EN WEIR DOENG VOESJÜ OEIK ZONDER KAMIELÜ! 'S KEIZERS VOORZITTER: GUSTAAF SONCK OPVOLGER ALS A.K.V A ien, a twie, a droi, wer zen der geren boi! ook nog andere bestaan: namelijk Onze Karnaval zelf. Een gebeuren dat ons door heel wat andere ste den, zoniet alle «so called» Karnavalsteden in gans België wordt beneden. Het plannen van karnaval moet volgens A.V.K. gebeuren in open sfeer, door in- en samenspraak onder allen die zich een echte, een goeie karnavalist durven en mogen noemen. Door samen werking alleen kan er aan de verdere uitbouw, met de zeker heid van sukses, gewerkt wor den. Ze menen dat het niet de karnaval is van die of die, maar van ons allen: het gaat ons dus allemaal aan. We moeten einde lijk eens leren te zeggen: «WIJ» hebben dat gerealiseerd, en niet «IK» wanneer er een pluimpje op de hoed te steken valt. Want bij flaters is er van die «ik dit» of «Ik dat» helemaal geen sprake meer! We kunnen terecht fier zijn op wat we reeds hebben. Dat moe ten we zeker behouden, maar we kunnen ook trachten verder te kijken dan onze wijsneus lang is. Plannen in een verdere toekomst, en niet meer van jaar tot jaar gaan leven. Moeilijkhe den zoals de huidige zouden dan praktisch geen enkele be tekenis meer hebben: we zou den klaar staan om ze op te vangen. Zonder meer. Het A.V.K. richt dan ook een dringende oproep tot diegenen die het ook wel anders zouden willen maar gewoon uit angst dat ze er zich nog ekstra moei lijkheden mee op de hals halen, nu karnaval voor de deur staat. niet durven te reageren. Wees karnavalist, Werk en Zwoeg, maar laat je niet steeds stilzwij gend ringeloren! Toon wat je waard bent, je eigen persoon lijkheid. Wees geen slaaf van iemand anders, alleen van OILSJT KARNAVAL. Op 9 no vember krijg je de kans op in spraak om 20.30 u. in het Café WEMBLEY (schiejfregtoever den lendracht). Elke posiiteve suggestie hoe we de situatie het best kunnen het hoofd bieden is_ in elk geval reeds een stap in de" goede richting. We verwachten U. Tot hier het A.V.K. dat be- voor deze jongens die het aan- leen kan men iets bereiken sluit met: «Niets of nieman dis durven de puntjes op de i te steeds indachtig zijn, hoevi volmaakt!» zetten en er niet alleen tot in het we niets te vrezen, integendei Moeten we hopen dat het geen oneindige over lullen maar er Hou de goeie richting jonger miskraam wordt? De toekomst iets aan doen. Hun taak zal ze- en... «Veil sikses ein!» zal het ons leren. Wat we wel ker niet de gemakkelijkste zijn, R,$ hebben is een groot respekt en maar indien ze hun eigen woor- een nog groter bewondering den «door samenwerking al- Een drukte van jewelste in de Fiber Fleet waar alles weer afgebroken wordt.. (Erik) De goeien aan toid Er woren iensj twie kammeroten Die kosten 't verwoiten nie loten Ze verweiten makanderen rot van onnoeizelen en van zot mor bleiven altoid beste moten Moor 't leven goot oeik zenne gank en schoein liekes en dieren gewoeinlèk nie lank 't Es na riesje in 't stretjen en nor 't schantj gien klein betjen Ja, volges da 't schantj es 't na graalèk gemantj 't Es doveir dammen vrougen, vèr makander te verdrougen Marcel en Kamiel, 'n betjen goeie wil Kamiel en Marcel Jonges toch, wel, wel, wel Wannier haaft da na op? Spellj toch nie mè eire kop! Marcel en Kamiel toentj eire goeie wil en schietj er na mè oit want het trekt op gien floit Marcelleken en Kamilleken kupt eir 'n brilleken mè spesjole gelozen Allei, toe, geir dwozen! Biskop en Koizer? Zè ten toch woizer: gedoon mè 't gekoif. geif makanderen de voif! Want.kekt rte kier goe rond, Olsjt stoot in zèn bloeite kont te koik vèr Deiremonne Es 't nie eirg godverdomme? Worom die pollemiek? Karnaval is giene polletik en oeik gien kommerse: stopt toch mè die kontreverse! a twie De giest es on 't verkwoinen Karnaval za nog verdwoinen Vastelauved nor de knoppen: de Voil Jeannetten go gon doppen! Steltj a da ne kier veiren da da na most gebeiren, tein moetemen ons visosje verkoeipen in okkosje! Kaan der iet eirger bestoon, da da na azoei moet goon? 'k Kroi de tronen in mèn oeigen ze zèn moeilèk te droeigen Fleis onze Vastelauved kwoit, ja, maan, 'k kroig bekanst 't schoit! a droi 'k Weit nie wa da g'er va peist, menieren Moor óns kroipet nie in ons kaa klieren! Getj alletwie giel veil gedoon omda 't mè Vastelauved goe zo goon Go da na allemool afbreiken, mè eir onnoeizel streiken? Allei, veroit, mè eir kinjerosje! Bè d'ieste de beste okkosje, geifde makanderen droi dikke beizen, en alles es derekt weir geneizen! No-spel 'k Goon hier nie langer bleiven zougen, 'k Wil eir just mor da nog vrougen: peist iensj op óns èllemóól, de Voil Jean nette es ons idool, lotj da toch noeit verloeren goon want tein es 't mè Olsjt gedoon! En ik tief et eir zweren, da zolle hier valeven nie verteren! Oakt na agaa mor rap de leste kans grept toch vedrom nor lol en zwans Ge meig geir makanderen gerèst verwoi ten en alle Olsjteneers en Olsjtenessen oit- schoiten, moor bleift toch altoid kammeroten, beste vrienjen, goeie moten Zeg Biskop en Sergeant doe na nie ambetant zè na iensj groeite mensjen, voldoet on ons wens jen en gei ft makanderen d'hand! As 't azoeë nog lank blieft dieren, zelle ze lachen, ons gebieren JaanwattB ménnen braven, mè ons de voif menieten loten haven! Ja, en gien klein betjen, en gejft makanderen d'hand! CAT lach mor zelf mè eir metjen Den achtentwintjegsten december zeilen Marcel en Kamiel bewoizen' da ze gien onnoeizel kinjeren zèn en tegoor eir voeten onder 't toufel steiken, zonder teigen makanderes scheinen te schippen. Ze zeilen tein de volgende, mè zerg oitgekoezen gerechten opeiten, teigen eir goeste mor as bewois da ze makanderen vedrom geiren zing. Eir simbolis geboor za deir giel Olsjt graalek noig op prois gesteltj werren en onze Vastelauved za vèr den twieènvoiftegste kier op 'n magnefieke manier gevierd werren En azoei moeget toch zen zeikers? En as ge gere wetj wa da z'in eir knoppen goon spellen, heir volgt't Menu y> Hoor in de boeter ff Petrolsoep \Patatten mè ambras .Katjes in d'harlosje Riesje in 't strotjen Lepsaas Poesjkaffe Op maandag 22 oktober legt Keizer Kamiel zijn voorzitterschap van het Aalsters Karnaval Verbond (A.K.V.) zonder meer naast zich neer. Voordien had hij zich wel maar veel voordien dan in die zin uitgelaten. Het hing hem namelijk de keel uit Oe pers en uiteraard elk lid van dit verbond werd op één en dezelfde wijze van zijn besluit geïnformeerd: in hun brievenbus vonden ze zijn ontslagbrief. Daarmee konden ze het doen. Dat het juist viel in een periode waar de werkelijke arbeid ging starten bleek de minste zorg van Kamiel. Of gebeurde het echter opzettelijk? Wou hij ons allen tonen dat het zonder hem toch niet meer ging? Dat het A.K.V. als een kaartenhuisje in mekaar ging storten? Dat zelfs Karnaval zonder hem niet meer mogelijk zou zijn? De werkelijke A.K.W.-ers de door- en - door karnavalisten bleven echter niet bij de pakken zitten. Drie dagen later verkiezen ze èn hun nieuwe voorzitter én hun nieuw bestuur. Gustaaf Sonck, voorzitter en het bestuur voor de helft vernieuwd en uitgebreid. Donderdag 25.10.79: een memora bele datum voor de karnavalmiddens! Onze medewerker in gesprek met G. Sonck. Even voorstellen We werden tamelijk vlug geïnfor meerd dat het A.K.V. een nieuwe voorzitter had. Dergelijke nieuwtjes doen namelijk in de geïnteres seerde middens snel de ronde. Toen echter zijn naam viel keken we heel even echt verbaasd. Staaf Sonck? Wie is die kerel? Kennen we hem of dienden we zijn naam om een of andere reden toch te weten? We informeerden ons rot tot we zijn koördinaten toch konden vastleggen. Enkele misgelopen telefoontjes en onze afspraak voor een kort informeel gesprek werd vastgelegd. Hij ontving ons zoals het een voor zitter van een karnavalverbond be taamt: ontspannen, maar toch op zijn hoede. Onze vorige kommenta- ren op de aktiviteiten in en rond karnaval en het feestkomitee waren daar ontegensprekelijk de oorzaak van. Hoe dan ook, het werd een echt interessante ervaring, mis schien ook voor hem? Gustaaf Sonck is een rasechte Aals- tenaar. Geboren en getogen in onze eigen Keizerlijke Stede. Als zelf standige reiziger met een verkoop van eigen produkten vooral kosmetica en dergelijke vond hij ergens toch nog de tijd om zijn fa milie uit te breiden met een drietal nakomelingen (waaronder een tweeling die momenteel èn bij «den troep» èn bij «den lendracht» ons blazoen verdedigt) en een zeker op karnaval ingespeelde dochter en schoonzoon, leden van de gekende groep De Matotten. Hopelijk wordt zijn kleinzoon een even fervent aanhanger van d'rt specifiek «Oilj- sters» gebeuren! Pas sinds drie jaar daadwerkelijk operatief in het karnavalgebeuren namelijk als sekretaris van de groep «De Toij- sers» en zetelend als afgevaar digde van deze groep in het A.K.V. kan hij echter terugblikken op een welgevuld verleden van een tot op heden, tot éénentwintigmaal toe gevierde Hopfeesten van het Hotter Somerghem. Deze feesten worden elk jaar opnieuw door hem inge richt en verzorgd. Het blijft echter niet alleen bij deze enige gelegen heid: er is ook nog het aanstaande St.-Maartensfeest en een welvoor ziene koffietafel dit voor dames en heren benevens het inrichten van meerdere andere lokaal gebon den aktiviteiten. Op dit gebied, en vooral op het vlak van organiseren weet hij zijn weetje wel. Uit zijn dagelijks kontakt met potentiële klaten heeft hij er genoeg mensen kennis aan overgehouden om ook op dit terrein zijn mannetje te kun nen staan. Waarom AXV.-voonttter? Onze Keizer deed na het karna valgebeuren van dit jaar een op roep tot de niet gebonden groepen om ook tot het AKVtoe te treden Een lovenswaardig initiatief: nieuw bloed nieuwe ideeën. Enkele groepen lieten zich overtuigen en sloten aan bij het A.K.V. Met name kunnen we hier noemen: voor de Lodderoeigen; Herman Schelfhout, van de groep «Weir», Kris De Pelsmaeker, Oscar Van den Berghe voor de Klodderonnen. Voor de groep «den Oeverschot» werd het Roland Merckx Ondanks de toe treding van deze mensen die toch om en bij de 100 150 men sen vertegenwoordigen schijnt dit niet genoeg te zijn. Keizer Ka miel voelt zich, althans naar zijn zeggen, «meer en meer persoonlijk geviseerd»! De leden van het A.K.V deden ook «meer en meer» de indruk op dat het hier niet alleen om de voorzitter van hun verbond ging, dan wel om de persoon van Kamiel zelf. Volgde dan een algemene vergadering, ook met de nieuwe leden. Onze Kei zer zat het weer eens tot aan de strot: «Jk 'k em het verom tot hier, verom tot hier!!». Het bidden en smeken vooral van deze nieuwe le den: «Kamiel laat ons a.u.b. niet in de steek, we zijn hier allemaal nieuw», mocht niet baten. De «fa meuze maandag» kregen ook zij op hun beurt zijn ontslagbrief in hun bus Zonder meer. Misschien ge loofden zij toen nog in het kerst mannetje want er werd «verzame len» geblazen, en een afvaardiging ging onze Keizer smeken dit werd een echt smeken om toen op zijn beslissing terug te keren. Het schijnt, of scheen toen, wel onherroepelijk te zijn. Wat gaan we nu aanvangen, was de eerste idee van deze gemotiveerde groep. Niet bij de pakken blijven zitten Zo zijn ze nu eenmaal. Zo zullen ze er altijd wezen: Aalstenaarsü Niet bij de pakken blijven zitten. Pas drie dagen na het ontslag van hun voor zitter vergadert het voltallig bestuur van het A.K.V. zonder Kamiel wel te verstaan opnieuw. Hoofdvraag is: Wat gaan we doen? Wat gaan we doen? Hoe die zitting verliep vertelt ons in alle eenvoud het verslag van deze vergadering. Het Aalsters Karnaval Verbond ver gaderde op 25.10.1979 in het lo kaal bij Gaston Van der Eist. De dagorde was het ontslag van Keizer Kamiel als voorzitter van het ver bond. Er werd onderzocht of Ka miel op zijn beslissing zou terug komen. Dit bleek niet mogelijk. In zijn ontslagbrief echter, die hij aan ieder A.K.V.-lid toegestuurd had, vroeg hij zeer duidelijk aan elk van deze leden, om niet te stoppen met het A.K.V., om toch zeker verder te doen. De toenmalige sekretaris, de heer Roland Van den Brempt opent de vergadering met de vraag wie zich kandidaat stelt voor het vrijge komen voorzitterschap. Er bleek echter niemand bereid, en zich nog minder «kapabel» te voelen om dit voorzitterschap waar te nemen. Hun voorganger was een «Keizer» geweest. Hij heeft dit verbond vóór jaren uit de grond gestampt en om hem te vervangen moest men min stens uit meer dan het goede hout gesneden zijn. Alles op een doen: er bleek geen enkele bereid zich voor die job kandidaat te stellen. Niemand. Op een gegeven moment oppert echter één van de leden de mening dat «Staaf, de mèèn door veir zou zen» Deze laatste be dankte echter met de bemerking: «d§ goje mè toch nie oon doeng!». Hierop replikeerde echter 's Keizers voormalig luitenant, Roland Van den Brempt, even lakoniek: «Staaf ès de maan!». Punt, andere lijn. Van verschillende zijden werd toen op een kiezing aangedrongen, en wel via «handopsteiken». Onze G. Sonck vond dit kennelijk een beetje te doorzichtig en stelde voor, te stemmen volgens een heel demo- kratisch sisteem: iedereen krijgt een blanko briefje en je schrijft er maar een naam op neer. Een poten tieel kandidaat, eentje die zichzelf niet als kandidaatvoorzitter naar voor wou schuiven, kon op die ma nier ook voor zichzelf stemmen. Dat alles mag in een demokratie. Zijn voorstel eens aanvaard, ging men over tot de stemming. Op de negen aanwezige A.K.V. leden gin gen er zes stemmen naar Staaf Sonck, de rest werd verdeeld over drie andere kandidaten. Of deze voor zichzelf gestemd hadden? Een tweederde meerderheid kan moei lijk geloochend worden, laat staan dat men de uitdrukkelijke wens van de meerderheid zou negeren. Een nieuwe voorzitter werd hier gebo ren: Staaf! Onmiddellijk, en in zijn funktie van voorzitter, interpel leerde hij Roland Van den Brempt wiens nakend ontslag als sekre taris van het verbond reeds het on derwerp bleek van enkele fluister campagnes over diens mening omtrent zijn funktie als sekretaris en het voortbestaan van dit ver bond. Het antwoord bleek al even lakoniek als de vraag: «Ik stop er ook mee. Ik volg mijn Keizer». Vraag is echter: waarom ermee gewacht tot na de stemming om zijn beslissing aan de vergadering mede te delen? Ergens een greintje jaloezie? Spijtig! Op de vraag van de nieuwe voorzitter bleek zijn ant woord even sibillijns als de redenen van K Kamiel. «Ik heb jaren met deze laatste samengewerkt. Daarom ook stop ik er echter volle dig mee. De echte rede kan ik ech ter niet geven!», 't Wordt tijd dat we de aanhalingstekens sluiten. Ogenblikkelijk werd er toen over gegaan tot de verkiezing van een nieuwe sekretaris. Om de taak van deze laatste echter te verlichten koos men eveneens een hulpsekre- taris, en daarenboven twee onder voorzitters. Men kan de taak van een voorzitter van een dergelijke vereniging moeilijk onderschatten. Evenmin kan men dit doen met de manier waarop het nieuwe bestuur zich bewust dat het zeker niet gemakkelijk zou worden zich uitbreidde met enkele ondervoorzit ters. De taken, het werk, de ver antwoordelijkheid en de bevoegd heid worden hier binnen een ver antwoord limiet gehouden. Cle ver!! Het nieuwe bestuur is nu samen gesteld als volgt: Voorzitter: Gustaaf Sonck Ondervoorzitter: Oscar Van den Bergh Herman Schelfhout Sekretaris: Kris De Pelsmaeker Hulp-sekretaris: Roland Merckx Schatbewaarder: Emiel Van den Broeck (bedenking van de leden: «gelik- keglèk es ter ienen gebleiven!) Kommissarissen: Paul De Wever (verkozen ondanks afwezigheid wegens een «gebroeiken poeijt») Roland Beeckman Martin De Vulder. Prompt werd een nieuwe vergade ring belegd. Wat hun toen te wach ten stond wisten deze neovieten echter niet. Ze kregen van hun voorgangers, en dit ondanks het feit dat de «boekhaveroaij» steeds punktueel bijgehouden werd, een heleboel administratieve «klod den» op te lossen. Hangende zaken zoals men pleegt te zeggen. Van links en rechts werden toen maar papiertjes binnengebracht met re keningen en dergelijke. Graag eens even een kijkje in die administra tieve rompslomp? En dit zonder vooroordeel: mogen we ons ook even vergewissen van de stand van zaken van dit verbond? Objektief? Graag tot uw dienst!! Ondanks dit alles meent de huidige voorzitter dat hij met de goede ploeg gestart is. Hij herinnert dui delijk de wens van onze Keizer om zijn werk voort te zetten. Zij zullen het doen. Was bij bereid? Vooruitzichten van de nieuwe voorzitter Gepolst hoeveel groepen hij in zijn verbond ging kunnen verzamelen, antwoordde hij het volste vertrou wen te hebben in de groepen die vroeger reeds aangesloten waren, zoniet nieuwe groepen te kunnen aantrekken die voorheen om di verse redenen niet bij hun verbond waren aangesloten. Eén probleem echter; wie zal opdraaien voor de kosten voor het onderbrengen van de aangesloten groepen in Diddens Van Asten? Niet iedere groep zal zich hierover beklagen. Zij die reeds vroeger in de Fiber gewerkt hebben weten bij ervaring dat het zeker geen lach spelletje is om bij 10 onder nul pa pier te lijmen. Het bevroor eenvou digweg onder hun borstels en vin gers. Zij die reeds in de genoemde hallen konden werken kennen reeds het verschil. Het verschil qua arbeidsomstandigheden: eksaktü Qua financiële bijdrage zeker niet. Waar vroeger het Stadsbestuur dus de ganse gemeenschap solidair mee opdraaide voor deze kosten, dienen zij nu op eigen houtje, zoniet door tussenkomst van een of ander verbond, in te staan voor deze ekstra uitgaven. Het voormalig bestuur van het A.K.V kan zich hier een deftige pluim op zijn hoed steken! Officieel werden alle meters, zowel van ver warming, als water en elektriciteit, vóór het in gebruiknemen van de hallen, in het bijzijn van een tweetal schepenen en een afvaardiging van de bond, minutieus genoteerd. Wie zal er voor opdraaien? Als men in middens, die het kunnen weten, een maandelijkse kostprijs van circa 80.000 fr voor onderhoud van deze hallen vooropstelt, dan stelt men zich toch wel de vraag: welk verbond kan deze buitenissige uit gaven verantwoorden, laat staan honoreren? Of maakt dit ook deel uit van een héél, maar dan een héél subtiel gepland en gespeeld spel letje? Wie beoogt men te kelderen? Het A.K.V Karnaval? Of een be paald persoontje wiens aanwezig heid in deze middens als hinderlijk wordt aanzien' Persoonlijke vetes uitvechten ten koste van een door de jaren heen verworven recht op ontspanning van een ganse ge meenschap lijkt ons toch maar een walgelijk gedoe. Dit zelfde vermaak op een of andere wijze, ten laste van die zelfde gemeenschap, onder het mom van een zeker orgaan tot meerdere glorie van zijn eigen per soontje te eksploiteren, is infaam Het nieuwe A.K.V. bestuur gaf ons in dit opzicht enkele staaltjes van wel doordacht financieel doorzicht in de situatie; waar men vorig jaar diende te werken in temperaturen die aan het subtropische grensden het werd sowieso door de Stad betaald zal men dit jaar heel zuinig maar dan ook héél zuinig met de verwarming omspringen. Ze zal niet voortdurend aangezet worden. Slechts dan wanneer het hoogst noodzakelijk zal blijken. Verder re kenen ze ook nog met de good-will van het stadsbestuur en ergens een vage belofte in die zin. Hoe of wat dan ook, het gaat hen een heel pak geld kosten, een heel dik pak duizendjes. Misschien was dat ergens wel de bedoeling van een of ander voormalig lid ergens een situatie te scheppen waaruit blijken moest dat men het zonder hem toch niet kan runnen? Verant woord? Wie of wat de schuld moet krijgen laten we in het midden: ie der gezond denkende Aalstenaar zal zich wel zoetjesaan een eigen opinie gaan vormen. Het A.K.V. en een eventuele scheurpartij Het oude verbond stelt vooral het financiële aspekt centraal. Deze maand nog, en wel per 18.11.78, worden alle polissen inzake verze kering met betrekking tot de Fiber- Fleet definitief opgezegd. Groepen die onafhankelijk van het A.K.V. in deze hallen wensen te arbeiden zul len dus zelf voor dit probleem die nen in te staan. Dat er door enkele nooit aangesloten leden, of groe pen die met het vorige bestuur ook al overhoop lagen, een eigen ver bond willen oprichten, hindert de nieuwe voorzitter niet in het minst. Voorbarig vindt hij het wel Waarom niet gewacht tot ze zijn nieuwe ploeg aan het werk gezien hadden. Hoe kunnen ze nu reeds de resultaten gaan beoordelen, zo kort na de installatie van het kersverse bestuur? Anderzijds erkent hij ze ker hun recht om zich buiten het A.K.V. in een eigen verbond te ver enigen, maar dit met de stille hoop dat ze toch nauw met hen zullen samenwerken als het om werkelijk belangrijke problemen gaat, in het algemeen belang van karnaval. Mocht die nieuwe vereniging toch nog tot stand komen, dan vindt hij er zeker geen graten in om ook hem alle faciliteiten toe te staan zoals aan zijn eigen leden, dit in zover ze bereid zijn om te delen in de ge meenschappelijke kosten. En dit lijkt ons ook meer dan logisch. Verder is hij van mening dat er met die eventuele al dan niet reeds opgericht verbond door nauwe samenwerking ueel wat zou te be reiken zijn Ook zij kunnen uitste kende ideeën hebben die het best in het kader van zijn A.K.V. kunnen passen, waarom niet? Het A.K.V. stelt zich ten andere tot doel GANS karnaval te helpen, ook de niet aan gesloten groepen. Het ligt niet di- rekt in hun lijn deze groepen te kel deren of ze op welk danige wijze dan ook het leven zuur te maken. Ook deze mensen hebben hun rech ten Hij is een fervent voorstander van een beleid met open vizier en met oor voor alles, maar dan ook alles wat karnaval ten goede kan komen Als we ooit onze invloed bij de gemeentelijke instanties moeten aanwenden dan zal dit slechts met dit ene doel gebeuren, Karnaval voor allen groot te maken en te houden. Hoe deakt bij over het «beruchte» Dat de recente wijziging aan dit re glement de «steen des aanstoots» was voor K. Sergeant lijdt voor hem twijfel. Integendeel. Kamiel gaf als reden op: «die reglementen veran deren voortdurend, en ik heb er de buik van vol». Zijn persoonlijke vi sie leunt echter nauw bij deze van Kamiel aan. Zoals deze laatste meent ook hij dat de groepen niet moesten buiten Aalst optreden. Ook vindt hij dat de geldelijke steun uit de stadskas ruimschoots vol doende is om hen toe te laten hun groepen in stand te houden op een kwalitatief hoog niveau Of dat alles nu dient gereglementeerd te wor den laat hij in het midden. Immers, dergelijke reglementeringen heb ben juridisch gezien toch een rela tief kleine waarde. Want wie zou wie bij wie irt geval van overtreding gaan aanklagen? Het feestkomitee? Onmogelijk, dit laatste is slechts een adviesgevend orgaan en geen rechtspersoon. Het A.K.V.? Het reglement is er geen van hun ver bond. Het stadsbestuur zelf? Mis schien ligt hier wel een mogelijk heid, maar dan via een gemeente raadsbeslissing, en wie zou het er daar doorduwen? Het enige wat er nog in zit zijn repressieve maatrege len voor de volgende karnaval: geen toelating meer verlenen om mee op te stappen, of het hen fi nancieel onmogelijk maken Maar dat is dan terug een allesbehalve karnavalesk gedoe. Voor hem blijft het een kwestie van loyaal te zijn tegenover de andere groepen, en wanneer er iets beslist wordt op een demokratische manier dan dient men zich hier bij neer te leg gen. Solidariteit moet er zijn! Hij meent wel dat het ganse sys teem eens dringend dient aange pakt en herzien te worden. Het stadsbestuur dient ook hier zijn verantwoordelijkheid op te nemen Het A.K.V. is niet van plan zich steeds maar goedschiks, kwaad- Gustaaf Sonck. schiks bij eventuele beslissinj van het bestuur neer te leggen, verdedigen geen stadsbestuur wel de groepen. Hij zoekt it opening voor een betere sanu werking en tussen de Stad èn I sen het Feestkomitee en het A.K Geen steriele praatakties meer talloze zittingen en vergadering maar nagels met koppen slaan. I Elke politieke inmenging in kan valzaken is uit den boze, Hier niemand mee gediend, dan slechts het eigenbelang van zij dit instrument wensen te gebn ken. Het A.K.V zal alles, maari ook alles doen om de politiek I buiten te houden. Het mag i worden zoals vroeger. We mod nu eens eindelijk kreatief gaan d! ken, opbouwend. Afbreken is e van de gemakkelijkste zaken, en zaken nu op hun beloop laten w je reinste moord. Aan Kamiel en zijn luitenant Rob heeft het A.K.V. een niet alleen I langrijke hulp verloren, maar dwijnt ook een meer dan bela rijke schakel tussen het verbond het stadsbestuur. Het is sp maar we mogen niet bij de pakt blijven zitten. Er moet gewt worden. Hoe hij de toekomst n Samen met zijn huidige ploeg v medewerkers die hij bijzonder to aanslaat, kijkt hij deze vol oc misme tegemoet. We kunnen wel aan. We zijn echte kamerai ondereen. Doen we dan al eensi mis, wie kan er ons dan iets ver ten, want: «wie niets doet...».! hopen we op veel steun, heel v steun. Alle hulp die we kunnen! gen is welkom, zonder dat gaat niet. We hopen samen met hem zijn bestuur dat elke Aalstenaarl initiatieven zal op hun juiste waa: schatten en weten te waardei Want de taak die hen nu wad* niet te onderschatten. Ze moi het beter doen dan vroeger, t het hen lukken! Ter overweging... Wanneer een Keizer beweert dall groepen door buiten Aalst op treden de typische Oiljsterse verwateren, dan heeft hij ergei lijk Dit door een rigide reglei ring te willen opvangen is ziens niet DE juiste manier van i pakken. Men heeft het hier over gevolgen en niet over de zaak. Kort bekeken komt het slotte toch hier op neer dat de groepen die een thema bi dat nationaal inslaat, buiten de kunnen gaan Aalsterse hui wordt ook slechts uitsluitend enj leen in Aalst gesmaakt. Wil dus de groepen in de stad houa en dat kan, dan hoeft men slechts in het brengen van wagi met typisch Aalsterse thema's stimuleren. We zeggen wel stv leren, want dit terug gaan reg menteren zou meer dan een sta ontketenen. Door eenvoudig de wijze van beloning aan te pas kan men dit al bereiken. Er dr beoordeeld te worden volgens dere kriteria. De groepen die de! ste Aalsterse humor vertolken pen met de dikste prijs weg. UI aard is deze wagen en de groepl wel veiplicht in de stad te bifi want wie zou het in zijn hoofd Ié om een dergelijke wagen n Mortsel, Denderleeuw of ekfe anders te halen. Daar kan men toch niet om lachen. Stel je e* voor een wagen met daarop del rikaturen van een gestreepte M cel die een grauwe, vale Kamielr kanjer van een buitenmaatse kier» in het roze achterste dv Hier begrijpt men het wel, maai dat elders ook het geval is? Ij zou de groepen dus in versd lende kategorien dienen onder brengen; Aalst, thema's die Aalst specifiek niets te zien hebbe muziekkorpsen en majorette bands. De Aalsterse thema's brf gende groepen zouden met m stens het dubbele van de prijs vo! zien voor de anderen moeten I loond worden. Wat dacht je dat groepen die dit ene jaar in (ld kategorie niet meegedongen M den, het andere daaropvolgf jaar gingen kiezen als ondenM AALST natuurlijk. Op die man werkt men het typische Oiljf" van de karnaval in de hand. Ziji menen met een nationaal thema! ter aan hun trekken te komen, oi waarom niet, laten ze dan biil gaan, maar of dat veel lukratief zal blijken is dan wel de vraag. schien heren van het Feestkom# het A.K.V en andere groepen ta het overwegen waard!! fi!

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 6