HET WEL EN WEE VAN WILFRIED
Een eksklusief vraaggesprek met vlotte jongen-spelmaker Wilfried Van Moer
totar
Si«« m
Wilfried Van Moer, de vlotte jongen, spelmaker en boegbeeld van de nationale voetbalelite Mn^ge wei eens zeggen
(hoewel dat vroeger meer dan nu het geval was) is een geboren Beverenaar. in voetballend
Beveren behoorde hij tot de beroemd-beruchte lichting van klassevoetballers zoals Jean en
Omer Janssens, Buyl 6n, natuurlijk, hijzelf. Maar Van Moer week uit en sinds zowat elf jaar mag |ers van een tegenpioeg altijd
hii Limburq z'n land noemen. Hij woonde er eerst in Tongeren, en nu toch al zes jaar in wilfried van Moer vizeerden
•'asseit, waar hij een café, de Wembley, uitbaat. Met sukses. Zijn naam troont in lichtletters
voor het raam. Op voetbalgebied ging Van Moer van Beveren naar Antwerp, de transfert weet je zaa£
nog, en dan naar Standard om uiteindelijk in Beringen, een semi-profploeg, terecht te komen.
Gevizeerd zijt ge altijd. Ik ben
Van'Moer heeft daar zijn redenen voor. Maar die verklapt hijzelf later in dit artikel. Wij gingen vierendertig jaar ais ik een
Wilfried Van Moer voor een eksklusief vraaggesprek opzoeken in Limburgs hoofdstad. Er werd SX1 va^twwg i^ar da"n
losweg gepraat over voetbal, da's logisch, maar ook over zijn loopbaan, zijn kwetsuren, de
ben ik ook gevizeerd. Die me-
internationale voetballerij, het leven achter de schermen dat de supporter nooit ziet en nen van Moer er uit te moeten
dergelijke onderwerpen meer. Kortom over het wel en wee van een profsporter. Van Moer nam d8aen
geen blad voor de mond. Wij ook niet, daarom kunnen in dit stuk onderwerpen naar voor komen nu
die je eerder cru kan noemen, maar heb geen schrik, lezer, het is geen artikel voor volwassenen. mjsschjen het nadee|
Misschien wel voor rijpere jeugd. een ..naam» te hebben?
Daar hij In Beveren het levensDeSeflefba^za^ dat
slicht zag is het normaal dat minShehhen of eenier
Wilfried Van Moer^zijn^ eerste VOETBALEPOS Maar een spelmaker moeten ze momenten dacht it: verrek ik stop ermee. Maar als je prof bent, wat moet je dan doen?»
grasmat zette. Daar behoorde
hij echter met Jean Janssens,
Omer Janssens en Buyl tot een
'^hting fantastische voetbal
lers, een zelden geziene voet
balluxe.
Was daar reden voor?
Dat is iets speciaals geweest.
Zo'n lichting voetballers is mis
schien alleen maar Beveren te
beurt gevallen. Toch is Beveren
een speciaal geval omdat daar
regelmatig jonge, talentrijke
voetballers uit eigen rangen ge
vonden worden. Voor een grote
ploeg is dat dikwijls zeer moei
lijk. Nu hebben ze daar Jean-
Marie Pfaff. Ook hij komt uit
eigen rangen. Maar in mijn tijd
was dat inderdaad iets aparts.
Er waren vijf, zes spelers die
steeds met elkaar optrokken.
Allemaal goeie voetballers,
maar ik herhaal het; ge vindt dat
niet veel. Hoe dat komt? Waar
schijnlijk een deel geluk en een
deel toeval. Als ik in de eerste
ploeg gekomen ben was
Fonske De Winter trainer in Be
veren. Dat was een oud-
Beerschotspeler die ik gehad
heb tot ik vertrokken ben, drie
jaar later.
Is het altijd uw ambitie ge
weest om het als profvoetbal
ler te maken?
In het begin had ik daar geen
flauw idee van. Wij speelden
met Beveren in bevordering.
Maar toen ik zeventien-achttien
jaar was, kreeg ik veel aanbie
dingen van bepaalde klubs uit
ereklasse. En wanneer dat ge
beurt denk je bij jezelf toch lie
ver in ereklasse dan in derde
klasse uit te komen. Je kijkt dan
halsreikend uit naar die «grote»
ploegen. Als je dan wat geluk
hebt, kan je vertrekken. Ik ging
naar Antwerp, maar dat was
laat het me zeggen toch
maar een gewone ploeg.
ik herinner me dat rond uw
transfert naar Antwerp heel
wat te doen is geweest
Ach ja, dat is allemaal dorpspo
litiek hé? De supporters weet
je. Ze hadden een goeie ploeg
en niemand mocht vertrekken
Maar uiteindelijk is Van Moer
dan toch mogen vertrekken.
Waarom ik wel en een Janssens
of een Buyl niet? Ik heb er het
gissen naar. Ik had geluk, denk
ik. En dan waren ze kwaad op
mij omdat ik Beveren verliet.
Maar daar kunt ge vandaag de
-dag niet meer naar kijken. De
centen tellen!
k k k
Een ober brengt een paar
sherry's naar het terras waar
het gesprek doorgaat. Onder
tussen riep Van Moer die
net vóór onze komst nog zijn
haar liet knippen —ai een paar
keer hallo naar de voorbijgan
gers. Een échte zakenman die
zichzelf weet te verkopen
Naar den Antwerp gaan was
wel een grote verandering
voor U, daar is uw loopbaan
pas goed begonnen
Dat was inderdaad een grote
verandering. Het lag wel niet
ver van huis, op zo'n tien kilo
meter. Maar van derde klasse
naar ereklasse gaan spelen, dat
is een verschil van dag en
nacht. Bij Antwerp is mijn kar-
rière min of meer begonnen ja.
Ik ben daar internationaal ge
worden en heb de gouden
schoen gekregen. Dat was ge
lijk iets anders.
U bent van Beveren naar Ant
werp gegaan en dan naar
Standard om uiteindelijk in
Beringen te belanden. Kan U
die evolutie een beetje schet
sen?
Dat is niet makkelijk. Ik heb drie
jaar in de eerste ploeg van Be
veren gestaan. Drie jaar ook in
Antwerp, Daarna draaide ik
toch acht of negen seizoenen in
Standard mee. Bij Standard
had ik dan al die accidenten en
dan ben ik overgeschakeld. Ik
had hier in Limburg deze zaak
en het puur-professionele was
voor mij te moeilijk Er was 's
morgens ook training en ik
moest om tien uur al in Luik zijn
voor een ganse dag, zoals op
het werk. Té moeilijk voor mij
omdat de zaak hier dikwijls tot
een gat in de nacht open is. Nu
liggen de zaken makkelijker. Bij
Beringen traint ge maar één
keer. In de namiddag. Ik ben
tot, zeg maar, vier uur vrij en
dan ga ik trainen. Dat is inte
ressanter.
Zit er bij de ploegen uit eerste
nationale dan zoveel variatie
in de trainingsschema's?
Bij de profploegen is het nor
maal tweemaal per dag te
trainen. Dat is zoals een werk.
Ge moet daar om negen uur,
halftien zijn. Ge traint daar dan
en 's middags blijft ge samen
eten. Om drie uur is er de
tweede training. Die is gedaan
om vijf uur en dan komt ge naar
huis:Dat is een systeem zoals
een fabriek. Maar dat is nor
maal, ge zijt volledig prof. Ge
hebt uw werk en ge wordt er
voor betaald.
Als ge internationaal wordt,
hoe voelt ge dat dan eigenlijk
aan? Is dat iets heel speciaals
of laat ge dat gewoon over U
gaan met de gedachte: laat
maar waaien, het is de gang
van het leven
Neen. als ge jong zijt, dan hebt
ge ambities, dat is normaal. Als
ge goed speelt en ge krijgt een
goeie pers, dan begint ge een
beetje te denken dat ge mis
schien een kans maakt. Vooral
als ze echt beginnen te schrij
ven. Het zijn uiteindelijk de
journalisten die een voetballer
kunnen maken of kraken. De
pers begint te schrijven zo en zo
en zo. En dan begint ge te kijken
en de supporters, die beginnen
ook naar je te kijken. Op den
duur zijt ge aan 't rollen. Maar
let op, de prestaties moeten er
zijn.
Bedoelt ge dat ge een kei van
een voetballer moogt zijn,
maar dat ge het niet maakt als
de pers over U zwijgt?
Dat is een feit. Maar als ge goed
speelt dan kunnen ze niet over
je zwijgen. Tenslotte, als ge in
een match voor vijftienduizend
man de beste zijt, dan is de pers
verplicht over je te schrijven.
En wanneer er meer en meer
over je in de kranten komt, dan
spreekt dat de massa aan. Toch
is dat allemaal relatief, 's
Maandags kijken de mensen de
verslagen van de krant na. Ze
zijn niet naar de match geweest
maar ze lezen wat de joernalist
schrijft. En als die een voor
liefde heeft voor een bepaalde
speler, dan neemt zijn lezer dat
automatisch over. Die wordt
dan supporter en begint te dis
cussiëren. Want: «Die was de
beste, ik heb het gelezen
Hebben journalisten dan
steeds een voorliefde gehad
voor Wilfried Van Moer?
Dat is misschien mogelijk. Ik
weet dat niet: Wel ben ik altijd
goed met die mensen overeen
gekomen. Maar ik zal niet zeg
gen dat wat ik bereikt heb om
hooggestoken is door de jour
nalisten. Dat is té gek.
Wij zijn eigenlijk gekomen om
over voetbal te spreken. Hoe
veel keer ben jij internatio
naal geweest?
Zesendertig keer, Veel te
weinig. Ik ben dikwijls gekwetst
geweest. Normaal had ik vijftig
of zestig internationale mat
chen gehad. Maar in die pe
riode met die beenbreuken lag
ik er altijd uit wanneer de inter
nationale matchen kwamen.
Veel matchen zijn daardoor
naar de bliksem geholpen.
De zwaarste blessure van U
was tegen
dat was tegen Italië in een
internationale match Vanaf dat
moment ben ik beginnen te
sukkelen. Mijn kuitbeen was
overgestampt. Drie maanden
nadien stampen ze het daaron
der nog eens over en het jaar
daarop hebben ze mijn scheen
been liggen. En dat moest dan
steeds maar weer genezen met
plaaster. En eens uit het gips;
krak, alweer kapot.Ik denk
dat er teveel bier zal ingezeten
hebben
Als ge zoveel gekwetst wordt,
hebt ge dan op de duur geen
zin om te zeggen: «foert, ik
stop ermee!»?
Bij momenten wel ja. Soms
dacht ik; verrek, nu stop ik.
Maar als ge prof zijt, wat moet
ge dan doen. Stoppen en niks
omhanden hebben?
Ge kunt niet naar den dop
Voila, wij trekken niets. De eer
ste keer had ik een privé-
verzekering, dan trok ik nog
wat geld. Maar daarna.als
ge twee keer geblesseerd ge
raakt schopt de verzekering je
buiten.
Heeft een profspeler dan zo'n
onzeker leven? Moet hij er
iets bij doen?
Normaal wel ja. Mijn gedacht
toch. Ik zeg het; zolang alles
goed gaat en ge wordt niet ge
blesseerd is dat fijn en dan
denkt ge niet aan wat kan ko
men. Maar van het moment dat
ge gekwetst raakt gaat ge zeg
gen: nondedju. Dat is waar.
Kijk naar Rensenbrink, ze
stampen vandaag zijn been af
en het is gedaan met voetbal
len. Tuurlijk, die gast zal heel
veel verdiend hebben, dat is
een speciaal geval. Maar een
Belgische speler, een interna
tionaal en al wat ge wilt, die
staat daar als ze zijn been over-
stampen. Wat moet hij doen?
Leg het maar uit!
Gij kunt diegene die dat been
overstampt niet aanvallen?
Dat doet ge niet, dat kunt ge
nooit bewijzen. Ge kunt niet
zeggen dat iemand het met op
zet deed. Natuurlijk waren de
beelden van de televisie er en
hij hééft mij ergens gepakt.
Maar een speler gaat U niet
pakken met de idee uw been en
uw loopbaan naar de haaien te
helpen. Hij gaat U pakken om te
winnen. Maar dat is overal. Heb
je dan pech, dan is je been ge
broken.
Wilt u persoonlijk dan daarna
tegen die bepaalde speler
geen revanche nemen?
Tja, dat kon ik niet meer hé? Hij
zat in Italië. Neen, luister, op
die momenten denk je wel «'t is
verdomme rot», maar tijdens
een match gebeurt er genoeg.
Ge maakt al eens fouten. Ik heb
dat nooit veel gedaan, al ben ik
soms wel eens hard doorge
gaan. Maar nooit met de ge
dachte van tegen schenen te
gaan stampen. Er zijn zulke
spelers hoor, maar dat is on
kunde volgens mij. Als ge tegen
iemand staat en ge kunt hem
niet houden, okee' man. Maar
ge moet geen vuile truuks gaan
gebruiken om hem wél te hou
den. En dan hebt ge bepaalde
trainers die zeggen nu gaat ge
dat doen of ge gaat eraan sleu
ren of die pakken of zoiets. Van
het moment dat er veel geld
mee gemoeid is, dan wordt er
hard gespeeld. Zoals in een
Europa-beker, dan gaat het niet
meer om een paar duizend
frank, maar om driehonderd
tot vijfhonderdduizend frank.
lamleggen, want dan verliest de
ploeg een heel stuk van haar
waarde. Zo gaat dat dan.
U was zeven-achtentwintig
jaar toen ze in de match tegen
Italië uw been overstampten.
Waarschijnlijk is dat één van
je slechtste herinneringen
Ik heb vier beenbreuken gehad.
Dat zijn stuk voor stuk heel
slechte herinneringen. Op die
leeftijd zijt ge nog maar op de
top van uw forme. Dat lamleg
gen was een ramp. Maar daar
moet ge mee leven.
Uw karrière is daar een beetje
door geknakt?
Ergens wel ja. Ik had op dat
moment veel meer kunnen be
reiken. Maar dat is de gang van
het leven, ge moogt daar niet
blijven bij stilstaan.
Als ge internationaal zijt en
ge moet veel weg, of ge wordt
veel gekwetst, lijdt het gezin
daar dan niet onder?
Neen, dat hangt ervan af welke
vrouw je getrouwd hebt. Als je
een vrouw hebt die dat niet kan
verdragen, dan zijt ge gezien,
Maar door de band komt je
vrouw er stilaan in. Mijn vrouw
wou eerst niet meekomen naar
Luik, ze wilde in Beveren blijven
wonen. Nu is ze van hetzelfde
gedacht als ik: ze wil niet meer
weg uit Hasselt. Ergens klinkt
dat raar. Maar ge moet er in
komen.
Nog iets over internationale
matchen: wat denkt ge ervan
dat ze Jean Janssens pas on
langs in de nationale ploeg
gezet hebben?
Dat is misschien wat verkeerd
geweest. Ik zeg niet dat Jean
een slechte voetballer is. Maar
hoeveel hebben ze eiS/ooraan?
Er is weinig keuze. Vroeger had
Jean konkurrentie van een
Lambert en van een De Vriendt.
Dan mag het enigszins anders
Ik zal nu ook niet zeggen dat
Goethals honderd procent voor
Jean Janssens was. Ik heb
Jean altijd gezien als een echte,
hele grote, klubspeler. In zijn
ploeg is hij onmisbaar, maar
zet hem in de nationale ploeg en
hij presteert niet.
Jean Janssens is van Beveren.
U ook. Maar als geboren Be
verenaar woont U nu in Has
selt Beveren is het Waasland,
Hasselt Limburg en de andere
kant van het land
Hoeveel van mijn leeftijd lopen er nog bij, dat zijn uitzonderingen. (md)
- Een Belgische speler wordt natuurlijk minder betaald dan een
buitenlander(md)
Wilfried Van Moer tussen bloemen op de Hasseltse Grote
Markt, (md)
Zeg maar de andere kant van de
wereld. Maar ik zou niet meer
terug willen naar Beveren. Dat
is ook iets. Ik zal niet zeggen
dat ik de Vlaanders of Beveren
zal verloochenen, ik heb daar
een buitenverblijf. Maar om er
terug te gaan wonen? Neen, ik
zie het niet meer zitten.
U bent naar hier gekomen om
de zaak uit te bouwen?
Ik ben gewoon naar hier geko
men om te voetballen. Dood
eenvoudig, als ik bij Standard
voetbalde heb ik vijf jaar in
Tongeren op een appartement
gewoond. Op dat moment was
er nog altijd sprake van terug
naar Beveren te gaan. Maar als
ge achteraan in de twintig zijt en
ge hebt kinderen en ze stampen
een paar maal uw been over,
dan gaat ge nadenkenDan zegt
ge: de voetballerij, dat is alle
maal goed en wel en een prof
speler heeft een sjiek leven.
Maar ge moet realistisch zijn en
iets beginnen. Ge hebt als prof
voetballer mooie reizen en eer
ste klasse hotels en veel vakan
tie. Maar er is een moment dat
het gedaan is. Ge speelt geen
voetbal tot uw zestig jaar. Ge
kunt met voetballen zo'n tien
jaar goed verdienen. Nadien
zegt ge «ciao», dan zijt ge ver
sleten. Dat is het leven, dat is
normaal en ik verwijt niemand
die zegt dat ik de beste niet
meer ben. Ge moogt tien jaar
de beste geweest zijn, maar als
ge niet meer mee kunt, dan
pakken ze een ander. Ze zeg
gen: Sorry, ge zijt tien jaar goed
geweest, maar nuDat is de
gang van het leven. En dan
moet ge iets beginnen, of terug
naar de fabriek of ik weet niet
waar gaan werken. Wat natuur
lijk heel moeilijk is als ge het
leven van een koning gewoon
zijt. Terug gaan werken is een
groot probleem. Voor mij zag ik
dat niet zitten. Ik ben dan ook
gaan uitkijken en zes jaar gele
den heb ik dit café gevonden.
Dat is meegevallen en ik ver
dien mijn brood,
Hoe lang denk je nog met ef-
fektief voetballen door te
gaan?
Misschien is dit het laatste sei
zoen. Maar dat zei ik verleden
jaar ook al. Zolang ik fysisch in
orde ben, voetbal ik. Als het
niet meer gaat stop ik automa
tisch. Ik ga me niet belachelijk
maken door nog wel te willen
maar niet meer te kunnen. Dat
ligt aan uw eigen.
Wilfried Van Moer wordt even
in de zaak geroepen. Een paar
minuten later komt hij terug bij
ons en willen wij weten:
Is uw vrouw ook van Beveren?
Ja, die is ook van ginder.
Ge hebt kinderen?
Ik heb twee dochters: een van
twaalf en een van acht, ik kan
niet anders maken jong.
Dan moet ik mijn volgende
vraag niet stellen. Ik wou vra
gen of die ook iets zien in het
profvoetballen.
Wie?
Die zoons die ge niet hebt
Zoons, ze interesseren mij niet,
zoons. Als ik er moest hebben,
tja, dan had ik er. Maar nu heb
ik er geen, dus interesseren ze
me niet. Ik heb twee dochters,
ik ben kontent.
Na dit korte familie-intermezzo
gooi ik het roer terug naar het
Waasland. Want Van Moer is zo
glad als een paling. Bij een in
terview met hem moet je je
maar zo weinig mogelijk van de
wijs laten brengen; wat natuur
lijk niets afdoet aan zijn kwali
teiten ais gastheer.
Beveren speelde vorig jaar
formidabel. De ploeg speelde
kampioen maar Wilfried Van
Moer, de geboren Beverenaar,
liep er niet bij. Hebt ge daar
geen spijt van?
Dat is natuurlijk spijtig, maar
als ge ziet hoeveel er van mijn
leeftijd nog bijlopendat zijn
uitzonderingen
Denkt ge dat Beveren het dit
seizoen even goed zal doen?
Ik denk van niet.
En waarom niet?
Misschien is de reden het zwaar
programma dat de ploeg vorig
jaar moest afwerken. Zij had
den de Europabeker, de beker
van België, het kampioen
schap, alles zat bij mekaar. Die
gasten moesten tot het einde
van hun krachten gaan. Als ge
dan ziet dat het dan toch maar
semi-profs zijn, laat me zeg
gen, het zijn geen profspelers.
Volgens mij gaan ze nu ook een
zeer zwaar seizoen krijgen. Het
is te hopen dat ze dat kunnen
doorbijten, maar het zal moei
lijk zijn.
Is het dan zo dat, zoals soms
gezegd wordt, een ploeg naar
één bepaald seizoen toe
werkt, daar naartoe traint en
leeft en dat die ploeg het dan
in dat bepaald seizoen moet
maken, terwijl wat daarvoor
en daarna gebeurt minder be
langrijk is?
Allemaal zever. Er is geen en
kele trainer die zegt: «Nu gaan
ze eens spelen voor dat of dat
kampioenschap». Dat komt en
dat pakt ge mee, het is een cir
kel
Als ge nu gewoon ergens aan
de toog hangt en er wordt over
voetbal gepraat Dan zijn
wel eens mensen die zegg
dat het allemaal omgekoc
is. Er zou in de voetballe
omkoperij tot en met besta:
Is dat zo? Worden er afspi
ken gemaakt tussen tw
ploegen omdat de ene een
paalde match kost wat ki
winnen moet om kampioen
worden of zo?
Er gebeurt «iets», dat is e
feit. Maar als er wat gebeu
dan gebeurt het tussen de sp
Iers onderling, dan weet
bestuur daar niets van af. E
bestuur zou nooit durven tu
senkomen om een match
verkopen of zoiets. Ik zeg
dat het veel gebeurt, maar a
het eind van een seizoen zuil
er altijd zaken gebeuren cü
normaal niet mogen, D
wordt dat waarschijnlijk tuss
de spelers gedaan, zonder t
bestuur of trainer daar iets m I
te maken hebben. I
Welk is momenteel de bes
Belgische ploeg? Of besta
die gewoon niet? za
Toch wel, er bestaan altijd li rt!
tere en slechtere ploegen. Vid
rig jaar was dat Beveren, ds d;
was geen weg naast. Maart
is het dit jaar? Als ge ziet i ipi
Anderlecht nog maar weir on
punten heeft en dat Bever 101
ook steken laat vallen. Op
moment kan je zeggen dat L1
keren de beste ploeg is. Jaw
Al de matchen die ze al gj?
speeld hebben waren goed.
Waregem hebben ze een pi
gelaten, maartegen Anderiet 'e.r
en thuis tegen Beveren en Cli
Luik, dat waren toch dikke i
sultaten. Maar ze zijn nog ma n
juist bezig. Ge kunt dat n j
moeilijk zeggen. Ik tip op Lol
ren als één van de groots
kanshebbers op het ogenbl 9'
Met Standard dat stilaan teru
komt. Maar Standard zegt
elk jaar. Van toen ik daar wf
gegaan ben. Ik heb drie j|
kampioen gespeeld met SI
dard en elk jaar zeggen ze tef
kampioen te zullen spelen
is met veel ploegen zo. Ge hl
Brugge, dat drie vier jaar
mekaar kampioen speelde,
dan gedaan. Standard Ij
zelfde, Anderlecht ook. De
houdingen zijn niet meer zo:
vroeger.
Kan een ploeg staan of vall
met een bepaalde man?
Die kan er veel aan doen.
bedoelt misschien een Hap|
bij Brugge indertijd. Die kot
veel aan doen. De spelers m)
ten in een trainer geloven D(
ze dat niet, dan is dat een ka
strofe. Vervi
Een reportage van Jean-Pierre De Lamper
(tekst) en Daniel Michiels (foto's)
