Nationale voetbalkompetitie
LOS
AMBAJA-
DORES
DE BEVEREN
Eddy Jaspers
droomt Van Italië
Zelfs zonder torens bleef
Beverse burcht overeind
«PONNET LIET
UTT TRAP WERK VAN
BEVEREN ONGESTRAFT»
- 11.1.1980 - De Voorpost
een in nevelen gehuld verslagje
Een lichtjes nevelige winteravond in de Haasdonkse
bossen, een steeds langer wordende rij auto's.. Nogal
wat bekende gezichten die versast worden langs de
inkomhal van feestzaal Malpertuus. Dan denk je al
aan eten en voetbal, natuurlijk, en terecht!
Daags na de versterkende zege tegen leider, buur en
rivaal Lokeren troept het geel-blauwe volkje samen
voor een denderend Nieuwjaarsgala. ,\et als de
vorige jaren biedt Combori een flonkerend feestmaal
aan aan spelers en bestuur van SK Beveren. een
aantal prominenten en sponsors.
De zaal zit afgeladen vol als de spelers nog steeds
en terecht aangekondigd als de landskampioenen
onder luid applaus hun entree maken. Eén is er niet.
de JeanZiek! Die komt ook alleen uit z'n bed om te
voetballen. Weet je dat ie zondag ook al bleekjes op
het veld stond? Nu wil hij echter geen risiko's nemen.
Volgende week is er weer een match jongens.
Yvonne, die zich al opgekleed had in de hoop dat
haar duivenmelker toch nog van gedacht zou veran
deren. is berustend thuisgebleven.
Organisator en animator Theo Bauwens heet ieder
een tcelkom en neemt de overbodige honneurs waar
om de spelers en hun dames voor te stellen. Het is
altijd goed om hier te zijnorakelt hij in de gekende
dichterlijke stijl. En hij krijgt natuurlijk gelijk,
want wat patron Bob Lanoye en zijn chef op tafel
brengen is om duimen en vingers af te likken, niet om
op papier te beschrijven. Schrijven en eten tegelijk is
trouwens ondoenlijk en daar zien we dus maar van
En dan zijn daar nog de Zuidamerikaanse klanken
van het kleurrijke trio Los Ambajadores de Para
guay', strelend en ophitsend, virtuoos en zoetge
vooisd... Vaya con dios mi amor. Eviva Espana... een
onvervalste Griekse Sirtaki...
Jean-Marie Pfaff: een kontrakt met een Zuidamerikaanse
ploeg? Bijlange niet: gezellig feesten na de zege tegen Lokeren.
Van Genechten, Lanoye en -Los Ambajadores-
Georges Heylens moet het nu doen
De grote hamvraag 11a af
loop van het derby tussen
de Wase voetbaltenoren was
wel of inen de oscar van de
wedstrijd aan Bert Cluytens
dan wel aan Eddv Jaspers
zou geven. Sommigen wezen
trouwens ook op de grote
verdienste van Heinz
Schönberger in de tweede
helft. Daarmee is dan ook
het trio geciteerd dat de
hard bevochten zege tegen
Lokeren gestalte gaf.
Uiteindelijk hakte Robert
Coethals de knoop door en
noemde Eddy Jaspers de
man van de dag. Als bewa
ker van de woelige Preben
Larsen leverde de man uit
Wilder! inderdaad een
schitterende prestatie, niet
alleen in de afweer, maar
ook hij de opbouw in het
middenveld. Eddy koppelde
zondag een klare kijk aan
snelheid en akkuratesse en
schermde de gerenommeer
de Deen perfekt af. Zijn
prestatie vormde als het wa
re de bekroning van een
stijgende prestatiekurve,
die vooral vanaf de wed
strijd tegen (dub Brugge
steil de hoogte inging.
Eddy meende zelf dat hij
ooit nog wel beter had ge
speeld. onder andere in
Barcelona. Zijn minder
sterke start dit seizoen wijt
hijzelf aan de nasleep van
de viering en de archi-slech-
te voorbereiding. Hij bleef
zich echter onverminderd
inzetten en werkte keihard
aan een betere vorm. Guy
Thijs die zondag nog maar
eens in de tribune zat zal
zich wellicht toch de beden
king gemaakt hebben dat
een verdediger als Eddy
Jaspers erg bruikbaar moet
zijn voor een verjongd Wit
te Duivels-team. Eddy zelf
zweefde na afloop ergens
tussen hoop en vrees: «Na
de recente suksessen van de
nationale ploeg en met Ge-
rets erbij zal ik wellicht nog
niet direkt een kans krijgen.
Toch zou ik zo graag eens
opgeroepen worden, een
keertje willen meespelen.
Italië meemaken zou fanta
stisch zijn, maar wellicht is
dat slechts een droom. De
nationale ploeg is in ieder
geval mijn grootste betrach
ting nu. Wie weet...».
In de wandelgang was ieder
een het er intussen over
eens dat Be\eren aan een
stevige come-back begonnen
was. Robert Goethals wees
eens extra op de enorme
verdiensten van zijn ploeg
telkens die in moeilijke om
standigheden had moeten
spelen: «Op Standard haal
den we een gelijkspel weg
met zeven invallers, tegen
Brugge wonnen we zonder
ons centraal stoppersduo en
nu kloppen we de autoritai
re leider zonder de twee
lange spitsen Albert en Ste
vens. Ik moet echt de lof
zwaaien naar mijn spelers
die zoveel karakter hebben!
getoond. E11 vergeet niet das
we hier de eerste helft de
kampioenenploeg aan het
werk zagen. We hebben
kunnen standhouden op een
verstandige manier, terwijl
we na rust nog voldoend
reserves hadden oin Loke-
ren te overvleugelen.
Lokeren dat hoop en al één
doelkans kon forceren
ruim negentig minuten. Ik
meen te mogen zeggen dat
de verdediging van Beveren
weer een van de allerbeste
De selektie van Simoen
antwoordden de trai
door te stellen dat ze df
ploeg van tegen Winterstaf
zo weinig mogelijk wilder
wijzigen en dus de plaat)
van Albert lieten innemeJ
door een andere spits, it
casu Simoen. Pauwels
Goethals wezen erop dat «Ie
Westvlaming op zijn manier!
erg verdienstelijk had geakA
teerd.
Een grijnzende Freddy^
Truvens was ongewooii
spraakzaam: «Gezien dat ilK
ook nog kan aanvallen? DaM
vooral heeft me plezier gep
daan. want links en rechtf
werd al gezegd dat ik rnktH
kon afbreken. Met een tik^a
keltje geluk maakte ik liii'fó',
vandaag een doelpunt. IIojje|
dan ook. het ziet er naar tiijg|
dat ik me stilaan als ee|g|
titularis mag gaan heschouljf,
wen. Heel wat anders da^a)!
vorig seizoen. Ik ben mo^.
menteel een gelukkig man. aa
Gelukkig waren ze allemaa^
daar in Beveren. Om de tite^
rouwt al niemand meen
maar van de geel-blauwe»'
zal je dit seizoen nog horen
H.!
ne
'Als de stemming al niet super is. dan komt dat toclt
tijdens de bandmontage van Guy Roosen en Theo
Bauwens, een vraag- en antwoordspel in muzikale
stijl waarbij tot groot jolijt van de zaal eens Jlink
wordt gelachen met de helden van het groene gras.
Ach ja, wat kan je zeggen van zo n avond waarop de
aloude geest van Beveren als het ware tastbaar is, de
Sportkring-familie verbroedert en viert want er valt
daar altijd wel iets te vieren't was lekker, 't was
plezant en 't aas vooral erg laat. Vandaar dit korte
sfeerstukje produkt van een houten kop en
tijdelijk melig brein. Dat heb je als je jaren aan een
stuk een zegevierende klub achterna loopt.
He neig STA ES
Iemand die totaal afkerig
staat van voetbal van wat
rond deze sporttak wordt
opgebouwd, kan nauwe
lijks vermoeden hoeveel
tranen de Eendracht
Aalst - ajuin reeds doen
vloeien heeft. Iemand die
wel met het balspel ver
trouwd is, schrok toch
nog op wanneer hij
woensdag vernam dat
Walter Elegeert de verla
ten laan werd ingestuurd.
Georges Heylens zal het
trainingspak aantrekken
en de Aalsterse asse
nieuw vuur moeten in-
Ook ditmaal, de traditie in
ere houdend, hield de Freet-
hiel als vesting stand tegen
de Lokerse invasie. On
danks de afwezigheid van
de twee torens, Stevens en
Albert. slaagden de mo
mentele leiders van de na
tionale competitie er niet in
bij Beveren punten weg te
haler,. Vermits hun beide
vorige confrontaties voor
peurtelingse winst zorgden,
werd deze derde ontmoeting
meteen een beslissende rol
toebedeeld. De geelblau-
wen, niettemin met de klein
ste winst, deden de balans in
.hun voordeel overheffen.
Voor de aanvang echter
ging nochtans de meeste
aandacht naar de kersverse
herfstkampioenen, die voor
het behalen van deze sym
bolische titel, uit handen
van ploegkapitein Jean
Janssens een bloemstuk
mochten in ontvangst ne
men. Voordien bij het oplo
pen der beide ploegen was
het opgevallen dat geen en
kele persfotograaf het nodiig
vond een familiekiekje te
nemen van de Beverse elf.
Wellicht hadden zij er nog
voldoende in de archieven
van verleden jaar.Voor
een Lokerse vereeuwiging
kwamen zij evenwel wel op
dagen. Tijdens de wedstrijd
zelf werden geen geschen
ken uitgedeeld. Een grim-
m? rbysfeer, ook onder
sorters, met daarbij
otiveerde en hard-
n; ,:g strijdende ploegen
zorgden voor heel wat trap
en duwwerk op het drassige
veld. Scheidsrechter Pon-
net, misschien iets te laks,
bleef toch overeind, zelfs
toen hij door Van Genech
ten -verd aangelopen. Glo
baal genomen kunnen we
stellen dat beide ploegen ie
der één helft voor zich na
men, maar geen van beiden
1 voor veel doelgevaar kon
zorgen. Logischerwijze dus
ook gedeelde punten, maar
'cLiar besliste het voetballot
anders over. Dardenne mis
te voor Lokeren aan de ene
zijde, of was het Pfaff die
paradeerde, terwijl aan de
andere zijde Cluytens na
een mooie rush, een beetje
gelukkig, opnieuw in bezit
kwam van de bal en scoor
de. Nog maar eens werd
nadien aangetoond voor
welke psychologische en
taktische veranderingen één
enkel doelpunt kan zorgen.
Lokeren tijdens de eerste
helft de betere ploeg, diende
na dit transformerend doel
punt het Bevers meester
schap te ondergaan. Larsen
en Lubanski, juist zij die
door hun reputatie werden
verwacht, waren gewoon
weg onkennelijk. Wij zien
wel graag een fratsen- en
smaakmakende Larsen,
maar dan moet het ook
voor de ploeg renderen.
Show is enkel goed als er
kwaliteit achter steekt. Ren
deren deden Cluytens en
Jaspers wel, geruggesteund
door een van vertrouwen
blakende Pfaff. Bij Loke
ren ging een gunstige kwote-
ring naar Somers en De
Schrijver. Of ook deze na
men terug te vinden zijn in
het notaboekje van de aan
wezige Thijs is niet geweten.
Wat zijn nu de rechtstreekse
gevolgen van deze uitslag?
Alleszins heeft Beveren
door zijn overwinning er
voor gezorgd dat er nog
meer spanning komt om de
titelstrijd en om de strijd
voor de Europese plaatsen.
Zelf plaatsten zij zich in het
onmiddellijke zog van An-
derlecht, RWDM en Stan
dard. Ook op het morele
vlak zal deze overwinning
nazinderen. Zij laat in ieder
geval het beste vermoeden
voor de terugronde. Wat
Lokeren betreft betekent
het, klassementsgezien dan,
geen ramp. Men prijkt nog
steeds aan de leiding ook al
halveerde Klub Brugge, dat
met zware cijfers van Char
leroi won, de vierpunten-
kloof. Hopelijk verzwakt
bij Lokeren hierdoor het
vertrouwen niet. Men kan
alleszins stellen dat de
zwaarste verplaatsing van
de terugronde reeds achter
de rug is. Wij wensen de
beide Wase ploegen nog
verder succes toe in de te
rugronde. Er is plaats ge
noeg onder de zon, hopelijk
ook onder de Europese.
Robert Coremans
In de catacombe onder de
tribune was het van de ge
zichten duidelijk af te lezen
wie tot het ene en wie tot
het andere kamp behoor
de. Eigenaarig hoe het re
sultaat iemands gemoeds
gesteldheid zo drastisch
kan beïnvloeden. Niet ver
wonderlijk dus dat we zo
veel resultaatsvoetbal voor
geschoteld krijgen. Alhoe
wel de meeste persmensen
het overwinnende team
hadden opgezocht, klopten
wij even aan bij de verlie
zers. De stemming was er
omgekeerd evenredig aan
deze een paar meters ver
der. Trainer Haesaert, die
even voordien sportief zijn
collega Goethals was gaan
feliciteren, vatte zijn visie
als volgt samen: «Beveren
heeft in het begin van de
wedstrijd getracht ons uit
de wedstrijd te trappen.
Scheidsrechter Ponnet liet
dit alles begaan. Wij moe
ten de oorzaak van ons ver
lies evenwel bij ons zelf
zoeken. Een uur lang heb
ben we de wedstrijd in han
den gehad en zijn er or-
danks dat niet in geslaagd
doelgevaar te creëren. Er
zat onvoldoende diepgang
in ons spel. Beveren heeft
dan het geluk om te scoren
en het is pas van dan af dat
ze in de wedstrijd konden
komen. Door dat doelpunt
achterstand moeten wij nog
offensiever spelen en krijgt
Beveren meer vrijheid.
Eens achter op Beveren, is
het moeilijk, om nog teurg
te komen. Dat weet onder
tussen iedereen. Nochtans
is het verlies hier geen dra
ma. Ik had wel op minstens
één punt gerekend en dat
hadden we wel verdiend.
Maar ja, dat is voetbal...
Het is trouwens geen oneer
hier te verliezen. Dat zul
len na ons nog heel wat
ploegen ondervinden.
Verheyen heb ik vervan
gen, mede uit voorzichtig
heidsoverwegingen. Hij
kon ingevolge zijn liesletsel
tijdens de winterstop geen
oefenwedstrijden meespe
len en trainde slechts af en
toe. Nu iets willen force
ren, zou dom zijn.
Ronny Somers, zelf gekwo-
teerd met een sterke ver
richting verklaarde achter
af: «Ondanks de nederlaag
is het voor mij een serieuze
genoegdoening geweest dat
ik vandaag iets heb kunnen
goed-maken. Op Lokeren
lag ik immers mede aan de
basis van de bekeruitscha
keling door het balverlies
in de eerste minuten aan
Jean Janssens, die hierdoor
kon scoren. Ik heb mij van-
de verteld als tegen jou,
ik kon die spanning niet
langer uitstaan. Voor een
tweetal maanden spartel
de ik identiek dezelfde
moeilijke periode door,
maar nu had ik niet meer
de kracht om heel alleen
stroomopwaarts te roei
en. De voorzitter keek wel
een tikkeltje verwonderd
op, maar hij wist even
goed als ik dat deze wild
groei niet langer te dul
den was. Ik stond alleen
met een berg groeiende
problemen voor mijn
neus. Die eenzaamheid
heeft de doorslag gege
ven. Je mag daar niet uit
besluiten dat er onenig
heid of heibel zou ge
weest zijn met de spelers.
Maandag heb ik mijn
laatste training gegeven,
het was nog leuk op de
koop toe. Ik besef beter
dan wie ook dat de spe
lers een opkikker nodig
hebben om opnieuw be-
blazen. Het verlies te
Boom is meer dan waar
schijnlijk de druppel die
Aalst kompleet onder wa
ter zette.
Woensdagmiddag heb
ben we de ex-trainer aan
de lijn; «Ik kan niet zeg
gen dat ik ontgoocheld
ben door dit ontslag. Het
is iets dat in de afgelopen
maanden is gegroeid,
meer en meer hield ik er
rekening mee dat ik aan
het einde was van mijn
latijn in Aalst. Het is mis
schien verwonderlijk dat
ik nu ophoepel, nu de
tweede ronde pas aan
vangt en toch is het een
uitstekend psychologisch
moment voor de jongens
om het tij hopelijk defini
tief te keren. De wedstrijd
te Boom, die we met zwa
re drienul verloren, is bij
velen als een baksteen op
de gevoelige maag neer
gekwakt. Zondag moet
kost wat kost gewonnen
worden tegen een knap
La Lóuvière wil men de
kansen op redding enigs
zins gaaf houden. Ik per
soonlijk zag het niet meer
zo goed zitten. Ik was ook
bevreesd voor de reak-
ties van de supporters. Ik
betrouw het niet meer. Ik
kan hen wel bijtreden
wanneer ze verlangen
dat de ploeg goed draait,
maar ze zijn verdomd
hard voor de trainer wan
neer het niet vlot draait.
Ik ben ook maar een
mens en ik kan geen
gloeiend ijzer met de blo
te handen smeden. De
supporters eisten mijn
kop, ze hebben die gekre
gen. Maandag heb ik
voorzitter Daelemans
aangesproken in verband
met mijn voornemens. Ik
heb hem precies hetzelf-
daag sportief kunnen re- Beveren versmacht het spel
vancheren. Het is wel jam- helemaal. Wij speelden een
mer dat we hier vandaag goede eerste helft, maar zij
zonder punten moeten ver- maakten een goal op het
trekken. Tegen een Beve- goede moment. Hierdoor
ren zonder zijn twee spit- moeten wij meer risico's
sen had ik toch een beter nemen en dat speelde uiter-
resultaat verwacht.» aard in het voordeel van de
Maurice De Schrijver: thuisploeg. Het ontbreken
Jammer van de uitslag, van hun twee spitsen leek
Guy mist op een beslissend op papier een voordeel,
moment zij niet. In zulke maar in de praktijk was
wedstrijden is het nogal daar weinig van te zien. De
dikwijls de ploeg die het vervangers hebben zeker
eerst scoort, die wint. Het hun best gedaan, al had
is overigens, gezien de af- Simoen, alleen in de spits,
metingen, moeilijk voet- het moeilijk tegen Bob
ballen op dit terrein. De Dalving
onmiddellijke dekking van R. Coremans
hoorlijk te presteren. Die
mensen twijfelen aan ei
gen kunnen, ze zijn een
beetje ontgoocheld, en
hier en daar wordt ge
mord. Er vallen overal
wel eens minder fraaie
woorden, zelfs in de bes
te familie stormt het
eens. Het is afhankelijk
van het karakter en de
gemoedsgesteltenis van
de betrokken persoon of
hoge of lage noten wor
den gezongen. Ik weet
natuurlijk piet of een of
ander persoon achter de
rug heeft gesproken,
maar ik hecht weinig ge
loof aan roddels die gul
de lucht wordén inge
stuurd.
Het zijn allemaal losse
gedachten die kriskras
door mijn hoofd suizen,
ik heb nog geen vast ver
moeden van wat me nu
te wachten staat. Mis
schien ga ik zondag nog
niet naar een of andere
matcht kijken, maar in elk
geval toch de week daar
na. Ik ben al vanaf mijn
tiende levensjaar aktief
bij het voetbalgebeuren
betrokken. Dat laat spo
ren na. Ik zorg er wel voor
dat dit eerder ontgooche
lend jaar niet te lang in de
kleren blijft hangen.
Soms hoop ik terug te
vallen op een eerder klei
nere club. Bij Ninove ken
de ik iedereen, geen en
kel bestuurslid was me
onbekend. Bij Aalst zijn
er een hoop die ik zelfs
tot voor. maandag slechts
éénmaal gezien heb, dat
getuigt misschien van
een zekere verlatenheid.
Misschien is het best dat
ik alles laat bezinken, ik
heb tenslotte nog een va
ste taak op het St. Franci-
scuscollege te Wetterei
waar ik als leraar behoor
lijk aan mijn trekken kom
Indien ik prof-trainer was
geweest, zat ik natuurlijl
in zak en as. Ik maak me
wat dat betreft, geen be
goochelingen. Wellich
zal ik een voorstel orr
een tweede-klasser
trainen geen tweedi
maal meer aanvaarden
Ik ken nu het klappen var
de zweep. Ik ben eerde
de mening toegedaan da
heel binnenkort bijna el
ke tweede divisieploej
over een proftrainer za
beschikken, de verant
woordelijkhéid wordt t<
groot om die te kombine
ren met een hoofdtaak
Als ik een paar wekei
geen match meer ga be
kijken, leer ik misschiei
nog andere waarden ont
dekken die dit aardse Ie
ven kruiden. Ik weet he
allemaal niet meer
goed momenteel. Pas op
iK maak me daar geen
zorgen over. Het is er orr
te doen de onweersbui te
laten overwaaien. Z<
vlug krijgt niemand
eronder. De periode Aal!
is achter de rug, en
vind het meer dan bi
langrijk dat het bestui
en ik op een vriendschap
pelijke manier gpeiedaj
hebben gezegd. Tenslot]
te is de mens die acht!
voetballer, of bestuursli
of achter om het ev<
welke sociale rol zit
langrijker dan zijn funl
tie. Ik zou niks liever wilj
len dan dat Aalst in twe<
de blijft, hopelijk slaaj
mijn opvolger in zijl
moeilijk examen. Ik hel
met iedereen het best<
voor.
Paul De Moi
