IM
SfhÊ
Nieuwe aderla
ting voor S.M.
Dewaco-inwo -
ners
SENATOR GERMAIN DE R0UCK EN DE
KULTURELE WERELD
Vakantiespeelpleinen
onverwacht sukses
DE BETEKENIS VAN 11 JULI
Gouden Bruiloft
zich onveranderd voor een waarborgt naargelang zijn
Vast Wervingssekretariaat bekwaamheden
uitspreekt, dat aan elke Ray De Smet
kandidaat dezelfde kansen
Be redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
vooral omwille van de
vriendschap die op zulke
ogenblikken vanuit het bin
nenste van een mens naar
boven borrelt. Zelfde
vriendschap die indertijd
zozeer het schepencollege
van Herdersem kenmerkte
waar Paul's vader lid van
was.
Hilde zal spoedig ervaren
wat het is te trouwen met
een politieker. Het zal haar
een troost wezen dat, bene
vens de ongemakken, de
politiek een bedrijf is met
veel voldoeningen. En hilde
is uit een goede struik en
dus zijn wij gerust
Goed heil aan Paul en Hilde
in hun hoeveke op de Bos
kant te Herdersem.
GHIS WILLEMS
REEDS 87 MILJOEN
VOOR WERKEN IN HET
ARRONDISSEMENT
In de periode van amper
3 maanden dat Mare
Salie minister is van het
Vlaamse Gewest is hij er
och reeds in geslaagd
3en belangrijk aantal
A/erken in ons arrondis
sement te laten sub
sidiëren. Hieronder ge-
zen wij een voorlopige
stand van zaken. Het
spreekt vanzelf dat deze
lijst in de komende
maanden nog zal aange
vuld worden.
1. Aalst
Restauratie orgel St.
Jozefkerk 3.946.436
Verbeteringswerken
te Herdersem (A. De
Cock - en St. Jans
straat) 7.899.000
Verbeteringswerken
Oude Dendermondse
steenweg 18.136.000
Verbeteringswerken
Eerdegemstr. 3.996.000
Totaal 33.977.436
2. Ninove
Verbeteringswerken
Hoogstraat (Aspe-
lare) 6.078.000
Verbeteringswerken
buurtwegen 6 en
32 4.420.000
Verbeteringswerken
Voorde (Karmelieten-
str.) 2.776.000
Verbeteringswerken
Dasselt 4.759.000
Verbetringswerken
Kasseide 6.496.000
Verbeteringswerken
Bosveld 3.970.000
Totaal 28.499.000
3. Geraardsbergen
Rioleringswerken P.
Guilleminlaan 4.197.000
Verbeteringswerken
te Zandbergen (Beneden
en Aavelstraat) 4.637.000
Totaal 8.834.000
4. Zottegem
Rioleringswerken in
centrum 15.805.000
Totaal 15.805.000
Algemeen totaal voor het
arrondis-
arrondissement
87.115.436
AAN ONZE TROUWER
Onze sympathieke collega
uit de gemeenteraad, Paul
Stockman, is gehuwd met
Hilde Van Gijsegem. Een
huwelijk van een gemeente
raadslid in funktie is een uit
zonderlijke gèbëürienis te
Aalst. Enige jaren geleden
herinner ik mij het huwelijk
van Jan Caudron met Ma-
non Accou maar daarvoren
moet men waarschijnlijk
naar onheuglijke tijden te
rug grijpen. Het houdt ver
band met een grotere toe
gankelijkheid tot de politiek
voor de huidige jeugdige
generatie. Dit neemt wel
enigszins 't vroegere beeld
weg dat men in de ver
beelding opbouwde over de
gemeenteraadsleden als
zijnde de «vroede vade
ren», die in een sfeer van
een enigszins mysterieus
handelen op het stadhuis,
hun waardigheid lieten uit
stralen. Jan en Paul zijn
geen vroede vaderen maar
jonge enthousiaste mensen
die met hun dynamisch hel
pen bouwen aan een mo
derne stad.
Het burgerlijk huwelijk is
een administratieve hande
ling die naar het schijnt ook
voor een gemeenteraadslid
in alle soberheid verloopt
maar reeds de ondertoon
van de komende feesten in
zich draagt. Op de gemeen
teraadszitting nog vóór de
goedkeuring van het ver
slag, werd het trouwende
raadslid dan ook bedacht
met gelukwensen op alle
banken. In een zeer ge
kende gezellige feestzaal te
Erembodegem werd het
bruiloftsfeest gehouden De
Faluintjestraditie werd er
alle eer aangedaan, het
feest was onvergetelijk. Niet
alleen omwille van de in
landelijke stijl gehouden
schotels (lekker!) maar
POLITIEKE
MINGEN»
Het zou overdreven zijn te
beweren dat de Aalsterse
openbare opinie opge
schrikt werd, bij het bericht
vorige week in dit blad over
de familie- en vriendjespoli
tiek inzake benoemingen
door het stadsbestuur.
Deze «politiek» dateert niet
van gisteren. Wij en ande
ren kunnen de mensen die
aan de stad en in de C.O.O.
werken klasseren per fami
lie, en naargelang de sche
penen en de leden van de
Kommissie van de C.O.O.
die de jongste dertig jaar
«aan het bewind» waren.
Vanzelfsprekend willen we
deze bevoordeelde mensen
geen kwaad Men zou het
zó kunnen stellen, dat «zij of
anderen» niet veel aan de
zaak veranderen Men kan
echter ook de vraag stellen
of het wel steeds de be-
kwaamsten zijn die veilig
gesteld worden. Want het is
onbetwistbaar, dat eerst en
vooral voor deze «plaats-
kens» wordt gevochten
vanwege de waarborg te
gen de periodieke werk
loosheidsjaren. Zoals het
ontegensprekelijk is. dat
méér dan eens mensen
geen kans krijgen ook al
zijn zij dan bekwamer
omdat zij de alombekende
«lange arm» missen.
Moreel gezien is dit twee
maal zeer bedenkelijk. Ten
eerste, tegenover degenen
die hun kandidatuur stellen
en bij wie «men» niet alleen
een ijdele hoop verwekt,
maar die «men» soms ook
tot nutteloze uitgaven noopt
om aan de beruchte verge
lijkende examen te kunnen
deelnemen. Ten tweede,
omdat «men» aldus be
kwame mensen achteruit
stelt die aan de gemeen
schap grotere diensten
zouden kunnen bewijzen
dat het «beruchte» familielid
of vriendje.
Er is ook het misleidende
«anders en opener bestu
ren», waarmee telkens bij
een nieuwe meerderheid
wordt uitgepakt. Daar komt
natuurlijk nooit iets van in
huis. De CVP kan dus van
daag best zwijgen, en ook
de Volksunie, die ooit met
de verkiezingsslogan uit
pakte van een Vast Wer
vingssekretariaat, mag haar
bek in de pluimen houden.
Al bij al is het recente pakket
van de huidige meerderheid
wel zeer zwaar en een van
de meest provokatorische
dat we ooit meemaakten.
Vooral na de overvloedige
uitleg die we na de examen
te horen kregen. Het wordt
verdomd moeilijk nog in een
of andere uitleg van het
stadsbestuur te geloven, de
teksten boven de naam van
Willy Van Renterghem in
begrepen. Zoals we ons
trouwens de vraag stellen
wat het rumoer van de vak
bonden en van Jonsocialis-
ten nog waard is, wanneer
we bepaalde namen bekij
ken.
En och, zoals steeds weten
we natuurlijk wat we tot
antwoord zouden kunnen
krijgen: als gij aan de pot
zoudt zitten! Dit zou natuur
lijk 'n zeer lange diskussie
kunnen worden, maar daar
hebben we het voordeel er
te kunnen op wijzen dat wij
nooit onze invloed voor der
gelijke manipulaties hebben
aangewend, waar wij het
nochtans best konden. Het
lijkt ons nochtans belangrij
ker hier nogmaals te onder
strepen, dat de KP-Aalst
Op 10 juni 1974 stuurde de beheerraad van S M.
DEWACO aan de inwoners der appartementen een
brief, waarin sprake was van maatregelen om on
aangenaamheden te voorkomen met de gasketel en
de schouw. De beheerraad besloot beide om de twee
jaar te doen reinigen, door een firma door de beheer
raad aangeduid maar op kosten van de inwoners. De
tussenkomste bedroeg «slechts» 60 F en blijft inge
rekend in de maandelijkse huurprijs.
De ketels zijn dan éénmaal gereinigd, dit tussen
1974 en 1975. Een kleine berekening over 5 jaar
toont aan, dat DEWACO een meerinkomst heeft op
gestreken van rond de 300.000 F...
Vandaag pakt de beheerraad uit met nieuwe maat
regelen, nl. de blokbewoners worden ervan in kennis
gesteld, dat vanaf augustus '79 de kontainers voor
het huisvuil zullen worden verwijderd. De inwoners
zullen voortaan de huisvuilzakken van de Stad Aalst
moeten gebruiken. Een aantal daarvan krijgen zij
gratis in ruil voor de door hen betaalde belasting, de
eventueel bijkomende kunnen bekomen worden te
gen 10 F de zak.
Het uitgehangen bericht geeft aan de inwoners de
indruk dat de kontainers stadseigendom zijn en door
de stadsdiensten geplaatst. Dit schijnt niet met de
werkelijkhid te kloppen. Hoe dan ook de beheerraad
schijnt hier een nieuwe besparing op het oog te heb
ben, op kosten van de bewoners, natuurlijk. De ap
partementen zijn voorzien van kokers, welnu deze
zullen buiten gebruik gesteld worden, en dan maar
sleuren met de zakken en er eventueel bijkomende
betalen.
Door deze maatregel genomen zonder inspraak van
de inwoners, geeft de beheerraad nogmaals het be
wijs, dat hij eigenhandig zijn wil aan de inwoners wil
opdringen en dat hij méér en méér afdwaalt van de
spelregels van een demokratisch beleid.
Maar vrienden maken zij er zich niet mee!
Het huurderskomitee DEWACO-Rozendreef
Er wordt wel eens beweerd dat men uit de heilige
Schrift ongeveer alles kan bewijzen, en het komt wel
voor dat die teksten zo uitgelegd worden dat de schrij
vers, de Evangelisten, met de ogen zouden knipperen
als ze dat terug zouden lezen.
Toch gebeurt het, en vaker
dan men zou verwachten,
dat een Evangelie-woord zo
aktueel klinkt dat het pre
cies voor onze tijd geschre
ven lijkt.
In de vakantie-veldslag die
nu overal woedt, komt dan
een passus uit Matteüs zo
als op ons lijf geschreven
voor dat hij wel moet aan
gehaald worden:
«Let eens op de vogels in de
lucht: ze zaaien niet en
maaien niet en stapelen niet
op in schuren, maar uw
hemelse Vader voedt ze»,
en verder: «en wat maakt gij
u zorgen over uw kleding?
Kijkt naar de leliën in het
veld: hoe ze groeien. Ze ar
beiden noch spinnen. Toch
zeg ik u: zelfs Salomo in al
zijn pracht was niet gekleed
als één van hen» En tot be
sluit: «Uw hemelse Vader
weet dat gij al deze dingen
nodig hebt».
Als er ooit een tijd geweest
is waarin we die woorden
moeten beluisteren: terug
naar de eenvoud, terug
naar de natuur, naar de
eenvoudige genoegens des
simpelen levens, dan is
het nu. Nu we kapotgaan
aan praal, aan de plechtig
heid van de bla-bla, waar
we ziek worden van de
stress.
Eenvoudige vakantie met
het weglaten van plechtsta
tigheid brengt een eerder
1
onverwacht verschijnsel
mee: lieden die het jaar door
nogal uitzonderlijk de bin-'
nenkant van hun parochii
kerk zien kunnen gewilh't
naar een zondagsmis w
in een of ander TiroFs of
Beiers kerkje, en daar op dei
koop toe nog gecharmeerd
zijn door de soms ellen-3
lange preek die ze thuis nietj
zouden verdragen. Vinden]
ze in die dagen het vanzelf-]
sprekend kontakt tussera
het diepst-menselijke en
het goddelijke terug?
Hopelijk houden we er wat
aan over als het terug werk-1
zijn.
E.G.
Bij de begroting Kulturele Zaken hield senator G. De
Roeck een opgemerkte tussenkomst.
Permanente vorming mag niet ontaarden in een per
manente zorg om aan steeds te laat uitbetaalde subsi
dies te geraken zodat de echte vormingsinhoud wordt
vergeten. De senator dringt dan ook aan op tijdige
uitbetaling, zelfs vervroegd, zodat organisaties niet
meer hun toevlucht tot leningen zouden nemen. Ver
lichting van de administratieve rompslomp zou uiter
aard de zaak kunnen bespoedigen. Ook voor jeugd
huizen waar een beroepskracht werkzaam is moeten
maatregelen worden getroffen om vroeger uit te beta
len.
Werden de kredieten ter
bevordering van de beel
dende kunsten verhoogd
van 5,9 tot 10,5 miljoen de
sociale hulpgelden bleven
beperkt tot 300.000 fr 's
jaars. Scheppende kunste
naars worden in Vlaande
ren achtervolgd door fiskale
maatregelen die hun
scheppingsdrang dreigen te
fnuiken.
Bij vergelijking van het aan
tal galerijen in ons land blijkt
duidelijk de overgrote in
breng van het Vlaamse ge
west met 250 tegen 110 in
Brussel en amper een tien
tal in Wallonië. Snelle reali
satie van de statuten van de
Vlaamse kunstenaar drin
gen zich dus op.
Ook industriële archeolo
gie heeft nood aan verho
ging van kredieten. Restau
ratie van wind- en watermo
lens slorpen reeds heelwat
op. Klasseren van enkele
gebouwen is absoluut on
voldoende. Instandhouden
van de laatste streekbrou-
werijen en streekstokerijen
zou werkgelegenheid ver
schaffen en de kennis van
de oude Vlaamse machten
stimuleren. Ook de tekstiel-
sektor vraagt dringend onze
aandacht.
Tenslotte wijst de senator er!
op dat het «Musée de l'ln-
dustrie» gewoon zoek isi|
Geen enkele instantie
schijnt er eën plausibele
verklaring voor te hebben. I
Dat kisten whisky verdwij-l
nen, meubels en beddenj
soms tanks en raketten id
erg maar dat gewoon een
museum verdwijnt zou ons
in West-Europa wel eens
aan de Top 10 van de be
langstelling voor industriële
archeologie kunnen bren
gen.
LH
Naar aanleiding van een georganiseerd bezoek aan de
vakantiespeelpleinen van de stad, de deelgemeenten dus
inbegrepen, kon de pers zich van de noodzakelijkheid en de
afdoendheid van dit initiatief vergewissen.
Zoals de vorige werking het
reeds bewees, is dit speel
pleineninitiatief van de
Aalsterse V.Z.W. Jeugdani-
matie andermaal een succes.
Dit jaar echter kennen de
verantwoordelijken een on
verhoopte toeloop van
enthousiaste kinderen. Bij
een eerste telling, net bij de
aanvang van de vakantie,
haalde men reeds het cijfer
333. Naarmate de eerste
week van de werking vorder
de is dit getal naar de kaap
van de 400 opgeschoven. De
maand juli is dan nog wel de
kalmste periode in deze
speelpleinenaktie zodat het
vrijwel vaststaat dat de
maand augustus voor een
overrompeling za! zorgen.
Niet dat er plaatsgebrek zou
zijn. De stad beschikt over
tien speelpleinen verspreid
over de stad zelf en de
deelgemeenten. Men voor
ziet echter een tekort in het
kader van monitoren die voor
de begeleiding en de opvang
van de kinderen moeten
instaan. Indien de stijging
van het aantal deelnemertjes
blijft doorgaan, en dit is te
verwachten, zullen de kaders
dringend moeten uitgebreid
worden. De verantwoordelij
ken doen dan ook een
dringende oproep aan allen
die zich voor deze taak
opgewassen voelen. De gega
digden kunnen hiervoor te
recht op het stedelijk jeugd-
service-centrum, Kapelle-
straat 15. Er zijn drie
kategorieën voorzien. De
eerste is deze van hoofdmoni
tor of -monitrice aan 500 fr.
per dag. deze van monitor
aan 300 ff. en tenslotte
stagiaire monitor aan 250 fr.
per dag. De monitor staat in
voor de animatie van tien
kinderen en kan voor zijn
aktiviteiten putten uit een
voorstellenpakket dat door
het servicecentrum daartoe
werd uitgewerkt. Ze kunnen
hun periode en het speelplein
naar hun keuze aan de
verantwoordelijken voorstel
len. De centra liggen ate volgt
verdeeld:
Aalst: 1. Kerrebroek. 2. St.
Job. Akademie. Nieuwbeek-
straat. 3. Arend. Rijksschool,
Binnenstraat.
Baardegem. gemeenteschool
rekreatiecentrum. Dorps
straat
Erembodegem, centrum en
Terjoden
Gijzegem. rekreatiecentrum,
Schoorstraat
Moorsel, Rijksschool, Statie
straat.
Nieuwerkerken, gemeente
school domein Brouwerij
straat.
Hofstade, gemeenteschool,
Zijpstraat.
In het jeugdservicecentrum
vind je een brochure waarin
alle details en voorwaarden
in vermeld worden als ook
een inschrijvingsformulier.
De kinderen kunnen er
terecht van 9 tot 17 uur en dit
voor 35 fr. per dag. Ter
plaatse is de opvang steeds
voorzien een uur voor
openingstijd tot een uur na
sluitingstijd. De stad legde
tevens een ophaaldienst in
van Herdersem naar Moor
sel. en van Meldert naar
Baardegefn. Tijdens de dag
krijgen de kinderen er drank
en versnaperingen. Voor een
lunchpaket moeten de ou
ders instaan. DE leeftijds
grens is bepaald van 4 jaar
tot 12 jaar.
Afgezien van de gewone
aktiviteiten die er doorgaan
worden ook nog grote geza-
melijke uitstappen en zwem
partijen- voorztenrEert pri
meurtje is tevens dat het
filmprogramma voor «Het
jaar van het kind» op deze
speelpleinen wordt uitgetest.
Het gaat hier om korte
didaktische films over on
derwerpen zoals manuele
ekspressie die voor de kin
deren een stimulans tot
kreativiteit moeten zijn en
die tevens tot dagtema's
worden uitgebreid.
JVS
Op het speelplein van de Arend is er ook voldoende akkomodatie. (Mark)
Gijzegem. Wellicht het speelplein met het grootst aantal mogelijkheden.
Theo Keymeulen en Judith Claessens traden op 21 juni 1929
te Hofstade in het huwelijk. Zij vierden vorige week hun
gouden bruiloft Vanwege de redaktie een dikke proficiat en
tot binnen 10 jaar.
11 Juli is tans reeds een paar jaren, bij dekreet van de
Nederlandse Kultuurraad, een officiële feestdag. In heel
wat openbare diensten en gemeentehuizen is het een hele
of halve dag vrijaf. De leeuwevlag en de Vlaamse Leeuw zijn
de officiële vlag en het officiële lied van Vlaanderen gewor
den. Maar Vlaanderen is nog steeds, ondanks deze simbo-
len. een natie-in-wording.
Er is in Vlaanderen een groeienede eensgezindheid om nu
eens echt komaf te maken met de oude eis van zelfbestuur.
Alle politieke partijen staan, altans dan toch officieel en in
hun programma, achter deze eis. Steeds meer Vlamingen
zien in dat Vlaanderen er dringend behoefte aan heeft, zijn
eigen lot in eigen handen te nemen. Maar nog altijd ont
breekt de klare en daadwerkelijke politiek die gericht is op
de snelle verwezenlijking van dit doel.
Op de Vlaamse hoogdag past het niet, de dingen te zien
binnen het kader van één enkele partij of opinie. Ik zal me
dus niet uitspreken over de staatshervorming die tans aan
de gang is. Er zijn onbetwistbaar overtuigde Vlamingen die
deze staatshervorming goed vinden, terwijl anderen geen
vertrouwen kunnen opbrengen voor een hervorming die
schijnt gestuwd te worden door de Waals-Brusselse frans-
taligen
Over de partijgrenzen heen zullen echter alle Vlamingen er
over akkoord gaan, dat iedere staatshervorming moet te
gemoet komen aan enkele onvervangbare Vlaamse eisen.
Vlaanderen moet écht zelfbestuur krijgen, met ruime be
voegdheden ook op ekonomisch en sociaal gebied, en met
eigen financiële middelen.
Vlaanderen moet een eigen parlement hebben en een
Vlaamse regering die onafhankelijk is van het centraal ge
zag en waarin de Brusselse Vlamingen als volwaardige
leden van de ene Vlaamse gemeenschap hun plaats inne
men.
De Vlaamse overheid moet onverminkte bestuursbevoegd
heid hebben over heel het Vlaamse grondgbied, waarvan de
grenzen grondwettelijk vastgelegd en onaantastbaar zijn en
dat héél Vlaams-Brabant en de Voer omsluit.
De Vlaamse instanties in het hoofdstedelijke gebied moeten
ruime bestuursbevoegdheid hebben voor de Vlamingen te
Brussel, die op evenwaardige wijze deelnemen aan het
bestuur van dit gebied
Dit zijn doeleinden waarmee iedere Vlaming zich kan ver
eenzelvigen. Iedere Vlaming, onafgezien zijn politieke kleur
of overtuiging, zou het als een plicht moeten beschouwen
de staatshervorming te beoordelen aan de hand van deze
doeleinden, ze te aanvaarden als ze er aan voldoet maar ze
kategoriek te veroordelen en te verwerpen als ze er aan te
kort schiet.
Dit is geen zaak van partijpolitiek, maar van algemeen
Vlaams belang.
De grote problemen waarmee we tans iedere dag moeten
worstelen de tewerkstelling, de energiekrisis enzover-
der kunnen beter opgelost worden in het Vlaams of
desnoods het Europees verband, dan in het verband van
een unitaire staat die ons steeds stiefmoederlijk heeft be
handeld.
De Vlaamse werkkracht, de spaarzin en de onderne
mingszin van de Vlamingen, hun zin voor opbouwend werk
moeten nu eens eindelijk kunnen gericht worden op de
uitbouw van een vooruitstrevende, verdraagzame Vlaamse
gemeenschap die haar lot in eigen handen heeft genomen.
Jan Caudron
