VAN FALUINEN NAAR ANJOU
II
WÊsm «3
2
Of het nu in de Faluintjes gebeurt of in «Ie pays des Mauges», essentieel blijven de oogstaktivi-
teiten dezelfde.
De middelen en de gebruiken kunnen echter totaal verschillen en juist deze verschillen wilden
de bijna tachtig personen uit de Faluintjes de visu meelaken bij hun bezoek aan Saint-
Macaire-en-Mauges, een slordige 700 km hier vandaan.
Naar burgemmester Madame Hervé verklaarde zouden «Faluintjes» en «Mauges» wel wat
gemeen hebben: beiden zijn ze mensen van het land die weten wat ze willen, ietwat koppig en
eigengereid. «Mauges» zou ten andere komen van «mauvais gens», maar dan niet in de zin van
écht slechts maar eer van enigszins te goed te weten wat ze willen, eventueel tegen wie een
andere mening zou zijn toegedaan.
Deze vergelijking laten we uiteraard voor rekening van wie ze ginder in het Hotel de Ville
debiteerde.
Naar Saint-Macaire
Verleden zaterdag startte een
luxe-car van de firma Sylvae
met ruim vijtig Faluinen via de
E3 en de autoroute du Nord
naar de verre bestemming. Een
aantal was reeds dagen vroeger
met personenwagens vertrok
ken en enkele wagens zo den
nog achterna komen.
In Péronne werd de eerste halte
gehouden, kwestie van de
fnorgenkoffie. Door Ie bassin
du nord en de vruchtbare
graanschuur van Europa ging
het dan langs de aéroport Char
les de Gaulle naar la ville lu-
mière, Paris. De périphérique
was betrekkelijk kalm: het was
zaterdag en bovendien was het
van de mooiste katedralen van
Frankrijk en God weet hoeveel
mooie er staan. Meesterwerk
van de gotiek uit de 13e eeuw
kregen zowel het drievoudig
portaal als de beide torens en
zijgevels volle aandacht. De ka-
tedraal met de breedste mid-
denbeuk van Frankrijk ver
toonde verder prachtige vitraux
en een koorafsluiting in ge-
skulpteerde steen die ieders
bewondering afdwong. Te An
gers, een paar honderd km
verder, werd het chateau du roi
René bezocht, een indrukwek
kend gebouw met 17 ronde
logge torens van 40 60 meter
hoog en een diepe, in de rots
uitgehouwen, omwalling. Bin
nenin in de kapel mooi tapijt
werk en verder la «tenture de
I'Apocalypse», een ruim 100
meter lange tapisserie gereali
seerd naar tekeningen van een
Vlaming, de Bruggeling Hen-
nequin. Waarschijnlijk een ver
franste familienaam.
100% goede wil:
Rond 18 uur beland in Saint-
Macaire-en-Mauges, niet een
«landelijk gat» zoals verwacht
maar een eerder verstedelijkte
gemeente, alleszins in het cen
trum, maakten we kennis met
onze gastheren. 100% goede Het pikfeest van St Macaire en Mauges werd ingezet met een
wil alleszins doch qua organisa- traditionele lossing van tientallen reisduiven.
augustus, de typische vakan
tiemaand voor onze zuiderbu
ren. De beroemde gebouwen
als de Sacré-Coeur, Ie döme
des Invalides en vooral de Eifel-
toren trokken ieders aandacht.
Tegen de middag werd Char-
tres bereikt en alvorens de
knapzak aan te spreken werd
een bezoek gebracht aan een
Iedereen kan zijn ogen de kost geven want overal was er iets b
bekijken. Deze muzikanten zorgden voor de folkloristische
noot van het pikfeest
werd dan toevertrouwd aan de niet meer!».
De Fransen ruilen de trekpaarden voor een ossespan bij het trekken van een oude pikmachine.
Er is echter steeds een menner bij een dergelijk span.
Bretoens kantwerk werd te Chartres door vrouwen in dezelfde klederdracht aangeboden.
tie reikte men nauwelijks boven
het nulpunt. Het werd een bijna
apocalyptische verwarring
waarbij zovele Fransen, allen
«des responsables». zoveel
tegenstrijdige richtlijnen ga
ven, steeds met mekaar in
tegenspraak, dat we dra alle il
lusies verloren en ons, nood
gedwongen, aan de toestand
trachtten te adapteren.
Alvorens elk zijn kamer kon be
trekken, er zou gelogeerd
worden bij de burgers ver
liepen er nog wel ettelijke uren.
Toevlucht werd gezocht in de
feestzaal, een uniek mooi ge
val. Een echte polyvalente zaal
met groot podium, verzorgde
akoestiek, sportakkomodatie,
stortbaden, keuken, sanitaire
installaties. Alles prima. Maar
ze was gesloten en om de sleu
tel te bemachtigen diende ma
dame Ie maire aangesproken te
worden. Eens binnen kon dan
weer geen drank worden be
steld zonder toelating van ho
gerhand. Verwarring tot en
met! Ook met de receptie die in
tegenstelling met wat werd
verwacht slechts voor «une dé-
legation trés restreinte» was
bedoeld. Een vijftal personen.
Saint-Macaire
Madame Ie Maire Hervé, Gaul-
liste, verwelkomde de Faluin-
tjesdelegatie en schetste in en
kele zinnen de geschiedenis
van haar gemeente.
Saint-Macaire heette vroeger
«Espetven», komende van het
latijn «spes vana» of te ijdele
hoop. Ijdele hoop dan voor de
Romeinen om in het land bin
nen te dringen wegens het een
zaam en moerassig karakter.
zijn geuit door Julius Cesar
toen hij er niet in slaagde zijn
gezag in de streek te doen eer
biedigen. Stilaan vestigden zich
te St.-Macaire leerlooiers die
de beek als looiwater gebruik
ten. Daarna kwamen wevers
die aan de basis liggen van de
beroemde zakdoeken van Cho-
let. Eveneens rode zoals die van
de Faluintjes maar dan zonder
witte bollen en fijner.
Rond 1880 bracht de mechani
satie een geweldige werkloos
heid bij de wevers te weeg en
overgeschakeld werd naar de
schoenfabrikatie. Nog vandaag
worden dagelijks te St.-
Macaire 10.000 paar schoenen
vervaardigd. Verder is er een
industriële zagerij met 130
werknemers. Verder zijn er
twee konfektiebedrijven voor
modelletjes «tout fait dans Ie
vent» en een meubelfabriek.
De landbouwers hebben zich
weten aan te passen en specia
liseerden zich meestal Graan,
erwten, selder en groeten voor
de konservenfabriek van Nan
tes worden gekweekt. Maar
veeteelt en melkproduktie blij
ven een belangrijke rol spelen.
De landbouwers wisten zich
eveneens mechanisch aan te
passen en op de 120 boerde
rijen van de gemeente zijn meer
dan 200 traktoren en verder al
lerlei machines.
De lagere scholen bloeien en er
is verder een kollege waarna
wordt overgeschakeld naar
Cholet.
Verder beschikt de gemeen
schap er over een «Kultureel
Centrum», de reeds genoemde
polyvalente zaal, nog een bij
komende zaal en momenteel
de twee jaar, een Bloemen-
feest, het voornaamste in
«l'Ouest». Dit feest lokt norma
liter 80.000 kijkers. De andere
jaren, de oneven jaren zoals
1979, is er dan het Internatio
naal Wielerkriterium, dit jaar
gewonnen door Bernard Hi-
nault.
leden van de Franse Kroon,
o.a. aan de jongste zoon van
Louis XIII en Cathérine de Mé-
dicis, beschermvrouw van Ru
bens.
Later speelde het huis van An-
jou nog een rol in onze ge
schiedenis. De Zonnenkoning
zou inderdaad intrigeren om na
de dood van de kinderloze ko
ning Karei li Spanje te bekomen
van zijn kleinzoon Philippe,
Hertog van Anjou. Hierbij dan
<Je historische woorden van
Louis XIV: «Pyreneeën zijn er
De bevolking van Anjou is eei is
mengeling van Kelten en Gere
manen, afstammelingen var'e
de Germaanse volksstam dis»
zich in de streek van de Loin ii
vestigden, de Sueven, late
aangevuld door de Saksers.
De Noormannen kregen er in
9e eeuw geen voet aan dè:
grond daar Robert Ie Fort, di h
hertog van Anjou, zijn grond D
gebied wist veil te houden.
Tijdens het eerste avondmaal in een prachtige sportzaal verwelkomde mevrouw de burgemees
ter de Vlaamse bezoekers. Naast de prominente zien wij Lambert Van de Sijpe, voorzitter WV
Faluintjes, en een lid van de Groupe traditionel. Helemaal links zittend bemerken wij de
president van Les Fêtes des batages.
De Faluintjeskapel blies de vrolijke noot in het weinig sfeervol schouwspel dat al te veel wen
verstoord door een hels iuidsprekerslawaai.
In een halve eeuw wist St.-
Macaire zijn bevolking te ver
dubbelen en telt nu 5.200 in
woners.
Gevoelig voor de oude tradities
wendt St.-Maciare zich naar de
toekomst en wenst een meer
menselijke en meer broeder
lijke maatschappij.
Schepen De Bisschop over
Saint-Macaire
Ook ver van de Ajuinenstad wist
Marcel De Bisschop zijn erudi
tie, vooral dan historisch, te
doen appreciëren.
St.-Macaire, nu arrondisse
ment Cholet, behoorde tot het
graafschap ANJOU dat in 1360
hertogdom werd.
Als een rode draad loopt door
de geschiedenis van West-
Europa het Huis van Anjou. Het
leverde zowat 200 gekroonde
hoofden en 12 gelukzaligen. De
eerste Capetingerkoning van
Frankrijk en het Engels ko
ningshuis de Plantagenet
stammen af uit Anjou.
Bij de slag van Bouvines in ons
Henegouwen had Philip August
in 1205 het graafschap Anjou rr
reeds veroverdNaast de oogstaktiviteiten waren er nog tal van oude ambach-
Het beheer van het graafschap ten op de feestweide. Hier worden door enkele smeden nieuwe
riemen en karrewielen gelegd.
Oud maar ook heel mooi was de dorsmachine die door een manége werd aangedreven. Voor de
verplaatsing zorgden vier stevige trekpaarden.
Een binnengebouw van het vijfhoekig slot van Angers dat door
koning René werd opgericht
Later zou dit dan worden verge- wordt een omnisportzaal opge-
leken met de Menapiërs in de richt voor de 14 sportverenig-
streek van onze Vlaamse kust. nen van de gemeente waaron-
In de 6® eeuw kwam 'n monnik der twee voetbalklubs en een
van St-Martinus te Tours, in de vereniging van 200 dames die
streek een klooster stichten, regelmatig turnen.
Schepenen De Bisschop zou Verder heeft de gemeente een
hierop inhaken met de Aals- modern zwembad en een
terse patroonheilge St.- schoolkantien met een kapaci-
Martinus. teit van 800 maaltijden daags.
De kreet «mauvais gens» zou Met Pinksterenis er verder, om
Bij een bezoek aan de bekende Anjoustreek werd uiteraard even aan een proefkraampje halt
gehouden.
