeres was
de opgelegde en goed naar verwonderd en entoesiast
voor gebrachte spelletjes tegelijk,
werden gretig en entoesiast De beloning van deze na-
ontvangen bij de ruim 25 middag was een stuk choko-
kinderen. Opvallend wel lade, hoe kon het anders in
was dat merendeel van de het jaar van het kind?
aanwezigen leden van de .Wij moesten alleszins
plaatselijke chirogroep wa- vaststellen dat een dergelijk
ren. We zagen er zakkenlo-
pers, ballonblazers en di
verse meer doch het water-
spelen viel nog het best
mee. Jammer was dat de
omringende scholen niet
ingelicht waren over deze
initiatief zeker dient her
haald te worden meteen be
tere en degelijker bekend
making aan de scholen,
jeugdklubs en speelpleinen.
RM
