Sportploeg Aalsterse spuitgasten met
zilver en brons op ereschavotje
Aalsterse Denderruiters: 20 jaar in galop
AALSTERSE BALBOOGSCHUTTERS
SCHOTEN ZICH IN DE KIJKER
Anti-rookweek kende
groot succes
Grootkeukenkoks verenige
t
SI ui i
Het ligt ons nog allemaal heel goed in het geheugen
toen de sportploeg van onze spuitgasten ter gelegen
heid van hun prestaties te TRENTO, Italië op het stad
huis ontvangen werden. Ze misten toen nipt goud,
maar de ontvangst dit jaar na hun suksessen gedu
rende de Oostenrijkse brandweerspelen zullen we ons
nog lang verheugen.
Onze spuiters kunnen bo
gen op een reputatie die er
niet om liegt: reeds in 1890
behaalde de ploeg op de na
tionale en internationale
wedstrijden te Schaarbeek
hun eerste suksessen. Een
eerste en een tweede
plaats. Tijdens de wedstrij
den van 1936 op de Werf te
Aalst met een deelname
van 108 binnen- en buiten
landse ploegen verdedig
den ze een eervolle wijze
onze stadskleuren. 1954
betekent een beker tijdens
de wedstrijden te Ninove.
1966 een andere belang
rijke ontmoeting tijdens de
internationale sportwed
strijden te KARLOVAC en
tevens een aansporing om
zich meer en mee op inter
nationaal vlak met andere
ploegen te meten. Men ging
er keihard tegen aan: wer
ken en trainen, trainen en
werken. Toch moest het
nog 11 jaar duren vooraleer
men van een werkelijke
doorbraak spreken kon. De
wisselbeker van provinciaal
kampioen wordt hun defini
tief bezit n overwinningen in
'69, '70 en 71De twee vol
gende jaren zijn minderge-
lukkig maar toch wordt er
onverdroten en met een
nooit aflatende ijver en
moed verder gekampt. Lui
tenant RUYSSINCK en
Korporaal Willy ALLOO
vormden hier de stuw
kracht. Men gaat zich meer
en meer toeleggen op
strengere en meer nauw
keurige oefeningen. Hun in
zet blijkt niet tevergeefs.
Reeds na enkele tijd boekt
men resultaten:
1974 provinciaal kampioen
te Oudenaarde in de reeks
A en eveneens in dit jaar Be
lgisch Kampioen te MOL.
De zegevierende sportploeg van de brandweer werd ontvangen op het stadhuis, na hun
prachtprestatie in Oostenrijk. (Erik)
1975, een tweede plaats tij
dens de provinciale wed
strijden te Deinze, en nog
maals de Belgische kampi-
oenentitel te LANDEN in de
reeksen A.
In 1976 richt de federatie
haar eigen wedstrijden in
voor twee provincies. Ter
gelegenheid van het 100-
jarig bestaan van de brand
weerdienst wordt'de wed
strijd in Aalst gehouden. Het
Aalsterse korps stelt zelfs
een prachtige gebeeld
houwde wisseltrofee ter be
schikking. Verbeten spant
men zich in om hem in Aalst
te houden: een tweede
plaats was het resultaat.
Hun prestaties gaan echter
niet ongemerkt voorbij, en
op de spelen van de Neder-
oostenrijkse kampioen
schappen te Waldhofen van
3 juli 1976, waaraan niet
minder dan 1600 deelne
men, leggen zij de basis
voor hun deelname aan de
wereldkampioenschapen
van 1977AALST behaalt er
een bronzen medaille en
bevestigt zijn topklasse.
1977 betekent ook een
deelname aan de interna
tionale wedstrijden in
TRENTO, ingericht door het
C.T.I.F., en waaraan alleen
de beste, de allerbeste
deelnemen. Het goud werd
nipt gemist en men moest
zich met zilver tevreden stel
len. Het stadsbestuur wist
echter de inspanningen
naar waarde te schatten en
ontving de ploeg, als dank
vanwege alle Aalstenaars,
op een korte receptie. Dat
ze zich gewaardeerd wisten
kon onze spuitgasten
slechts aansporen tot gro
tere inspanningen. Aan
passingen van de nationale
reglementering op interna
tionaal niveau, verplicht
onze ploeg deel te nemen
met twee ploegen: reeks B
met ouderdomspunten en
reeks A zonder ouderdom
spunten. Dit bracht een vol
ledige verandering in de
ploegenopstelling met zich
mee die slechts kon opge
vangen worden dooreen in
tense training en de uitzon
derlijke inspanningen van
de sportofficier en de
sportmonitor Hun eerste
tests klaar waren voor inter
nationale meetings.
De Landsfeuerwehrtag
waar ze zich dienden te me
ten met 24 ploegen die
reeds op diverse spelen
goud haalden bevestigde
hun klasse: beide ploegen
keerden met zilver naar
Aalst terug.
Ze weten nu dat ook het
goud in hun bereik ligt. In
Poperinge waar het kampi
oenschap van de beide
Vlaanderen betwist wordt
haalt de B-ploeg haar slag
thuis en werd Algemeen
Kampioen. Ploeg A stelde
zich tevreden met een
mooie ereplaats.
Te Roeselare eindigt de
A-ploeg op de 2-de plaats
en de B-ploeq wordt na een
nek:aan-nek race eindelijk
met'goud beloond.
De internationale wedstrij
den te Galneukirchen,
Opper-Oostenrijk, bete
kende meteen de bekroning
van jarenlange inspannin
gen: de hoogste in deze
wedstrijd te halen trofee,
namelijk de zilveren medail
le, werd hier veroverd. Ze
werden hierdoor één der
weinige Belgische ploegen
die deze medaille bezitten.
Dat dit voor het stadsbe
stuureen reden bleek om zijn
medewerkers op een recep
tie te eren ligt meer dan voor
de hand. De door onze
spuitgasten (beha
overwinningen), zijn
toevallige suksessen,
wel een verdiende be
ning die nu bevestigd
gekonsolideerd werd.
Hun prestaties zijn e
belangrijk, ook al gaat
hier om niet-professioné f
sport. Een amateursspi mn
vraagt soms om duidelijl m
inspanningen dan de b nir
roepssport.
Ondanks het feit dat lst
Aalsterse Brandweerkoi
de laatste jaren ingrijpen
veranderingen moest
dergaan, die niet van ajT],
waren om de menselijke^
laties en de korpsgeest
verbeteren, bleef het 6
echt «team».
Als Aalstenaar kan ik
slechts verheugen dat I*1
over een dergelijk «team. 101
geval van nood kunnen I 'st
schikken. Hun sportivi "r
zal zich zeker kenbaar n ,11,
ken in hun reddingswerk
diverse opdrachten. Mog
ze op de ingeslagen v« st
genoeg stimulansen vine e(j
om het vol te houden, en
komende jaren hun klub
kaal volstouwen met mi
en meer gouden bekers
R
he
Ter gelegenheid van hun twintigjarig bestaan, werd op
zondag 23 september, de Aalsterse ruitersvereniging
«DENDERRUITERS» op het stadhuis door burge
meester L. D'HAESELEER en schepen E. MONSIEUR
letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes gezet.
Hoe sticht men nou eigen
lijk zo'n vereniging? Van
daag de dag verplaatst de
jeugd zich met eigen wagen
of met een min of meer
zwaardere motor. Twintig
jaar terug was daar, be
halve bij de werkelijk «ge
goede burgers», geen
sprake van. Hoe dan ook,
enkele pientere boerenzo-
doorwinterde «professio
nals» moet meten! Er was
een nijpend gebrek aan de
gelijke training en deskun
dige begeleiding. De
Deus-ex-machina kwam er
pas toen Paul RUBB-
RECHT in de Leuvense rui-
tersschool zijn
«rijvaardigheids»-diploma
verwierf en prompt als
lijk bij de top te geraken Het
jaarlijks af te werken pro
gramma omvat een welge
vulde boterham: een tiental
tornooien, een zestal cros
sen, vier jumpings en twee
rally's maken onveranderd
deel uit vanhun programma.
Twee tot drie van deze akti-
viteiten zijn voor rekening
van onze Denderruiters.
Bovenop zijn er dan nog de
wekelijkse oefeningen waar
ruiters - hoe is het mogelijk:
gratis les krijgen van gedi
plomeerde instrukteurs
Voor eigen wedstrijden -
toenemende motorisering.
Het paard maakte plaats
voor auto's en het opge
wekte hoefgetrappel voor
het zenuwachtig geronk van
motoren. Wat verkiezen wij:
een donkere olievlek op het
asfalt of een gezonde paar
devijg op een ouderwetse
kassei. Gezien onze ge
makzucht een moeilijke
keuze, maar alle gekheid
terzijde gelaten: in werke
lijkheid is het verdwijnen
van het paard uit ons
stadsmensenleven. één
van de meest spijtige ont
wikkelingen van de automa-
tizering. Deze evolutie die
ongemerkt aan ons voorbij
ging stelt ons nu voor een
voldongen feit: we verloren
een kostbaar bezit.
Alleen al om het feit dat ze
een verloren gewaande
brok Vlaamse eigenheid ge
red hebben door het in
stand houden van hun Aals
terse vereniging, mogen we
deze klub dankbaar zijn.
Bovendien dragen ze fier,
hun en onze naam, ver bui
ten onze stadsgrenzen
mee. Hun tornooien, inge
richt sedert hun stichting
liegen er niet om:
1959:7 ruiters en 7 paarden
1977: 800 paarden. Van
een ontwikkeling gespro
ken!
Behoudens hun tomooien
werden ook nog Indoor-
wedstrijden en Samenges
telde wedstrijden (dressuur
met cross) ingericht. Een
gevuld programma, voor
een amateursgezelschap
met professionele ambities.
Met de «DENDERRUI
TERS» haalt Aalst het beste
paard van stal; samen met
he stadsbestuur en hun
Mi
nh
huidige ploeg hebben pes
dezelfde hartewens: «mc^d
het steeds aangroeiend l 0
denaantal en de suksess
voortduren, gedurende vjÖO,
jaren van groei en bloei, ®rke
dat de klub hun en otm J
naam steeds eervol, ove iut
enop elk terrein, verdedicfog,
mag». n
R ib
mi
ba
n
II «I*
'tt ui
111
In het kader van de Week voor de Vrijetijdsbesteding
en als sluitstuk van hun seizoen, richtten de Aalsterse
balboogschutters op zondag 23 september, hun
plaatselijk kampioenschap in. De wedstrijden werden
geschoten in de lokalen van de St-Servatiusploeg, de
Bristol op de Grote Markt. Aan het tornooi namen bui
ten de thuisspelende ploeg, De Ware Vrienden en De
Klauwaarts deel.
Markt op. waar elk kapelle
ken in een uitbundige
stemming bezocht werd.
Als men weet met hoeveel
monnikengeduld en uiterst
precies vakmanschap deze
weinig gekende balboog
schutters hun eigen materi
aal: van boog tot kogels toe,
vervaardigen, en in welke
sportieve kompetitiegeest
van het zuiverste gehalte ze
hun sport beoefenen, dan
kan men niet anders dan
deze verenigingen nog ve
le, heel veel seizoenen met
ontelbare vogels en nog
meer kampioentitels toe
wensen
Volledigheidshalve vernfmi
den we nog de uitslag *en
gens puntenklassement? v
De Ware Vrienden - 98 ff11'
St-Servatius 94 ptn fPf
De Klauwaarts 54 ptn fte'
Zondag werden de Denderruiters ontvangen door de burgemeester waarna de gebruikelijke
receptie volgde. (Erik)
nen, moe van steeds «ad-
pedes» de lokale bals en
maagdekens te versieren,
vroegen en kregen de pa
triarchale toestemming hun
door-de weekse werkmak-
ker, hun paard, voor hun
wekelijkse trek- en verover
ingstochten te gebruiken.
En zo ontstaat dan de kom
petitiegeest: wie is er het
vlugst bij Rozeke of bij
Fientje! Eerst komt, eerst
maalt! Van Lieverlede
groeide dit wekelijks sa
mentreffen uit tot een wer
kelijke wedstrijd: men mat
zich op het gebied van
dressuur, snelheid en
springen. Dan was het nog
maar een klein stapje en de
klub werd gesticht. Anno
1959. Zes mensen. Be
gaafde ruiters, natuurtalen
ten, die met hun paarden
van toen, dezelfde eigen
schappen gemeen hadden:
enorme kracht, onvermoei
bare werklust en een nooit
aflatend doorzettingsver
mogen. Kenmerken eigen
aan ons Vlaamse ras dat
geen inspanning schuwt om
te bereiken wat het zich in
zijn stoere koppen als te be
reiken ideaal vooropgesteld
heeft.
Eens de geboorte van de
vereniging duchtig gevierd -
want veel leute was er wel -
wou men zich ook met an
dere ruiters meten. Men
sloot aan bij de Landelijke
Ruitersgilde, en doopte
zichzelf in de «DENDER
RUITERS». Het kon begin
nen.
Hoe het groeide
Goede wil en vastberaden
heid zijn meestal niet vol
doende als men zich met
kommandant van de Den
derruiters geïnstalleerd
werd. Frans MAES, Morris
DOOMS, René VINCK,
Etienne KEGEL, Frans BE-
ECKMAN, en Hubert VAN
LIERDE, soldaten van het
eeste uur en medestichters
vormden samen met «hun»
kommandant de harde kern
die hun clubje gedurende
zijn beginfase leefbaar hiel
den.
Feminisme: heeft ook zijn
goeie kanten!
Inderdaad door het toelaten
van meisjes tot het lidmaat
schap steeg het ledenaan
tal zienderogen. Het 50ste
lid werd sinds 1960 ruim
schoots bereikt. Ook aan de
opleiding wordt sindsdien
onafgebroken gewerkt: drie
instrukteurs eerste klas -
mensen met gedegen rij
ervaring - getuige daarvan
het nationaal bestuur:
«klasse ruiters met grote
kapaciteiten», staan in voor
de opleiding van ruiters en
amazones. Ze zijn er weke
lijks om de liefhebbers
steeds nieuwe zaken en
technieken bij te brengen.
De klub telt daarenboven
verscheidenen leden met
een graad van instrukteur-
tweede. -derde of -vierde
klas. Dus aan vaklui geen
gebrek!
Volmaakt is men nooit.
Toch wordt aan dit ideaal
door de Denderruiters sterk
gewerkt. Men zoekt steeds
meer en meer de perfektie.
Dat een ruiter van de Den
derruiters reeds mocht de
monstreren in de hoogste
dressuurklasse bewijst dat
de klub meer dan het moge
lijke doet om zo dicht moge-
zoals de Vijfde Aalsterse
Cross in de maand oktober -
wordt er nog eens ekstra
geoefend. Van werken en
inzet gesproken! Een nooit
aflatende oefening en scho
ling is evenwel aangewezen
daar ze niet alleen tegen lo
kale provinciale en landelij
ke, maar ook tegen Euro
pese kampioenen dienen
op te nemen. Sinds de ma
nége op het Wijngaardveld
ter hunner beschikking
staat kon men een merke
lijke vooruitgang van de rui
ters en individueel in groep,
waarnemen: een pluimpje
naar het Aalsterse stads
bestuur. Maar voor wat,
hoort wat en op hun jaar
lijkse opendeursdag stellen
de Denderruiters hun rijdie
ren en hun instrukteurs
GRATIS ter beschikking
van onze kinderen. Laat ook
hen eens genieten van de
ze, voorheen onbetaalbare
sport!
Waarom wordt
men gevierd?
Het huidige stadsbestuur,
bekommerd om zich buiten
de dagelijkse en jaarlijkse
beslommeringen, ook met
de mens zelf bezig te hou
den houdt eraan dergelijke
verenigingen op een recep
tie te eren. En dit niet alleen
om hun vereniging zelf, dan
wel om de aard ervan!
Zoals de burgemeester, L.
D'HAESELEER,terecht
opmerkte WAS het paard
indertijd de edelste en
mooiste verovering van de
mens. Tot voor een twintig
tal jaren een vertrouwde
verschijning in onze stra
ten diende het plaats te rui
men voor de steeds meer
en
Gedurende vijf avonden lang werd door het stadsbe
stuur dienst Volksgezondheid in samenwerking
met de Liga Leven en Gezondheid een anti-
rookkursus georganiseerd. In de ruime feest- en turn
zaal van de Stedelijke Brandweer aan de Vrijheids
straat begonnen 154 kursisten, waaronder de Schepen
van Personeel en Volksgezondheid Antoon Blom-
maert aan wat voor velen een onmogelijke opdracht
leek. Nochtans bleek reeds na drie dagen dat meer dan
120 onder hen alle roken gestopt hadden.
Voor deze lokale en felbe
geerde titel, traden een
veertigtal fervente schutters
in het strijdperk. De Klau
waarts konden slechts zes
spelers opstellen om hun
klubkleuren te verdedigen
en vertrokken dus met een
zekere handicap. Ook de
Ware Vrienden moesten het
zonder één hunner topsco
rers stellen: Paul De Valke
neer die het wegens ziekte
moest laten afweten.
Het werd zoals verwacht
een hardnekkige kamp om
de punten en de ereprijzen
tussen St-Servatius en De
Ware Vrienden. De span
ning kwam er pas in toen het
om de Aalsterse kampioen
stitel ging tussen Philemon
AR IJS en Pierre BOULON-
NE. Eerstgenoemde van de
Ware Vrienden, met een
lichte voorsprong van één
punt, scoorde tijdens het
tornooi op 25 vogels 21
stuks terwijl P. BOULONNE
hem op de hielen zat met 20
punten. Misschien lag het
aan het feit dat de St-
Servatiuskandidaat enkele
dagen voordien een nieuwe
«pees» diende te leggen.
Wie zal het zeggen. Feit is
ook dat De Ware Vrienden
zich de betere toonden en
beslag leggen op 5 van de 6
te winnen bekers: de
BLOSO-schaal, de beker
van Kampioen van het Pele-
ton. deze van Kampioen In
dividueel, de derde plaats
Individueel en de beke om
de meeste vogels. Ook
deze keer ging Ph. ARIJS
met de titel lopen. En alsof
dit nog niet genoeg was om
hun meesterschap te bewij
zen, vloerde hij in een ul
tieme kamp om 'n beker ge
schonken door de brouwerij
WIEZE, zijn geduchte rivaal
Willy VINCK van ST-
Servatius - bij een gelijk-
stand van 5 vogels op 8 voor
beide kanshebbers - mede
dank zij een misser van
VINCK bij zijn eerste po
ging, en werd drievoudig
kampioen: kampioen van
België, kampioen van Aalst
en Clubkampioen! Een be
nijdenswaardig palmares
Zwaar beladen met trofe
eën en menig pintje trok de
overwinnende ploeg onder
het zingen van «ein 't ei
vandaug goe weir geweist,
ein 't ei vandaug goê weir
gewistde Grote
De twee kursusleiders
slaagden hierin dank zij de
meest moderne middelen
van moderne psychologi
sche beïnvloeding, en
vooral omdat de meeste
deelnemers bezield waren
met de wil om met het roken
op te houden.
Tot de hulpmiddelen, waar
over de organisatoren be
schikten behoorden on
dermeer een aantal filmen,
die duidelijk de nefaste in
vloed van het roken op het
lichaam verduidelijkten.
Sommigen van deze filmen
waren niet geschikt voor al
té gevoelige zielen, want de
eerste avond zag men
•reeds een longoperatie,
terwijl in de tweede film het
hart getoond werd van een
jonge man, die gestorven
was aan een kransslaga
derbreuk. Tijdens de ont
wenningskuur werd niet al
leen het belang benadrukt
van de persoonlijkheid om
met roken op te houden,
maar ook het belang van
een gezonder alternatieve
voeding werd uiteengezet.
Het was trouwens opval
lend hoe tijdens de ganse
kursus steeds opnieuw ge
wezen werd op de relatie
tussen lichaam en geest, en
hoe deze twee elementen
op hun beurt een relatie
hebben met een aantal ge
woonten, zoals roken.
In dit verband kregen
deelnemers trouwens
heleboel praktische I
mee die hen moesten h"0
pen de «moeilijke mom 1
ten» in hun ontwennin ^l
kuur te overwinnen. CW
wat men niet mocht do ke
werd klaar en duidelijk iln
eengezet. Positief
eveneens dat aan efct
deelnemer iedere ave n 1
een kleine versnapering ior
drink aangeboden we en
Deze stond steeds in rel. tm
met wat er gedurende
avond verteld was gew c
den. te
Alleszins mag het stads
stuur gefeliciteerd wort 5e(
met de inrichting van de
anti-rook kursus, die ree
voor de tweede maal
Aalst plaatsgreep Diet
nen die eraan deelnam {j
zoals Schepen Blommai
kunnen getuigen dat het
derdaad mogelijk is in 5|Jec
gen met de sigaret t
ken.
VElfnj
De chef-kok van de Aalsterse O.L.V. Kliniek, de heer
Piron, stimuleerde de stichting van een vereniging van
Oostvlaamse grootkeukenkoks zoals trouwens reeds
in West-Vlaanderen was gebeurd.
"0
Koks uit ziekenhuizen,
scholen, fabrieken, zelfbe
dieningszaken, rustoorden
e.a.m. wil men samenbren
gen. Bedoeling ervan is do
cumentatie te verzamelen
en uit te wisselen, voor
drachten te organiseren,
bedrijven te bezoeken, en
uiteraard ook een brede
waaier aangepaste ont
spanningsmogelijkheden te
bezorgen. Een beroeps- of
sindikale vereniging worden
ligt zeker niet in de bedoe
ling.
54 aspirant-leden kwamen
op de stichtingsvergadering
uit Aalst, Dendermonde,
Eeklo, Assenede, Lokeren
en Gent.
Een soort arbitrage-
komitee zal er over beslis
sen of iemand al dan niet
grootkeukenkok is.
Driemaandelijks wordt het
arl
tijdschrift «'t verziep» uit? an
geven. Het staat open n an
alleen voor vakgerichte 8 ed
vertenties maar tevens vc|ar<
plaatsaanvragen
aanbiedingen, recept
verslagen enz.
Grootkeukenkoks die will jn
toetreden kunnen hiervo ne
terecht op de voorlop! in
maatschappelijke zetel 01
Aalst, Graaf van Egmont Ch
de Grote Markt. en
Het jaarlijks lidgeld er
draagt 250 fr. tt
I Ir
