James Bett,
een schotvaardige Schot
op Lokers gras
BHHHH
Kan men uit hetgeen Bett
/.egt afleiden dat een Belgi
sche supporter sportiever
ingesteld is dan een Schotse?
Misschien. Toch heb je ook
onder onze supporters echte
keikoppen die enkel en
alleen «hun» ploeg zien.
Tijdens de match tegen
Brugge trok Hogenboom
nog breed sticulerend met
een op het terrein geworpen
fles naar de scheidsrechter.
Dat is echter nog klein bier
ten overstaan van de escala
tie van geweld die in sommi
ge landen rond de voetbal-
pleinen waar te nemen is.
Ken voetbalploeg wordt door
sommigen verafgood. Ieder
een heeft zijn idolen.
De woeste Schotse Highlands met zijn glenns, zijn
spoken, kastelen, whisky, kilts en clans verlaten om
op het vasteland als voetballend gastarbeider aan de
kost en «een naam» te komen. En dan nog via het
Ijslandse Reykjavik in het Wase Lokeren belanden...
Het lijkt een avontuur als een filmscenario. Maar is
het dat wel? Vindt de man in kwestie het niet heel
gewoon? Wat we hierboven kort beschreven is de
(nog niet erg uitgebreide) voetballoopbaan van James
BETT. Deze Lokerse middenvelder haalt nu de
krantekoppen maar diende in het Lokeren van
Braems lang té lang volgens hem - op een kans te
wachten. Wij gingen met de rijzige Schot praten in
een van de lokalen van Sporting Lokeren aan de
Daknamstraat...
Sporting-manager Alois De Rijcker vraagt me nog
even te wachten. Het is rond kwart na vier. Dan
verdwijnt de big boss, na eerst aan iemand gevraagd
te hebben of de spelers al binnen waren. Die hebben
op dat moment immers de namiddagtraining achter
de rug. Ik neem dan maar plaats aan één van de
tafeltjes van het ontvangstcentrum. Ongeveer gelijk
met mij is een groep in Sporting geïnteresseerde
Tjechen binnengekomen. Administratief direkteur
Swartelee en later ook De Rijcker himself, ontfermen
zich over hen. Ik krijg, al wachtend op Bett een koffie
aangeboden. Arnor Gudjohnsen komt binnen en
opent achter de toog een fles frisdrank. Blijkbaar
heeft hij dorst gekregen van het trainen. Bett zal nu
wel niet lang meer wegblijven. Speciaal voor deze
gelegenheid heb ik eerlijk gezegd mijn kennis van het
engels wat moeten opvijzelen. Maar niet veel, zodat
ik er gerust in ben: ik trek me wel uit de slag. Het
enige dat ik vrees is het eventuele aksent van de
hooglander... Scottish, like a ballad at the castle of
beigian football... Kasteel totnogtoe tenminste. Of de
vesting onneembaar is moet de toekomst uitwijzen en
een monster in de vorm van een of andere ambitieuze
ploeg kan Lokeren nog altijd de strot afbijten.
Waaraan je allemaal denkt als je op iemand zit te
wachten. Ondertussen is James Bett er. Alois De
Rijcker leidt ons naar de perszaal en doet - terug
buiten gaand - de deur dicht. Wij zijn alleen. Bett en
ik. Het bitsig-terughoudend bekgevecht kan begin
nen. James Bett vertelt me eerst nu door De Rijcker
verwittigd te zijn. Mij een zorg, hem kan het
blijkbaar ook niet deren.
Verbeten de bal vizerend bewijzen wat hij waard is.
Ik stel dat James Bett onder
meer met de Schotse ploeg
Aidrie en ook met Valur
Reykjavik speelde. Maar wat
doet een jonge man nu
beslissen beroepsvoetballer
te worden?
Bett: Het is altijd mijn
droom geweest beroepsvoet
baller te worden. Ik begon al
heel jong te voetballen met
het team van Hamilton, mijn
geboortestad op vijftien, kilo
meter van Glasgow.
Is je droom werkelijkheid
geworden?
Bett: Werkelijkheid in die
zin dat ik nu inderdaad
beroepsvoetballer ben ge
worden. Maar nu wil ik
verder gaan, ik wil een goede
voetballer worden.
De antwoorden van Bett zijn
kort maar vinnig. Hij wikt
zijn woorden en heeft duide
lijk de bedoeling niks teveel
te zeggen.
Hoe kwam je als Schot in
Ijsland terecht?
Bett: Ik was ongeveer zeven
tien toen ik door Kristjan
Bernburg. de jeugdtrainer
van Valur Reykjavik ontdekt
werd en ondanks het feit dat
er in Ijsland slechts amateu-
tistisch voetbal bestaat heeft
Bernburg me gekontrak-
teerd. Ik speelde toen bij
Aidrie en dat team wou me
zomaar niet laten gaan.
Uiteindelijk, na verschillen
de maanden van onderhan
delen en praten kon ik dan
toch voor Valur Reykjavik
gaan spelen. Ik ben daar
echter niet lang geweest. Het
was anderzijds noodzakelijk
voor mij om eerst naar
Ijsland te gaan om dan naar
het vasteland te kunnen
komen. De eisen van Aidrie -
en dat geldt voor alle
Schotse ploegen - lagen zeer
hoog. Komt daarbij dat ik in
Reykjavik verscheidene
vrienden heb.
Waarom kwam jc naar het
continent voetballen, terwijl
anderen naar Amerika gaan
•soccer» spelen?
Bett: Ik ging naar Ijsland en
Lokeren omdat de schotse
manier van voetballen mij
eigenlijk niet zo ligt. Voor
Amerika voel ik me nog te
jong. ik ben nog geen
twintig. Hoewel. Amerika is
goed om er veel geld te
verdienen.
Hoe komt het dat de schotse
manier van voetballen je niet
zo goed ligt?
Vind je het daar misschien
niet professioneel genoeg?
Bett: Toch wel. Celtic Glas
gow bijvoorbeeld speelt en
werkt erg professioneel.
Maar Belgische en Schotse
profploegen verschillen heel
erg van mekaar. Er zit zo
ondermeer al heel wat ver
schil in de trainingen. Hier
traint men in hoofdzaak met
de bal en ligt de nadruk op
de techniek, in Schotland
daarentegen benadrukt men
vooral het uithoudingsver
mogen en de snelheid. Ook
wa' het spel zelf betreft zijn
er enige verschillen. Waar
men in Schotland de nadruk
legt op lange doorsteekpas
sen speelt- men hier vooral
door middel van combina
ties en korte passen.
Veronderstel dat een Schots
team, zoals Glasgow, je een
voorstel doet om voor hen te
spelen. Zou je het aanne
men?
Bett: Momenteel? Ik denk
het niet. Ik zou hier wel nog
een tijdje langer willen voet
ballen. ervaring opdoen en
dergelijke.
Is het dan niet erg moeilijk
om ver van huis en vrienden
in een vreemd land te leven?
Bett: Dat is natuurlijk moei
lijk. Maar ik ga met kerst
mis en tijdens de zomer naar
huis. Ik heb hier in Lokeren
een paar vrienden, maar niet
veel. Komt daarbij dat
slechts drie of vier spelers
van Lokeren in de stad blij
ven. De anderen wonen
elders. Soms zie ik Arnor
Gudjohnsen wel, samen met
hem ben ik naar hier
gekomen.
Hoe moet een beroeps voet
baller volgensjou leven?
Bett: Wat mijzelf betreft
kan ik zeggen dat ik zeer
zelden naar disco's en dan
cings ga. Verder rook ik niet
en drink ik evenmin. Sonvs is
dat heel erg hard voor een
jongeman, maar ik meen dat
wanneer je je als beroeps
voetballer wilt waarmaken,
je ook goed op jezelf moet
letten. Ik leef voor het
voetbal en zal niets doen dat
mijn konditie kan schaden.
Op welke manier hou je je
hier dan bezig?
Bett: Het grootste deel van
mijn tijd wordt natuurlijk in
beslag genomen door de
trainingen. Wanneer er geen
trainingen of wedstrijden
voorzien zijn blijf ik meestal
thuis en luister ik naar
muziek. Ik lees ook graag.
Verder trek ik af en toe eens
naar Antwerpen of Brussel.
Af en toe. maar eigenlijk
zeer zelden, speel ik ook nog
wel wat tennis.
De laatste tijd doe je regel
matig van je spreken. Jc
speelt goed, maar heb je niet
lang moeten wachten om een
kans te krijgen?
Bett: Toen ik hier in het
begin was was ik heel erg
teleurgesteld. Ik kreeg geen
kans, hoewel ik erg hard
werkte tijdens de trainingen.
Dat is heel ontmoedigend.
De nieuwe trainer, meneer
Hasaert, geeft me nu een
kans die ik met beide
handen pak. Van Braems
kreeg ik die kans niet.
Jc had nooit gedacht dat je
het hier zo moeilijk zou
krijgen?
Bett: Neen. Ik was er mij
echter wel van bewust dat ik
niet van in het begin in de
eerste klasse zou spelen. Ik
kwam naar Lokeren met de
idee vlug te kunnen doorbre
ken. Na zeven maand in
Ijsland geweest te zijn was
mijn konditie wel een stuk
gezakt. Ik moest eerst terug
mijn goede konditie berei
ken. Momenteel heb ik die.
Misschien was ik wel wat te
idealistisch en handelde ik
ondoordacht. Ik geloofde in
mezelf en dacht er niet erg
aan dat reeds verschillende
buitenlandse spelers door
Lokeren gecontracteerd wa
ren. Bij mijn komst was ik
reeds de vierde buitenlan
der. Nu speel ik echter, denk
ik, goed genoeg om mijn
plaats in het fanionteam te
behalen. Ik speel het beste
op het middenveld, de plaats
waar ik nu opgesteld sta.
Word je aanvaard in Loke
ren?
Bett: Men heeft mij hier zeer
goed opgenomen in de spe
lerskern. Ik werd vanin het
begin door iedereen aan
vaard, wat mij het werken
vergemakkelijkte. Ik hoop
dat de supporters mij op
dezelfde manier aanvaard
hebben als de spelers?
De supporters, ze kunnen
meedogenloos zijn. Speel je
goed dan ben je de king.
Speel je slechter dan anders
dan jauwen ze je uit en
roepen dat je van het veld
moet gaan of van de bal
moet blijven. Maar ze beta
len hun inkomticket en
krijgen daardoor het recht te
roepen. Trouwens, het is zo
dat een sportman, hétzij
voetballer hetzij andere
sporter, gemaakt of afge
maakt wordt door de aan
hang. Een noodzakelijk
kwaad? Ik zou het niet zo
durven stellen, maar de
maatschappij wil waar voor
haar geld.
Is een belgische supporter
hetzelfde als een britse?
Bett: Het gaat er over het
algemeen op de belgische
voetbalpleinen kalmer aan
toe dan in Schotland. In
Schotland beginnen de sup
porters te zingen van het
moment dat ze het stadion
betreden tot het ogenblik
dat de scheidsrechter de
wedstrijd affluit. Typisch
Belgisch is dat de supporters
ook applaudiseren als de
tegenstanders op het veld
komen. Dat is in Schotland
taboe. Zowel de Belgische
als de Schotse supporter zijn
erg kritisch.
Een voetbalballet, starring James Bett
Welke vind je de Belgische
ploegen?
Bett: Anderlecht, Brugge en
Standard, dat zijn misschien
wel de drie beste, het zijn
goede teams, maar geen
uitmuntende...
r gevraagd te worden. Bett: Als ik genoeg geld I
verdiend heb ga ik misschien
Weet men in Schotland dat een zaak beginnen, in Schot- j
James Bett hier in Vlaande
ren momenteel
speelt?
Bett: Ik denk van wel. Er
land.
zo goed Het wordt misschien wel eeh I
«pub» zoals zovelen na een f
sportcarriëre doen.
James Bett. nog geen twintig, profvoetballer
En Lokeren? Kan je ploeg
de kampioenstitel behalen?
Bett: Kampioen? Ik weet het
niet, misschien als we heel
erg hard werken. Ik veron
derstel dat we wel een plaats
in het Europese voetbal
kunnen bemachtigen dit sei
zoen en dat is eigenlijk wat
Lokeren nu wil bekomen.
James Bett, geboren op 25
november 1959, bijna twin
tig dus. Heel jong voor
iemand die erg ver van huis
leeft. Dat hij het hier soms
wel moeilijk heeft schreven
we al. Wij hoorden dat hij
aangezocht was om met het
Schotse bcloftenteam,
Young Scotland, aan te
treden. Bett stelt echter
daarvan nog niets gehoord te
hebben. Wei hooDt hii daar
stonden in Schotland een
paar artikels over mijn
prestaties in de krant. Mijn
familieleden hadden het ge
lezen. Maar mijn familie
mist me, en ik mis hen ook...
Toch wil James Bett hier
doorzetten. Hij was zestien
toen hij de school verliet. Hij
maakte een bewuste keuze:
beroepsvoetballer worden,
en een goeie. Een ander
beroep ziet hij niet erg
zitten. Maar komt er ooit
een dan zal het toch wel iets
met sport te maken hebben.
«Laat ik stellen geen baat te
hebben bij het kiezen van
een nieuw beroep» zegt hij.
Wel heeft James Bett al
nagedacht over wat hij even
tueel na het voetballen gaat
doen.
•Maar dat zijn zorgen voor
morgen. De Lokerse Schot 1
zit momenteel tot over zijn
oren in het voetbal. Hij doet f
het goed en dat is het voor-
naamste, voor hem en voor i
zijn ploeg. Met James Bet! in
hebben we een ambitieuze;
jongeman ontmoet die weet ar
wat hij kan en wat hij wil.
Maar ook een man die
blijkbaar erg eenzaam kan
zijn maar dat voor zijn
loopbaan over heeft. James
Bett. het ga je goed, je hebt
laten zien technisch erg 1
sterk te staan, knap tactisch
werk te leveren terwijl erop
fysiek gebied al evenmin
problemen rijzen. Aan jou
om verder te bewijzen je
gekregen kans waard te zijn.
Werken op het voetbalveld, het leven van James Bett.
Heeft James Bett een idool
in het voetbal?
Bett: Van een idool kan ik
eigenlijk niet spreken. Wel
heb ik grote bewondering
voor enkele Schotse spelers,
zoals Joe Jordan en Kenny
De Schot hoopt zijn plaats in hel fanionteam te houden.
