Verbroedering
Philemon
Van Den Bulcke
POLITIEMAN: VRIEND OF VIJAND
Gijzegem-Membach
Tekenwedstrijd
in Molendries
kende reuzesukses
In memoriam
bon-vivants en zette 's mor
gens dankbaar en fris als een
hoentje zijn reis verder.
Van «Hoebeeck» naar de veilige
oorlogsverblijfplaatswij
hebben een hele afstand afge
legd.
OPNIEUW «ZWAANTJES»
IN DE AALSTERSE
STRATEN
Ook van de vroegere champet
ter uit onze jeugdjaren tot de
politieman van vandaag is een
hele weg afgelegd.
Met name de steeds aanzwel
lende verkeersstroom schept
voor de politie steeds meer
problemen.
Dat werd ons duidelijk gemaakt
door adjunkt-
mannen waarvoor een vol
ledig lederen uitrusting is voor
zien de BMW's doorheen de
straten van Aalst loodsen.
Waarschijnlijk zullen er twee
voortdurend in cirkulatie blij
ven, terwijl de derde in rezerve
zal worden gehouden. Het blijft
voorlopig echter een sprong in
het onbekende, mede omdat
men nog niet in de gelegenheid
was om zich met deze razends
nelle «machienen» vertrouwd
te maken.
Na zowat twintig jaar onderbre
king zullen dus opnieuw
«zwaantjes» door het Aalsters
stadsbeeld snorren. Vroeger
waren Frans Daelman, Leon
Linthout, Louis Tombeur, Pol
Geeroms en Van den Eynde de
hun desundige handen. De
Aalsterse politie beschikt als
het ware over een eigen garage.
Met de drie nieuwe BMW-
motoren erbij, hebben zij dus
hun handen meer dan vol.
Eerlang komen dan nog drie
nieuwe wagens het rollend ma
teriaal aanvullen. Deze zijn be
stemd voor de opsporings
dienst.
Een «levend» bewijs van hun
kunde is de Volkswagen, die er
op het ogenblik niet minder dan
160.000 km heeft opzitten en
nog steeds met dezelfde motor
rijdt. Als men er rekening mee
houdt, dat bij wijze van spreken
niet minder dan honderd chauf
feurs met het karretje hebben
gereden, is het een verbazende
t-kommissaris Van den Broek leidde ons deskundig rond. (Erik)
politiekommissaris Van den
Broeck, die de taak van de heer
Cottijn overnam, toen deze
voor dringende zaken werd
weggeroepen.
Hij liet ons de garage zien, met
als blikvangers de splinter
nieuwe BMW 600 motoren.
Deze indrukwekkende tweewie-
Iers werden de Politiekorpsdag
voor het eerst in gebruik geno
men.
Ze zullen hoofdzakelijk worden
gebruikt om er overdag over
het hele grondgebied van de
stad mee te patrouilleren en
wanneer deze uiterst wendbare
voertuigen in het moderne ver
keer hun nut zullen hebben be
wezen, zal het zeker niet bi]
deze drie motorfietsen blijven.
Voorlopig zullen vier politie-
«motards»Zij raasden door de
kronkelige straatjes van de stad
op hun BSA 750, een halsbre
kende krachttoer, die heel wat
behendigheid en spierkracht
vereiste!
EEN VOLKSWAGEN
MET VEEL JAREN
DIENST
Leon Linthout, één van die
vroegere akrobaten, staat nu
samen met Lucien De Kerpel
voor heel wat minder spektaku-
lair werk. Maar daarom beslist
niet minder nuttig. Deze twee
mensen zorgen ervoor, dat alle
voertuigen van hun kollega's
veilig de straat op mogen ril
den.
Van de tien huidige voertuigen
ontsnapt er geen enkele aan
krachttoer te noemen, dat het
ding zolang rijvaardig is ge
houden.
Maar zegt Leon Linthout met
een smekende blik hemel
waarts: «Alle dagen zeg ik mijn
schietgebedekens op omdat
het wagentje toch zou willen
startenen iedere keer
wordt zijn gebed verhoord!
De auto is en blijft dus het mid
delpunt in het leven van de he
dendaagse westerse mens.
Het verkeer eist meer en meer
de aandacht op van de politie.
Verkeersongevallen zijn een in
grediënt van ons dagelijks le
ven geworden. Ook de Aals
terse politie wordt met dit fe
nomeen gekonfronteerd, maar
is op alles voorbereid.
VOORUIT-ZIEN
Van elk belangrijk kruispunt in
de stad bestaat een blauwdruk,
waarover de politieagenten bij
elk ongeval kan beschikken.
Met behulp van die schets wor
den alle details van het ongeval
opgetekend en als klad be
waard in de archieven.
Want in hettekenbureau zorgen
twee mensen voor een defini
tieve weergave van het verkeers
ongeval.
Op dit gebied is Aalst de enige
stad van het land, waar zulks
gebeurt. In andere steden
wordt het klad bij het proces
verbaal gevoegd
Gemiddeld worden per dag zo
wat een tiental tekeningen ge
maakt!
Adjunkt-politiekommissaris
Emiel Buyle vertelt ons hoe vlug
de op voorhand klaar gemaakte
schetsen waardeloos kunnen
worden door verkeerswerken
en welke onoverzichtelijke pro
blemen bijvoorbeeld wieler
koersen, omleidingen e.d. met
zich kunnen brengen. De heer
Buyle is de verantwoordelijke
officier voor de verkeerspro
blematiek en hoe hij er zo be
daard kan bij blijven, is ons een
raadsel.
Hij toont ons een struktuurplan
van de stad, waarop de huidige
en ook de toekomstige verkeers
arme en verkeersvrije straten
zijn aangeduidWant men moet
vooruitzien, zegt hij. De dag dat
de straat verkeersvrij wordt,
moeten alle verkeersvraag-
stukken eromheen al lang opge
lost zijn.
Over het hoofdstuk verkeer
komen we graag uitgebreid in
deze kolommen terug. Maar
het bezoek aan onze politie
diensten heeft onze ogen
geopend en het zal ook onze
lezers verwonderen, wat voor
problemen de auto zoal
schept
Bovendien wordt de taak van de
heer Buyle en zijn medewerkers
nog bemoeilijkt door het gebrek
aan materiaal en door het feit,
dat heel wat van die allernood
zakelijkste dingen worden ver
nield of ontvreemd!
Van enige medewerking van
wege het publiek is hier dus
allerminst sprake!
PERSONEELSTEKORT
De enorme administratieve
rompslomp, die alleen al het
gemotorizeerd verkeer voor de
politie met zich meebrengt, is
er de oorzaak van dat al te veel
politiemannen achter een bu
reau moeten blijven zitten en er
al te weinig manschappen be
schikbaarzijn om het burenge
beuren gade te slaan
Het publiek beseft zulks onvol
doende.
24 uur op 24 moeten de dien
sten bij de diverse officieren
worden verzekerd
Het Aalsters politiekorps kampt
met een schrijnend personeels
tekort.
Onlangs werden er weliswaar
aanwervingen gedaan: zes
mensen slaagden.
Bij hun indiensttreding zal men
hen echter al dadelijk drie
maanden moeten missen, pe
riode die noodzakelijk is om de
kursussen van de politieschool
in Gent te volgen, waar ze bin
nen het jaar moeten slagen.
Als men bedenkt, dat sinds de
fuzie 13 man om diverse rede
nen uit het bestaande korps
verdwenen zijn, dan kan men
allicht begrijpen dat er bij onze
politie voor het ogenblik geen
reden is tot juichen.
Momenteel is er een tekort van
43 man op het voorziene korps.
Maar men klaagt niet. Het
stadsbestuur heeft oog voor de
noden van zijn politiemannen
en wil er wat aan doen. Maar
men kan geen ijzer breken met
de handen en dus wordt het
voorlopig roeien met de riemen
die men heeft.
Als men echter wat meer zou
kunnen rekenen op de good
will en wat spontane hulp van
de bevolking, zou men al wat
verder staan..
Nog steeds worden flikken of
smerissen of hoe men ze ook
noemen mag, met een scheef
oog bekeken.
Daarom is het te betreuren, dat
niet meer mensen van de uit
nodiging zijn ingegaan om vo
rige zaterdag eens een kijkje te
nemen binnen de muren van
ons politiebureau.
Heel wat ogen zouden dan ver
wonderd zijn opengegaan en
het besef zou zijn gegroeid, dat
de moderne politieagent niet
noodzakelijk onze vijand is,
maar integendeel onze bond
genoot en vriend kan zijn
CAT
Slechts één schaduwvlek op de prachtig geslaagde
jubileum-politiekorpsdag: het overlijden van Philemon Van
den Bulcke, die meer dan 15 jaar deel uitmaakte van het
bestuur van het feestkomitee der Aalsterse politie.
De korpsfeesten waren dan ook een van de verwezenlijkin
gen waar hij zich steeds bijzonder voor heeft ingespannen
Philemon Van den Bulcke, thans hoofdinspekteur van poli
tie, werd geboren te Aalst op 7 maart 1924.
In 1954 trad hij toe tot het Aalsterse politiekorps. Aanvanke
lijk vervulde hij, in ploegenstelsel, als autogeleider zijn taak
in de brigades.
In 1973 werd hij aangeduid om dienst te doen op het bureel
van de ordediensten: een jaar later werd hij bevorderd tot
bijzonder agent: deze funktie staat thans gelijk met deze van
hoofdinspekteur. Als gevolg van deze bevordering werd
hem de leiding toevertrouwd van het bureel Vakkenkast.
Om zijn gedienstigheid en openheid was Philemon een
graaggeziene figuur bij zijn medeagenten, die het vertrou
wen en de achting genoot van zijn oversten en kollega's.
Begin juli van dit jaar moest hij worden opgenomen in het
stedelijk ziekenhuis. Enkele dagen nadien mocht hij naar
huis terugkeren, maar moest na een viertal dagen opnieuw
worden opgenomen.
Niemand kon toen een fatale afloop vermoeden. Zijn echt
genote en twee dochters en al zijn vrienden van het korps
hoopten op een spoedig herstel.
De verslagenheid was dan ook algemeen, toen het overlij
den van Philemon zondagmorgen bekend werd.
Op de dag dat het Aalsterse politiekorps zijn 25® Korpsfeest
wou gaan vieren, verwisselde Philemon Van den Bulcke het
tijdelijke met het eeuwige.
Tijdens de receptie in de Trouwzaal van het Stadhuis werd
zijn nagedachtenis geëerd. De ontroering maakte zich van
velen meester. Maar de dood is ongenadig. De feeststem
ming was gebroken, maar het leven gaat verder, onverbid-
dellijk. Philemon zal in de herinnering van al diegenen die
hem hebben gekend, steeds blijven voortleven
C.A.T.
Hij had het onder an
dere over: «Ik weet eigenlijk
niet goed wat ik moet zeg
gen, maar toch van harte
welkom enz. enz.». Ande
ren die daarna het woord
namen waren voorbereid op
hetgeen van hen werd ver
wacht. De Heer Lejuste, de
laatste burgemeester van
Gijzegem, dankte zijn voor
ganger voor zijn aanwezig
heid en voor de sympatie
die het stadsbestuur toon
de. Terzelfdertijd maakte hij
van de geboden gelegen
heid gebruik om de hoop uit
te spreken dat er vanaf het
volgende jaar enige gelde
lijke toelage zou ontvangen
worden om de materiële
zorgen die de vriend
schapsbanden met Mem-
bach meebrengen zo veel
mogelijk weg te werken.
Heel in het bijzonder ver
welkomde de Heer Lejuste
zijn vroegere collega, de
voormalige burgemeester
van Membach met name de
Heer Andre. Hij hield er te
vens aan de grote rol te on
derstrepen die de Heer Jo
seph Schelfhout heeft ge
speeld in de verbroedering
en die elk jaar opnieuw, zo
wel in Gijzegem als in
Membach een aktieve rol
speelt bij de «jumelage».
Laatstgenoemde kreeg dan
ook de titel van ereburger
der beide gemeenten.
In feite was het een klein ju
bileum dat gevierd werd,
1974-1979. Sinds de eerste
verbroederingsfeesten kan
worden vastgesteld dat de
vriendschap bij de inwoners
van de twee gemeenten
nog steeds aanwezig is en
dat er van taalproblemen op
geen enkele wijze sprake is.
De vijf jaar geleden aange
knoopte banden zijn van
daag nog even hecht als
toen. Het gaat om Belgen
van noord en zuid, van oost
en west. Zij hebben het
recht om van elkaar te ver
schillen maar ook de plicht
om in de dagelijkse feiten te
poaen hun nationaal devies
te verwezenlijken, aldus de
vertegenwoordiger van
Membach.
Het woord werd vervolgens
verleend aan de heer Be
cker. In een staat is het
zoals in een huisgezin. Het
is niet noodzakelijk de an
dere bij wie de fout ligt. Hij
beweerde niet dat het door
de twee gemeenten toenter
tijd genomen initiatief de
kracht zou hebben om de
grote en kleine problemen
op te lossen die in ons land
worden ondervonden of dat
het een nationale dimensie
zou hebben gekregen,
maar niettemin zegde hij de
moed te hebben om
staande te houden dat de
toenadering Gijzegem -
Membach zou bijdragen om
het onontbeerlijke klimaat te
scheppen dat nodig is om
de droevige konflikten te
verbeteren of zelfs op te
lossen die hun basis vinden
in het enige argument van
een verschillend taalge
bruik.
Ook onze schepen kreeg een geschenkje aangeboden van de mensen uit Membach. (Mark)
Dankzij het goede weertje en vriendelijke verkoopstertjes was de braderij weer een ovt'el
derend sukses. (Erik) f9;
De inschrijvingen liepen zeer vlot binnen. (Erik)
het tekenen
van een
De 20 finalisten die mochten deelnemen aan de laatste proef: I
de Aalsterse politie. (Erik)
Positief bleek hierbij dan weer baat wisten dat zij niet met lege
te zijn dat men niet hoefde te handen naar huis gestuurd
wachten tot alle kategoriën hun werden
tekeningen voltooid hadden om De vijf besten van elke katego-
de uitslag van de eigen reeks te rie mochten op hun beurt dan
horen. Het verdikt van de spe- nog deelnemen aan de finale,
cialistenjury werd niet steeds Ter gelegenheid van de 25ste
op dezelfde gevoelens ont- politiekorpsdag werd besloten
haald, maar iedereen was het dat iedere finalist voor één keer
erover eens dat in Aalst heel modeontwerper kon worden,
wat tekentalent verborgen is. Naar eigen smaak en fantasie
De deelnemers tekenden trou- mocht men immers een nieuw
wens graag omdat zij bij voor- j<ostuum tekenen voor onze Aals
terse agenten. Het spreekl I
zichzelf dat sommige tekeL
de Aalsterse «flikken» lief
een karnavalkostuum
rondlopen dan in hun I
monotoon blauw kosfc
maar anderen zagen danT
meer heil in een soort vaii
boykostuum. Alles bij
kon men zich vanwege c[or
kenij geen betere inbreng!
sen in dit jaar van het kir
Als laatste punt defileerde het politiekorps op de Grote
hoogwaardigheidsbekleders. (Erik)
Markt voor de burgemeester
