erpe.mere
Gemeentelijke 11 juliviering volks
Misverzuim te Erpe
KULTUURRAAD ERPE-MERE
KRIJGT EIGEN LOKAAL
Wanted:
13 Spitaelsers
Elf juli is inderdaad ai een poosje achter de rug,
maar het loont toch de moeite aan de gemeentelijke
11 juli-viering van Erpe-Mere enige aandacht te
besteden. Het is de derde keer dat een gezamelijk
komitee van de verschillende kultureie groeperin
gen de bevolking poogt te motiveren om zijn eigen
volksfeest te vieren. Bijna traditiegetrouw reed een
auiocaravaan door de (kleine) straten van de
gemeente, gewapend met wapperende vlaggen en
een Vlaams-liedjes-radiowagen, 's Avonds kreeg
een massa volk een goedgevulde schotel Vlaamse
melodieën geserveerd door enkele vedetten van het
populaire lied, als daar zijn Eddy Romy, Paul
Roelandt en Ingriani. Waar sommigen huiverden bij
het horen van die namen, verbonden aan Vlaamse
smartlapperij, kwamen opgelucht bedrogen uit,
want het kompositiewerk van Hullebroeck, De
Sutter, Preud'homme, Benoit en andere grote
Vlaamse muziekschrijvers stond op het reperto
rium. De massa zong uit diepe borst de liederen
mee, die het Vlaamse bewustzijn in iedereens
memorie geplant houdt.
De officiële redevoering uitgesproken door een
bestuurlid van Willems-fonds-nationaal, prof.
Bultereys, was het enige akademisch gedeelte.
Naar verluidt heeft iemand uit het publiek uit volle
borst na het showgedeelte een hartstochtelijke
11-juli-viering gehouden, waarin hij het zelfbestuur
van Vlaanderen opeist. Deze laatste oogste hierbij
een ontzaglijk sukses.
Een autokaravaan
Twee wagens waren ge-
ëkipeerd met een radio
installatie. Vlaamse
volksliederen zouden
ons de hele weg bege
leiden.
Toen de stoet op de
provinciale baan kwam,
moest hij reeds aan de
kant staan, omwille van
pech met laatste (bege
leiders) wagen. De panne
was relatief vlug her
steld. Ondertussen
kreeg de karavaan veel
bekijks van passerende
wagens en ook van en
kele arbeiders in de
buurt die met dodelijke
ernst de zaak gade sloe
gen. We hadden zo de
indruk dat vele werkne
mers nog niet op vakan
tie zijn en ook dat 11 juli
in de regel niet als een
feestdag of/en vakantie
dag beschouwd wordt.
En tenslotte hoopt het
11-julikomitee met zijn
Reeds een derde maal
organiseert het 11-juli-
komitee een autokara
vaan in de namiddag van
11 juli. De oorspronke
lijke bedoeling ervan
was, hierdoor een appel
naar de bevolking te
richten dat 11-juli het
feest is van de hele
Vlaamse gemeenschap,
en niet van een bepaalde
(bewuste) groep. De
VTB-VAB-Mere nam dit
jaar de organisatie ervan
opzicht en om 2u15 kon
den aan het industrie
terrein een dertigtal wa
gens vertrekken. De
autos waren allemaal
getekend met feestelijke
vlag, de enen met de
geel-zwarte leeuw, en
kelen met de blauw-witte
van het Willemsfonds.
Afspraak was inderdaad
dat alle wagens vrij zijn
in bevlagging of op
smuk.
De heer Bultereys tijdens zijn toespraak. Hij is lid van het dagelijks
bestuur van het Willemsfonds. (Mark)
akties invloed te kunnen
uitoefenen om van deze
feestdag een vakantie
dag te maken.
Uitgedund
Voorbij het OCMW-lo-
kaal te Bambrugge ver
laat de stoet de grote
weg om het centrum van
Bambrugge te passeren.
Hier ondervinden we dat
een deel van de autos
zijn trajekt richting
Oudenaarde voortzet en
de karavaan moet verder
met zijn 30-tal wagens.
Hier in Bambrugge ont
moeten we lachende en
wuivende mensen. Ze
worden even uit hun
dagelijks doen gehaald
en ze zijn verrast door
het spektakel.
Door de mooie velden
gaat het in de richting
Vlekkem en verder door
naar Erondegem. De
eerste halte is voorzien
aan de manége. Er wordt
er meermaals op gewe
zen dat de paardenfok
kerij en ruiterijlessen van
Erondegem een groot
prestige genieten. De
meeste karavaniers ma
ken van de gelegenheid
gebruik om de paarden
en hun stallen even te
bezoeken.
Boeren op het land
De route wordt verder
afgemaakt via Erpe, waar
men blijkbaar niet veel
tijd mag verliezen, ge
zien de snelheid wordt
opgedreven. Dus vlug
naar Mere en Aaigem.
Hier zijn de boeren op
het veld, want de zon
schijnt en er hangt een
lichte wind. Er moet
overal kruid weggehaald
worden. Ze kijken even
op, maar laten zich niet
van de wijs brengen.
Rustig doordoen is de
leuze. Te Aaigem neemt
de karavaan zijn tweede
halte. Juist op tijd om de
aankomst van de ronde
van Frankrijk niet te
missen.
vrouw.
Grooiavondfeest
volksverbondheid om de
avondfeest heeft een
massa aanwezigen kun
nen lucht geven aan zijn
volksverbondheid om
Vlaamse volksdag te
vieren.
De heer Bultereys, lid
van het hoofdbestuur
van Willemsfonds, heeft
een 11-juliredevoering
gewijd aan de jongste
pogingen om tot een
staatshervorming te ko
men. Hij legde hierbij
grote nadruk op het
jongste regeerakkoord,
dat een opvolger van het
Egmontpakt is.
«Waarom moeten we 11-
juli vieren», vroeg hij
zich af, «de jongeren
beschouwen het als een
folklore, ouderwets en
nutteloos gedoe». Daar
bij ging hij de geschiede
nis af om de inhoud van
de Vlaamse beweging op
te roepen. Hij meent dat
de jongste tijd een so
ciale dimensie, nl. het
streven naar een recht
vaardige opbouw van de
hele wereld onmisken
baar is. Hij wees hier
zelfs op de rechten die
met net gamma Vlaamse liedjes.
Op den duur zong iedereen blij
het zo verfoeide inschrij-
vingsrecht verdwenen is.
Niet beter dan Egmont
als positieve punten
noemde hij de gehouden
grens van Brussel en het
statuut van een twee
talig Brussel. De gru-
wels, die voor de Vlaam
se Brusselaars een on
denkbare regeling bete-
Hij ging verder met een
vergelijking van het
regeerakkoord met het
Egmontpakt en laakte de
voogdij van het FDF in
het Brussels gewest. Hij
eiste dat elke gemeen
schap zijn eigen finan
ciële, ekonomische so
ciale en politieke ver
antwoordelijkheid moet
nemen en daartoe min-
Ook de gemeentelijke autoriteiten toonden hun interesse voor het gebrachtè programma. (Mark)
Het jongste nummer van «mededelingen van de
Heemkundige Kring van Erpe-Mere» kwam zopas van
de pers. Hierin verscheen een opvallend artikel over
het misverzuim te Erpe, en een in memoriam Jozef Van
Droogenbroeck, als litterator.
Julien De Vuyst, die al lan- De toestand nu, 1979, is
ger bekend staat als een zo dat nog slechts 25% van
penneridder van de Heem- de Erpenaren hier of elders
kundige Kring, schreef een de mis horen», schrijft Paul
verslag over de gauwdag,
die doorging in het Sint-
Jozefsinstituut te Mere.
Daarna behandelt hij het po-
Stuyver. Hij wil niet uitwei
den over oorzaken, maar
«we kunnen alleen betreu
ren, dat zoveel schone
is er een opvallend artikel
opgenomen over het leven
van Jozef Van Droogen-
litiereglement van Mere uit waarden die eens ons
de 19e eeuw. Vlaamse volk tot eer strek-
Paul Stuyver. die zich in het ten. en het schoon en groot
verleden verdienstelijk maakten, thans door het
maakte dank zij de publika- slijk worden gehaald
tie van verscheidene boe- In hetzelfde nummer zet Yo-
ken over heemkunde, landa Suys haar reeks over
schreef een geschiedkun- dialektwoorden in Mere
dig overzicht van het mis- voort. Van dezelfde auteur
verzuim te Erpe, in de 20e
eeuw.
Begin deze eeuw gingen
ruim 85% van de Erpenaren
naar de mis. «Die afval van
15% was de Erpse kerkge
meenschap kwijt geraakt in
de loop van de 18e en 19e
eeuw. De opkomst van de
Verlichting, de Franse Re
volutie en later nog de Mar
xistiscbe invloeden waren
daar niet vreemd aan», al
dus Paul Stuyver. Na de
eerste wereldoorlog noteert
men een langzame terug
tocht. «Schuld voor be
paalde tegenslagen stak
men op de kerk, terecht of
ten onrechte, daarbij nam
het ongeloof en de onwe
tendheid steeds verder uit
breiding», aldus Paul Stuy
ver.
In '40 waren nog slechts
60% praktikerend. maar de
oorlogsangst dreef het aan
tal snel op. «De priesters
(drie in aantal) hadden meer
dan de handen vol bij het
toedienen van de H Sa-
kramenten. Biecht en
Communie» «Onmiddellijk
na de oorlog zonk dit per
centage vlug tot zijn voor
oorlogs peil. Weldra was er
terug afval te bespeuren,
veroorzaakt door de zeden
verwildering die de oorlog
met zich had meegesleept»
«Na het concilie (62-65) is
de grote uittocht begonnen.
broeck, een man met grote
litteraire belangstelling, van
Mere afkomstig Onder de
schuilnaam Lode Roelandt
vertaalde hij Multatuli's Max
Havelaar" in het Frans en
schreef zelf. «Zijn oeuvre
getuigt van een grote veel
zijdigheid op basis van een
creatieve taaihantering.»
Yolanda Suys Schrijft dat
Jef Van Droogenbroeck een
plaats heeft «in de rij van de
ongewoon begaafde Mere-
naren».
Na de mededelingen uit ei
gen kring, sprokkelt Julien
De Vuyst het blad vol met
een verhaal over de kermis
te Mere vijftig jaar geleden.
Immers in De Volksstem
van 24.8.1929 vond de
speurder een verslag over
de half-oogst-kermis van
Mere.
(wh)
Trikoloor misverstand
Eindbestemming van de
rondreis door Erpe-Mere
was Burst, lijsternest,
waar 's avonds de grote
muzikale viering zou
doorgaan. De uitbater
was blijkbaar verrast
door de vlugge aan
komst, wan- in allerijl
werd de leeuwenvlag uit
gehangen en kort daarna
verscheen een trikolore
doek aan het venster.
«Aan het gemeentehuis
hangen er ook :wee».
verklaarde de man nader,
toen enige leden van het
komitee zijn vrouw in het
oor fluisterden dat de
driekleur beter ver
dween, ging de uitbater
in op de raad van zijn
de derde wereldlanden
toekomen, dienen zich in
alle scherpte aan. Ook
de Vlaamse beweging
gaat er niet aan voorbij.
In ons land gaat de
sociale dimensie gekop
peld aan de kommunau-
taire problematiek, aldus
Bultereys. Het meest
duidelijk springt hier in 't
oog dat de Vlamingen en
Brussel aan hun trekken
moeten komen. Hun
rechten moeten ook ge-
respekteerd worden.
Vandaar dat de aandacht
voor het kommunautair
luik van het regeerak
koord onze aandacht
vergt. «Het is ronduit
slecht en ook dat is geen
lang leven beschoren».
Aanvankelijk dachten we
dat het beter dan
Egmont zou zijn, omdat
kenen, zijn daarentegen
nog veel erger, aldus
Bultereys. Hier somde
hij op: het onzalig ont-
haalregime (wat hij een
goedklinkende ver
vanging van het in-
schrijvingsrecht noem
de), het feit dat Vlaamse
gemeenten onder voog
dij van het Brusselse
gewest worden geplaatst
(waar het FDF de grote
plak zwaait), dat de dota
ties zeer ongunstig uit
vallen voor Vlaanderen,
dat er geen garantie voor
Vlaamse bestuursmacht
in Brussel bestaat en
tenslotte gaat het regeer
akkoord in de richting
van de instelling van drie
aparte gewesten, zodat
de Vlaamse Brusselaars
helemaal in de kou
blijven staan.
De gemeentelijke kultuurraad van Erpe-Mere is sinds
een drietal weken gehuisvest in het oud
gemeentehuis van Erpe. Hiermee komt het gemeente
bestuur tegemoet aan een algemene vraag van de le
den om een eigen lokaal te kunnen betrekken. Er blijkt
dus reeds een lange weg afgelegd nadat onlangs nog
de kultuurraad van Erpe-Mere nagenoeg aan de grond
zat.
VAN OTTERGEM NAAR
ERPE
Vroeger had de kultuurraad
het oud-gemeentehuis van
Ottergem ter beschikking
gekregen. Maar daarover
was geen duidelijke toe
zegging vanwege het ge
meentebestuur Vandaar
dat de vraag naar een eigen
autonoom lokaal herhaalde
lijk geuit werd op de jongste
samenkomst van de alge
mene vergadering van de
kultuurraad Schepen De
Wolf heeft toen ook toege
zegd dat een verregaande
autonomie voor de werking
van de kultuurraad zou ge
waarborgd worden. Eigen
lokaal, eigen administratie,
eigen geldmiddelen zouden
ter beschikking gesteld
worden.
Blijkbaar is er zeer vlug be
sloten tot een toewijzing van
een lokaal in het oud
gemeentehuis van Erpe.
Enkele weken geleden is
het lokaal bemeubeld, dank
zij het feit dat sommigen
meubels in bruikleen ter be
schikking gesteld hebben.
Leden van het bestuur van
de kultuurraad hebben zelf
het lokaal ingericht. Het ziet
ernaar uit dat de raad inder
daad de gewenste autono
mie in zijn werking krijgt. In
de voorbije weken zijn te
Erpe- reeds samenkomsten
doorgegaan met verschil
lende groepen om de sub-
sidiëringskriteria nog maar
eens onder de loep te ne
men en een voorstel te for
muleren, dat op de vol
gende algemene vergade
ring ter goedkeuring wordt
voorgelegd en dan aan het
kollege geadviseerd.
Deze samenkomsten heb
ben plaats in de vroegere
raadszaal.
NOG LEEG
In feite moet de werking te
Erpe nog van start gaan.
Het is de bedoeling dat er
daar een sekretariaat inge
richt wordt, maar de uitbouw
is een kwestie van lange
adem. De materiële infra-
struktuur is klaar en nu kan
men eerst aan het werk De
toekomst zal- de resultaten
moeten uitmaken.
(wh.)
De V.Z.W. Risa (reis- en serviceagentschap, met
kreja-konnekties) diende twee projekten in voor het
Bijzonder Tijdelijk Kader. Het betreft de uitbreiding
en verbetering van de infrastruktuur van het jeugd
werk en begeleiding en ondersteuning van het vor
mingswerk van de Aalsterse Jeugdorganisaties.
Aangezien de minister van Tewerkstelling en Arbeid
en de staatssekretaris voor Begroting een gunstige
beslissing troffen, kan overgegaan worden tot de
aanwerving van in totaal dertien personen
Voor deze betrekkingen komen in aanmerking volle
dig uitkeringsgerechtigde werklozen
Wie 1 binnenhuisarchitekt A1, 1 elektricien A3, 5
geoefende of ongeschoolde arbeiders, 2 klerken, 2
opstellers, 1 regentes, 1 onderwijzer(es).
Kandidaturen schriftelijk te stellen aan: V Z W. RISA,
Driesleutelstraat 519300 Aalst. T el. 053-70.34.76 of
70.40.68
PD
stens de ruimte laten.
«De verdeling van de
kredieten benadeelt
momenteel de meest
aktieve», aldus prof. Bul
tereys. Vlaanderen is
weliswaar bereid solida
riteit met de andere
gemeenschap aan de
dag te leggen, maar
enkel door een vrije be
slissing ten aanzien van
een vrije partner.
Minderheden
Tenslotte wees prof.
Bultereys op de nood
zakelijkheid dat levens
beschouwelijke minder
heden zouden effektieve
rechten toegekend wor
den.
In de definitieve staats
hervorming mogen de
vrijzinnigen niet de dupe
worden, riep hij uit. Tot
slot resumeerde hij de
Vlaamse eis dat er een
maksimale autonomie
aan Vlamingen en Walen
zou gegeven worden, die
op voet van gelijkheid de
gemeenschappelijke
hoofdstad Brussel be
sturen. Maar al bij al
«Egmont is gevallen en
ook dit plan moet vallen,
en vroeger dan men
denkt», aldus prof. Bul
tereys die vrij aandach
tige toehoorders mocht
vinden.
Enthoesiaste mee
zingers
Onder de talrijke aan
wezigen —waardoor het
elfjulijfeest voor de in
richters als geslaagd
mag genoemd worden
noteerden we de heer
burgemeester Prosper
De Lat, alle schepenen
behalve de heer De Spie-
geleer, de raadsleden
Julien Van Laethem, Jef
Van den Steen, Jan De
Vuyst, Frans De Brou
wer, Maurice De Pauw en
Hein Mallefroy. Later op
de avond kwam pro
vincieraadslid Julie
Hendrickx meezingen.
Het was immers d?01
gekende Vlaamse zange
uit de rij van toptien y
vervuilers Eddy Rom
die met stijl en warm n
stem de aanwezigen we
kom heette. Voorts leic C(
de hij de avond, steld0t
zijn kollegas-zangers ejdü
vedetten voor, die vocer
deze gelegenheid hu
gekende smartlappen
de kast gestopt hadde
om werk van de grot„t
Vlaamse komponisten
vertolken. Namen aUj
Armand Preud'hommt :n
Emiel Huylebroeck, Pdjn
«er Benoiv Will Ferdj
Renaat Veremans en de [s
gelijke waren niet uit d^
lucht.
Waar sommigen wat ar
ders verwacht hadderf"
toen de namen van d
Vlaamse vedetten op c
affiche verschenen, kw<
men dan -opgelucht-**
bedrogen uit. Het pr<fc
gramma was opgezr6
door de v.z.w. Vlaams^
produkties, die precia>r,
de promotie van Vlaamam
chansons nastreeft.
Deelnemende organ
D,b
Dit jaar heeft het Wi
lemsfonds Erpe-Mere dd<
hele organisatie op zie p
genomen, behalve d>u
leiding van de autokars
vaan, die verzorgd wer
door VTB-VAB-Mere
steunende groeperinge
zijn: het Vlaams Cer
trum Mere, N.S.B Men
Erpe-Mere Kulturee
Jeugdhuis Dido, Erp<
Davidsfonds Mere
Vlaamse Kring Erond(u'
gem, VAB-VTB-Erond<
gem, Davidsfonds Bar
brugge, Heemkundig
Kring Erpe-Mere w
Priester Daensfonds Ei i
pe-Mere, Davidsfond
Burst en de PVV-Damei
Mere. Ook een Prol
Uytersprotcentrum
Erpe-Mere zou zijloc
steentje bijgedragen
hebben.
Gelukkige winnaar
Op het feest is een rei
naar Benidorm of Loui
des verloot en weri d
gewonnen door de hee
Albert D'Hoker, voorzit
ter van de heemkundig
kring. Hij oogstte hierbl
nog groot sukses bij he
publiek.
Hartstochtelijke rede
Naar verluidt heeft d(
leider van de vzw
Vlaamse produktie n< K
het showgedeelte eet fo
vurige redevoering ge r
houden, die recht dl J
aanwezigen heeft be
roerd. Gevolg was da'^
precies hij het meeste
applaus kreeg.
Jammer dat we het niet
meer meemaakten. Al bi,
al mogen we het Wil
lemsfonds en de kul
tureie groeperingen ge
lukwensen met een ge*»
slaagd eirjulifeest.
(wh.