Braem in heldenrol Geen voetbal, maar corrida ONBESCHAAMDE INTIMIDATIE KNOKKEN OP ELF NOVEMBER Lokeren herfstkam pioen 22 - 16.11.1979 - De Voorpost Nè de vechtpartij en een eerste bezinningsperiode in de kleed kamer troffen we trainer Hae- saert die duidelijk nog niet he lemaal bekomen was van de emoties. «We zijn naar hier ge komen om te winnen en hebben dan ook met drie man vooraan gespeeld. We hebben niet goed gepresteerd en zeker de tweede helft is er van onze kant te weinig georganiseerd geweest tegen slechts tien man. Maar er is niet alleen dat. Er blijft even eens de ontgoocheling van een zwakke leiding en het intimida tievoetbal van Standard. Wat dit laatste betreft hebben zij wellicht heel wat opgestoken van de Italianen. Het is echt jammer voor het voetbal als we zien hoe hier Larsen en Lu- banski aangepakt worden door respektievelijk Gerets en Ren- quin. Niemand kon de bal ont vangen zonder onmiddellijk aangetrapt te worden. De vele tackles met de voet vooruit, neen, dat is geen voetbal meer en moet de voetballerij op lan gere termijn dan ook kapot ma ken. Het intimidatie-optreden van de Standard-spelers werd zelfs niet eens met geel be straft. Bij ons daarentegen lie pen Lubanski en De Schrijver drie strafpunten op en kreeg Dalving anderhalf punt toege wezen. Ik vraag mij af of wij in de toekomst ook negatieve in- strukties moeten gaan geven om een topwedstrijd te kunnen winnenEn er is dan ook nog de scheidsrechter. Ik heb per soonlijk vroeger steeds ge dweept met Schoeters als een jong, opkomend element, maar nu hij iets bereikt heeft is hij blijkbaar dezelfde niet meer. Het kan geen toeval zijn dat het dit jaar reeds tweemaal door hem is dat we punten verliezen Een eerste keer op RWDM laat hij de Brusselaars scoren in een duidelijke off-side positie en hinderwerk op Hoogenboom. Toen heb ik nog gezwegen om dat een foutje wel vergeeflijk is. Maar vandaag neemt hij ons echter opnieuw minstens een punt af. Hij hoeft zich niet ach ter de grensrechter weg te ste ken. Het is in de eerste plaats hijzelf die de beslissingen dient te nemen. Dan is er ook nog het geval van de schorsingen. Graf krijgt rood op 21 oktober en ondanks een vergadering van het Comité speelt hij vandaag tegen ons toch mee. Bij ons moest Verbruggen evenwel langs de lijn blijven omdat hij eveneens op 21 oktober de zespuntengrens had over- schreden. Neen, ik begrijp het niet en ga hier weg als een te leurgesteld man...» Jong Lede - Wuustwezel Wuustwezel, dat ter elfer ure zijn stopper Loots moest vervangen, heeft zijn aureool van onklop- baarheid buitenhuis ook te Lede kunnen ophouden. Het was wel een drietal keer de val nabij. Maar een onklopbare en vooral attente doelman Eddy Braem - vroeger F.C. Antwerp - hield uiteindelijk de dubbele nul op de uitslagentabel. De verdienste die de bezoekende doelman in het sukses van de bezoekers had, was inderdaad niet gering. Doelman Braem, hier afgeschermd door een van zijn maats, bepaalde het resultaat.(Lede-Wuustwezel 0-0eddy) Voor de eerste noe menswaardige aktie die Lede tegenover de van meet af aan stug afdek kende verdediging kon opbouwen, moest men tot in de 7e minuut wachten. Toen kon de thuisploeg ondanks de stevige oppositie enige deining verwekken. Del- mulle, die in de eerste seconden van de partij reeds door een hard tacklende Donckers was neergelegd, bereikte toen zeer goed Mees. Deze had zich van zijn belager ontdaan en kon aanleggen. Maar zijn schot keilde naast de staander. Het kon niet worden ontkend Lede liep meest in de aanval maar het werd goed opgevangen en moest zijn kansen wagen met afstandschoten die zel den tussen de palen kwamen. Dat de thuis ploeg fel drukte werd best geillustreerd door het aantal hoekschoppen die ze verwierf. Drie op een rijtje in het eerste kwartier die echter niets opleverden. En die wed strijd kwam eigenlijk nooit goed op gang. Even kreeg men de indruk dat dit toch zou gebeuren. Lede trachtte enkele vloeiende akties in mekaar te steken en uit een van deze kon De Winne die zich in de kijker zou hijsen aanleg gen. Braem had moeite om de knal van de mid denvelder in hoekschop te punchen. Uit deze hoekschop sproot dan een kans want toe duwde de bezoekende portier de bal net in de voeten van Bombeke. Deze laatste vlamde de bal in de grijparmen van Braem. Toen was er nog een puike kopbal van de Lede puntspeler maar ook nu was de doelman bij de pinken. Pas in het half uur konden de bezoekers hun eerste dreiging brengen voor Van den Bossche. Toen devieerde Van der Ent een goede verzet van Van der Kloot naar de uiterste hoek. Maar Van den Bossche had dit maneuver uitste kend doorzien. De rust werd met een 0-0 stand bereikt, ondankt het feit dat Lede toch wel aan spraak op een doelpunt had kunnen maken. Na de kampwisseling verbe terde het spelpeil alles zins niet. De thuisploeg kreeg het toen omzeg gens nog moeilijker om een gaatje in de versterk te verdediging te vinden. Daarbij werd de spe!- kwaliteit zeker niet ge diend door een nogal groot aantal overtredin gen die werden begaan. En de niet zo autoritaire scheidsrechter Goethals moest tweemaal geel tonen. Aan Konings en Donkers, die er nogal hard tegenaan gingen. Ook nu nam Lede wel de meeste initiatieven maar de bezoekende defensie bleef pal. De thuisploeg trachtte het ook nu voet ballend te doen. Maar geraakte slechts een maal in een ideale score positie voor Braem. Toen De Winne zich door de verdediging boorde. Maar Braem ranselde toen de bal uit het doel. Dat was meteen de meest gevaarlijke aktie die Lede kon ontplooien. Tenslotte haalde Wuustwezel dan zijn slag thuis. Het werd niet geklopt. Over de ganse wedstrijdduur waren de bezoekers hooguit een paar keer noemenswaar dig voor Van den Bos sche gekomen. Roger Mergeay was van oordeel dat het een vrij moeilijke wedstrijd voor zijn ploeg was geworden. Hij loof de zijn spelers vooral omdat deze de inspan'® ningen niet hadden ge1? schuwd om de tegen stander dan toch in d nederlaag te kunnen dt j wen. «Het is ons nie gelukt omdat Edd!f Braem in een uitzonde lijke dag bleek. Hij voo kwam zeker een pa* doelpunten. Roland C Winne mag op een knaj pe verrichting terugblil ken. Vaak kwam hij o uit het middenveld e woog zwaar op de bezo< kende verdediging. M< een tikkeltje meeval ha hij de wedstrijd in or voordeel georiënteen Wat naar mijn gevoelt ook oververdiend zo geweest zijn. Gelet op c moeilijke omstandigh^gi den waarin onze plot Ir diende te spelen moet „e hen onvoorwaardelijk aj^a Ie lof toezwaaiei Ir Wuustwezel heeft et (ei stukje intimidatie voe s bal gebracht en tot aa hebben we een driet reeele kansen kunnt lei afdwingen. En vooral di was positief». Zondt B|, reist Lede naar de Ken ro pen waar het TurnhoiSy moet partij geven. Tur hout speelt voortreffen ch. voetbal en dat li )rt| Groenwit best. Hopeli )r peutert men iets van i koek. Idj J-V.l (ei 9e dé it Ook in deze faze is de bezoekende keeper Braem bij pinkenLede- Wuustwezel 0-0eddy) cmjel Zo kwam hel afgekeurde doelpunt van Ronnv Somers lol stand: de bal waait over vele hoofden heen in de richting van de aanstormende Somers. die zal binnenknallen. Aan deposities Ie zien. slaat de Standard-verdediger dichter bij de doellijn Senaelena dan Oudjohnsen. die bovendien niet eens deelneemt aan het spel. De grensrechter bleek evenwel een andere mening toegedaan, stak zijn vlag uit en Schoeters floot.(ds) Het was zondag precies 61 jaar geleden dat aan de ver schrikking van de Eerste Wereldoorlog een einde werd gemaakt door de vechtenden te scheiden bij middel van een wapenstilstandsakkoord. Onmiddellijk na de wed strijd op Standard troffen wij opnieuw twee vechtende partijen aan, zij het dan in mindere omvang dan dit destijds het geval was. Na het afgekeurde doelpunt van Somers wegens buitenspel joegen de grensrechter en scheidsrechter Schoeters de hele Lokerse aanhang tegen zich in het harnas, inclusief een anders zo kalme trainer Haesaert. Bij het binnenkomen van de katakomben die naar de respektievelijke kleedkamers leidt, kwam het tot een handgemeen tussen een grensrechter en de Lokerse trainer die een fikse elleboogstoot te verwerken kreeg. In een minimum van tijd werden ook anderen erbij betrokken waaronder manager De Rijcker en Standard- afgevaardigde Mo'èsse. Er vielen enkele rake klappen en trappen. Andreas, de gekrulde stevige Poolse verzorger van Lokeren, hield er zelfs een dik oog aan over. Via de luidspreker werd een beroep gedaan op rijkswacht en politie die na eerst mee enkele klappen te hebben uitge deeld uiteindelijk toch de rust konden herstellen. Wel een eigenaardige bedoening om op die manier de wapenstil stand te herdenken. R. COREMANS Paniek bij Standard wanneer Larsen naar doel kopt.(ds) Een vrijschop werd door de Lokerse muur getrapt, de bal bleef even liggen, werd gerekupereerd door Riedl doch deze besloot op de uitlopende Hoogen boom. Riedl zou achteraf Hoogenboom nog een paar keer aan het werk zetten door zijn vrijschoppen draaiend rond de Lokerse muur te sturen, ledereen dacht dat de tweede goal van Standard de dood steek zou betekenen voor de leidersploeg. Eigenaardig ge noeg was het pas nadien dat Lokeren echt een vuist zou kunnen maken en hard terug slaan. Vooral onder impuls van Mommens, die zijn plaats als flankverdediger nu regelmatig vernet en overigens zijn beste momenten kende op het mid denveld. Hij lag aan de basis van de daarop prangende fazen voor het Luikse doel. In de 78e minuut centerde hij de bal naar Larsen die er met een werkelijk enig mooi kopbaldoelpunt 2-1 van maakte. Even later zette hij opnieuw een mooie aktie op langs links en kruiste de bal over de Standardverdediging naar de langs de andere zijde opgerukte Somers. Deze knalde in de vlucht binnen. Lo keren juicht en niemand neemt er aanstoot aan, behalve de grensrechter die de vlag in de hoogte steekt en appelleert voor buitenspel. De scheids rechter die nochtans voldoende kort was gevolgd, keurde het doelpunt af. Uiteraard konster- natie langs Lokerse zijde. De rust was nog niet weergekeerd als Lubanski in een duel met Gerets geel krijgt. Zelfs de an ders zo kalme Pool was zijn ze nuwen niet meer de baas. Drie minuten voor tijd was het op nieuw Somers die op voorzet van Mommens de bal voorbij Preud'homme kreeg, maar Ge rets redde op de lijn met het hoofd. Het bleef 2-1 en meteen beleefde een te laat wakker ge worden Lokeren een tweede nederlaag dit seizoen. Deze keer echter fel aangevochten. Robert COREMANS De ploegen: Standard: Preud'homme, Ge rets, Plessers, Garot, Renquin, Labarbe, Voordeckers, Graf, Edström, Sigurvinsson, Riedl. Lokeren: Hoogenboom, De Schrijver, Dalving, Somers, Lubanski, Mommens, Dar- denne, Gudjohnsen, Bett, Lar sen, Verheyen. Scheidsrechter: Schoeters Aantal toeschouwers: 38.000 Vervangingen: 45' Voordeckers door Onal Gele kaarten: Dalving, De Schrijver, Lu banski Rode kaart: Plessers Doelpunten 7' Plessers (1-0) 71' Edström (2-0) 80' Larsen (2-1) Op vrijdag 9 november over leed te Lokeren op 51-jarige leeftijd Sportings algemeen- sekretaris Emiel Sengeleng. Een man die bekend stond om wille van zijn organisatorisch talent en sociale bewogenheid werd plotseling weggerukt. Wij bieden de familie, spelers en bestuursleden van Sporting Lokeren onze innige deelne- „KV m'n9 aan- Bob Hoogenboom heeft het hier niet onder de markt met deze hoogopspringende en elleooogüu- wende Standard-aanvaller.(ds) Met een vooruitblik op het komend weekeinde valt het op dat Lokeren in de klassering mogelijk een goede beurt zou kunnen maken. Zelf ontvangt het zaterdaga vond aan huis rode lantaarn Hasselt De Limburgers die na een schitterende seizoenaanhef nu duidelijk in het sukkelstraatje zijn terechtgekomen, mogen voor Loke ren dus geen obstakel betekenen. Als men de rangschik king verder bekijkt merkt men dat er slechts vier punten verschil liggen tussen de eerste zeven ploegen. Behou dens Lokeren bekampen de andere zes elkaar op de volgende speeldag en er kunnen dus bovenaan heel wat verschuivingen plaatshebben: Club Brugge ontvangt thuis Anderlecht, Cercle Brugge trekt naar RWDM en Standard moet naar Beerschot Uit deze onderlinge riva liteit zou Lokeren dus wel eens baat kunnen halen en meteen de basis leggen voor het behalen van de titel van herfstkampioen. Het zou alleszins een beloning zijn voor een sterk seizoen. R.C.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 22