VIJF GELE EN TWEE RODE KAARTEN
De pluimen vlogen
in het rond...
DOELPUNT
LAAT
Kijk op 1e Provinciale
Voetbal
GUIDO JOOS: «IK HEB NIET GESLAGEN
HERMAN VAN
LANGENHOVE:
«IK KREEG
EEN OORVEEG»
RIK PEETERS
(S.K. LEBBEKE)
«GESPEKULEERD
OP EEN PUNT»
WILLY MEERSMAN
(V.W. HAMME)
«HET WAS MOEILIJK
SPELEN»
S.K. Lebbeke - V.W. Hamme 0-0
Vijf gele kaarten en twee rode, dat is het resultaat van de
derby ontmoeting tussen S.K. Lebbeke en V.W. Hamme
die in een meer dan verhitte sfeer zijn beloop kreeg. Reeds
van in het begin was het duidelijk dat de zenuwen in beide
kampen gespannen stonden. Dat was oorzaak dat deze
wedstrijd beslist veel minder aantrekkelijk verliep dan de
ruim 1500 toeschouwers er hadden van verwacht. Hamme,
dat doorlopend een technisch overwicht aan de dag legde,
kon vooral in de eerste helft zijn normaal spel niet
ontwikkelen. Dat kwam omdat er op het middenveld te
lang werd gepingeld, wat anderzijds de lokalen de gelegen
heid bood zich tijdig te groeperen rond Verhulst.
telkens te intimideren pak
te Dirk Verbustel vrij on
zacht aan. Het kwam hier
op tot een vechtpartij waar
bij Guido Joos zich al even
min onbetuigd liet. Zowel
Van Langenhove als Joos
werden door scheidsrechter
Van Acker naar de kleed
kamers verwezen. Aan de
ze weinig aantrekkelijke
partij, die ondanks de re
gen en de koude toch nog
belangstelling had opge
wekt, kwam uiteindelijk
een rommelig einde.
De ploegen:
S.K. Lebbeke: Herman
Van Mossevelde, Eddy
Van den Steen, Leo Ver
hulst, Danny Vermeir,
Ernie Sanders, Luc De
Waegeneer (72 min. Bou-
galem), Eugene Van Er-
deghem, Gustaaf Van Des-
sel. Herman Van Langen-
De kansen in die eerste
vijfenveertig minuten ble
ven dan ook beperkt. Al
leen Rudy Maes liet zich in
de aanvangsminuten gel
den toen hij een kopstoot
net naast het kruis plaatste.
Aan de andere kant vielen
er een paar pogingen te
noteren van Van den
Broeck, Verhulst en kapi
tein Delsin. Na de kamp
wisseling namen de bezoe
kers meer het initiatief.
Meer en meer werden de
lokalen op hun doel ge
drukt. Een bezoekend
doelpunt bleek duidelijk in
de lucht te hangen. Dat
kwam uiteindelijk niet tot
stand omdat het modderige
veld de lokalen een handje
toestak. Op de 70ste mi
nuut was doelman Van
Mossevelde trouwens ver
slagen. Maar de bal, door
Maes in de richting van het
doel getrapt, bleef net voor
de doellijn in de modder
steken. Amper één minuut
later kreeg men hetzelfde
scenario. Toen had Luc
Schuddinck auteur kunnen
worden van een doelpunt,
maar ook hier bleef de bal
koppig in het slijk hangen.
Hoogspanning bleef er
overigens in de lucht.
Langs weerskanten werd er
meermaals foutief tussen
beide gekomen. Dat resul
teerde in gele kaarten voor
Luc De Waegeneer en Eu
gene Van Erdeghem bij
Lebbeke en voor Mare De
Malsche, Paul Vermeir en
Omer Van Praet langs be
zoekende kant. Een kwar
tier voor het einde kwam
het tot een handgemeen.
Herman Van Langenhove,
duidelijk met het inzicht
Buiten: het gebaar van scheidsrechter Luc Van Acker laat aan duidelijkheid niets te
wensen over: Van Langenhove moet eruit. (Lebbeke-Hamme 0-0)(c)
hove, Frankie Van den Guido Joos, Dirk Verbu- Van Buyten, Paul Vermeir,
Broeck, Roland Delsin. stel, Mare De Malsche, Luc Schuddinck, Eddy De
V.W. Hamme: Daniel De Mare Peysman, (62min. Malsche, Rudy Maes.
Paepe, Omer Van Praet, Ronny De Beule), Dirk E.D.M.
Trainer Rik Peeters en invaller Johan Pieters trachten de gemoederen te bedaren na de
slag om Lebbeke'. (Lebbeke-Hamme 0-0)(c)
De wedstrijd tussen S. K. Lebbeke en V. W. Hamme
is beslist niet uitgegroeid tot een fraai spektakel. Wie
sensatie wilde, daarentegen kwam wel aan zijn
trekken. Erg sportief ging het er beslist niet aan toe.
Scheidsrechter Van Acker moest meermaals hel spel
onderbreken om de tweeëntwintig acteurs tot kalmte
aan te zetten. Dat sussen bleek niet altijd resultaat te
hebben. Uiteindelijk moest de spelleider overgaan tot
het uitdelen van een reeks gele kaarten. Een eerste
slachtoffer werd Luc De Waegeneer. Hij trakteerde
Mare Peysman, mei het bekende gevolg. Amper een
minuut later liet een nochtans anders zo sportieve
Mare De Malsche zich langs zijn negatieve zijde
zien, toen hij Roland Delsin in kontakt bracht met
moeder aarde (of modder). Tegen dezelfde kleur
keek nadien Eugene Van Erdeghem op. Wie dacht
dat die gele kaarten de gemoederen na de rust gingen
bedaren, had het verkeerd voor. Het begon toen pas
voorgoed. Paul Vermeir inkasseerde het eerste geel
na de rust. Van hetzelfde laken kreeg nadien Omer
Van Praet een broek. Deze voetballer was net door
Van Langenhove foutief aangepakt, iets wat door de
scheidsrechter niet was opgemerkt. De jonge Ham-
menaar ging zich evenwel op zijn aanvaller revan
cheren, iets wat de scheidsrechter wel had gezien en
wat hem aanzette om een vijfde maal geel te trekken.
Het vertoon van kaarten was hiermee echter nog niet
gedaan. Integendeel. Herman Van Langenhove, be
slist in geen sportieve dag, pakte de voorbijflitsende
Dirk Verbustel aan. Dit stak meteen de lont aan de
reeds meer dan verhitte gemoederen. Het kwam tot
een handgemeen tussen een ganse tros spelers. Her
en der werden meppen uitgedeeld en ook geïnkas-
seerd. Enkele spelers rolden op de grond en bleven
als levensloos liggen. Scheidsrechter Van Acker die
onmogelijk de gemoederen tot bedaren kon brengen,
kreeg uiteindelijk de hulp van een paar bestuursleden
die het terrein waren opgerukt. Anderzijds waren
ook een paar bankzitters de boksring ingesprongen.
Slechts met veel moeite en na het trekken van twee
rode kaarten konden de vechters tot bedaren worden
gebracht. De slachtoffers van deze kamp waren
uiteindelijk Herman Van Langenhove en Guido
Joos. Beiden konden van achter de omheining de
wedstrijd verder volgen. Wellicht volgen in de loop
van januari een paar weken verplichte rust.
E.D.M.
PRIKKLOK
prikje hier
prikje daar
het kaartje
in gevaar
prikje onder
prikje boven
tot ons kaarsje
uit zal doven.
Fan Langenhove (Lebbeke), zondag allesbehalve de braafste, wordt met 'zachte hand'
door zijn eigen ploegmaats tot kalmte aangemaand. (Lebbeke-Hamme 0-0)(c)
Hammenaar Guido Joos die door de scheidsrechter
ook met een rode kaart werd bedacht, was na
afloop van de wedstrijd al evenmin afgekoeld als
zijn Lebbeekse collega. «Ik heb Van Langenhove
zien natrappen. Nadien is het tot schermutselingen
gekomen. Hierin was ik weliswaar betrokken maar
ik beweer bij hoog en bij laag nooit een slag of stoot
te hebben gegeven. Wel heb ik mij afgeweerd. Dat
ik hiervoor van het veld werd verwezen is voor mij
onbegrijpelijk» aldus.de Hammenaar.
E.D.M.
Pech voor Rudi Maes Ham
het slijk steken. (Hamme-L
Doelpunt? Nee: het schot van Luc Schuddinck (Hamme) i
(Lebbeke-Hamme 0-0)(c)
;ordt door de modder geremd.
Herman Van Langenhove was na de wedstrijd
beslist niet in staat een lang gesprek te voeren.
Geruime tijd na zijn verwijzing van het veld was
zijn woede nog niet bekoeld. «Ik schoof gewoon
naar de bal» zegde de Lebbekenaar. «Verbustel is
over mijn voeten gevallen. Hierop is tot mijn grote
verbazing het tumult begonnen. Er werd rond mij
geduwd en getrokken. Guido Joos gaf mij daarbij
een oorveeg. Waarom de scheidsrechter mij een
rode kaart gaf, begrijp ik nog altijd niet. Ik ben het
slachtoffer geworden van de talrijke overtredingen
die er voordien werden begaan en waarvoor vijf
gele kaarten werden getoond. Bovendien is het de
gewoonte wanneer een fout wordt gemaakt dat
eerst een gele kaart wordt getoond. Die had ik
voordien zelfs niet gekregen».
Trainer Rik Peeters van S.K. Lebbeke bleek na de
wedstrijd nog altijd niet over zijn zenuwen heen te
zijn. Toch bleek hij uiteindelijk nog tevreden te zijn
met het resultaat; «We hebben het middenveld
zoveel mogelijk bij de verdediging laten aansluiten
met de bedoeling een punt uit de brand te slepen.
Daar zijn we uiteindelijk in gelukt. Tactisch hebben
we deze keer gegokt. Ik wist dat Hamme een sterke
ploeg was. Dat ervaarden we trouwens in de
heenwedstrijd. We hebben gepoogd hen nooit hun
gewoon spel te laten ontwikkelen en getracht hen zo
goed en zo kwaad als het ging tijdig op te vangen.
Voor ons is dat uiteindelijk goed meegevallen.
Wanneer je tegen zo een sterke en vooral technisch
behendige ploeg een punt wint, mag je gerust van
een overwinning spreken. Over de uitslag ben ik
dan ook tevreden» aldus de Lebbeekse oefen-
meester.
ime): Herman I on Mossevelde is geklopt, maar de bal blijft i
ebbeke 0-0 )(c)
Baasrode-Temse 0-1
Wat men de laatste kans
noemde voor FC Baasrode is
op een sisser uitgelopen.
Dan bedoelen we hiermee
echt niet dat de partij nooit
aanvaardbare hoogten haal
de, wat inderdaad ook al het
geval was, dan duiden we
wel op het enige bezoekend
doelpunt dat vijf minuten
voor tijd werd geskoord. Een
schot vanop ruim twintig
meter was de aanleiding.
Zwaar verdikt voor een
moedig Baasrode dat in de
eerste helft vrank de aanval
speelde en reeds na zes
minuten een open kans kon
afdwingen langs Van Boven.
De misser was nog geen
teleurstelling waard want
Baasrode bleef moedig op
zoek gaan naar winst. SV
Temse speelde echter ook
mee en dwong op zijn beurt
ettelijke kansen af. Doel
punten kwamen er niet
zodat er met een logische 0-0
stand werd gedraaid. Na de
pauze bleven beide ploegen
nog sterk aan mekaar ge
waagd. Johan Verheyden
stond tweemaal aan de
kansentrommel doch zijn
pogingen liepen op niks uit.
Ook trainer D'Hondt waag
je op vrijschop zijn kans
joch de bezoekende doel
man tipte het schot over zijn
dwarsligger. En dat Temse
zijn derde doelmogelijkheid
tenslotte verzilverde zegden
we al in de inleiding.
Voor Baasrode begint de
hemel erg donker te worden.
Wat er moet gebeuren om
Willy Meersman, oefenmeester van V.W. Hamme
is een bezadigd man. Ook na de zenuwslopende
wedstrijd in Lebbeke bleef hij nog altijd de kalme
gesprekspartner. «We hebben ons best gedaan
vandaag. Het was moeilijk spelen. Tegen Lebbeke
is dat altijd zo het geval geweest. Globaal gezien
hadden we kunnen winnen, rekening houdend met
het feit dat twee gemaakte doelpunten in de modder
bleven steken. De tweede helft speelden we daaren
boven beter dan voor de rust. Lebbeke is in die
periode practisch niet meer op onze helft geweest.
Het is evenwel nooit mijn bedoeling geweest een
collega te bekritiseren. Toch moet ik zeggen dat ik
het systeem dat trainer Peeters er op nahoudt niet
helemaal goed begrijp. Ze laten hun middenveld te
sterk aanleunen bij de defensie. Hierdoor komen ze
moeilijk in een aanvalspositie. Bovendien is dat ook
niet aantrekkelijk voor de voetballiefhebbers. Wan
neer je iedere zondag zo defensief van stapel loopt
dan hebben de toeschouwers ook mets aan het
vertoonde spel. Voor mij is het dan ook meer dan
begrijpelijk dat Lebbeke nog hooguit vierhonderd
toeschouwers aantrekt», aldus Willy Meersman.
E.D.M.
het zo snel degraderende
Baasrode uit de vernieling te
halen weten we niet... en
waarschijnlijk zit men in
Baasrode ook wel met de
handen in het haar. Mis
schien kunnen de alweters
die vorige seizoenen het hoge
woord voerden en er nu bij
het begin van het seizoen
van ondertrokken even weer
aan het roer komen... in de
nood kent men de mens!
(gdp)
