MET PRINS ENRICO NAAR BELGISCHE OF EUROPESE TITEL!
SLAAT POLLE DIT JAAR
DE (KEIPER) NAGEL OP DE KOP?
KANDIDAAT
PRINS
KARNAVAL
FRANCOIS
Nu de Aalsterse Prins-Karnaval aan het einde van
zijn «jaar» komt. Oostvlaams Prins werd verkozen
en perspektieven heeft op een Belgische en waarom
niet ook op een Europese titel inviteerde beeldhou
wer-prins Enrico Leclair ons in zijn nieuwe seiekte
meubelzaak aan de Koolstraat. Samen met ver
tegenwoordigers van de pers overliep hij de voorbije
jaren met zijn menigvuldige karnaval-prestaties.
Uiterst aktief
Enrico, Prins karnaval '79 en misschien ook prins van
België en Europa. (Erik)
Meer dan twee jaar kar-
navaleske esbattementen
heeft Enrico er nu al op
zitten. De periode voor de
verkiezing '78 waarin hij
tweede werd en dan de
laatste prinsenverkiezing
die hem de Aalsterse titel
bezorgde. Enrico, die zich
heeft ontpopt, als een
waardig en alomtegen
woordig karnavalambas-
sadeur van de keizerlijke
stede, trad in 1978, 80
maal op en in 79 niet
minder dan 164 maal zo
wel in het eigen land als
in de beide karnavalmin-
nende buurlanden Duits
land en Nederland. Tien
duizenden kilometers
kwamen op de teller van
de nieuwe wagen nadat
hij een «perte totale» had
met een slechts enkele
maanden nieuwe wagen
door oververmoeidheid.
In tal van Belgische ste
den als bvb te Leuven,
Diest, Tongeren, Houtha
len e.m.a. was hij her
haaldelijk aktief maar ook
buiten de landsgrenzen,
in Nederland tot ver bo
ven de Moerdijk en in het
Duitse Rijnland kwam hij
herhaaldelijk aan bod. In
de eigen Aalsterse omge
ving was zijn aanwezig
heid op alle mogelijke
festiviteiten uitgegroeid
tot een gewoonte zodat
men zich nog moeilijk
iets dat met karnaval had
te maken kon voorstellen
zonder Prins Enrico er bij
te zien. Als prins van
Oost-Vlaanderen werd hij
zelfs uitgenodigd te Gent
voor 9 maart a.s. waar
men ook voor een koets
voor Enrico wil zorgen.
Doet men dat in zijn ei
gen Aalst ook voor de
komende karnavalstoet?
Gebleken is dat zelfs als
iemand alle kosten van
dergelijke koets op zich
wil nemen het Feestko-
mitee en het kollege er
nog hun zegen moeten
over geven. Komt dat
voor Enrico in orde? Naar
onze mening heeft hij
zulks alvast verdiend
want zelfs tot op de Phi-
lippijnen waar hij mee
rdere keren te Manilla in
de kanselarij als eregast
vertoefde hield hij de
kleuren van het Aalsters
karnaval hoog.
Te meer daar de Belgi
sche vertegenwoordiger
er een van Hamme was
die van de Wuitensfees-
ten wel kaas had
gegeten.
Nog onlangs was Enrico
eregast te Leuven en te
Alphen aan de Rijn, 75
km ten noorden van Am
sterdam waar de verkie
zing van de Europaprins
zal plaatsgrijpen. Een de
legatie met de gewezen
Europaprins van Aachen
komt met karnaval naar
Aalst om Enrico een mo
reel steuntje voor zijn
kandidatuur van prins
van België of van Europa
te verlenen.
En de financies?
Enrico sleepte wel een
prijs van de stad in de
wacht van 50.000 fr. Een
niet te versmaden som
die echter nauwelijks vol
stond voor de aankoop
van zijn zovele medailles.
Ook zijn kostuum kreeg
hij van de stad doch door
zijn overtalrijke optre
dens moest dit wit ko
stuum 24 maal worden
gekuist wat steeds tussen
580 en 750 fr kostte. Eens
kreeg hij als vergoeding
daarvoor 4.400 fr. doch
de rest kon hij zelf beta
len. «Niemand heeft U
toch gezegd dat ge zo
overal heen moet», werd
zijn bedank voor de vele
optredens waarbij hij de
public-relations van de
stad verzorgde.
Goed ontvangen!
«Als men niet buiten
Aalst gaat weet men niet
beter en is dan ook rap
tevreden. Als men zowat
overal komt valt het ver
schil echter dadelijk op».
Elders wordt ge ontvan
gen als een échte prins»,
zegt ons Enrico. «Men
roept U uit de zaal naar
voor, verwelkomt U op
het podium, laat U optre
den naar hartelust en
zorgt voor eten, drank en
logement. Wanneer ech
ter karnavallieden van el
ders als tegenprestatie
me beloven naar Aalst te
komen bekruipt U de
vrees voor de ontvangst.
Hoe zal Aalst die mensen
ontvangen? Of moet ook
dat uit de geldbeugel van
de Prins komen?»
Prins van België? Prins
van Europa?
Na de veelvuldige kon
takten die Enrico zowat
overal had schijnt de kar-
navaltoekomst van deze
man breed open te
liggen.
Als prins van een provin
cie behoort de nationale
titel tot de mogelijkheden
en als een van de zes
geselekteerden van Bel
gië ligt ook de Europese
titel in zijn bereik. Neder
land, Duitsland en België,
de drie karnavallievende
landen bij uitstek, leveren
op hun beurt de Europa
prins en nu het is de
beurt aan België en Enri
co acht zijn kansen reëel.
De Belgische verkiezing
heeft plaats in het najaar
in het Gentse Casino en
de titel van Europaprins
wordt verdiend en uitge
reikt te Alphen aan de
Rijn. Zo Enrico deze titel
weet te behalen komt
Aalst volgend jaar in aan
merking om het Euro
pees tornooi te organise
ren. Wat dan een interna
tionale konsekratie zou
zijn van onze stad als kar-
navalstad.
Konditie daarbij zou wel
zijn dat Enrico dan ook
daadwerkelijk, vooral
dan met mankracht, ge
steund wordt.
Niet altijd rozengeur
Enrico heeft het ware kar-
navalbloed in de aderen
en beleefde aan zijn
prins-zijn naast tal van
moeilijke dagen ook veel
vreugde. Toch moet het
hem van het hart dat hij
vaak moederziel alleen
stond bij optredens bui
ten Aalst, zonder de min
ste begeleiding. Vaak gaf
men hem een medaille
en stond men klaar met
andere medailles voor
zijn begeleiders en moest
hij zeggen dat niemand
uit die grote karnavalstad
Aalst was meegekomen.
Veel bekostigde hij uit ei
gen zak als bvb die vele
medailles en die duizen
den stickers zonder te
spreken over de dure ver
plaatsingen en het aan
wezig zijn op één nacht
op niet minder dan ne
gen bals-
Van de prijzen die hij bij
zijn verkiezing kreeg kan
hij weinig goeds zeggen
alhoewel hij absoluut
geen prijzenjager is. Een
asbak, enkele flessen ta
felwijn die hij naar «Hop
perank» te Erembode-
gem voerde en een bon
voor een vat bier waar
aan hij niet geraakte ver
mits zijn voorganger
eerst ook nog aan bod
moest komen zijn uiter
aard niet zo denderend
alhoewel hij zegde «van
Aalst niet te veel te ver
wachten».
Dank
Toch waren er ook heel
wat positieve punten en
graag dankt hij bij het
einde van zijn «ambtspe
riode» al wie hem op om
het even welke manier
hielp of steunde. Vooral
de burgemeester, de eni
ge die hem met zijn Oost-
vlaamse titel feliciteerde
en die hem steeds, ook
moreel, steunde.
Enrico heeft een fantas
tisch jaar beleefd en is
steeds bereid weder mee
te werken. Voor realisatie
van zijn volgende objek-
tieven hoopt hij op de
medewerking van eenie
der te mogen rekenen.
Vestimentair heeft hij
reeds een en ander ge
ïnvesteerd. «Als ze me
met een van mijn nieuwe
kostuums zullen zien,
zullen ze hun ogen nogal
opentrekken», zegt hij.
Wat we alleen maar kun
nen beamen.
's^ y wegwijzer i98ö
carnavalstoet
TRAOCOtS
-PUAV1S 2JCW K-LAAf- vttLT«sn^>
ooDeo, Her ACEbRZuo ooe oou eooico, pb,,os uao oost- vuwu t>e «eo.
Even verpozend tussen het beëindigen van zijn
dagtaak bij de RTT te Aalst en vóór het zoveelste
karnavalesbattement (het 98* van na karnaval Aalst
1979) vinden we Polle Keipernoagel, alias Pol De
Wever, karnavalist in hart en nieren, in de keuken
van zijn florissant café aan de Werf. Achter de
tapkast de rondborstige bazin, zijn trouwste fan en
supporter. In café en keuken, de beide dochters,
karnaval-minded als hun ouders en wissels op de
toekomst.
Polle, vertel eens wat
over uw leven buiten
karnaval
Ik ben nu veertig jaar en
versleet mijn schoolbroe-
ken te Mijlbeek in de
school aan de Moorsel-
baan. Tot mijn achttien
jaar werkte ik bij Van Bel-
linghe, schrijnwerker aan
de Kerkhofbaan. Het le
ger trok me wel aan en ik
tekende een engagement
voor vier jaar bij de lucht
macht in het verre Lim
burgse Kleine-Brogel bij
de grens. Na een oplei
ding van 6 maand op de
Saffraanberg werd ik
Is ze niet zo typisch groen, lang is de «Groenstraat»
te Aalst alleszins. Dat merk je best als je op een
koude winteravond als niemand op staat is zoekt
naar een kandidaat prins-kamaval die «ergens» in de
Groenstraat woont. Als men dan, een eind in de
Binnenstraat aan de Groenstraat komt waar volop
wegeniswerken bezig zijn schijnt men er alleen te
weten dat Francis Roelandt, kandidaat nr. 2 bij de
komende prinsenverkiezing wel in de Groenstraat
woont doch langs de andere kant van «den boule
vard» de Leopoldlaan. Beurtelings breed en smal,
draaiend en kerend komen we aan een huizenrij
waar we quasi vóór elk vensterraam de simpatieke
babyface van kandidaat Frangois vinden, «fran-
9oisken» voor de vrienden al is het dan ook eerder
een bonk van een vent.
Zijn huis vinden was voor
ons reeds een opgave.
Maar de karnavalvogel
was gaan vliegen en naar
zijn wederhelft die met
dochterke lief thuis aan
de haard bleef ons vertel
de moest hij wel in een of
ander café in de kon-
treien van «de Arend»,
die aan het herleven is,
vertoeven.
In het sportcafé in de Bin
nenstraat vinden we hem
niet. In café «Morta»
evenmin al weet men ons
daar te zeggen dat het
straks «van iets» verga
dering is. Misschien is hij
in café «De Sportvrien
den». Als we daar aanko
men juist een auto met
typisch karnaval-aan-
doende klaxon weg en
we vermoeden dat dit
wel deze van Francois
kon zijn. Ons vermoeden
wordt binnen bevestigd
en vijf minuten later vin
den we hem eindelijk op
de wijkvergadering van
«de Arehd» waar een bil-
jarttornooi met liefst 24
deelnemende klubs
wordt voorbereid.
Bij een frisse pint staat
Frangois ons dan ook
graag te woord.
Frangois, stelt U zich een
even voor?
Geboren Aalstenaar ban
ik 30 jaar jong en liep
school op het H. Hart.
Nadat ik na mijn school
plicht was gaan werken
in de aluminiumzaak
Bosman aan de Boter-
melkstraat deed ik mijn
legerdienst. Momenteel
werk ik reeds zeven jaar
aan de spoorwegen als
autogeleider.
Hebt U reeds ervaring
van prinsenverkie
zingen?
Absoluut. Zowel goede
als slechte.
Goede toen ik in 1976
Bierprins werd, een wed
strijd waarbij bier cen
traal staat en vermits ik
lid ben van «de Zwierige
Zoipers»...
Er moest bier worden ge
tapt bier geserveerd
maar vooral bier gedron
ken en zulks tegen het
uurwerk. Daarbij kwam
dan nog antwoorden op
een reeks vragen aanslui
tend bij de aktualiteit en
kreeg het publiek uit de
zaal medebeslissings
recht. Het moet zijn dat ik
een flink keelgat had,
goed van de tongriem
gesneden was om te ant
woorden en bij het pu
bliek goed overkwam
want ik haalde het. Ik
werd BIERPRINS.
Twee jaar later stelde ik
men kandidaat prins-kar-
naval. We waren toen
met zeven want er
scheen toen minder kar-
navalbloedarmoede dan
nu. En eerst moesten er
nog twee worden gezift.
Ik bleef bij de eerste vijf
maar werd daarvan de
laatste. Voor mij was het
echter een goede leer
school geweest wat dan
ook de bedoeling was.
In 79 stelde ik me geen
kandidaat en ook in 80
zou ik geen ambities heb
ben gekoesterd doch ik
was te veel karnavalist
om te verkroppen dat er
voor het Aalsters prins
schap zo weinig belang
stelling was. Op aandrin
gen van vrienden en
werkmakkers stelde ik
dan toch mijn kandida
tuur en verhoop er nu het
beste van.
Voor mij is de campagne
dan ook een mengsel van
karnavalliefde gekruid
met een vleugje persoon
lijke ambitie.
Hoe verloopt uw cam
pagne?
Pas kandidaat sinds half
december heb ik nog zo
heel veel niet kunnen
doen. Mijn affiches han
gen wel zowat overal en
momenteel maakt mijn
karnavalgroep die me
flink steunt allerlei gad
gets waarmede ik straks
de mensen wil verrassen,
speelkaarten, stickers, lu
cifers enz.
Bij de «Foesjeleers»
waarvan ik medestichter
was heb ik zo wel een en
ander geleerd en sinds
vier jaar ben ik een échte
«Zwierige Zoiper». «De
Arendwijk» steunt me
flink maar ook daarbuiten
heb ik een aantal fervente
aanhangers en steunen
de leden die voorlopig
liever niet gekend zijn.
Wat realiseerde U reeds
met uw groep?
Het eerste jaar kwamen
we met een mooie bloe
menwagen in de stoet
doch dat scheen door het
Feestkomitee niet te wor
den geapprecieerd alhoe
wel dat we aan promotie
voor Aalst als bloemen
stad hadden gedacht.
Spijtig. Het tweede jaar
hielden we een retro-
spektieve «Karnaval door
de jaren heen» en verle
den jaar hielden we het
bij een kontrast: de zeven
vette jaren tegen de ze
ven magere of de golden
sixties tegen de dark se
venties. Gesimboliseerd
door de tegenstelling
«karnaval - vasten». Dit
jaar grijpen we terug
naar elementen van bei
de: afscheid van de bloe
specialist centrale ver
warming. Na deze militai
re episode geraakte ik
aan werk bij Honda. Eerst
gewoon als handlanger
doch na zeven jaar had ik
het gebracht tot spuiter-
retoucheur van auto's en
moto's. (Een «spuiter» is
Polle wel steeds geble
ven doch dan een humo
ristische).
In 1969 kwam hij in stads
dienst, meer bepaald aan
de reinigheidsdienst
doch bij het veranderen
van de koalitie na de ver
kiezingen van 1970 kreeg
Polle samen met vijf ge
zellen de bons. Hij be
landde toen bij de RTT te
Brussel doch reeds in
1971 kreeg hij zijn over
plaatsing naar de eigen
stad en hier werkt hij nu
als installateur.
Hoe betrapte U de karna-
valmikrobe?
Reeds van mijn zeven
jaar maakte ik deel uit
van de Gilles en zou de
eerste maal mee opstap
pen in 1946, het jaar dat
de stoet wegens de al te
barre weersomstandigh-
een werd uitgesteld. Sa
men met mijn ouders
maakte ik deel uit van
menfee waarmee we zo- «de Ware Gilles» die
wel de bloemenstad als onder leiding van Gust
de karnaval in het zonne- De Man uit de Volksver-
tje zetten. Wellicht was heffingstraat de «Ajuin-
het de laatste maal dat gilles» hadden opge-
een bïoemenfee werd volgd.
verkozen en dat wilden Tot mijn dertiende was ik
we niet ongemerkt laten een fervente Gille en dan
voorbijgaan.
En de tweespalt AKV -
AVK?
Wie er gelijk heeft weet ik
uiteraard niet. Alleen be
treur ik dat zulks kan ge
beuren ten nadele alles
zins van ons aller Kar
naval.
Hoe staat U tegenover
uw tegenkandidaat?
bleef ik nog wel bij de
formatie maar dan als
muzikant. Trompetter!
Trompet speelde ik niet
enkel bij de Gilles maar
ook bij verschillende mu
ziekmaatschappijen als
die van de Vrijwillige
Brandweer, de Posthar-
monie, «Hand in Hand»
en ook in de Symfonie. In
het orkest van de gebroe
ders Van Vaerenbergh
Met «Polle» kom ik goed speejde Polle eveneens
overeen. Zijn affiche trompet,
hangt bij mij en de mijne Zelf op kreatieve wijze
bij hem. Supporters heb- werd Polle tien jaar terug
ben het altijd kwader dan aktief eerst bij de groep
de kandidaten zelf doch «Onder Ons» waarna hij
wij twee bekijken het zelf een groep stichtte,
sportief. «de Gatlekkers» die later
Voor ons wordt het een veranderde van naam en
strijd «LINKEROEVER te- nu «de Klodderonnen»
gen RECHTEROEVER» of
als ge wilt een kamp tus- Toen vóór vijf jaar «de
sen twee openbare in- Matotten» met nog
stellingen «de RTT» te- slechts twee leden aan de
gen «de SPOOR- 9rond zaten Pakte ik ze in
WEGEN». mijn café op en nu is deze
Mijn kansen schat ik juist 9roeP reeds al die jaren
zoals Keipernagel op steeds goed geklasseerd
50%. in de uitslag van de stoet.
Wat reeds vast staat is 0°k 'n het AKV, het Aal-
alleszins dat we na Kar- sters Karnavalverbond
naval samen met onze.ben 'k reeds vijf jaar
echtgenoten eens lekker alctief.
gaan dineren. Wat kon y ZQa| met M(Je
Wie morgen wint en
Matotten» bereiken?
prins wordt kan dan het
gelag betalen. ,k moet ">99®° dat we
LH ermee steeds in stijgende
lijn zijn geëvolueerd. Het
eerste jaar begonnen we
eerder klein en haalden
met «de Evolutie van de
Voil Jeannette» de 43*
prijs met eraan verbon
den een geldprijs van
8.000 fr. Als U dan weet
dat onze kosten ruim
12.000 fr. bedroegen was
dat niet om naar huis
over te schrijven.
Het tweede jaar maakten
we een flinke sprong
voorwaarts en met «Der
tig jaar Ajoinboer» kwa
men we op de 12* plaats.
Met «Toast Cannibale»
naderden we nog meer
naar voor en kwamen 7*
in de algemene klasse
ring.
In de jubileumstoet, de
50* uiteraard, konden we
met «Mamalouken en de
Olifanten» de zevende
plaats behouden. Verle
den jaar werd wat aan
besparing gedaan want
dit jaar vieren «de Matot
ten» hun tienjarig be
staan en 1979 leverde
dan ook «maar» de 9*
plaats op.
Wat het dit jaar wordt
verklap ik liever nog niet.
Welke kansen om dit jaar
geeft ge U zelf?
Dezelfde als verleden
jaar. Fifty-fifty vermits we
met twee zijn. Aktief ben
ik wel geweest het hele
jaar door en tegen Karna
val ben ik reeds ver de
100 karnavalmanifesta-
ties gepasseerd. Van
daag (vrijdag 18) ga ik
naar de Miss Betteverkie-
zing te Lede en morgen
trekken we naar de kei-
zersverkiezing te Dender-
monde.
Overal ben ik opgetreden
en verleden jaar had ik
een schlager met «Ge
moogt changeren» waar
mee ik zelfs in het boek
over het Volksleven van
Jos Ghysen werd opge
nomen. Wat het dit jaar
wordt krijgen we wel te
horen bij de prinsenver
kiezing morgen zaterdag.
Mijn tegenkandidaat
Frangois Roelandt ken ik
nog goed uit de periode
dat hij «bierprins» werd,
een wedstrijd waarin ik
ook eens de tweede
plaats behaalde in om
standigheden die ik nog
steeds niet begrijp.
De eigen kansen om
prins-karnaval te worden
verkozen liggen ook wel
voor een deel aan de uit
gebreidheid van uw ken
nissenkring en niet het
minst aan de politiekers».
Ze moeten tegen uw
smoel kunnen of 't is
geen avans»!
Dat de derde kandidaat,
Jo Van den Brulle, zich
terugtrekt begrijp ik
evenmin. Reeds in juni
hangt hij overal affiches
met de naam «Jo Pu-
nais» en op oudejaarsa
vond stelt hij zich in ex
tremis kandidaat doch
met Driekoningen komt
hij niet opdagen en naar j
ik verneem heeft hij nu
zijn kandidatuur ingetrok
ken. Is het een lachertje?
Of ligt het aan het feit dat
Jo wel goed thuis is in
toneelmiddens maar wel
licht minder in het karna-
valmilieu.
En AKV - AVK?
Voor mij berust dat alle
maal op personenkwes-
ties. Is het een strijd van
man tegen man? Hoge.
bomen vangen veel wind
en willen elkaar over-j
schaduwen. Uit overdre-;
ven persoonlijke ambi
ties groeit makkelijk1
ruzie.
De scheuring van het
AVK met een zestal groe
pen vind ik wel een spijti-.
ge zaak voor Karnaval'
zelf.
Het stadsbestuur steunt
ze allebei want het AVK
mag in de Fiber blijven i
en wij kregen reeds een
aanmaning om na Karna
val öp te schuiven en
plaats te maken in «de
couverture» voor de
AVK-g roepen.
Wringen tussen die twee
zal het wel blijven doen.'
Juist toen ik in het zieken
huis lag met een gebro
ken hiel kwam het
ontslag van Kamiel die
toch 11 jaar het AKV had
geleid samen met dat
van de sekretaris en ook
de scheuring van het
AVK. Dat allemaal in het
AKV-bestuur opvangen is
een hele boterham en dat
vraagt wel even wennen.
Hoe ziet U de komende
karnavalviering?
Momenteel schijnt het in
Oiljst op karnavalgebied
eerder stil. Dat is echter
slechts de stilte vóór de
storm.
De stoet op 17 februari
wordt schoon; zeer
schoon. Misschien zelfs
beter dat die van het jubi
leum al zijn er nu enkele
groepen minder. Nu een
43-tal. Ik weet alvast dat
er een aantal fantastische
en originele ideeëen wor
den in uitgewerkt en dat
belooft.
Spijtig dat er maar twee
kandidaten zijn. Dat ver
meerdert uiteraard onze
kansen, die van Francois
en van mij, maar voor
karnaval ware het geluk
kiger moesten er veel
meer kandidaten zijn.
«Hoe meer zielen hoe
meer vreugd», zegt de
volksmond, en Karnaval
is'toch het volksfeest bij
uitstekl
LH
