WALTER ELEGEERT: IK BEN GEEN TOVENAAR» De Voorpo MET EEN G-LENING KUNT U ALLES EN NOG WAT BETALEN. Generale Bankmaatschappij uw bank Praten met trainer van Eendracht Aalst ALS KERST- OF NIEUWJAARSGESCHENK MONOGRAFIE OVER HET LEVEN EN WERK VAN STEPHAN GORUS De Voorpost - 14.1Z.19/9 - u Met Walter Ellegeert een afspraak maken kkelijke opdracht, ofwel geeft hij les int-Franciscuscollege te Wetteren, ofwel geeft is geen vierkant. Ja, hard zijn ze voor spelers die met moei- in het wel. Tegen Tongeren bij- lijkheden te kampen heb- Van voetbal hebben echter geen kaas gegeten, Mi voorbeeld. Ik haalde een ben. Ik heb ook mijn proble- een gedeelte althans. En wat itballes aan de spelers van Eendracht Aalst, ofwel is hty jonge speler, zestien-zeven- men, ik zou ook wel eens aan gebeurt er? De trainer mag je gast bij een of andere vereniging. Telefonisch spreken we f: ik kan hem spreken op vrijdagavond omstreeks 10 unr. n het geval hij niet thuis is wordt het interview verschoven r zaterdagochtend. Dus zaterdag. Met de cassette in de jem geen windeieren op, lacht de fotograaf. De trainer T zwaait de deur open. Een rijzig man verschijnt ichend in de leegte van de geopende deur. Kom erin. J/e nemen plaats in stijlvolle bedenkt dat we op papier etels, elk geluid wordt een sterke ploeg hebben. Het jedoofd door centimeters gaat niet allemaal voor de [ikke tapijten, een akwa- wind, een rits gele kaarten ium zorgt voor stille bewe- hielden basisspelers uit de nng terwijl Jos Ghijsen de kompetitie, daarna gekwet- faisteraars uit bed haalt, sten bij de vleet. Een echt Falter Ellegeert neemt bij- hospitaal. En ook een lange ja een dubbelzetel in beslag, reeks tegenvallers, pech bij üj is koppen groter dan ik de afwerking, ongeluk in de acht, breed uitgebouwd verdediging... Het rad is aan pk, maar zeker niet dik. het draaien voor je het weet. De pers loopt hier de deur De spelers verliezen het stuk h en uit alsof ik een zelfvertrouwen dat vereist is arenhuis uitbaat. Gisteren om goed te presteren. Ze pg een interview met Paul komen met de daver het veld erbrugghe van BRT 2. Een op. De supporters nemen het pns machtsvertoon kwa ap- niet langer en slaan elke aratuur, en een zeer lang week aan het muiten. Ik kan psprek waar ongelooflijk het best begrijpen, ze beta- E;1 in geknipt is.» len elke week een vrij duur j schuwt de moeilijke si- ticket en willen spektakel iatie waarin Aalst is ver- voor hun mooie geld. Aalst fcild niet: «Amper acht heeft een flinke supporters- linten, gans achteraan in schare, zeer trouw zelfs. Die i rangschikking bepaald mensen blijven komen, ook [et prettig, vooral als je al gaat het een beetje tien jaar in het spel. De iemand raad willen vragen, zijn plunje in de reiskoffer snaak werd weggefloten. Op tenslotte ben ik geen' tove- stoppen en opkrassen. Er verplaatsing draaide die naar die met een verbazing- wordt een andere oefen- nochtans leuk mee, maar die wekkende vingervlugheid meester aangetrokken en die and sta ik voor de deur van wat men doorgaans een jongen wist eerst niet waar drankjes brouwt die op slag moet het maar klaren. Ik ite villa» placht te noemen. Het voetbalgebeuren bracht hij liep, die had geen greintje het ganse zootje klaart. Als betwijfel sterk de gegrond- moed meer. Als je als trainer het minder vlot draait kan je op het bankje zit en je hoort na een diepgaand overleg hen schreeuwen «Ellegeert een beslissing nemen die buiten» dan doet dat je pijn, misschien vruchten zal af wees gerust. Je gemoedsge- werpen. In Aalst voel ik me steltenis nadert het nulpunt soms wat verlaten, hoewel ik of nee, het vriespunt. exact weet wat er hapert, Kijk, ik ben niet iemand die maar ik sta daar met een tevreden is met halfgedaan ploeg waarin ik het volle werk. Ik was me er volledig vertrouwen heb en met een van bewust dat die job lood- klassering die net het tegen- zwaar zou doorwegen. De overgestelde pretendeert, bestuursleden, de mensen Maar op mijn eentje kan ik die er poen insteken, de niets doen, iedereen moet supporters willen resultaten keihard meewerken om het en een trainer is een tussen- team te redden van de persoon waarop iedereen ondergang. Ik heb de indruk zijn vertrouwen stelt. Toen dat de meesten dat nu inzien ik vorige week hoorde dat er en bereid zijn te knokken een bestuursvergadering op voor hun vel. Als we op til was boog ik al het hoofd Mechelen een punt pakken «Volgende zondag is Elle- kan het ganse mechanisme geert vrij» dacht ik. Geluk- terug in werking treden. We kig heb ik me vergist. Weet hebben een psychologische Eïl in geknipt is.» len elke week een vrij duur je, een oefenmeester is een opdonder nodig. Een uitslag j schuwt de moeilijke si- ticket en willen spektakel eenzaam individu. Bij Aalst die uren naklinkt, dan heb- zal dat euvel nu wel verhol- ben de jongens weer dat pen worden want twee dyna- tikkeltje lef om komplexloos mische bestuursleden zullen op de grasmat rond te hol de oefeningen bijwonen en len. In het leven is dat steeds ter beschikking zijn precies gelijkaardig. Iemand die een beetje de wind mee heeft, durft iets meer omdat hij zeker van zichzelf is. Maar als je je moeilijkheden op het lijf haalt en nooit eens aan de bak komt, dan stort je vlug van je voetstuk. In tegenstelling tot wat wel eens geschreven of gezegd wordt, is de sfeer onder de spelers behoorlijk goed. De jongens hebben wel ontzag en respekt voor mij, wij vormen een leuk stel, er is eendracht. Tuurlijk zijn er wel eens wrijvingen en soms moet ik hard ingrijpen. Tenslotte ben ik trainer en is het mijn taak de discipline te handhaven. Doch het is verkeerd de zaken in het onjuiste daglicht te stellen. Maar ja, als het slecht gaat is iedereen er als de kippen bij om de meest gekke roddels te zaaien.» heid van dergelijke maat regel, meestal is het een pleister op een houten been. Neem nu Van Der Eist die kreeg vorig seizoen de bons. Vanuit Brugge werd Hau- waert aangezogen die niet eens de spelers bij naam kent. Hij vraagt het bestuur een ploeg op te stellen daar het reeds vrijdag is en hijzelf niet bekwaam is op dat moment een behoorlijk elftal in elkaar te boksen, wat vrij logisch is. En gaat Aalst niet winnen? Na zeven of acht nederlagen na elkaar wor den twee punten binnenge rijfd. Hauwaert is de held natuurlijk, de ploeg heeft zijn moreel opgeschroefd en alles loopt los. De enige mogelijkheid voor redding is zo vlug mogelijk winnen, als dat lukt halen we het. Ik ben wel blij dat het «Een voetbaltrainer zou ook nog sociaal assistent moeten zijn» .(pdm) Aalst pikten me op en ik mocht zelfs met de nationale beloftenploeg oefenen, de meesten waren toen rond de 21 jaar, een klad ouder dus, maar ik stond toch mijn mannetje. Ik werd getransfe reerd naar Racing White waar ik verscheidene malen in de eerste ploeg speelde. Waregem dat toen ontzet- bestuur mij niet uit mijn tend goed draaide, viste me funktie heeft ontheven. Het op. Deze overgang werd afvaardiging uit Aalst sprak. En ik hoef je nauwelijks te vertellen dat Eendracht me een interessant voorstel deed. Ik heb echter gewacht tot die mensen uit Ninove hun toestemming gaven om renkorps, dat steekt een riem onder het hart. Anders laat ik alles nogal over me heen waaien, ik zei het ai dat ik mezelf niét moet beschul digen. Wat ik doe, doe ik naar behoren. Punt. Het is is een klinkbaar bewijs dat die mensen iets positiefs zien mijn ondergang. Herhaalde lijk kwam het tot herrie met in mij. Trouwens het sterkt de toenmalige trainer die me Walter Elegeert: -Ik ben geen tovenaar».(pdm) l_fl| wenst -eksempla(a)ren te ontvangen van dc «Monografie over het leven en werk ,gr van Stephan Gorus, aan de prijs van 400 F per eksemplaar. b I Onlangs werd een «Monografie over het leven en werk van Stephan Gorus» uitgege* ven. Het werk werd geschreven en samengesteld door Lode De Kimpe. Het prachtige kunst- en kijkboek in mooie stoffen omslag, is nog steeds te koop. De auteur. Lode De Kimpe, neemt de lezer of kijker mee op stap door het leven van de kunstenaar Stephan Gorus. Hij doet dat aan de hand van een bibliografie van de kunstenaar om vervolgehs bij middel van afdrukken van schilderijen van Gorus meerdere werken werden in meerkleurendruk in het werk opgenomen de evolutie in het werk van de kunstenaar aan te tonen. Stephan Gorus wordt erin beschreven als een vertegenwoordiger van de optimistische vreugde, die in stralende kleuren zijn jubel uitzingt over het heerlijke leven. In zijn werken staan vaak de kreatieve daad en de emotionele expressie centraal. Vandaar ook dat de kunstenaar Stephan Gorus zoveel mensen weet aan te spreken. Uit het kunstboek blijkt trouwens overduidelijk dat Gorus' doeken het temperament en de innerlijke gevoelens uitstralen, kortom zij zitten vast aan het leven van de alledaagse mens, in zijn verschillende facetten. Het fraaie'werk wordt bovendien nog vervolledigd met uittreksels uit lofbetuigingen aan het adres van de kunstenaar, met gedichten en een rijke biografie die een overzicht geeft van de belangrijkste binnen- en buitenlandse tentoonstellingen van de kunstenaar. Het kunstboek «Monografie over het leven en werk van Stephan Gorus» werd gedrukt door Drukkerij De Cuyper. Het kost slechts 400 F en is onbetwistbaar een ideaal geschenk voor wie van kunst houdt. Men kan dit werk bestellen door het invullen van onderstaande strook: ,nim Ondergetekende: V I Adrcs; Handtekening I Stuur deze bestelbon terug naar Drukkerij De Cuyper, Oude Vest 35 te 9330 Dender.- monde Geen druktemaker Walter Ellegeert praat heel rustig, hij heeft trouwens een erg mooie uitspraak, geen eindklinker blijft in zijn keel hangen. Zowel Raf, die foto's neemt, als ik, praten later nog met bewondering over de trainer. Helemaal geen druktemaker, hij lijkt me zelfs een gevoelig man bij wie eerlijkheid hoog in het banier staat geschreven. Uit zijn woorden valt ook op te maken dat hij zich niet in de zak laat steken, hij is een doordrijver die als een wi chelaar alle goed en slecht afweegt om een definitieve keuze te maken. «De taak van de trainer is zwaar, ook als het goed meezit kan je geplaagd worden. Je bent altijd de eerste die kritiek over zijn kop krijgt. De fans willen je weg en de bestuursleden beseffen dat er wat moet gedaan worden maar zijn het oneens over de te gebruiken middelen. Luis ter, daar in een zaal komen 18 bestuursleden bij elkaar, de helft van die mensen heb ik hooguit eenmaal ontmoet. Laat staan dat ik ze ken. Je kan niet de ganse dag door aan voetbal denken. »(pdm) nooit op waarde schatte. Ik voelde me daar serieus ge- diskrimineerd, hoewel ande ren me openlijk prezen. Waregem stuurde me zon der blikken of blozen naar Moeskroen. Zielig was dat, als speler was ik gebroken. In Moeskroen moest ik zelfs niet gaan trainen, enkel wedstrijden spelen was de opdracht. Dat heeft weinig zin. Een echt goeie periode brak echter na twee jaar aan. Bij Deinze haalden we klinkende resultaten, ieder een was opgewekt, heel wat ploegen veegden we met de vingers in de neus het veld af. Toen was ik speler-trai ner. Dat valt moeilijk te rijmen. Als je zelf niet in beste doen bent, moet je de spelers nog altijd in de hand houden, geen lulkoek hoor. Ook bij Ninove gaf ik de mij in mijn mening dat wat ik doe juist is. Ook al wordt dat hier en daar luidop te gen gesproken. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat ik mijn werk goed doe, ik zou het niet pruimen mezelf iets te moeten verwijten. IJc heb nog beroepsernst, ik wens niemand te bestelen zou je kunnen zeggen.» Waarom werd je trainer? «Ach, ja waarom. Voetbal is een stuk van mijn leven, je leert er mee leven. Stoppen met roken doe je ook niet zomaar op een twee drie. Ik heb heel mooie tijden be leefd dankzij het voetballen. Ik weet nog hoe ik voor het eerst als vijftien, zestienjari ge in het eerste elftal van SOS Schellebelle de terrei nen onveilig maakte. Eigen lijk te gek. Thuis wisten ze van toeten noch blazen, of oefenlessen. Een erg sympa- een mooie dag kwam de hele thieke voorzitter, echt een story toch aan het licht en meteen was het hek van de dam. Mijn identiteitskaart was zelfs vervalst want ik was nog te jong, om, volgens de statuten, het plein te mogen betreden met de «groten». De jongens van mens met een hart. Aalst kwam dan op bezoek, maar ik had mijn woord reeds aan Ninove gegeven, en een gege ven woord is en blijft een gegeven woord. De voorzit ter van Ninove zag er echter geen graten in als ik met een O bouwgrond, auto's, meubelen, verfraaien van de woning, belastingen, bijzondere kosten, enz... voordelige voorwaarden een onmiddellijke beslissing voorbeeld:... G-lening 150.000 F - duur 42 maand, u betaalt 4.426 F per maand en bespaart 14.490 F (wettelijk tarief) G-lening 300.000 F - duur 42 maand, u betaalt 8.763 F per maand en bespaart 27.720 F (wettelijk tarief) Vraag inlichtingen in ons G-Bankkantoor te verhuizen. Ik heb daar wel jammer dat Aalst in goeie herinneringen^ aan o- dergelijke omstandigheden vergehouden. En nu zit ik bij in de aktualiteit moet tre- Aalst waar grijze wolken den. Eigenlijk geloof ik dat boven het Cornelisstadion een goeie ploeg geen trainer hangen. Maar ik heb al tal nodig heeft.» van donkere tijden doorwor- Misschien typeert de laatste steld, zodat ik nog dynamis- zin de ingesteldheid van me en vechtlust bij de vleet Walter Ellegeert, iedereen kan gemist worden. Gedu rende het gesprek blijft hij rustig verder vertellen. Soms houdt hij midden in een zin even op om het juiste woord te vinden. Als hij zijn armen openspreidt lijkt het alsof hij de ganse kamer omvat- Een trainer kan soms met een sociaal assistent verge leken worden, elke vergelij king hinkt wel ergens, maar toch. Je hebt verstandige jongens bij de spelers, terwijl anderen droomdribbek aan eenrijgen maar geen behoor lijke zin kunnen formuleren. Het is dan mijn taak het boeltje bij elkaar te houden, de tegenstellingen een beetje afvlakken en koflektieve prestaties extra in de verf te zetten. Als een speler moei lijkheden heeft moet die bij jou eens kunnen uitjanken. De vreemdste dingen kom je heb, je wordt trouwens ook in dit vak tegen. Tijdens de gehard in de strijd.» rust moetje de wroeters even spreken, wijzen op mogelijke Niet professioneel tekortkomingen, soms met «Nee ik zou nooit professio uitleg, met krijt en bord. neel willen werken. Ik heb Anderen kaffer ik de huid mijn diploma van regent, eventjes vol, soms helpt dat. wat een wissel voor de Als alles goed verloopt werk toekomst is. Ik geef graag je een bakje koffie naar les, het is niet gezond alle binnen terwijl je met de voet- dagen enkel aan voetbal te balgoochelaars wat grapjast, denken. Neem nou And ré De zondagochtend start het Van Maldeghem, de trainer voetbal, dan gaan we met de van Harelbeke. Die was spelers eten, praten we wat monitor bij het leger tot hij en maken ons Haar voor het bij Waregem terecht kwam. gebeuren. De rest zien we Overdag in het leger en 's dan wel. avonds oefenen. Het werd Nee, ik heb geen ambities een geweldig jaar, Waregem meer. Ik heb alle watertjes speelde bij tijden de pannen doorzwommen en heb teveel van het dak. Hem werd toen ervaring om nog te gaan gevraagd een profkontrakt dagdromen. Ik beklaag me te tekenen, hij stemde na niet hoor, hoogte- en laagte- heel wat overleg toe maar punten waren mij niet on be nam een jaar onbetaald kend, dikwijls had ik ruzie verlof bij de kaki's. De maar toch heb ik ved fijne roodwitten ontgoochelden mensen ontmoet Ik ben allesbehalve dat jaar. Na een tevreden, en veeg over alle jaar moet die kerel natuur- onhebbelijke zaken de lijk beslissen, blijven of spons.» terug naar de troep. Hij Terwijl de oefenmeester zijn blijft en Waregem speelt blik in het ijle Iaat rondzwe- rotslecht. Het duurde niet te ven zwaait de deur open en lang of die man had een wandelt mevrouw op ons toe. zenuwinzinking. Dag en nacht piekerde die over eventuele fouten, nooit een «Voetbal, acht wat eng nu?» uitlaatklep. Daar ga je aan zucht ze. ten onder natuurlijk. Het Een vrouw van een trainer lijkt allemaal wel mooi hoor, zou geen snars van die sport die topsport. Maar... Mor- mogen snappen. 2j is ved te gen word je door iedereen zenuwachtig. Maar als je op de handen rond het speelt dan wil het liefje stadion gedragen en over- meegaan en geleidelijk aan morgen word je vergruisd ontdekt ze de regels van het door je beste supporters. Ik spel. Over voetbal kan ze ben niet gek. bijna even goed diskussiëren En wat moet je dan als je als ik. met je spullen op straat Als we opstappen neemt zijn staaf? Een prof-trainer is vrouw wenend van ons af- een avonturier eerste klas. scheid, zij is een knots van Heel dat systeem loopt kom- een ajuin aan het kleinen pleet mank. Er is geen syndi- maar ik durf niet vragen of kaat of zoiets, niemand die het een Aalsterse is. je echt beschermt en de Op de terugweg mijmer ik toekomst is één vraagteken, nog even na, ik denk eraan Vorige zondagnacht heb ik dat leraar Ellegeert eksa- geen oog dichtgedaan, ik mens aan het opstellen is was enorm triest ha de voor school, ik hoop dat hij nederlaag tegen Olympic. Uc heelhuids uit ZIJN eksamen was echt blij naar school te komt. kunnen. Gelukkig heb ik Paul De Moor daar geen tijd om aan sport te denken er hangt een prima sfeer onder het lera-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1979 | | pagina 27