5
m
"I
Stedelijk
advies
bureau
Minister Galle
bij
Marnix Gijsen
VU ba' 'akte
heel wat volk
wm lotut
!D.
iet
Be redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
alle ons aan de hand
gedane oplossingen.
Maar dan graag schrif
telijk en verantwoord en
zeker niet vergetend re
kening te hóuden met de
eigen broeksriem.
Plet Heymans.
Besparingen?!
ledereen heeft de mond
vol over de slechte finan-
tiële toestand van de
meeste steden en ge
meenten. Ook onze stad
ziet zich voor nooit ge
ziene uitgaven geplaatst.
Idereen vindt dat er nu
eens erenstlg moet na
gedacht worden over be
sparingen. Wij, van de
volksunie, staan zeker en
vast achter deze idee.
Wat echter niemand doet
is aan tonen waar en hoe
te besparen, ledereen wil
besparen op deze of
gene manier, indien het
maar iets is waar ze zelf,
of hun politieke partij,
geen belang bij hebben.
Want besparen is blijk
baar iets wat anderen
moeten doen.
Of de stad moet of kan
besparen en waar, dat
moeten de heren van de
Gemeenteraad uitma
ken. We stellen echter
vast dat er steeds meer
en meer naar oprichten
van diensten gevraagd
wordt, en dat de indie
ners van deze voorstel
len zich nooit de vraag
stellen, «naar buiten uit
toch niet», of deze dien
sten werkelijk noodwen
dig zijn en of er de
nodige fondsen voor bij
een te scharrelen zijn.
Wij herhalen, wij zijn
voor besparingen, ern
stige besparingen, maar
dan op reëel gezonde
basis, zonder voorbe
dacht eigenbelang.
We menen dat er in deze
tijd van ekonomische
crisis eens ernstig moet
nagedacht worden over
het werkelijke sociaal
nut van vele geplógend-
heden.
Daarvoor echter is
hoofdzaak een grondige
mentaliteits verandering
in het denken van ieder.
Welzijn van de bevolking
is namelijk niet altijd
welzijn van de enkeling
of zijn politieke partij.
Besparingen zijn slechts
mogelijk met Politieke
moed.
We wensen de raadsle
den van de stad dus veel
moed.
Wat het O.C.M.W. be
treft heeft de Raad wel
echt haar best gedaan
m in de begroting alle
'et strikt noodzakelijke
.itgaven te weren. De
;ritiek op de zogezegde
te grote kostprijs van
onze wasserij is al zoveel
besproken dat het stil
aan afgezaagd wordt. We
zullen graag de methode
toepassen van deze die
ons hiervoor de tover
formule levert. De kost
prijs van de personeels-
maaltijden is eveneens
aan de orde. Hoezeer we
ons er over buiten, hoe
zeer we ook rekenen, het
spijt ons erg maar beter
koop kan het niet.
Dat deze post op de
begroting verlieslatend
is ligt voor de hand.
Sociale maaltijden aan
50 fr zijn nu eenmaal niet
te bereiden.
De enige mogelijkheid
om deze verliespost ge
zond te maken is af
schaffen of een driedub
bele prijs vragen. Wie
doet het?
Terloops verwijzen we
naar de meeste ministe
ries die op dat gebied het
voorbeeld geven en hun
personeel beter koop be
dienen.
Toch zijn er besparingen
nodig. Maar de wet op
het O.C.M.W. is zo
opgevat dat iedereen die
het nodig heeft moet
geholpen worden. Hoe
men het finantieel zo
klaren kan heeft de wet
gever niet ingerekend.
Waar kunnen wij O.C.M
W. dan op besparen? Op
Personeel?
Op sociale tegemoetko
mingen? Op het eten der
zieken? enz. enz... Graag
willen we alle voorstel
len onderzoeken.
Graag bestuderen wij
JEUGDINFOBEURS inspanningen zullen weldra
ook in de deelgemeente en
Zaterdag 3 november a.s wijken voortgezet worden
opent de Jeugdinfobeurs in rekening gehouden met de
de Stedelijke Keizershallen financiële mogelijkheden,
haar deuren. Op deze ma- Moge deze jeugdinfobeurs
nier meent het Aalsters be- 1979, dan ook voor velen,
stuur een merkwaardig zowel voor besturen, als
sluitstuk voor het «Jaar van voor de jongere in het alge-
het kind» te kunnen presen- meen een spoorslag zijn om
teren. Op een voor het kind kennis op te doen en
en de jeugd aangepaste nieuwe horizonten te ont-
wijze zal getracht worden dekken...
Dikwijls én veel kan men zich
de vraag stellen «Waar begint
en eindigt de opdracht van een
openbaar bestuur?» Er kan
lang over geredetwist worden
omdat nu eenmaal mensen van
mening verschillen en meestal
een Sociale Politieke of idio-
logische ondergrond tot be
sluitvorming leidt. Over iets
kunnen wij het eens zijn te we
ten dat een openbaar bestuur
diensten moet verschaffen die
efficiënt zijn en waaraan de
bevolking wat heeft.
Zo heb ik mij reeds de vraag
gesteld, heeft het nog zin een
huwelijkspremie van 500 F uit
te keren door het Stadsbestuur.
Als men er dieper op ingaat
komt men tot de vaststelling
dat dit werkelijk overbodig is.
Wij moeten realist zijn. Het is
beslist niet nodig aan jonge
mensen een aanmoedigings
premie te geven om te huwen.
Trouwen doen ze heus uit ei
gen beweging, zonder stimula
tie van het Stadsbestuur.
Trouwens aan pas gehuwden
een premie toekennen van 500
F, terwijl soms een feest
100.000 F kost en meer. Is dat
normaal?
Bovendien moeten de belang
hebbenden soms een halve dag
op hun werk afwezig blijven
om de luttele 500 F te komen
ontvangen.
Ook omtrent de geboortepre
mie kan men zich dezelfde
vraag stellen en er zelf nog an
dere bedenkingen bij maken.
negen dagen lang de jeugd
te animeren, te boeien, te
interesseren. Onze dank
gaat eveneens naar de be
reidwillige medewerking
van niet minder dan 95 or
ganisaties die in het jeugd
werk of jongerenproblema-
tiek actief zijn. Door deze
massale deelname verheft
het initiatief zich dan ook tot
het nationale niveau. Twee
studiedagen over «kinder-
Eddie Monsieur
VAN
IS
VOORLICHTEN
TROUWLUSTIGEN
NOODZAKELIJK
Het is een gekend feit dat de
doorsnee jonge mens over het
algemeen gezien weinig na
denkt over wat hen later kan te
wachten staan, eens de feest
roes achter de rug. Dan stor
men de problemen op het
jonge gezin af, problemen
waar men soms geen blijf mee
weet.
Juist daarom is het zo noodza
kelijk de jeugd voor te lichten
vóór men in het huwelijks
bootje stapt.
Dit kan gebeuren via een
kleine brochure die meegege
ven wordt op het tijdstip dat
men zich laat inschrijven om te
trouwen.
Men moet aandacht besteden
op de mogelijkheid tot huwe-
lijkskontrakt.
Inlichtingen geven in verband
met leningen, kopen op afbeta
ling en zeker wijzen op de ge
varen.
Levens- en Brandverzekering
van niet te onderschatten be
lang, te meer daar men weet
dat jong gehuwden veelvoudig
worden bezocht door de agen
ten van verzekeringen.
Het aankopen of bouwen van
een woning daar iedereen weet
dat wijze raadgevingen geen
overbodige luxe zijn. Ook het
belichten van huurkontrakten
is van niet te onderschatten be
lang. En zo kan het verder.
Arbeidscontract, Mutualiteit,
ziektevergoeding, beveiliging
tegen inbraak om niet te verge
ten de voorlichting van het be
lastingssysteem van de wer
kende echtparen.
Het spreekt vanzelf dat deze
opsomming niet beperkend is
en zelfs zou kunnen uitgebreid
worden.
Nu kan men zich de vraag
stellen, is dat een opdracht
voor een stadsbestuur?
Ik meen van wel. Kinderen
van kapitaal-krachtigen heb
ben dit zeker niet nodig. Daar
zorgen hun ouders wel voor.
Anders is het gesteld met
trouwlustigen wiens ouders er
geen boel geld kunnen tegen
aan gooien. Bij deze mensen
zijn dergelijke wenken goude
raadgevingen. Waarop wacht
men dan om het te doen?
Jan Van der Veken
Raadslid
IN EIGEN
BESPARINGSBOEZEM
KIJKEN
Met veel interesse heb ik de
B.S.P.-bijdragen van vorige
week in deze Vrije Tribune
mishandeling» en de taak doorgenomen. De toestand
van «jeugdkonsulent» kun- ziet er inderdaad bedenke-
nen nu reeds op een ruim lijk uit, en men is inderdaad
verzekerde deelname bo- toe aan een saneringsplan
gen. De kindermusical Dat betekent dat bepaalde
«Spring» zal zonder twijfel projecten plaats zullen moe
de massa van de Aalsterse ten ruimen voor andere,
kinderen kunnen aantrek- meer voor de hand liggen-
ken. Dit jaar komt Sint- de, dringender en noodza-
Maarten toe in de Keizers- keiijker werken. De vraag is
hallen, waardoor automa- nu welke dan wel de criteria
tisch het jonge volkje bij het zullen zijn om die schifting
ganse gebeuren betrokken uit te voeren,
wordt. Voor de jongeren Zo hoorde ik ondertussen al
werd tevens gezorgd: dat vanwege de B.S.P.-
meerdere «grote optre- zijde het economisch beleid
dens» zullen er voor zorgen van de Burgemeester
dat ook zij in deze rijke «niet sociaal zijnde» wordt
gamma van informatiemo- bestempeld, en dat is de in-
gelijkheden, aan hun trek- spanningen op economisch
ken komen. Het ganse op- gebied «geen maatschap-
zet ontsnapt ook niet aan de pelijk nut» zouden hebben,
aandacht van de BRT-radio Dat zijn natuurlijk zonder
en Televisie, die dan ook meer hopeloos belache-
een bestendige starrcTzal lijke stellingnames. Ik be-
verzorgen. nadrukte het hier reeds ette-
De verschillende wijkkomi- lijke keren: de bedrijven zijn
tés, opgericht in het kader de levenscellen van onze
van het «Jaar van het Kind» maatschappij. Laat men ze
zullen de resultaten van hun verkommeren, dan gaat te-
aktiviteiten aan de bevol- gelijk ook onze maatschap-
king bekend maken. pij naarde haaien. Wanneer
Tijdens de Jeugdinforbeurs, ik dan in het B.S.P.-artikel
zal tevens de start gegeven lees dat «in deze tijd van
worden aan 'n nieuw ini- laagconjunctuur mamoetini-
tiatief, waarbij de schepe- tiatieven de frigo inmoeten»
nen van de Jeugd uit gans dan voeg ik daar direct aan
Vlaanderen verzocht zullen toe dat in deze tijd van laag-
worden, zich aan te sluiten conjunctuur er maar één
bij een werkgroep, die tot grote bekommernis mag
doel zal hebben als blok van heersen: de terugkeer naar
gemeenten in te spelen op een stabiele tijd die niet zo
de beleidsnota van de veel zorgen baart voor de
Vlaamse executieve, in- toekomst. Dat is in het be-
zake de permanente vor- lang van zowel de arbei-
ming, meer in het bijzonder
op de afdeling «Jeugdbe
leid».
In dit hoofdstuk wordt o.m.
gestipuleerd dat om de col-
ders, de winkelier, de be
drijfsleider. Dat is econo
mie. Wie dus dent dat de
inspanningen op econo
misch gebied geen maat-
lectieve voorzieningen te schappelijk nut hebben
verbeteren, projekten zou- slaat de bal mis.
den opgezet worden, met De vraag naar dat maat-
het oog op de oprichting en
subsidiëring van gemeen
schappelijke jeugdservice-
centra. Tevens zouden op
plaatselijk vlak experimen
ten aangemoedigd worden
schappelijk nut kan trou
wens ook gesteld worden
wanneer we eventjes de
uitgaven van de B.S.P.-
departementen bekijken. In
functie van de terugkeer
om nieuwe werksoorten en naar een stabiele tijd, weg
methoden te stimuleren, van deze laagconjunctuur,
Ook aan speelterreinen en is het antwoord op die vraag
de vorming van monitoren, niet zo evident. Zo is er bij
die er voor de begeleiding voorbeeld de verfraaiing vn
moeten zorgen, zou meer de Aalsterse kerkhoven
aandacht besteed worden. Natuurlijk moet een kerkhof
De eerste bedoeling is dan er netjes bijliggen, en na-
ook, dat namens de tuurlijk hebben we allen een
Vlaamse gemeenten grote eerbied voor onze
standpunten zouden naar overledenen, maar ook hier
voor kunnen schuiven, rijst de vraag naar het maat-
waardoor de Vlaamse ge- schappelijk nut. Waar ligt de
westregering voor concrete waardenschaal en de crite-
voorstellen zou geplaatst ria om iets als maatschap-
worden, qua subsidiëring, pelijk nuttig te bestempe-
Bij deze jeugdinfobeurs len?
kunnen wij in Aalst, ook fier Andërzijds is er het niet-
terugblikken op één jaar sociaal-genoeg-zijnde van
werking van het jeugdservi- het economisch beleid,
cecentrum in de Kapelle- Realiteit is dat dit beleid niet
straat. Dit initiatief dat in socialer kan dan het nu
Vlaanderen nog niet veel reeds is. Dat bleek trou-
zijns gelijke kent, blijkt vol- wens ook uit hetgeen de
strekt aan bepaalde noden heer Kieboom, adviseur van
van de jonge mens tege- Minister-president Van Agt,
moet te komen. Gemiddeld vorige week in het Kasteel
25 30 bezoeken daags Terlinden vertelde, toen hij
bewijzen zijn noodzaak en het had over de «extreme
de positieve kritieken van betrokkenheid van het Aals
bezoekers inzake de terse stadsbestuur aan-
dienstverlening soms gaande het maatschappe-
schril in tegenstelling met lijk, sociaal en economisch
andere stadsdiensten leven». Het economisch be-
getuigen van zijn deugde- leid is inderdaad zeer soci-
lijkheid. aal omdat het uitgaat van de
Op deze manier wordt uitein- verwachtingen van de men-
delijk eerst tegemoetgeko- sen zelf.
men aan heel wat vragen Hoe dikwijls werd er aan de
die ontstaan bij niet- betrokkenen niet gevraagd:
georganiseerde jongeren, «Hoe doen we het?» en
bij de jonge volwassene. «Wat denkt U ervan» en
Dat ook dit opzet in de insti- «Heeft U voorstellen?»,
tuten voor maatschappelijk Inspraak en voorlichting
werk niet onopgemerkt worden intens doorge-
voorbijgegaan is, bewijzen voerd. Onlangs nog werd
de aanvragen die wij reeds een avond georganiseerd
mochten ontvangen om voor alle bedrijfsleiders,
studenten een praktijk- Daarna kwam er nog een
stage te laten doorbrengen, avond voor de landbouwers
Hoofdopgave voor de toe- en een avond waarop alle
komst, bij deze jeugdinfo- bloementelers waren uitge-
beurs, blijft zonder twijfel de nodigd.
verder uitbouw van de Wanneer we daarentegen
speel- en ravotterreinen; het beleid van de BSP-
alsookvan rekreatieterreinen departementen bekijken,
in Groot-Aalst. Het speel- dan kunnen we ons terecht
plein van het stadspark kent de vraag stellen waar nu
op het ogenblik een volle- juist de sociale gerichtheid
dige vernieuwing, met ei- ervan te vinden is. Nu zou er
gentijdse speeltuigen. Deze bijvoorbeeld iets positiefs
kunnen gedaan worden
voor de consument. Zeer
goed, maar dan ook DOEN
a.u.b.
Aangaande de besparingen
en het «in de frigo stoppen
van mamoetinitiatieven,
toch ook eerst eentjes in ei
gen boezem kijken.
Voor de fusie was er enkel
het departement «sport».
Dit is nu uitgegroeid en
aangevuld met afdelingen
zoals «jeugd», «vrije tijd» en
«gezinszorg». Dit BSP-
departement is dus mas
saal uitgegroeid met de ge
volgen vandien: de -
daarom niet steeds overbo
dige - reusachtige uitgaven,
ledereen denkt dat hij be
spaart, en in het geval van
de BSP was men blijkbaar
fier te kunnen zeggen dat
«de socialisten meer voelen
voor besparingen dan voor
belastingen» («meer voelen
voor» is niet gelijk aan «ik
verkies»).
Eerst dient sommigen on
der hen echter uitgelegd
wat werkelijk wenselijk en
wat echt noodzakelijk is. La
ten ze eerst in eigen bespa
ringsboezem kijken alvo
rens andere initiatieven af te
breken en ze «in de frigo te
stoppen».
Willy Van Renterghem
Recepties, besparingen,
belastingen
Het aantal ontvangsten, dat
het Aalsters stadsbestuur
met de regelmaat van een
klok voor alle mogelijke en
onmogelijke gelegenheden
organiseert, blijft de pennen
bevruchten van enkele ou
welijke dorpspolitiekers.
Ghis Willems, CVP-
fraktieleider in de gemeen
teraad, volksvertegen
woordiger en in zijn vrije
uren ook nog woordvoerder
in de Sunvalley, heeft dit
zeer diepgaand debat ge
opend. Volksvertegen
woordiger Willy Van Ren
terghem, schoonzoon van
burgemeester D'Haeseleer
en bij diens gratie in de poli
tieke arena geworpen, heeft
de handschoen opgeno
men. De eerste wil minder
recepties, de tweede ver
dedigt uiteraard het D'Hae-
seleriaans beleid van zo
veel mogelijk publiciteit voor
eigen stal Beiden voeren
argumenten aan ter verde
diging van hun stelling over
dit wereldschokkend pro
bleem. Hun pennegevecht
blijft daarbij zo nemeloos
plat dat wij ons afvragen
waar het gezond verstand is
gebleven. Voor ons deel
mag het gerust dat mensen
of groeperingen, die zich op
één of andere manier ver
dienstelijk hebben gemaakt
of in de kijker gewrongen,
daan/oor ook de speciale
waardering van het stads
bestuur meekrijgen zelfs via
een officiële receptie die
aan de stad iets mag kos
ten. Daar lopen wij wel in het
spoor van Willy Van Ren
terghem. Dat er daarmee
soms wordt overdreven,
daarover moeten we dan
weer Ghis Willems in het ge
lijk stellen. Waar beide pen-
neridders echter met geen
woord over reppen, en dat is
oneindig veel fundamen
teler, is het feit dat over der
gelijke politieke onbenullig
heid zelfs geen redetwisten
zou bestaan als de centrale
overheid niet de financiële
nek van de gemeenten aan
het omwringen was. Dat
heeft geen van beide
woordvoerders tot nu toe
klaar en duidelijk durven
stellen. Ze hebben zich in
tegendeel volledig geïnstal
leerd in de zogeheten kri-
sispolitiek en aanvaarden
de toegesnoerde riem die
hen van bovenaf wordt
aangetrokken. Besparen,
bezuinigen is het grote
slagwoord en daarom gaan
ze het maar even uitvechten
over het aantal recepties die
ten stadhuize worden afge
werkt. Van BSP-zijde luidt
de klok al niet veel anders.
De stadskas, zo schrijft
schepen Hooghuys, is in
bedenkelijke toestand en
noopt tot een sanerings
plan. Daarom wordt er mo
menteel met de hakbijl ge
werkt. In zijn saneringsijver
stelt Hooghuys afschaffing
voor van een reeks ge
meentelijke premies zoals
voor geboorte of huwelijk
(hierin volgt hij gedwee en
gretig een voorstel van
PVV-raadslid Redant) en
stelt de opportuniteit van
andere premies en subsi
dies in vraag. Hij heeft
daarbij nog een waslijst,
naar eigen woorden «niet
beperkend» klaar van pos
ten waarop dringend moet
worden bespaard. En dat
moet zo omdat o.m. de se
dert de afgelopen maanden
goedgekeurde personeels-
kaders moeten worden ge
vuld en voor het stadsper-
soneel de 38-uren week
dient ingevoerd. Hij vergeet
daarbij te stellen dat die ka
deruitbreiding noodzakelijk
en door de wetgever ver
plicht is en dat in de praktijk
het grootste deel van het
stadspersoneel nu reeds
aan het regime van de 37,5
urenweek staat. En als voor
Hooghuys zijn verschei
dene besparingsvoorstellen
nog niet voldoende de
stadsfinancies saneren en
dat zullen ze niet) dan zijn
volgens hem de socialisten
bereid hun verantwoorde
lijkheid te nemen voor het
verhogen of invoeren van
ieuwe belastingen. Daar
mee zijn we er bijna zeker
van dat het stedelijke «hak-
bijlkomitee» niet alleen zal
hakken maar ook nieuwe
lasten aan de bevolking op
leggen. Dit alles dan, noch
van Van Renterghem, noch
van Willems, noch van
Hooghuys, zonder ook
maar de stem te verheffen
tegen het centraal gezag
dat de stad wurgt, de dota
ties aan de gemeenten
drastisch afremt, tot hogere
belastingen verplicht, met
de ene hand terugneemt
wat de ander heeft gege
ven, de stedelijke initiatie
ven beknot, de subsidiekra
nen slechts sporadisch
opent, steeds meer ver
plichtingen op de rug van de
steden schuift zonder iets
ernstigs in de plaats te ge
ven en van de gemeente
lijke zelfstandigheid een la
chertje maakt. Met derge
lijke politiek moeten de ste
den failliet. Wie dit niet ziet
is stekeblind, wie niet ste
keblind is en toch niets zegt
keurt impliciet dergelijke
gedoe goed. Het één noch
het andere is te waarderen.
Jos De Geyter
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie bekend is. korry
niet voor plaatsing in aanmerking
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te bekort
Publikatie betekent met dat de redaktie achter de inhoud staal
Afhands anti-kommunisme
raakt me niet, Pol
Een laatste kort woord aan Pol De Paepe. Ik kreeg loo
hem een verzoenende brief twee dagen vóór het
schijnen van «De Voorpost» en waarin hij me niett
mededeelt dat hij me in dit blad zal antwoorden. |k
in dezelfde geest die brief beantwoord, en het et
wat ik in zijn artikel naar mijn hoofd krijg, is een lijk
wijzing naar Rusland en naar het Oosten, wat m
zaak niets te zien heeft. En me ook ijskoud laat
altijd leren en van iedereen, ook inzake de verdedl
van de onafhankelijkheid, de vrijheid en de soTsse
veroveringen van ons volk, de vraag is echter of P
Paepe na dit weeral daartoe de geschikte man is
deren dan ik schijnen dit ook te betwijfelen.
,Sam
Ik stel inderdaad steeds belangrijke gebeurtenisa t.
de politieke kontekst van het moment waarop
beurden of gebeuren. Wanneer ik op bepaalde
Pol De Paepe gestelde zaken niet ben ingegaar
was het ofwel omdat anderen daar eventueel hui
antwoordelijkheid moesten nemen, ofwel omc«
sommige oude wonden van beide zijden niet
openscheuren. Maar ik blijf er bij dat P. De P
degelijke geschiedenisboeken moet ter hand ne
nagaan wat er intussen in het beoordelen van def
geëvolueerd is, en zich minder moet vertrouwe
zijn zorgvuldig bijgehouden «dokumentatie»
stedelijke schandaaltjes, waarvan ik van hem de
copy kreeg van één «dokument» anno 1957! t J
maar dat ligt in mijn aard niet. 1
H
Nog twee zinnetjes: als Pol als lid van een kon daar
jarenlang onwetend is gebleven over wat daar gel Rn i
de, en dat hij niet kon goedkeuren, dan was hij
naïef of niet moedig genoeg, maar ik geef hei
absolutie. Voor wat de grond van de zaak betreft,
nestie, ik ben ervoor dat men de sociale gevolge
de repressie na 1944 een rechtvaardige regeling j
maar de spons vagen over de nazi-kolaboratie, i
en zeker nu niet wanneer het fascisme ook in onsj
weer de kop opsteekt.
Ray De
P.S.: Mijn geprefereerde drank is niet vodka, Pol;
een «Tijpke» van Wieze, en dat over uwe hemel zali
niet opgaan, want dat zal erwel enen zijn voor de «w<
kende» en alle goden en heren vrezende kleinburgi
zwijgende meerderheid. Over wat er volgt als ik mij
uitklop, maak ik me trouwens weinig zorgen. Ik t
«gralijk» gerust in.
Minister Mare Galle was natuurlijk aanwezig op de huldiging van de 80-jarige schrijve!
Marnix Gijsen. Mare Galle is immers sinds jaar en dag bevriend met de auteur. Hij maakt!
rond Gijsen een TV-film die onlangs op de B.R.T. werd heruitgezonden en is verantwoof
delijk voor het uitgeven van het «Verzameld Werk» van de auteur.
Zaterdagavond had in de FFR het bal van de Volksunie plaats. De organisatoren mod n
op heel wat belangstelling rekenen. Het wordt een traditie dat elk jaar in de bar een d
ciale cocktail wordt gebrouwd. Het serum Anti Happart smaakte heel lekker. Ook prt
Enrico was van de partij en wist de stemming nog op te drijven. (Erik)
