iNRICO, PRINS VAN (OOST) VLAANDEREN
aal/te® I mm»
NIEUW HOOFDSTUK IN DEBAT
OVER VERHAALBELASTINGEN
ylstenaars zorgden voor karnavaleske sfeer en...
LEIDRAAD VOOR
BASISONDERWIJS
De Voorpost - 7.12.1979 - 5
van Kamiel
intrgant door de zaal.
n wij denken: «Wannier
ro^gintj da spel hier na oin-
)r<?lèk?», want wij denken
lisimelijk in 't Olsjters.
art gaat een spandoek de
jrogte in. «Merelbeke
inaimt voor Ronny» staat er
bijl. De «buitenlanders»
snibben hier beslist de over-
Blind...
Dete oorzaak is niet ver te
agleken: een eindje hier
gejndaan zitten acht karna-
gejlgroepen in de finale van
leijn dito kwis verkwikkend,
lart de «kwestie» AKV-
raijVK zal er ook \jel voor
;eiis tussen zitten.
t«t is nu al negen uur ge-
brden en er is nog altijd
ets dat er op wijst, dat de
pw gaat beginnen.
2etder Abraham zingt «Ug-
Te). Ugge. Ugge»...
t^eral lopen nu mannen
dpd met kleurige mutsen
;eii het hoofd, verschillende
hejder hen met fiere veren
Igfhun fraaie hoofddeksel,
dat nu allemaal
insen?
-|_|jek het zelf maar eens
poogt men met Lange
Tjo's «French Cancan» de
tmming erin te brengen.
meezinger, en meteen
nken de versterkers en-
jle deciberls luider,
ar het blijft nog steeds
pgelijk een konversatie te
leren, zij het met een
hte steverheffint.
schrikt, want de lichten
jrden plots gedoofd,
juden ze dan toch.
derdaad, want daar ver-
pijnt Karei De Naeyer op
t podium!
verleent meteen het
ord aan William Here
voorzitter van de in-
htende «Gaa Lowies» en
te heet de aanwezigen
Ikom waarom
en spreekt de klas-
ce wens uit «dat de beste
ge winnen»!
ver staan we dus.
t méér dan een Aalsters
vertraging kan «'t spel
linnen».
dadelijk wordt de Prin-
ijke Carnavalcamere der
)ude Keizerlycke Stede
Aalst in de vuurlijn
Iropt.
t het «Lido van Parijs»,
in brengt, dus onmiddel-
het grof geschut in stel-
Marseillaise weer-
nkt.
»ys|rel dondigt met een
rk Frans aksent «de on-
wèrp» van het spektakel
Daar komen ze «op
ne» gewandeld, van ge
erde kanonniers tot lich-
kavalerie, in diverse
uren. van alle plui-
ge...
m-Paul vokaliseert en
ipeelt een mini-klave-
ibel, het vrouwvolk ach-
hem zingt en voert luch-
e danspasjes uit.
zaal zingt «Frou-Frou»
e en klapt in de handen,
plaus ook als de eerste
len van Josephine Ba-
onsterfelijke «J'ai
amours» weer-
nken.
1 ':t de prinsencamere is
sukses verzekerd,
stemming zit er meteen
n sprekend bewijs daar-
is, dat onze gewezen
nsen zaterdag verschil-
m de kontrakten konden
c luiten, om elders op te
den met hun Lido.
klaf'
plaus op
ublieft!
alle banken,
ontmoeten Enrico op
plaats die zich niet
nt voor interviews of uit-
rige gesprekken. Men
art er gewoonlijk met
rre blik naar een lager
egen punt en doet er
der het zwijgen toe.
ch één enkle vraagje ris-
ren: «Hoe ee 't op?»,
rico heeft het tamelijk
ïd op...
prinsen worden in alfa-
lische volgorde op de
ine geroepen en Karei
t een warme oproep tot
aanwezigen om alle
il sarncn voor rik van (Ir
i'lidafrri o appl;m/lu;r
Ontgoocheld, doch eervol verliezer Prins Ronny uit Merelbeke.
(Hugo)
gezamenlijk de afspraken geïnstalleerd en Polle Kei-
te maken, die nodig zijn pemoagel aangekondigd
om de verkiezing zo vlot en als kandidaat Prins Karna-
zo eerlijk mogelijk te laten val 1980 en als dusdanig
verlopen. ook aan het publiek voor-
Dis verdwijnen de vijf he- gesteld,
ren en krijgen we opnieuw Daarna komt de eerste in
muziek en tijd om nog wat de rij aan de beurt,
rönd te kijken. We hebben ons nog niet
Onze blikken gaan op- verveeld, maar zijn het met
nieuw naar Margot, die net heel wat andere aanwezi-
haar plaats verlaat om een gen eens, dat het toch al
korpulente heer in groot rijkelijk laat is geworden,
ornaat te gaan omhelzen. Die Ronny uit Merelbeke
Wat is ze toch mooi, zeg. staat er op om bij William
De strenge Poolse trekken Hereman «een veremer-
in haar gezichtje plooien king aan te brengen»,
zich voortdurend in stralen- waarmee deze volmondig
de glimlachtjes. We kun- instemt. Ronny stelt ons
nen best geloven dat ze een zijn hofnar Jan I voor en 't
nichtje is van de Paus; je spel zit op de wagen,
zou haar gerust de Blonde Ronny brengt met zijn
Madonna van Sinaai kun- vrouwelijke partner een
nen noemen. Ze hoeft dansnummertje op de to-
daarom niet persé in een nen van «Hey, big spen-
geur van heiligheid te der», dat beslist mag gezien
staan, want ze is verdorie worden. Daarna brengt hij
best een doodzondeke met een Merelbeekse
waard... vriend en diens slaapwan-
Eindelijk komen de kandi- delende vrouw een sketch,
daten weer opdagen. Mikro aan de mond. De
Karei gaat ze ons voorstel- sketch op zichzelf is niet
len. Eerst komt Gerrit I slecht, maar te gekunsteld
van Olsene-Zulte aan de door het verkeerd mikro-
beurt. Hij beantwoordt de gebruik en veel te lang uit
vragen op een nogal gesponnen,
schuchtere toon. is blijk- We hadden al onmiddellijk
baar nog niet zo best op door dat met «alles in eur
dreef. Toch vraagt Kareltje bedde» ook Ronny in het
een daverend applaus, bed van de blonde vrouwe
Voor Gerrit, van iedereen, zou terechtkomen...
Willy Schelstraete uit Zot- De man uit Olsene-Zulte,
tegem lijkt al wat minder Gerrit De Schinkel, biedt
bedeesd. Op een vraag van William Hereman een ge-
Karei waarmee gij zijn schenk aan. De jongen lijkt
brood verdient, antwoordt wel door de knieën te zul-
hij: «Ik ben brood- en len gaan van nervositeit...
banketbakker!«Mooi zo. Dat gebeurt ook inder-
Willy's broodje lijkt wel ge- daad, want hij verdwijnt
bakken. Het is nu alleen achter de schermen,
maar opletten geblazen dat Maar Karei vangt ook dit
die man straks de jury geen prachti gop.
zoete broodjes bakt... «Emoties kunnen ons hele-
Dan komst de Aalsterse maal te machtig worden,»
prins Enrico op de prop- zegt hij «we laten alles wat
pen: een indrukwekkende in de juiste plooi vallen en
verschijning eigenlijk. Hij gaan nog maar eens een
is veruit de grootste en de dansje wagen...»
meest imposante prinselij- Na vijf minuutjes keert Ge-
ke figuur. rrit bleekjes terug.
Dat Enrico beeldhouwer is. Hij staat wezenloos dingen
wisten we natuurlijk al te vertellen, die kant noch-
lang. Maar hij maakt ook wal raken. Een pijnlijke
nog wat anders: Vlaamse aanblik,
schouwen en aanverwante Maar het Aalsters publiek,
dingen. dat keihard kan zijn, heeft
Tenslotte maakten we ken- echt wel een groot hart. En
nis met de Merelbeekse de arme Gerrit moet niet
kandidaat Ronny De Vree- beschaamd afdruipen,
se, wiens talrijke fans luid- Aalst voelt mee en schenkt
ruchtig en langdurig zijn hem een bemoedigend ap-
naam skanderen. plaus. Iedereen moet
Dat wordt beslist de moei- leergeld betalen en met
lijkste tegenstrever voor goede wil en veel boter-
Enrico. is onze innerlijke hammen komt ook Gerrit
prognose... er wel...
Dan wordt de definitieve Willy uit Zottegem heeft
volgorde van optreden ge- voor' William Hereman niet
trokken: het wordt Ronny - alleen een medaille, maar
Gerrit - Willy, met Enrico ook een prachtige karna-
als laatste. valshoed en een geschenk
Een gunstige trekking dus. er bovenop in petto.
Zoete broodjes? We gelo-
En daar,s Vader Abraham ven h D<; ma»nm
weer... Allemaal!!! uit ZotIegem houden er
Konferencier De Naeyer een eigen muziekkorps op
stuurt de aanwezigen de na, maar ook twee zeer
dansvloer op. Schepen van stuntelige dansers op het
Feestelijkheden De Bis- podium,
schop heeft «Ie eer om met Willy zelf is zeer beschei-
Dlga Roggeman, t|cn: «Ik ben maar een
dacht op.
En hoe.
«Dat zijn leuke dingen
voor de mensen...» echt
Paul Van Vliet. Maar ook
écht Karei De Naeyer.
«Weir zèn allemool mor
mensjen, gewoeine
mensjen...»
Inderdaad, Karei, maar de
manier waarop jij het naar
voor bracht, sprak ons aan.
Wij vonden dit intermezzo
een hoogtepunt van deze
avond.
Willy had zich midderwijl
vermomd als Vader Abra
ham en begon ook met het
repertorium van deze aarts
vader naar voor te
brengen.
Toen hij voor de eerste
keer een refrein begon te
zingen, riep hij luid, het
publiek aansporend om-
mee te zingen: «Alle
maal!!!...»
Waar hadden we dat al eer
der gehoord?
Zijn optreden viel als een
baksteen en iedereen keek
reikhalzend uit naar
Enrico.
Het was middernacht ge
worden en een delegatie
van Lotjonslos onder
leiding van Willy Van Mos-
vermoeden dat onze prins
over so'n mooi stemgeluid
beschikte...
Na «Kamavali, kamava-
lo», «Hangt de zot mor oit»
en de zaal zingt mee. Om te
eindigen «Ajoirien,
ajoinen...»
De mensen van Merelbeke
zaten er maar bleek en stil
letjes bij te kijken, als van
de hand Gods geslagen.
Halfeen.
Beir Verbestel voert zijn
nummertje op, Polle Kei-
pernoagel komt zingen, de
jury trekt zich terug.
Prins Roland van Wetteren
komt Polle vereremerken
en verklaart dat Aalst dé
Karnavalstad bij uitstek is,
maar dat ze in Wetteren, in
Zulte, in Zottegem en Me
relbeke ook graag karnaval
vieren.
En waarom ook niet?
De aandacht voor het ge
beuren op hetpodium ver
slapt, men wacht met span
ning op de uitslag.
Simon D'Hondt nodigt de
schepenen De Bisschop en
Roels uit om op de scène te
komen. Menwil immers de
«Doctor Humoris Causa»
van dit jaar bekronen en
liefst met de nodige luister.
gemaakt. Natuurlijk in de
omgekeerde volgorde. Ge
rrit wordt vierde, Willy
derde.
Ronny zit met gespannen
en bleek gezicht op de
schoot van een mannelijke
supporter het verdikt af te
wachten.
Hij wordt tweede.
In de zaal gaat «ne grallèk-
ken domp op»... Het is dus
Enrico! Het applaus barst
los. De mannen van Merel
beke jouwen, de Aalste-
naars juichen nog harder
als Enrico tot Prins van
Oost-Vlaanderene wordt
uitgeroepen.
Enrico is ontroerd: «Met
tranen in de ogen sta ik hier
als karnavalprins van Oost-
Vlaanderen...» zegt hij.
Ook Margot komt nog
evenop. Ze is nu Zomer-
prinses van Merendree.
Met die zonnige glimlach
van haar kunnen we ons
dat best voorstellen.
Inmiddels wijst de klok
halftwee en de verliezers
verlaten de zaal.
Een geetgebakerde aan
hanger van Prins Rony wil
zo nodig op de vuist met
iemand van Aalst. Want:
«Het moest een Aalstenaar
Burgemeester D'haeseleer ontvihg van de heer
Plron, schepen van de stad Brussel een briefje
waarin gemeld werd dat op 17 februari 1980 het
beroemde Manneke Pis zal verkleed worden in
de Ajuinboer.
De jongsocialisten bereiden momenteel een
perskonferentie en -motie voor omtrent de
mogelijke herbestemming van het Kultureel
Centrum. In het geheim zou een beperkte
kommissie (Roels, De Neve, Van den Eede, een
afgevaardigde van het Ministerie van Neder
landse Kuituur en de hoofdbibliotekaris)
gewerkt hebben aan een mogelijke herbestem
ming van ruimten van het Kultureel Centrum.
Konkreet komt dit neer op een vergroting, 5 6
maai, van wat nu voor biblioteekruimte
voorzien is. Argument is dat de biblioteken aan
uitbreiding toe zijn, gezien het stijgende
sukses. Dit wordt door de Jongsocialisten
genuanceerd, slechts in de wijkbiblioteken is
er een stijging waar te nemen, in de centrale
biblioteek is er alleszins een relatieve daling en
misschien zelfs een daling in absolute cijfers,
(wat wij normaal vinden!)
Deze gang van zaken wordt onaanvaardbaar
geacht. Er wordt herinnerd aan de inspraakmo
gelijkheden nog ten tijde van Van Hoorick die
nu op de helling gezet worden.
Anderzijds konden wij vernemen dat de
stedelijke biblioteek gepromoveerd wordt tot
een Provinciale Gewestelijke biblioteek, wat
met zich meebrengt dat er meer subsidies
zullen naar Aalst afvloeien.
De oppervlakte van deze biblioteek is wettelijk
vastgelegd, de voorziene ruimte van 2.400 m2
wordt op 2800 m2 gebracht. Hierdoor komt er
een lichte wijziging in de voorziene tentoon
stellingsoppervlakte. Maar het Ministerie van
Nederlandse Kuituur beloofde daarentegen een
subsidie voor de afwerking van het Kultureel
Centrum, en daar kan niemand iets tegen
inbrengen.
Geruchten en persberichten werden de wereld
ingestuurd alsof men de beschermde H.
Geestkapel steen voor steen zou afbreken en
nadien op dezelfde plaats zou heropbouwen.
De maatschappij Federale Verzekeringen van
de Bouwnijverheid ontkent dit ten stelligste.
Wel zal de beschadigde kapel worden hersteld,
maar zeker niet worden afgebroken.
Bloemenfee 1979 Margot was ook aanwezig om Prins Enrico een hart onder de riem te steken.
(Hugo)
selelde was ongermerkt de
zaal binnengekomen.
En daar ïs dan toch einde
lijk Enrico!
In Schotse kilt en dadelijk
op dreef: «Van a ien, twie.
droi, stemt allemool vèr
moi!»
Zijn medalje van Prins
Karnaval 1979 had hij aan
William geschonken.
Vervolgens zong hij «Met
Enrico naar Karnaval».
Wij hadden nooit kunnen
De beide bewindslieden
komen plichtsgetrouw een
handje toesteken om de
nieuwe doctor te instal
leren.
Het wordt Willy De Meyst.
van het Moorselse Hof
Texel, die wegens zijn ver
diensten op karnavalgebied
deze eer te beurt valt.
Daarna wordt ons de vol
tallige jury voorgesteld.
Als deze terug in de zaal
zit, wordt de uitslag bekend
zijn!» schreeuwt hij.
AKV-voorzitter Gustaaf
Sonck en Jean-Paul De
Boitseleir leiden echter al
les in goede banen, zodat
deze genoeglijke avond
toch echt vlekkeloos is ver
lopen.
De «Gaa Lowies» halen eer
van hun werk.
Volgend jaar komen we
zeer zeker terug...
C.A.T.
In de refter van het «Stedelijk Onderwijsinstituut nr. 1»,
de stadsschool aan het Vredeplein, heeft op dinsdag 11
december een voordrachtavond plaats. Alfons Van Ros
sen, gewezen kantonnaal inspecteur bij het kleuter- en
basisonderwijs en tevens ondervoorzitter van de Bond
voor Grote en Jonge Gezinnen brengt er een «Leidraad
voor ouders met kinderen in het basisonderwijs»,
ledereen is op deze avond die stipt te 20 u aanvangt
welkom. De zeer degelijke brochure van de BGJG in dit
verband opgesteld zal er door de spreker worden
voorgesteld.
Wie als ouder van kinderen uit het basisonderwijs er op
elk terrein meer wil van weten mag deze «leidraad»
gewoon niet missen.
De heer Van Rossen is tevens voorzitter van de nationa
le kommissie voor onderwijs in «de Bond». Als stimula
tor van deze Bond-brochure zal hij deze in het Stedelijk
Onderwijsinstituut niet alleen als primeur voorstellen
doch ook passend kommentariëren.
Uiteraard is er na deze uiteenzetting een brede moge
lijkheid tot vragen stellen en diskussie.
LH
Nadat voorstellen van CVP-leden De Pauw en Uyttersprot
tot zeer woelige debatten'leidden, verliep de bespreking van
het voorstel Willems tot wijziging van de belastingsveror-
denig op de verhaalhelastingen heel wat kalmer. Hoeft het
herhaald dat de gemeenteraad van Aalst over deze verhaal
helastingen reeds zowat alles zegde wat hoeft gezegd te
worden, zodat men met nieuwe voorstellen tracht te redden
wat er nog te redden valt.
In zijn uiteenzetting wees volksvertegenwoordiger Ghis
Willems (CVP) erop dat de laatste besprekingen op het
Kabinet van de Minister van het Vlaamse Gewest voorna
melijk met ambtenaren van Binnenlandse Zaken, geleid
hebben tot een tekst waarover iedereen kon akkoord gaan.
Dit algemeen akkoord kon trouwens vastgesteld worden op
de gemeentelijke Kommissie van Financien, de week voor
de gemeenteraad zelf.
■i
kleintje», zegt hij «maar ik
<I(h- dit graag...»
Vrivolgens verdwijnt hij.
zegg'
i I he
Wr
II lei
ril hel v
d..l h<
De woordvoerders van Bin
nenlandse Zaken beweer
den zelfs met belangstelling
de uitslag te zullen afwach
ten wanneer de zaak voor
het Hof van kassatie of de
Raad van State zal gebracht
zijn. Het raadslid stelde wel
de vraag of de voogdijover
heid niet meteen de beslis
singen van de gemeente
raad omtrent de verhaalhe
lastingen goed te keuren.
Hij vreesde echter dat zij
haar eerder ingenomen
standpunt niet zal wijzigen
zonder gerechtelijke uit
spraak». Tenzij de Minister
van het Vlaamse Gewest
(bedoeld werd Minister
Mare Galle) zijn gewicht in
de schaal legt en het rede
lijk en juridisch onaan
vechtbaar standpunt van
Aalst steunt», zo ging hij
verder.
De interpcllnnt kon maar
met begrijpen waarom de
voogdijminister enkel maar
Ie vei mui wen was. nadat
ln| dooi een pioees in het
ongrh|k gesteld werd. De
heer Willems kende zelf
heel wat voorbeelden waar
bij de voogdijminister toch
toegaf, tegen een vroegere
zienswijze of deze van een
voorganger in. Hij dacht
hierbij aan een goedkeu
ringsbesluit van de Minister
van Binnenlandse Zaken
omtrent een gemeentelijk
reglement dat de bestem
ming wenste te regelen van
de goederen die in uitvoe-
,ring van een vonnis op de
opbenbare weg werden ge
zet. Een Waalse gemeente
had jaren terug een regle
mentering uitgewerkt, die
regelrecht inging tegen de
grondwettelijke en wettelij
ke bepalingen inzake het ei
gendomsrecht, omdat men
oordeelde dat de bestaande
reglementering te liberaal
en achterhaald was. Dit
reglement werd tenslotte
door een gelijkgezinde
Waalse Minister goedge
keurd. ondanks het recht
tegen de wet inging.
De heer Willems twijfelde
evenmin aan de overtuiging
van de voogdijminister, ook
om reden dat zijn partij in
Aalst zich reeds duidelijk
uitgesproken had over de
verhaalbelasting, maar
supplementair was er vol
gens hem het feit dat het
recht onaanvechtbaar aan
de zijde van de stad Aalst
stond. Hij dacht dan ook
dat men heil mocht ver
wachten van de Minister
zelf. «Ik voeg eraan toe:
was ik minister, ik zou het
doen» aldus de heer Wil
lems.
Als de stad geen gelijk
krijgt, dan was het voor
hem duidelijk dat de stad
Aalst voorheen niet verder
gegaan is dari de minister en
zijn diensten, en dat men
aldus anderhalf jaar verlo
ren heeft.
De CVP-fraktieleider was
dan ook blij dat iedereen
het oorspronkelijk stand
punt van de gemeenteraad
van 30 mei 1978 zou willen
hernemen, zelfs in zijn ver
sie, die volgens de admini
stratie het best weerstand
kan bieden bij een eventue
le gerechtelijke procedure.
De vier voorgelegde pun
ten, over het verwerven van
de wegzate, de belasting op
de wegenuitrusting, het leg
gen van riolen en het leggen
van trottoirs en uitritten,
diende volgens hem afge
koppeld te worden van de
binnenkort te behandelen
belastingsreglementen. De
ze reglementen zouden
kunnen betwist worden als
vb. de gemeenteraad zou
aannemen dat het bestuur
op een onredelijke fiskali-
teit aanstuurt. Volgens men
hem medegedeeld had zou
de behandeling van de belas
tingsreglementen nog niet
klaar zijn, waaruit hij be
sloot dat de strijd binnens
kamers verder gaat. Maar
dit mocht dan geen reden
zijn om te wachten met de
oude zaak van de verhaal
helastingen, waarover ie
dereen het eens was. Hij
was dan ook vafi oordeel
dat men niet langer hoefde
te wachten gezien er reeds
anderhalf jaar vertraging
opzat.
De spreker bedankte niet
alleen zijn eigen fraktie
voor de steun bij zijn voor
stel maar ook de andere
partijen en de Schepen van
Financiën, omdat hun hou
ding het akkoord dat op de
gemeenteraad zou bereikt
worden mogelijk gemaakt
had.
In zijn antwoord stelde
Schepen van Financiëen Gas
ton Van den Eede (PW)
dat het niet nodig was de
ganse historiek van de ver
haalhelastingen op te rake
len. Hij bedankte persoon
lijk de stadssekretaris en
zijn administratieve dien
sten voor de medewerking
aan de uiteindelijke tekst.
Hierbij herlrtnerde hij
eraan dat de gemeentaraad
in feite reeds akkoord was'
op 30.5.1978 met het huidig
principe dat stelt dat ver"
haalbelastingen niet gelden
voor beslissingen die voor
de fusie getroffen werden in
gemeenten waar dergelijke
belastingen niet bestonden.
De Schepen preciseerde
ook dat de voorstellen van
de heer Willems niet op de
agenda van de gemeente
raad kwamen omdat de brief
van de heer Willems slechts
het stadhuis bereikte op
21.11.1979 en de tekst na
dien nog diende bestudeerd
te worden. Wel benadrukte
hij dat de steun aan het
voorstel niet betekende
dat men met het princiepe
akkoord was.
Wel legde de heer Van den
Eede er de andruk op dat
de motivering, die de heer
Willems gebruikte, veel
veranderd was dan deze die
vroeger gebruikt was ge
worden. Voor deze motive
ring stelde de schepen zelf
een kleine verandering voor
aan paragraaf vijf.
Meteen waren de voorstel
len unaniem goedgekeurd.
VEHE
