E
amenievmg en i
portgebeuren
I
EyiCl I
pi
familie Pierre Vergeylen uit Zele-Heikant
f
m
WW
De Voorpost - 13.7.1979 - 29
ia êV
m- WÊ*i
I v
diverse redenen meenden we net opportuun om de familie Vergeylen
Zele-Heikant even door te lichten.
jaren 50 was Pierre Vergeylen, de wielrenner uit onze kontreien die
tjepen was de plaats van Fred De Bruyne bij de top van onze beroeps-
tse in te nemen. Als onklopbare spurter en bijzondere hardrijder was de
i van Zele een graaggeziene figuur in de wielerpeletons en met zijn
staties als uitgangspositie kon het niet anders of het moest een «grote»
den. Maar Statiekermis 1958 te Zele werd liefhebber Vergeylen nood-
g. De tramrails, gedrum en geduw in de massaspurt en een zware
sartij. De elleboog werd volledig verbrijzeld en uit was de loopbaan van
Irenner Veraevlen.
vijftal jaren geleden begon Pierre Vergeylen als duivenmelker en de
ste seizoenen heeft hij zich in die branche een goede reputatie opge-
wd en dit seizoen mag hij zeker de titel van de regelmatigste en de
Izijdigste voeren.
k Vergeylen pozeert fier met een van zijn kampioenen voor zijn prachtige hokinstallatiegb)
hiermee is niet alles
gd over de Vergey-
j Want ook Pierre's na-
llingen zorgen voor
'e belangstelling,
zoon Dirk is mo-
jeel de doelman van
provincialer FC.
knt, maar de grootste
aalbelangstelling gaat
aar de 11 jarige Guido,
door S.C Lokeren bij
Ie provincialer Heikant
(weggehaald om opge-
te worden voor een
ts in het topvoetbal,
jong gezin met veel in-
en veel belangstel-
ivormen, zodat ook wij
l de schijnwerper willen
IRE VERGEYLEN: het
eridool van weleer
r zijn wielerperiode
j Pierre Vergeylen niet
kwijls meer los. Hij be-
juwt het als een afge-
periode en leeft met
eden. De wielersport
tem in feite niet meer
esteren. Sportadisch
j nog naar een koers
De topsport volgt hij
evenwel nog op televisie.
Dat wielrennen hem niets
meer zegt blijkt uit het feit
dat Pierre niet eens een
fiets meer heeft. In het ka
der van deze bijdrage von
den we het toch interessant
om nog eens terug te gaan
naar de koereur. Als 15 ja
rige knaap had hij interesse
van de familie meegekre
gen voor het koersen. Hij
startte bij de onderbeginne
lingen en in die kategorie
stak hij er alras met kop en
schouders boven en bracht
het zelfs te Haasdonk tot
kampioen van België. Hij
doorliep alle jeugdreeksen
en tot zijn 18e jaar moet hij
zowat 126 koersen gewon
nen hebben. Heel precies
weet hij het niet meer Hij
werd nog eens 2e in het
kampioenschap van België
voor nieuwelingen, nadat hij
op ongeveer 1 km van de
meet nog 70e positie lag. Bij
de liefhebbers was hij dan
een hele grote. Piet Vergey
len, zoals hij in de media
gekerstend werd, was een
mooi palmares aan het ver
zamelen. Hij won de Om-
mm
Vergeylen, 25 jaar geleden als Belgisch kampioen bij de
vginnelingen
loop Het Volk, was de Pri
mus in de Ster der Kempen
in Brussel-Opwijk, bracht
een 4e plaats mee van het
Eiland Mann, reed
Warschau-Berlijn-Praag,
maar moest er wegens een
valpartij uit; won de vier
daagse van Tschecloslova-
kije en boekte successen in
vele Europese landen. In
het kampioenschap van Bel
gië voor amateurs te Hoei-
laart zat hij in de goede ont
snaping met zeven en er zat
voor de rasspurter Vergey
len een grote kans op win
nen in, maar hij werd be
loond met een lekke band
Hij moest noodgedwongen
opgeven en reeds 's ander
daags te Zele de Statieprijs
en daar kwam hij ten val met
alle gevolgen van dien.
Dergelijk talent mocht zo
maar niet door een domme
tuimelperte verloren gaan.
De ingewikkelde elleboog
breuk maakte Pierre voor
50 ten honderd invalide. Hij
kwam terug aan de startlijn.
Hij werd zelfs onafhankelijk
en won wedstrijden, maar
ondanks een aangepast
stuurstang werden de in
spanningen te zwaar.
Naarmate de wedstrijd vor
derde en de fysische kracht
verminderde hing Pierre
hoe langer hoe schever
over de fiets gebogen. Met
die handicap won hij nog
Brussel-Marke bij de lief
hebbers. Als onafhankelijk
reed hij bij de beroepsren
ners 2e en 3e prijzen. Hij zat
te Buggenhout met wereld
kampioen Rik Van Looy in
een 180 km durende ont
snapping. Van Looy viel
echter nog plat en Vergey
len werd tweede. Zijn af
scheid aan de wielersport
hield hij met een ritzege in
de Ronde van België voor
onafhankelijken. Pierre had
de keuze gemaakt.
«Na samenspraak met de
dokters» besloot ik er mee
te stoppen», aldus Pierre»,
Ik zou nog wel kunnen rijden
maar ze verzekerden mij dat
ik nooit meer aan de top zou
geraken, daarom was de
handicap aan de elleboog te
groot en ook als spurter was
ik niet meer zo snel, daar zat
de schrik zeker wel voor iets
tussen Een meeloper wou
ik niet worden en nam voor
mij het einig goed besluit:
het wielrennen te stoppen».
Een vergelijk met vroeger
maken is voor Pierre niet zo
makkelijk, maar toch heeft
hij er enkele bedenkingen
over:
«Om tot enig resultaat te
komen is het zeker noodza
kelijk er veel voor te doen.
Maar ik meen dat sommige
jonge renners momenteel
overdrijven, qua training en
mentaliteit. Ik hoor nu dat
nieuwelingen, juniores en
liefhebbers dagelijks uren
trainen. Volgens mij is dit
niet de goede methode.
Uren op de fiets zitten slen
teren kan zeker niet de kon-
ditie of snelheid ten goede
komen. Ik kan me moeilijk
indenken dat die jongens
uren aan één stuk tegen 40
of meer kilometer per uur
over de weg rijden. Ik heb
me altijd gehouden aan bij
zonder rap trainen maar
beperkt in kilometers. 60 km
aan een hoge snelheid vond
ik bijzonder geschikt».
En verschil van koersen is
er zeker. Het ploegenspel
heeft hieraan veel veran
derd. Ik hoor nu soms dat er
bij de jongere kategoriën
reeds afgespraken ge
maakt worden om wedstrij
den te winnen.
In de periode dat ik aan de
slag was, werd er meer indi
vidueel gereden; ieder voor
zich. Ik noem het in ieder
geval geen goede stiel en
zal mijn zoons niet stimule
ren om er aan te beginnen».
PIERRE VERGEYLEN: de
duivenkampioen van he
den ten dage
Pierre was meer dan tevre
den als we naar de realiteit
overschakelden en even
gingen praten over zijn dui-
venkolonie, waarmee hij
zich momenteel op het
voorplan hijst. Zowat een
jaar of acht geleden ging hij
het duivenspel serieus op
vatten en hij maakte voor
zichzelf een vijfjarenplan
Die periode zou hij nodig
hebben om in de aktualiteit
te komen en inderdaad se
dert twee tot drie seizoen
gaan zijn prestaties cre
scendo. Dit jaar mag hij ze
ker als de kampioen op
alle afstanden ge
noemd. Van Quiévrain tot
Barcelona. Zomaar geen
lukrake uitdrukking maar
een titel gestaafd op uitsla
gen en resultaten.
Dit seizoen won hij reeds 16
eerste prijzen. Vier uit Quié
vrain en twaalf uit Noyon,
maar hiermee is de kous
niet af. Hij is wekelijks de
uitblinker in de maatschap
pijen en op de vluchten
waar hij inkorft. Hij speelt uit
Quiévrain te Zele-Heikant,
Noyon in Uitbergen-
Wanzele, in het Verbond
Lokeren-Zele-Kalken, te
Zele-Heikant. Hij is van de
partij Boven Parijs in het
Schelde- en Durmeverbond
en in het Nieuw Verbond
der Denderstreek en dit
seizoen heeft men hem nog
niet uit het kransje van de
grote winnaars kunnen
houden. Zowel met duivin
nen, weduwnaars als jonge
duiven en als klap op de
vuurpijl klokte hij zaterdag
namiddag om 15,30 uur zijn
tweejaarse Barcelona vlie
ger en in de Lokerse Fond
club was dit de vijfde aangif
te. Op nationaal vlak zal dit
zeker een goed gevlogen
duif zijn. Met al die resulta
ten in de hand moet men
wel toegeven dat Pierre
over een sterke kolonie be
schikt geschraagd op kwali
teit en forme.
STAMVORMING
Pierre is er van overtuigd
dat om aan goede vliegers
te geraken, men over een
kweekhok moet beschikken
dat voor prestatievoort
brengers zorgt
«De basis van mijn kolonie
ligt bij Jules Christiaens»,
aldus Pierre», een eitje dat
ik bij Jules ging vragen om
onder een koppel duifjes te
leggen, waar ik wou mee
spelen, was voor mij de start
als duivenmelker. Het
«eitje» werd een pracht van
een blauwe duiver, die niet
alleen een echte prijsvlieger
was, maar gekoppeld aan
verschillende duivinnen
goede afstammelingen
geeft en mijn weduwnaars
dragen meestal de origine
van die stamvader. Om niet
achterop te geraken heb ik
er uiteraard nog enkele an
dere origines bijgehaald. In
eerste instantie De Corte en
zoon van Wetteren, waar ik
ook goed meegevaren ben
en verder Jeroom Keilens
Boekei, Van Hoecke Mal-
degem, De Clercq Malde-
gem, Van de Vijver Schel
derode, De Kegel-
Blancquaert uit Beervelde
Pierre Vergeylen na een van zijn vele overwinningen bij de liefhebbers.
De jonge duiven laat ik ge
woonweg betijen en eens
dat ik meen dat ze be
kwaam zijn tot paren, breng
ik enkele oude duivers en
duivinnen op het hok en
vlug is er leven op het hok
en komen er nestjes als
vanzelf».
De veelzijdige duivenmelker
uit den Heikant beschikt
over vijf verschillende hok
ken, die hijzelf volledig heeft
gebouwd naar zijn idee en
visie op wat goede hokken
moeten zijn. De verluchting
speelt een grote rol, maar
tocht schuwt hij tocht als de
pest. Een raadsel blijft ons
hoe hij er 's zondags in ge
lukt als de duiven van die
kompleet voetballer weet uit
te leven, werd ontdekt door
niet één scout maar ver
schillende talenten jagers
noteerden hem in hun boek
je. Hij was te gast bij het eu-
ropese Anderlecht, speelde
wedstrijden met de jeugd
van nationaal kampioen
S.K. Beveren, maar werd
uiteindelijk overgemaakt
aan het naburige S.C. Loke
ren. Deze jongeman die
dweept met Johan Cruyff en
Ruud Geels zal vanaf ko
mend seizoen driemaal per
week gaan trainen te Loke
ren en spelen met de pro
vinciale miniemen. Guido
zelf had zijn hart verpand
aan Beveren, maar de ver
aankunnen, kan ook hij
overal zijn man staan.
Naast voetballen, won hij
voor eeen paar weken te
Zele ook de Sportacross, in
school haalt hij hoge cijfers
en hij kwam ook uit als lau
reaat van de verkeerswed-
strijd voor de jeugd.
Voetballen doet hij speels,
maar doelpunten scoren
doet hij met overleg. We za
gen hem aan het werk en hij
demonstreerde een grote
veelzijdigheid. Hij loopt
snel, is een behendig drib-
beleur, beschikt over een
goed kopspel en mikt heel
precies. Wij vroegen hem of
hij spontaan naar doel
schiet of hij de bal tracht te
Hel gezin Pierre Vergeylen uit Zele-Heikant veelzijdig op vele terreinen.
en een koppel jongskens
van een boerenhof uit
Moortsele. Uit die bloed-
stromingen heb ik duiven
gepuurd die mij veel ge
noegdoeningen bezorgen».
«Ik heb na 5 jaar mijn doel
bereikt en nu is mijn verder
streveneen rol te kunnen
spelen op de langere af-
standsvluchten en om daar
toe te komen haalde ik bij
het begin van dit seizoen
duiven bij Verhaegen en zn
uit Eksaarde en Alfons Van
Driessche uit Hamme St
Anna. Dit wordt de inbreng
voor de toekomst».
DUIVEN LEREN KENNEN
«Zeer belangrijk is dat men
zijn duiven leert kennen»,
aldus Pierre,» de liefhebber
moet proberen te onder
scheiden voor wat ze be
kwaam zijn en dat probeer
ik te doen. Eens dat ze in
konditie zijn, is het best dat
er niet te veel aan geprutst
wordt. Voor mij betekent dit
eenmaal per jaar op bezoek
bij de duivenarts. Het sys
teem van de rantsoenering
bij duiven heb ik naast mij
gelegd. Op uitzondering
van maandag en dinsdag
houd ik het bij zware voe
ding. Ook de jonge duiven
worden niet op de honger
gespeeld Waar ik wel een
voorstander van ben is de
duiven veel rust te gunnen.
Rust en kalmte moet mee
helpen om hen te laten re-
cuperen na de wedstrijd
inspanningen. Het tonen
van de duivin blijft bij mij in
zwang, zelfs vóór de inkor-
ving naar Barcelona kreeg
mijn duif zijn duivin te zien.
verschillende vluchten op
verschillende hokken toe
komen, en zoals het nu
momenteel is met weduw
naars en jonge duiven on
der elkaar, ze te klokken.
«Ik maak mij daar niet ner
veus in» zegt Pierre. «Mijn
duiven gaan goed binnen
en ik mag dan wel eens een
paar seconden verspelen
om ze te constateren».
Als slotbedenking tot ons
gesprek over de duiven gaf
Pierre nog mee: «Duiven
melker zijn is niet alleen de
hokken kuisen, maar veel
meer zijn leren kennen, ze
in het oog houden en hun
gedragingen toetsen aan
vluchtprestaties».
GUIDO VERGEYLEN:
topscoren in spe van s.c.
lokeren.
Naast vader ex-
wielerkampioen en huidig
duivenkampioen, is de 11
jarige zoon Guido de blik
vanger van de familie en we
zouden haast durven schrij
ven, zonder het hoofd van
dit pittig kereltje op hol de
willen brengen, van de
ganse wijk Heikant.
Wat Guido in de belangstel
ling bracht is zijn thorinstinkt
om doelpunten te scoren.
Als miniem van F C Heikant
scoorde hij het voorbij seb
zoen 84 kompetitiedoelpun-
ten en met de tomooien er
bij draait het om en rond de
100. Dat voor dergelijk na
tuurtalent de grenzen van
de eigen gemeente niet
groot genoeg zijn, is vrij lo
gisch Deze typische punt-
speler, die zich als een
plaatsingen waren het pro
bleem van de familie Ver
geylen. Driemaal per week
iemand in de bres springen
om naar Beveren te rijden,
was organisatorisch niet te
verwezenlijken. Vader
Pierre kocht hem een
nieuwe fiets, niet om zijn
transfert, maar om zijn
goede uitslag op school, en
Heikant is maar een paar ki
lometer van Lokeren en hij
kan al fietsend de baan op
om zijn voetbaltalent aan de
man te brengen. Zoals de
duiven van zijn vader alles
plaatsen. Onze vraag leek
hem te venwonderen, zijn
antwoord was spontaan: «Ik
mik heel precies en probeer
de bal in het doelvlak te
plaatsen waar ik het graag
heb». Eenvoudig zouden
we zeggen, maar men moet
het kunnen.
Prestaties leveren op di
verse vlakken en het kunnen
en er heel gemoedelijk bij
blijven, is een eigenschap
die we terugvonden bij de
Vergeylen's te Zele-
Heikant.
BENO
Guido Vergeylen. vorig seizoen goed voor 84 doelpunten, nu
