•AVONDJE LACHEN MET «OSCAR» TE BAARDEGEM AALST HEEFT OFFICIEEL ZES FILMZALEN ABSURDE teste karnavalisten, Od 9 november 1979 hebben een aantal vertegen woordigers van diverse karnavalgroepen zich in een /ierkante-tafelgesprek bezonnen over de evolutie van het karnavaleske-politiek en menselijke gebeuren in onze stad. on*; r()e laatste tijd hebben heel lat 'grote meneren' met ilagzinnen, maatregelen, sgenmaatregelen, over- (inningen en nederlagen lezwaaid, gepronkt en ge lald. Het is een spel van ouwtje trekken geworden ijboven de hoofden van de niarnavalisten heen. De i ongste jaren wordt het prin- ;ipe 'Alles Voor Karnaval' teel dikwijls gebruikt om het ligen imago wat op te poet- il^en. Nochtans willen heel lan wat echte karnavalisten on- )nt Ier ons alles voor karnaval nie (lijven doen, maar dan wel zonder steeds maar weer veldslagen, oorlogen en dergelijke te willen winnen, zonder steeds maar weer pluimen voor het eigen hoedje te" vergaren... Tijdens deze bewuste ver gadering werd open en vrij de huidige toestand en de evolutie van de voorbije ja ren en zeker deze van de laatste maanden onder de loupe genomen. De deel nemende gesprekspartners stelden op een ernstige demokratische manier in vraag of het nodig was een tweede verbond op te rich ten, en wat daar desgeval lend de doelstellingen zouden moeten van zijn. Uiteindelijk kwam er naar voor dat er de noodzaak blijkt te bestaan een karna- valwerkgroep(verbond) op te richten. 1. met groepen die niet aangesloten zijn bij het A.k.V. (waar kunnen die an ders hun zegje hebben?) 2. met groepen die onaf hankelijke werkplaatsen hebben (waar kunnen die anders met problemen en ideeën terecht?) 3. met onafhankelijke 'los se' karnavalgroepjes in de stoet, bestaande uit drie a vijf mensen (waar kunnen die anders hun specifiek ei gen Aalsters geluid en inspraak laten horen?) 4. met groepen die door het beleid van het bestaande A.k.V. gekneld zaten wat de inspraak betreft. 5. met mensen die op een positieve manier een bij drage willen leveren voor al les wat met onze karnaval te maken heeft. Tevens bleek er ook de noodzaak te blijven bestaan om zeker te blijven samen werken met het bestaande A.K.V. voor wat de ge meenschappelijke karna- valproblemen betreft, maar eveneens bestaat er de noodzaak om zich thuis te voelen in een eigen karna- valstreven door een eigen karnavalinspraak. Het ligt zeker niet in de be doeling om een scheuring in de karnavalmiddens te weeg te brengen, zoals het evenmin de bedoeling is om een syndikaat tegen het stedelijk feestkomitee op te richten, of om rancunes te voeren tegen om het even wie. Zonder twijfel is het mogelijk om in alle vrede en in de beste verstandhou ding naast mekaar te leven, zonder daarom onder één karnavaldak te wonen. Daarom worden ook geen onmogelijke zaken geeist: alleen wat echte karnava- leske vrijheid, alleen een redelijke, menselijke relatie met stadsbestuur en feest komitee, wars van alle politiek-karnavalesk eigen belang. Eveneens blijkt er de nood zaak te bestaan om naast onmiddellijke materiële be langen, een waaier van an dere belangrijke karnaval- belangen en ideeën te hel pen verwezenlijken en ter sprake te brengen. Een goede verstandhou ding onder al dezen die zich durven karnavalist noemen is onontbeerlijk voor de ver dere uitbouw van ons kar naval dat ons beneden wordt door heel wat, zoniet alle zogezegde karnaval- l/let de opvoeringen van «Oscar» van Claude Magnier l* "|e «Oscar» van de dramatische kunst of een Landju- zu! veel veroveren kan bezwaarlijk. Dat kwam voor de laardegemse dinamische toneelgroep «Hoop in de ir,a Toekomst» er dan ook niet bij te pas. Wel de mensen in iar leze periode die toch reeds voldoende narigheden naneebrengt een pretentie- en probleemloos amuse- 110 nent te bezorgen. Waarin ze trouwens volledig slaag- )orlen. Het steeds toenemend aantal toeschouwers, lte(veer met ruim 5 van 1250 naar ruim 1300, gespreid eei iver zes vertoningen, gestegen is een bewijs van hun leugdelijkheid. te kie Is trouwens een eerder in- ins ewikkeld geval waarvan ik D I wel even het begin wil ior erklappen maar dat U ze^lf igcnoet meemaken. Daartoe ak leeft U nog de kans van zij laag vrijdag 16 en morgen aa aterdag 17 novemberte 20 zijn. in zaal «Ons Huis», /ol loogstraat. i ui Christian Martin (Geert De ïra ïlerck) komt opslag vragen t in de fabriek van Barnier un Roger De Rop), waar hij enediende is. Martin is blijk- iin< >aar niet de eerste de beste /ai vant hij slaagt er in, maar lan op welke manier, aan LI len maandwedde van I50.000 fr. te geraken. )aarmee is voor Barnier de bediende wil de band van de direkteursdochter. (Erik) Vorige zaterdag werd de derde zaal van cinema Feestpaleis, die op 31 oktober II. haar deuren voor het publiek opende, officieel ingedronken. In een huiselijke sfeer werd aan de medewerkers, het personeel en de familie van de uitbaters van cinema Feestpaleis een drink aangeboden. Hiermee was de zaal gedoopt, en zoals het heet «officieel» geopend. Aalst beschikt daarmee dan ook officieel over zes kommerciëie bioscoopzalen: Cine Rio (1 zaal), Cine Palace (2 zalen) en Cine Feestpaleis (3 zalen). len rond de aanstaande bruid van haar dochter het voortdurend heeft wie wel en wie niet naar de bruiloft moet moet worden geïnvi teerd. En die het aantal gas ten bescheiden wil houden en tot 350 limiteren. Roos Moens was een dar tele bakvis, een mooie ver schijning die het allmaal nogal gewoon scheen te vinden. Haar (opzettelijk geveinsd) geween kon ons echter moeilijk overtuigen. De impotente masseur, steden van België... Het gaat immers om 'den Oilsj- tersen karnaval', en niet de karnaval van U, van ons, van jullie of van een bepaald aantal personen alleen. Ook bestaat er de noodzaak om het plannen van onze karnaval open en door sa menspraak en samenwer ken te laten gebeuren en niet door het scheppen van een massa onnodige en karnavalvernietigende si tuaties, waarvan het groot ste deel van de karnavalvie- rende en -minnende Oilsj- teneers geen weet hebben, tenzij ze zich vastklampen aan de laatste tijd fel opdui kende 'geïnspireerde' pers artikels van divers pluima ge... Wij mogen in onze stad te recht redelijk fier zijn op wat we al bereikt hebben, maar voor heel wat zaken valt er toch nog zoveel te doen, namelijk op een ernstige basis voorplannen en niet meer te leven van jaar tot jaar, eindelijk eens leren verder kijken dan onze neus lang is iets wat ons heel wat flaters en moeilijkheden zou besparen en vooral eindelijk eens meer leren zeggen: «wij» hebben dat gerealiseerd i.p.v. «ik», de politiek en pas dan de echte karnavalwerkers! Krachten bundelen die nog te veel verspreid liggen, po sitief engagement tegen over de reeds bestaande karnavalmiddens, deel name aan de nieuwe werk groep, er bij zijn, positieve voorstellen op tafel bren gen, iedereen aan het woord laten, en er mee re kening houden, gemoti veerde en gerijpte voorstel len lanceren, de individuele persoonlijkheid van de Aals- tenaar respekteren, zijn de voornaamste doelstellingen van het op te richten A.k.V- komitee (verbond). Hoe dit alles realiseren? Zorreg dat je d' er bij bent! Uw deelname en gewaar deerde stellingname (hoe individueel vastberaden die ook mag zijn) komt niet ten goede, aan personen maar aan onze Oilstjersen Car naval. Is men hier in Aalst niet dui delijk aan wat echte karna- valbezinning, planning en herstructurering toe? (Ka- naval in zijn geheel, de stoet, het feestcomitee, het A.K.V., het A.v.k. de prinsenverkiezing, de bloe me nfeeVerkiezi ng Driekoningenavond, aan koop van materialen voor karnavalwagens, karna- valmuseum, financieel be leid, enz.) Aalst kent geen karnaval- weelde meer, maar karnaval-willekeur afhanke lijk van relaties en vriend schapsbanden. Daarom dient er dringend een streep getrokken te worden onder wat «was en ge beurde» en positief dient er aan de basis begonnen met weinig mogelijkheden maar met veel goede wil, met be scheiden maar hechte, principes, dat betekent vrij zijn en aan de kar duwen om een terugval te vermijden. Of niet? Velen onder U zouden be paalde zaken wel zeker an ders willen, maar durven gewoon niet reageren uit angst om hierdoor, nu kar naval 'nadert, nog een hoop moeilijkheden op het dak te krijgen. Op 23-11-79 nodigen wij U uit met een paar afgevaar digden van Uw groep om deel te nemen aan een tweede vergadering. Graag hadden wij van U die avond een gemotiveerde en bon dige visie over deze ideeën en mogelijkheden. Wie doet mee? Wees KARNAVALIST, WERK, maar TOON tevens Uw persoonlijkheid voor den Oilsjtersen Karnaval, en kom op 23-11-79 mee spreken (niet eisen of tegen- wringen) en mee-beleven. 23 november 1979 20 uur (op toid astablieft!) Café Wembley - Feestzaal B redestraat (schief vecht oever den lendracht) Oilsjt Recht uit het hart, ALLES VOOR KARNA VAL De vergadering kous verre van af. Martin wil ook nog de hand van zijn dochter, Colette Barbier. Om geld is het hem niet te doen zegt hij, want zijn hele fortuin wil hij aan juffrouw Colette schenken. Drie mil joen, dat is al heelwat voor een jong bediende. Waar haalde hij die vandaan? Barbier"Da^word^voo^de Vader woedend a,s h|ite weten komt dat dochterlief in verwachting is. (Erik) zeepfabrikant Barnier al te veel. Hij wil zijn geld dadelijk ger te zijn kan volgens Bar- Van den Broeck) die Martin Vooral bij zijn massage was terug doch Martin heeft het- nier alleen Martin de dader, wijsmaakte dat ze de doch- hij meesterlijk, reeds omgezet in juwelen, pardon de vader zijn. Hij ter van de baobaozeepfa- Linda Van den Broeck en Een reiskoffer vol! krijgt dan ook Colette ca- brikant Barnier was. De Luk Schoonjans hadden Als de dochter van Barnier deau. Dit maakt echter de voorkeur van de «zwange- een eerder klein aandeel in dan nog verklaart, op raad- rekening van Martin niet re>> Colette (Roos Moens) het geheel doch kweten geving van meid Bernadette want zijn liefje is in werke- gaat ten andere naar Oscar zich behoorlijk van hun (Lisette Putteman), zwan- lijkheid Jacqueline (Linda (LukSchoonjans), de chauf- taak. feur van Barnier. Die moet Een zoveelste bewijs dat dus worden gevonden doch ook een zeer kort rolletje blijkt naar het vreemdelin- een meevaller kan worden genlegioen te zijn vertrok- leverde Wilfried Blindeman ken en achteraf naar de als de Russische chauffeur Noordkaap. van de baron. Zijn korte ver- Tot hier een korte «entrée schijning bezorgde hem en matière» maar wat er dan ook een verdiend verder gebeurt maakt U opendoekje. Regisseur Erik best zelf mee. U valt dan al- De Corte had de verdienste vast van de ene verwonde- na de inleiding er vaart te ring in de andere en geniet hebben ingezet zodat de ondertussen van spranke- kijker van de ene verrassing lende scènes. in de andere viel in een Niet alleen wegens hun rol stroomversnelling van on- maar uiteraard ook wegens voorziene verschijningen hun toneelkwaliteiten stalen en gezegden. (eens te meer) Roger De Misschien kon het dekor, er Rop en Geert De Clerck de was er toch slechts één no- show. De Rop die zich bij dig, wel wat luxueuser ge- het begin ietwat weinig weest zijn voor de woning grand seigneur toonde, al van iemand die op derge was hij dan ook in kamerjas, lijke wijze met miljoenen werd na de nogal lang uitval- goochelt, lende inleiding dé akteur, de In zijn geheel, voor ons een man om wie het draaide en zeer aangename avond die de man die het moest doen. de lachspieren op een In de scène waarin «we zul- zware proef stelde, len het Blaise noemen» was Samen met de Meldertse hij kostelijk, in die waarin hij «Claerhhaegse Comedie« gemasseerd wordt fanta- en «Vast als Eik» uit Hof- tisch en als hij dreigt zijn stade is «Hoop in de Toe verstand te verliezen wordt komst» Baardegem de hij eenvoudig grandioos. énige die de fakkel van het Geert De Clerck, kwiek ak- amateurstoneel in de Aals- teur als altijd, had weer een terse randgemeenten op kolfje naar zijn hand en degelijke wijze hooghoudt, toonde zich de verleidelijke Zeker een verdienste. Te- jeune premier, de lady-killer meer dat dit seizoen nog bij uitstek. een tweede produktie aan Marie-Jeanne De Ridder, bod komt. En dan een van echtgenote Barnier, zagen een heel andere genre: «De we zelden zo goed op de Cycloon» van Somerset planken in een rol die haar Maugham, uitermate lag Autoritair tot Een verongelukt piloot leidt en met. De moeder die in de verlamd een leven vol pijn. onverkwikkelijkste perike- Waarom wordt hij ver- pardon kinesitherapeut Phi- Spinoy, Guy Arijs, Freddy lippe (Paul Van Rossem) Guldolf, Hubert Siber en paarde een enorme li- Mare De Bie. Een quasi ge- chaamskracht aan een eer- heel ander team dus van der zachte stem en bracht dezelfde vereniging, zoals gewenst een karika- LH tuur van de bodybuilder. moord? Door wie? De dok ter? De verpleegster? Zijn broer? Zijn moeder? De vriend des huizes? Het blijft echter niet bij de ingrediënten van elke thril ler maar er wordt diepge- graven in de gevoelens van die personages. Deze opvoeringen kan U meemaken op 22, 23 en 25 februari en op 1 maart. Erik De Corte voert de regie over Linda Van den Broeck, Li sette Putteman, Marie- Jeanne De Ridder, Rita De spreker achter de micro snoot nog eens vlug de neus, keek het program mablaadje in, en zei toen met nauwelijks bedwongen stem: als volgende deel nemer komt nu Billy-Willy op 'De Lustige Weduwe'. Doodstil was het in het stadion, doodstil want Billy-Wiliy was opgegeven als dé favoriet, en zijn reputatie was hem al we ken vooruit gegaan. En daar kwam hij het hekje binnen, en de tribune veerde recht. De dames slaakten zoete gilletjes en hielden met de hand de hoedjes tegen, die in de wind op en neer hupten, en de mannen..ja wat kan je als man in zo'n omstandigheid anders doen dan schreien en de dag vervloeken waarop je op deze wereld gegooid werd. Mensen was dat een knappe kerel om aan te zien! En dan het beest, dat kan je toch geen beest meer noemen! Zoiets schrijven is je reinste heiligschen nis en blasfemie. Betoverend en fier met twee neusgaten waaruit de damp als vlammen naar beneden schoot, een staart die als de handen van een pianist op en neer kletste, een kop met alles erop en eraan, en poten die eindeloos hoog omhoog kropen. Eén stroomlijn lang dansten ze naar de eerste hindernis toe, en toen, twee meter voor 'De Lustige Wècluwe' over de balk gingen springen, stond ze plots stil. Ijskoud stil, geen spier, geen rimpel bewoog, en dan heel iangzaam gleed Billy-Willy naar bene den, deed het paard in het gras neerlig gen, en begon het op te eten. Doodstil was het, want zeg het nu zelf, heb je zoiets al meegemaakt? Zou jij de eerste willen zijn om in zo'n omstandig heid te gaan krijten? De juryleden bekeken verbijsterd elkaar en zichzelf, want de situatie was niet al leen zeer speciaal te noemen, maar ook van een zekere verveeldheid niet ge speend. Mijne Heren zei de voorzitter, we zullen nu overgaan tot het bekijken van het re glement om te zien welke acties wij in deze omstandigheden moeten onder nemen. En ze gingen over. En duren dat het deed, er kwam gen einde aan hun overgang, en Billy-Willy intussen maar vreten. En de tv-kijkers zaten al lang naar een natuurfilm over de forellenkweek in Oper-Silezië te kijken, toen er eindelijk een jurylid uitriep, hier.....hier staat het op bladzijde 64, onderaan naast de foto: het paart in alle omstandigheden!! En alle juryleden keken op bladzijde 64 en toen naar elkaar en de voorzitter gil de, maar man je zit in het verkeerde boek te kijken! Dat heb je natuurlijk van die politieke benoemingen zei hij nog over de schouder, geen moer verstand, een blok aan je been, te stom om te helpen zien donderen, maar een bek als een jaarbeursétalage. En ze doken weer tussen de bladen, maar hoe ze ook zochten, nergens was er iets te bespeuren. En de voorzitter wou dus juist zi'jn pistool nemen om zich te verhangen, toen het oudste jurylid ineens riep, wacht eens even, ik heb thuis op zolder nog de eer ste uitgave van het reglementenboek liggen, je weet nooit. En dus kroop hij op zolder, nadat hij zich eerst natuurlijk naar huis begeven had, en ze begonnen daarna te lezen: 348 bladzijden, gelukkig met twee foto's ver sierd. En het oudste jurylid las lijn na lijn voor, want 'tis mijn boek zei hij, en daar mag niemand aankomen. Maar hij hak kelde verschrikkelijk, en bovendien had hij zich vergist van bril zodat hij de voor zetsels dooreengooide, lelijk huis hield, in de voegwoorden, en af en toe een komma in de zak stak, waarop het ganse stadion 'komma, komma!' riep. Behalve de neger die met snoepjes rondging, die riep 'bomma, bomma'. En toen ze op het laatste bladzijde nog niets gevonden hadden, nam de voorzitter een doos vol slaappillen in de hand om zich in te ver drinken, maar gelukkig keek er nog ie mand onder het blauwe schutpapier, en daar stond het in kleine potloodlettertjes 'art. 76.983 quater' indien een der deel nemers zich bij het zich naar de hinder nis begeven te buiten gaat aan het ertoe overgaan van het consumeren van sommige substanties van het rijdier waarop hij bij het optreden pleegde te zitten, dient een commissie te worden opgericht waarbij de leden uitsluitend mogen worden gekozen onder die aan wezigen die bij een vroegere gelegen heid een identieke of verwante daad ge steld hebben. Nu, dat was tenminste klare taal. Ze be gaven zich dan ook eendrachtig en ge zamenlijk naar Billy-Willy die juist op dat ogenblik de linkerachterpoot in zijn mond stak. Op dat ogenblik stak er ech ter een reusachtig groot onweer op, zo- datje de overkant van je eigen neus niet meer zag. En dan sloeg onverwachts de bliksem in, juist op het dopje van de vul pen van een der juryleden die daarbij levenloos ter aarde viel. Gelukkig bleek de vulpen leeg te zijn. Een nabijgelegen omstander sprong onmiddellijk toe om te helpen, maar ver dween daarbij in een nauwelijks zicht bare molshoop. Bovendien riep er iemand voortdurend 'brand, brand'! hetgeen eigenlijk een flauwe grap was, want midden in een grote plas dreven twaalf lijken van tien drenkelingen en twee sedert jaren ver miste galeiboeven boven. Uitgerekend op dat ogenblik begonnen de klokken te luiden, want in de nabijge legen weide was een vliegtuig geland met tien kapers en tachtig kappers aan boord, die hun kop door het venster sta ken en de Marseillaise in het Esperanto aanhieven. Toen was er zonder dat iemand het ge merkt had een paard op het dak van de tribune geklauterd, had de vlag afgerukt, gaf een stukje vendelzwaaien ten beste Zeg, wat is dit eigenlijk voor een waan zinnig geval? Wat is dit voor een krankzinnig ge drocht? Is er misschien iemand die weet hoe we hier een eind aan kunnen maken? Dat is geen verhaal. Dat is één grote klucht. Eén grote mop. Eén paardemop.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 7