Morfine - Heroïne - Cocaïne - LSD bossier «DRUGS» w w w ohuv.iwftiT' i.»i ii, ït SMOK),MG ORSIJM GODftNf W08 De cocastruik komt voor in uit gestrekte gebieden van het An- desgebergte in Zuid-Amerika, in Peru, in Bolivië en vele delen van Brazilië evenals op Java en Sumatra. De bladeren van deze struik zijn merkwaardig teer, de bloesems zachtgeel van kleur en fijn ge vormd. De cocabladeren bevat ten ongeveer 0,25% tot 1,31 cocaïne (methylbenzo- lecgonine) welke stof het be langrijkste alkalcide is van de plant. De verse bladeren van deze struik zijn het meest ge schikt voor het winnen van co caïne. De inboorlingen zijn co capruimers, maar ze zijn niet aan cocaïne verslaafd. Ze pruimen de bladeren als een tonicum en als een versterkend voedingsmiddel. Omdat de vermoeidheid verdwijnt en ze er nieuwe kracht en uithoudings vermogen door vinden. De zuivere cocaïne is in poe- dervorm gemakkelijk herken baar voor de niet-chemici. Het is voldoende om een snuifje van het poeder op de tong te leggen: na enkele ogenblikken wordt dat gedeelte van de tong waar het poeder op ligt volko men gevoelloos. Ook de door het speeksel verder verspreide hoeveelheden zijn voldoende om plaatselijke verlammingen te veroorzaken. In de loop der jaren werd cocaïne in steeds toenemende mate als een roes verwekkend narkotikum mis bruikt. Om dit tegen te gaan bepaalden de met het toezicht op de gezondheid belaste auto riteiten van de beschaafde lan den dat cocaïne eveneens viel onder de voor andere verdo vende middelen geldendebepa lingen. Zelfs met zeer geringe hoeveelheden cocaïne vervaar digde hoestdranken en pillen tegen keelpijn werden uit de handel genomen, omdat was gebleken dat hieruit cocaïne kon worden gedistilleerd en in een sterke koncentratie kon worden gebruikt. In de landen van herkomst van de cocastruik pruimen de inboorlingen ge middeld dagelijks zo'n 50 gram cocabladeren. Deze hoeveel heid is ruim voldoende om hun vermoeidheid ten gevolge van grote lichamelijke inspanning op grote hoogten van de plan tageterreinen te overwinnen. De maksimale hoeveelheid die slechts in heel zeldzame geval len door enkele inboorlingen wordt gebruikt, bedraagt zo'n 500 gram cocabladeren per dag. Dat betekent een bui tengewoon hoge en daardoor zeer schadelijke dosis zuivere cocaïne. Het gebruik van een dergelijke dosis heeft ernstige gevolgen voor de spijsvertering tot gevolg, vermagering, slape loosheid, apathie en tenslotte een niet te stuiten verval van krachten. Normaal wordt aangenomen dat een dosis van 1 gram dode lijk is. Vergeleken met morfine komt men bij cocaïne minder snel in verleiding de dosering te verhogen, maar de verslaving is des te intenser en de ont wenning daardoor veel moeilij ker. Cocaïne is daarom zo noodlottig, omdat het de ver slaafden tot willoze slaven maakt, die vreemd genoeg alles op alles zetten om ook vrienden en bekenden tot het gebruik van cocaïne te verleiden. Misdaden komen veel meer voor onder aan cocaïne verslaafde psy chopaten dan onder morfinis- ten. Wonderlijk genoeg wordt bij mannen de libido en ook de potentie nooit door cocaïne ge stimuleerd, terwijl het juist bij Cocaïne in de natuur. vrouwen een seksueel- erotische prikkel en een ver dwijnen van alle schaamtege voelens tot gevolg heeft. In de roes doen zich overmatige schrikachtigheid, een overprik kelend gevoel voor beïnvloe ding en ongeremde zinsbe goocheling voor, die gevolgd worden,door met slapeloosheid samengaande depressies, waaruit later ook een zelfvernie- tigingsdrang kan ontstaan. Het observeren van aan cocaïne verslaafden, die de drug jaren lang innemen, leert vooral tij dens een ontwenningskuur dat een langdurig gebruik van deze stof in een aanzienlijke dose ring onherstelbare schade aan de hersenfunkties toebrengt. Cocaïneverslaving ontstaat vrijwel zonder uitzondering door «snuiven» van het cocaïn- ehoudende poeder, dat zo via de neusslijmvliezen in het li chaam wordt gebracht. Bij ver slaafden is door het veelvuldig opsnuiven van deze stof het tussenschot van de neus on deraan weggevreten. Bij injek- tie van cocaïne of door opne ming via het darmkanaal ver liest de stof veel van haar wer king. Cocaïne verwekt vrijwel bij alle mensen die deze stof opsnuiven een uitzonderlijk ge voel van algeheel welbehagen en sterke euforie. De verleiding om cocaïne te gebruiken is de mondslijmvliezen van deze dokteren plotseling ondervond de chemicus een onverklaar bare verandering in zijn gevoe lens en zijn waarnemingen. Bij klinische onderzoeken bleek dat LSD zoals de stof nu werd genoemd, een zeer bijzondere pijnstillende werking had. Een dosis van 1/20 tot 1/60 van de normale morfinedosis was vol doende om dezelfde resultaten te bereiken. De toepassing van LSD als schokmiddel in de psy chiatrie opende grootse pers- pektieven. Maar al spoedig na de eerste hoopvolle ervaringen deden zich negatieve bijver schijnselen voor, zodat er geen klinisch gebruik meer van werd gemaakt. Al na enkele maanden bleek LSD zeer gevaarlijk, want in scherp kontrast met alle ge bruikelijke narcotica kon het met heel eenvoudige hulpmid delen worden geproduceerd. De visioenen van LSD- gebruikers zouden vele boeken kunnen vullen, omdat ze door hun verscheidenheid elke sys tematiek uitsluiten. Door LSD krijgt men droombeelden, maar ook onthullende psycho ses en psychische voorstellin gen. LSD moet om effekt te hebben langs de mond worden ingenomen. Het effekt houdt ?o'n 10 12 uur aan. Onder invloed van LSD bestaat er een intensere waarnemingswereld daarom ook veel groter dan bij opium, hasjiesj en morfine, omdat deze evenals de meeste andere drugs bij de eerste po ging stellig geen aangename ervaringen, maar veel eerder misselijkheid, braken en an dere bezwaren veroorzaken. De werking van cocaïne duurt meestal slechts kort. Omdat de werking van cocaïne snel af stompt duurt de verdoving steeds korter. Van de prachtige beelden en voorstellingen en ook van de daadkracht en de superioriteitsgevoelens blijft slechts een steeds sterker wor dende vermoeidheid over. LSD is de afkorting voor 'Lyserg- Saure- Diathylamid'. Dit kristalachtig splijtprodukt werd op 22 april 1943 door ene dokter Albert Hoffmann werk zaam voor de firma Sandoz, ontdekt Een kleine hoeveelheid van dit produkt kwam neer op en verandering in dë beleving van het eigen lichaam en een verdwijnen van de grenzen van het «ik». Dit laatste kan beleefd worden als een gevoel van ster ven maar ook van opgaan in de kosmos, als een mystieke erva ring dus. Wanneer in de erva ringen angst en waandenkbeel den overheersen spreekt men van een 'bad trip'. Vanuit LSD-ervaring kunnen vormen van krankzinnigheid ontstaan die soms weken aanhouden. Niet onbelangrijk is dat LSD be levenissen dagen, weken of maanden later spontaan en zonder druggebruik plots kun nen terugkeren. Van LSD wordt ook beweerd dat het kromo- soom beschadigingen met als resultaat beschadiging van de ongeboren vrucht zou veroor zaken. Doch deze zaak blijft omstreden. LSD is een extreem krachtig produkt waarvan de dodelijke dosis bij de mens ge schat wordt op circa 10 mg. Volgende aflevering: Kalmeer- en slaap middelen, alkohol, tabak, coffe'fne. Ont staan van druggebruik. •«(slaving aan morfine is voor de gebruiker veel gevaarlijker en heeft ook veel ernstiger gevolgen dan de giiumroes. Zowel lichamelijk als geestelijk lijdt men meer onder het gebruik van morfine dan van opium. Een abrupte onthouding van morfine bij mensen die gedurende lange tijd veel van dit produkt hebben tot rich genomen kan zelfs levensgevaarlijke bewusteloos- luid ten gevolge hebben. Morfine heeft een veel ster tere verslaving ten gevolge dan opium. In het algemeen wordt aangenomen dat een dosis van 0,4 gr. morfine dodelijk is. De reaktie op morfine is individueel zeer verschillend en onberekenbaar. hart houdt pas na een aanzien lijke morfinedosis op te funk- tioneren. Het gevaar voor een snelle verslaving aan morfine is het gevolg van een bijzondere eigenschap van' dit verdovend middel. Bij het merendeel der mensen veroorzaakt een ge ringe geïniekteerde dosis van 0,01 gram reeds een tweele dige reaktie: het waarnemings vermogen wordt groot en alle indrukken die van buitenaf ko men zijn veel intenser. Daar door neemt de patiënt alles veel sneller en indringender waar Zijn geestelijke aktiviteit stijgt aanzienlijk. Tegelijkertijd ne men zijn lichamelijke krachten en fysische prestaties af De morfine doet onophoudelijk wonderlijke gedachten op de grens van fantastische droom werelden dooreendrijven. Langzaam gaat die euforie dan over in een diepe slaap. Het ergste gevaar vormt het eind stadium waarin de nu wezenlijk zwaar zieke mens volkomen ongeremd wordt en tenslotte een asociaal gedragspatroon vertoont. Het grootste aantal doodsoor zaken ten gevolge van een te hoge dosis morfine moet tot de zelfmoorden worden gerekend HEROINE Net als morfine wordt ook de bijzonder schadelijke heroïne uit de wit bloeiende slaappapa- ver (papaver somniferum) ge wonnen. In feite vallen de misdrijven gepleegd onder een heroïneroes onder de ernstige misdrijven. Deze variëren van brutale geweldplegingen tot het gebruik van dodelijke wapens, die door de heroïnegebruikers bij het minste verzet worden gebruikt. Het gevaar voor her oïne is duidelijk wanneer men bedenkt dat de maximaal in een keer te gebruiken dosis slechts 0,005 gram bedraagt. De wer king is dus zesmaal zo groot als morfine. De gemiddelde dode lijke dosis is 0,06 gram maar ook kleinere doses kunnen reeds dodelijk zijn. Voorts heeft heroïne een zeer snelle en toch bijzonder sterke euforische werking. De stof wekt een zo sterke zinsbe goocheling, dat de verleiding tot verslaving nog veel sterker is dan bij morfine en cocaïne. zijn. Die metamorfose ge schiedt natuurlijk enkel en al leen in hun dromen. Maar her oïne maakt van elke zwakkeling ook een geweldpleger, die tot elke misdaad bereid is. Juist die misdadigers, die anders de lichamelijke kracht en moed missen om 'de grote slag te slaan' spuiten zich onver schrokken met heroïne in. Her oïne is buitengewoon moeilijk te krijgen. In kringen van de misdaad betekent moeilijk zo veel als een hoge prijs. Omdat de strafmaatregel tegen de her- Ook honger err angst worden niet meer gevoeld. Het bewust zijn wordt gedempt, en de ge bruiker wordt slaperig. De ef- fekten op het lichaam zijn onder andere een verwijding van de pupillen, een verlaging van de lichaamstemperatuur en een verlaging van de bloeddruk. Nadat het middel uitgewerkt is raakt de gebruiker in een ang stige depressie, met gevoelens van hopeloosheid, eenzaam heid en schuld. De snelste en gemakkelijkste manier om deze toestand op te heffen is het ne- den voor er van een werkelijke verslaving sprake is. Dit is ech ter geen aanmoediging om het eens te proberen. Al heel wat mensen die meenden 'hun grenzen te kennen' zijn, zonder er erg in te hebben, toch van een steeds toenemend inciden teel gebruik tot een werkelijke verslaving geraakt. De zeer snelle geestelijke af hankelijkheid die met name heroïne veroorzaakt, is zó be rucht dat dit middel zoals reeds eerder opgemerkt niet voor medische doeleinden mag Zeer veel lichamelijke pijnen ent kunnen slechts met morfine wrden verlicht, omdat andere len niet zulk een sterk iek pijnstillende werking hebben, ad- of de patiënt dezemiet kan ver- jen dragen. Weliswaar is hierin door de ontwikkeling van steeds nieuwere andere pijnstil lende middelen veel verbete ring gekomen. Maar tot dusver bestaat er geen volledig ver vangingsmiddel voor morfine. Patiënten wier pijnen alleen door morfine kunnen worden bestreden zijn natuurlijk bloot gesteld aan het gevaar van ge wenning, vooral als ze er aan leg toe hebbenOmdat morfine meestal euforie wekt en tegelij- >n4kertj/d elk begrip voor tijd en ;n- alle onaangename ervaringen uitwist, is de verleiding groot om deze ideale toestand tot een blijvende te maken. Een groot percentage van morfinisten treft men aan onder mensen die beroepshalve en daardoor moeilijk kontroleerbaar, met morfine moeten werken. Morfine werd voor het eerst in 1843 als geneesmiddel ge bruikt toen de Engelse arts Alexander Wood in het zieken huis van Edinburgh het medi cijn in vloeibare vorm onder de huid van een zieke injekteerde. 'Het allergevaarlijkste bijver schijnsel van de morfineversla- ving is dat de verslaafde snel gedwongen is tot een verho ging van de dosis om hetzelfde oïnehandel veel scherper wordt toegepast dan bij de leveran ciers van marihuana het geval is, heeft alleen het feit van een hoger risiko een prijsvermin dering ten gevolge. Geresumeerd kunnen we van de opiaten (opium, morfine en heroïne) het volgende zeggen: de voornaamste reden waarom opiaten in de geneeskunde worden gebruikt, is hun enorme pijnstillende werking. De opiaten heffen echter niet alleen de pijn op, maar geven ook een gevoel van welbevin den, bevrediging en macht. men van een nieuwe dosis. Het gebruik van opiaten veroor zaakt na verloop van tijd, ge wenning, en een geestelijke en lichamelijke afhankelijkheid. Het is overigens niet juist (zoals men veelal meent) dat men na één toediening onmiddellijk verslaafd is. Op de eerste plaats zijn er mensen die het effekt van opiaten helemaal niet apprecië ren als blijkt wanneer deze stof fen om medische redenen lange tijd achtereen worden toegediend. Verder moet het middel enige weken achtereen vrijwel dagelijks gebruikt wor- worden gebruikt. Wanneer de gebruiker na het ontstaan van een lichamelijke afhankelijkheid met het middel stopt, traden onaangename onthoudings verschijnselen op. Na een pe riode van rusteloosheid, zenuw achtigheid en slaperigheid begint hij te zweten en gaan zijn ogen tranen en zijn neus lopen. Hij wordt daarna steeds onrus tiger, gaat liggen draaien in bed en krijgt spiertrekkingen in ar men en benen. Zijn pupillen verwijden zich en golven van kippevel trekken over zijn li chaam en hij heeft pijnlijke LEGITIMATE DOSAGE FORMS OF LYSERGIC ACIÖ-DI ETHYL AMI DE (LSD) EQUIPMENT ILLICIT ODSACE FORMS 0F LYSERGIC ACID DIETHYLAMIDE <i SO) resultaat te bekomen. Gebruik van morfine kan zowel euforie, als misselijkheid, braken, diar ree, angstzweet en zelfs razer- nij ten gevolge hebben. Karak teristiek zijn aanvallen van ern stige rusteloosheid, die in de pressies en zelfs in zelfmoord- neigingen kunnen ontaarden. Eén van de gevaarlijkste en bijna niet te bestrijden gevolgen van morfinisme is de totale psychische ontwrichting van de patiënt. Morfine doet alles ver fijnen wat maar enigszins mat het begrip karakter te ma ken heeft. Het aantal tot strafbare feiten vervallende morfine- verslaafden is buitengewoon Pot. Morfine heeft door beïn vloeding van het centrale ze nuwstelsel een verlammende uitwerking op de grote herse nen, die in twee stadia ver- topt. Kort na het begin van de Pfastillende werking volgt de narcotische faze van de ver- toiming. Deze verlamming boet haar invloed ook gelden op ^verlengde ruggemerg, waar net ademhalingscentrum ze telt. De ademhaling wordt lang er en onregelmatig. Het Heroïne wordt zowel opgesno ven via de neusslijmvliezen als onderhuids ingespoten. Het wordt aangeboden zowel in poedervorm als in ampullen. Heroïne moet altijd eerst wor den gefabriceerd, want ze be staat niet of nagenoeg niet in de legale handel. Dit is voor de handelaren in verdovende mid delen zeer moeilijk. De fabri- kage van een zo samengestelde stof kan slechts door ge schoolde vaklieden gebeuren en alleen in goed uitgeruste la boratoria. In vele landen vindt men dan 'geheime labo's', ge zien de grote winsten welke het fabriceren van heroïne oplevert ontbreekt het geenszins aan gespecialiseerde arbeidskrach ten. De heroïneroes verloopt heel anders dan die van opium, has jiesj, morfine of cocaïne. De dromen zijn kleuriger, feller en verleidelijker Wat kriminolo- gen en psychiaters vermoede lijk als de bedenkelijkste gevol gen van heroïnegebruik zien, is de mateloze geprikkelde 'aktivi- teitsdrang' van de verslaafde. Onder invloed van heroïne me nen zwakkelingen dat ze atleten FORMS OF HEROIN spierkrampen. Hierbij treden verder vaak braken en diarree op. De aan opiaten verslaafde kan er zeer verschillend uitzien, doch blijft de verslaving daar aan een zeer tragische zaak. De gewenning is er de oorzaak van dat steeds hogere doses (steeds duurdere doses) nodig zijn. Wanneer het moeilijk is om aan de stof te komen, kan een periode van lang wachten een reeks van onaangename gevoelens met zich brengen. Dit kan de gebruiker wanneer hij de stof gekregen heeft ertoe brengen zichzelf een te grote dosis te geven, wat levensge vaarlijk is Een ander gevaar van illegaal verkregen drugs (en dat geldt voor alle andere drugs) is de kans op verontrei nigingen. Verder kan een onvol doende gesteriliseerde injek- tiespuit of naald een leveraan doening veroorzaken, die een belangrijke doodsoorzaak vormt bij gebruikers van drugs die per injektie worden toege diend. COCAINE

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 15