VERKIEZING
SPORTLAUREAAT
ISTAD AALST 1979
«AALSTERSE GILLES»
NU OP EIGEN BENEN!
Driekoningenfeest.
waar is de tijd?
ZEBRAPAD
Bemerk weer de prachtige en dure struisvogelveren. (Erik)
Zo ziet de splinternieuwe
m er dan uit. (Erik)
;'tgen geeft alhoewel bij c
stichting gesteld we
dat alleen op Aalster!
Rgebied zou naar buitc
-.worden getreden. Me
«Negen jaar terug werd bij de overname van 'De
Ware Gilles' die zelf 'De Ajuingilles' hadden opge-
volgd voor de oude kostuums een flinke som be-
nie taald,» zegt stichter ere-volksvertegenwoordiger
,ee Bert Van Hoorick. Toen echter voor de eerste maal
gt moest worden opgetreden bleken de kostuums niet
ock meer te dragen en bleef van de pluimveren hoeden
Mij maar weinig over. Alleen de bulten, helemaal door-
3w< jweet, want een Gille in februari die «moet zweten»,
Jstl de mandjes en de zware gordel met koperen bellen
g! bleven over.
Huren maar Nieuwe Gilleskledij met
te Binche Aalsterse motieven
j Er moest dan maar ge- Op de Grote Markt in de
huurd worden in die an- zaal «Bistro»..gaf sekreta-
dere karnavalstad, Bin- ris Rony De Bruyn kom-
che. Steeds keerden de mentaar bij de nieuwe
diskussies, vaak verhitte, Gilleskledij die door «Gil-
over het aanschaffen van lesmannequins» werd
eigen kledij, terug, maar voorgesteld in aanwezig-
n toe voor zeer korte tijd heid van Bert Van Hoo-
al bleek dit een utopie. Nu riek, schepen Marcel De
ime werd evenwel de grote Bisschop (kortstondig),
Idi^stap gezet en komen er stadssecretaris Chris-
da» meer mogelijkheden, tiaan Willems, raadslid
h" Misschien zelfs met op- Gracienne Van Nieuwen-
™®tredens buiten de stad zo borgh, zelf entoesiaste
Feestkomiteevoor-
Gille,
het feestkomitee zijn ze
uitrusting van de Aalsterse Gille
5 ,gen geen alhoewel bij de
stichting gesteld werd
dat alleen op Aalsterse
Rgebied zou naar buiten
1getreden. Men
moet zich daarbij ook wel
hoeden voor oververza
diging wat leidt tot deva
luatie.
IKostuum met
Aalsterse inslag
■Feestkomiteevoorzitter
■Frans Wauters verheugt
|er zich over dat de kogel
door de kerk is en de
■«Aalsterse Gilles» nu ook
|écht Aalsterse kostuums
dragen. In het Fpestkomi-
Itee zal hij steeds ijveren
opdat aan de Gilles alle
■mogelijke steun, finan-
Iciële, technische en mo-
Irele zou worden ver-
Ischaft. Hopelijk komen
1de Gilles weer aan hun
Jtrekken bij «Lentekon-
Jtakt» en de «Jaarbeurs»
lom hun kas enigszins te
I helpen spijzen.
zitter Frans Wauters en
prins karnaval Enrico,
ondertussen reeds Oost-
vlaamse prins en kandi
daat Europaprins, doch
die als U deze regels
onder ogen krijgt reeds
zijn afscheidsreceptie
voor de pers gaf.
De motieven op de kos
tuums hebben te maken
met historiek en gebrui
ken van Aalst. Aan de
struisveren Gilleshoed
werd echter niets gewij
zigd. Alle motieven wer
den uitgewerkt in drie
kleuren, de Belgische en
de Aalsterse (rood, wit,
geel). In de Aalsterse
kleur werd de borst van
het vest uitgewerkt. Op
de rug draagt de Gille zijn
embleem met erin het
schild van Aalst. Langs
de ene kant Dirk Martens
en aan de andere kant het
Belfort. Boven het em
bleem een keizerlijke
kroon als oude keizerlijke
stad. De kroontjes, die
ook boven de leeuwen op
de mouwen staan, zijn
eveneens in drie kleuren
uitgewerkt. Ook Iwein
van Aalst komt op de rug
voor.
Als bloemenstad werden
op de kostuums bloemen
aangebracht. Voor een
kostuum voor een vol
wassene staan er 80 op.
Mouwen en broekspij
pen zijn afgewerkt met
witte geplisseerde stof en
goudgalon. Aan de rood
geel-witte gordel zijn
goudkleurige bellen vast
gehecht. Ook de borstbel
is goudgeel.
De kokarde op de klom
pen is wit en afgewerkt
met een gouden strikje.
De manden waaruit dui
zenden sinaasappelen
zullen worden gegooid
dragen de Belgische en
Aalsterse kleuren en het
schild van de stad. Bij de
muzikanten en ceremo
niemeesters werd het
hoedje gewijzigd. De
struisveren werden in de
Aalsterse kleuren uitge
werkt.
Maar hoe dat
allemaal betalen?
De idee zelf eigen kledij
aan te schaffen spruit ge
deeltelijk voort uit het feit
dat het Huis waarmede
Aalst reeds 5 jaar voor
Verhuring handelt van ei-'
!genaar veranderde. De
gelegenheid bood zich
dus wel gepast aan om
iets nieuw te proberen.
Gesteld daarbij werd ui
teraard dat de Aalsterse
motieven erin zouden
voorkomen.
Na maandenlange kon
takten werd een akkoord
bereikt over de kostume
ring en de betalingsfacili
teiten.
Bedroeg de jaarlijkse
huurprijs 450.000 fr., de
nu te delgen som beloopt
540.000 fr. per jaar. Niet
zoveel meer dusl De hoe
den zijn goed voor zes
jaar met om de twee jaar
een kuisbeurt. Het zijn
wel hoeden die vroeger
reeds door Aalst werden
gedragen.
Voor de kostuums zelf re
kent men uiteraard op
een langere levensduur.
Men hoopt die toch fan
tastische som te halen
door steun van ereleden,
anonieme giften, adver
teerders, de stadstoelage
en de karnavalprijs, het
verzorgen van restauratie
op Lentekontakt en Jaar
beurs en verder door het
lidgeld van de leden zelf
dat toch reeds een 5000
fr. per jaar per persoon
bedraagt. Men moet dus
wel een écht Gilleshart
hebben om deze vereni
ging trouw te blijven. Met
vrouw en kind loopt het
toch per jaar naar de 15
bankjes van 1.000!
De Gilles blijven dan ook
hppen op de steun van
stadsbestuur, feestkomi
tee, middenstanders en
van jan en alleman.
De Bezemdans
Op maandagnamiddag
van karnaval komt nu
weer de bezemdans die
in 1978 en 1979 niet aan
bod kwam. Voor de eer
ste keer dragen de Gilles
allen een uniform masker
zodat elke individualiteit
is weggewerkt en wordt
opgetreden in volledige
eenheid. Het masker is
bedoeld als een hulde
aan de Inca. Door allerlei
bezembewegingen op
het obsederend Gilles-
muziek worden de boze
geesten uit de keizerlijke
-*stede verjaagd.
Dank
Rony De Bruyn heeft dan
ook welgemeende dank
woorden aan allen die
meehielpen om deze ei
gen kledij mogelijk te ma
ken. O.a. aan het stadsbe
stuur, het feestkomitee,
peter Urbain D'Haese,
minister Mare Galle, ere
voorzitter Bert Van Hoo
rick, raadslid Remi Van
Vaerenbergh, ceremonie
meester Gustaaf Lemait-
re, de drukkerij van Bra
bant, Dart Industries Bel
gium, brouwerij Zeeberg,
beenhouwerij Van Der
Vorst, Odilon Mortier
voor de nieuwe fonoplaat
en alle adverteerders.
De Gilles beschikken nu
over 101 kostuums, 32
hoeden en 35 hoedjes
voor samen 1.800.000 fr.
Eén kostuum voor een
volwassene kost om en
bij de 8000 fr. en een
struisverenhoed 25 a
30.000 fr. Nieuw kost die
driemaal zoveel.
Bert Van Hoorick spreekt
dan ook de hoop uit dat
in 1981, bij het 10de op
treden van de Gilles, in
de Aalsterse Karnaval,
iets heel speciaals zal
worden gebracht.
Eén idee werd daar al
vast voorgesteld door
Gracienne. Wordt het
ddt?
L.H.
Voorzitter Gustaaf De Stobbeleir overhandigde aan Prins Enrico een minigilles en
wenste hem proficiat met zijn titel als prins van Oost-Vlaanderen. (Erik)
[Vrijdag 18 januari 1980 gaat in de feestzaal van het
Stadhuis om 20 u. de 20* Verkiezing door van de
Sportlaureaten der Stad Aalst.
Dit jaar opnieuw, worden de laureaten uit drie verschil
lende sportgroepen gekozen. Uit de kandidaturen valt
ons vooral op, dat diegenen die zullen bekroond worden,
niet zullen passen op de lange Aalsterse Sportlaureaten-
erelijst. Geen enkele kandidatuur springt werkelijk naar
voren. Een bewijs, dat Aalst op sportgebied, in 1979 niet
zo heel veel gepresteerd heeft.
En misschien is het maar goed voor de Verkiezing zelf,
dat er geen enkele in de oog springende kandidatuur
ingestuurd werd. Andere jaren kon men reeds van bij de
fjmenstelling van de kandidaturen zeggen. Die of gene
wordt sportlaureaat. Nu vertrekt iedereen op gelijke
basis. Dit zal zeker geen gemakkelijk kluifje worden,
voor de heren van het Uitvoerend Bestuur, die als jury
fungeren.
Per klub of ploeg-kompeti-
Uesport: vier sporttakken.
Voor kaatsers: SK Welle-
weg Erembodegem, voor
krachtbal SV Osiris Aalst,
voor voetbal: FC Jaca
Aalst. T.T. Kring Aalst,
en Blijf Jong Erembodegem
en tenslotte voor volley-
t. I» ball; VC Dany Hofstade.
Van deze zes kandidatu
ren, springt deze van SV
Osiris Krachtbal het meest
in het oog. Vorig seizoen
werden zij kampioen in
derde nationale, en als pas
gepromoveerde bekleden
zij op dit ogenblik de lei
dersplaats in tweede natio
nale. De klub, die hen
waarschijnlijk het dichtst
zal benaderen, is FC Jaca
Aalst, die bekerkampioen
werd in het Liefhebbers-
voetbalverbond MTSA.
Bij de individuelen-kompe-
titiesport komen vijf spor
ten aan bod: voor Atletiek,
2 kandidaturen met Guido
Schelfthout en Guy Van
Boxtael, de Body-Builder
Etienne Van den Hauwe,
Casting Guido Vinck, voor
judo, Freddy Bellon en Ru
dy Van Peteghem en voor
Handball: Luc Moens.
Hier een pronostiek maken
is heel moeilijk. De kans
hebbers zijn ongetwijfeld:
Guido Vinck, belgisch, eu
ropees en wereldkampioen
Casting??? Een misschien
niet zo bekende sport?
Guido Schelfthout, ver
scheidene provinciale en
nationale titels in atletie-
knummers. De man van
Eendracht Vrij Handball,
Luc Moens, die er een paar
nationale selekties opzitten
heeft, en tenslotte de vier
anderen, die op één lijn
mogen geplaatst worden.
Tenslotte zijn er de kandi
daturen voor de rekreaties-
porten. Atletiek en Wieler-
toerisme: Jan Van der
Hoeven, Body Building
ACA Aalst. Voor wande
len WSV De Kadees Aalst
en drie wielertoeristen Re-
my De Thaeye, Marcel Fie-
remans' en Pierre Van de
Winckel.
Hier zou de verrassing wel
eens kunnen komen van de
65-jariee Jan Van der Hoe
ven, bekend cross-loper uit
de 50'ter jaren, die nu bij
de veteranen nog steeds het
goede weer maakt.
De ganse verkiezing zal in
geleid worden door de heer
Emiel Tavernier en niet
door vader Richard, zoals
verkeerdelijk op de uitno
digingen gedrukt werd, als
voorzitter van het Stedelijk
Sportkomitee. Vervolgens
vertelt Walter Godefroot
zijn twintigjarige loopbaan1
als wielrenner. Dan wor
den de trofeeën uitgereikt
voor de sportweek 1979
(beste organizatie) en de
interscholensportwedstrij-
den 1979. De mensen, die
reeds 10 jaar en meer zich
verdienstelijk maken in
hun eigen klub of ver-
bondsleven worden dan ge
lauwerd. De apoteoze van
de avond besluit de talrijke
huldigingen met het pro-
klameren van de Sportlau
reaten der Stad Aalst 1979.
Het slotwoord wordt ver
zorgd door de heer Eddy
Monsieur, schepen van
Sport, Jeugd, Vrije Tijd en
Gezinszorg.
De toegang tot deze festivi
teit is kosteloos en iedereen
is welkom.
AVH
De Voorpost - 18.1.1980 - 7
Waar is de tijd dat het Driekoningenfeest doorging in het Belfort? Toen de
delegaties beperkt werden omdat er anders te veel volk in de zaal zou zijn? Dit
jaar kon men in elk geval toch rekenen op wat meer opkomst. Zo'n 270
deelnemers werden er genoteerd, en daarvan aten er een 72 de hutsepot, zoveel
ze wilden, buikje sta bij... Buiten een vijftal leden van het feestkomitee, de twee
kandidaat prinsen-karnaval, Keizer Kamiel en Prins Enrico werden vele kleurrijke
kamavalisten genoteerd. Weet U dat er GEEN ENKEL lid van het kollege van
burgemeester en schepenen aanwezig was op de prelude tot karnaval? (Erik)
Ik sta daar dus stom te staan, en naar het
rode mannetje te kijken dat zijn armen en
benen een beetje hulpeloos open doet, en
wat zie ik midden op het zebrapad,
dwars over de gele strepen in alle eer en
glorie uitgespreid: een berg zavel en een
schop.
Als normaal voetganger heb ik dus de
keuze: ofwel ga ik op de rijweg lopen en
dan rijden ze mijn benen achter mijn
oren, ofwel maak ik rechtsomkeer, haal
een brevet van alpinisme en kom over
een maar maanden terug om de overkant
trachten te bereiken.
Dus maar met de zweep en de ijzeren
knoet erop roep ik, en alhoewel, ik weet
dat ik na twee emmertjes met een hart
aanval en eelten als bieten ter aarde zal
vallen, steek ik de schop midden in de
hoop, en begin die weer op de nabijgele
gen kamion te gooien.
Tenminste dat was mijn bedoeling, want
op dat ogenblik komt een vent als een
treurwilg met armen als een afgevallen
molenwiek uit een café gestapt, waar hij
uren geleden ingevlucht was, omdat hij
ineens alle problemen van leven en dood
intens wou gaan overdenken.
Hela roept hij, wat ga je doen?
Dat zie je toch zeg ik. Ik neem een
schop, die midden op het zebrapad ligt
op.
Wil meneer zich alsjeblief met zijn
eigen zaken bemoeien hé roept hij
Maar man zeg ik, je kan hier zelfs
niet de overkant van de straat zien. Ik
vraag me af welke hoogst imbeciele zot
voor dit meesterwerk verantwoordelijk
is. Jij toch niet hoop ik.
Ja, ik wel zegt hij, en dan? Moet ik
misschien aan jou komen vragen hoe ik
mijn werk moet doen. En je moet eens
proberen om nog een keer aan mijn
schop te raken. Ik heb het wel direkt
gezien dat je ze wou mee jatten.
Wablief gil ik, ik een schop jatten,
maar man ik ben allergisch aan die
dingen. Niet zo erg als jij natuurlijk,
maar ik val nog liever dood dan dat ik
dat spul een minuut langer vasthoudt dan
nodig is. Je mag ze me gratis geven, ik
bezie ze nog nier.'
Ja natuurlijk roept hij, zoiets vertellen
ze allemaal, achteraf dan. Het zal in elk
geval je beste dag niet zijn als alles op
papier staat, want ik ben niet van plan
om dat zo te laten hoor kerel.
En tot mijn grote verbazing gaat hij
midden op de weg staan, en houdt een
camionet van de politie tegen, die juist
alle automobilisten aan het pesten zijn
door zo traag mogelijk door de straten te
gaan rijden. Ze zitten nog met een been
in de auto als hij ze al bij de kraag heeft.
Meneren snikt hij, het geraffineerde
loeder slaagt er nog in om een traan langs
zijn muil te laten lopen, meneren die
daar heeft mijn schop willen ontvreem
den. Ik heb hem daarbij op heterdaad
betrapt, en zoals U du delijk kan zien
heeft hij het voorwerp nog altijd stevig in
handen.
Geachte heren agenten zeg ik, als U
eerst en vooral zou willen constateren dat
hier midden op de stap weg een belemme
rend obstakel ligt.
Ha zegt de ene agent direkt, en hij
houdt zijn vinger wat opgeheven, als er
hier iets te constateren valt, dan is dat ons
werk.
En ik krijg maar een schop per carriè
re schreit de schurk weer, en als ze
verloren gaat moet ik ze zelf nog betalen.
Waarom heb jij zijn schop vastgepakt
roept de agent ineens boos tegen mij
Maar je kan het toch zelf zien roep ik.
Het ding ligt daar midden en dwars over
de straat, en dan zwijg ik nog over die
berg zavel waar God weet hoeveel wach
tende onschuldige wandelaars onder be
dolven liggen.
Ik durf wedden dat hij speciaal naar
hier gekomen is om de stadseigendom te
ontvreemden roept die brulaap er weer
tussen. Kijk maar eens naar zijn manier
van rondkijken. Het zou me niets verba
zen als het hier een hoogst verdacht
individu betrof.
Daarin heeft hij natuurlijk gelijk, maar
dat heeft niets met dit verhaal te maken.
Is dat zo vraagt de agent, was IJ van
plan om deze goederen te nadele van de
gemeenschap en ten voordele van Uzelf
te ontvreemden?
Natuurlijk zeg ik, als ik even niet weet
wat doen loop ik de stad in en alles wat er
te jatten valt sla ik scheef. Er zitten vier
containers cement in mijn boekentas,
deze schop zat bijna in mijn pijpzak, en
ik weet niet of het U al opgevallen is,
maar achter mijn oren heb ik zes ver-
keerlichten verstopt, en zoals u kan con
stateren zit het kruis van de kerktoren in
mijn broekzak.
Ha als er te constateren valt, dan is
dat ons werk zegt de agent, en het woord
bij de praat voegend begint hij alle voor
noemde plaatsen te overlasten.
Omdat ik de drie meegepikte standbeel
den gelukkig aan de hoek van de straat
achtergelaten had vindt hij niets, en ze
gooien het dus maar op de verzoenende
en beminnelijke toon.
Zouden jullie geen overeenkomst
kunnen sluiten zegt de geüéniformeerde.
Ik zou er in jullie plaats in elk geval geen
politie bijhalen, die mensen hebben zo al
werk genoeg. Er moeten dan paperassen
en paperassen ingevuld worden en dat
brengt allemaal geen aarde aan de dijk.
Trouwens jullie zijn toch geen kinderen
meer, en zoals ik kan constateren zijn.
Ha zegt de andere agent als er te
constateren valt is dat ons werk.
Ik kijk dus een beetje naar de lucht en val
nog liever in de zavelberg dan dat ik een
mondspier open doe.
Het ruig gespuis gaat dus eerst van start.
Hij staat wat onder zijn pet te krabben,
en wuift dan met matig optimisme en
lichte hand naar mij.
Schop zegt hij.
Ik doe het.
Onder zijn broek.
