AALSTENAARS DRINKEN
AL 60 JAAR
KOFFIE DE PAEPE
AALSTERS STATION
KRIJGT NIEUWE ATELIER
Moeten Aalsterse bedrijven
meer exporteren?
SaSSB Meester-banketbakker
in feest
ZAL WERKGROEP
STADSHERWAARDERING KLACHT
INDIENEN TEGEN BOUW
VAN C A WARENHUIS?
Oe koffiebrander met Pol De Paepe junior. (Erik)
In de Aalsterse familie De Paepe krijgt elke eerste zoon sedert
de 18e eeuw de voornaam van zijn grootvader mee, en dat geeft
dan achtereenvolgend Polydoor, Philip, Polydoor, Philip, Pol
en Filip.
Een oud schippersgeslacht eigenlijk, dat destijds de Dender
met eigen schip bevaarde. De stamboom vermeldt geboorte
plaatsen zoals Geraardsbergen, Ninove, Denderleeuw en zelfs
Dendermonde - wat wel een guitig licht werpt op een huidige
De Paepe die de rivaliteit tussen Aalst en Dendermonde nieuw
leven inblies.
Het was de voorlaatste Poly
door De Paepe die in 1846 defi
nitief voet aan Aalsterse wal
zette, en tegelijkertijd tabakfa
brikant, ontvanger van de ste
delijke Godshuizen, stichter
van de vrijwillige brandweer en
animator van verschillende kul-
turele verenigingen zou wor
den. De oudste Aalstenaars
kunnen nog levendige verhalen
opdissen omtrent deze mar
kante figuur die het zwaar aan
de stok kreeg met de «garde
civique», de duitse bezetters en
zelfs met Garibaldi toen hij, als
pauselijk zoeaaf, naar Rome
trok. Later zou een Aalsterse
straat naar zijn naam worden
genoemd.
STICHTING KOFFIEHANDEL
Zoon Philip werd in 1895 zeker
niet in de wieg gelegd om koffie
te verkopen. Zijn studies van
konsulaire wetenschappen aan
St. Ignatius te Antwerpen dien
den in 1914 plots afgebroken
wegens de Duitse inval, waarop
hij als oorlogsvrijwilliger vier
jaar loopgrachten meemaakte.
Terug van de oorlog, en kost
winner van een groot gezin ge
worden, begon hij door toe
doen van familierelaties op 1
september 1919 een koffiehan
del aan de Esplanadestraat,
omdat het ouderlijk huis aan de
Molenstraat door oorlogsge
weld was verwoest. Terwijl
moeder de eerste klanten be
diende, rotste zoon Philip de
oostvlaamse wegen af op een
zware motor om de groothan
del uit te breidenNa zijn huwe
lijk werd de zaak dan toch in
1922 overgebracht naar de
hoek van de Molenstraat. De
geschiedenis zou zich echter
herhalen. In mei 1940 brandde
de helft van de Molenstraat
plat. Dat gebeurde nadat Philip
als luitenant van de vrijwillige
brandweer meer dan veertig
branden had geblust tijdens de
eerste oorlogsdagen. Op het
ogenblik dat zijn eigen woning
in de vlammen opging, mocht
de brandweer niet uitrukken
van de engelse militairen, om
dat de eerste Duitse tanks aan
de rand van de Dender ver
schenen waren.
Opnieuw bood het salon van
moeders huis in de Esplanade
straat een onderdak aan de
handel die dan met gerantsoe
neerde gerst en voedingswaren
werd verdergezet. Gedurende
verschillende oorlogsjaren
droeg Philip De Paepe de feite
lijke last van de burgerbe
scherming tegen brand en
bombardementen onbaat
zuchtig op zijn schouders,
schitterend bijgestaan door
tientallen vrijwillige brand
weermannen. De heropleving
van zijn handel kon hij slechts
in 1951 beleven, na eindelijk
met zijn «Comité der geteister-
den» alle administratieve kom-
plikaties van de urbanisatie-
diensten overwonnen te heb
ben. Zoon Pol, tijdens de oor
log tijdelijk opsteller bij de di
recte belastingen, stond klaar
om de zaak over te nemen. Va
ders oude droom ging dra in
vervulling: firma De Paepe be
gon zelf met het branden van de
koffie.
OPVALLENDE
DESKUNDIGHEID
Het publiek kent wel de koffie
branderij naast de Werfkapel,
die het langs de geurende
schoorsteen duidelijk maakt
dat er dagelijks wordt gebrand.
De maximum-kapaciteit be
draagt 1.000 kilo ruwe koffie
per dag Twaalf verschillende
mengelingen staan op de prijs
lijst. De beroemde vooroor
logse «Gebroken Java» heeft
zijn eerste plaats in de verkoop
aan andere soorten moeten af
staan, maar de prijzen zijn de-
mokratisch gebleven. Pol De
Paepe is formeel wanneer
sommige speciaalzaken zoals
te Brussel voor hun beste kof-
fiemengelingen enkel het aller
beste kopen dat op de wereld
markt voorhanden is zoals
hij-zelf beweert te doen voor
zijn beste mengelingen dan
zouden zij niet minder dan tach
tig frank per kilo koffie duurder
staan dan hij-zelf.
In de zestiger jaren deed de
barnum-reklame van grote
merken de verkoop van koffie
De Paepe teruglopen in de krui
denierswinkels van de provin
cie. Alle kleine koffiebrande
rijen verloren veld in hun
groothandel, en sommige kof-
fiereuzen uit die tijd zijn inmid
dels verdwenen. Toen kon een
gans ander kliënteel opge
bouwd worden, nl. afnemers
van grote hoeveelheden in eigen
streek. De bedrijfskosten daal
den, de kommissie-lonen vie
len weg, de solvabiliteit werd
vaster en het kliënteel trouwer.
Nooit worden aromaten, addi
tieven of kleurstoffen aange
wend.
Op de machine, zichtbaar van
op de straat, staat géén spuit
van de waterleiding gemon
teerd, zoals dat wel eens ge
beurt om het gewichtsverlies te
beperken. Tijdens het afkoelen
van de koffie worden de «ach
tergebleven» bleke en zieke bo
nen er met de hand uitgehaald,
hetgeen in grote branderijen
ondoenbaar is.
Firma De Paepe viel steeds op
door haar zuinige maar origi
nele publiciteit. Tal van ge
meenschappelijke verkoopak-
ties ontstonden eveneens in de
Molenstraat. Pol De Paepe
leidde vijf jaar lang de aktivitei-
ten van «De Kwaliteitswinkels
van Aalst» die in de vijftiger ja
ren tweemaal het T.V,-nieuws
haalden. Hij stichtte het Ver
bond der Dekenijen op het
ogenblik dat ten stadhuize een
radikaal verbod van alle brade-
rijen werd beraamd, en kon
deze populaire manifestaties
van elf dekenijen met een harde
aktie van de dood redden. De
eerste edities van de karnaval-
ajuinenworp werden door hem
georchestreerd, de sint Maar
tenontvangst aan 't station
heeft hij bij het stedelijk feest-
komitee kunnen inburgeren om
er een officieel cachet aan te
geven, en zelfs de jongste
Topdag werd door hem uitge
vonden, geprogrammeerd en
bezield.
RUIME BELANGSTELLING
Zijn hobbies zoals schaken,
fietsen, tennissen, zwemmen,
verzamelen van oude kate-
chismussen en filmen komen
nauwelijks aan bod door tal van
andere aktiviteiten. Zijn per
soonlijk gevecht tegen revolte
rende oneerlijke handelsprak
tijken in het Aalsterse groeide
uit tot een verbeten kampagne.
Na negentien jaar inspanningen
op de hoogste niveaus kwam
tenslotte de wet van 14 juli
1971 op de handelspraktijken
tot stand, waarvoor de zes
volksvertegenwoordigers van
het arrondissement Aalst een
hand toestaken. De zwaarste
hinderpalen bleken de «woor
den maar geen daden» van de
onverschillige politieke leiders
te zijn, alsmede een kleine
groep persoonlijk geïnteres
seerde senatoren die nog wel
de naam van een nationaal
middenstandsverbond mis
bruikten om de premieverkoop
te handhaven.
Thans blijft Pol De Paepe be
stendig waken op de toepas
sing van de wet, en ijveren voor
middelen om de mazen van het
net te dichten. Ook de huidige
konsumentenrubriek op de
vlaamse T.V. kwam in dit ver
band op zijn aandringen tot
stand. Voor gelegenheidsme
dewerking en ook voor de door
hem voorgestelde titel «Wikken
en Wegen» kreeg hij zelfs een
check in de brievenbus, wat ei
genlijk niet de bedoeling was.
Ten tijde van De Gazet van Aalst
schreef hij trouwens jaren lang
niet enkel de aprilgrappen maar
ook de non-konformistische
hoofdartikels «Aalsters Pano
rama» volledig belangloos.
Deze besproken rubriek ge
bruikte hij dan om in elke afle
vering een luimige beschou
wing ten beste te geven, die
moest bijdragen tot meer
vlaamse fierheid bij de Aalste
naars van toen. Maar partijpoli-
tiekers hebben hem nooit op
een politieke lijst gekregen.
Hoe gaat het verder met deze
60-jarige firma? De vérre toe
komst van koffiebranderij De
Paepe lijkt onzeker. Het is niet
uitgesloten dat de «wet van de
derde generatie» zou spelen,
zoals bij tientallen andere Aals
terse zaken: grootvader begint
een handel, vader breidt de
zaak uit, maar de zoon zoekt
zijn eigen weg. In de meeste
gevallen omdat vader nog te
jong is om ermee te stoppen, in
andere gevallen omdat een
75-uren-week (samen met de
echtgenote méér dan 100!) de
jeugd afschrikt. In het huidig
geval is Filip De Paepe junior
een gedegen computer
programmeur geworden, die in
deze branche met zijn talenten
kan woekeren. De koffienaam
De Paepe zal later enkel nog als
een symbool gebruikt worden.
Want ook bij de drie dochters is
er weinig kans tot opvolgingal
weet je nooit hoe een koffie
boon rollen kan.
In elk geval blijft de naam De folklore en milieu-
Paepe te Aalst nog jèren ver- bescherming, humor en mid-
bonden met koffie en kuituur, denstand. En blijven de De
De stichter van koffiebranderij De Paepe. (Erik)
Paepe's klare wijn schei
met straffe koffie.
G
Enkele jaren geleden werd het atelier van het Aalsters
station, dat gelegen was tussen de huidige pendelpar
king en de perrons, afgebroken. Enkel een deel van de
gebouwen gelegen aan de Denderstraat werd ter be
schikking gehouden van het talrijk spoorwegperso
neel. Waar voorheen de gebouwen stonden, werd
enerzijds een privé-parking aangelegd door het
NMBS-personeel zelf, terwijl anderzijds een doorgang
gemaakt werd vanaf de pendelparking naar het eigen
lijke station zelf.
De Werkgroep Stadsherwaardering ijvert sinds lang
voor het behoud van een bepaald stadsbeeld en de
i nstandhouding en zelfs verruiming van de woonfunk-
tie in het stadscentrum. De Ridderstraat en Keyser-
straat alsook het domein Moyersoen worden hiervan
voorbeelden genoemd.
Naar aanleiding van de
bouwaanvraag van het wa
renhuis C en A en de ver
melding in het bouwdossier
dat men op 1 oktober eerst
komende zou starten met
de afbraak van het huis Mo
yersoen en een deel van de
woonhuizen in De Keyser-
straat vindt de Werkgroep
het noodzakelijk te verdui
delijken. Zij ziet in deze ge
plande bouwwerken im
mers een dreiging om de
woon- en groenzone op te
offeren Tevens zal hierdoor
een ingrijpende schending
van het stadsbeeld ont
staan.
Volgens de Werkgroep ge
schiedt dit met miskenning
van elke architectonische
en historische waarde De
voorschriften van het struk-
tuurplan, de Bijzondere
Plannen van Aanleg en de
Monumenteninventaris
worden immers eens te
meer genegeerd. De Werk
groep Stadsherwaar-
aering stelt verder dat de
medewerking van de stad
Aalst aan het projekt door
zichtig is en twijfelachtig
gemotiveerd wordt. Vol
gens de leden is het voor
deel voor de gemeenschap
hypotetisch.
De werkgroep stelt in het
bijzonder vast dat ondanks
de voorschriften en beloften
de rooilijn niet gerespek-
teerd wordt het aantal bouw
lagen de normen te boven
gaat en de tegenprestatie
van en voor de stad in ver
band met het woonkarakter
en de groenzone om di
verse wettelijke, financiële
en planologische redenen
op redelijke termijn onuit
voerbaar is. Derhalve zal de
werkgroep samen met an
dere groeperingen in deze
omstandigheden niet nala
ten alle wettelijke venweer
middelen uit te putten, en de
huidige handelswijze aan te
klagen. De Werkgroep
Stadsherwaardering acht
het daarom niet uitgesloten
datzij klacht zal neerleggen
en zich voorzien tegen de
bouwvergunning in deze
kontekst afgeleverd, zo het
moet zelfs voor de Raad
van Sate
VEHE
De afbraak van het atelier
had voor bepaalde perso
neelsleden niet zo een pret
tige gevolgen, vermits zij
hierdoor overgeplaatst
werden naar andere de
pots, zoals Merelbeke en
Schaarbeek. Deze perso-
neelsafvloeiing leidde ertoe
dat er op een bepaald mo
ment slechts 24 machinis
ten meer hun standplaats
hadden te Aalst. Ondertus
sen werd die trend door de
NMBS terug omgebogen.
Op dit ogenblik zijn er im
mers opnieuw 12 machinis
ten in de zogenaamde
«voerderspost» werkzaam.
Daar waar voorheen uitslui
tend diesellokomotieven te
Aalst gestationeerd waren,
worden op dit ogenblik ook
een aantal elektrische trak-
tieëenheden naar Aalst
overgebracht. Deze posi
tieve trend schijnt trouwens
nog steeds verder aan te
houden, zodat het Aalsters
station steeds verder aan
belang toeneemt.
De treinvoerders, die in
Aalst werkzaam zijn, be
strijken een groot deel van
het Vlaams grondgebied.
Zo dient men niet alleen de
lijnen te verzorgen in het ar
rondissement zelf, zoals
Aalst - Zotegem en Aalst
Geraardsbergen, maar ook
wordt regelmatig gereden
tot in Oudenaarde - Kortrijk
en zelfs Brugge. Het aantal
machinisten blijkt trouwens
onvoldoende te zijn om al
het werk degelijk aan te
pakken, en rekening hou
dend met het feit dat het
aantal werkuren binnenkort
verminderd wordt, zal deze
onderbezetting zich nog
sterker laten voelen dan
voorheen.
Nochtans blijken er in Ant
werpen, waar de treinvoer-
iders opgeleid worden, wel
voldoende krachten te zijn
Daar wil men blijkbaar nie
mand zijn overplaatsing
toestaan Zo kennen wij
persoonlijk een Aalsters
machinist die dagelijks naar
Antwerpen dient te pende
len, om er met de treinen te
rijden, alhoewel hij reeds
lang zijn overplaatsing naar
Aalst aanvroeg.
Nieuw atelier
De NMBS is zich trouwens
bewust dat de huidige toe
stand allesbehalve ideaal
is. In de oude gebouwen
aan de Denderstraat be
schikken de machinisten,
die er hun post hebben,
slechts over één toilet en
één douche Ook de talrijke
spoorleggers werken er in
allesbehalve ideale om
standigheden. Volgens
sommigen zou Aalst veruit
het slechtste depot van het
vlaamse land zijn.
Rekening houdend met
deze gegevens en met het
feit dat de talrijke lokomo-
tieven die in Aalst gestatio
neerd zijn, niet langer kun
nen geplaatst worden naast
de pendelparking, worden
op dit ogenblik de plannen
uitgewerkt tot het bouwen
van een nieuw atelier op de
terreinen van het rangeer
station op de wijk Kerre-
broek. Op Kerrebroek wer
den trouwens reeds een
aantal werken uitgevoerd,
die een eerste stap uitma
ken tot een definitieve ver
huizing. Niet alleen werden
er twee grote tanks aange
legd met een inhoud van
25.000 liter elk, maar ook
werd er reeds gezorgd voor
een nieuwe degelijke tank
installatie. Hierdoor zal het
mogelijk worden de twee
oude spoorwegwagons,
waaromheen de talrijke
pendelaars dienen te lopen
als zij de perrons van Aalst -
Noord willen bereiken, te
supprimeren.
Het waren deze twee oude
wagons, waarvan dit week
blad in haar editie van 15
juni 1979 een foto publi
ceerde onder de titel:
«Gaan we Schellebelle ach
terna?».
Op deze tanks, die gasolie
bevatten staat ondermeer
vermeld: Zeer gevaarlijke
produkten. Volstrekt verbo
den te roken of vuur te ma
ken.
Binnenkort zal dit beeld dus
uit Aalst - Noord verdwijnen.
In het nieuwe atelier aan
Kerrebroek hoopt men
naast de noodzakelijke ak-
komodaties voor de lo
motieven zelf, ook de vc j"s
derspost en de spoor! c
gerspost in onder te brigj
gen. Naar alle waarsch!n
lijkheid zullen ook de vo e vi
tuigenkuisers, die op fach
ogenblik in oude af »n
dankte wagons logeren njgj
deze nieuwe gebouwen'
dergebracht worden.
Alles bij elkaar kan men
tellen dat het Aalsters s["de
tion, dat steeds in belai|jan
rijkheid toeneemt, te e
maar zeker een ware s_.
daanteverandering one ell
VE,
ien
zuc
<Üe
tan
be:
thf
ontmoetingscentrum dat
dien men echter dit initiatief het stadsbestuur definitief
wil huisvesten in het te res
taureren huis van de Kei-
zershallen. Dergelijke bij
eenkomsten kunnen vruch
ten afwerpen op veel do
meinen.Men kan bijvoorbe
eld allerlei bedrijfsproble-
men inventarissen en op
basis daarvan studieavon
den "eminaris en af en toe
een «brainstorming» orga
niseren. Uit een gesprek
worden immers ideeën ge-
Op initiatief was burgemeester D'Haeseleer werd door De direkteur van de Aka-
het College van Burgemeester en Schepenen, de Ka- demie vor Schone Kunsten
mer van Koophandel van Aalst en de Jonge Kamer is bereid om met de leerlin-
Aalst op maandag 10 september laatstleden een ver- gen en oud-leerlingen van
gadering georganiseerd, waarin zij enkele konkrete de grafiekklas, aan de
voorstellen zouden doen in het belang van de bedrij- kleine bedrijven een be
ven. langrijke dienst te bewijzen
door medewerking aan de
Deze vergadering werd het besluit gekomen dat een vormgeving van briefpapier,
door de heer Burgemeester dergelijke organisatie toch reklamefolders en verpak-
gezien als een verlengstuk doenbaar is. Men plant dan kingen.
van de stand van de stad ook in de drie komende Men kan ook denken aan
Aalst in de jaarbeurs, jaarbeurzen een promotie- geregelde bijeenkomsten
waarin Aalsterse produkten stand in te richten, telkens van bedrijfsleiders in het
worden tentoongesteld rond een ander thema. In-
rond het thema «sport», de
toeleveringsprodukten in- wil uitbreiden tot allerlei an-
begrepen. dere akties, moeten de
Men heeft zich echter niet plaatselijke ondernemingen
tot de betrokken bedrijfslei- de handen in elkaar slaan
ders beperkt, maar samen en moeten de mogelijkhe-
met de Handelskamer en de den en middelen gebundeld
Jonge Kamer werden ook worden,
heel wat andere Aalsterse Vanuit de ekonomische be-
bedrijfsleiders uitgenodigd, leidsnota, die samen met de
Op het eerste gezicht bete- bedrijfsleider werd opges-
kent een dergelijke stand op teld, kan men aldus de Bur-
de jaarbeurs niet zoveel, al- gemeester, een aantal ob-
dus de burgemeester, maar jektieven zien. Het stadsbe-
toch heeft men er een viertal stuur geeft bijvoorbeeld nu boren
zaken mee bereikt. Voor- het tijdschrift uit voor han- Ook kan gedacht worden
eerst heeft het stadsbestuur del, nijverheid en land-en
met die stand en met de tuinbouw. Men kan zich
diaprojektie de bezoekers voorstellen dat er velen zijn
willen sensibiliseren voor die daar willen aan mee-
sportbeoefening wat zijn werken, niet alleen om de
weerslag kan hebben op de kwaliteit ervan te verbete
verkoop van de Aalsterse ren, maar ook om het een
sportwinkels. Een tweede grotere verspreiding te ge
punt is dat men door die ven
stand de Aalsterse produk-
leer ervan overtuigd dat de
bedrijfsleiders wiens pro
dukten werden tentoonge
steld, in hun stand heel wat
inspiratie gevonden heb
ben. Aldus zouden deze
bedrijven met een gezame-
lijke stand kunnen deelne
men zowel aan binnen-als
aan buitenlandse beurzen,
want daarin ligt zonder twij
fel een geweldige kommer-
ciële kracht. Ten vierde
heeft men geleerd dat een
gezamelijke aktie slechts
behoorlijk kan georgani
seerd worden in de mate dat
daar een struktuur voor op
gebouwd wordt.
Ondanks het vele werk dat
er aan verbonden is, is de
heer burgemeester toch tot
Samenwerking kan eclten
veel verder gaan, mits e
ter bij de praktische uitv en
king van projekten sierl: r
een klein aantal bedrij 9vl
met komplementaire !ei
dukten betrokken zijn. 5'P'
voorbeeld hiervan kon
samenwerking zijn. Ex|en
wordt door vele KMO's 'J®
varen als een noodziikt
maar heel wat KMO's B
ven aarzelen om de e be
voudige reden dat expo 's
moeilijkis, zeker als men f®
op een verantwoorde vi
wil doen. 'Ia^
Export is echter dikwijls
dig om de produktiekap Pa
teit maximaal te benut "'d
en om ook op eigen boeer^
sterker te staan. Ex|w'
vraagt niet alleen een g 3
produkt; de kommercj^
inspanning, veel geld
mankracht.
aan samenwerking tussen
grote en kleine bedrijven.
De kleine ondernemingen
kunnen bij de kaderleden
van grotere ondernemingen
zonder twijfel oplossingen
vinden voor problemen die
in grote ondernemingen
meestal opgelost zijn.
Men kan tot het besluit
men dat een grond
diepgaande samenwerl
nodig is, onder meer op
gebied van export voor
bedrijven die exporterer Ir9
voor hen die willen en k JIS
nen exporteren. Een z'®.£
konkreet voorstel kan ei
een eerste stadium van^,€
menwerking in bestaan
groep te vormen om
gemeenschappelijke exjr
teel te organiseren. ®r
De Meester-banketbakkers van de Denderstreek vierden hun 60-jarig bestaan. Ze wer
den verwelkomd op het stadhuis. «Uw vereniging heeft ruimschoots haar nut bewezen.
Uw leden worden wegwijs gemaakt in de wetgeving en de technologische ontwikkeling
in het vak. Veel belangrijker nog is het feit dat de aankopen samen gebeuren, dat de
verkoopprijs ook samen wordt besproken en dat de nodige konkurrentie terecht wordt
toegespitst op kwaliteit, afwerking en service».
