lijffilK&TiflENS» LIGGEN ER
■^ÜIS VERWILDERD BIJ!
GAAT MEN
WACHTEN MET
KUISBEURT TOT
BRANDNETELS TWEE
METER HOOG ZIJN?
naam waard
Boomgaard en
vijver zijn nog
nauwelijks hun
i XS>.*-£
-'■■
Als de netels twee kontjes hoog staan... echt niet om door te
10 - 13.7.1979 - De Voorpost
meenteraadszitting van 22-2-
78. Deze «Erembodegemme-
naar» voelt zich samen met de
inwoners van onze randge
meente terecht tekort gedaan.
In Aalst wordt er met man en
macht aan het park van de Stad
Aalst gewerkt (waartegen hij to
taal niets heeft!!) en een beetje
verder liggen de Gerstjes te
verwilderen. Hij vindt dat door
de stad eens iets zou mogen
terug gedaan worden nu er toch
verhaalbelasting zal betaald
worden.
De mensen van Erembodegem
zien hun Gerstjes dag na dag
verwilderen en zoals iedereen
weet: «HOE LANGER ER GE
WACHT WORDT, HOE MEER
WERK ER LATER ZAL MOETEN
GEPRESTEERD WORDEN OM
ALLES TERUG IN ORDE TE
BRENGEN!»
Om over de bestemming en het
onderhoud toezicht te houden
is een konsultatieve kommissie
opgericht, waarin een verte
genwoordiger van de vroegere
eigenaars zetelt evenals vier af
gevaardigden van onze stad:
schepen Annie De Maght, Eddy
Monsieur, Jan De Neve en
raadslid Remi Van Vaeren-
bergh. Deze mensen hebben er
wel reeds voor gezorgd dat de
sluikstorten verdwenen zijn en
c
t
V
k
t
V
o
w
L
d
h
d
n
a
F
Schepen Monsieur: Het bos is
aan een grondige opkuisbeurt
toe. Het bos moet alleszins zijn
karakter van bos behouden.
Toevallig handelt één van de
projekten van het plan Spitaels
over dit onderwerp. Beant
woordt de gestelde vragen.
De heer L Van de Sijpe: Wij
juichen de vraag van kollega
Pijck toe. Men heeft daar zopas
gezegd het «domein de
Gerstjens» tegen de lente open
te stellen. Graag een datum
a.u.b.
van de stad bedraagt 12 ha 62 a
30 ca, doch de oppervlakte van
het deel, dat nog kan aange
worven worden, weten wij niet
juist. Wij zullen U schriftelijk
antwoorden, mijnheer Van de
Sijpe.
Tot zover de bespreking van de
«Gerstjens» op de gemeente
raad. We raden toch aan sche
pen De Neve aan het domein Vervallen bruggetje
eens te bezoeken. Men kan in-
Zelfs fruitbomen staan verwilderd in het bos.
B Het domein Gerstjens was
w vroeger eigendom van Louis
v. Camu. Doch de «kasteelheren»
d uit de tijd, kunnen hun domein
n niet meer onderhouden en voe
len zich verplicht stukken te
verkopen. Denken we maar aan
Moyersoen (verkaveling
Moyersoenpark) en Camu.
Erembodegem slaagde erin op
11 juli 1976 een deel van het
grote domein aan te kopen. Dit
deel 12 ha 62 a 30 ca omvatte
een bos, vijver en boomgaard
en werd aangekocht voor 10
miljoen frank (plus 21 procent
wederbelegging).
In het kontrakt tussen de ge
meente Erembodegem en
Louis Camu staat: Laatstge
noemde partij (Erembodegem)
zal aan het verkochte terrein,
voorwerp van onderling kon
trakt, de bestemming geven
van openbare groene ruimte
voor passieve rekreatie en
neemt de verplichting op zich
alle nodige maatregelen te tref
fen ten einde het natuurschoon
en de fauna van het terrein te
eerbiedigen
(Deze laatstgenoemde partij is
door de fuzie Groot-Aalst ge
worden in plaats van Erembo
degem).
Laatstgenoemde partij verbindt
zich op de percelen 1943a,
1944,1946a, 1947e, 1948e en
1949 geen gebouwen op te
richten, in eender welk mate
riaal het weze te voorlopigen of
definitieven titel, zo voor open
baar als voor privé-doeleinden
Zoniet zal een bedrag moeten
betaald worden gelijk aan het
verschil tussen de huidige prijs
van de terreinen en de venale
waarde die aktueel aan deze
prijs van de terreinen en de
venale waarde die aktueel aan
deze terreinen kan worden toe
gekend, gesteld dat het om
bouwgrond gaat.
Freddi Pijck, gemeenteraadslid
die zich het «groen» aantrekt en
er wil voor strijden indien no
dig, interpelleerde op de ge
er een paar boompjes aan de
ingang (zodat men goed ziet dat
er al iets gebeurd is) geplant
zijn.
Maar wanneer starten nu de ei
genlijke werken?
GEMEENTERAAD
Graag citeren we even de korte
bespreking die aangaande de
Gerstjes op de gemeenteraad
gehouden werd.
Schepen Monsieur: Alles zal
afhangen van de opkuis in het
kader van het plan Spitaels. Het
is natuurlijk moeilijk thans met
zekerheid te zeggen dat het
domein zal kunnen opengesteld
worden tegen april of septem
ber 1978.
De heer L Van de Sijpe: Dat is
toch jammer. Het domein ligt
daar en mits één voorwaarde
vervuld is kan het voor het pu
bliek worden opengesteld. Mijn
tweede vraag is daarom: zal het
bestuur voor de nodige bewa
king zorgen?
Schepen De Neve: Elk kan door
het domein wandelen. Ik zou Geen verwelkomend zicht
het ingrijpen zo beperkt moge
lijk houden. Ik breek een lans
Het oude jachthuis in het bos, erg gevaarlijk voor wie er een kijkje wil in nemen. We
ondervonden het aan de lijve.
Zou dit geen prachtige dreef kunnen worden?
hi
Stuntelig in mekaar geslagen dammen, om volledige verkanke- |tn
ring te voorkomen.
Op de gemeenteraadszitting van 22 februari 1978 richtte het raadslid Freddy Pijck de vraag tot
de gemeenteraad in verband met het «domein Gerstjens»: «Hoever staat het met de openstel
ling van dit groengebied voor het publiek?» De gemeenteraad antwoordde en wist nog niet met
zekerheid te zeggen wanneer het domein zou opengesteld worden, maar durfde toch voorop
stellen dat tegen september '78 het domein toegankelijk zou zijn voor het publiek.
Vandaag zijn we reeds 29 juni eninderdaad «het domein» wat een mooie naam voor zo'n
verwaarloosd gebied is toegankelijk voor het publiek. Tenminste als je er van houdt om
tussen reuzegrote brandnetels te wandelen, in de modder te ploeteren, verdord hout stuk te
trappen, en tal van andere huzarenstukken uit te halen. En dan maar in de beleidsnota van de
gemeente vermelden: «DE MEERDERHEID ZAL ER SPECIAAL OVER WAKEN DAT HET BESTAANDE
GROEN ZAL BESCHERMD EN ONDERHOUDEN WORDEN. DE OPENSTELLING VAN GROENGEBIEDEN
ALS FALLUINTJES, KRAVAALBOS, GERSTJENS EN OSBROEK VOOR HET PUBLIEK WORDT OVERWO
GEN.»
Tarzan zou er zich goed in thuisvoelen.
Punt 48/1:
De heer burgemeester: Ik dank
de heer Pijck voor zijn opbou
wende wenken. Het blijkt uit de
diensten van schepen De
Maght, die momenteel ziek is,
dat het de bedoeling is dat de
konsultatieve kommissie zo
spoedig mogelijk ter plaatse zal
gaan. Het domein zal tegen
deze lente voor het publiek
opengesteld worden. Voor de
rest geef ik het woord aan
schepen Monsieur.
Het oude herenhuis van de familie Cammu zal ook misschien opgekocht worden door de stad
Aalst
om het overige gedeelte van de
«Gerstjens» zo spoedig moge
lijk te verwerven.
De heer L Van de Sijpe: Hoe
groot is het domein? hoeveel
bedraagt de oppervlakte die
momenteel stadseigendom is
en hoeveel ha. bedraagt het ge
deelte dat nog kan aangewor
ven worden?
De heer burgemeester: De op
pervlakte welke eigendom is
derdaad door het domein wan
delen. Met links de prachtige
brandnetels, met rechts de
brandnetels, met dor hout.
En of de huidige eigenaar van
het overige gedeelte van de
«Gerstjens» zo graag een vol
gend deel van zijn familiedo
mein zal verkopen betwijfelen
we ten zeerste als hij ziet hoe
het indertijd door Erembode
gem zo fel begeerde domein nu
verwaarloosd wordt.
Deze verwaarlozing kan niet
anders dan een belemmering
zijn! Je mag dan nog honderd
lansen breken!
BETREURENSWAARDIG
We kunnen niet anders dan de
toestand betreuren. Geen en
kele eigenaar in gans Vlaande
ren laat zijn domein zo verwil
deren als de Stad Aalst. De
fruitbomen, die dringend een
snoeibeurt nodig hebben zou
den voor het CO fruit kunnen
opleveren, de vuile visvijver
zou terug in gebruik kunnen
Dit zou een vijver moeten voorstellen.
lisi
n t
I c
jrd
ten
genomen worden, het bos zou jf®
terug zijn KARAKTER VAN BOS Lp
KUNNEN BEWAREN en een L
plaats zijn waar de jeugd kan L5
spelen in plaats van overal rond L
te hangen. L]
Kortom, Erembodegem zou ei- p
genlijk krijgen waarop het recht
heeft!
Zij waren indertijd de initiatief- Kj
nemers om het domein voor Kj
het publiek te kopen.
En hadden ze kunnen voorzien
wat een problemen Aalst zou P
gemaakt hebben, dan hadden L
ze wel vlug (voor de fuzie) een
kontrakt met een privé-firma
afgesloten om het bos eens een 1
grondige beurt te geven. De
opkuisbeurt zou meer gekost
hebben, maar reeds volledig,
zonder problemen of over en j
weer gepraat dat weinig oplost, I
in orde zijn.
reportage:
Geert Van Den Bossche
foto's
Erik De Vree