RONNY SOMERS:
«SC LOKEREN
EVEN GOED
ALS WIE OOK»
L£Z2flHI
ETEESsBB
PRATEN MET T0PV0ETBALLER
J
'V;
ATsuH mmxi mtsw
rcportc^c
fronk dc iloouei
28 - 10.8.1979 - De Voorpgst
Ronny Somers is gekend om zijn strijdlust, die hij hier wel rijkelijk demonstreert.
Ging het mt»c het voetbal in het Willebroekse verleden seizoen over het
algemeen niet schitterend en konden vooral de aanhangers van de
oranjezwarte K.W.S.V.-ploeg slechts op schaarse momenten hun vreugde
uiten over de prestaties van hun team, dan hebben vele voetballiefhebbers uit
de kanaalgemeente zich wel erg entoesiast gemaakt omdat een van hun
medeinwoners een werkelijk uitstekende kompetitie aan het spelen was in
Eerste Nationaal. We bedoelen de 26-jarige Ronny Somers, die met zijn
gezinnetje een nette woning betrekt in de Schorheidewijk van het Willebroekse
Tisselt, en tijdens het kampioenschap 78-79 furrore maakte bij S.C. Lokeren.
Hij die tevoren steeds als spits of middenvelder had gefungeerd, was in deze
kompetitie een der meest opgemerkte flankverdedigers uit 's lands hoogste
voetbal reeks.
Vier jaar geleden, bij zijn overgang van Willebroek S.V. naar de Oostvlaamse
klub, hadden we een babbeltje met Somers. Waarbij hij, als bescheiden
jongen, op eerder voorzichtige wijze ons zijn verwachtingen uitdrukte over het
grote avontuur dat hij tegemoet ging. We vonden het interessant nu met
Ronny nog eens te gaan praten en hem iets te laten vertellen over de vier
seizoenen ervaring als eersteklasser. Wat ons in dat gesprek opviel, was dat
de Tisseltnaar nog altijd overkomt als een biezonder sympathieke,
rondborstige kerel, die wars is van elke grootpraterij, ondanks de faam die hij
ais voetballer heeft weten te verwerven.
De Lokerse kern zoals ze de kompetitie 78-79 inging. Op de achterste rij, tweede van links Ronny
Somers.
De eerste vraag die wij
Ronny Somers stelde
was of het verblijf bij
eersteklasser Lokeren
hem tot nog toe voor de
volle honderd procent
meegevallen was.
«Eerlijk gezegd, niet he
lemaal. Versta me echter
niet verkeerd. Ik voel me
best thuis op Daknam,
maar het eerste seizoen
werd voor me eerder een
tegenvaller. Misschien
had ik er een ietsje te
veel van verhoopt,
daarom ook dat ik nogal
ontgoocheld was omdat
het zo lang duurde eer ik
mijn kans kreeg. Ik, die
bij Willebroek toch een
hoofdrol vertolkte, kon
er maar niet zo direkt bij
dat voetballen op een
hoger niveau heel wat
meer betekent dan met
een derdeklasser aan te
treden. Het deed me echt
pijn steeds maar op de
bank te moeten zitten
en daarbij te moeten
ondervinden dat een
jong speler door som
mige titularissen die zich
graag een vedette laten
noemen, weinig aange
trokken wordt. Dat kwam
vooral tot uiting bij man
nen als De Vriendt en
Puis. Anderen behan
delden me meer als hun
gelijke. En hier noem ik
graag Lubanski, die ik op
dat vlak altijd een enor
me kerel gevonden heb.»
«Toch kreeg u tijdens uw
eerste seizoen te Lo
keren uw kans?»
«Dat gebeurde ongeveer
2/3e van de kompetitie
en ik had het geluk in de
resterende wedstrijden
nog verschillende doel
punten te scoren. Het
seizoen werd schitterend
afgesloten, want de
ploeg bemachtigde een
plaats voor deelname
aan de UEFA-cup.»
«Ons bekeravontuur zou
van vrij korte duur zijn en
benevens de ontgooche
ling van de uitschakelijk
door Barcelona, had ik
nog de tegenslag begin
nen te sukkelen met een
voetkwetsuur, die me
tweemaal op het opera
tietafel bracht en er de
oorzaak van was dat ik
me zomin in het seizoen
76-77 als in het kam
pioenschap 77-78 ten-
volle kon doorzetten.»
«Behoort die kwetsuur
nu tot het verleden?»
«Ja, dat mag ik wel
zeggen en vorig seizoen
heb ik er geen last meer
van gehad. Hopelijk blijft
het zo.»
«Even iets meer over het
jongste seizoen Ronny,
dat bij u wel gemengde
gevoelens moet opwek
ken, eerstens wegens
het naast een plaatsje
grijpen voor de U.E.F.A-
beker en daar tegenover
uw talrijke glansrijke ver
richtingen op de plaats
van flankverdediger.»
«Ja, dat we uitge
schakeld werden is aan
weinige faktoren te wij
ten. Op het vlak van
zuivere klasse der
meeste spelers, een ge
degen spelpatroon en de
voortreffelijke geest in
de ploeg, moesten we
voor niemand onder
doen. Ook konden we
rekenen op goeie sup
porters. Maar ons falen
wijt ik aan enig gebrek
aan regelmaat. In som
mige wedstrijden speel
den we een kollektief
schitterd voetbal, maar
in andere partijen kwam
het elftal al te weinig uit
de verf. De doodsteek
werd ons gegeven door
Standard, waartegen we
op eigen veld verloren.»
«Niet al te zeer ont
goocheld door die uit
schakeling?»
«Welnee. Dat is nu een
maal sport en ofschoon
het voor een klub op alle
gebied voordelen ople
vert Europees te kunnen
spelen, vind ik het ook
geen drama dat het niet
gebeurt. Volgend sei
zoen beginnen we met
nieuwe moed en mits
enig geluk bemachtigen
we dan wel een plaatsje
in een of andere Euro
pese beker. Zoals ge
zegd, meen ik dat de
ploeg sterk genoeg is en
dat er aan het elftal niet
zo heel veel dient ge
wijzigd om een eerste-
rangsrol te spelen. Dat is
naar ik meen ook wel het
oordeel van het bestuur.
Daarom dat er aan de
kern dan ook niet zo
verbazend veel werd ge
wijzigd.»
«Het is een onweerleg
baar feit dat u een
onverwachte meevaller
geworden bent op de
voordien voor u toch
ongewone plaats van
verdediger. Is het achter
aan dan zoveel gemak
kelijker spelen?»
«Dat zou ik niet durven
zeggen. Overigens heeft
het voor me ook wel
enige aanpassing ge
vergd, vooral qua het
doorvoeren van tacklings
en het doelmatig benut
ten van het kopspel.
Maar een en ander viel
wel mee. Een voordeel
vind ik alleszins dat men
als verdediger een beter
overzicht heeft op het
spel. Wat nog niet bete
kent dat men in een zetel
speelt. In het moderne
voetbal is het immers zo
dat een aanvaller wan
neer hij het leder ver
speelt, meestal blijft sto
ren en de verdediger
volgt in zijn oprukken of
hem hoe dan ook poogt
te beletten een goede
voorzet te geven. Dat is
nu eenmaal hedendaags
voetbal.»
«Ofschoon er diep in het richtingen van het elftal
binnenste van elke voet- waarin men speelt gaan
balier wel de hoop is een boven alles. Ik zou het
keer de nationale shirt te fantastisch vinden met
kunnen dragen, lig ik er mijn Lokerse maats eens
«U hebt in de voorbije
kompetitie veel ophef
gemaakt door het meer
maals ontwikkelen van
offensieve rushes. Is dat
specifiek aan uw tem
perament?»
«Beslist niet, want ook
dat behoort tot het mo
derne spelpatroon in de
voetbalsport. Elke speler
moet zich op iedere
strook van het terrein
kunnen bewegen en een
verdediger moet zo goed
mee ten aanval kunnen
trekken als een voor
speler terugplooien als
het nodig is.»
«Meent u dat u met de
prestaties die u verleden
seizoen naar voor bracht,
een aanduiding als inter
nationaal verdiende?»
Een houding waarin de Lokerse supporters Somers graag zien:
de armen in de hoogte na het scoren van een doelpunt.
niet wakker van dat dit
nog niet gebeurd is.
Wanneer ik goed pres
teer, komt dit de ploeg
ten goede. En dat is wel
degelijk het voor
naamste.»
«Als we u goed begrij
pen, zoudt u b.v. aan een
nationale titel met S.C.
Lokeren meer waarde
hechten dan aan een
plaats in de kern van de
hr. Thys?»
«Wel ja, voetbal is een
ploegsport en de ver
kampioen te kunnen spe
len. En mocht het zover
kunnen komen, dan kom
ik misschien wel eens in
aanmerking voor een na
tionale selektie. Het een
is in vele gevallen het
gevolg van het ander.
Neem het voorbeeld van
Beveren en herinner u op
hoe weinig tijd een deel
van de BqVerse kern de
weg naar de Heyzel
geëffend zag.»
«Speelt u graag bij S.C.
Lokeren?»
«Enorm. Het is een fan-
Bij hoge ballen in de omgeving van het doel is Somers een gevaarlijke klant. Zoals op deze foto
waarbij doelman Jensen kansloos is, maar het leder over suist.
tastische vereniging. I yn
ben de klub veel danktnor
baarheid verschuldigd
omdat ze van me ee001
volwaardig fanionspeliIJ"
gemaakt heeft en vele l
te Lokeren ben ik ai eve e„
dankbaar omdat ze m is
hielpen de moeilijk red
periode die ik met dFr>
langdurende kwetsui Pd
doormaakte, te dooR0n
spartelen. Ook vind
het tof dat men heel wéor
moeite gedaan heeft t pel
bekomen dat ik ter plaaff*
se in een bankfiliaal
half-time job kunnen be 6
komen heb, die me toe c
laat werk en voetballer os.
op ideale wijze te kom in.
bi neren.»
jlid.
«Verwacht, zowel
klubverband als op ht
strikt persoonlijke vlal ve
veel van de komendpe
kompetitie?»
dt
i
ia
ria
ID
e
ck)
«ja, ik ben van oorde ,s
dat we een suksesvi
seizoen tegemoet gaaip
En wees er zeker vanw
moeten als het op goe 1X1
voetbal aankomt vo<
geen enkele gereputee
de formatie onderdoe
of nog minder ieman
vrezen. Een beetje mei
continuïteit in de ko
lektieve verrichtingen
m.i. nochtans wel gi
wenst.»
«Persoonlijk? - Ja,
heb deze zomer weinif D
rust genomen en tusseF
half juni en het aar
vangen van de trainings
met de ploeg, heb ik c%
mijn eentje flink gedert
oefend. Aandacht vooBij i
de fysieke konditie in h«Cfc
algemeen, met nogal0?!
veel loopwerk en ve®n,
zorgen van de spierenL
Voor het overige hoop iipve
dat mijn seizoen everFrai
goed moge worden als^e'
het voorbije. Mogelijk0
laat de hr. Thys da®3*
misschien wel een oogjeVan
op me vallen. Maar ikêer
zegde het al, het lukkenöud
van een uitstekendein
kompetitie in ploegver-p1
band staat voor mij38'
primordiaal.» ij
De Lokerse voetbalster uit Tisselt in gesprek met onze medewerker (pasa)
