film „week
EEN HEEL
TROUW VROUWTJE...
ONGEVEER
'T PONTVEER
Jacht is open
The Passage
Kulturele
nieuwtjes
schenken
het linnen doek
Films in
't Fabrieksken
HET LINNEN DOEK
24 - 9-11-1979 - De Voorpost
Deze week terug bijna in alle zalen een nieuwe film. Doch de
aangekondigde film verleden week zoals «Alien» en «Hair»
staan nog niet op het programma. In ruil voor deze laatste
musical staat een andere musical op het programma in zaal
Palace, namelijk een prent die reeds dateert uit 1974 en zijn
beste tijd dan ook heeft gekend. Bewuste periode was toen
gekenmerkt door de zogenaamde Jezusbeweging in de film.
Daar het budget van deze musi- Voor ons was deze film een
cal volgens Hollywood normen filmshow met een publicitaire
nogal aan de lage kant lag voor wansmaak, waar je voor je geld
deze rockmusical werd door een atletische en dynamische
regisseur Norman Jewison ook Judas krijgt en een passieve en
gekend van «Fiddler on the slecht zingende Kristus, apos-
roof» een beroep gedaan op telen zonder gelaat en één heel
minder bekende akteurs on- mooie song «I don't know how
der andere Ted Neeley als Kris- to love Him» en verder zwijgen
tus, Carl Anderson als Judas en we over deze produktie.
Yvonne Elliman als Maria Mag- Als film van de week hebben we
dalena. De opnamen voor de voor u uitgekozen: The Pas
film duurden 14 weken en het sage (De Doortocht) van regis-
resultaat is een ridikule en ver- seur J. Lee Thompson, niet de
velende film geweest. De film eerste de beste regisseur onder
bestaat uit een opeenvolging andere gekend van «Guns of
van songs en er zijn geen ge- Navarone», «Taras Bulba»,
sproken dialogen. De zwarte «Macken's Gold» en nog vele
Judas en de hippie-Herodes andere. De Doortocht is een
komen regelrecht uit Broad- spannende avonturenfilm
way. De vraag is of er tussen welke zich afspeelt in een
deze willekeurige dekors en mooie Pyreneeënstreek gedu-
kostumes ook nog een reli- rende de Tweede Wereldoor-
gieuze dimensie te vinden is. log. Een Baskische herder aan
vaardt tegen een belangrijke
geldsom een Duits geleerde die
gevlucht is voor het nazisme, te
begeleiden door de ijskoude
berghellingen waar zich een
doorgang bevindt, die het be
zette Frankrijk verbindt met
Spanje. Twee Franse verzets
lieden Renoudot en Perea
komen aan de Baskische
herder (Anthony Quinn) een
voorstel doen in ruil voor een
grote geldsom zal hij ais gids
optreden voor de geleerde John
Bergson die de vlucht heeft ge
nomen uit nazistisch Duitsland.
Wat aan de Bask niet verteld
wordt is dat de vrouw en de
kinderen de professor ook zul
len vergezellen. De vrouw is
ziek en noch zij, noch de kinde
ren zijn gewoon aan de koude
van de streek. De vlucht ver
loopt dan ook zeer moeilijk en
er duiken tal van gevaren op. Zij
worden achtervolgd door een
brutale en sadistische SS-
officier Gunter von Berkow
«Malcolm McDowell). Zijn
doorzettingsvermogen en zijn
wreedheid kennen geen gren
zen.
Daar het om een spannende
avonturenfilm gaat zou het niet
fair zijn van onzentwege moest
ik u meer over het scenario ver
tellen. J. Lee Thompson heeft
van dit oorlogsdrama een
mooie avonturenfilm gemaakt,
gesteund door een fantastisch
mooie fotografie in de woeste
Pyreneeën. Hij onderlijnt het
doorzettingsvermogen van de
Bask, die aanvankelijk de tocht
aanvaardt voor het geld, maar
die geplaatst tegenover de on
menselijke SS-officier alles in
het werk zal stellen om de
vluchtelingen veilig naar Spanje
onder te brengen. Meer dan
eens staan de geleerde en zijn
gezin op het punt om alles op te
geven, niet gewoon aan de
grote koude en het gebergte.
«The Passage» toont ons ech
ter meer dan een avontuur. Het
verhaal toont ons ook de ver
houding tussen enkele mensen
die verplicht zijn hun zwakke
krachten samen te voegen en te
strijden om te overleven en dit
tegen de niets ontziende macht
van kapitein von Berkow. Deze
SS-kapitein meesterlijk ver
tolkt domineert letterlijk de
bezetting. Spijtig dat de regis
seur het nodig heeft geoordeeld
er de laatste sekwentie bij te
voegen waar von Berkow een
sneeuwlawine veroorz;
door een schietpartij
zwaargewond hieruit komt, w<
hem echter niet belet zijn pli
uit te voeren. In de rol van
gids vinden wij Anthony Quii
en in die van de Duitse geleerc
James Mason. Een sterk vej
ouderde Patricia Neil (wat wi
het lang geleden dat we die m
zagen) beeldt de echtgem
van voornoemde uit en Chris
topher Lee is de zigeunerchef
Michael Lonsdale en Mara
Bozuffi zijn de twee Franse vei
zetslieden, waarbij eerstge
noemde door von Berkoi
zwaar wordt gefolterd en d
schuilplaats van de vluchtelin
gen zal verraden. Hiermed
heeft Thompson ook wille
aantonen dat men moeilijk ee
steen kan werpen naar mense
die onder de onmetelijke folte
ringen waarvan de SS hi
geheim bezat inlichtingen: (3!
geven aan de vijand. Nieman
weet tot waar het menselijk ui
houdingsvermogen gaat.
Een film die door velen zal woeien
den gewaardeerd. Te zien in
zaal 1 (grote zaal) van hpn
Feestpaleis in de Vlaanderei iel
straat. jeze
Jacques en Franqois wijken uit voor Leonce, de plaatselijke agent (Rik)
Het Westvlaams teater Antigone heeft op Allerzielen gezorgd
voor een verrassend prettige toneelavond. Niet minder dan 380
bezoekers (en dat is voor Lede bijzonder veel!) vulden de
Volkskring om te kunnen meegenieten van de opvoering van
een ««Heel trouw vrouwtjeongeveer». Een toneelspel van
Jacques Bernard. De organisatie van het avondje-uit was in
^nden van de Kulturele vereniging «De Rank» Lede en mag a|s
bijzonder geslaagd worden beschouw! Van bij de aanvang tot
het einde toe, kon men genieten van het professioneel spel op
de planken. Er werd gelachen, geschaterdmaar op som
mige momenten was de aandacht intens en de spanning te
snijden!
Direkteur Bert Wildeman gaf
voor het begin enige toelichting
omtrent het gezelschap, dat
aan haar 24" speeljaar toe is.
Gedurende vier jaar zorgen 2b
beroepsmensen voor een dege
lijk teater-volksopleiding. Vorig
gebeuren van de avond spe
ciaal aangeboden aan mevrouw
D'Haese, moeaer van de
Leedse Lien Smolders, die één
van de hoofdrollen op zich had
genomen.
Even de inhoud in een notedop:
seizoen verzorgde het gezel- Jacques, een teater-
schap 223 voorstellingen. De dekorateur, wacht zenuwachtig
belangstelling stijgt echter: dit op zijn minnares. Uiteindelijk
jaar werd de 232® voorstelling komt Nicole dan toch opdagen,
reeds geboektTot slot van Er volgen wat woorden, tot hij
deze inleiding, werd het toneel- de ware reden van haar laatko-
men hoort: «haar» man achter
volgt haar! Plots wordt er ge
beld. Paniek! Nicole verdwijnt
in de badkamer. Gelukkig was
het maar de werkster, die haar
poesje zocht.Opluchting.
Maar er wordt weer gebeld! Nu
verschijnt Frangois, een oude
schoolmakker van Jacques.
Toen ze nog met de knikkers
speelden, beloofden ze elkan
der alles te delen, zelfs hun
vrouwHet duurt wel enige
tijd voor de realiteit tot beide
jeugdvrienden doordringt.
Tenslotte blijkt de schijnbaar
ontrouwe Nicole trouw te blij
ven aan haar ideaal: haar
«echte» man, Michel, Frangois
en Jacques bleken ineens maar
twee «passies» te zijn geweest,
die echter niet opgegeven wor
den. Het trio wordt aangevuld
door de eerste, enige en ware
man
Een heel trouw vrouwtje is het
portret van een moderne
vrouw, vrij en trouw, of
tochongeveer.
Over de opvoering kunnen we
niets anders dan een loftrompet
laten schallen. Zoals reeds ge
zegd kon men een hele ayond
genieten! De voorstelling viel
wel «kort» uit, ze eindigde
reeds om halfelf, maar de tijd
was meer dan optimaal ge
bruikt. De Nederlandse verta
ling van Dré Van Daele was kor-
rekt en vlot. De spelers bewo
gen zich, zeer zeker van hun
rol, als het ware in het vel van
de uitgebeelde persoon over
het podium. Niet één fout werd
opgemerkt, het geheel werd
vlot en aktief gespeeld. Vanuit
de zaal meenden we veranderd
te zijn in een vlieg, die de reali
teit in een minnaars-flat mee
maakt. Piet Balfoort (Jacques),
Aria Theys (Nicole) en Oswald
Maes (Frangois) bleven bijna
gans de tijd op de planken.
Toch leken ze afwisselend ge
spannen, bang, onzeker, blij,
verrast of zenuwachtig, al
naargelang hun rol dat eiste. En
zeker zoals «echte» minnaars
(die ieder ogenblik kunnen be
trapt worden) werd rekening
gehouden met een belletje, dat
zo voor de nodige spanning kan
zorgen. Dit neemt niet weg dat
Lien Smolders (madame La-
cueillette, de huishoudster) en
Dré Vandaele (Léonce Lacueil-
lette, de politieman) een even
grote inspanning deden, wat
zeker ten goede komt aan de
gehele uitvoering. Het geheel
mag zelfs aanzien worden als
een lukken-door-enorme- sa
menwerking. Bijzonder lach
wekkend was de verschijning
van La Fleur, een «verkeerde»
die een zeer speciale zangkar-
rière opbouwi. Zijn imitatie was
enorm goed en lachwekkend.
Proficiat Kristiaan Lagast, door
uw optreden is er een boel ge
schaterd. Om een dergelijk
moeilijke rol glansrijk te vervul
len, moet men meer dan akteur
zijn. Het is nodig in het vel van
de uitgebeelde persoon te krui
pen om dergelijk hoog peil te
kunnen bereiken. Eveneens
onze gemeende felicitaties voor
de regisseur Marcel De Stoop
en zijn*assistent Johan Bral.
Toch mogen we niet nalaten
mede te delen dat heel wat
mensen achter de schermen
een eveneens zeer te waarderen
taak hebben volbracht, die mee
het sukses bepaalde. Wij kun
nen er maar enkele noemen:
Leo Verlinden ontwierp het de-
kor, dat uitgevoerd werd door
het WTAK-atelier (Westvlaams
Teater Antigone Kortrijk). Van
het begin tot het einde speelde
het gebeuren zich af in een één-
kamerflat van de minnaar: een
klein salonnetje, een tekentafel
en een heus hemelbed. De
overheersende kleur bleek een
modetint: lichtpaars of -blauw.
Dit eenvoudige element en de
prima belichting (met dim
mer!!!) verzorgd door Irena
Cuyle, Frans Denturck, Johan
Vermaut en Romain Maes
zorgden mee voor een prach
tige opvoering, waarvoor geen
lofwoorden bestaan.
R.D.V.
Een enigszins bizarre benaming voor de pas ontstane
kuituurvereniging in onze Keizerlijke Stede.
De vzw. «'t Ponteveer» gevestigd Pontstraat 7 (St.-
Jozefskollege), stelt zich tot doel het organiseren van
kulturele manifestaties. Enig politiek streefdoel is haar
statutair niet toegelaten.
Hg vereniging werd opge- veer mensen overbrengt
richt te Aalst op 19 septem- van de ene naar de andere
ber jl. en haar statuten ver- oever, hier kuituur wordt
schenen in het staatsblad overgedragen van de ene
van 25 oktober. zijde van de «Pontstraat»
De benaming «Ponteveer» (de kant van de humaniora)
noopt ons wel tot énig gis- naar de andere zijde (die
sen. Dat «Pont» erin voor
komt schijnt nogal normaal
vermits het Kollege in de
Pontstraat, de straat naar
het «pont» over de Dender
<3e toenmalige brug lag bij
het «eiland Chipka»). Ver
van het basisonderwijs).
Maar wat zit er in een
naarri?
«'t Ponteveer» is een orga
nisatie die initiatieven van
leraars en leerlingen op kul-
tureel gebied stimuleert en
mits «veer» zo ongeveer koördineert. Uiteraard in het
hetzelfde betekent als pont St.-Jozefskollege zelf maar
kan het op een woordspele- dan wel duidelijk met de be-
rij duiden. Anderen zegden doeling naar buiten te tre-
ons dat zoals men met een den. De vereniging staat
't Fabrieksken in de Burchtstraat te Aalst maakte ons hun
filmprogramma voor dit seizoen over:
zondag 11 november: «Lenny» (Bob Fosse USA)
zondag 25 november: Anna y los lobos (Carlos Saura -
Spanje)
zondag 9 december: The Brig (A.J. Mekas USA)
zondag 23 december: The man who fell to earth (N. Roeg
USA)
zondag 6 januari 1980: Lancelot du lac (R. Bresson -
Frankrijk)
zondag 20 januari 1980: Providence (Alain Resnais
Frankrijk)
zondag 3 februari 1980: Tijdens de zomer (E. Olmi - Italië)
zondag 17 februari: The war game (P. Watkins G.B.)
Telkens om 20u30 in CSV 't Fabrieksken, Burchtstraat nr.
20 te Aalst. De inkom bedraagt 50 fr.
open voor iedereen en dus
is het eigenlijk geen school
organisatie alhoewel rekru-
teringsveld en aktiviteit uit
eraard meest in het Kollege
zelf zullen liggen.
Daar het Kollege in kort tijd
is uitgegroeid tot een zeer
grote school (met bvb. 870
humaniorastudenten)
drong koördinatie van de
verschillende aktiviteiten
zich op. Nu vooral met het
vooruitzicht van de rationa
lisatie ('82 of '83) werd het
noodzakelijk een eigen, on
afhankelijk organisme te
kreëren.
Momenteel is het nog wel
een zoeken om de juiste
draai te vinden. Vooral het
vinden van de noodzake
lijke fondsen die een effi
ciënt beheer moeten moge
lijk maken is reeds een heel
probleem.
Beheerders van de vzw zijn
voorzitter leraar Louis Van
der Paal (ook muzikant,
spinet), Nieuwerkerken,
ondervoorzitter lerares Mer-
leen Van den Noortgate uit
Ninove, sekretaris leraar
Fons De Koninck uit Mel-
dert, penningmeester leraar
Désiré Mannaert uit Wolver-
tem en directeur pater Wil-
fried Heyvaert S.J., Aalst.
De vzw «'t Ponteveer» werd
reeds door de Erkennings
kommissie van de Kuituur-
raad als volwaardig lid
aanvaard.
De definitieve start van de
vereniging is voorzien voor
volgend schooljaar.
Toch zijn, in afwachting,
reeds nu een aantal aktivi
teiten gepland.
Zo vandaag vrijdag 9 no
vember te 20 u. een klein-
kuristavond met Miel
Cools. In het tweede tri
mester een poëzie-avond
en in het derde een muziek
avond. Verder zijn er be
zoeken aan teaters en an
dere kulturele manifestaties
waarvoorbelangstelling kan
worden opgebracht.
In het tweede trimester
wordt daarenboven ook ge
start met een drietal
hobby-klubs als fotografie,
boetseren en tekenen
schilderen.
Ook de viering in 1981 van
de herstichting van het Je-
zuïëtenkollege 150 jaar ge
leden wordt reeds nu voor
bereid.
Hierover later heel wat meer
détails.
De Kultuurraad, door het
Aalsterse stadsbestuur
aangezocht om een regle
ment en voorstel van verde
ling van de subsidies aan de
aangesloten verenigingen
op te maken, plant voor het
volgend jaar een drietal
boeiende algemene verga
deringen waarop alle ver
enigingen worden uitgeno
digd.
Gestart wordt, waarschijn
lijk in maart, onder het motto
«Ken uw Stad», met een
bezoek aan ons kultureel
patrimonium in het centrum
van de stad. Dit onder lei
ding van bevoegde gidsen.
Belfort, oud-gasthuis, be
gijnhof, St.-Maartenskerk
en uiteraard ook het Kultu
reel Centrum zullen worden
bezocht. Daarna volgt dan
hopelijk een gezellig onder
onsje bij een tas koffie en
een toetje.
Na Pasen volgt dan een
studiedag waar verschil
lende problemen kunnen
worden besproken als bvb.
het Kultureel Centrum.
Welke beheersvorm krijgt
het? Wat is zijn juiste be
stemming? Welke zijn de
uiteindelijke mogelijkhe
den? Welk is het profiel van
de man die er aan de touw
tjes zal trekken?
Is er naast het groots Cen
trum in de stad zelf nog
plaats voor kleinschalige
realisaties of transformaties
in groepen gelijkaardige
deelgemeenten?
Ook kan worden nagegaan
welke inbreng de Kuituur-
raad kan hebben door ad
viesverlening inzake bvb.
betoelaging, milieubeleid,
niet als verweer doch als
positief element, stadsher-
waardering, enz.
Gedacht wordt ook aan het
organiseren van een Kultu
rele «Week».
In Herdersem is er momen
teel een organisatorisch
probleem. De afgevaar
digde van Herdersem, de
heer De Smedt, gaf zijn ont
slag doch een vervanger
werd, niettegenstaande de
Herdersemmese aangeslo
ten verenigingen reeds in
vergadering werden sa
mengeroepen, nog niet ge
vonden. Het bestuur van de
Kultuurraad wil nog een in
spanning doen opdat ook
Herdersem weer zijn afge
vaardigde in het bestuur
zou hebben.
LH
en wijnen schenken. Tel
kens kan er geproefd wor
den, en daarom wordt elk
verzocht een wijnglas mee
te willen brengen. Ook pa
pier en pen kunnen nuttig
zijn. De inkom is qratis. De
avond gaat door in een lo
kaal van 't Kapelleken (Meu-
leschetterstraat, Aalst) om
20 uur. Ingang en parking
speelplaats Sint-
Maarteninstituut.
(P-d.)
Spoedig zullen de einde
jaarsfeesten er zijn en hier
en daar wordt dan wel eens
wat meer wijn geserveerd
dan op de doordeweekse
tafel De verbruikersklub
van de Bond van Grote en
Jonge Gezinnen richt op
donderdag 15 november
een informatieve avond in
over «wijnen schenken».
Wie precies wil weten hoe
wijn best aangekocht, bew
aard en geschonken wordt,
is hierop welkom Begrip
pen zoals -Chateau».
«Cru», «Appelation contro-
lée» zullen uitgelegd
worden De uiteenzetting
wordt gegeven door mw.
Dierick uit Sinaai-Waas. Ze
handelt over wijnen in 't al
gemeen, wijnen voorstellen
Momenteel is de jacht open op volgende dieren:
tot 30 november: hert, reebok, reegeit en jongen
en damhert
tot 31 december: hinde en hertekalfje, haas, pa
trijs, konijn, in 'topenveld, fazanten, jacht met de
loophond. damhinde en damhertekalf
tot 15 december: merel en kievit
tot 31 januari: moeflon, fazanthaan. houtsnip,
wilde eend, meerkoet, waterhoen, smietn, winterta
ling," goudplevier, snippen (uitgezonderd bokje en
poelsnip), grauwe gans, kolgans (tussen zonsop
gang en 10 uur voormiddag) kok- en zilvermeeuw.
tot 31 mei: loopjacht.
Jacht met vuurwapens toegelaten het hele jaar op
konijn in bossen, in duinen, in teenbossen, in brem-
vlakten, in heiden, houtkanten, struikgewas en op de
loer. Eveneens op de houtduif en het wild zwijn en op
de zwarte kraai, kauw, gaai, ekster, vos, verwilderde
kat, bunzing, hermelijn en wezel
Is verboden de jacht op spitshert, hert met 4. 6 of 8
«enden», lijster, schotse- en sneeuwhoen, korhoen-
der en kwartel, eekhoorn, otter, wilde kat, zeehond,
bonte kraai, das, roek, marter ander dan voornoemd
waterwild. Ook jacht met de hazewindhond.
Cinema Feestpaleis
ZAAL 2
Hier loopt een film van het «lichtere genre» ««De dokte-
res krijgt strepen». Een dokteres gaat werken in het
militair hospitaal te Rome, waar ze het zwaar te verduren
krijgt met alle rekruten die allerlei verhaaltjes verzinnen om
zich te laten afkeuren voor de dienst.
Op een d?g verschijnt de vermaarde play-boy Gianluca
Capretti. Hij is er zeker van dat hij zal afgekeurd worden
omdat hij kennissen heeft op de beste plaatsjes. Eva is
echter onvermurwbaar, en ze vindt dat hij méér dan ge
schikt is om soldaat te worden. Hij zint op wraak ten
overstaan van Eva. Na allerlei seksuele en andere avonturen
belandt Eva in een kontingent waar zij een onderzoek moet
verrichten naar het seksuele gedrag van enkele legeronder
delen. Dit kontingent is ondergebracht in een oude boerde
rij, en daar vindt zij ook Gianluca terug
ZAAL 3
In deze onlangs geopende zaal loopt de Franse prent «<A
nous deux» van Claude Lelouch nog een weekje verder.
Cinema Palace
BENEDENZAAL
In deze zaal wordt het Posseidonavontuur nog eens over
gedaan en vanuit een andere hoek bekeken. «Beyond the
Poseidon adventure» Het laatste geheim van Poseidon
verhaalt ons hoe na het tragisch kapseizen van de «Posei-
don» het wrak ontdèkt wordt door een vrachtschip. De E
opvarenden van deze boot besluiten de eventuele opvaren-H
den te redden. Eveneens echter is er een yacht dat alsH
tweede getuige van het ongeval op de plaats van de ramp
aankomt. De eigenaar van het yacht, een dokter en zijn
bemanning, besluiten hetzelfde te doen.
De gelegenheidsredders slagen erin tot het binnenste van
de romp door te dringen en daar, ondanks het konstante
gevaar van explosies en instortingen, enkele passagiers
terug te vinden.
Als een definitieve ramp uiteindelijk onvermijdelijk lijkt,
breekt er een konflikt uit tussen de twee teams. Tijdens dit
konflikt ontpopt de man die zich 'dokter' noemt als iemand
die in werkelijkheid meer waarde hecht aan de kostbare
lading dan aan het redden van mensenlevens.
Beide teams vinden een uitweg, maar de groep van de
'dokter' blijft nog op de romp om de gestolen lading te
verzamelen en zal daar het slachtoffer worden van de eks-
plosie die de Poseidon definitief naar de diepte sleurt. Eni
daarmee hebben de goeden nogmaals gewonnen!
STUDIO
Hier wordt de wereldvermaarde musicalversie van het pas
sieverhaal «Jesus Christ Superstar» hernomen Het dra
matische onderwerp van het gegeven wordt in deze film
vrolijk, hedendaags, zonder toegevingen, vol gloed en
warmte vertolkt.
Even enkele fragmenten uit deze merkwaardige film in
herinnering brengen:
Judas is een zwarte. Maria Magdalena is een Euro-
Aziatische. De Apostel Johannes danst de rock in jeans.
Herodes met zijn gekleurd brilletje en zijn bende travesties
ligt aan een groenblauw zwembad te luieren. De Romeinse,
strijdwagens zijn pantsers geworden. Vóór de tempel ver
koopt men mitrailleurs, schrijfmachines, postkaarten en
zelfs dollars. Het laatste avondmaal is een picnic. Het Grote
Sanhedrin is een stalen steiger. «Jesus Christ Superstar» is
op de eerste plaats een stem in de woestijn, dan een lied, en
dan dansen. Want, het leven is een feest. Jesus zelf heeft
het zó gewild.
Voor wie deze film nog niet gezien heeft: «Je moet niet
gelovig zijn om in die film te geloven».
S.X
