erpe.mere Gemeentelijke 11 juliviering volks Misverzuim te Erpe KULTUURRAAD ERPE-MERE KRIJGT EIGEN LOKAAL Wanted: 13 Spitaelsers Elf juli is inderdaad ai een poosje achter de rug, maar het loont toch de moeite aan de gemeentelijke 11 juli-viering van Erpe-Mere enige aandacht te besteden. Het is de derde keer dat een gezamelijk komitee van de verschillende kultureie groeperin gen de bevolking poogt te motiveren om zijn eigen volksfeest te vieren. Bijna traditiegetrouw reed een auiocaravaan door de (kleine) straten van de gemeente, gewapend met wapperende vlaggen en een Vlaams-liedjes-radiowagen, 's Avonds kreeg een massa volk een goedgevulde schotel Vlaamse melodieën geserveerd door enkele vedetten van het populaire lied, als daar zijn Eddy Romy, Paul Roelandt en Ingriani. Waar sommigen huiverden bij het horen van die namen, verbonden aan Vlaamse smartlapperij, kwamen opgelucht bedrogen uit, want het kompositiewerk van Hullebroeck, De Sutter, Preud'homme, Benoit en andere grote Vlaamse muziekschrijvers stond op het reperto rium. De massa zong uit diepe borst de liederen mee, die het Vlaamse bewustzijn in iedereens memorie geplant houdt. De officiële redevoering uitgesproken door een bestuurlid van Willems-fonds-nationaal, prof. Bultereys, was het enige akademisch gedeelte. Naar verluidt heeft iemand uit het publiek uit volle borst na het showgedeelte een hartstochtelijke 11-juli-viering gehouden, waarin hij het zelfbestuur van Vlaanderen opeist. Deze laatste oogste hierbij een ontzaglijk sukses. Een autokaravaan Twee wagens waren ge- ëkipeerd met een radio installatie. Vlaamse volksliederen zouden ons de hele weg bege leiden. Toen de stoet op de provinciale baan kwam, moest hij reeds aan de kant staan, omwille van pech met laatste (bege leiders) wagen. De panne was relatief vlug her steld. Ondertussen kreeg de karavaan veel bekijks van passerende wagens en ook van en kele arbeiders in de buurt die met dodelijke ernst de zaak gade sloe gen. We hadden zo de indruk dat vele werkne mers nog niet op vakan tie zijn en ook dat 11 juli in de regel niet als een feestdag of/en vakantie dag beschouwd wordt. En tenslotte hoopt het 11-julikomitee met zijn Reeds een derde maal organiseert het 11-juli- komitee een autokara vaan in de namiddag van 11 juli. De oorspronke lijke bedoeling ervan was, hierdoor een appel naar de bevolking te richten dat 11-juli het feest is van de hele Vlaamse gemeenschap, en niet van een bepaalde (bewuste) groep. De VTB-VAB-Mere nam dit jaar de organisatie ervan opzicht en om 2u15 kon den aan het industrie terrein een dertigtal wa gens vertrekken. De autos waren allemaal getekend met feestelijke vlag, de enen met de geel-zwarte leeuw, en kelen met de blauw-witte van het Willemsfonds. Afspraak was inderdaad dat alle wagens vrij zijn in bevlagging of op smuk. De heer Bultereys tijdens zijn toespraak. Hij is lid van het dagelijks bestuur van het Willemsfonds. (Mark) akties invloed te kunnen uitoefenen om van deze feestdag een vakantie dag te maken. Uitgedund Voorbij het OCMW-lo- kaal te Bambrugge ver laat de stoet de grote weg om het centrum van Bambrugge te passeren. Hier ondervinden we dat een deel van de autos zijn trajekt richting Oudenaarde voortzet en de karavaan moet verder met zijn 30-tal wagens. Hier in Bambrugge ont moeten we lachende en wuivende mensen. Ze worden even uit hun dagelijks doen gehaald en ze zijn verrast door het spektakel. Door de mooie velden gaat het in de richting Vlekkem en verder door naar Erondegem. De eerste halte is voorzien aan de manége. Er wordt er meermaals op gewe zen dat de paardenfok kerij en ruiterijlessen van Erondegem een groot prestige genieten. De meeste karavaniers ma ken van de gelegenheid gebruik om de paarden en hun stallen even te bezoeken. Boeren op het land De route wordt verder afgemaakt via Erpe, waar men blijkbaar niet veel tijd mag verliezen, ge zien de snelheid wordt opgedreven. Dus vlug naar Mere en Aaigem. Hier zijn de boeren op het veld, want de zon schijnt en er hangt een lichte wind. Er moet overal kruid weggehaald worden. Ze kijken even op, maar laten zich niet van de wijs brengen. Rustig doordoen is de leuze. Te Aaigem neemt de karavaan zijn tweede halte. Juist op tijd om de aankomst van de ronde van Frankrijk niet te missen. vrouw. Grooiavondfeest volksverbondheid om de avondfeest heeft een massa aanwezigen kun nen lucht geven aan zijn volksverbondheid om Vlaamse volksdag te vieren. De heer Bultereys, lid van het hoofdbestuur van Willemsfonds, heeft een 11-juliredevoering gewijd aan de jongste pogingen om tot een staatshervorming te ko men. Hij legde hierbij grote nadruk op het jongste regeerakkoord, dat een opvolger van het Egmontpakt is. «Waarom moeten we 11- juli vieren», vroeg hij zich af, «de jongeren beschouwen het als een folklore, ouderwets en nutteloos gedoe». Daar bij ging hij de geschiede nis af om de inhoud van de Vlaamse beweging op te roepen. Hij meent dat de jongste tijd een so ciale dimensie, nl. het streven naar een recht vaardige opbouw van de hele wereld onmisken baar is. Hij wees hier zelfs op de rechten die met net gamma Vlaamse liedjes. Op den duur zong iedereen blij het zo verfoeide inschrij- vingsrecht verdwenen is. Niet beter dan Egmont als positieve punten noemde hij de gehouden grens van Brussel en het statuut van een twee talig Brussel. De gru- wels, die voor de Vlaam se Brusselaars een on denkbare regeling bete- Hij ging verder met een vergelijking van het regeerakkoord met het Egmontpakt en laakte de voogdij van het FDF in het Brussels gewest. Hij eiste dat elke gemeen schap zijn eigen finan ciële, ekonomische so ciale en politieke ver antwoordelijkheid moet nemen en daartoe min- Ook de gemeentelijke autoriteiten toonden hun interesse voor het gebrachtè programma. (Mark) Het jongste nummer van «mededelingen van de Heemkundige Kring van Erpe-Mere» kwam zopas van de pers. Hierin verscheen een opvallend artikel over het misverzuim te Erpe, en een in memoriam Jozef Van Droogenbroeck, als litterator. Julien De Vuyst, die al lan- De toestand nu, 1979, is ger bekend staat als een zo dat nog slechts 25% van penneridder van de Heem- de Erpenaren hier of elders kundige Kring, schreef een de mis horen», schrijft Paul verslag over de gauwdag, die doorging in het Sint- Jozefsinstituut te Mere. Daarna behandelt hij het po- Stuyver. Hij wil niet uitwei den over oorzaken, maar «we kunnen alleen betreu ren, dat zoveel schone is er een opvallend artikel opgenomen over het leven van Jozef Van Droogen- litiereglement van Mere uit waarden die eens ons de 19e eeuw. Vlaamse volk tot eer strek- Paul Stuyver. die zich in het ten. en het schoon en groot verleden verdienstelijk maakten, thans door het maakte dank zij de publika- slijk worden gehaald tie van verscheidene boe- In hetzelfde nummer zet Yo- ken over heemkunde, landa Suys haar reeks over schreef een geschiedkun- dialektwoorden in Mere dig overzicht van het mis- voort. Van dezelfde auteur verzuim te Erpe, in de 20e eeuw. Begin deze eeuw gingen ruim 85% van de Erpenaren naar de mis. «Die afval van 15% was de Erpse kerkge meenschap kwijt geraakt in de loop van de 18e en 19e eeuw. De opkomst van de Verlichting, de Franse Re volutie en later nog de Mar xistiscbe invloeden waren daar niet vreemd aan», al dus Paul Stuyver. Na de eerste wereldoorlog noteert men een langzame terug tocht. «Schuld voor be paalde tegenslagen stak men op de kerk, terecht of ten onrechte, daarbij nam het ongeloof en de onwe tendheid steeds verder uit breiding», aldus Paul Stuy ver. In '40 waren nog slechts 60% praktikerend. maar de oorlogsangst dreef het aan tal snel op. «De priesters (drie in aantal) hadden meer dan de handen vol bij het toedienen van de H Sa- kramenten. Biecht en Communie» «Onmiddellijk na de oorlog zonk dit per centage vlug tot zijn voor oorlogs peil. Weldra was er terug afval te bespeuren, veroorzaakt door de zeden verwildering die de oorlog met zich had meegesleept» «Na het concilie (62-65) is de grote uittocht begonnen. broeck, een man met grote litteraire belangstelling, van Mere afkomstig Onder de schuilnaam Lode Roelandt vertaalde hij Multatuli's Max Havelaar" in het Frans en schreef zelf. «Zijn oeuvre getuigt van een grote veel zijdigheid op basis van een creatieve taaihantering.» Yolanda Suys Schrijft dat Jef Van Droogenbroeck een plaats heeft «in de rij van de ongewoon begaafde Mere- naren». Na de mededelingen uit ei gen kring, sprokkelt Julien De Vuyst het blad vol met een verhaal over de kermis te Mere vijftig jaar geleden. Immers in De Volksstem van 24.8.1929 vond de speurder een verslag over de half-oogst-kermis van Mere. (wh) Trikoloor misverstand Eindbestemming van de rondreis door Erpe-Mere was Burst, lijsternest, waar 's avonds de grote muzikale viering zou doorgaan. De uitbater was blijkbaar verrast door de vlugge aan komst, wan- in allerijl werd de leeuwenvlag uit gehangen en kort daarna verscheen een trikolore doek aan het venster. «Aan het gemeentehuis hangen er ook :wee». verklaarde de man nader, toen enige leden van het komitee zijn vrouw in het oor fluisterden dat de driekleur beter ver dween, ging de uitbater in op de raad van zijn de derde wereldlanden toekomen, dienen zich in alle scherpte aan. Ook de Vlaamse beweging gaat er niet aan voorbij. In ons land gaat de sociale dimensie gekop peld aan de kommunau- taire problematiek, aldus Bultereys. Het meest duidelijk springt hier in 't oog dat de Vlamingen en Brussel aan hun trekken moeten komen. Hun rechten moeten ook ge- respekteerd worden. Vandaar dat de aandacht voor het kommunautair luik van het regeerak koord onze aandacht vergt. «Het is ronduit slecht en ook dat is geen lang leven beschoren». Aanvankelijk dachten we dat het beter dan Egmont zou zijn, omdat kenen, zijn daarentegen nog veel erger, aldus Bultereys. Hier somde hij op: het onzalig ont- haalregime (wat hij een goedklinkende ver vanging van het in- schrijvingsrecht noem de), het feit dat Vlaamse gemeenten onder voog dij van het Brusselse gewest worden geplaatst (waar het FDF de grote plak zwaait), dat de dota ties zeer ongunstig uit vallen voor Vlaanderen, dat er geen garantie voor Vlaamse bestuursmacht in Brussel bestaat en tenslotte gaat het regeer akkoord in de richting van de instelling van drie aparte gewesten, zodat de Vlaamse Brusselaars helemaal in de kou blijven staan. De gemeentelijke kultuurraad van Erpe-Mere is sinds een drietal weken gehuisvest in het oud gemeentehuis van Erpe. Hiermee komt het gemeente bestuur tegemoet aan een algemene vraag van de le den om een eigen lokaal te kunnen betrekken. Er blijkt dus reeds een lange weg afgelegd nadat onlangs nog de kultuurraad van Erpe-Mere nagenoeg aan de grond zat. VAN OTTERGEM NAAR ERPE Vroeger had de kultuurraad het oud-gemeentehuis van Ottergem ter beschikking gekregen. Maar daarover was geen duidelijke toe zegging vanwege het ge meentebestuur Vandaar dat de vraag naar een eigen autonoom lokaal herhaalde lijk geuit werd op de jongste samenkomst van de alge mene vergadering van de kultuurraad Schepen De Wolf heeft toen ook toege zegd dat een verregaande autonomie voor de werking van de kultuurraad zou ge waarborgd worden. Eigen lokaal, eigen administratie, eigen geldmiddelen zouden ter beschikking gesteld worden. Blijkbaar is er zeer vlug be sloten tot een toewijzing van een lokaal in het oud gemeentehuis van Erpe. Enkele weken geleden is het lokaal bemeubeld, dank zij het feit dat sommigen meubels in bruikleen ter be schikking gesteld hebben. Leden van het bestuur van de kultuurraad hebben zelf het lokaal ingericht. Het ziet ernaar uit dat de raad inder daad de gewenste autono mie in zijn werking krijgt. In de voorbije weken zijn te Erpe- reeds samenkomsten doorgegaan met verschil lende groepen om de sub- sidiëringskriteria nog maar eens onder de loep te ne men en een voorstel te for muleren, dat op de vol gende algemene vergade ring ter goedkeuring wordt voorgelegd en dan aan het kollege geadviseerd. Deze samenkomsten heb ben plaats in de vroegere raadszaal. NOG LEEG In feite moet de werking te Erpe nog van start gaan. Het is de bedoeling dat er daar een sekretariaat inge richt wordt, maar de uitbouw is een kwestie van lange adem. De materiële infra- struktuur is klaar en nu kan men eerst aan het werk De toekomst zal- de resultaten moeten uitmaken. (wh.) De V.Z.W. Risa (reis- en serviceagentschap, met kreja-konnekties) diende twee projekten in voor het Bijzonder Tijdelijk Kader. Het betreft de uitbreiding en verbetering van de infrastruktuur van het jeugd werk en begeleiding en ondersteuning van het vor mingswerk van de Aalsterse Jeugdorganisaties. Aangezien de minister van Tewerkstelling en Arbeid en de staatssekretaris voor Begroting een gunstige beslissing troffen, kan overgegaan worden tot de aanwerving van in totaal dertien personen Voor deze betrekkingen komen in aanmerking volle dig uitkeringsgerechtigde werklozen Wie 1 binnenhuisarchitekt A1, 1 elektricien A3, 5 geoefende of ongeschoolde arbeiders, 2 klerken, 2 opstellers, 1 regentes, 1 onderwijzer(es). Kandidaturen schriftelijk te stellen aan: V Z W. RISA, Driesleutelstraat 519300 Aalst. T el. 053-70.34.76 of 70.40.68 PD stens de ruimte laten. «De verdeling van de kredieten benadeelt momenteel de meest aktieve», aldus prof. Bul tereys. Vlaanderen is weliswaar bereid solida riteit met de andere gemeenschap aan de dag te leggen, maar enkel door een vrije be slissing ten aanzien van een vrije partner. Minderheden Tenslotte wees prof. Bultereys op de nood zakelijkheid dat levens beschouwelijke minder heden zouden effektieve rechten toegekend wor den. In de definitieve staats hervorming mogen de vrijzinnigen niet de dupe worden, riep hij uit. Tot slot resumeerde hij de Vlaamse eis dat er een maksimale autonomie aan Vlamingen en Walen zou gegeven worden, die op voet van gelijkheid de gemeenschappelijke hoofdstad Brussel be sturen. Maar al bij al «Egmont is gevallen en ook dit plan moet vallen, en vroeger dan men denkt», aldus prof. Bul tereys die vrij aandach tige toehoorders mocht vinden. Enthoesiaste mee zingers Onder de talrijke aan wezigen —waardoor het elfjulijfeest voor de in richters als geslaagd mag genoemd worden noteerden we de heer burgemeester Prosper De Lat, alle schepenen behalve de heer De Spie- geleer, de raadsleden Julien Van Laethem, Jef Van den Steen, Jan De Vuyst, Frans De Brou wer, Maurice De Pauw en Hein Mallefroy. Later op de avond kwam pro vincieraadslid Julie Hendrickx meezingen. Het was immers d?01 gekende Vlaamse zange uit de rij van toptien y vervuilers Eddy Rom die met stijl en warm n stem de aanwezigen we kom heette. Voorts leic C( de hij de avond, steld0t zijn kollegas-zangers ejdü vedetten voor, die vocer deze gelegenheid hu gekende smartlappen de kast gestopt hadde om werk van de grot„t Vlaamse komponisten vertolken. Namen aUj Armand Preud'hommt :n Emiel Huylebroeck, Pdjn «er Benoiv Will Ferdj Renaat Veremans en de [s gelijke waren niet uit d^ lucht. Waar sommigen wat ar ders verwacht hadderf" toen de namen van d Vlaamse vedetten op c affiche verschenen, kw< men dan -opgelucht-** bedrogen uit. Het pr<fc gramma was opgezr6 door de v.z.w. Vlaams^ produkties, die precia>r, de promotie van Vlaamam chansons nastreeft. Deelnemende organ D,b Dit jaar heeft het Wi lemsfonds Erpe-Mere dd< hele organisatie op zie p genomen, behalve d>u leiding van de autokars vaan, die verzorgd wer door VTB-VAB-Mere steunende groeperinge zijn: het Vlaams Cer trum Mere, N.S.B Men Erpe-Mere Kulturee Jeugdhuis Dido, Erp< Davidsfonds Mere Vlaamse Kring Erond(u' gem, VAB-VTB-Erond< gem, Davidsfonds Bar brugge, Heemkundig Kring Erpe-Mere w Priester Daensfonds Ei i pe-Mere, Davidsfond Burst en de PVV-Damei Mere. Ook een Prol Uytersprotcentrum Erpe-Mere zou zijloc steentje bijgedragen hebben. Gelukkige winnaar Op het feest is een rei naar Benidorm of Loui des verloot en weri d gewonnen door de hee Albert D'Hoker, voorzit ter van de heemkundig kring. Hij oogstte hierbl nog groot sukses bij he publiek. Hartstochtelijke rede Naar verluidt heeft d( leider van de vzw Vlaamse produktie n< K het showgedeelte eet fo vurige redevoering ge r houden, die recht dl J aanwezigen heeft be roerd. Gevolg was da'^ precies hij het meeste applaus kreeg. Jammer dat we het niet meer meemaakten. Al bi, al mogen we het Wil lemsfonds en de kul tureie groeperingen ge lukwensen met een ge*» slaagd eirjulifeest. (wh.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 8